Τι διαβάζετε;

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Σκοτεινό πέπλο, του Γιώργου Δάμτσιου.

[Spyrex]

Έχω ξεκινήσει το πολύ ωραίο (μιας και είμαι πέρα από τα μισά) The woman in black της Susan Hill. 

[Δημήτρης]

Ελευθέριος Κεραμίδας και ''Δρυς με Φύλλα Σμαράγδια''.

[Spyrex]

Ο κλέφτης του πάντοτε του Clive Barker.

[BladeRunner]

Συνεχίζω με το Οι Μακάριοι, του Μάριου Δημητριάδη.

[Spyrex]

Πυθαγόρεια εγκλήματα του Τεύκρου Μιχαηλίδη. Αρκετά ενδιαφέρον προς το παρόν.

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Εφιάλτης στην Αριζόνα, του Χέιλεν Μπεκ.

[Δημήτρης]

Ωρόρα και ''Ιστορίες με Ταξίδια στο Χωροχρόνο''. 

[BladeRunner]

Συνεχίζω με το Οι φίλοι μας στο Βερολίνο, του Άντονι Κουίν.

[Δημήτρης]

Συνεχίζω με το συλλογικό έργο ''Επτά καπνισμένα μολύβια: Ο Πικραμένος, το παρδαλό κατσίκι και ο τελευταίος''. 

Edited November 27, 2018 by Δημήτρης

[Δημήτρης]

On 11/27/2018 at 5:39 PM, Δημήτρης said:

Συνεχίζω με το συλλογικό έργο ''Επτά καπνισμένα μολύβια: Ο Πικραμένος, το παρδαλό κατσίκι και ο τελευταίος''. 

Το διάβασα και ήταν καλό. Μία παρέα έγραψε και εξέδωσε εμπειρίες που ο καθένας έχει βιώσει σε διάφορες περιόδους της ζωής του. Η πρώτη με τίτλο ''Συνέντευξη (Τύπου) με δύο Τύπους'' ήταν και η καλύτερη. Πρωταγωνιστεί ο Ηλίας, αρχιτέκτονας με σπουδές στο εξωτερικό. Δεχόμενος κλήση για συνέντευξη από εταιρεία στην οποία άφησε βιογραφικό, πάει να δει τι μέλλει γενέσθαι. Και το τι θα συναντήσει εκεί είναι πραγματικά άλλο πράμα. Δύο μυστήριοι θα τον πάρουν παραμάζωμα για οτιδήποτε άλλο εκτός από την δουλειά. Και αφού του τα κάνουν τσουρέκια, θα περάσει και καλά θα κάνει, στην αντεπίθεση. Εν πολλοίς θα απαιτήσουν να σκλαβιάζεται (νομίζω ότι ταιριάζει περισσότερο από το να εργάζεται) δεκαέξι ώρες την ημέρα. Θα δεχόταν αν είχαν την οξυδέρκεια να του παρέχουν και αντίσκηνο. Μόλις τελείωνε να το έστηνε και να κοιμόταν εκεί. Τι δηλαδή, θα είχε την απαίτηση να γυρίζει σπίτι για να βλέπει την οικογένεια του; Δεν το κατάλαβα αυτό  Το λοιπόν είναι ότι αν υπάρχει κάτι που πραγματικά απεχθάνομαι, αυτό σαφώς και είναι τα κλαμπ. Έχω πάει σίγουρα μία φορά προ αμνημονεύτων χρόνων, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ αν έχω πάει και δεύτερη. Απλά δεν μου αρέσουν και αυτό είναι όλο. Καταλαβαίνω λοιπόν τον Μπάμπη στο ''Χαραλαμπάμπης ο Φλου'' που περιγράφει τις δύσκολες στιγμές που πέρασε. Και προσοχή αν μείνουμε κάποια στιγμή σε χοστέλ. Δεν αφήνουμε δευτερόλεπτο τα πράγματα μας από τα μάτια μας. Όχι, αν δεν θέλουμε να πάει η ψυχή μας στη κούλουρη όπως π.χ. στο ''Μία Μαύρη Βαλίτσα και Δύο Μαύροι''. Στο ''Αμνησία'' ένα γερό ποτήρι περιγράφει διάφορα τυχερά που του έχουν συμβεί, ενώ στο ''Ο Προστάτης των Μηχανικών'' ένας πράος άνθρωπος έχει τον τρόπο του να τα βγάζει πέρα με τους γραφειοκράτες υπαλλήλους της πολεοδ(ρ)ομίας. Τέλος, τι θα λέγατε για ένα ταξιδάκι στα πάτρια εδάφη; Όπως στο ''Σπρώξε και Φτάσαμε- Το έπος του Κλειτσού'' με τις ραψωδίες του; Βάζουμε ζώνη, αφετηρία η Θεσσαλονίκη και προορισμός η Ευρυτανία. 

Ωραίο ήταν. Απολαυστικό φλασάκι με ιστορίες ανθρώπων της διπλανής μας πόρτας. Φάση είχε, προτείνεται.   

Edited November 29, 2018 by Δημήτρης

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Φόνος στην άμαξα, του Φέργκους Χιουμ.

[Spyrex]

Αφού πρώτα, όπως έπιασα να διαβάζω το Ύζαμπελ του Guy Gavriel Kay με τον ίδιο τρόπο το άφησα, τώρα διαβάζω το Μίζερι του Κινγκ. 

Edited December 1, 2018 by Spyrex

[Δημήτρης]

Τζον Γκρίσαμ και ''Η Ετυμηγορία''. 

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει το Άγρια ερημιά, του Χεσούς Καράσκο.

[BladeRunner]

Συνεχίζω με το Το σταυροδρόμι, του Τόμι Κίνουνεν.

[Spyrex]

A dark matter του Peter Straub. 

[BladeRunner]

Άρχισα το Ένας γιος, του Αλεχάντρο Παλόμας.

[BladeRunner]

Μετά τη συλλογή διηγημάτων "Πριν το ξημέρωμα" του Σελαχαττίν Ντεμίρτας, που διάβασα εν ριπή οφθαλμού, συνεχίζω με το Γενική θεωρία της λήθης, του Ζοζέ Εντουάρντο Αγκουαλούζα.

Edited December 10, 2018 by BladeRunner

[BladeRunner]

Έχω αρχίσει την συλλογή διηγημάτων Όσα χάσαμε στις φλόγες, της Μαριάνα Ενρίκες.

[BladeRunner]

Συνεχίζω με το Και δεν έμεινε κανένας, της Άγκαθα Κρίστι.

[BladeRunner]

Ξεκίνησα το Ακούω τις σειρήνες στον δρόμο, του Έιντριαν ΜακΚίντι.

[Spyrex]

Το τέλος της αθωότητας (στάσου πλάι μου) του King. 

[Spyrex]

Ζ Παγκόσμιος Πόλεμος του Max Brooks. 

[gregacm]

Συνεχιζω με το τελευταιο -μαλλον- βιβλιο για το 2018, Ο Ανθρωπος στο Ψηλο Καστρο, του Φιλιπ Ντικ.