Jump to content
Ο σχολιασμός και η ψηφοφορία για τον 61ο Γενικό Διαγωνισμό Σύντομης Ιστορίας βρίσκεται σε εξέλιξη. Κάντε κλικ εδώ για να μάθετε περισσότερα. ×

Κλάιβ Μπάρκερ (Clive Barker)


Darkchilde
Φάντασμα
Message added by Φάντασμα,

Μπορείτε να διαβάσετε κάποιες κριτικές βιβλίων του Clive Barker σε αυτό και αυτό το topic.

Recommended Posts

ενδιαφερον η υποθεση,θα το αγορασω καποια στιγμη μεσα στο μηνα,πρωτα εχω τους παγιδευμενους!

Edited by sora_1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Δυστυχως εχω διαβασει μονο τα Βιβλια του Αιματος. Ηθελα (ακομα θελω δλδ) να διαβασω τον Υφαντοκοσμο, εχοντας ακουσει τα καλυτερα.

 

Εσεις πια αλλα του βιβλια προτεινετε;

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

αγορασα την Καμπαλ....!!!!!

Ασχετο ρε παιδια, τα βιβλια του αιματος που λετε συνεχεια γιατι δεν τα βρισκω πουθενα στο Internet....εχουν βγει στα ελληνικα? θελω να τα παρω καποια στιγμη.....

Link to comment
Share on other sites

Ασχετο ρε παιδια, τα βιβλια του αιματος που λετε συνεχεια γιατι δεν τα βρισκω πουθενα στο Internet....εχουν βγει στα ελληνικα? θελω να τα παρω καποια στιγμη.....

post-1004-1241167681_thumb.jpg

Συγγραφέας: Μπάρκερ, Κλάιβ

Εκδότης: Τρίτων

 

Αμεσα Διαθέσιμο.<br>Αποστολή σε 1-2 ημέρες. Αμεσα Διαθέσιμο.

Αποστολή σε 1-2 ημέρες.

 

Μεταφρ. Μπέργκνερ, Ροζίτα

 

Μαλακό εξώφυλλο

Σελ. 213

Σχήμα : 20Χ12

Ετος Εκδοσής : 1984

Βιβλίο

Τόπος Εκδοσής : Αθήνα

 

Τόμοι : 1

Ελληνικά

 

http://www.palaiobibliopolio.gr/

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Διάβασα το Mister B. Gone του Clive Barker

 

Εντυπώσεις.

 

Ξεκινάει καταπληκτικά κάνει μία κοιλιά στην μέση και καταλήγει κάπως περίεργα. Σίγουρα έχει γράψει πολύ καλύτερα βιβλία ο εν λόγο κύριος. Προσωπικά το θεωρώ ένα απλά καλό βιβλίο με κάποιες στιγμές και εικόνες πολύ ωραίες. Εγώ το ευχαριστήθηκα πάντως (το διάβασα σε ένα βράδυ μέσα) αλλά δεν νομίζω να αρέσει σε όλους.

 

 

Η ιδέα πάντως του ότι ο δαίμονας σου μιλάει μέσα απο το βιβλίο μου άρεσε καταπληκτικά και με αιχμαλώτησε. Δεν ξέρω πόσο πρωτότυπο είναι και άμα το έχει χρησιμοποιήσει σαν τεχνική και κάποιος άλλος συγγραφέας αλλά εμένα με έπησε.

 

Παραθέτω τις πρώτες γραμμές του βιβλίου

 

Burn this book.

Go on.

Quickly, while there's still time.

Burn it.

Don't Look at another Word.

Did you hear me?

Not.

One.

More.

Word.

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω ρε γαμώτο. Έχω διαβάσει λίγα πράγματα του τύπου, αλλά με όλο το ρίσκο του κραξίματος από τους οπαδούς, λέω ότι διάβασα τα τρία πρώτα βιβλία του αίματος και μετά σταμάτησα. Δεν την πάλευα και αν και θυμάμαι κάποιους τίτλους, ωστόσο η μόνη ιστορία που μου έμεινε στο μυαλό ήταν το ''αγώνας δρόμου για την κόλαση''. Αλήθεια! Τίποτ' άλλο. Στο ''hellraiser'' ήταν πιο καλά τα πράγματα για 'μένα, αλλά και πάλι, δεν έμεινα και στήλη άλατος. Πάντως, τον έχω στην μνήμη μου με ευχάριστα συναισθήματα, γιατί ''ο κλέφτης του πάντοτε'' ήταν από τα πρώτα βιβλία των εκδόσεων οξύ που αγόρασα. Τώρα που το σκέφτομαι... ίσως να ήταν εκείνο το τρομερά άρρωστο μυθιστόρημα... Η! βιβλιάρα... το ''εργοστάσιο σφηκών''. Δεν ξέρω...Κατάρα στα χρόνια που περνούν και δεν θυμάμαι ούτε τα σημαντικά πλέον...

ΥΓ: Το ''καταραμένο παιχνίδι'' περιμένει και στην δική μου βιβλιοθήκη. Μου το έκαναν δώρο και μόλις το είδα, είπα μέσα μου: '' Ωχου... τι να το κάνω τώρα τούτο το τουβλάκι;''

Link to comment
Share on other sites

Το καταραμένο παιχνίδι είναι στο βιβλίο μου, καλός Barker. Όχι τόσο κουρασμένο όσο τα επόμενα βιβλία του.

Link to comment
Share on other sites

post-1004-1241167681_thumb.jpg

Συγγραφέας: Μπάρκερ, Κλάιβ

Εκδότης: Τρίτων

 

Αμεσα Διαθέσιμο.<br>Αποστολή σε 1-2 ημέρες. Αμεσα Διαθέσιμο.

Αποστολή σε 1-2 ημέρες.

 

Μεταφρ. Μπέργκνερ, Ροζίτα

 

Μαλακό εξώφυλλο

Σελ. 213

Σχήμα : 20Χ12

Ετος Εκδοσής : 1984

Βιβλίο

Τόπος Εκδοσής : Αθήνα

 

Τόμοι : 1

Ελληνικά

 

http://www.palaiobibliopolio.gr/

 

 

ευχαριστω πολυ.....θα παω να το παρω,αξιζει ετσι?

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Αγόρασα το Book of Blood 1-3 τον Φλεβάρη που κατέβηκα στην πρωτεύουσα, αφού έμεινε λοιπόν στην βιβλιοθήκη μέχρι τώρα είπα να το ανοίξω.... ο πρόλογος σε βάζει στο κλίμα αλλά η 1η ιστορία, Meat Train κάτι.... με έκανε από την μία να λέω, "Και εγώ νόμιζα οτί το Αυτό του Κίνγκ ήταν τρόμος?" και από την άλλη να αφήνω το βιβλίο για την επόμενη μέρα.... το Pig Blood Blues.... με ανατρίχιασε.... αλλά όχι τόσο ως τρόμος, όσο στο οτί... ο συγγραφέας ταλέει όλα σε μια φράση "The state of the Beast, to eat and be eaten".... τουλάχιστον οι ενδιάμεσες ιστορίες δεν ανατριχιάζουν τόσο...

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

το τελευταιο του, 'το ημερολογιο ενος δαιμονα' (αναφερθηκε παραπανω στα αγγλικα) εκδοθηκε μεσα στο καλοκαιρι απο εκδ. οξυ.

παραθεση απο την ιστοσελιδα της 'πρωτοποριας':

 

"Κάψε αυτό το βιβλίο. Κάν το. Γρήγορα, όσο είναι καιρός. Κάψ το. Μην κοιτάξεις ούτε μία λέξη παραπάνω. Με άκουσες; Ούτε. Μία. Λέξη".

Έτσι αρχίζει το ημερολόγιο ενός δαίμονα της Κόλασης, που γράφτηκε το 1438. Είναι ένα χειρόγραφο ποτισμένο με τη δαιμονική υπόσταση του συγγραφέα του, το οποίο ξεκινάει σαν ένα πομπώδες μα φαινομενικά ακίνδυνο χρονικό, αλλά καταλήγει να αποκαλύψει στον αναγνώστη τη συγκλονιστική αλήθεια για την αιτία του αρχέγονου πολέμου ανάμεσα στο Καλό και το Κακό.

"Το όνομά μου είναι Τζάκαμποκ Μποτς. Κάποτε ήξερα τι σήμαινε, αλλά τώρα πια το χω ξεχάσει. Κάποτε ήμουν φυλακισμένος σ αυτές τις σελίδες, παγιδευμένος στις λέξεις που διαβάζεις αυτήν τη στιγμή και κλεισμένος στο σκοτάδι τον περισσότερο καιρό, ενώ το βιβλίο ήταν για πολλούς αιώνες θαμμένο σε μια στοίβα από βιβλία που κανείς δεν άνοιξε ποτέ. Ούτε χίλια χρόνια δεν θα μου έφταναν για να περιγράψω τις φρικτές πράξεις που θα μπορούσαν να υποκινήσουν οι λέξεις του. Αυτά είναι τ απομνημονεύματά μου. Ή, αν θέλεις, η εξομολόγησή μου..."

 

Ο Clive Barker, μετρ του μακάβριου και του μαγικού, από τους κορυφαίους εκπροσώπους της λογοτεχνίας τρόμου, υπογράφει ένα πρωτότυπο μυθιστόρημα που θα σας παγώσει το μεδούλι.

..αυτη τη στιγμη το βιβλιο ταξιδευει (παρεα με πολλα αλλα) απο αθηνα στα γιαννενα με τελικο προορισμο την βιβλιοθηκη μου!

 

 

Link to comment
Share on other sites

Να προσθέσω ότι το βιβλίο στο οποίο αναφέρεται ο maron fiero, στο πρωτότυπο είναι το Mister B. Gone

 

Να αναφέρω ότι τον Δεκέμβριο ο Clive Barker Θα κυκλοφορήσει το Galilee II. Είδομεν. Το πρώτο βιβλίο ήταν αρκετά ενδιαφέρον αλλά έκανε μία μεγάλη κοιλιά στην μέση περιγράφοντας πράγματα που θα μπορούσαν να λείπουν.

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Να αναφέρω ότι τον Δεκέμβριο ο Clive Barker Θα κυκλοφορήσει το Galilee II. Είδομεν. Το πρώτο βιβλίο ήταν αρκετά ενδιαφέρον αλλά έκανε μία μεγάλη κοιλιά στην μέση περιγράφοντας πράγματα που θα μπορούσαν να λείπουν.

 

Μπααα, πολύ βιάζεσαι για το Galilee 2. O Clive έχει πέσει με τα μούτρα στα επόμενα Abarat, και σε μια συλλογή διηγημάτων που λέει ότι θα ονομάζεται, "Black is the Devil's Rainbow", μετά έχει να βγάλει το "Scarlet Gospels" και μετά απο αυτά προβλέπονται τα υπόλοιπα, όπως το Galilee και το Βοοκ of the Art 3, δηλαδή μακριά. Επίσης, βγαίνει τον Οκτώβρη σε κομικ 3-D, μια original ιστορία το Clive που λέγεται "Seduth". :D

Link to comment
Share on other sites

  • 6 months later...

Το καταραμένο παιχνίδι το έχει διαβάσει κανείς;Είναι καλό;

Link to comment
Share on other sites

Είναι μάλλον το μόνο απο τα βιβλία του που συμπαθώ. Δεν έχει αρκετό χώρο για να κάνει μεγάλες κοιλιές.

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Μόλις τελείωσα το Galilee και δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Μάλλον με άφησε αδιάφορη. Νομίζω πως με χάλασε που ο αφηγητής υπόσχεται πολύ υπερβολικά-και εξωφρενικά-μυστικά και δολοπλοκίες και η φαντασία μου κάλπασε υπερβολικά. Ίσως να περίμενα και περισσότερα από τον συγγραφέα από πλευράς πλοκής και χαρακτήρων επηρεασμένη και παρασυρμένη από άλλα του που λάτρεψα όπως το Ιμάτζικα, το Άμπαρατ, τον Υφαντόκοσμο και πάει λέγοντας.

Link to comment
Share on other sites

Μόλις τελείωσα το Galilee και δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Μάλλον με άφησε αδιάφορη. Νομίζω πως με χάλασε που ο αφηγητής υπόσχεται πολύ υπερβολικά-και εξωφρενικά-μυστικά και δολοπλοκίες και η φαντασία μου κάλπασε υπερβολικά. Ίσως να περίμενα και περισσότερα από τον συγγραφέα από πλευράς πλοκής και χαρακτήρων επηρεασμένη και παρασυρμένη από άλλα του που λάτρεψα όπως το Ιμάτζικα, το Άμπαρατ, τον Υφαντόκοσμο και πάει λέγοντας.

 

Ναι, αφήνει πολλά υπονοούμενα... Και θα μπορούσε το συγκεκριμένο να ήταν τουλάχιστον το μισό σε σελίδες αφού κάπου στην μέση έχει ένα σωρό ανούσια κεφάλαια.

Link to comment
Share on other sites

Το καταραμένο παιχνίδι το έχει διαβάσει κανείς;Είναι καλό;

Ναι, είναι καλό. Για εμένα είναι το πραγματικά καλό μυθιστόρημα τρόμου του Μπάρκερ (υπάρχει βέβαια και το Κάμπαλ και ο υφαντόκοσμος, τα Βιβλία του Αίματος και το Hellbound Heart/Hellraiser που είναι νουβέλα) επειδή για κάποιο λόγο (ίσως επειδή είναι το πρώτο του) έχει συγκρατηθεί και δεν κάνει ούτε κύκλους ούτε στο παραγεμίζει με νέα πράγματα μέχρι να σκάσει.

Link to comment
Share on other sites

Τα καταραμένο το αρχαίο μυστήριο το έχει διαβάσει κανείς?

Μιλάμε έχω αναθεωρήσει για τα βιβλία του αίματος... μια χαρά είναι τα βιβλία του αίματος :p

 

Πείτε σας παρακαλώ πως θα καταλήξει κάπου όλο αυτό το πράγμα!

Link to comment
Share on other sites

Υποθέτω πως όχι, δεν το έχει διαβάσει κανείς και για αυτό δε μου απαντάτε, δεν είναι ότι με γράφετε. ε; εε; Ε;

 

Λοιπον, θα σας πω εγώ για το Αρχαίο Μυστήριο του κυρίου Μπάρκερ... μάιστα κύριε. (χωρίς spoilers)

 

Αρχίζει με τρεις χαρακτήρες (από τους οποίους χρειαζόμαστε μόνο τον έναν στην πραγματικότητα): Το Γουίλ, έναν γκέυ, διάσημο φωτογράφο, ο οποίος είναι γνωστός επειδή ως επί το πλείστον φωτογραφίζει ζώα -που η ανθρώπινη κοινωνία τα έχει καταρρακώσει- τη στιγμή πριν να ξεψυχήσουν -ή κάπου εκεί κοντά. Οι δύο βοηθοί του είναι η Αντριάνα κι ένα χαρούμενο, πρεζάκι που δε θυμάμαι πως το λένε. Η φάση είναι η εξής, βρίσκονται κάπου όπου έχει αρκούδες για να τις φωτογραφίσει ο Γουίλ. Όπου μπλέκουν τα δύο αρσενικά της παρέας η Αντριάνα είναι από πίσω τους με το κουμπούρι για να τους σώσει. Επιπλέον, είναι ερωτευμένη με το Γουίλ που είναι γκέυ -πράγμα για το οποίο να μην αναρωτηθείτε τι θα γίνει γιατί δε θα γίνει τίποτα στο υπόλοιπο βιβλίο. Που λέτε λοιπόν, κάποια στιγμή γίνεται μια φάση στην οποία μια αρκούδα τελικά κοπανάει το Γουίλ και τον ρίχνει σε κώμα. Και βλέπει όνειρα, πράγματα από την παιδική του ηλικία που -μάλλον- τα είχε ξεχάσει. Εκεί υπάρχουν δύο "άνθρωποι" η Ρόζα και ο Στιπ, ένα εξαιρετικά περίεργο ζευγάρι που ενώ κανονικά θα έπρεπε να το μισείς με τη μία, ο κλασικός Μπάρκερ σε βάζει μάλλον να το συμπαθήσεις αρχικά γιατί το βλέπεις μέσα από τα μάτια ενός παιδιού το οποίο έχει τα προβλήματά του κι αυτοί -ας το πούμε- του σκέκονται. Ε, και μετά ξυπνάει και πρέπει να συνεχίσει τη ζωή του.

 

Τα προβλήματα που έχει τώρα, οκ, είναι όλα τους άκρως Μπαρκερικά προβλήματα... Καταρχάς άλλα σε βάζει να θέλεις να μάθεις κι άλλα σου λέει. Αλλά σε όλο το βιβλίο, μέχρι και το τέλος, με άλλα ασχολούμαστε κι άλλα γίνονται και τελικά, απαντήσεις δεν έχουμε για τίποτα σχεδόν. Όχι ότι μένει κάτι ανοιχτό, η ιστορία κλείνει και μάλιστα φαντασμαγορικά, απλά κανείς δεν ξέρει γιατί -"κανείς"=εφημισμός, "εγώ" είναι η σωστή λέξη. Υπάρχει μια πόλη στην οποία υποτίθεται πως μένουν όλοι οι γκέυ της Αμερικής -δεν έχω ιδέα αν υπάρχει στην πραγματικότητα- την οποία μαθαίνουμε εξονυχιστικά, υπάρχουν ένα κάρο χαρακτήρες μέσα σε αυτή την πόλη, οι οποίοι και δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο στην ιστορία τους οποίους γνωρίζουμε εξίσου εξονυχιστικά. Υπάρχει άλλο ένα χωριό κάπου στην Αγγλία με χαρακτήρες που επίσης τους γνωρίζουμε αρκετά -όπου έζησε ο Γουίλ τα παιδικά του χρόνια, οπότε εκεί είναι και όλες οι φάσεις με το Στιπ και τη Ρόζα, οκ το χωριό έχει κάποιο νόημα ύπαρξης. Γενικότερα τέσπα, υπάρχουν ένα σωρό πληροφορίες, ένα σωρό άσχετα γεγονότα, στοίβες ολόκληρες με καθυστέρηση για να μας πει μια ιστορία που οκ, παίζει να είναι καλούτσικη -δεν υπάρχει αυτό για το Μπάρκερ το "καλούτσικη", θα έπρεπε να την αναγνωρίζει μάλλον ως κακή- και η αναφορά σε έναν ιδεαλιστικό τρόπο σκέψης που -τουλάχιστον- με διαόλισε. Θα μπορούσε να είναι ένα σύντομο διήγημα, της τάξεως των 15-20 σελίδων και μάλλον θα ήταν καλό.

 

Δε σας το προτείνω. Από μένα: όχι. Να βρίζεται κάποιον άλλο αν το διαβάσετε :p

Link to comment
Share on other sites

Εγώ από Μπάρκερ έχω μόνο το Καταραμένο παιχνίδι, και τίποτ' άλλο. Έχω ακούσει πολύ καλά λόγια γι' αυτό το βιβλίο, το βρήκα και φτηνό για το μέγεθός του(γύρω στα 15 ευρώ), και κάποια στιγμή στο μέλλον θα το διαβάσω... Τα Βιβλία του αίματος, σκέφτομαι να τα αγοράσω κάποια στιγμή, αλλά δεν είμαι και μεγάλος φαν των διηγημάτων... Αξίζει να δώσω 45 ευρώ για δαύτα, ενώ τα διηγήματα δεν είναι το φόρτε μου;

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχει κόσμος που πιστεύει πως είναι πάρα πολύ καλά. Αλλά οκ, δεν είναι ανάγκη να δώσεις 45 με τη μία. Πάρε το πρώτο κι αν σου αρέσει συνεχίζεις ;)

Link to comment
Share on other sites

  • 5 weeks later...

Πριν λιγο καιρο διαβασα το Ημερολογιο ενος Δαιμονα και ακομα δεν εχω αποφασισει αν μου αρεσε ή οχι!Παντως ενα ειναι σιγουρο...δεν με τρομαξε!Το εχει διαβασει κανεις αλλος?

Link to comment
Share on other sites

Το mister B.Gone; Απάτη σκέτη. Όταν βασίζεις ένα ολόκληρο βιβλίο σε έναν χαρακτήρα, αυτός χρειάζεται και κάποιο consistency. Μόνο ζάρια για τη συναισθηματική του κατάσταση δεν έριχνε. Κάθε 2 σελίδες άλλαζε, χωρίς αυτό να δικαιολογείται πουθενά. Και η πλοκή, σε ράγες. Που κατάντησες ρε Μπάρκερ...

 

Τουλάχιστον οι δουλειές των καλών συγγραφέων υπάρχουν πάντα ακόμα κι αν αυτοί χαλάνε. Διαβάζω το The Body Politic, 1η ιστορία από το 4o book of blood. Αυτό με τα χέρια (όσοι το 'χετε διαβάσει, ξέρετε. Όσοι όχι, ψάξτε το.) Τα σπάει ως τα μισά που είμαι περίπου.

Link to comment
Share on other sites

Το mister B.Gone; Απάτη σκέτη. Όταν βασίζεις ένα ολόκληρο βιβλίο σε έναν χαρακτήρα, αυτός χρειάζεται και κάποιο consistency. Μόνο ζάρια για τη συναισθηματική του κατάσταση δεν έριχνε. Κάθε 2 σελίδες άλλαζε, χωρίς αυτό να δικαιολογείται πουθενά. Και η πλοκή, σε ράγες. Που κατάντησες ρε Μπάρκερ...

 

Τουλάχιστον οι δουλειές των καλών συγγραφέων υπάρχουν πάντα ακόμα κι αν αυτοί χαλάνε. Διαβάζω το The Body Politic, 1η ιστορία από το 4o book of blood. Αυτό με τα χέρια (όσοι το 'χετε διαβάσει, ξέρετε. Όσοι όχι, ψάξτε το.) Τα σπάει ως τα μισά που είμαι περίπου.

Τα βιβλία του αίματος έχουν γενικά φθίνουσα πορεία. Από τα 4-6 ζήτημα να θυμάμαι 4 ιστορίες (body politic, αυτή με τα βατράχια, the last illusion και μία με κάτι κλέφτες)

Αλλά το να περιμένεις συνεπείς χαρακτήρες από τον Barker είναι σα να περιμένεις πρωτοτυπία από τον Masterton - όταν το δεις σε εκπλήσει πραγματικά...

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Όποιος θέλει τα δυο βιβλία του Άμπαρατ, μπορεί να πάει Πολιτεία και να τα πάρει με 23 ευρώ, περίπου, και τα δυο!

Edited by BladeRunner
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..