Deodonus Posted October 10, 2005 Share Posted October 10, 2005 Όσο περνάει ο καιρός και ανεβαίνουν όλο και περισσότερα ποιήματα στην Β.Π. μπορεί κανείς να παρατηρίσει το στυλ του καθενός, καθώς σιγά-σιγά αποκτάει μια δικιά του "ποιητική ταυτότητα", αυτό που θα μας οδηγούσε στο να καταλάβουμε τον ποιητή ενός ποιήματος από αυτό. Τι θα λέγατε να ανοίγαμε αυτό το ποστ για να σχολιάζουμε και να παραθέταμε τέλος πάντων τις απόψεις μας για το στυλ του καθενός? Νομίζω θα είχε ενδιαφέρον και για να δούμε πώς οι άλλοι βλέπουν κάποιον εμείς έχουμε σχηματίσει μια εικόνα στο κεφάλι μας, αλλά και πώς το δικό μας στυλ φαίνεται από την οπτική γονία των άλλων. Αυτά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 10, 2005 Share Posted October 10, 2005 Γιατί νομίζω ότι μόλίς το ανοίξαμε/ες το θέμα αυτό; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 10, 2005 Share Posted October 10, 2005 Εγώ είμαι μέσα, μου φαίνεται ωραίο topic. Αν και δεν νομίζω πως έχω διαρκώς ένα συγκεκριμένο στυλ. Άσε που γράφω... με το κιλό. Δεν βάζω τα πάντα στο SFF. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted October 11, 2005 Share Posted October 11, 2005 Ναι και εγώ συμφωνώ πως είναι ενδιαφέρον τόπικ... με κάποιες προδιαγραφές ευγένειας μόνο για να μην έχουμε δράματα... είναι ευαίσθητο θέμα ο τρόπος γραφής του καθενός μας. Και εγώ έχω το ίδιο "πρόβλημα" με την νιέννα πως τα περισσότερα απο όσα γράφω δεν τα ανεβάζω στο sff, αλλά παρόλα αυτά με ενδιαφέρει η άποψη των άλλων και πως βλέπουν εμένα μέσα απο τα ποιήματα μου και για να είμαι ειλικρινής είμαι και πολλή περίεργη να δω τι θα μου πείτε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Raistlin Majere Posted October 11, 2005 Share Posted October 11, 2005 Συμφωνώ και επαυξάνω. Πολύ καλή ιδέα! Το να βλέπεις τον χαρακτήρα κάποιου μέσα από την ποήση του είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted October 11, 2005 Share Posted October 11, 2005 Νιέννα, Λάας, καλά θα κάνατε αν βάζατε περισσότερα στο sff! Είναι πολύ καλή ιδέα, και συγγενεύει και αρκετά με το εργαστήρι ποίησης (το οποίο οφείλω να ομολογήσω πως το έχω παραμελήσει λίγο... ). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted October 11, 2005 Share Posted October 11, 2005 Χε χε χε throgos! Όλοι στο ίδιο ζουμί βράζουμε ε; Θα κάνω ό,τι μπορώ αλλά περίμενε να ξελασκάρω λίγο γιατί έχω δουλειές με φούντες που λένε... Κάντε μέχρι τότε καμμιά κριτική γιατί και αυτές είναι πολύ σημαντικές και δεν πρέπει να τις ξεχνάμε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 11, 2005 Share Posted October 11, 2005 Εγώ δεν βάζω πολλά ποιήματα στο ΣΦΦ γιατί γνωρίζω πως δυσαρεστεί όλους τους υπόλοιπους θαμμώνες του forum εκτός από εμάς. Κάποτε είχει συζητηθεί ακόμα και να φύγει η Β.Π. από το view new posts, ευτυχώς αυτό δεν έγινε. Ειλικρινά πιστεύω πως θα ενοχλούσα με παραπάνω ποιήματα. Αν διαβεβαιωθώ πως δεν ενοχλώ κανέναν, ευχαρίστως να ανεβάσω και περισσότερα. Ας δούμε όμως τι πορτραίτο μπορεί να κάνει ο καθένας μας για τον άλλον, και για το στυλ του, διαβάζοντας τα υπάρχοντα ποιήματα. Αλήθεια έχετε διαβάσει όλοι όλων; (εγώ ναι, είμαι καμμένη ) Ποιος θα ξεκινήσει πρώτος; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 11, 2005 Share Posted October 11, 2005 Εγώ βάζω ότι γράφω. Αλλά δε γράφω πολλά. Για την ακρίβεια γράφω μόνο στις σπάνιες στιγμές έμπνευσης. Θα ήθελα πάντως κάποιο θαραλέο να δοκιμάσει να βγάλει το προφίλ μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted October 11, 2005 Share Posted October 11, 2005 Εγώ δεν έχω ποιητικό στυλ (κι αν παροδικά το αποκτώ είναι ανόητα κλισέ και σύγκριτα χιλιοειπωμένο). Οπότε no profile for me! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 11, 2005 Share Posted October 11, 2005 Λοιπόν ξεκινάμε: Deodonus: Μινιμαλιστής του κερατά Nienna: Ρομαντική του κερατά laas7: Τις θεές δε τις κρίνουμε Πλάκα κάνω, συνειρμική, αφαιρετική, χαοτική και σε μεγάλο βαθμό γράφει με αυτόματη γραφή. raistlin majere: στιχουργός με εμονή στο σκοτάδι/κακό Throgos: Ντανταϊστής Isis: έχει αφομοιώσει κάποια ποιητικά στυλ και τα αναπαράγει πολύ καλά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted October 11, 2005 Share Posted October 11, 2005 Ωραία ιδέα, DD, γιατί δεν αρχίζεις εσύ; Κυρίες, πιστεύω πως μπορούμε κάτι να κρίνουμε κι απ'αυτά που έχετε ανεβάσει. Επίσης, Nienna, πιστεύω πως ένας ποιητής [εσύ π.χ.], έχων ή μη συγκεκριμένο στυλ, αναπόφευκτα διαποτίζει τα ποιήματά του με το ύφος του, που βγαίνει στην επιφάνεια μετά από την ανάγνωση πολλών ποιημάτων και είναι συνήθως η κύρια εντύπωση απ'αυτήν. Πάντως κάτι πρέπει να κάνουμε με τα ποστς που είναι όχι-ποιήματα, υπο-φόρουμ ή όλα pinned, ή κάτι άλλο πιο έξυπνο... Nihil, [κοιτάζει με μισό μάτι, κτυπώντας επανειλλημένα διαδοχικά τα πέντε δάχτυλα του ενός χεριού στο τραπέζι - "τιτιτιτιτάκ, τιτιτιτιτάκ..."]. Οι Μούσες μαζί σας, -Ορφέας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 11, 2005 Share Posted October 11, 2005 Συνεχίζοντας: Ορφέας: Καβαφοσεξπιρικός ερωτοχτυπημένος ρομαντικός. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 12, 2005 Share Posted October 12, 2005 Θα το κάνουμε του κ@λου το θέμα; Να ξέρω αν είναι, να το σβήσω, εκτός αν θέλει κανείς να συζητήσει σοβαρά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted October 12, 2005 Author Share Posted October 12, 2005 Όντως, Νιχίλιο, το παράκανες. Νιέννα: Έντονα λυρική, με καθαρά βιωματικό χαρακτήρα, παίζει κυρίως με τις εικόνες και τα χρώματα. Υπάρχει παντού διάχητη η θολή εικόνα μιας ομίχλης (της Αγγλίας, άραγε?) και συνέχεια βλέπω ένα σκούρο-μωβ χρώμα παντού. Ένα αίσθημα "ευγενικής μελαγχολίας", όχι απαισιοδοξίας, καθώς δεν βλέπει συχνά μακριά στο μέλλον όσο μπροστά της στο παρών. Και αρκετά δύσκολη (για μένα τουλάχιστον) σε ορισμένα σημεία. Ορφέας: Ρομαντικός, αλλά με ένα έντονο συναίσθημα απογοήτευσης. Επίσης έχει έντονο βιωματικό χαρακτήρα. Τα θέματά του κυρίως γύρω από τον έρωτα και την μουσική. Η ατμόσφαιρα όμοια με νύχτας φωτισμένη από μικρά κεριά, μέσα σε ξύλινο δωμάτιο (σαν στου σπίτι του?), που παραπέμπει αρκετά στην μουσική μπαρόκ, την οποία θαυμάζει εξάλλου. Μικρές σταγονίτσες μηδενισμού εδώ και κει κατά καιρούς. Θρόγγος: Ξέρει την αλήθεια, αλλά προτημάει την πιο ρομαντική της πλευρά. Και επιδή αυτή δεν υπάρχει (?) στην πραγματικότητα, υπάρχει μια διάχυτη μελαγχολία. Πραγματεύεται ίσως πιο πολύ έννοιες, αλλά συνυπάρχει το βίωμα και το προσωπικό στοιχείο. Και όλα αυτά σε ένα τοπίο γκρίζο, σαν τις ψιλές πολυκατοικίες. *όταν λέω βιωματικό χαρακτήρα, δεν εννοώ ότι αποτελούν βιώματα του ποιητή μόνο, αλλά ότι γράφονται και έτσι ώστε να φαίνονται σαν να είναι δικά του βιώματα (χρήση α' ενικού κλπ) Αυτά έχω δει εγώ μέχρι στιγμής. Μπορεί να είναι λάθος, αποτελούν ωστόσο την δικά μου οπτική γωνία. Αυτά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 12, 2005 Share Posted October 12, 2005 Δε το παράκανα, απλά ήμουν λακωνικός. Σόρρυ, δε μπορώ να βάζω σε ότι γράφω ποιητικές δανδέλες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted October 12, 2005 Share Posted October 12, 2005 Από πότε η αιτιολόγηση της άποψής μας είναι ποιητική δανδέλα; Σε παρακαλώ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Balidor Posted October 12, 2005 Share Posted October 12, 2005 Πειτε και για μενα ... να δω τι στο δ***ο γραφω τεσπα !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted October 12, 2005 Share Posted October 12, 2005 (edited) Νιέννα: Το στυλ της είναι ένας συγκερασμός μουσικής, χρωμάτων και λέξεων που εκφράζουν συνήθως συναισθήματα (και σπάνια ιδέες) μέσα σε μια άλλοτε φορτισμένη και άλλοτε πιο νωχελική ή μελαγχολική ατμόσφαιρα. Έχει αρκετά προσωπικό στυλ, το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «συμβολιστικό». Δε χρησιμοποιεί περίπλοκες ή εξωτικές λέξεις, αλλά τις τοποθετεί μέσα στο ποίημα με τρόπο που αυτές αποκτούν καινούριο νόημα, καινούρια υφή, μοιάζουν σαν καινούριες. Ορφέας Ο Ορφέας συχνά γράφει με έμπνευση από τον έρωτα ή την ερωτική απογοήτευση (ή μάλλον τον συνδυασμό αυτών των δύο, τον ανικανοποίητο έρωτα). Το ύφος του είναι αρκετά συναισθηματικό φορτισμένο, αλλά με διαφορετικό τρόπο από αυτό την Νιέννας. Μπορώ να πω πως είναι ρομαντικό, και συναισθηματικό με έναν τρόπο που έχει ξεχαστεί στην ποίηση. Μερικές φορές μου δίνει την εντύπωση πως γράφει ποίηση για να γράψει ποίηση, και όχι για να εκφραστεί. Αλλά αυτό δεν είναι κακό απαραίτητα. Rikochet Το στυλ του Ρικοσέτ, παρόλο που έχει περάσει από διάφορα στάδια, βασίζεται κυρίως σε συναισθήματα, και είναι χαρακτηριστικό του η πειραματική φύση των ποιημάτων (κάθε ποίημα είναι ένας πειραματισμός πάνω στη γλώσσα) και γενικά η υιοθέτηση προοδευτικών σχημάτων. Θεματικά του κέντρα κυρίως είναι αρνητικά συναισθήματα, σκληρότητα των ανθρώπων και του κόσμου, ο θυμός, η αγωνία, ο τρόμος, η εξάρτηση. Νομίζω πως το βλέπει κυρίως σαν αυτοψυχανάλυση (όπως βλέπω άλλωστε κι εγώ την ποίησή μου) Deodonus Κυρίως μινιατούρες, πολύ εκφραστικές και πλήρεις. Τον ενδιαφέρει περισσότερο το κεντρικό θέμα του ποιήματος παρά η ανάπτυξή του. Δεν είναι άκρος λακωνισμός, αλλά μια απολύτως ουσιώδης απόδοση του νοήματος. Κυρίως εκφράζει ιδέες μέσα από τα ποιήματά του και φιλοσοφία. Το ύφος του είναι αρκετά πεζολογικό, στα όρια, του αρέσει να μιλά άμεσα, χωρίς πολλές μεταφορές, στα ίσια θα έλεγα. προσεχώς και για άλλους. Edited October 12, 2005 by Throgos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted December 6, 2005 Share Posted December 6, 2005 (edited) Χμμμ... Θρώγκε: Το στυλ σου ως τώρα θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως "πειραματικό". Πειραματίζεσαι με διάφορα θέματα, διάφορες μορφές, δομές. Παίζεις, και το κάνεις καλά. Τα περισσότερα ποιήματά σου, ακόμα και τα χιουμοριστικά, τα βλέπω ως την αέναη πάλη σου ενάντια στον μηδενισμό και τη ματαιότητα, που είναι τα δυο μόνιμα φλέρτ σου... Ορφέα: Ακροβασία μεταξύ ακραίου ρομαντισμού και συγκεκαλυμμένου ( ; ) ακραίου κυνισμού (πράγμα που νομίζω χαρακτηρίζει και μένα, αν και εγώ το κρύβω λίγο περισσότερο - ίσως) και έμφαση στη λεπτομέρεια. Αυτά διακρίνω ως κύρια χαρακτηριστικά σου. Η έμφαση στη λεπτομέρεια οδηγεί σε ποιήματα με πολύ δυνατή-κρυστάλλινη μορφή. Πειθαρχημένα βιωματικός - πειθαρχημένα αυθόρμητος. Φιλοσοφία μέσω του συναισθήματος. Rikochet: Έχεις μια τάση προς το narrative poetry, και είναι λογικό μιας και γράφεις και υπέροχα πεζά. Γέρνεις περισσότερο προς την αγγλική γλώσσα, ίσως γιατί η δομή της σε βοηθά να εκφράσεις καλύτερα αυτό που θέλεις, σου δίνει τα μέσα για ποίηση που λέει μια ιστορία, για ποίηση-κινηματογραφική σκηνή, για ποίηση flash fiction. Συνήθως σκληρές εικόνες, ένας διαστρεβλωμένος, σκήρός λυρισμός που αγγίζει άμεσα τον αναγνώστη. Deodonus: Είσαι μινιατουρίστας. Τα μεγαλύτερά σου δεν είναι τόσο δυνατά όσο οι μινιατούρες. Θα έλεγα πως ο λόγος σου πλησιάζει σ' αυτό που λέμε "αποφθεγματικό λόγο", γράφεις σε στυλ "επιγραφή πάνω σε μαρμάρινη πλάκα". Τα περισσότερα θέματα που επιλέγεις είναι θέματα φιλοσοφίας/ανθρώπινης φυσης περασμένα μέσα από τα φίλτρα της καθημερινότητάς σου. Αποφεύγεις να γίνεσαι βιωματικός, αποφεύγεις να συνδέεις τον εαυτό άμεσα σου με αυτά που γράφεις. Laas: Εμφανής μυστικιστικός συμβολισμός. Αναφορές σε παραδόσεις, αναφορές στη φύση. Αρκετά αυθόρμητη γραφή, απείθαρχα αυθόρμητη. Θα επιστρέψω κάποια άλλη στιγμή με περισσότερους. Edited December 6, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.