asxeth Posted February 6, 2006 Share Posted February 6, 2006 Δεν νομίζω ότι είναι κανένας ειδήμονας εδώ. Ο καθένας την γνώμη του λέει. Για μένα ο Αλχημιστής δεν ήταν αριστούργημα. Το ότι το βρήκαν αριστούργημα αυτοί που δεν έχουν διαβάσει τίποτε άλλο το έγραψα γιατί ήταν ένα από τα βιβλία που διαβάστηκαν πολύ και από ανθρώπους που δεν διαβάζουν καθόλου. Ήταν ας πούμε της μόδας για κάποιο χρονικό διάστημα και, απ’ όσους ξέρω, αυτοί που διαβάζουν το βρήκαν απλά καλό και αυτοί που δεν διαβάζουν ποτέ το βρήκαν αριστούργημα. Συγνώμη αν προσέβαλα κάποιους με την άποψη μου αλλά για μένα ο Αλχημιστής είναι ένα υπερτιμημένο βιβλίο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted February 9, 2006 Share Posted February 9, 2006 Επειδή βρίσκω ενδιαφέρουσα τη συζήτηση σχετικά με τα υπερεκτιμημένα βιβλία, θα ήθελα λίγο να επεκτείνω στο τι εννοώ, εγώ τουλάχιστον, όταν λέω "υπερεκτιμημένο". Κατ'αρχήν, δεν αναφέρομαι στην εμπορική επιτυχία, γιατί δεν πιστεύω ότι η εμπορική επιτυχία είναι καλό κριτίριο για το αν ένα βιβλίο είναι λογοτεχνικά καλό. Θεωρώ πως, για να κάνει ένα βιβλίο μεγάλο μπαμ στην αγορά --και μιλάω για τη συμβατική αγορά, ασφαλώς--, δεν πρέπει να είναι κάτι παραπάνω από μέτριο, λογοτεχνικά. Διότι, κακά τα ψέματα, ο περισσότερος κόσμος δεν θέλει να διαβάσει καλή λογοτεχνία. Θέλει να διαβάσει περιπέτειες α λα Ιντιάνα Τζόουνς, αδιαφορώντας, πολλές φορές, αν αυτές οι περιπέτειες είναι καν καλογραμμένες. Και δε λέω ότι αυτό είναι κακό, και πρέπει κανένας να πάει στην πυρρά. Απλά, το θεωρώ γεγονός. Πραγματικότητα. Ότι έτσι είναι. Επομένως, για μένα, υπρεκτιμημένο είναι ένα βιβλίο που οι λογοτεχνικοί κύκλοι θεωρούν εξαιρετικά καλό, χωρίς να είναι. Γι'αυτό κιόλας ανέφερα τον Elric. Αν κάνετε βόλτα σε πολλά φόρα του εξωτερικού, θα διαπιστώσετε ότι υπάρχει κόσμος που θεωρεί πως ο Elric είναι κάτι το λογοτεχνικά ιδιαίτερο, απλά και μόνο επειδή είναι του Moorcock. Ο Moorcock έχει γράψει και καλύτερα έργα --πολύ, πολύ καλύτερα--, αλλά αυτό δεν κάνει, ξαφνικά, τον Elric φοβερή λογοτεχνία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted February 16, 2006 Share Posted February 16, 2006 Υπερτιμημένα βιβλια...χμ. Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι το Γύρνα σπιτι αγγελέ μου. 3 φορές έχω επιχειρήσει να το διαβάσω ολόκληρο και δεν τα κατάφερα καμία. Θεωρείται κλασσικό και αριστούργημα, αλλά....δεν ταιριάζαμε . Επισης, οι μάγισσες της Σμύρνης. Περίμενα κάτι καλύτερο με όλα αυτά που είχα ακούσει. Α, και το Σπαθί των Σανάρα. Όταν ο Χέρμπερτ λέει ότι απόλαυσε κάθε σελίδα του, ε είναι υπερτιμημένο! υπερ-εις την τριτη-τιμημένο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted February 17, 2006 Share Posted February 17, 2006 Η αλήθεια είναι ότι ο Έλρικ ήταν ο λιγότερο ανεπτυγμένος χαρακτήρας του Moorcock και αντπύσσεται ΠΟΛΥ περισσότερο στα καινούρια βιβλία The Dreamthief's Daughter, The Skrayling Tree, the White Wolf's Son. Αλλά σαν ήρωας σου δίνει κάτι που σου μένει. Πρώτα από όλα, έχει μεγαλύτερη προοπτική ανάπτυξης από άλλους στην φανταστική λογοτεχνία της εποχής του, βλέπε τον μαλάκα τον Κόναν. Γενικά δεν νομίζω πως υπάρχουν καλύτεροι ήρωες στην αντίστοιχη περίοδο που συγγράφηκε με ισάξιού ςτου μόνο τον Fafhrd και τον Gray Mouser. Πράγματι οι ιστορίες του μπορούσαν αν έχουν ΓΡΑΦΤΕΙ καλύτερα αλλά δεν μπορούσαν να είναι ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ. Εγώ προσωπικά θεωρω υπερτιμημένο τον Κόναν. Όλοι τον έχουν για πρώτυπο ενώ είναι απλά άθλιος. Διαβάζω πλέον τις ιστορίες για τους δυετρεύοντες χαρακτήρες και για το στυλ του Χάουαρντ και όχι τον χαρακτήρα. Και μην ακούσω μαλακίες για βαρβαρική φιλοσοφία. Ο κόναν κατά τη γνώμη μου είναι θλιβερός χαρακτήρας. Δεν μιλά εκτός αν υπάρχει γκόμενα, λειτου΄ργεί μόνο για να σκοτώνει και όταν μιλά λέιε μόνο πόσο πιο γαμάτος είναι από τους πολιτισμένους ανθρώπους και πώς θα γαμήσει τον πανίσχυρο μάγο. Άμα αυτό είναι πρωτότυπο και ξεχωριστό ε, τι να σου πω... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Moonglum Posted February 20, 2006 Share Posted February 20, 2006 Χαιρετίζω την όμορφη διαδικτυακή κοινότητα!Όπως καταλαβαίνετε από το όνομά μου είμαι οπαδός του Μούρκοκ. Διαφωνώ ότι η σειρά του Έλρικ είναι υπερτιμημένη. Καταρχήν, ο Μούρκοκ εστιάζει περισσότερο σε φιλοσοφικά ζητήματα, π.χ. μετάβαση από μια διάσταση σε άλλη, η πάλη ανάμεσα στο Νόμο και το Χάος, που δεν ταυτίζονται απαραίτητα με το καλό και το κακό-ανατολική φιλοσοφία, η έννοια του χρόνου-που είναι σχετική κά. Παράλληλα δίνει ιδιαίτερη σημασία και προτεραιότητα στη σκιαγράφηση των βασικών χαρακτήρων του έργου, τονίζοντας τις απόψεις τους για διάφορα θέματα. Το μείον του Μούρκοκ,που για άλλους είναι συν, είναι το λιτό και απέριττο ύφος του, και μ' αυτή την έννοια υστερεί λογοτεχνικά απέναντι σε άλλους συγγραφείς,π.χ. Kay. Προσωπικά πιστεύω πως το 5ο βιβλίο της σειράς του Έλρικ, η "Καταιγίδα", είναι αρκετά αξιόλογο. Αυτές είναι οι απόψεις μου. Περιμένω την καλόπιστη και καλοπροαίρετη κριτική σας! Υ.Γ. Αρκετά υπερτιμημένο βιβλίο στο χώρο του φανταστικού-και πιστεύω ότι αρκετοί θα διαφωνήσουν μαζί μου-είναι το TIGANA - Guy Gavriel Kay Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted February 20, 2006 Author Share Posted February 20, 2006 Καλως τον!(αχ,κατι τετοια νικ μου θυμιζουν οτι αρχικα ελεγα να γραφτω ως "Ελρικ") Το Τιγκανα παντως δεν ειναι και τοσο γνωστο.Μαλιστα ειναι απο τα λιγοτερο διαφημισμενα βιβλια του Κεη.Απλα σημαδεψε την αρχη των εκδοσεων Ανουμπις..μαλιστα σε λιγοτερο κλισεδιαρικο φαντασυ.Θυμαμαι διαφημισεις για το Τιγκανα πριν απο 10 χρονια.Αλλα αυτο συνεβαινε στην Ελλαδα!Στο εξωτερικο δεν πολυαναφερεται αυτο το βιβλιο.Και σιγουρα οι ηρωες του Τιγκανα δεν ειναι ουτε κατα διανοια τοσο διασημοι οσο ο αλμπινος Μελνιμπονιος ηρωας του Μιχαλακη. Ναι,η Καταιγιδα ειναι το καλυτερο βιβλιο της σειρας και κατα τη γνωμη μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted July 24, 2008 Share Posted July 24, 2008 "Η Ομίχλη" του Κινγκ. (alternate name "Ο Ύπνος" του αναγνώστη.) Και δεν ειμαι και πολύ ενθουσιασμένος και με τα βουνά της Τρέλας ως τώρα. Είμαι στο 40% ακόμη βέβαια, αλλά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sileon Posted July 25, 2008 Share Posted July 25, 2008 ...Και δεν ειμαι και πολύ ενθουσιασμένος και με τα βουνά της Τρέλας ως τώρα. Είμαι στο 40% ακόμη βέβαια, αλλά... A! Το υπέρτατο βιβλίο του Λαβκραφτ..και..δεν σε έχει ενθουσιάσει στο 40%?! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sileon Posted July 25, 2008 Share Posted July 25, 2008 Υπερτιμημένο μου φάνηκε το "οι κήποι του φεγγαριού" του Έρικσον. Πραγματικά τεράστιο χωρίς λόγο με ένα κάρο χαρακτήρες και γραμμένο με τέτοιο τρόπο -του και καλά πολύπλοκου-, που με έκανε να μην καταλάβω απολύτως τίποτα. Απο τους χαρακτήρες δε, κανένας δεν με συγκίνησε, με κανενός την ιστορία δεν δέθηκα, ενώ τα κίνητρά τους ακολουθούσαν συνεχώς τις σπασμοδικές ανακατευθύνσεις της πλοκής. Ανούσιο και επιτηδευμένο πόνημα ματαιόδοξου φανταζίστα. Ειλικρινά, όταν έκλεισα οριστικά το βιβλίο ένοιωσα οτι είχα χάσει τον καιρό μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted July 25, 2008 Share Posted July 25, 2008 (edited) Καλά, ο θείος Χάουι δεν ήταν και στα καλύτερά του όταν έγραφε μεγάλα διηγήματα. Λογικό να μην τον τρελάνει. Προσωπικά θεωρώ υπερτιμημένα (κι ας μου θυμώσει ο pinball elf) τα Pern novels της Αν ΜακΚάφρεϊ. Με το ζόρι διάβασα το πρώτο και το δεύτερο το άφησε στις πρώτες έξι σελίδες. Edited July 25, 2008 by Naroualis Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted July 25, 2008 Share Posted July 25, 2008 Απόλυτα σύμφωνος με τον τίτλο του τόπικ. Τα βιβλία του φανταστικού είναι τα πιο υπερτιμημένα όλων! Επιτέλους. Φαντασία είναι πια αυτό; (Η Χιονάτη, η Σταχτοπούτα και η Κοιμωμένη τα είπαν όλα!) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted July 25, 2008 Share Posted July 25, 2008 O Κλέφτης των Σανάρα. Με συγχωρείτε, η σειρά των Σανάρα ήθελα να πω. Όλα τα βιβλία της σειράς έγιναν το ένα μετά το άλλο best seller ξεκινώντας από μια στεγνή αντιγραφή του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Ο Τέρι Μπρουκς, ένας από τους τόσους epic λογοτέχνες που πετάνε την ατάκα "διάβασα τον Άρχοντα και επιρεάστηκα", έγραψε το πρώτο του βιβλίο ξεσηκώνοντας το έργο του Τόλκιν. Θα έλεγα να το διαβάσετε αλλά είναι κρίμα να δώσετε 27 ευρώ για να ξεκινήσετε με το πρώτο βιβλίο, Το Σπαθί των Σανάρα. Εκεί θα βρείτε τον Φρόντο και τον Σαμ με τα ονόματα Σι και Φλικ, τον μάγο Γκάνταλφ ως δρυίδη Άλλανον, τον ranger Αραγκορν ως highlander Μενιον και όλη την παρέα όπως και τις περιοχές Σχιστό Λαγκάδι, Λοθλόριεν, Μόρια, Ροαν και Γκόντορ. Θα βρείτε τους Ringwraiths ως Skullbearers, το Γκόλουμ ως ένα...μια από τα ίδια πλάσμα, τους σκοτεινούς Άρχοντες όπως τους ξέρετε καθώς και τον Μπάλρογκ όχι ον από Φωτιά και Σκοτάδι αλλά από Σάρκα και Μέταλλο. Και κάπως έτσι καθιερώθηκε ως μπεστσελερίστας ο κύριος Μπρους και η σειρά Σανάρα ως τα καλύτερα βιβλία επικής φαντασίας. Και δεν τελειώνουμε εδώ. Διότι όπως ο Άρχοντας έγινε ταινία, περιμένε και το Σανάρα την επόμενη χρονιά, καθώς η Warner Bross αγόρασε τα δικαιώματα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sileon Posted July 25, 2008 Share Posted July 25, 2008 ...Και δεν τελειώνουμε εδώ. Διότι όπως ο Άρχοντας έγινε ταινία, περιμένε και το Σανάρα την επόμενη χρονιά, καθώς η Warner Bross αγόρασε τα δικαιώματα. Αααα.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted July 25, 2008 Share Posted July 25, 2008 (edited) A! Το υπέρτατο βιβλίο του Λαβκραφτ..και..δεν σε έχει ενθουσιάσει στο 40%?! Έχοντας άλλες 50 σελίδες μπροστά μου, μπορώ να πω ότι αν αυτό είναι το υπέρτατο βιβλίο του Λάβκραφτ, τότε ενταξει... Κρίμα. Ξεκινώντας από το γεγονός πως ο κύριος δεν (θα το πως ευγενικά) γράφει λογοτεχνία, αλλά τεχνικά εγχειρίδια, τι πρέπει να με ενθουσιάσει ακριβώς; Η έλλειψη χαρακτήρων; Πλοκής; Αρχής-Μέσης (άντε τέλους δε θα πω γιατί δεν το τέλειωσα ακόμα.) Το γράφω-γράφω...γράφω και δεν λέω τίποτα; Ότι οι χαρακτήρες ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ το ΥΨΟΣ κάποιων βουνών; Ότι είναι ΑΝΙΕΡΟ,ΑΝΕΙΠΩΤΟ και ΒΛΑΣΦΗΜΙΚΑ ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΟ το οτι μια οροσειρά είναι ψηλότερη από το έβερεστ; Τι ακριβώς τον τρομάζει δηλαδη στις γραφές για τους παλιούς; Πως μπορούν να είναι βλασφημικά και ανίερα κάποια πλάσματα που ήρθαν στην Γη ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ πριν απο εμάς; ΤΙ ακριβώς τα κάνει ανίερα; Πως μπορεί να είναι ΒΛΑΣΦΗΜΟ ΚΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟ κάτι που δημιουργήθηκε χιλιάδες χρόνια πριν τον άνθρωπο (άρα και τους συσχετισμούς ιερού και ανίερου;)?? Η μεγαλύτερη ανακάλυψη ever (η εύρεση αυτής της πόλης) είναι κάτι τρομερό που πρέπει να συγκαλυφθεί...Μάλιστα. Α, ναι πέθαναν και δέκα νοματαίοι και 2 ντουζίνες σκυλιά, καμια 30 σελίδες πριν. Ε εντάξει, είναι ΑΝΕΙΠΩΤΟΣ ο τρόμος, απορώ πως οι χαρακτήρες δεν έχουν τρελαθεί ακόμη από την φρίκη. Πρέπει να πω, δεν είναι βιβλίο για να διαβάζεται λίγο πριν τον ύπνο. Στις 2μιση σελίδες, τα μάτια κλείνουν, στις 4 βλέπεις όνειρο. ΥΠΕΡΤΙΜΗΜΕΝΟ! Δώσε μου Ναθάνιελ Χόθωρν, ή Ποε ή ακόμα ακόμα ένα βιβλίο παλαιοντολογίας. Εκεί τουλάχιστον οι επιστήμονες δεν ξεριζώνουν τα μάτια τους από την εύρεση ενός κόκαλλου. (θα επιστρέψω και με το τέλος του βιβλίου. Ελπίζω ο Ντέξτερ Γουόρντ να λέει και τπτ ενδιαφέρον.) Edited July 25, 2008 by Dinosxanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted July 25, 2008 Share Posted July 25, 2008 Έχοντας άλλες 50 σελίδες μπροστά μου, μπορώ να πω ότι αν αυτό είναι το υπέρτατο βιβλίο του Λάβκραφτ, τότε ενταξει... Κρίμα.Ξεκινώντας από το γεγονός πως ο κύριος δεν (θα το πως ευγενικά) γράφει λογοτεχνία, αλλά τεχνικά εγχειρίδια, τι πρέπει να με ενθουσιάσει ακριβώς; Η έλλειψη χαρακτήρων; Πλοκής; Αρχής-Μέσης (άντε τέλους δε θα πω γιατί δεν το τέλειωσα ακόμα.) Το γράφω-γράφω...γράφω και δεν λέω τίποτα; Ότι οι χαρακτήρες ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ το ΥΨΟΣ κάποιων βουνών; Ότι είναι ΑΝΙΕΡΟ,ΑΝΕΙΠΩΤΟ και ΒΛΑΣΦΗΜΙΚΑ ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΟ το οτι μια οροσειρά είναι ψηλότερη από το έβερεστ; Τι ακριβώς τον τρομάζει δηλαδη στις γραφές για τους παλιούς; Πως μπορούν να είναι βλασφημικά και ανίερα κάποια πλάσματα που ήρθαν στην Γη ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ πριν απο εμάς; ΤΙ ακριβώς τα κάνει ανίερα; Πως μπορεί να είναι ΒΛΑΣΦΗΜΟ ΚΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟ κάτι που δημιουργήθηκε χιλιάδες χρόνια πριν τον άνθρωπο (άρα και τους συσχετισμούς ιερού και ανίερου;)?? Η μεγαλύτερη ανακάλυψη ever (η εύρεση αυτής της πόλης) είναι κάτι τρομερό που πρέπει να συγκαλυφθεί...Μάλιστα. Α, ναι πέθαναν και δέκα νοματαίοι και 2 ντουζίνες σκυλιά, καμια 30 σελίδες πριν. Ε εντάξει, είναι ΑΝΕΙΠΩΤΟΣ ο τρόμος, απορώ πως οι χαρακτήρες δεν έχουν τρελαθεί ακόμη από την φρίκη. Πρέπει να πω, δεν είναι βιβλίο για να διαβάζεται λίγο πριν τον ύπνο. Στις 2μιση σελίδες, τα μάτια κλείνουν, στις 4 βλέπεις όνειρο. ΥΠΕΡΤΙΜΗΜΕΝΟ! Δώσε μου Ναθάνιελ Χόθωρν, ή Ποε ή ακόμα ακόμα ένα βιβλίο παλαιοντολογίας. Εκεί τουλάχιστον οι επιστήμονες δεν ξεριζώνουν τα μάτια τους από την εύρεση ενός κόκαλλου. (θα επιστρέψω και με το τέλος του βιβλίου. Ελπίζω ο Ντέξτερ Γουόρντ να λέει και τπτ ενδιαφέρον.) Δεν νομίζω οτι είναι το υπέρτατο βιβλίο Λάβκραφτ. Προσώπικα μου άρεσαν περισσότερο διηγήματα του όπως το "Κάλεσμα του Κθούλου", "O τρόμος του Ντάργουϊτς", "Χέρμπερτ Γουέστ", "Πέρα απο τα τείχη του ύπνου", "Το χρώμα που ήρθε απο το διάστημα". "Ο επισκέπτης απο τα άστρα" κ.α. Επιπλέον αμα δεν έχεις διαβάσει άλλες ιστορίες νομίζω οτι κακός άρχησες με αυτήν. Το στύλ του είναι ιδιόμορφο και αρκετά μακρυά απο το πιο απλοποιήμενο κινηματογράφικο ύφως των περισσοτέρων βιβλίων. Θυμίζει περισσότερο καταθέση μαρτύτων ή διήγηση δημοσιογράφου και φυσικά αμα δεν σου αρέσει στην αρχή δεν νομίζω να το συνηθήσεις. Τώρα για να είμαι στο θέμα, θα έλεγα φυσικά τον "Κώδικα ΝταΒίντσι". Σκανδαλοδώς υπερκτημημένο σε σημείο να αποτελεί θέμα προς μελέτη. Η ιστορία είναι τόσο απλή που θα μπορούσε να την φανταστεί και πεντάχρονο και η εξέλιξη της υπόθεσης είναι κομμένη και ραμμένη για κινηματογραφική ταινία χωρίς όμως να έχει το γλαφυρό ύφος που της χρειάζεται. Σε κάθε παράγραφο ο Μπράουν έχει ένα στύλ "δείτε ποσο καλή έρευνα έκανα, δείτε πόσα ξέρω". Το μόνο καλό είναι οτι έκανε αρκετό κόσμο να στραφεί στο διάβασμα ώς μέσο ψυχαγωγίας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted July 25, 2008 Share Posted July 25, 2008 Α, ναι πέθαναν και δέκα νοματαίοι και 2 ντουζίνες σκυλιά, καμια 30 σελίδες πριν. Ε εντάξει, είναι ΑΝΕΙΠΩΤΟΣ ο τρόμος, απορώ πως οι χαρακτήρες δεν έχουν τρελαθεί ακόμη από την φρίκη. Χαχαχα, πέτυχες ακριβώς αυτό που λέει πολύς κοσμος για τον Lovecraft :tongue: Αλλά θα συμφωνήσω με τον D'ailleurs, τα Βουνά της Τρέλας δεν είναι αντιπροσωπευτικό του. Ή ίσως και να είναι, πάντως υπάρχουν άλλα δικά του όπου ο τρόμος βγαίνει όντως υπόγεια, και δε μένει σε περιγραφές "oh, the horror, the horror". Ο Ντέξτερ Γουόρντ ήταν πολύ καλύτερος σε αυτό το θέμα, όπως επίσης και πολλά διηγήματα (μου έρχεται στο μυαλό μια ανθολογία -- της terra nova νομίζω, αλλά δε θυμάμαι καθόλου τίτλο). Επίσης πολύ καλό αλλά σε άλλα μονοπάτια, είναι και η Ονειρική Αναζήτηση της Άγνωστης Καντάθ ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted July 26, 2008 Share Posted July 26, 2008 Δεν νομίζω οτι είναι το υπέρτατο βιβλίο Λάβκραφτ. Η σύγχυση πιθανώς προέρχεται από το γεγονός ότι το πίστευε ο ίδιος. Τώρα για να είμαι στο θέμα, θα έλεγα φυσικά τον "Κώδικα ΝταΒίντσι". Σκανδαλοδώς υπερκτημημένο σε σημείο να αποτελεί θέμα προς μελέτη. Η ιστορία είναι τόσο απλή που θα μπορούσε να την φανταστεί και πεντάχρονο και η εξέλιξη της υπόθεσης είναι κομμένη και ραμμένη για κινηματογραφική ταινία χωρίς όμως να έχει το γλαφυρό ύφος που της χρειάζεται. Είναι η δεύτερη επιλογή μου. Σε κάθε παράγραφο ο Μπράουν έχει ένα στύλ "δείτε ποσο καλή έρευνα έκανα, δείτε πόσα ξέρω". Και να ήταν έτσι, τουλάχιστον... Όπως εύστοχα είπε κάποιος δημοσιογράφος "όταν υπάρχει κάποιο σπάνιο σωστό στοιχείο στο βιβλίο, μάλλον του έχει ξεφύγει από λάθος". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ballerond Posted July 26, 2008 Share Posted July 26, 2008 Θα διαφωνήσω για τον Έλρικ σε αρκετά σημεία καθώς απόλαυσα όλα τα βιβλία του και δεν με κούρασε καθόλου το λογοτεχνικό ύφος του...ειδικά η Καταιγίδια, το τελευταίο της σειράς, είναι απίστευτα χαοτικό και δραματικά έντονο. Υπερικτιμημένα δεν θεωρώ πολλά βιβλία γιατί πάντα προσέχω τι διαβάζω και δεν με πτοούν κριτικές που εκθειάζουν βιβλία μόνο και μόνο για να πουλήσουν. Επειδή είμαι φαν του Μπάρκερ ίσως θεωρώ το Imajica υπερικτημένο και ίσως τον "Ξένο" του Καμύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted August 5, 2008 Author Share Posted August 5, 2008 Όντως το "Στα βουνά της τρέλας" είναι από τα πιο μέτρια βιβλία του Λαβκραφτ.Ίσως γιατί ήταν μια προσπάθεια μίξης Κθούλου μυθολογίας με ΕΦ.Σίγουρα ο Ντέξτερ Γουόρντ είναι καλύτερος-και κλασικός τρόμος-ενώ η Καντάθ είναι από τις καλύτερες ιστορίες γενικώς.Μπορεί κάποιοι να κοιμήθηκαν με τα βουνά της τρέλας αλλά εγώ θυμάμαι πως ξενύχτησα διαβάζοντας την Καντάθ και απολαμβάνοντας ένα από τα καλύτερα κλεισίματα ιστορίας.Πάντως ανείπωτο τρόμο που δεν μπορώ να περιγράψω δεν βρήκα σε κανένα από τα τρία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted August 15, 2008 Share Posted August 15, 2008 Υπερβολικά υπερτιμημένα βιβλία για μένα είναι "Ο Αλχημιστής" και "Ο Κώδικας ντα Βίντσι". Το πρώτο είναι απλά ένα κακούτσικο αντίγραφο του Σιντάρτα ενώ το δεύτερο οφείλει την επιτυχία του αποκλειστικά και μόνο στην αντιπαράθεση με την δυτική εκκλησία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted August 15, 2008 Share Posted August 15, 2008 Υπερβολικά υπερτιμημένα βιβλία για μένα είναι "Ο Αλχημιστής" και "Ο Κώδικας ντα Βίντσι".Το πρώτο είναι απλά ένα κακούτσικο αντίγραφο του Σιντάρτα ενώ το δεύτερο οφείλει την επιτυχία του αποκλειστικά και μόνο στην αντιπαράθεση με την δυτική εκκλησία. Θα συμφωνήσω. Εκείνο δε το τσιτάτο "Οταν θες κάτι πολύ όλο το σύμπαν συνομωτεί υπέρ σου" μεγάλη απάτη. Εγώ δεν το είδα να συμβαίνει πουθενά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted August 15, 2008 Share Posted August 15, 2008 (edited) Θα συμφωνήσω. Εκείνο δε το τσιτάτο "Οταν θες κάτι πολύ όλο το σύμπαν συνομωτεί υπέρ σου" μεγάλη απάτη. Εγώ δεν το είδα να συμβαίνει πουθενά. "Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα." Πες μου αν είδες αυτό να συμβαίνει οπουδήποτε αλλού εκτός από τα παραμύθια. Παραμύθι δεν ήταν και ο Αλχιμιστής; Αλλιώς, μηνύσεις τώρα, σε όλους, Γκριμ, Άντερσεν όλους τους απατεώνες. Α, και τις γιαγιάδες μας. Ε, ρε ξύλο που θέλουν! Edited August 15, 2008 by DinoHajiyorgi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted August 15, 2008 Share Posted August 15, 2008 Ποτέ κανένα σύμπαν δε θα συνωμοτήσει υπέρ σου. Το πιο πιθανό είναι να σε καταπιεί ζωντανό το ίδιο το σύμπαν. Η συγκεκριμένη έκφραση έγινε σύνθημα στα στόματα πολλών και κανείς δεν σκέφτηκε ότι αυτό ξεκίνησε μόνο και μόνο για την προώθηση του βιβλίου. Είναι κάτι σαν το η κόκα κόλα πάει με όλα (πλην του τραχανά). Ποτέ κανείς δεν έκανε σύνθημα το ότι η σταχτοπούτα έζησε καλά κι εμείς καλύτερα. Μάλλον δεν υπήρχε προϊόν για πώληση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted August 15, 2008 Share Posted August 15, 2008 Στα παραμύθια του Αντερσεν το είδα. Αν τα προσέξεις όλα έχουν άσχημο τέλος. Η μικρή γοργόνα πεθαίνει, το κοριτσάκι με τα σπίρτα πεθαίνει, στα κοκκινα παπούτσια κόβουν τα πόδια της πρωταγωνίστριας... Πιστεύω ότι εμείς ζούμε καλύτερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted August 15, 2008 Share Posted August 15, 2008 Η συγκεκριμένη έκφραση έγινε σύνθημα στα στόματα πολλών και κανείς δεν σκέφτηκε ότι αυτό ξεκίνησε μόνο και μόνο για την προώθηση του βιβλίου. Είναι κάτι σαν το η κόκα κόλα πάει με όλα (πλην του τραχανά). Άσχετα με την γνώμη που έχει ο καθένας για τον Αλχημιστή, αυτό που με εκπλήσει είναι πως οι περισσότεροι κατήγοροι του προτάσσουν σαν κύριο επιχείρημα πως το "τσιτάτο" τους ξεγέλασε!!! Πως απατήθηκαν! Είναι όντως τσιτάτο, και πολύ καλό μάλιστα αφού έπιασε. Αλλά... it is just a story people! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.