Jump to content

Πως προτιμάτε τα βιβλία σας;


trillian

Recommended Posts

Πρώτον, δε με προβληματίζει διόλου το βάρος του βιβλίου: έχω συνηθίσει να κουβαλάω και βαριά βιβλία...

 

Από την άποψη του δεσίματος, το πλέον αγαπημένο μου είναι το σκληρό εξώφυλλο· οι λόγοι απλοί: δε χαλάει τόσο εύκολα (εκτός αν το κακομεταχειρίζεσαι, πράγμα που κάνει ο καλύτερος μου φίλος, &@Υ%!ΞΦ), είναι πιο όμορφο, κι έχει κάτι το παλαιικό που μ' ελκύει. Από την άλλη, δε με χαλάνε γενικά τα μαλακά ή χάρτινα εξώφυλλα, ειδικά αν προσεχθούν.

 

Οι γραμματοσειρά μου αρέσει να έχει λίγη ουρά και γεμίσματα, καθώς και να ταιριάζει με το ύφος του βιβλίου, ενώ οι τίτλοι πρέπει να είναι μεγάλοι, καθαροί κι απλοί στις γραμμές τους, αλλά όχι απαραίτητα λητοί. Το σωστό μέγεθος, χρώμα και στοιχειοθεσία κάνουν μεγάλη διαφορά.

 

Τέλος, μου αρέσουν τα ιδιαίτερα χαρτιά: τα παλιά, κιτρινισμένα από την υγρασία και το χρόνο, τα βελουτέ, τα λινά, αλλά κυρίως ένα ημιδιάφανο, πολύ λεπτό!

Link to comment
Share on other sites

Σου αρεσει το χαρτι να ειναι ημιδιαφανο;!;Μα αυτο ειναι απαισιο!Ειναι μπλιαχ.Ατατά(που λενε και οι Βολιωτες)!Σε αυτη την περιπτωση φαινονται τα γραμματα της πισω σελιδας βρε.

Οσο για παλια κιτρινισμενα,μου θυμισατε μια σειρα αρχαιας ελληνικης γραμματειας.Λοιπον,το 2ο(τελευταιο) σπιτι μου στη Θεσ/κη ηταν επιπλωμενο και σε ενα ντουλαπι βρηκα ενα σωρο βιβλια αρχαιων Ελληνων.Αριστοτελη,Πλατωνα,Πλουταρχο,Ξενοφωντα,Αρριανο(καλα,αυτος δεν ηταν Ελληναρας αλλα οκ) κα.Ηταν μια παλια εκδοση με σκληρο εξωφυλλο. Οταν λεω παλια εννοω δεκαετιας 30!!!Τα φυλλα ηταν κιτρινισμενα και μυριζαν...σοφια.Αισθανθηκα σαν μαγος που βρηκε αρχαιες περγαμηνες!Δυστυχως η ιδεα μου να κλεψω μερικα απο αυτα οταν γυρισα Βολο εγκαταλειφθηκε...

Link to comment
Share on other sites

Εμλένα μου αρέσουν επίσης βιβλία με γραμματοσειρές που παραπέμπουν σε χειρόγραφο, δίνουν μια κάπως προσωπική αίσθηση από μέρους του συγγραφέα...

Link to comment
Share on other sites

Σου αρεσει το χαρτι να ειναι ημιδιαφανο;!;Μα αυτο ειναι απαισιο!Ειναι μπλιαχ.Ατατά(που λενε και οι Βολιωτες)!Σε αυτη την περιπτωση φαινονται τα γραμματα της πισω σελιδας βρε.

Το συγκεκριμένο χαρτί ήταν ημιδιάφανο αλλά δεν άφηνε τα γράμματα να φαίνονται ιδιαίτερα από την άλλη πλευρά, απλά το πιο χαρακτηριστικό του είναι ότι είναι πολύ λεπτό και μαλακό, εξαιρετικά κατάλληλο για μεγάλα κείμενα (φυσική σμίνκρυση)!

Οσο για παλια κιτρινισμενα,μου θυμισατε μια σειρα αρχαιας ελληνικης γραμματειας.Λοιπον,το 2ο(τελευταιο) σπιτι μου στη Θεσ/κη ηταν επιπλωμενο και σε ενα ντουλαπι βρηκα ενα σωρο βιβλια αρχαιων Ελληνων.Αριστοτελη,Πλατωνα,Πλουταρχο,Ξενοφωντα,Αρριανο(καλα,αυτος δεν ηταν Ελληναρας αλλα οκ) κα.Ηταν μια παλια εκδοση με σκληρο εξωφυλλο. Οταν λεω παλια εννοω δεκαετιας 30!!!Τα φυλλα ηταν κιτρινισμενα και μυριζαν...σοφια.Αισθανθηκα σαν μαγος που βρηκε αρχαιες περγαμηνες!Δυστυχως η ιδεα μου να κλεψω μερικα απο αυτα οταν γυρισα Βολο εγκαταλειφθηκε...

Κάτι τέτοια τα γουστάρω κι εγώ· η αλήθεια είναι ότι ο μέσου κόστος πολτός paperback βιβλίων καλών εκδοτικών οίκων έχει μια εξ ίσου απίστευτα ευχάιστη οσμή, σχεδόν σα φρέσκο πριονίδι που έχει παλιώσει...

Link to comment
Share on other sites

Κάτι τέτοια τα γουστάρω κι εγώ· η αλήθεια είναι ότι ο μέσου κόστος πολτός paperback βιβλίων καλών εκδοτικών οίκων έχει μια εξ ίσου απίστευτα ευχάιστη οσμή, σχεδόν σα φρέσκο πριονίδι που έχει παλιώσει...

 

 

Σε όλα τα υπόλοιπα περί στολίσματος κτλ, δεν έχουμε τα ίδια γούστα, εδώ όμως....

 

Αυτή ήταν ατάκα! :worshippy:

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Εμένα μου αρέσουνε τα χαρντκάβερ γιατί έχουν έναν άλλο αέρα αλλά είναι ακριβά οπότε προτιμώ τα σοφτ. Θέλω οι σελίδες να μιν είναι ιλλουστρασιόν γιατι γυαλίζει το φως και είναι σπαστικό και να μυρίζει χαρτί και όχι πλαστικό βέβαια (αν και αυτό κάνει κακό στη φύση αλλα τέλος πάντων) και απο γράμματα ότι να΄ναι.

Link to comment
Share on other sites

Εμένα μου αρέσουν... τα καλογραμμένα βιβλία!

 

Καλά πέρα από την πλάκα, το περιεχόμενο για μένα είναι πολύ σημαντικότερο από την μορφή. Ωστόσο όλα έχουν το γούστο τους!

 

Μερικά είναι όμορφα, με hardcover ή/και πολυτελές δέσιμο, illustration χαρτί - χαίρομαι να τα έχω στη βιβλιοθήκη και να τα καμαρώνω αλλά... τα λυπάμαι να τα διαβάσω όπως τα άλλα.

 

Μερικά είναι ελαφριά και με μεγάλα γράμματα, ό,τι πρέπει για να τα παίρνω στο κρεββάτι (για διάβασμα εννοώ, ντροπή σας!) και να στριφογυρίζω - έχετε δοκιμάσει να διαβάσετε ανάσκελα ένα βαρύ βιβλίο;

 

Άλλα είναι μικροκαμωμένα - ό,τι πρέπει για να τα βάζω στην τσέπη ή στην τσάντα μου και να τα διαβάζω στον υπόγειο.

 

Τέλος, ειδική μνεία θα κάνω για τα ηλεκτρονικά. Είναι οικολογικά, είναι... φτηνά. Είναι μια ακόμα ευχάριστη χρήση του laptop μου. Και τέλος, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για επιστημονικά βιβλία, είναι απίθανο να μπορείς να έχεις κάθε λογής searching capabilities...

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

Εκταφή θέματος.

 

 

έχετε δοκιμάσει να διαβάσετε ανάσκελα ένα βαρύ βιβλίο;

Ναι. :D

 

Μου αρέσουν τα μαλακά, ελαφριά, χαρτόδετα βιβλία. Αρκεί να είναι γερά και να μη χάνουν τις σελίδες τους μετά από το πρωτο διάβασμα, πράγμα που ευτυχώς δεν συμβαίνει πια. Δεν καταλαβαίνω το λόγο πολυτελούς δεσίματος, έχει αξία μόνο ως κάτι το συλλεκτικό. Είναι σαν ένα μεταξωτό, πανέμορφο παντελόνι, που θα το βάλεις μια φορά και δεν θα σ' αφήσει να χαρείς τη βραδιά. Θα το χαίρεται η ντουλάπα. Τζιν και πάλι τζιν!

 

Και πριν προλάβετε, ξέρω: "Γυναίκες..." :lol:

Link to comment
Share on other sites

Φοβερή ανασκαφή! Ζήτω το φτυάρι σου, Κασσάνδρα!

 

Αυτό σε μένα απαγορεύεται. Ποτέ δε το κάνω ενώ τσαντίζομαι και όταν ο βιβλιοπώλης έχει γράψει την τιμή στη πρώτη σελίδα. Και ποτέ δεν ακουμπάνε και τα δύο εξώφυλλα πάνω στο τραπέζι. Ανοιγμένο όσο γίνεται πιο λίγο.

 

Κάπως έτσι ήμουν κι εγώ για χρόνια. Έχω όλον τον Πράτσετ σε πόκετ, πολυδιαβασμένο το καθένα, κι όλα φαίνονται σχεδόν σαν καινούργια. Κι όποτε δάνειζα κανένα βιβλίο και με το επέστρεφαν με τσακισμένη ράχη, άφριζα.

Τώρα έχω χαλαρώσει (κάπως).

 

Γενικά θα συμφωνήσω με τους άλλους, ως προς τη χάρη των κιτρινισμένων και παλαιών βιβλίων με δερμάτινο εξώφυλλο, η αίσθηση που σε προκαλούν είναι γλυκύτατη. Αλλά για την πρακτικότητα και την τιμή, αναγκαστικά θα ψηφίσω τσέπης.

Link to comment
Share on other sites

Κι όποτε δάνειζα κανένα βιβλίο και με το επέστρεφαν με τσακισμένη ράχη, άφριζα.

 

Λοιπόν, είναι αστείο, αλλά αντίθετα από σένα, εγώ αν δεν το χαλάσω λίγο το βιβλίο, δεν αισθάνομαι ότι το διάβασα.

Ειδικά με τα paperback, το θεωρώ και λίγο υποχρέωσή μου να τους σπάσω τη ράχη:rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, είναι αστείο, αλλά αντίθετα από σένα, εγώ αν δεν το χαλάσω λίγο το βιβλίο, δεν αισθάνομαι ότι το διάβασα.

Ειδικά με τα paperback, το θεωρώ και λίγο υποχρέωσή μου να τους σπάσω τη ράχηrolleyes.gif

 

 

ohmy.gif

Και μετά, αντέχεις να τα βλέπεις εκεί στο ράφι, αραδιασμένα, με τις κακομοιριασμένες ράχες;

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ με την Τiessa, κι αυτό είναι κάτι που τρελαίνει (με τον εντελώς αρνητικό τρόπο όμως, πολύ πολύ κακή έννοια :D ) τον άντρα μου. Γενικά το έχω ψιλοξεπεράσει, αλλά να, καμιά φορα ενδίδω στον πειρασμό. Αυτό που δεν ανέχομαι, βέβαια, είναι οι λεκέδες. Μη δω καφέ, σοκολάτα, σάλτσα...

( "Γυναίκες..." )

Link to comment
Share on other sites

ohmy.gif

Και μετά, αντέχεις να τα βλέπεις εκεί στο ράφι, αραδιασμένα, με τις κακομοιριασμένες ράχες;

 

Ω, ναι. Σκέφτομαι "να άλλο ένα βιβλίο που έχω διαβάσει".:book:

Εδώ, χρειάζεται να κάνω μια μικρή παρένθεση και να ομολογήσω ότι ο άντρας μου -μανιακός αγοραστής από τα εφηβικά του χρόνια- έχει ένα σύνολο πάνω από πέντε χιλιάδων βιβλίων, από τα οποία δεν έχουμε προλάβει να διαβάσουμε ούτε το ένα τρίτο. Όταν πεθάνουμε θα στοιχειώσουμε τον τόπο, προσπαθώντας να τελειώσουμε μερικές χιλιάδες βιβλία.

Για μένα είναι λοιπόν πολύ ανακουφιστικό να βλέπω και ότι έχει προχωρήσει κομματάκι το έργο της ανάγνωσης!

Link to comment
Share on other sites

Παρεπιπτώντως, έχω την τέλεια απάντηση στην ηλίθια ερώτηση "Πωωωπώ, τί πολλά βιβλία, τα έχεις διαβάσει όλα;"

και θα ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας, αλλά μήπως είναι άσχετη με το τόπικ;

 

 

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ με την Tiessa. Η σπασμένη ράχη ειανι σαν ΄μια ρυτίδα έκφρασης για μένα. Καμιά φορά, κοιτάζοντάς την αναδύεται το συναίσθημα που βίωσα διαβάζοντας το βιβλίο!

 

Για πε, για πε KELAINO, τι πρέπει να λέμε; :p :)

 

 

Link to comment
Share on other sites

Αυτό σε μένα απαγορεύεται. Ποτέ δε το κάνω ενώ τσαντίζομαι και όταν ο βιβλιοπώλης έχει γράψει την τιμή στη πρώτη σελίδα. Και ποτέ δεν ακουμπάνε και τα δύο εξώφυλλα πάνω στο τραπέζι. Ανοιγμένο όσο γίνεται πιο λίγο.

 

 

Κάπως έτσι ήμουν κι εγώ για χρόνια. Έχω όλον τον Πράτσετ σε πόκετ, πολυδιαβασμένο το καθένα, κι όλα φαίνονται σχεδόν σαν καινούργια. Κι όποτε δάνειζα κανένα βιβλίο και με το επέστρεφαν με τσακισμένη ράχη, άφριζα.

Τώρα έχω χαλαρώσει (κάπως).

 

Γενικά θα συμφωνήσω με τους άλλους, ως προς τη χάρη των κιτρινισμένων και παλαιών βιβλίων με δερμάτινο εξώφυλλο, η αίσθηση που σε προκαλούν είναι γλυκύτατη. Αλλά για την πρακτικότητα και την τιμή, αναγκαστικά θα ψηφίσω τσέπης.

 

Πάνω από 4 χρόνια (Θεέ μου) από εκείνο το ποστ, ίσως και λόγω των διαφόρων, καλοπροέραιτων πάντα, σχολιών από φίλους και συγγενείς για αυτό το "κόλλημα", ίσως και λόγω της μείωσης του ρυθμού μου ανάγνωσης, πίανω και γω τον εαυτό μου να έχει χαλαρώσει (έστω και) λίγο σε αυτό το θέμα. Ίσως πάλι, και αυτός ο λόγος μου αρέσει περισσότερο, να προτιμώ περισσότερο την ουσία από το περιτύλιγμα πλέον. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και τώρα αυτό που με ευφραίνει περισσότερο είναι ένα συνολικά καλό βιβλίο. Όμορφη και φροντισμένη έκδοση με ένα καλό περιεχόμενο. Αλλά αν δεν έχω και τα δύο, σίγουρα προτιμώ να έχει μόνο το δεύτερο από μόνο το πρώτο, όπως είμαι σίγουρος και η συντριπτικότατη πλειοψηφία εδώ μέσα.

Link to comment
Share on other sites

Δεν θα συζητήσω για το περιεχόμενο,που θέλω να είναι καλό,όσον αφορά τη μετάφραση,την επιμέλεια της έκδοσης κλπ.Αλλά θέλω το βιβλίο να είναι κάπως απλό,να είναι καλά δεμένο χωρίς να πάει κάποιος Χριστιανός να ανοίξει το βιβλίο και να μείνει το εξώφυλλο του βιβλίου στα χέρια του επειδή το τυπογραφείο ξέμεινε απο κόλλα και έπρεπε να εκδοθεί άμεσα το βιβλίο,χωρίς η ράχη του βιβλίου να είναι έτοιμη να "σπάσει" στα δυο και το βιβλίο να είναι για πέταμα.Πάντως,γενικά δεν προτιμώ τα βιβλία με το σκληρό εξώφυλλο,το παχύ χαρτί,κάτι σαν εγκυκλοπαίδεια.Τα γράμματα να είναι σχετικά μικρά(όχι πολύ μικρά!)και να μην είναι εντελώς πυκνογραμμένες οι σελίδες(αλλά όχι και 15 σειρές των 7 λέξεων η σειρά,σε μια σελίδα-χαλαρά να είναι κάπου στις 30 σειρές),το χαρτί να μην είναι εντελώς άσπρο σαν το μπλάνκο αλλά όχι και κίτρινο σαν τη μπανάνα.Είμαι και ολίγον τι περίεργος με τα βιβλία.Πάντα κοιτώ να είναι σε καλή κατάσταση,αν όχι τέλεια.Μου τη "βιδώνει" άσχημα όταν το βιβλίο που είναι στα ράφια των βιβλιοπωλείων με τιμή πάνω απο 15-16 ευρώ,και η ράχη έχει τα μαύρα της τα χάλια,οι σελίδες να είναι τσαλακωμένες κλπ και η σκόνη να κρύβει την εικόνα του εξωφύλλου.Πολύ άσχημα σου λέω.Πάντως τα βιβλία που έχω διαβάσει,είναι σε κατάσταση που λες και τα αγόρασα μια ώρα πριν,ας πούμε.Όχι ότι είμαι και ψείρας,αλλά το κόλλημα με την εξωτερική εικόνα των βιβλίων μου,ε,το έχω κάπως.Τουλάχιστον να είναι καλά δεμένο.Να μην ξεκολλάει το εξώφυλλο ή η ράχη να είναι "σπασμένη".Μόνο αυτό.Τα άλλα μπορώ να πω ότι τα αντέχω κάπως.

Edited by BladeRunner
Link to comment
Share on other sites

Για εμένα η σπασμένη ράχη σημαίνει ότι το βιβλίο έχει διαβαστεί κι έτσι βρίσκω υπερβολικό κάποιος να προσπαθεί αλλά και να απαιτεί από τους άλλους να μην την τσακίζουν.Από εκεί και πέρα συμφωνώ απόλυτα ότι είναι απάτη το να σου πασάρουν σε βιβλιοπωλεία βιβλία με τσακισμένες ράχες σε τιμή καινούργιου.

Link to comment
Share on other sites

Παλιά τα ήθελα όλα με σκληρό εξώφυλλο (Hardcover), αλλά σιγά-σιγά έχω κατασταλάξει ότι τα λογοτεχνικά τα θέλω με μαλακό (Softcover) και όλα τα άλλα (μελέτες, λεξικά, κ.λπ.) τα θέλω σε σκληρή-ανθεκτική έκδοση.

Ο λόγος; Απλός. Τα μεν λογοτεχνικά (πλην ποιημάτων) δεν χρειάζεται να ασχοληθώ συχνά μαζί τους, και έτσι ούτε φθορά μεγάλη μπορώ να προκαλέσω με την χρήση τους, αλλά και βολικά είναι να τα διαβάσω στο κρεβάτι, ενώ τα υπόλοιπα (φιλοσοφικά, μελέτες, λεξικά, κ.λπ.) στα οποία ανατρέχω συχνά, θέλω να έχουν καλή ποιότητα σε όλα τους (εξώφυλλο, ποιότητα χαρτιού, κ.λπ.) για να μην τα διαλύσω.

 

Επίσης, παλιά δεν ήθελα να σημειώνω με τίποτα πάνω τους. Τώρα πιά, και πάλι πολύ-μα-πάρα-πολύ επιλεκτικά, γράφω ή υπογραμμίζω ένα-δύο πράγματα που θεωρώ ότι πρέπει.

 

Εν τέλει, κατέληξα στο ότι και να "χαλάσει" ένα βιβλίο, πάλι θα το βρώ στο βιβλιοπωλείο αν το χρειάζομαι, οπότε έχω σταματήσει να είμαι ψείρας όπως μικρός.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Για εμένα η σπασμένη ράχη σημαίνει ότι το βιβλίο έχει διαβαστεί κι έτσι βρίσκω υπερβολικό κάποιος να προσπαθεί αλλά και να απαιτεί από τους άλλους να μην την τσακίζουν.Από εκεί και πέρα συμφωνώ απόλυτα ότι είναι απάτη το να σου πασάρουν σε βιβλιοπωλεία βιβλία με τσακισμένες ράχες σε τιμή καινούργιου.

 

 

Όταν εννοώ τσακισμένη ράχη,εννοώ εντελώς μα εντελώς τσακισμένη,με τις σελίδες στη μέση του βιβλίου να είναι έτοιμες να ξεκολλήσουν.Έτσι και αλλιώς δεν παίρνω μεταχειρισμένα βιβλία,οπότε αυτά που παίρνω απο τα βιβλιοπωλεία πρέπει να είναι σε καλή κατάσταση και όχι να μας κοροϊδεύουν μες στα μούτρα μας.Αυτό πάει και στους εκδοτικούς οίκους,που πουλάνε βιβλία 20 ευρώ και ενώ δεν είναι καλά βιβλιοδετημένα...Ας προσέχουν λίγο παραπάνω.Θα τα δώσω τα 20 ευρώ,αλλά τουλάχιστον να μην κοροϊδεύουν το κόσμο.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..