brave Posted November 29, 2005 Share Posted November 29, 2005 Φαντάζομαι έχει συμβεί σε όλους... έχεις ένα εκατομμύριο ιδέες στο μυαλό σου, υποσυνήδειτα ίσως έχεις μια ολοκληρωμένη ιστορία, κι όμως όταν κάθεσαι μπροστά στο πληκτρολόγιο πελαγώνεις και δεν ξέρεις απο που να αρχίσεις και τι να πρωτογράψεις, ....(και φυσικά παρατάς τον κειμενογράφο σου κι αρχίζεις κανα παιχνίδι) Πώς το αντιμετωπίζεις? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 29, 2005 Share Posted November 29, 2005 http://community.sff.gr/index.php?showtop...hl=writer+block Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted November 29, 2005 Author Share Posted November 29, 2005 χμμ... ευχαριστώ nihilio, όμως δεν ξέρω αν είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα. (εκεί είχα απαντήσει κι εγώ), Δε μιλάω για μπλοκάρισμα ιδεών όταν έχεις φτάσει κάπου, αλλα έχεις ολοκληρωμένη ιστορία και δεν βρίσκεις τρόπο να αρχίσεις να μουτζουρώνεις το χαρτί (ή την οθόνη). Το ίδιο είναι? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 29, 2005 Share Posted November 29, 2005 Ναι. Για την ακρίβεια είναι υποκατηγορία του πρώτου. Αν παρόλα αυτά θες να κάνουμε αυτή την κουβέντα εδώ, η απάντηση είναι ότι καλύτερο είναι να πας μια βόλτα, κατά τη διάρκεια της οποίας θα σκεφτείς την ιστορία. Ή να αρχίσεις να γράφεις ψυχαναγκαστικά την ιστορία μέχρι να μπεις στο ρυθμό της. Ή να σκεφτείς για λίγο μέσα από τα μάτια κάποιου βασικού χαρακτήρα. Ή, στην ανάγκη, να γράψεις κάτι άλλο μέχρι να ξεκαθαρίσεις πλήρως το τι θέλεις να γράψεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 29, 2005 Share Posted November 29, 2005 Ή, γράψε ενώ ακούς ένα τραγούδι που σου αρέσει. Αν και μετά από όλα αυτά δεν νιώθεις ότι πρέπει να κάνεις την αρχή... είσαι σίγουρος ότι η ιστορία σε "ψήνει" αρκετά; Μήπως έχεις κάτι άλλο να γράψεις που θα σου άρεσε περισσότερο; Μήπως δεν αρχίζεις την ιστορία σου από το "σωστό" σημείο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
darky Posted November 29, 2005 Share Posted November 29, 2005 Δεν ξέρω αν σε βοηθήσει, αλλά γράψε ότι σου έρχεται. Θα καταλήξεις με κάμποσα μικρά κομμάτια. Ε, μετά κάνεις το κολάζ με τις αλλαγές και προσθέσεις που χρειάζονται(ήτοι τα βάζεις στη σειρά με copy-paste -κάποια ίσως και να μη μπαίνουν- και κάνεις τις απαραίτητες αλλαγές στο καθένα και γεμίζεις και τα κενά μεταξύ τους -και βέβαια καλό είναι να καταλήγει και κάπου η ιστορία). Καλύτερο ίσως είναι να βάλεις τις σκέψεις σου σε τάξη και να γράψεις από την αρχή, αλλά και το παραπάνω για μένα έχει δουλέψει πολλές φορές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μελδόκιος Posted November 29, 2005 Share Posted November 29, 2005 Δεν ξέρω αν σε βοηθήσει, αλλά γράψε ότι σου έρχεται. Θα καταλήξεις με κάμποσα μικρά κομμάτια. Ε, μετά κάνεις το κολάζ με τις αλλαγές και προσθέσεις που χρειάζονται(ήτοι τα βάζεις στη σειρά με copy-paste -κάποια ίσως και να μη μπαίνουν- και κάνεις τις απαραίτητες αλλαγές στο καθένα και γεμίζεις και τα κενά μεταξύ τους -και βέβαια καλό είναι να καταλήγει και κάπου η ιστορία). Καλύτερο ίσως είναι να βάλεις τις σκέψεις σου σε τάξη και να γράψεις από την αρχή, αλλά και το παραπάνω για μένα έχει δουλέψει πολλές φορές. Οι περισσότερες ιστορίες που καταφέρνω να τελειώσω, έτσι ακριβώς ξεκινάνε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted November 30, 2005 Share Posted November 30, 2005 Κάτι παρόμοιο με το Μελδόκιο κάνω και γω. Αν κάτσω πολλή ώρα να κοιτάω τη λευκή οθόνη του Word με τον κέρσορα να αναβοσβήνει, θα καταλήξω σε μπλοκάρισμα ή θα κλείσω τον υπολογιστή και θα ασχοληθώ με κάτι άλλο. Γι'αυτό προτιμώ να γράψω οτιδήποτε μου κατεβαίνει εκείνη τη στιγμή. Καλό ή κακό, σχετικό ή άσχετο με αυτό που είχα την πρόθεση να γράψω, είναι ένα υλικό. Μετά μπορείς άνετα να κάνεις rewrite, ή να ξεκινήσεις να γράφεις την ιστορία από την αρχή κλπ. Σε μένα, λειτουργεί. Mπορεί μάλιστα το άσχετο κείμενο που έγραψες να σου δώσει την έμπνευση για κάτι άλλο Κάπως έτσι άρχισαν να γεννιόνται τα Galactic News κλπ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Morgoth_dark_lord_of_Angbad Posted December 1, 2005 Share Posted December 1, 2005 Το γράψιμο ειναι εύκολο.Απλά κάθεσαι μπροστα σε ένα λευκό φύλλο χαρτί μεχρι να ματώσει το μέτοπό σου Douglas Adams Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted December 1, 2005 Author Share Posted December 1, 2005 Κι όμως η καλύτερη συνταγή (τουλάχιστο αυτή που βρήκα εγώ) είναι μία: ΑΛΑΞΤΕ ΚΑΡΕΚΛΑ!!!! Όχι δεν είναι σπαμ, ούτε ξέχασα να πάρω τίποτα ψυχοφάρμακα απλά ανακάλυψα πως σε ένα βολικότατο κάθισμα (μια διευθυντική καρέκλα ή κάτι ανάλογο) δουλεύεις πολύ πιο συγκεντρωμένα... (είτε πρόκειται για συγγραφή είτε για οτιδήποτε) δεν ξέρω αν συμφωνεί κανείς , πάντως δεν κάνω χαβαλε, σοβαρά το λέω! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted December 2, 2005 Share Posted December 2, 2005 Αν όντως το λες σοβαρά αυτό τότε μπορώ κι εγώ να σας εμπιστευτώ την περίφημη αλλαγή στυλό! Αφήνεις αυτό το απαίσιο που δε θέλει να γράψει και δεν κάνει τη δουλειά του και παίρνεις στα χέρια σου εκείνο το υπέροχο άλλο (που αφήνει μελάνι, σαν ραπιτογράφος) αλλά ταυτόχρονα δεν χαράζει το χαρτί! Κι εγώ σοβαρά μιλάω.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted December 2, 2005 Author Share Posted December 2, 2005 Αν όντως το λες σοβαρά αυτό ..... Ακούγεται σαν πλάκα, αλλα όντως μιλάω σοβαρά... πρέπει να έχει να κάνει με ενοχλητικά πράγματα που αποσπούν την προσοχή εντελώς ασυνήδειτα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted December 2, 2005 Share Posted December 2, 2005 Tον Douglas Adams τον κλειδωσε πανω απο μια φορά η εκδότρια σε ένα δωματιο ξενοδοχείου για να τον κάνει να τελειώσει τα βιβλια (τον αφηνε να βγει μονο για τρέξιμο) Κι εγώ αποσπούμαι πάρα πολύ απο τον περίγυρο, θέλω απολυτη ησυχια για να γράψω και απόλυτη ηρεμία για να έχω έμπνευση. Συνεπώς...ας με κλειδώσει κάποιος κάπου!!! (κατα προτιμηση σε ξενοδοχειο πρώτης κατηγοριας παρακαλώ ) Πάντως, πλάκα πλάκα, άμα γράφεις στο χέρι, παίζει ρόλο τι στυλό έχεις. Ειναι κάποιοι που σε προκαλούν να γράψεις. Κι αυτό με το τραγούδι πιάνει και σε μένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted December 2, 2005 Share Posted December 2, 2005 (edited) Τι να πω... προσωπικά, όταν αρχίζω να γράφω μια ιστορία, το κάνω επειδή μια εικόνα μου ήρθε στο μυαλό και την περιγράφω. Μετά πιάνω τα πρόσωπα της εικόνας και φιάχνω τα character sheets (sic) κι η ιστορία αποκτά δική της ζωή, πέρα απ' τη δική μου βούληση. Π.χ. "βλέπω" ένα κοριτσάκι να τραγουδάει σε μια μαργαρίτα και να κλαίει. Το γράφω. Μετά αρχίζω: γιατί άραγε να κλαίει το κοριτσάκι; Γιατί τραγουδάει; Γιατί σε μια μαργαρίτα κι όχι σ' έναν ασφόδελο; κλπ κλπ κλπ Από ένα σημείο και μετά, δεν μπορώ να καταλάβω αν γράφω εγώ την ιστορία ή αυτή εμένα... Πάντως κόλλημα τύπου "θέλω να αρχίσω να γράφω αυτό και δεν ξέρω πώς" δε μου έχει τύχει ποτέ. Υ.Γ μπορώ να γράψω οπουδήποτε, οποτεδήποτε και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Αν μου έρθει κάτι, δε πα να γίνει πυρηνικός πόλεμος, δεν θα καταλάβω τίποτα μέχρι να το γράψω και να ικανοποιήσω τη φαγούρα στο χέρι μου. Αυτό που ΔΕΝ μπορώ να κάνω, είναι να ΜΗΝ γράψω τη στιγμή ακριβώς που θ' αρχίσει να τρέμει το χέρι μου. Edited December 2, 2005 by Sonya Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Thomen Posted December 4, 2005 Share Posted December 4, 2005 Paidia ti na sas pw. Egw pote den exw katsei sto grafeio mou(eite auto einai sto PC eite sto xarti) kai tha paw wpa exw 100000 idees sto myalo mou as katsw na graspw. Auto pou kanw einai apla na krataw notes sto PC gia na min ksexnaw ti geniki idea kai meta to story me vomvardizei se akyres wres. Pws itan o Tolkien pou enw diorthwne ena grapto gyrise ti kolla anapoda ki egrapse kapote se mia trypa zouse ena hobbit, e kapws etsi eimai ki egw. P.S. pantws sta kollimata ena pothri kalo kokkino krasi ki ena tsigaro voithan poly. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted December 4, 2005 Share Posted December 4, 2005 Thomen, κατ'αρχήν καλώς ήρθες στο φόρουμ. Πράγματι είναι αρκετές οι φορές που ενώ έχω κολλήσει με κάποια ιστορία ή δεν μπορώ να συγκεντρωθώ κάθομαι και γράφω ιδέες που μου έχουν έρθει, ό,τι κι αν είναι. Το προτιμώ από το να βλέπω ένα άσπρο φύλλο χαρτί (ή οθόνη). Ένα τσιγάρο όντως βοηθάει. Αλλά όπως και η Τρίλλιαν, δεν μπορώ να γράψω αν γύρω μου υπάρχουν εκνευριστικοί θόρυβοι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted December 4, 2005 Share Posted December 4, 2005 Κι εγώ περίπου σαν τη Σόνυα. Δεν με ενδιαφέρει τόσο να παράγω. Αν βγει δεν μπορώ να το σταματήσω από το να βγει. Αν δε βγει, δε βγήκε. Γράφω λιγότερο έτσι, αλλά ικανοποιούμαι. Εξ' άλλου δεν είναι η δουλειά μου. Άσε καλύτερα... και με τη γραφιστική που επέλεξα για δουλειά, από τότε που άρχισαν τα "πρέπει" παράγω τα μισά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted May 31, 2006 Share Posted May 31, 2006 Μιλώντας με την Τρίλλιαν πριν λίγο, της περιέγραψα ένα τρόπο που λειτουργεί σε μένα όταν έχω μεν την επιθυμία να γράψω (ή πρέπει να γράψω) αλλά είτε το μυαλό μου πετάει σε άσχετα πράγματα, είτε έχω κολλήσει. Υπάρχουν διάφορες σελίδεσ στο Νετ σχετικές με ονόματα και τη σημασία τους. Μπαίνω σε κάποια και ψαχουλεύω. Συχνά ένα άγνωστο όνομα μου κάνει εντύπωση. Όπως χτες βράδι που είδα το όνομα Iolana . Είναι παλιό Γαλλικό και σημαίνει βιολέτα. Μου άρεσε ο ήχος του και έτσι άρχισα να φαντάζομαι ένα χαρακτήρα που να λέγεται Ιολάνα. Έγραψα μερικές γραμμές και μπορεί να χρησιμοποιήσω κάποτε τη Ιολάνα, σε κάποια ιστορία. Όμως λίγο αργότερα, συνέβη αυτό που περίμενα να συμβεί. Εκεί που είχα κολλήσει στην πλοκή της Άσκησης 20, ξαφνικά μου ήρθε στο νου η συνέχειά της σε πλήρη ροή! Το μπλοκάρισμα είχε φύγει. Δεν ξέρω πως συμβαίνει αυτό, αλλά συμβαίνει. Όχι μόνο με ονόματα αλλά και με εικόνες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted May 31, 2006 Share Posted May 31, 2006 Δεν ξέρω αν ταιριάζει σ'αυτό το θέμα, αλλά τέλος πάντων. Λοιπόν, τις περισσότερες φορές, έχω και τις ιδέες και τις λέξεις και την άνεση (π.χ. είμαι σπίτι μου) να γράψω. Το θέμα είναι ότι αρχίζω να γράφω και συγχρόνως σκέφτομαι άλλες παράλληλες ιστορίες που έχω αφήσει στη μέση ή καινούριες. Τίποτα περίεργο σ'αυτό. Έλα όμως που με πιάνει τέτοια αγωνία και τέτοιο άγχος να τελειώσω αυτό που γράφω εκείνη τη στιγμή ώστε να προχωρήσω στα επόμενα! Συνήθως παρατάω αυτό που ξεκίνησα και καταπιάνομαι με κάποιο άλλο που σκεφτόμουν, μόνο για να επανέλθει το άγχος γι'αυτό που άφησα και για τα υπόλοιπα που δεν έπιασα ακόμα. Το αποτέλεσμα: άπειρα μισά κείμενα που περιμένουν ένα τέλος (ή μια αρχή, μια μέση), πολλές τελειωμένες ιστορίες στο μυαλό μου που δε βρίσκουν ευκαιρία να γραφτούν κι εγώ πελαγωμένη. Κι αυτό συμβαίνει κάθε φορά! Με αγχώνει τόσο πολύ που δεν αγγίζω τίποτα για μεγάλο διάστημα. Αν σας έχει τύχει ή μπορείτε να σκεφτείτε λύσεις, βοηθήστε. Απελπιστική κατάσταση! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted May 31, 2006 Share Posted May 31, 2006 Δεν ξέρω αν ταιριάζει σ'αυτό το θέμα, αλλά τέλος πάντων. Λοιπόν, τις περισσότερες φορές, έχω και τις ιδέες και τις λέξεις και την άνεση (π.χ. είμαι σπίτι μου) να γράψω. Το θέμα είναι ότι αρχίζω να γράφω και συγχρόνως σκέφτομαι άλλες παράλληλες ιστορίες που έχω αφήσει στη μέση ή καινούριες. Τίποτα περίεργο σ'αυτό. Έλα όμως που με πιάνει τέτοια αγωνία και τέτοιο άγχος να τελειώσω αυτό που γράφω εκείνη τη στιγμή ώστε να προχωρήσω στα επόμενα! Συνήθως παρατάω αυτό που ξεκίνησα και καταπιάνομαι με κάποιο άλλο που σκεφτόμουν, μόνο για να επανέλθει το άγχος γι'αυτό που άφησα και για τα υπόλοιπα που δεν έπιασα ακόμα. Το αποτέλεσμα: άπειρα μισά κείμενα που περιμένουν ένα τέλος (ή μια αρχή, μια μέση), πολλές τελειωμένες ιστορίες στο μυαλό μου που δε βρίσκουν ευκαιρία να γραφτούν κι εγώ πελαγωμένη. Κι αυτό συμβαίνει κάθε φορά! Με αγχώνει τόσο πολύ που δεν αγγίζω τίποτα για μεγάλο διάστημα. Αν σας έχει τύχει ή μπορείτε να σκεφτείτε λύσεις, βοηθήστε. Απελπιστική κατάσταση! Υπάρχει λύση: κάθεσαι και τελειώνεις την κάθε μισοτελειωμένη ιστορία, κρατώντας αράλληλα σημειώσεις σε ότι καινούριο σου κατεβάινει. Έτσι και την ιστορία τελειώνεις και το άγχος ξεπερνάς (το παθαίνω κι εγώ αυτό που λες μερικές φορές) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted May 31, 2006 Share Posted May 31, 2006 Eroviana said άπειρα μισά κείμενα που περιμένουν ένα τέλος (ή μια αρχή, μια μέση), πολλές τελειωμένες ιστορίες στο μυαλό μου που δε βρίσκουν ευκαιρία να γραφτούν κι εγώ πελαγωμένη. Χεχεχ. Η ιστορία της ζωής μου πριν έρθω στο sff. Έτσι και γω έγραφα μισά πράγματα, ασχολιόμουν με δεκάδες ιστορίες, τα παράταγα για μήνες, μετά δώστου απ'την αρχή. Μάλιστα μια φορά που τελείωσα μια ιστοριούλα, κάηκε ο σκλήρος μου δίσκος και η ιστορία χάθηκε! Ευτυχώς δεν το πήρα δεισιδαιμονικά. Στο φόρουμ και ειδικά στο εργαστήρι είναι που ολοκλήρωσα κάποιες ιστορίες φτάνοντας ως και μυθιστόρημα. Πάντως, νομίζω ο τρόπος που συστήνει ο Νιχίλιο είναι πολύ καλός. Ασχολείσου με μια ιστορία κάθε φορά, κι όταν σου έρχονται οι "φλασιές", έχε ένα τετράδιο ή ένα αρχείο (το δικό μου το λέω Ideas.doc) ώστε να μην χάνονται. Από τότε που έκανα αυτό το αρχείο, δεν αισθάνομαι το κεφάλι μου έτοιμο να σπάσει στην προσπάθεια να συγκρατήσει χιλιάδες ιδέες, καταστάσεις, κόσμους, κλπ. Επίσης βοηθά αρκετά το να γράφεις τη σύνοψη, έστω και 5-6 γραμμές, μιας ιστορίας, οπότε και δεν την ξεχνάς και μπορείς να τη γράψεις σαν κανονική ιστορία στο μέλλον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 1, 2006 Share Posted June 1, 2006 Επειδή το παθαίνω κι εγώ, μπορώ να σου πω τι κάνω για να το οδηγώ στη βελτίωση (όχι, δεν έχει υπάρξει μέρα εδώ και πολλά χρόνια που να μην έχω αρκετά projects μέσα στο κεφάλι μου, τα περισσότερα σε κατάσταση ληθάργου): κρατάω πολλές σημειώσεις. Βάζε πάντα ημερομηνία!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted June 1, 2006 Share Posted June 1, 2006 Αυτό που κάνω εγώ είναι τελείως χαοτικό. Γράφω ότι μου έρθει εκείνη την στιγμή σοτ χαρτί. Αν κολάει, το κρατάω, αλλιώς το διαγράφω. Το πρόβλημα δεν είναι οι ιδέες, είναι το πως θα αρχίσεις. Έχω κάτσει μια ώρα μπροστά σε ανοιχτό τετράδιο και περιμένω να βρώ τρόπο να ξεκινήσω. Και μετά απο τρείς σελίδες με διεγραμένες αρχές, τα παρατάω και επιστρέφω μια άλλη μέρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted July 1, 2006 Share Posted July 1, 2006 Λοιπόν, οι συνταγές σας είναι μαγικές Κατάφερα να τελειώσω ιστορία κρατώντας σημειώσεις. Βέβαια, μέχρι να ξεπεράσω το άγχος πληκτρολογούσα με χέρια που έτρεμαν συνέχεια. Αλλά δεν έχει σημασία γιατί πέτυχε! Τόσες σημειώσεις όμως τι της κάνετε μετά; Η κάθε φράση που έγραψα βιαστικά θα μπορούσε να δημιουργήσει ολόκληρα κεφάλαια, αλλά δε "χωρούσαν" στην ιστορία. Ευχαριστώ πάντως! Υ.Γ: Εφάρμοσα την ίδια τεχνική όταν διάβαζα για την εξεταστική και ήθελα να σταματάω συνέχεια για να γράφω. Με τις σημειώσεις όμως έμοιαζε σαν να "ξεγελούσε" το χέρι μου (που είχε φαγούρα απ'ότι φαίνεται) και μπόρεσα να συνεχίσω το διάβασμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted July 1, 2006 Share Posted July 1, 2006 Κοίτα, αυτό με τις σημειώσεις το έμαθα με τον άσχημο τρόπο: κρατούσα διάφορες σημειώσεις με λάθος τρόπο, ξαναγράφοντας την ιδέα ΧΩΡίΣ να βάλω ημερομηνία. Το αποτέλεσμα είναι ότι επειδή κάποια ειδικά ομοίαζαν, κόντεψα να τρελαθώ προσπαθώντας να βγάλω άκρη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.