Βάρδος Posted June 4, 2004 Share Posted June 4, 2004 Πώς και πόσο περιγράφετε έναν χαρακτήρα; Αναλυτικά ή, μήπως, καθόλου; Αφήνετε τον αναγνώστη να σχηματίσει μια εικόνα για το χαρακτήρα ή τον πληροφορείτε ακριβώς πώς είναι; Έχετε κάποια ιδιαίτερη μέθοδο/τεχνική για να περνάτε στο μυαλό του αναγνώστη πώς είναι ο χαρακτήρας σας; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drunk Elf Posted June 4, 2004 Share Posted June 4, 2004 Συνήθως δίνω κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες για τον χαρακτήρα όπως π.χ. το χρώμα των μαλλιών και όσο ποιο σημαντικός χαρακτήρας τόσο σημαντικότερες λεπτομέρειες. Πάντως προτιμώ να αφήνω τον αναγνώστη να δημιουργήσει τις δικές του εικόνες για την ιστορία και οι περιγραφές μου (σε χαρακτήρες αλλά και στο περιβάλλον) είναι πάντα λιτές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rikochet Posted June 4, 2004 Share Posted June 4, 2004 Για τους χαρακτήρες γενικα, και για τον πρωταγωνιστή ειδικά, σπάνια δεν δίνω λεπτομέρειες, εκτός και αν δέν παίζουν κανένα, η καθόλου σημαντικό ρόλο στην ιστορία. Το ίδιο και στο περιβάλλον...περιγράφω αυτά που θεωρώ σωστό να επικεντρώσει την προσοχή του ο αναγνώστης, και δεν αρχίζω να περιγράφω και όποιον πάρει ο Grim Reaper . Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μελδόκιος Posted June 4, 2004 Share Posted June 4, 2004 Μερικές φορές δεν κρίνω απαραίτητο πως πρέπει να περιγράψω εμφανισιακά κάποιον χαρακτήρα. Άλλες φορές όμως χρειάζεται. Δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί, απλώς έτσι μου βγαίνει Επίσης όσων αφορά τη ψυχοσύνθεση, προτιμώ συνήθως να αφήνω τις πράξεις να δείχνουν τον χαρακτήρα, παρά το αντίθετο. Γενικά αφήνω πολλά πράγματα στον αναγνώστη, γιατί μου αρέσουν τα κείμενα στα οποία ως αναγνώστης συμετέχεις ενεργά με τη φαντασία σου και σου δίνεται η ευχέρια να κάνεις το κείμενο "δικό σου" διαβάζοντάς το. Όλα με μέτρο βέβαια, και όπου μπορούν να εφαρμοστούν... Επιπλέον μια παρατήρηση. Έχω προσέξει σε μερικά κείμενα, να μην περιγράφεται αρχικά η εμφάνηση ενός κεντρικού χαρακτήρα -που παίζει πολύ στην ιστορία- και καθώς προχωράς την ανάγνωση να έχεις πλάσει εσύ με τη φαντασία σου την περιγραφή του. Αυτό δεν είναι κακό. Κακό όμως είναι να πετιέται μετά ο συγγραφέας και να σου κάνει την περιγραφή. Εγώ προσωπικά εκνευρίζομαι όταν γίνεται κάτι τέτοιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 5, 2004 Share Posted June 5, 2004 Σωστή παρατήρηση... Μου θυμίζει το σκηνικό που είχα φανταστεί ότι το αυτοκίνητο ενός φίλου του αδερφού μου ήταν ένα κόκκινο τρίπορτο κάμπριο με δερμάτινα καφέ ανοιχτά καθίσματα και όταν το είδα, αν και είναι όντως όμορφο, απογοητεύτηκα γιατί μου φαινόταν πεζό... Όχι Peugeot, ρε κάφροι! Τέλος πάντων, προτιμόμενη τεχνική: περιγραφή του χαρακτήρα ανλόγως άποψης μέσω της οποίας δίνεται το έργο - δεν είναι δυνατόν να μιλάει ο άλλος σε πρώτο πρόσωπο και ξαφνικά να γυρίσει σε προοπτική τρίτου, ακόμα και αν πρόκειται για την περιγραφή και όχι το πρόσωπο στο οποίο μιλάει. Π.χ. αν ο Κίτσος ο μπακάλης της ξαδέρφης μου που τη γουστάρει την περιγράψει πρώτη φορά θα μιλήσει γι' αυτήν εντελώς διαφορετικά (επειδή ακριβώς θα την έχει αλλιώς στο μυαλό του) απ' ότι ο γηραιός κύριος καθηγητής φιλολογίας Λυκείου για το εν λόγω άτομο, καθώς τυγχάνει να είναι και μαθήτρια αυτού... Ακόμα, τα δύο αυτά άτομα θα χρησιμοποιήσουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Παραθέτω (ο τρόπος γραφής είναι φυσικά επίτηδες τραβηγμένος): Καταπώς το περίμενα, το μανάρι μου κατέβηκε λιγερό και σήμερα το καλντερίμι στις 'πτά ακριβώς, καθότι και μελετηρή... Πλούσια τα ελέη, ψηλή σα κυπαρίσσι, μ' ένα μαλλί κορακίσιο, κάτι μάγουλα κοφτά, τα χείλη φρέσκα σα τα κεράσια και φρύδι γιαταγάνι να σε θερίζει, που να μη με ρίχνε και με στα Τάρταρα με τσι φωθιές που βγάζουν τα μελιά της μάτια! Χθες συνάντησα όπως συνήθως συμβαίνει καθ' έκαστην πρωίαν τη νεαρά κορασσίδα της οικογένειος Ραφαέλου, μια πολύ ενδιαφέρουσα νεαρά με την ευγενή της προσύλωση στη μελέτη και την καλή της διαγωγή. Ανοίκει εις εκείνα τα θαύματα του ανθρωπίνου είδους, ευσεβής και προσεχτική με τους τρόπους της, διαθέτουσα αυτήν την ελκητική αθωότητα την τόσο σπάνια ενεμφανίσθουσα εις τους των ημερών νέους... Ουέ, όμως, δια τη νεαρά αυτή ύπαρξη: ποίος νέος άξιος αυτής θα βρεθεί τη σήμερον; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 5, 2004 Share Posted June 5, 2004 Προτιμώ μια σύντομη περιγραφή κάθε χαρακτήρα, κυρίως γιατί κι εγώ σπάνια έχω μια καθαρή εικόνα για το πως μοίαζει ο ήρωας. Τώρα για τον εσωτερικό κόσμο, προτιμώ να διαγράφεται από τις πράξεις του χαρακτήρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted June 6, 2004 Author Share Posted June 6, 2004 Περιγράφω κάποια βασικά πράγματα και τα άλλα τα αφήνω στον αναγνώστη να τα φανταστεί. Θα πω τι χρώμα μαλλιών έχει ο χαρακτήρας, θα πω αν έχει μουστάκι ή όχι, αλλά δε θα ασχοληθώ και με τα ζυγωματικά του, ή άλλες τέτοιες λεπτομέρειες, εκτός αν υπάρχει κάτι "χτυπητό" εκεί. Για παράδειγμα, αν ο χαρακτήρας έχει μια ουλή στο σαγόνι, θα την αναφέρω, όπως επίσης κι αν τα φρύδια του "πετάνε". Γιατί αυτά τα πράγματα δίνουν στυλ σε κάποιον, επομένως πρέπει να αναφέρονται. Στην τελική, κάτι τέτοια είναι που σου μένουν στη μνήμη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted December 4, 2006 Share Posted December 4, 2006 Χα!Δεν ειχα ποσταρει παλιοτερα,ισως γιατι δεν ειχα γραψει αρκετα,ισως γιατι ξυνομουν. Χμ,οι περιγραφες μου αρεσουν γενικως αν και δεν ειναι οι χαρακτηρες το φορτε μου.Πολυ πολυ μου αρεσει να περιγραφω το περιβαλλον ωστε να δημιουργειται η εικονα που εχει ο ηρωας στα ματια του.Ο αναγνωστης να γινεται ο ηρωας και να βλεπει μεσα απο αυτον όχι να τον φαντάζεται "από τρίτο πρόσωπο".Φυσικα,μεσες ακρες θα πω δυο λογια για τον ηρωα.Αλλα οχι και ιδιαιτερες λεπτομέριες. Α,και δεν αναφερθηκαν οι προλαλήσαντες σε αλλους τομεις του ήρωα,οπως εσωτερικού κοσμου.Υποθέτω ειναι θεμα ανάλυσης χαρακτηρα αυτο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted December 4, 2006 Share Posted December 4, 2006 (edited) Χεχε, κοιτα να δεις! Δεν το είχα σκεφτεί πότε μεχρι πριν λιγα δευτερόλεπτα, αλλά νομίζω ότι έχω την τάση να μην τους περιγράφω σχεδόν καθόλου! <αλλά η πλάκα είναι ότι συνήθως έχω μια ιδεα για το πως είναι εμφανισιακα...οπότε γιατί δεν το κάνω; Χμμ...με βάλατε σε σκέψεις.... Πάντως, όπως και να χει, ό,τι έχεις να περάσεις στον αναγνώστη σχετικά με αυτό θέλει προσοχή. Έχω προσέξει ότι είναι από τα κλασσικά σημεία όπου την πατάμε και πέφτουμε σε info dumb ή βγάζουμε το κείμενο εκτός ρυθμού. Νομίζω ότι το καλύτερο είναι να τα δίνεις σταδιακα, και μάλιστα όχι με λέξεις, όχι ως περιγραφή. Παραδείγματος χάρη, αν κάποιος είναι 2 μέτρα, να μην πουμε ¨είναι δύο μέτρα¨ αλλά πχ, πάνω στη δράση, να πεις ¨έσκυψε για να περάσει απ την πόρτα¨. Αν είναι ντυμένος με ένα ιδιαίτερο στυλ, να το περάσεις από τις αντιδράσεις των άλλων γύρω του. Αν θέλεις να περιγράψεις χρώμα ματιών, να το συνδυάσεις με κάποια άλλη στιγμή, να περάσεις ταυτόγχρονα και κάποιο συναίσθημα, ή να το συνδυάσεις με μία δράση. Τέτοια πράγματα...Έτσι καθοδηγείς τη φαντασία του αναγνώστη χωρίς να την περιορίζεις. (¨Οταν χρειάζεται, γιατί μπορώ να φανταστώ πολλές περιπτώσεις όπου η εξωτερική περιγραφή του χαρακτήρα είναι τελείως περιττή). Edited December 4, 2006 by trillian Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Deodonus Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Περιγραφές για τους χαρακτήρες μου δεν βάζω, παρά μόνο όπου και όταν χρειάζονται. Κοινώς, αφήνω τον αναγνώστη να φανταστεί. Βέβαια, κάποιο "παράξενο" χαρακτηριστικό το αναφέρω, π.χ. δεν του πετάω στο 4ο κεφάλαιο ότι ο χαρακτήρας έχει μπλέ μαλιά με τιρκουάζ ανταύγες. :Ρ 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
greenmist Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Θεωρώ τους χαρακτήρες ως ένα από τα θεμελιώδη στοιχεία της εκάστοτε ιστορίας μου, οπότε ασχολούμαι αρκετά πρώτα με την δημιουργία τους και μετά με την περιγραφή τους. Φτιάχνω λοιπόν ένα συνοπτικό αλλά πολύ περιεκτικό προφίλ για κάθε έναν χαρακτήρα καταγράφοντας όλα τα στοιχεία που είναι σημαντικά για την υπόστασή του. Με αυτό τον τρόπο τον γνωρίζω και εγώ πολύ καλά οπότε μπορώ άνετα να τον διαχειριστώ στο κείμενό μου περιγράφοντας κινήσεις, ενέργειες, σκέψεις, αντιδράσεις του μέσα στην ιστορία έτσι ώστε να δημιουργήσω μία πλήρη εικόνα γι αυτόν στον αναγνώστη χωρίς να χρειάζεται να αφιερώσω μεγάλο μέρος κειμένου για να τον αναλύσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted December 5, 2006 Share Posted December 5, 2006 Συμφωνώ κι εγώ με τον greenmist, θεωρώ μάλιστα το συγκεκριμένο τρόπο την καλύτερη βάση για να φτιάξεις ένα χαρακτήρα που να είναι στέρεος και καλά δομημένος. Δε λέω πως δε γίνεται χωρίς αυτό, όμως είναι ένας εξαιρετικά καλός τρόπος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted December 6, 2006 Share Posted December 6, 2006 Στην περίπτωση όμως τον μικρών ιστοριών, σαν και αυτές που γράφω συνήθος, δεν μπορείς να φας μια ολόκληρη ενότητα για να περιγράψεις τον ήρωα. Τρώει χρόνο και δεν πετυχαίνει τίποτα. Προτιμάω να δίνω στοιχεία για τον χαρακτήρα όπου πρέπει. Συν του ότι είμαι αισχρός στο να περιγράφω την μορφή του χαρακτήρα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted December 6, 2006 Share Posted December 6, 2006 Xμμμ νομίζω εγώ δε μπορώ να λειτουργήσω με προφιλ...ίσως να τα σιχάθηκα από τότε που έκανα ανάλυση χαρακτήρων στο σχολείο :tongue:. Προχωράω περισσότερο με την "αίσθηση" ενός χαρακτήρα - και υποθέτω αυτό διαμορφώνει και το γράψιμό μου. Νιώθω ότι αν κάτσω να παρατηρήσω συγκεκριμένα έναν χαρακτήρα (στην αρχή τουλάχιστον), αντι να στερεοποιηθεί θα μου φύγει μέσα απο τα χέρια, διαμαρτυρόμενος για την αναίδειά μου :tongue:. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted December 6, 2006 Share Posted December 6, 2006 Στην περίπτωση όμως τον μικρών ιστοριών, σαν και αυτές που γράφω συνήθος, δεν μπορείς να φας μια ολόκληρη ενότητα για να περιγράψεις τον ήρωα. Τρώει χρόνο και δεν πετυχαίνει τίποτα. Month, όχι, φυσικά και όχι. Δε θα γράψεις μια ολόκληρη ενότητα σε μικρή ιστορία για να περιγράψεις το χαρακτήρα. Αυτό που λέμε επάνω (ελπίζω πως κατάλαβα καλά κι εγώ δηλαδή) είναι θα μπορούσες να φτιάξεις το χαρακτήρα της ιστορίας σου ξεχωριστά, πριν να γράψεις το κείμενο, ώστε να τον γνωρίζεις και να να σου βγαίνουν πιο φυσικά αυτά που κάνει/λέει μέσα στο κείμενο έπειτα. Και βέβαια δε μπορείς να αφιερώσεις μισό κείμενο στην περιγραφή, όντως θα ήταν κακό. Επίσης, όντως τις περισσότερες φορές ξεφεύγουν οι χαρακτήρες από τα χέρια σου, όσο καλά κι αν τους έχεις δομήσει/φανταστεί. Όμως εάν υπάρχει ένα προηγούμενο, μια βάση επάνω στην οποία θα δουλέψεις μετά, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μεγάλο κείμενο κι όχι 2 - 3 χιλιάδες λέξεις, τότε ξεφέυγουν ελεγχόμενα, μέσα στο κλίμα της προσωπικότητάς τους. Προσωπικά, μακάρι να το έκανα κάθε φορά που κάθομαι να γράψω, αλλά η αλήθεια είναι πως άμα έχω κάτι στο μυαλό μου συνήθως το αγνοώ και κακώς, γιατί με βοηθάει πολύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted December 7, 2006 Share Posted December 7, 2006 Ένας καλός χαρακτήρας πάντα ξεφεύγη απο τα χέρια του δημιουργού του! Γιατί μετά απο ένα σημείο αποκτά ζωή. Πόσες φορές δεν έχουμε δει κάποιον δευτερεύοντα χαρακτήρα, που είναι εκεί για να πει απλά ότι πρέπει να πας δεξιά, να παίρνει ζωή δική του. Και φένεται πολλές φορές. Καλό παράδειγμα είναι το sin city, όπως έχω ξαναπεί. Οι χαρακτήρες απλά καταλάβανε την ιστορία, και την λέγανε όπως ήθελαν αυτοί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Dune Posted June 28, 2007 Share Posted June 28, 2007 (edited) Πώς και πόσο περιγράφετε έναν χαρακτήρα; Αναλυτικά ή, μήπως, καθόλου; Αφήνετε τον αναγνώστη να σχηματίσει μια εικόνα για το χαρακτήρα ή τον πληροφορείτε ακριβώς πώς είναι; Έχετε κάποια ιδιαίτερη μέθοδο/τεχνική για να περνάτε στο μυαλό του αναγνώστη πώς είναι ο χαρακτήρας σας; Όπως και στη πραγματική ζωή, ο τρόπος που μιλάει κάποιος δείχνει πολλά για τον χαρακτήρα του. Γι'αυτό δουλεύω τους διαλόγους μου μέχρις αηδίας κάποιες φορές. Ίσως να είμαι μανιακός μ'αυτό όμως πραγματικά νομίζω ότι μία λέξη πάνω ή κάτω ή απλά διαφορετική μπορει να δώσει στον αναγνώστη μου διαφορετικό προφιλ του χαρακτήρα από αυτό που θέλω. Τα εξωτερικά χαρακτηριστικά τα χρησιμοποιώ μόνο άν χρειάζονται στην ροή της ιστορίας και, αναλογως πόσο απαραίτητα είναι, τόσο πιο εκτενώς τα περιγράφω. Μπορεί δηλαδή με λεπτομέρειες που ίσως φανούν αλόκοτες μπορεί όμως και καθόλου. Edited June 28, 2007 by Dune Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Faia de Wolf Posted August 7, 2007 Share Posted August 7, 2007 Ας τα πάρουμε από την αρχή: συνήθως (δηλαδή πάντα) δίνω κάποια περιγραφή των εξωτερικών χαρατκηριστικών γιατί έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου, κυρίως για τους πρωταγωνιστές, και θέλω κι αυτός που ίσως διαβάσει να με ακολουθεί ως ένα βαθμό. Άλλες φορές η περιγραφή αυτή είναι λεπτομερής, όταν νομίζω ότι χρειαζεται (όπως στην περίπτωση του Κουάρτζ που η εξωτερική του εμφάνιση είναι σημανική για την εξέλιξη της υπόθεσης) κι άλλες φορές μερική ή δίνεται τμηματικα με την εξέλιξη της ιστορίας (π.χ, η Λάιφα στην πρώτη περιγραφή έχει τεράστια μάτια, λίγο αργότερα αναφέρω ότι δεν είναι ιδιαίτερα ψηλή, κάποια στιγμή παραθέτω κι άλλες ανατομικές λεπτομέρειες). Όσο αφορά στον χαρακτήρα ηρώων τώρα, εκεί συνήθως δεν κάνω περιγραφές. Δεν παραθέτω δηλαδή επίθετα ("Ο Κουάρτζ ήταν ένας εγωιστής, αλαζόνας, υποχθόνιος και κακός μάγος..."), αλλά περιγράφω συμπεριφορές, τον τρόπο που κινούνται οι ήρωως, το ύφος τους όταν μιλάνε κτλ. Συχνά (αλλά όχι σε σημείο βαρεμάρας -νομίζω) μ' αρέσει να πααθέτω τις σκέψεις τους. Αν και σκέφτομαι μια από τις τελευταίες ηρωίδες μου (τελείως καταπιεσμένη προσωπικότητα) να μιλάει λίγο και να σκέφτεται αυτά που θα ήθελε/έπρεπε να λέει, αλλά θέλει πολύ δουλειά κάτι τέτοιο για να λειτουργήσει. Βέβαια, μεγάλο ρόλο σε όλα αυτά παίζει και η χρήση της γώσσας. Άλλη ιδέα δίνει για τον ήρωα να γράψω "ο Μορτέας κοίταξε τον Επίσκοπο" κι άλλη "Ο Μορτέας στήλωσε τα μάτια του στο πρόσωπο του Επισκόπου". Αυτά εν ολίγοις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Dune Posted August 7, 2007 Share Posted August 7, 2007 Βέβαια, μεγάλο ρόλο σε όλα αυτά παίζει και η χρήση της γώσσας. Άλλη ιδέα δίνει για τον ήρωα να γράψω "ο Μορτέας κοίταξε τον Επίσκοπο" κι άλλη "Ο Μορτέας στήλωσε τα μάτια του στο πρόσωπο του Επισκόπου". Αυτά εν ολίγοις. Μία λέξη πάνω μία κάτω, ναι! Ο Μορτέας κοίταξε τον επίσκοπο (δηλαδή ψιλογράφοντας τον επίσκοπο και όσα του έλεγε) Ο Μορτέας στήλωσε τα μάτια του στο προσωπο του Επισκόπου (που είχε μία παλιά ουλή από έναν αποτυχημένο εξορκισμό, πόυ τον είχε σημαδέψει όχι μόνο σωματικά όπως φαινόταν από την έκφραση του) Αντε δεν ξέρεις πόσο περιμένω προσθήκες από σένα στο τοπικ μου με τον Λύκο και την κοκινοσκουφίτσα. Θα πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέροντα ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted September 26, 2008 Share Posted September 26, 2008 Εξωτερική εμφάνιση : Οι λεπτομερείς περιγραφές χαρακτήρων όταν αυτό δεν είναι απαραίτητο είναι λιγουλάκι κουραστικές. Πχ βάρος, ύψος, χρώμα, νούμερο παπουτσιού, χρώμα οφθαλμών και μαλλιών.(εξαιρεσούλα: όταν θες να δικαιολογήσεις τον παράφορο έρωτα του αρσενικού μπορείς να τονίσεις ότι το θήλυ έχει ζουμερά και σαρκώδη χειλάκια και τυρκουάζ ματάρες.) Από την άλλη είναι άκομψο να μην περιγράφεις καθόλου τους χαρακτήρες σου εκτός αν μιλάμε για μικρό διήγημα. «Εσωτερική εμφάνιση» : Ο εσωτερικός κόσμος του ήρωα είναι κάτι που σχεδόν πάντα ενδιαφέρει και κρίνω αναγκαία την ανάπτυξη του χωρίς όμως μεγάλα τραβήγματα και πολύ μπλα μπλα, εκτός αν είσαι καλλιτέχνης οπότε ζωγράφισε ελεύθερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
greenmist Posted September 26, 2008 Share Posted September 26, 2008 Το είχα γράψει και παλαιότερα, το λέω και τώρα. Οι χαρακτήρες είναι η καρδιά της κάθε ιστορίας και απαραίτητα πρέπει ο συγγραφέας πρώτα να τους "γεννήσει", να γράψει το προφίλ τους, να τους γνωρίσει, σαν να πρόκειται για ζωντανά και οικεία του πρόσωπα. Όταν τελειώσει με αυτήν την διαδικασία δεν θα έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να τους βάλει στην ιστορία του. Θα μιλούν και θα κινούνται φυσιολογικά, σαν να ήταν φίλοι του, ή συγγενείς για τους οποίους ξέρει τα πάντα ο συγγραφέας. Έτσι με λίγα λόγια μπορείς να σκιαγραφήσεις αξιόπιστα τον χαρακτήρα σου χωρίς να απαιτείται μεγάλη και κουραστική περιγραφή. Αν τον γνωρίζεις καλά τον χαρακτήρα της ιστορίας σου περιγράφεις τις κινήσεις και τους διαλόγους από την δική του οπτική, γίνεσαι ο ίδιος ο χαρακτήρας που δημιούργησες και παίζεις τον ρόλο του στην ιστορία σου! Αν το καταφέρεις αυτό σχεδόν σίγουρα δεν θα κουράσεις τον αναγνώστη και θα του γνωρίσεις τον χαρακτήρα με τον καλύτερο τρόπο. Όταν λοιπόν γράφω τον χαρακτήρα, πριν ακόμα γράψω μία λέξη της ιστορίας μου, προσπαθώ να φτιάξω μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα, που σημαίνει ότι εγώ θα πρέπει να γνωρίζω με κάθε λεπτομέρεια χαρακτηριστικά, συμπεριφορά, εμφάνιση, γούστα, μόρφωση, αντιδράσεις, ψυχικό κόσμο, συνήθειες, τα πάντα! Δεν είναι εύκολο και φυσικά δεν ξέρω σε ποιο βαθμό τα καταφέρνω καλά στην δημιουργία του χαρακτήρα, αυτό μόνο ο αναγνώστης μπορεί να το διαγνώσει αφού διαβάσει την ιστορία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Celestial Posted September 27, 2008 Share Posted September 27, 2008 χμμ δε ξερω για μενα καμια φορα οι χαρακτηρες ειναι απλα εκει για να στελεχωσουν μια σκηνη, για να πουν μια ατακα, η για να παρουν μια ποζα, η εμφανιση και η υποσταση τους δεν εχει και πολλη σημασια... Γενικα τωρα που το σκευτομαι εχω μια ταση να μη δινω μορφη στους κεντρικους χαρακτηρες μου, να αφηνω την ιστορια να τους δωσει μορφη στο ματι του αναγνωστη, αλλες φορες πιανει, αλες παλι οχι ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted September 27, 2008 Share Posted September 27, 2008 Γενικα τωρα που το σκευτομαι εχω μια ταση να μη δινω μορφη στους κεντρικους χαρακτηρες μου, να αφηνω την ιστορια να τους δωσει μορφη στο ματι του αναγνωστη, αλλες φορες πιανει, αλες παλι οχι ... Καλό. Ή για συντομία... "Ο άντρας που βγήκε από τον θάλαμο (φτυστός ο Κώστας Βουτσάς)..." και καθάρισες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lizbeth_covenant Posted September 30, 2008 Share Posted September 30, 2008 Εγώ νομίζω πως τους περιγράφω αρκετά τους χαρακτήρες αλλά δίνω στοιχεία τα οποία να μη χάνονται στη φαντασία του αναγνώστη(έτσι πιστεύω τουλάχιστον ). Δηλαδή, χρώμα μαλλιών, ματιών, αν έχει κάποιος μούσι ή κάποια ουλή ή μακριά μαλλιά η κοπέλα κτλ. Και για το σώμα αν είναι παχουλός ή αδύνατος, αν έχει φαρδιές πλάτες, κουτσός και τέτοια! Νομίζω ότι οι περισσότεροι αυτά δίνουν... Παντως δε θα μπορούσα να μη δίνω καθόλου περιγραφές. Θέλω να δίνω στον αναγνώστη τη μορφή που φαντάζομαι κι εγώ για τους ήρωες. Τώρα που το σκέφτομαι, ναι θεωρώ σημαντική την εμφάνιση και σ' αυτά που γράφω και σ' αυτά που διαβάζω! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.