Τι διαβάζετε;

[trillian]

Διάβασα το Jonathan Strange & Mr. Norrel της Clarke. Πραγματικά πολύ όμορφο! Η πλοκή προχωράει αργά, αλλά δε σε κουράζει καθόλου, η γραφή είναι πολύ πετυχημένη ως dickens-like και μπορώ να πω ότι πήδηξα μόνο 2-3 υποσημειώσεις σε όλο το βιβλίο. Θα μπορούσε πιστεύω να υπάρξει και συνέχεια και θα την ήθελα, αν και δε μπορώ να δω πώς θα είναι το ίδιο καλή με το πρώτο. Όπως και να 'χει αξίζει πάρα πολύ. Στα ελληνικά νομίζω μεταφράστηκε ως "Ο Βασιλιάς των Κορακιών" που έχει νόημα μεν, αλλά θα προτιμούσα να κρατούσαν τον κανονικό τίτλο, που εντάσσεται πολύ καλύτερα στο στυλ του βιβλίου.

 

Τι άλλο διάβασα; Χμμ διάβασα και το Red Seas Under Red Skies, που είναι η συνέχεια του The Lies of Locke Lamora, και αν δεν τα έχετε ξετρυπώσει χάνετε!

 

Επίσης διάβασα και το Replay του Κεν Γκρίμγουντ, παρακινημένη κι από την αναφορά του στην ιστοριούλα του Simmons που συζητάγαμε. Αρκετά καλό μεν, αλλά (πέρα από το ότι η μετάφραση ήθελε άλλο ένα χτενισματάκι) δε με ενθουσίασε σαν ανάπτυξη. Έχει μια πολύ καλή ιδέα, αλλά ο τρόπος που την αναπτύσσει θα ταίριαζε ίσως περισσότερο σε ταινία νομίζω. Χώρια που δε σου εξηγεί πώς το παθαίνουν :tongue:

[D'Ailleurs]

Μαικλ Κράιτον - Επειγον περιστατικό

Ένα ιατρικό μυθιστόρημα αγωνίας γραμμένο με παλμό από το συγγραφέα μεγάλων εκδοτικών επιτυχιών. Το συναρπαστικό αυτό βιβλίο συνδυάζει την αγωνία που κόβει την ανάσα σε μια διεισδυτική διερεύνηση του αμερικάνικου ιατρικού κατεστημένου.

Στέφεν Κίνγ - Τα χρησιμα αντικείμενα

Στο Καστλ Ροκ η ζωή κυλούσε ήρεμα και ειρηνικά, ώσπου μια μέρα ένα καινούριο κατάστημα άνοιξε στην πόλη. Κι όλα άρχισαν ν' αλλάζουν... Ποιος ήταν ο Λίλαντ Γκοντ γιατί είχε διαλέξει τη μικρή τους πόλη για να στήσει το περίεργο εμπορικό του; Κανείς δεν ήξερε ν' απαντήσει σ' αυτά τα ερωτήματα, αλλά όλοι κατέκλυζαν κυριολεκτικά το μαγαζί του. Γιατί στα "Χρήσιμα Αντικείμενα" ο καθένας μπορούσε να βρει αυτό που πάντα ονειρευόταν ν' αποκτήσει, και μάλιστα σε τιμή ευκαιρίας! Ωστόσο δυο άνθρωποι, ο σερίφης Αλαν Πάνγκμπορν και η Πόλι Τσάλμερς, πίστευαν ότι οι πελάτες τους Γκοντ πλήρωναν πολύ ακριβά τα εμπορεύματά του κι ότι στο ταμείο του κατέθεταν κάτι πολύ περισσότερο από τα χρήματά τους. Κάτι πολύ πιο πολύτιμο...Μόνο που δεν ήξεραν πως θα μπορούσαν να τον πολεμήσουν.

[Naroualis]

Τελείωσα τα Σέρβικα Παραμύθια από τις εκδόσεις Απόπειρα. Συνεχίζω με Witches Abroad, Terry Pratchett.

[Arachnida]

Τελείωσα τα Σέρβικα Παραμύθια από τις εκδόσεις Απόπειρα. Συνεχίζω με Witches Abroad, Terry Pratchett.

 

Καταπληκτική σειρά. Πώς ήταν τα σέρβικα;

[Naroualis]

Φευγάτα! Και απίστευτα οικεία. Ως ένα σημείο φαίνεται η επιρροή τους από τα ελληνικά. Από την άλλη σε βάζει βαθιά μέσα στις απαρχές της σέρβικης φυλής. Τα συνοδετικά του σχόλια ήταν καταπληκτικά, ειδικά στο σημείο που ξεχωρίζει τους καλούς/θεϊκούς δράκους από τους κακούς. Μάλιστα έχουν και διαφορετική λέξη για κάθε είδος δράκου.

[synodoiporos]

Τελείωσα τα Σέρβικα Παραμύθια από τις εκδόσεις Απόπειρα.

 

Και σε ποιό βιβλιοπωλείο το "ψάρεψες", να επιτρέπεται ; ;)

 

Μάλιστα έχουν και διαφορετική λέξη για κάθε είδος δράκου.

 

Είχα βρεί κάπου τις ονομασίες για την λέξη "δράκος" στις διάφορες χώρες. Σε πολλές ήταν φανερή η κοινή ρίζα, άλλες πάλι ήταν αρκετά ενδιαφέρουσες ηχητικά.

 

Με την πρώτη ευκαιρία, θα προσπαθήσω να τις ανεβάσω.

[synodoiporos]

Αυτήν την περίοδο θα ξεκινήσω την παρακάτω ανθολογία από τον Anubi.

 

 

Μια ανθολογία βραβευμένων ιστοριών τρόμου κορυφαίων κλασικών συγγραφέων. Δεκαπέντε εκλεκτά διηγήματα, επιλεγμένα και προλογισμένα από διάσημους σύγχρονους συγγραφείς του είδους. Οι Stephen King, F. Paul Wilson, Richard Laymon, Peter Straub, Joyce Carol Oates, κ.ά. επιλέγουν έργα των Robert Bloch, Richard Matheson, M. R. James, Nathaniel Hawthorne, Ramsey Campbell, Edgar Allan Poe, Philip K. Dick, H. P. Lovecraft, Arthur Machen, Robert Aickman, Dennis Etchison, Ambrose Bierce, Edogawa Rampo.

Ενδιαφέρουσα ιδέα. Διάσημοι συγγραφείς του Φανταστικού προτείνουν τις αγαπημένες τους ιστορίες από ομότεχνούς τους του παρελθόντος.

 

Το έχει διαβάσει κανείς ;

[Naroualis]

Νομίζω ότι το βρήκα σε κάποιο βιβλιπωλείο του κέντρου. Αν ψάξεις νομίζω ότι υπάρχουν σχεδόν όλα τα βιβλία της σειράς στα μεγάλα βιβλιοπωλεία. Βρήκα επίσης και στο παζάρι βιβλίου, στην Κλαυθμώνος.

[Sileon]

Απο την Ρωσία με αγάπη.

Ξαναδιάβασα μετά απο καιρό το τεράστιο "Έγκλημα και τιμωρία".

 

Τώρα διαβάζω "Υπόθεση Τουλάγιεφ". Καμιά πενηνταριά χρόνια μετά, ο Βίκτωρ Σερζ γράφει για το σταλινικό καθεστώς της δεκαετίας του '30, με τις εκκαθαρίσεις, τις διώξεις και τα ραδιόφωνα που ανάγγελναν την πρόοδο της χώρας. Μέσα απο 10 κεφάλαια ξετυλίγεται η ιστορία μιας δίκης, κάθε φορά απο την οπτική γωνία διαφορετικού ήρωα. Ακόμα αρχή είμαι και δείχνει οτι θέλει όρεξη και προσοχή. Για την ώρα, απο μεριάς μου την έχει.

[Παρατηρητής]

Διαβάζω ένα προσπέκτους μιας πιτσαρίας που ονομάζεται Benvenuto. Καλά ε, ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ συνταγές και τιμές ΤΡΟΜΟΥ. Είναι και εικογραφημένο.

Όσο από λογοτεχνία ακόμα βρισκομαι στους Λεξευτές της Χρήστου. Είναι και μεγάλο, βλέπετε!

[heiron]

Benvenuto τρώγαμε στη μονάδα στην Καλαμαριά.Ούτως ή άλλως οι περισσότερες πιτσαρίες εκεί έχουν τσιμπημένες τιμές.

Εγώ ακόμη παιδεύομαι με τον Έρικσον αλλά παράλληλα έριξα μια ματιά(κοινώς διάβασα μια από τις ιστορίες του) στο δευτερο τόμο του Κοναν από εκδόσεις Αίολος.

Πολύ..φορτωμένες περιγραφές έχει εκεί ο Χάουαρντ.Σε βιβλία δράσης αυτό το βρίσκω κάπως κουραστικό.Κατα τα άλλα είναι μια χαρά βέβαια.

[Mort13]

Διάβασα το My Name is Legion του Roger Zelazny, που αποτελείται από 3 αυτοτελείς νουβέλες με τον ίδιο ήρωα. Η τρίτη νουβέλα, Home is the Hangman, έχει κερδίσει Nebula και έχει εκδοθεί στα Ελληνικά.

[heiron]

Α,το Ο Δήμιος Είναι Σπίτι!Ωραίο,πολύ ωραίο.

Τα άλλα δύο είναι με εκείνον τον Τζων Ντον δηλαδή;Έχουν κάποια σειρά ή είναι παντελώς άσχετα;

[Mort13]

Θεωρητικά στέκονται μόνα τους αλλά το πρώτο έχει και την προϊστορία του ήρωα, το πώς έφτασε να γίνει αυτό το είδος μισθοφόρου/ιδιωτικού ντετέκτιβ.

 

Ούπς, το Hangman κέρδισε και το Hugo εκείνη τη χρονιά.

[tetartos]

Χεχε, ξαναδιάβασα το Faust Eric του Pratchett!

[Naroualis]

Κορυφαία η ατάκα-επιγραφή στην είσοδο της Κόλασης: "You don't have to be evil to work here but it helps"...

[Naroualis]

Τελείωσα το Witches Abroad, του Terry Pratchett. Ότι και να πω θα είναι λίγο, ειδικά για την ικανότητα του συγγραφεά να μας κάνει να κλαίμε και από τα γέλια κι από τη θλίψη... Συνεχίζω με Tom Holt και The Portable Door.

[Nihilio]

Διαβάζω το omnibus The Eternal Champion από M.Moorcock. Έχω τελειώσει τις δύο πρώτες ιστορίες (The Eternal Champion & The Pheonix in obsidian) και λέω πριν την τρίτη (the dragon in the sword) να πιάσω μία τον Επιζώντα του Chuck Pallinuk.

[heiron]

Η τρίτη ιστορία διαφέρει αρκετά από τις άλλες δύο.Θα έλεγα ότι είναι και λίγο πιο..περίεργη.Είναι μάλλον ύστερος Μούρκοκ παρά κλασικό ελρικοειδές στυλ.Και,προσωπικα θεωρώ το τέλος του ως το τέλος των ενσαερκώσεων του ΑΠ,αν και φυσικά ο χρονος είναι κυκλικός και μπλα μπλα μπλα... Όπως και να'χει,αγαπώ.

Κάνω μια ύστατη προσπάθεια να τελειώσω το Memories of Ice και μου φαίνεται θα τα καταφέρω σε 1-2 μέρες.Έφτασα στην δεύτερη μάχη και γουστάρω τρελά! :maul:

[Arachnida]

Συνεχίζω να διαβάζω το diceman, που δεν τελειώνει. Συνεχίζω να ακούω σε audio τον Άρχοντα, αλλά επειδή ακούω τα ίδια κεφάλαια δυο και τρεις φορές είμαι ακόμα στο 1.11- A knife in the Dark (στο Μπρι).

Ξεκίνησα το "Σάρκινο Φρούτο", το πρώτο διήγημα "Η σοκολάτα" ήταν πολύ-πολύ καλό, αλλά θέλω διευκρινήσεις απ' το συγγραφέα. Θα του ξαναπώ όταν το τελειώσω.

[Naroualis]

Τελείωσα το The Portable Door, του Tom Holt, είναι ο ίδιος Thomas Holt που γράφει τα ιστορικά μυθιστορήματα, αλλά έχει ένα σωρό τίτλους με κωμικό φάνταζυ. Τα περισσότερα όπως και το Portable Door, διαδραματίζονται σε ένα σύγχρονο Λονδίνο όπου ένα σωρό διαφορετικά μυθικά πλάσματα, μάγοι, γκόμπλινς, δράκοι κ.ά. ζουν στην σκιά των ανθρώπων. Το χιούμορ δεν είναι το belly-aching-from-laughter του Πράτσετ, ούτε τα νοήματα είναι τόσο βαθιά, αλλά οι χαρακτήρες είναι καλογραμμένοι, οι σκηνές όμορφα δωσμένες και τα twists της πλοκής πραγματικά πολύ ενδιαφέροντα.

 

Για την ιστορία, ο Paul Carpenter προσλαμβάνεται στην εταιρία J.W.Whels & Co., μαζί με την αντιπαθητική Sophie, την οποία και ερωτεύεται. Αντιμετωπίζει ό,τι κάθε νέος υπάλληλος, βαρετές αρχειοθετήσεις, ανόητες υποχρεώσεις, αυστηρό ωράριο, τζαναμπέτικα φωτοτυπικά και συρραπτικά που την ικανότητά τους να εξαφανίζονται θα ζήλευε κι ο Χουντίνι. Επίσης έχει να αντιμετωπίσει τους διάφορους ενοχλητικούς και καθ' όλα παράξενους μετόχους της εταιρίας και μια σχετική αδιαφορία εκ μέρους της αγαπημένης του, που προτιμάει να τα φτιάξει με έναν καλλιτέχνη κεραμικών... Αλλά τα πράγματα δεν είναι πάντα ό,τι δείχνουν να είναι. Και τόσο ο Paul, όσο και η Sophie θα ανακαλύψουν ότι έχουν μπλέξει κάπως πιο άσχημα απ' ό,τι φαίνεται.

 

Το βιβλίο είναι γεμάτο puns από Star Trek, StarWars και Lord of the Rings. Χαρακτηριστικά ένας από τους μετόχους έχει κάποιον στρατιωτικό τίτλο που αναλογεί στο ιππικό κι όταν ο Paul ρωτάει, αποδεικνύεται ότι ο μέτοχος ήταν μέλος των Ροχίριμ. :horse:

[Koyan]

Διαβάζω το Dreamsongs: A Retrospective. George R.R. Martin.

Πολλά διηγήματα που έχουν κερδίσει ή προταθεί για hugo και nebula. Κάποια τελείως τρόμου που δεν ήθελα να διαβάσω μετά την μέση κλπ. Ωραίος τύπος...

[THE ANDROID]

Εγώ διαβάζω ταυτόχρονα 2 βιβλία (ΟΧΙ δεν μπερδεύομαι, παλιότερα ναι αλλά όχι πια ). Το "Shadows of death" που είναι ένα πολύ καλό compilation στα αγγλικά με σύντομες ιστορίες του Lovecraftκαι το πρώτο βιβλίο του Άρχοντα των δαχτυλιδιών (για δεύτερη φορά)

[Darkchilde]

"The Complete Persepolis" - Marjane Satrapi

 

Αυτό το graphic novel περιγράφει την ζωή της ίδιας της συγγραφέως όταν ήταν παιδί στο Ιράν, με όλες τις καλές και κακές αναμνήσεις. Μερικές φορές είναι συγκινητικό, άλλες καυστικό, άλλες φορές σου αφήνει μία πικρή γεύση. Η Satrapi γράφει με αγάπη για την χώρα της και τους ανθρώπους αλλά με κριτικό μάτι γύρω απ'όσα έζησε κατά την διάρκεια της Ισλαμικής Επανάστασης. Η ίδια έχει αυτοεξοριστεί και ζεί στο Παρίσι, στην Γαλλία.

[Mort13]

The Kite Runner, του Khaled Hosseini. Μια συγκινητική ιστορία γύρω από τη φιλία 2 παιδιών από διαφορετικές κοινωνικές (και θρησκευτικές) τάξεις στο Αφγανιστάν των 70s, λίγο πριν την εισβολή των Σοβιετικών. Πολύ καλό το πρώτο μισό, αχρείαστα κλισέ και μελοδραματικό το δεύτερο, αλλά γενικά μια ενδιαφέρουσα ματιά στην κουλτούρα ενός λαού που γνωρίζουμε μόνο μέσα από τις ειδήσεις κι από λέξεις όπως Ταλιμπάν, Μουτζαχεντίν κλπ.