Rikochet Posted September 5, 2005 Share Posted September 5, 2005 Συνέχεια προηγούμενου ποιήματος μου, αυτή τη φορά στα ελληνικά. Υπάρχουν φορές, Που αισθάνομαι Ότι οι αλυσίδες είναι πολύ πιο βαριές Απ’όσο μπορώ να αντέξω. Άλλες στιγμές, πάλι, Σ’αισιόδοξη διάθεση, Οι αλυσίδες είναι καλογυαλισμένες, Και ελαφριές σα πούπουλα. Ένα γεγονός με στεναχωρεί: Βαριές ή ελαφριές, Γυαλισμένες ή σκουριασμένες, Είναι πάντα εκεί... Έτσι κι εγώ, Αισιόδοξος ή μη, Παραμένω σκλάβος Στην ίδια μου τη θέληση. Μέσα σ’οργισμένα όνειρα χάνομαι τη μιάּ Στην «ασφαλή» πραγματικότητα επιστρέφω, ξανά, Μόνο και μόνο για να τις δώ να σέρνονται πίσω μου, Και να τρίζουν. Μόνον για να αντισταθμιστεί, Έχω μια σκέψη, τόση δάּ Που την κρατώ κάτω απ’το προσκεφάλι μου, Για να με παρηγορεί και να απορροφά τα δάκρυα μου. Και η σκέψη είναι τούτη: Όσο βαριές κι ανυπόφορες είναι αυτές οι αλυσίδες, Ξέρω πως εξαρτώνται απο μέναּ κάθε κρίκος... Και ξέρω πως, όποτε το θελήσω, μπορώ να τις σπάσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 5, 2005 Share Posted September 5, 2005 Ωραίος. Να σου πω την αλήθεια προτιμώ περισσότερο τα ποιήματα που γράφεις στα ελληνικά, έχουν περισσότερο "ζουμί", περισσότερο νόημα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
LordCeleborn Posted September 6, 2005 Share Posted September 6, 2005 Δεν θα συμφωνισω, I adore them equally. Για τις δυνατοτητες της καθε γλωσσας ειναι υπεροχα στο ειδος τους. Μπραβο Γιαννη, εκληκτικο και το sequel Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted September 6, 2005 Share Posted September 6, 2005 Ξέρω το συναίσθημα, την άισθηση αυτή, σαν την παλάμη μου... Ο τρόπος με τον οποίον την εκφράζεις με θαμπώνει σχεδόν... Τόσο ξεκάθαρος, τόσο ανοιχτός, τόσο μπροστά στα μάτια του αναγνώστη, ειλικρινής τρόπος, καθάριος. Από τα ωραιότερα σου Ρίκο, για μένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted September 6, 2005 Share Posted September 6, 2005 Συμφωνώ απόλυτα με το Nihilio! Από τα καλύτερά σου! Δε μπορώ να πω κάτι παραπάνω: η γραφή σου διαρκώς με αποστομώνει και τα νοήματα με βάζουν να σκέφτομαι! Κι αυτό είναι το σημαντικότερό: τα γραπτά σου αφήνουν σκέψεις που δεν εξαϋλώνονται! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted September 7, 2005 Share Posted September 7, 2005 Να σου πω, εκεί που γράφεις: "Και να τρίζουν." Επίτηδες κόβεις έτσι την στροφή σύντομα, δηλαδή ο συγκεκριμένος στοίχος είναι πολύ μικρός σε σχέση με τους προηγούμενος και δεν μου έκατσε καλά στη ροή της ανάγνωσής του. Τα άλλα τα ξέρεις! Α επίσης είναι πολύ διαφορετικό σε σχέση με τα προηγούμενα γιατί φαίνεται πιο απλό στον τρόπο γραφής με πιο πολλές εύπεπτες λεξεις. Επίσης επιτέλους βλέπω και μια αισιοδοξία στο τέλος!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.