Βάρδος Posted November 15, 2005 Author Share Posted November 15, 2005 (edited) Οι Παραφρσύνες είναι Sci Fi (ναι, το ξέρω, είναι sci fantasy, σκάω ) Fantasy είναι, καθαρό. Σκασμός. > Οι δρόμοι που παλιότερα ήταν γεμάτοι ζωή, τώρα, ήταν γεμάτοι θάνατο.Να ένα κατ'εμέ παράδειγμα των υπερβολικών κομμάτων σου. Εδώ έχεις δύο διαφορετικού επιπέδου διαχορισμούς: έναν επιρρηματικού προσδιορισμού από πρόταση, και άλλον κύριας από δευτερεύουσα πρόταση. Βάζοντας και στους δύο την ίδια στίξη προκαλείς σύγχυση. (και μπορεί να έχεις το παλιότερα πιο πριν και να σώζεται , αλλά η αίσθηση αβεβαιότητας/χάους παραμένει). Καθώς εδώ δεν μπορείς να βάλεις εδώ άνω τελεία, θα πρότεινα να αφήσεις το τώρα χωρίς διαχωρισμό απ'την πρότασή του: "...γεμάτοι ζωή, τώρα ήταν...". Κοίτα. Θα έπρεπε να γράψω ή "Οι δρόμοι που παλιότερα ήταν γεμάτοι ζωή τώρα ήταν γεμάτοι θάνατο" ή αυτό που έχω γράψει. Το να βάλω κόμμα έτσι "Οι δρόμοι που παλιότερα ήταν γεμάτοι ζωή, τώρα ήταν γεμάτοι θάνατο" δεν είναι σωστό, γιατί το κόμμα τι δείχνει εδώ; Δεν υπάρχουν δύο προτάσεις. Η πρόταση είναι μία' απλά το "τώρα" είναι επίρρημα που παρεμβάλλεται (όπως και το "παλιότερα", αλλά εκεί δεν έβαλα κόμματα, γιατί δεν πιστεύω ότι χρειαζόταν). Πάντως, καταλαβαίνω γενικά τι θες να πεις. Δεν ξέρω αν είναι ατυχές το παράδειγμά μου, πιθανώς είναι, αλλά ουσιαστικά θέλω να μιλήσω για κάτι που πιστεύω είναι εύκολο να μετριάσεις και να βετιώσεις -πιστεύω- το έργο σου, γενικά. Ξέρεις ότι δεν σκοπεύω σε καμμία περίπτωση στην προσβολή και ότι το μέρος του εαυτού μου που επιδυκνύεται είναι σαφώς μικρότερο απ'το τελειομανές που θέλει να βελτιώσει τον κόσμο, ειδικά αν έχει μικρά-μικρά λαθάκια. Εννοείτα, ρε. Δεν τίθεται θέμα. B well, και σ'ευχαριστώ για τα σχόλια. EDIT: Καλά, ε, δε σε προλαβαίνω. :Ρ > Μπήκε στο κατάστημα, και η Αλύρια τον ακολούθησε, ρίχνοντας μια ματιά πάνω απ’τον ώμο της, για να δει μήπως κανένας τούς παρακολουθούσε από τον δρόμο.Ντάξει, δώσε μας το μπισκότο στο στόμα, αλλά όχι και μασημένο! Ποιο είναι το μπισκότο και γιατί είναι μασημένο; > Το θηρίο είναι δικό,"...μου"; Ευχαριστώ. Διορθώθηκε. > Τη λένε και ‘η Τρελή με το Γρίφο’.»Ανάμεικτα συναισθήματα... απ'τη μία με τρώει να δω τι είναι, απ'την άλλη δεν δίνεις δυνατή πληροφορία... εξ άλλου, αφού ήταν τρελλή δεν ήταν και απίθανο. Έχω δηλαδή πάλι την αίσθηση που είχα στο πρώτο quote μετά το "[More:]". Έτσι την ξέρουν στην πόλη. Αυτό είναι το παρατσούκλι της. Στο επόμενο θα γράψω περισσότερα γι'αυτήν. Bis! It won't be long. Edited November 15, 2005 by Bardos Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted November 15, 2005 Share Posted November 15, 2005 Τι εννοούσα με το μπισκότο: Μας λες κάτι που θα μπορούσαμε εύκολα να υποθέσουμε, είναι νομίζω "αγένεια" προς τον αναγνώστη (δεν εννοώ πως είναι όντως αγενές, απλώς σαν να τον υποτιμάς ίσως, βάζοντάς τον να διαβάσει κάτι που θα μπορούσε να 'διαβάσει' και χωρίς να το είχες γράψει). Musae tecum Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 15, 2005 Author Share Posted November 15, 2005 Ναι, ΟΚ, αλλά τι είναι εκείνο που θα μπορούσες να υποθέσεις και μόνος σου; (Ειλικρινής ερώτηση. Δεν έχω καταλάβει. ) Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted November 15, 2005 Share Posted November 15, 2005 Ότι, κοιτάζοντας πίσω απ'τον ώμο της καθώς έμπαινε μέσα, προφανώς ήθελε να βεβαιωθεί πως είχε πληρώσει τον ελέφαντα (dada intervention - κατάλαβες τέλος πάντων ) Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 15, 2005 Author Share Posted November 15, 2005 ΟΚ, τώρα σε κατάλαβα. Αν και διαφωνώ (γιατί μπορούσε να κοιτάζει επειδή, ας πούμε, άκουσε κάποιο θόρυβο, ή για κάποιο άλλο λόγο), καταλαβαίνω τι θες να πεις. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 20, 2005 Author Share Posted November 20, 2005 Παραφροσύνες (1) Παραφροσύνες (2) Παραφροσύνες (3) Παραφροσύνες (4) Παραφροσύνες (5) Παραφροσύνες (6) Παραφροσύνες (7) Παραφροσύνες (8) Παραφροσύνες (9) Παραφροσύνες (10) Παραφροσύνες (11) Παραφροσύνες (12) Παραφροσύνες (13) Παραφροσύνες (14) Παραφροσύνες (15) Παραφροσύνες (16) Παραφροσύνες (17) Παραφροσύνες (18) Παραφροσύνες (19) Παραφροσύνες (20) Παραφροσύνες (21) Παραφροσύνες (22) Παραφροσύνες (23) Παραφροσύνες (24) Παραφροσύνες (25) Παραφροσύνες (26) Παραφροσύνες (27) Παραφροσύνες (28) Παραφροσύνες (29) Παραφροσύνες (30) Παραφροσύνες (31) Παραφροσύνες (32) Παραφροσύνες (33) Η γυναίκα ήταν καλλονή. Ψηλή, με καλλίγραμμα πόδια, μικρά μυτερά στήθη, στενή μέση, και μακριά σγουρά ξανθά μαλλιά. Το πρόσωπό της δε φαινόταν, φυσικά, γιατί, όπως όλοι μέσα στην πόλη, φορούσε προσωπείο, το οποίο, στην περίπτωσή της, ήταν καμωμένο από μαύρο δέρμα και είχε μικρούς, ατσάλινους κρίκους περασμένους σε διάφορα, φαινομενικά τυχαία, σημεία επάνω του. Διέθετε δύο στρογγυλά ανοίγματα στη μύτη· ένα λεπτό, μακρύ άνοιγμα στο στόμα· και δύο οβάλ ανοίγματα στα μάτια. Μάτια που ήταν τόσο πανέμορφα όσο και το υπόλοιπο σώμα· πράσινα, αστραφτερά, που μπορούσαν να φανερώνουν είτε έντονη ευφυία είτε έντονη παραφροσύνη. Όμως, στην κατάσταση που τώρα βρισκόταν η γυναίκα, όλη της η ομορφιά (ή σχεδόν όλη, τουλάχιστον) χανόταν. Ήταν κλεισμένη μέσα σ’ένα κλουβί, το οποίο κρεμόταν πάνω απ’το πλακόστρωτο της Μεγάλης Πλατείας· έτσι, αναγκαζόταν να είναι γονατιστή και σκυμμένη. Η πλάτη της έμοιαζε κουρασμένη απ’τη στάση ετούτη και τα πόδια της, που ξεπρόβαλλαν μέσα απ’τις πτυχές του μαύρου της φορέματος, το ίδιο. Τα δάχτυλα των χεριών της έσφιγγαν τα κάγκελα της φυλακής της όπως τα νύχια ενός αρπαχτικού. Τα μάτια της, ωστόσο, γυάλιζαν, άστραφταν με δυνατή πράσινη λάμψη· και έδινε την εντύπωση ότι, κάτω απ’τη μελανή, δερμάτινη της μάσκα, χαμογελούσε. Ο άντρας με τον μαύρο χιτώνα και την κουκούλα στάθηκε μπροστά από το κλουβί της, με την Αλύρια δεξιά του και το αγόρι με το φεγγαρόσχημο προσωπείο αριστερά. Το κλουβί, είδε, ήταν καμωμένο από ατσάλι και στην πόρτα του δεν είχε κλειδαριά, αλλά μερικά πλήκτρα, με αριθμούς από το 1 έως το 9 χαραγμένους επάνω τους. «Αυτή είναι, κύριε,» είπε το αγόρι. «Αλλά μην αγγίξετε τα κάγκελα.» «Γιατί;» «Είναι… επικίνδυνα.» Ο άντρας ύψωσε το χέρι του μπροστά από τα κάγκελα και αισθάνθηκε την ισχύ η οποία τα φόρτιζε. Η Τρελή με το Γρίφο τον παρατηρούσε καλά-καλά, δίχως να κινείται. «Ήρθες να λύσεις το γρίφο μου;» ρώτησε· η φωνή της ήταν γλυκιά, μελωδική. «Ναι,» απάντησε εκείνος. «Αλλά πρώτα πες μου, πώς μπορείς κι αγγίζεις τα κάγκελα;» Η Τρελή γέλασε, κάνοντας το κεφάλι πίσω. «Ο αφέντης μου έτσι το ήθελε, να μπορώ να τα αγγίζω,» είπε, όταν το γέλιο της τελείωσε. Η Αλύρια προσπάθησε να την κοιτάξει ευθεία στα μάτια, κι εκείνη, αμέσως, πετάχτηκε πίσω, συρίζοντας: «Τι πας να κάνεις εκεί;» «Να σε κοιτάξω, μόνο…» Προσπάθησε, πάλι, να συναντήσει τη ματιά της, μα δεν τα κατάφερε· η Τρελή ήταν, τώρα, καλύτερα προετοιμασμένη. Η Αλύρια δε θα κατόρθωνε να δει το πρόσωπό της… «Ποιος είναι ο αφέντης σου;» ρώτησε ο άντρας με τα ρουμπινένια μάτια. «Ο Θεός!» δήλωσε η Τρελή. Το αγόρι τράβηξε το μαύρο χιτώνα του άντρα, κι όταν εκείνος έσκυψε, του ψιθύρισε στ’αφτί: «Μιλάει για το θηρίο.» «Τι μουρμουράς εκεί, μικρέ;» έκανε, απότομα, η Τρελή. «Μπορείς να λύσεις το γρίφο μου;» Το αγόρι με το φεγγαρόσχημο προσωπείο πισωπάτησε, αργά, κουνώντας το κεφάλι. «Όχι…» «Ν’ακούσουμε το γρίφο σου, κυρία;» ζήτησε ο άντρας με τα ρουμπινένια μάτια. Τα πράσινα μάτια της γυναίκας άστραψαν. «Ναι,» είπε. «Ο γρίφος μου είναι αυτός: Θα ανοίξει τη φυλακή μου όποιος γνωρίσει τον αριθμό των ουλών στο πρόσωπό μου.» Γέλασε πίσω απ’τη μαύρη, δερμάτινη της μάσκα με τους ατσάλινους κρίκους. «Αλλά να ξέρεις ότι υπάρχει τίμημα για κάθε αποτυχημένη προσπάθεια…» «Πόσοι έχουν προσπαθήσει να λύσουν το γρίφο της;» ψιθύρισε η Αλύρια στο αγόρι, ελπίζοντας ότι η Τρελή δε θα κατάφερνε να την ακούσει. «Κανείς. Κανείς δεν έχει μπει στον κόπο. Ούτε οι Νομοφύλακες. Φοβούνται…» (Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική.) Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted November 22, 2005 Share Posted November 22, 2005 (edited) "Γεια σας, είμαι ο Σκοτεινός Άρχοντας του Sff.Gr. Δεν θέλετε να μπλέξετε μαζί μου· δεν μπορείτε να νικήσετε. Δαχτυλίδι που όταν το πετάξεις σε λάβα χάνω τις δυνάμεις μου και τέτοιες μαλακίες δεν υπάρχει εδώ." Οκ, κορυφαίο αλλά θα μου άρεσε περισσότερο αν έγραφε: "...δαχτυλίδια που ότα τα πετάξεις σε λάβα χάνω τις δυνάμεις μου και τέτοιες μαλακίες δεν υπάρχουν εδώ." Μου φαίνεται καλύτερο. Γούστα. Edited November 22, 2005 by Arachnida Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 22, 2005 Author Share Posted November 22, 2005 Αγαπητέ φίλε, αυτό θα μπορούσες να μου το είχες στείλει και σε ΡΜ. Δεν έχει σχέση με τις Παραφροσύνες. Μη σπαμάρεις σε παρακαλώ. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 23, 2005 Author Share Posted November 23, 2005 Παραφροσύνες (1) Παραφροσύνες (2) Παραφροσύνες (3) Παραφροσύνες (4) Παραφροσύνες (5) Παραφροσύνες (6) Παραφροσύνες (7) Παραφροσύνες (8) Παραφροσύνες (9) Παραφροσύνες (10) Παραφροσύνες (11) Παραφροσύνες (12) Παραφροσύνες (13) Παραφροσύνες (14) Παραφροσύνες (15) Παραφροσύνες (16) Παραφροσύνες (17) Παραφροσύνες (18) Παραφροσύνες (19) Παραφροσύνες (20) Παραφροσύνες (21) Παραφροσύνες (22) Παραφροσύνες (23) Παραφροσύνες (24) Παραφροσύνες (25) Παραφροσύνες (26) Παραφροσύνες (27) Παραφροσύνες (28) Παραφροσύνες (29) Παραφροσύνες (30) Παραφροσύνες (31) Παραφροσύνες (32) Παραφροσύνες (33) Παραφροσύνες (34) Ένας ατσάλινος κρίκος ήταν περασμένος στο δερμάτινο προσωπείο πάνω από το δεξί της μάτι. Τρεις ήταν περασμένοι στο δεξί της μάγουλο, σχηματίζοντας μια καμπύλη. Ένας βρισκόταν κάτω από την αριστερή μεριά του στόματός της· ένας πάνω απ’τη δεξιά γωνία του αριστερού της ματιού, κι ένας άλλος ακριβώς κάτω απ’αυτόν, ανάμεσα στα μάτια της, πάνω από τη μύτη. Και ο τελευταίος κρίκος ήταν περασμένος κάτω απ’το αριστερό της μάτι. Ο άντρας κατάλαβε. Ο γρίφος δεν ήταν τόσο δύσκολος· απλά, κανένας δεν είχε ασχοληθεί αρκετά για να τον λύσει. Ύψωσε το χέρι του και πάτησε το 8, ελπίζοντας πως είχε επιλέξει το σωστό πλήκτρο. (Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική.) Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 23, 2005 Author Share Posted November 23, 2005 Παραφροσύνες (1) Παραφροσύνες (2) Παραφροσύνες (3) Παραφροσύνες (4) Παραφροσύνες (5) Παραφροσύνες (6) Παραφροσύνες (7) Παραφροσύνες (8) Παραφροσύνες (9) Παραφροσύνες (10) Παραφροσύνες (11) Παραφροσύνες (12) Παραφροσύνες (13) Παραφροσύνες (14) Παραφροσύνες (15) Παραφροσύνες (16) Παραφροσύνες (17) Παραφροσύνες (18) Παραφροσύνες (19) Παραφροσύνες (20) Παραφροσύνες (21) Παραφροσύνες (22) Παραφροσύνες (23) Παραφροσύνες (24) Παραφροσύνες (25) Παραφροσύνες (26) Παραφροσύνες (27) Παραφροσύνες (28) Παραφροσύνες (29) Παραφροσύνες (30) Παραφροσύνες (31) Παραφροσύνες (32) Παραφροσύνες (33) Παραφροσύνες (34) Παραφροσύνες (35) Η πόρτα του κελιού άνοιξε και η Τρελή πήδησε έξω, γελώντας. «Έλυσες το γρίφο μου!» είπε στον άντρα, με τα πράσινά της μάτια να γυαλίζουν μέσα από τα ανοίγματα του μαύρου προσωπείου της, και στράφηκε για να φύγει. Εκείνος την έπιασε απ’τον αγκώνα, τραβώντας την πίσω. «Τι θέλεις;» σφύριξε η γυναίκα. «Δε σ’ελευθερώσαμε από την καλή μας την καρδιά,» της είπε εκείνος. «Θέλουμε να μας οδηγήσεις στον… Θεό σου. Εξάλλου, γι’αυτό δεν ήσουν εδώ;» «Δεν καταλαβαίνω τι λες!» Ο άντρας με τα ρουμπινένια μάτια δεν απάντησε, γιατί τότε ήταν που βήματα ακούστηκαν στο πλακόστρωτο της Μεγάλης Πλατείας. (Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική.) Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 23, 2005 Author Share Posted November 23, 2005 Παραφροσύνες (1) Παραφροσύνες (2) Παραφροσύνες (3) Παραφροσύνες (4) Παραφροσύνες (5) Παραφροσύνες (6) Παραφροσύνες (7) Παραφροσύνες (8) Παραφροσύνες (9) Παραφροσύνες (10) Παραφροσύνες (11) Παραφροσύνες (12) Παραφροσύνες (13) Παραφροσύνες (14) Παραφροσύνες (15) Παραφροσύνες (16) Παραφροσύνες (17) Παραφροσύνες (18) Παραφροσύνες (19) Παραφροσύνες (20) Παραφροσύνες (21) Παραφροσύνες (22) Παραφροσύνες (23) Παραφροσύνες (24) Παραφροσύνες (25) Παραφροσύνες (26) Παραφροσύνες (27) Παραφροσύνες (28) Παραφροσύνες (29) Παραφροσύνες (30) Παραφροσύνες (31) Παραφροσύνες (32) Παραφροσύνες (33) Παραφροσύνες (34) Παραφροσύνες (35) Παραφροσύνες (36) Ο Νομοφύλακας φορούσε ασημένιο προσωπείο, λαξεμένο σαν πρόσωπο λιονταριού. Επάνω στο θώρακα της πανοπλίας του υπήρχαν τρία χρυσά άστρα, που σχημάτιζαν πυραμίδα και τον αναγνώριζαν ως Ανώτατο Νομοφύλακα. Ο άντρας με τα ρουμπινένια μάτια, όμως, τον ήξερε από παλιά, με άλλο όνομα, αλλά με παρόμοια ιδιότητα… Γύρω από τον Ανώτατο Νομοφύλακα ήταν συγκεντρωμένοι φρουροί, με προσωπεία και όπλα· κι εκείνος πρόσταξε τους απελευθερωτές της Τρελής να παραδοθούν. Ο άντρας με τα ρουμπινένια μάτια ύψωσε το πιστόλι του και τον πυροβόλησε, φωνάζοντας «Τρέξτε!» στους συντρόφους του. Ο Νομοφύλακας κραύγασε, καθώς η σφαίρα τον πέτυχε στον αριστερό ώμο, τρυπώντας την πανοπλία του. Οι φρουροί άρχισαν να ρίχνουν. (Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική.) Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 23, 2005 Author Share Posted November 23, 2005 Παραφροσύνες (1) Παραφροσύνες (2) Παραφροσύνες (3) Παραφροσύνες (4) Παραφροσύνες (5) Παραφροσύνες (6) Παραφροσύνες (7) Παραφροσύνες (8) Παραφροσύνες (9) Παραφροσύνες (10) Παραφροσύνες (11) Παραφροσύνες (12) Παραφροσύνες (13) Παραφροσύνες (14) Παραφροσύνες (15) Παραφροσύνες (16) Παραφροσύνες (17) Παραφροσύνες (18) Παραφροσύνες (19) Παραφροσύνες (20) Παραφροσύνες (21) Παραφροσύνες (22) Παραφροσύνες (23) Παραφροσύνες (24) Παραφροσύνες (25) Παραφροσύνες (26) Παραφροσύνες (27) Παραφροσύνες (28) Παραφροσύνες (29) Παραφροσύνες (30) Παραφροσύνες (31) Παραφροσύνες (32) Παραφροσύνες (33) Παραφροσύνες (34) Παραφροσύνες (35) Παραφροσύνες (36) Παραφροσύνες (37) Οι σφαίρες χτύπησαν πάνω στο άδειο κελί, προκαλώντας ένα δυνατό νταν νταν νταν νταν και εκτοξεύοντας λάμψεις: μια κιτρινοπράσινη ενέργεια που εξαπολυόταν, γρυλίζοντας, στον αέρα. Οι σφαίρες χτύπησαν το πλακόστρωτο, κάνοντάς του τρύπες· χτύπησαν ένα μπαλκόνι, σπάζοντας πέτρες· χτύπησαν ένα τζάμι, θρυμματίζοντάς το· χτύπησαν μια ξύλινη πόρτα, πετάγοντας σκλήθρες. Τέσσερα κοράκια φτερούγισαν, κρώζοντας, για ν’αποφύγουν τα πυρά. Μια μονόφθαλμη γάτα –απ’αυτές που δεν ήταν ακόμα φαγωμένες– πετάχτηκε από μια γωνία κι έτρεξε μέσα σ’ένα στενορύμι, σαν τα πόδια της να είχαν πάρει φωτιά. Το αγόρι με τη φεγγαρόσχημη μάσκα, όμως, δεν έτρεξε τόσο γρήγορα. Ακολουθώντας τελευταίο, δύο σφαίρες το πέτυχαν –μία στο κεφάλι και μία στη ράχη–, σωριάζοντάς το νεκρό… (Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική.) Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 23, 2005 Author Share Posted November 23, 2005 Παραφροσύνες (1) Παραφροσύνες (2) Παραφροσύνες (3) Παραφροσύνες (4) Παραφροσύνες (5) Παραφροσύνες (6) Παραφροσύνες (7) Παραφροσύνες (8) Παραφροσύνες (9) Παραφροσύνες (10) Παραφροσύνες (11) Παραφροσύνες (12) Παραφροσύνες (13) Παραφροσύνες (14) Παραφροσύνες (15) Παραφροσύνες (16) Παραφροσύνες (17) Παραφροσύνες (18) Παραφροσύνες (19) Παραφροσύνες (20) Παραφροσύνες (21) Παραφροσύνες (22) Παραφροσύνες (23) Παραφροσύνες (24) Παραφροσύνες (25) Παραφροσύνες (26) Παραφροσύνες (27) Παραφροσύνες (28) Παραφροσύνες (29) Παραφροσύνες (30) Παραφροσύνες (31) Παραφροσύνες (32) Παραφροσύνες (33) Παραφροσύνες (34) Παραφροσύνες (35) Παραφροσύνες (36) Παραφροσύνες (37) Παραφροσύνες (38) «Κυνηγήστε τους!» βρυχήθηκε ο Νομοφύλακας με το ασημένιο, λιονταρίσιο προσωπείο, καθώς κρατούσε τον τραυματισμένο του ώμο. «Κυνηγήστε τους!» Και οι φρουροί τούς καταδίωξαν, καθώς εκείνοι είχαν ήδη στρίψει μέσα σ’έναν μικρό δρόμο. (Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική.) Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 23, 2005 Author Share Posted November 23, 2005 Παραφροσύνες (1) Παραφροσύνες (2) Παραφροσύνες (3) Παραφροσύνες (4) Παραφροσύνες (5) Παραφροσύνες (6) Παραφροσύνες (7) Παραφροσύνες (8) Παραφροσύνες (9) Παραφροσύνες (10) Παραφροσύνες (11) Παραφροσύνες (12) Παραφροσύνες (13) Παραφροσύνες (14) Παραφροσύνες (15) Παραφροσύνες (16) Παραφροσύνες (17) Παραφροσύνες (18) Παραφροσύνες (19) Παραφροσύνες (20) Παραφροσύνες (21) Παραφροσύνες (22) Παραφροσύνες (23) Παραφροσύνες (24) Παραφροσύνες (25) Παραφροσύνες (26) Παραφροσύνες (27) Παραφροσύνες (28) Παραφροσύνες (29) Παραφροσύνες (30) Παραφροσύνες (31) Παραφροσύνες (32) Παραφροσύνες (33) Παραφροσύνες (34) Παραφροσύνες (35) Παραφροσύνες (36) Παραφροσύνες (37) Παραφροσύνες (38) Παραφροσύνες (39) Δεν κατάφεραν να τους βρουν. (Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική.) Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted November 23, 2005 Share Posted November 23, 2005 Wouaouh!Unpisteftable... Γιατι δε το κολλησες με καμια αλλη παραφροσυνη βρε;Ειπαμε να ειναι πολυ συντομες κι ας μη βγαζουν νοημα αλλα αυτη εδω... πιανει απλα χωρο στη βιβλιοθηκη! Απ'οτι καταλαβα τελειωνουν σιγα σιγα οι παραφροσυνες... Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 23, 2005 Author Share Posted November 23, 2005 Wouaouh!Unpisteftable...Γιατι δε το κολλησες με καμια αλλη παραφροσυνη βρε;Ειπαμε να ειναι πολυ συντομες κι ας μη βγαζουν νοημα αλλα αυτη εδω... πιανει απλα χωρο στη βιβλιοθηκη! Ο χωρισμός είναι κι αυτό σημείο στίξης. Κάποιες φορές μπορεί να διαβάσεις 1.000 λέξεις και να είναι μία παραφροσύνη, κάποιες άλλες φορές μπορεί να διαβάσεις 5 λέξεις και πάλι μία παραφροσύνη να είναι. Όσο για το χώρο... άσε με και μένα να φάω λίγο χώρο από τη Βιβλιοθήκη, ο καημένος. Έναν Dark Lord με έχετε. Απ'οτι καταλαβα τελειωνουν σιγα σιγα οι παραφροσυνες... Είμαι τάφος. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 23, 2005 Author Share Posted November 23, 2005 Παραφροσύνες (1) Παραφροσύνες (2) Παραφροσύνες (3) Παραφροσύνες (4) Παραφροσύνες (5) Παραφροσύνες (6) Παραφροσύνες (7) Παραφροσύνες (8) Παραφροσύνες (9) Παραφροσύνες (10) Παραφροσύνες (11) Παραφροσύνες (12) Παραφροσύνες (13) Παραφροσύνες (14) Παραφροσύνες (15) Παραφροσύνες (16) Παραφροσύνες (17) Παραφροσύνες (18) Παραφροσύνες (19) Παραφροσύνες (20) Παραφροσύνες (21) Παραφροσύνες (22) Παραφροσύνες (23) Παραφροσύνες (24) Παραφροσύνες (25) Παραφροσύνες (26) Παραφροσύνες (27) Παραφροσύνες (28) Παραφροσύνες (29) Παραφροσύνες (30) Παραφροσύνες (31) Παραφροσύνες (32) Παραφροσύνες (33) Παραφροσύνες (34) Παραφροσύνες (35) Παραφροσύνες (36) Παραφροσύνες (37) Παραφροσύνες (38) Παραφροσύνες (39) Παραφροσύνες (40) Το αγόρι είναι νεκρό. Το σκότωσαν, επειδή δεν μπορούσε να τρέξει τόσο γρήγορα όσο εμείς· επειδή μας ακολουθούσε τελευταίο· επειδή ήταν ο πρώτος στόχος, ο ευκολότερος στόχος, που μπορούσαν να πετύχουν· επειδή αποτύχαμε να το προστατέψουμε, να το πάρουμε την αγκαλιά μας και να το απομακρύνουμε. Έτσι, ίσως να είμαστε, κατά μία έννοια, χειρότεροι από εκείνους. Αλλά, από την άλλη, τι μπορεί να πει κανείς για μια πόλη που σκοτώνει τους ίδιους της τους πολίτες; Τι μπορεί να πει κανείς για μια πόλη που σκοτώνει τα παιδιά της; Για μια πόλη που σκοτώνει το μέλλον της; Οι λέξεις δεν είναι αρκετές, σ’αυτή την περίπτωση. Όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις. Την ισορροπία οφείλει κανείς να αναζητά, προκειμένου να διατηρήσει τα λογικά του· αλλιώς, μπλέκεται σε λαβυρίνθους δίχως τελειωμό. Κι αναρωτιέται, τι θα γινόταν αν είχα ακολουθήσει εκείνο ή το άλλο μονοπάτι; τι θα γινόταν αν είχα στρίψει δεξιά ή αριστερά; τι θα γινόταν αν είχα γυρίσει πίσω; Πολλά ερωτήματα σαν κι αυτά με ταλαιπωρούσαν, προτού αρχίσω να βλέπω τον κόσμο μέσα από ρουμπινένια μάτια… (Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική.) Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted November 23, 2005 Share Posted November 23, 2005 Βάρδε, πρέπει να ομολογήσω, ότι αυτά τα τελευταία ήταν οργανωμένη επίθεση! Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 24, 2005 Author Share Posted November 24, 2005 Παραφροσύνες (1) Παραφροσύνες (2) Παραφροσύνες (3) Παραφροσύνες (4) Παραφροσύνες (5) Παραφροσύνες (6) Παραφροσύνες (7) Παραφροσύνες (8) Παραφροσύνες (9) Παραφροσύνες (10) Παραφροσύνες (11) Παραφροσύνες (12) Παραφροσύνες (13) Παραφροσύνες (14) Παραφροσύνες (15) Παραφροσύνες (16) Παραφροσύνες (17) Παραφροσύνες (18) Παραφροσύνες (19) Παραφροσύνες (20) Παραφροσύνες (21) Παραφροσύνες (22) Παραφροσύνες (23) Παραφροσύνες (24) Παραφροσύνες (25) Παραφροσύνες (26) Παραφροσύνες (27) Παραφροσύνες (28) Παραφροσύνες (29) Παραφροσύνες (30) Παραφροσύνες (31) Παραφροσύνες (32) Παραφροσύνες (33) Παραφροσύνες (34) Παραφροσύνες (35) Παραφροσύνες (36) Παραφροσύνες (37) Παραφροσύνες (38) Παραφροσύνες (39) Παραφροσύνες (40) Παραφροσύνες (41) Κάποτε: Η μεγάλη πόλη βρέθηκε σε περίοδο τρομερής αναταραχής. Προδοσία, από τον πιο έμπιστο άνθρωπο. Όπως πάντα: η προδοσία έρχεται από εκείνον που εμπιστεύεσαι περισσότερο. Καταστροφή ακολούθησε, για όλα τα μέλη της οικογένειας. Η αδελφή του νεαρού πρίγκιπα πιάστηκε, βιάστηκε, και παλουκώθηκε, ενώ εκείνος δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να τη βοηθήσει. Όπως δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να βοηθήσει και κανέναν άλλο. Κανέναν απολύτως, ούτε καν τον εαυτό του. Το μόνο που κατόρθωσε ήταν να δει την όψη του αρχιπροδότη, του ανθρώπου που κρυβόταν πίσω από τον έμπιστο άνθρωπο, του ανθρώπου που ήταν πάντα ύποπτος· μα… μα ποτέ ο πρίγκιπας δε θα περίμενε να αντικρίσει εκείνο που αντίκρισε. Γιατί δεν ήταν το πρόσωπο του άντρα που γνώριζε· δεν ήταν καν το πρόσωπο κάποιου άλλου. Ήταν… το φως. Το φως που σχεδόν του έκαψε τα μάτια, κλέβοντας τα χρώματα από το σύμπαν. Κλέβοντας τα ηλιοβασιλέματα και τις αυγές, κλέβοντας το κόκκινο από τα τριαντάφυλλα, κλέβοντας το βαθυγάλαζο της θάλασσας, κλέβοντας το πράσινο των δέντρων και το χρυσαφί των σταχυών. Τυλίγοντας τα πάντα σε ένα ατέρμονο γκρίζο, σε ανοιχτόχρωμες και σκουρόχρωμες κηλίδες, σε διαβαθμίσεις του λευκού και του μαύρου. Ο νεαρός γλίτωσε με τη ζωή του από την καταστροφή του παλιού του κόσμου, έχοντας μαζί του μονάχα το δαχτυλίδι του, τον λίθο του οποίου εξακολουθούσε να μπορεί να δει. Κι έτσι, περιπλανήθηκε… (Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις είναι καθαρά συμπτωματική.) Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted November 24, 2005 Share Posted November 24, 2005 Είμαι τάφος.Και ποιος θα ολοκληρώσει τις παραφροσύνες!; Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted November 28, 2005 Share Posted November 28, 2005 Απο τη μια είναι μια αστεία ιστοριούλα, απο την άλλη διακρίνω ένα παραμύθι με ηθικό δίδαγμα κτλ... πολύ καλο. Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted November 28, 2005 Share Posted November 28, 2005 χμμ η δεύτερη εκδοχή σίγουρα μου αρέσει περισσότερο... Θυμίζει τις ιστορίες τρόμου που κάποιος καταφέρνει επιτέλους να φέρει στη Γη κάτι πραγματικά απόλυτα κακό, και φυσικά είναι το πρώτο θύμα... Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted November 28, 2005 Share Posted November 28, 2005 χμμμ το προηγούμενο έμοιαζε όντως λογοτεχνικό σπάμ, όμως αρχίζει τώρα να γίνεται ενδιαφέρον... Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted November 28, 2005 Share Posted November 28, 2005 αρχίζει να γίνεται "εκνευριστικά καλό"... Link to comment Share on other sites More sharing options...
brave Posted November 28, 2005 Share Posted November 28, 2005 νομίζω πως τοχω ξαναζήσει.... (dejavu)? Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts