Στίβεν Κινγκ (Stephen King)

[heiron]

 

Και μην ακούσω για dork tower...

 

O Μαυρος Πυργος ειναι περισσοτερο μια κλασικη σειρα φανταστικης λογοτεχνιας που καθε λατρης του ειδους πρεπει να διαβασει.Φυσικα κανει κοιλια σε καποια σημεια,ολοκληρα βιβλια θα ηταν καλυτερα να ελειπαν απο τη σειρα αλλα και παλι ειναι ανωτερη απο τις περισσοτερες που κυκλοφορουνε εκει εξω.

[Nihilio]

Φυσικα κανει κοιλια σε καποια σημεια,ολοκληρα βιβλια θα ηταν καλυτερα να ελειπαν απο τη σειρα

αλλά

O Μαυρος Πυργος ειναι περισσοτερο μια κλασικη σειρα φανταστικης λογοτεχνιας

οπότε nuff said.

[Αλχημιστής]

Αυτον τον καιρο διαβαζω το Τομμυνοκερς και μπορω να επιβεβαιωσω τη σκηνη με τον μικρο αδερφο ενος επιδοξου ταχυδακτυλουργου που διακτινιζεται σε μια αλλη διασταση και σε εναν πλανητη στον οποιο δεν υπαρχει οξυγονο! Γενικα, το βιβλιο ειναι πολυ καλο μεχρι στιγμης (σελιδα 360) και εξελισσεται πολυ ωραια, καθως περιγραφει τις επιπτωσεις του δισκου στους κατοικους της πολης και εχει και μερικες ανατριχιαστικες σκηνες, οπως το ονειρο του Γκαρντενερ με το γκρειντερ. θα προτιμουσα τους διαλογους μικροτερους, γιατι σε σημεια κουραζει με τις συζητησεις των πρωταγωνιστων που για ενα απλο θεμα μπορει να κρατουν ακομα και τριαντα σελιδες.

 

 

[Drake Ramore]

Νίκο, γραψε μου σε παρακαλώ την σελίδα με τον διακτινισμένο μικρο αδερφό.

[Jesus DeSaad]

Έχεις απόλυτο δίκιο. Αυτό ακριβώς κάνει!

Ισως και αυτός να είναι ο λόγος που ιστορίες του Κινγκ που θα μπορούσαν να τελειώσουν σε 150-200 σελίδες καταλήγουν σε βιβλία των 400-500 σελίδων.

 

Δεν μπορώ να πω πάντως οτι με χαλάει προσωπικά το στυλ που ακολουθεί. Εχω απολαύσει την θεόπληκτη στο Mist και μου άρεσε και ο κύριος Τούμι στο Langoliers.

Αυτή η υπερβολή στις λεπτομέρειες των χαρακτήρων και η απόδοση τους είναι εξίσου τρομαχτική μερικές φορές με την κυρίως ιστορία.

Εμένα όμως δυστυχώς με χαλάει αφάνταστα, γιατί από τη στιγμή που φτιάχνει τον πρωταγωνιστή σχετικά κενό ώστε να ταυτιστείς και να μπεις στο πετσί του πιο εύκολα, σου βάζει μετά έναν άλλο χαρακτήρα που, ας τα πούμε με το όνομα τους, αν ήσουν πραγματικά σε μία κατάσταση που απειλείσαι από τέρατα από άλλη διάσταση ή από φαντάσματα ή από εξωγήινους ή ο,τιδήποτε, και σου έσκαγε ένα τέτοιο άτομο να κάνει τα τρελλά του, αυτό που θα έκανες κι εσυ και όλοι μας θα ήταν:

1)Του λες να σκάσει γιατι εχει πανικοβληθεί.

2)Αν συνεχίσει του αστράφτεις κατι σφαλιάρες που θα δει τον ουρανό σφοντύλι.

3)αν συνεχίσει του σκας μια και τον ρίχνεις αναίσθητο ή τον δένεις και τον φιμώνεις.

 

Αντίθετα ο Κίνγκ τους έχει να περιφέρονται και να κάνουν ό,τι τους καπνίσει, να σαμποτάρουν ό,τι βρουν (ακόμα και αντίθετα και στην ίδια τους τη λογική), και κανείς να μη κάνει τίποτα να τους σταματήσει. Αντίθετα, (και αντίθετα με το τι γίνεται στη πραγματικότητα κιόλας) αποκτούν και κοινό που τους ακολουθεί.

 

Κι εκεί εγώ σαν αναγνώστης λέω «μα γιατί δε κάνει κανείς κάτι γι'αυτό το ζώον ωστε να επικεντρωθουν στο κυριο προβλημα;», βλεπω ότι η βαλίτσα πάει ακόμα μακρύτερα, και τελικά αποκολλούμαι από την ταύτιση, συχνά με βρισιές και αγανάκτηση.

 

Απο κει και πέρα Ο Κινγκ με έχει χάσει.

[Αλχημιστής]

Στην αγγλικη εκδοση που εχω ειναι στις σελιδες 343 με 352.

[Drake Ramore]

Thanks, αν και δεν το βρίσκω σε αυτές τις σελίδες....

 

Μπας και δεν υπάρχει στην μετάφραση στα Ελληνικά;

 

 

[Αλχημιστής]

Η αγγλικη εκδοση ειναι 979 σελιδες. Δες μηπως οι σελιδες στην ελληνικη δεν αντιστοιχουν ακριβως. Αλλιως, τι να πω; Εχει τοσους περιττους διαλογους το βιβλιο, που ειναι κριμα αν εκοψαν ενα απο τα πιο ωραια σημεια.

 

 

[Drake Ramore]

Το Ελληνικό είναι 767, αλλά μπορεί να συμβαίνει λόγο άλλης γραμματοσειράς.

[DinoHajiyorgi]

Έχω το "The Tommyknockers" στα αγγλικά, paperback, 747 σελίδες.

 

Ο μικρός Ντέιβιντ εξαφανίζεται στο τέλος του μέρους 8 ("David was gone.") του 3ου κεφαλαίου με τίτλο "Hilly Brown".

 

Στο κεφάλαιο 6. "Ruth McCausland Concluded", μέρος 5, έχει γραμμένο χειρόγραφα: "David Brown is on Altair-4".

[Αλχημιστής]

Η εκδοση που εχω (Χοντερ, με κοκκινο στο πλαι), εχει περιπου διακοσιες παραπανω σελιδες. οι τιτλοι των κεφαλαιων νομιζω πως ειναι ιδιοι, παντως.

 

 

[BladeRunner]

Στις 14 Ιανουαρίου του 2011, θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Bell φυσικά, το μυθιστόρημα Under the Dome, του Στήβεν Κινγκ. Ο τίτλος στα ελληνικά θα είναι: Ο Θόλος. Μεταφραστής, ο Νίκος Σπυριδάκης.

Θα έχει 1168 σελίδες και η αρχική του τιμή είναι 14 ευρώ, όπου με το -10% στα βιβλιοπωλεία, θα πάει στα 12,60 ευρώ.

Μάλιστα, είναι και το τεύχος 1000 της σειράς Best Seller των εκδόσεων!

[Jesus DeSaad]

Λοιπόν τελικά το τελείωσα το Salem's Lot.

Πρεπει να παραδεχτω οτι με εξεπληξε ευχαριστα. Ειναι οντως καλο, οχι αριστουργημα αλλα καλό. Κλάσεις ανώτερο από τα υπόλοιπα του που έχω διαβάσει του Κινγκ.

Τελικά το έπιασα πριν απο το The Shining, και τώρα έχω πιάσει τη σειρά βιβλίων Dresden Files. Αρκετά ενδιαφέρουσα, αν και πολύς κόσμος τη θάβει και δε βλέπω γιατί.

Shining comes next.

Edited January 4, 2011 by Jesus DeSaad

[northerain]

Αν διάβασες το Σαλεμς Λοτ και ήταν ''καλό'' και μετά το DF και αναρωτιέσαι γιατί το θάβουν, κάτι δε πάει καλά.

Θες τον rampant σεξισμό? Θες το εντελώς ηλίθιο πρώτο κεφάλαιο του δεύτερου βιβλίου (kung fu FBI να δέρνονται σε crime scene με μπάτσους να παρακολουθούν λες και είναι σε αγώνα τένις)?

[Δημήτρης]

Λοιπόν τελικά το τελείωσα το Salem's Lot. Ειναι οντως καλο, οχι αριστουργημα αλλα καλό

 

Εμένα πάντως μου φάνηκε τέτοιο. Πιστεύω πως το Salem's Lot είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία του. Υπόθεση, πλοκή, τρόμος και φυσικά τίγκα στον κυνισμό. Κλασσικός βασιλιάς δηλαδή. Το συστήνω ανεπιφύλακτα. Λοιπόν μόλις τελείωσα το ''Μπλέιζ'' το τελευταίο βιβλίο που έγραψε σαν Richard Backman. Ειρήσθω εν παρόδω αυτός πέθανε από καρκίνο του ψευδώνυμου, ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάζει Δεν πήρα τίποτα λιγότερο από αυτό που περίμενα. Μία ωραία ιστορία δηλαδή, με υπέροχο γράψιμο. Μου άρεσε πολύ το σημείο όπου

ο Μπλέιζ είχε τον εφιάλτη στο λούνα παρκ με το πλήθος να τον καταδιώκει. Και ένας τύπος με μικρόφωνο διαλαλούσε την πραμάτεια του: Περάστε να δείτε το νέο μεγάλο μας νούμερο. Μπλέιζ ο απαγωγέας. Αυτός άρπαξε το μωρό. Πιάστε τον και λιντσάρετε τον. Περάστε κόσμε να δείτε. Και επίσης στην αρχή όπου αυτός που πάτησε την μάνα του με το φορτηγό στο δικαστήριο άρχισε να κλαίει και να υπόσχεται πως θα επιστρέψει στους Ανώνυμους Αλκολικούς Φοβερά έτσι;

Και αυτό είναι που μου αρέσει περισσότερο στον King. Το ότι γράφει δηλαδή καλά, πολύ καλά. (Γι' αυτό και υποψιάζομαι πως σύμφωνα μ' αυτά που έχω ακούσει, θα μου αρέσει πολύ ο Zelazny). Ακόμα και οι πιο αδιάφορες ιστορίες του διαβάζονται μονομιάς εξαιτίας αυτού του πολύ μεγάλου πλεονεκτήματος. Μόνο μου παράπονο από το ''Μπλέιζ'' το μέγεθος του, μόλις 317 σελίδες. Στο μυαλό μου έχω συνδέσει τον King στην χειρότερη περίπτωση με 600 σελίδες και πάνω. Βέβαια δεν προσφέρεται και το θέμα του για πολλά- πολλά, αλλά και πάλι δεν έπαψε να μ' ενοχλεί. Δεν πειράζει όμως, ας είναι και έτσι. Σε λίγο καιρό βγαίνει η τουβλάρα που ακούει στο όνομα ''Θόλος'' οπότε θα μπορέσω να ρεφάρω από εκεί..

Edited January 5, 2011 by Δημήτρης

[Jesus DeSaad]

Αν διάβασες το Σαλεμς Λοτ και ήταν ''καλό'' και μετά το DF και αναρωτιέσαι γιατί το θάβουν, κάτι δε πάει καλά.

Θες τον rampant σεξισμό? Θες το εντελώς ηλίθιο πρώτο κεφάλαιο του δεύτερου βιβλίου (kung fu FBI να δέρνονται σε crime scene με μπάτσους να παρακολουθούν λες και είναι σε αγώνα τένις)?

 

Ναι, μολις τελειωσα το πρωτο κεφαλαιο του δευτερου βιβλιου και συμφωνώ. Τι κουλαμαρα ηταν αυτη; Αν και ηταν Αικίντο, είναι πολύ λιγότερο θεαματικό και πολύ πιο πρακτικό.

BTW rampart σεξισμος; Μηπως παραεισαι εγκεφαλικος;

Edited January 13, 2011 by Jesus DeSaad

[xtapodimimos]

Εχω διαβάσει αρκετα του Κίνγκ και ο Μαυρος Πύργος ειναι καταπληκτικος (αν κ το τελος έκανα καιρο να το χωνέψω, τώρα το λατρεύω)

Διάβασα "το Αυτό" και δεν μου άρεσε καθόλου η σκηνή με το σεξ. (αυτη προς το τέλος)

Τι πιστευετε?

[northerain]

Ε είναι σίγουρα λίγο κάπως.

 

Τι ακριβώς θέλεις να μάθεις?

[xtapodimimos]

οκ βρηκα δήλωση του Κίνγκ για το θέμα

I wasn't really thinking of the sexual aspect of it. The book dealt with childhood and adulthood --1958 and Grown Ups. The grown ups don't remember their childhood. None of us remember what we did as children--we think we do, but we don't remember it as it really happened. Intuitively, the Losers knew they had to be together again. The sexual act connected childhood and adulthood. It's another version of the glass tunnel that connects the children's library and the adult library. Times have changed since I wrote that scene and there is now more sensitivity to those issues.

και παλι εμένα δεν μου άρεσε η σκηνή

[Nihilio]

Εχω διαβάσει αρκετα του Κίνγκ και ο Μαυρος Πύργος ειναι καταπληκτικος (αν κ το τελος έκανα καιρο να το χωνέψω, τώρα το λατρεύω)

Διάβασα "το Αυτό" και δεν μου άρεσε καθόλου η σκηνή με το σεξ. (αυτη προς το τέλος)

Τι πιστευετε?

Στο σημείο εκείνο είχα βάλει τα γέλια, γιατί ήταν το σημείο που η ανοησία του: "η πίστη κάνει τα πάντα" αρχίζει να χτυπάει κόκκινο

[Electroscribe]

Άσχετο αλλά τώρα το ανακάλυψα:

 

http://sforstephenking.blogspot.com/

 

ένα ελληνικό ιστολόγιο αφιερωμένο στο Βασιλιά

 

[northerain]

οκ βρηκα δήλωση του Κίνγκ για το θέμα

I wasn't really thinking of the sexual aspect of it. The book dealt with childhood and adulthood --1958 and Grown Ups. The grown ups don't remember their childhood. None of us remember what we did as children--we think we do, but we don't remember it as it really happened. Intuitively, the Losers knew they had to be together again. The sexual act connected childhood and adulthood. It's another version of the glass tunnel that connects the children's library and the adult library. Times have changed since I wrote that scene and there is now more sensitivity to those issues.

και παλι εμένα δεν μου άρεσε η σκηνή

 

Ψιλομαλακία ήταν...μαλακιές εξηγήσεις δίνει. Απλά κακό γράψιμο.

[Drake Ramore]

Ξεκίνησα τον Θόλο.

Διαβασα κάπου 200 σελίδες μεχρι στιγμής (απο τις 1163!). Το βιβλίο μιλάμε είναι τούβλο!

Πολύ ικανοποιημένος μέχρι στιγμής απο το γράψιμο που έχει την ωριμότητα των τελευταίωντου έργων σε συνδυασμό με την φρεσκάδα του Σάλεμς Λοτ και το πλήθος χαρακτήρων των Χρήσιμων Αντικειμένων.

Ενα βασικό μειονέκτημα (όχι του βιβλίου, αλλά του ...βιβλίου) είναι η επιλογή εξωφύλου. Αυτο το τρύπιο εξώφυλλο με την εσωτερική σελίδα που αποκαλύπτει έναν θόλο θέλει εξαιρετική προσοχή στο ξεφύλλισμα για να μην διαλυθεί στην πορεία. Δεν ξέρω αν υπάρχουν και απλές εκδόσεις αλλά προτιμήστε τις, αν βρειτε, σε σχεση με αυτήν με το χρυσό εξώφυλλο (την επετειακή).

[kitsos]

Ξεκίνησα τον Θόλο.

Διαβασα κάπου 200 σελίδες μεχρι στιγμής (απο τις 1163!). Το βιβλίο μιλάμε είναι τούβλο!

Πολύ ικανοποιημένος μέχρι στιγμής απο το γράψιμο που έχει την ωριμότητα των τελευταίωντου έργων σε συνδυασμό με την φρεσκάδα του Σάλεμς Λοτ και το πλήθος χαρακτήρων των Χρήσιμων Αντικειμένων.

Ενα βασικό μειονέκτημα (όχι του βιβλίου, αλλά του ...βιβλίου) είναι η επιλογή εξωφύλου. Αυτο το τρύπιο εξώφυλλο με την εσωτερική σελίδα που αποκαλύπτει έναν θόλο θέλει εξαιρετική προσοχή στο ξεφύλλισμα για να μην διαλυθεί στην πορεία. Δεν ξέρω αν υπάρχουν και απλές εκδόσεις αλλά προτιμήστε τις, αν βρειτε, σε σχεση με αυτήν με το χρυσό εξώφυλλο (την επετειακή).

 

χαχα η πλάκα είναι οτι είμαι έτοιμος να πάρω το θόλο και μπήκα στο τόπικ μπας και βρω καμια γνώμη να διαβάσω...

ευχαρστώ

[Drake Ramore]

Με μολις το 1/6 του βιβλίου διαβασμένο βέβαια δεν πρόκειται για το τελικο μου review, αλλά όντως φαίνεται καλό ως τώρα.

 

Α, κάτι ακόμη. Η βασική πλοκή ξεκινάει με το καλημέρα. Ευχαριστη έκπληξη για Κινγκ, που συνηθως θέλει πρώτα καμια εκατοσταριά σελίδες για να μας πει για τον γάτο του μπατζανακη του κουνιαδου του αρραβωνιαστικου της πρωταγωνιστριας που νιαουρίζει σε διαφορετικό τονο απο τις άλλες γάτες.