Jump to content

Παραφροσύνες


Βάρδος

Recommended Posts

  • Replies 247
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Βάρδος

    112

  • heiron

    23

  • brave

    21

  • Orpheus

    14

Όπως τη βρίσκει ο καθείς. :Ρ Γιατί να σου στερήσουμε τη χαρά;

Link to comment
Share on other sites

Όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται.

 

Η μύγα που πετάει πάνω από τον τροχό (και την οποία δεν έχω περιγράψει γιατί δεν το βρήκα απαραίτητο) τι συμβολίζει;

Link to comment
Share on other sites

Η αιμομιξια ηταν σχετικα συνηθες φαινομενο στις βασιλικες οικογενειες σε ορισμενες εποχες και κρατη.Πχ Αιγυπτο.Μην ξεχνατε και τις ιστοριες με τους θεους-ολο αιμομιξιες ειναι!

Τωρα εξηγειται πως υπαρχουν τερατα στον κοσμο του Βαρδου-λογω αιμομιξιας!

Link to comment
Share on other sites

Του κάκου...

Δεν μας λες τιποτα για την μαχη ομως.Η πολη ειναι η γνωστη πολη που εμφανιζεται και στις αλλες παραφροσυνες;

Link to comment
Share on other sites

Τι λες, είναι ή δεν είναι; Τι στοιχεία έχεις για τη μία πόλη και τι στοιχεία για την άλλη;

Link to comment
Share on other sites

Το Mελδόκιο που βαριέται σαν μύγα. Αλλά αυτό κάνει τον τροχό, και ότι αυτός συμβολίζει, μία (μετά συγχωρήσεως) τεράστια ... άσε δεν το λέω:o

Edited by Lord_Velkion
Link to comment
Share on other sites

Δεν "εννοώ" κάτι. Απλά, οι Παραφροσύνες είναι γραμμένες με τέτοιο τρόπο που μπορεί κανείς να τις δει ως αλληγορία διαφόρων καταστάσεων. Πάντως, αν είχα κάτι στο μυαλό μου, αυτή είναι η σύγχρονη κοινωνία: τραβηγμένη στα άκρα, φυσικά. Κατά τα άλλα, δεν έχω τίποτα πιο συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Και, όταν ολοκληρωθούν (πράγμα το οποίο δεν αργεί, αρκεί να καθίσω να γράψω λίγο ακόμα), θα βγάζουν νόημα ως κανονική αφήγηση.

Link to comment
Share on other sites

Παραφροσύνες (1)

Παραφροσύνες (2)

Παραφροσύνες (3)

Παραφροσύνες (4)

Παραφροσύνες (5)

Παραφροσύνες (6)

Παραφροσύνες (7)

Παραφροσύνες (8)

Παραφροσύνες 9

Παραφροσύνες (10)

Παραφροσύνες (11)

Παραφροσύνες (12)

Παραφροσύνες (13)

Παραφροσύνες (14)

Παραφροσύνες (15)

Παραφροσύνες (16)

Παραφροσύνες (17)

Παραφροσύνες (18)

Παραφροσύνες (19)

 

(Ναι, τώρα το ευρετήριο δουλεύει. Νομίζω...)

 

 

 

 

 

Παραφροσύνες (20)

 

 

 

«Τι θέλεις από εμένα;»

 

«Μου είπαν ότι, κοιτάζοντας κάποιον στα μάτια, μπορείς να δεις το πρόσωπό του, ό,τι προσωπείο κι αν φορά.»

 

Το φίδι ορθώθηκε, ατενίζοντάς τον στα μάτια. «Αλλ’αυτό δεν ισχύει μ’εσένα…»

 

«Όχι, δεν ισχύει μ’εμένα.»

 

«Ακόμα δε μου είπες τι θέλεις…»

 

«Να έρθεις μαζί μου, σε μια πόλη όπου όλοι φοράνε προσωπεία.»

 

«Έχω ακούσει γι’αυτή την πόλη. Περίμενε…» Το φίδι σύρθηκε πίσω από έναν μεγάλο βράχο της άγονης ερημιάς.

 

Ο άντρας με το μαύρο χιτώνα και τα ρουμπινένια μάτια έμεινε ακίνητος, ενώ οι κοσμικοί άνεμοι του Κενού έκαναν τη σκισμένη του ενδυμασία να κυματίζει.

 

Ένα μουγκρητό ήρθε πίσω από τον βράχο και, ύστερα, μια γυναίκα ξεπρόβαλε, έχοντας μακριά, μαύρα μαλλιά που έφταναν ως τις κνήμες της. Ήταν τελείως γυμνή, αλλά επάνω της έμοιαζαν να υπάρχουν κομμάτια από χρυσοπράσινα λέπια, καθώς κι ένα κολλώδες υγρό. Τα μαλλιά της ήταν, επίσης, λουσμένα από το κολλώδες υγρό, και είχαν κι αυτά κομμάτια από λέπια επάνω τους.

 

Τα μάτια της ήταν τα μάτια του μεγάλου φιδιού.

 

Ο άντρας είχε μείνει άφωνος.

 

«Θα έρθω μαζί σου, στην Πόλη των Προσωπείων,» του είπε εκείνη, ζυγώνοντας. Τώρα, η φωνή της ακουγόταν κανονική, όχι αλλοιωμένη, όπως όταν έβγαινε από τα σαγόνια του φιδιού.

 

«…Γιατί;» ρώτησε ο άντρας με τα ρουμπινένια μάτια.

 

Η γυναίκα μειδίασε στραβά. «Κανείς άλλος δε μ’έχει κυνηγήσει ως τα Πέρατα του Κόσμου…»

 

 

 

 

 

(Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική.)

Link to comment
Share on other sites

Η τάξη...

Παραφροσύνες (1)

Παραφροσύνες (2)

Παραφροσύνες (3)

Παραφροσύνες (4)

Παραφροσύνες (5)

Παραφροσύνες (6)

Παραφροσύνες (7)

Παραφροσύνες (8)

Παραφροσύνες (9)

Παραφροσύνες (10)

Παραφροσύνες (11)

Παραφροσύνες (12)

Παραφροσύνες (13)

Παραφροσύνες (14)

Παραφροσύνες (15)

Παραφροσύνες (16)

Παραφροσύνες (17)

Παραφροσύνες (18)

Παραφροσύνες (19)

Παραφροσύνες (20)

 

 

Και το χάος...

 

 

Παραφροσύνες (21)

 

 

 

Σε μια όαση, μες στη μέση μιας αμμώδους ερήμου:

 

Το μεταλλικό όχημα με τους πέντε τροχούς είναι σταματημένο λίγο παραπέρα. Η γυναίκα λούζεται. Ο άντρας με τα ρουμπινένια μάτια έχει την πλάτη ακουμπισμένη σ’ένα φοινικόδεντρο και καπνίζει· η κουκούλα του μαύρου του χιτώνα είναι σηκωμένη.

 

«Ποιον θέλεις να βρω στην πόλη;» ρωτά η γυναίκα.

 

«Την αδελφή μου.»

 

«Αν και τα δικά της μάτια είναι–»

 

«Δεν είναι ρουμπινένια. Εγώ είμαι… ειδική περίπτωση.»

 

«Ξέρεις, περίπου, πού μπορεί να βρίσκεται.»

 

«Ξέρω ποια ίσως να είναι.»

 

«Τότε…;»

 

«Δεν είμαι σίγουρος. Μπορεί να κάνω και λάθος…»

 

«Μάλιστα… Μπορείς να μου ρίξεις τα ρούχα;» Η γυναίκα ακούστηκε να βγαίνει από το νερό.

 

Ο άντρας με τα ρουμπινένια μάτια σήκωσε τα ρούχα από τον βράχο και της τα έδωσε, χωρίς να γυρίσει. «Ελπίζω να σου κάνουν.»

 

«Θα βολευτώ,» τον διαβεβαίωσε εκείνη, και σε λίγο παρουσιάστηκε πλάι του, ντυμένη με μια στολή από γκρίζο δέρμα. Τα μακριά, μαύρα της μαλλιά ήταν μουσκεμένα και έσταζαν. «Υπάρχει κάποιο ξιφίδιο;»

 

Ο άντρας πέταξε το τσιγάρο του, το πάτησε, και πήγε στο πεντάτροχο όχημα. Επέστρεψε, βαστώντας ένα ξιφίδιο, το οποίο της έδωσε. Η γυναίκα το πήρε. Έριξε τα μαλλιά της μπροστά απ’τον ώμο, τα μάζεψε μέσα στην αριστερή της γροθιά, και τα έκοψε, με την καλοακονισμένη λεπίδα. Ύστερα, τα έκανε, πάλι, πίσω. Τώρα, δεν ξεπερνούσαν την πλάτη της σε μήκος.

 

«Μεγαλώνουν γρήγορα στην άλλη μου μορφή,» εξήγησε, πετώντας τα κομμένα μαλλιά στο χορτάρι της όασης.

 

«Κανείς δεν ήξερε ότι είσαι άνθρωπος.»

 

«Έχω πολύ καιρό ν’αλλάξω μορφή,» είπε η γυναίκα, υπομειδιώντας. «Κάποιες φορές, το βρίσκω απογοητευτικό να είμαι άνθρωπος.»

 

Ο άντρας με τα ρουμπινένια μάτια κατένευσε. «Ναι, ξέρω τι εννοείς.»

 

Μετά από λίγο, το πεντάτροχο όχημα άρχισε να διασχίζει την έρημο, σηκώνοντας ένα μεγάλο σύννεφο άμμου γύρω του.

 

 

 

 

 

(Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική.)

Link to comment
Share on other sites

Ναι,το ευρετηριο δουλευει.

Ωραια παει η ιστορια,δενονται και καποια πραγματα σιγα σιγα...

Κανεις ενα περιεργο παιχνιδι με τους χρονους οπως παρατηρησα.Στην αρχη Ενεστωτα,μετα Αοριστο... Δεν ειναι λαθος βεβαια-καθε αλλο.Ακουγεται ομορφα ετσι.

Link to comment
Share on other sites

Το παρατήρησες. ;) Είσαι ωραίος. Βασικά, κι εγώ ακριβώς για τον ίδιο λόγο δεν το άλλαξα. Γράφοντάς το, μου βγήκε αυθόρμητα ο ενεστώτας στην αρχή. Και μετά, μου βγήκε, εξίσου αυθόρμητα, ο αόριστος.

 

Όταν το ξανακοίταξα, λέω "Κοίτα να δεις τι μαλακία έκανα..." Αλλά ήταν ωραία μαλακία. Τουλάχιστον, έτσι νομίζω. Γιατί μπαίνεις με ενεστώτα, μετά σταματά η χρήση των χρόνων για λίγο (αφού έχουμε σκέτο διάλογο, χωρίς ούτε καν ένα "είπε"), και μετά περνάμε στον αόριστο. Κι επιπλέον, πρόκειται για Παραφροσύνες, μην ξεχνάμε. Έτσι, μου φάνηκε ωραίο.

 

Σύντομα και η συνέχεια. Πλησιάζει το show-down, αργά αλλά σταθερά.

Link to comment
Share on other sites

Το ξερω οτι ειμαι ωραιος-εχω καθρεφτη διπλα στον ΗΥ μου και κοιταζω τον εαυτο μου συχνα πυκνα.

Αν και δεν ειναι απαραιτητη η εξηγηση...γιατι εχει 5 ροδες το οχημα;Οκ ειναι ενα υπεροχημα αλλα γιατι δινεις αυτη τη λεπτομερια ετσι στο ασχετο;

Α,και το "και το χαος..." ειναι συνδετικο κομματι μεταξυ #20 και #21;

Link to comment
Share on other sites

Bisss!!! :D

 

Χμμμ... Τι να εννοεί ο ποιητής;... :hmm:

 

 

Αν και δεν ειναι απαραιτητη η εξηγηση...γιατι εχει 5 ροδες το οχημα;Οκ ειναι ενα υπεροχημα αλλα γιατι δινεις αυτη τη λεπτομερια ετσι στο ασχετο;

 

Το αναφέρω γιατί είναι κάτι που το χαρακτηρίζει. Όπως "ο άντρας με τα ρουμπινένια μάτια".

 

Α,και το "και το χαος..." ειναι συνδετικο κομματι μεταξυ #20 και #21;

 

Όχι. Είναι για πλάκα και μόνο. Επειδή γράφω από πάνω "Η τάξη..."

Link to comment
Share on other sites

Bis = More στα γερμανικά. Για κάποιο λόγο οι έλληνες το λένε Μπιζ.

Link to comment
Share on other sites

Τους ρωτάς καλέ μου Myshkin αν ήθελαν να κάνουν όοοολα αυτά τα πράγματα με τα κειμενά τους τους ανθρώπους; Από περιέργεια ρωτάω...

 

Σοβαρά τώρα, αν δεν το ήξερες, υπάρχει κόσμος που τολμάει (ω ναι!) να γράφει λογοτεχνία χωρίς να θέλει να μιμιθεί, παραθέσει, επιβεβαιώσει, θυμίσει διάφορους φιλόσοφους και διανοητές.

Link to comment
Share on other sites

Παρακαλώ μη κρίνετε τις κριτικές των άλλων.

 

Κώστα, τα σχόλια μου στο τέλος των παραφροσύνων (δε νομίζω να αργεί και πολύ).

Link to comment
Share on other sites

Ναι, παιδιά, αυτό που λέει κι ο Νιχίλιο. Αφήστε τον Myshkin να πει τη γνώμη του. Όλες οι απόψεις είναι σεβαστές. Κι ανάλογα με το πώς τις εκφράζει ο καθένας και με το τι λέει, οι άλλοι τον παίρνουν λιγότερο ή περισσότερο σοβαρά.

Link to comment
Share on other sites

Μαλλον μπερδευτηκε.Θα ηθελε να στειλει αυτο το πσοτ στο τοπικ "Φιλολογικη ορολογια"!

Χε,αν σοβαρολογει παντως...δικαιωμα του.Αλλωστε δεν ειπε και κατι τοσο κακο.Εγω επεσημανα λαθος και το συζητησαμε μια χαρα με τον Κωστα.

Παντως πριγκηπα αν δε σου αρεσουν οι Παραφροσυνες αγνοησε τες στο μελλον.Δε σε αναγκαζει κανεις να τις διαβαζεις...(υποθετω).

Link to comment
Share on other sites

Guest
This topic is now closed to further replies.

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..