Jump to content

Περι πρωτοτυπίας...


Rikochet
 Share

Recommended Posts

Τελικά η Ούρσουλα έχει επηρεαστεί πάρα πολύ από το Τάο. Επίσης πρωτότυπο δε θα ήταν να φτάξεις έναν κόσμο που οι αναρχία θα ήταν το πολίτευμα ενος πολιτισμού και να περιέγραφες πως ζουν εκεί πέρα; Αυτά για τώρα.

 

Μάλλον, δύσκολο να γίνει πιστευτό θα ήταν. Η αναρχία είναι, ουσιαστικά, η έλλειψη πολιτεύματος. Αλλιώς, αν υπάρχει πολίτευμα, τότε θα πρέπει να υπάρχει και κάποια εξουσία. Η απόλυτα αναρχία προϋποθέτει ότι δεν υπάρχουν νόμοι, αλλά όλοι σέβονται όλους.

 

 

Αυτό το βιβλίο για το οποίο μιλάτε υπάρχει και είναι πανέμορφο. Είναι επίσης της Κυρίας Λεγκέν και το λένε Ο Αναρχικός των δύο Κόσμων, είναι υπέροχο, παρακαλώ διαβάστε το!

 

Επίσης η Λεγκέν έχει γράψει μικρά διηγήματα και νουβέλες, όπως η Μέρα της Συγχώρεσης, στα οποία πραγματικά ο κόσμος δεν θυμίζει τίποτα που να έχω ξαναδιαβάσει/δει/ακούσει στο παρελθόν.

 

Ωραία η Γαιοθάλασσα, ήμουν πάντοτε ερωτευμένη με τον Γκεντ, αλλά ειλικρινά, σαν τον αναρχικό δεν είναι σχεδόν τίποτα. Βάρδε θα σου κάνει εντύπωση το πόσο πιστευτό μπορεί να γίνει.

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 90
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • Βάρδος

    18

  • Atrelegis

    12

  • heiron

    5

  • Panos

    11

Και σε ένα από τα τελευταία της birth of the world, έχει φτιάξει κάτι απίστευτους κόσμους. Εκεί φαίνεται και το γυναικείο μάτι. Έχει επικεντρωθεί στο να τους περιγράφει μέσα από τις κοινωνίες τους, την συμπεριφορά μεταξύ των «ανθρώπων» εκεί και τα έθιμα τους. Κόσμους όπου υπάρχουν γάμοι μεταξύ 4 ατόμων (πρωινών/απογευματινών). Κόσμου όπου οι άντρες πρέπει να ζουν σε ένα φρούριο/αρένα και από εκεί ο καλύτερος να μπορεί να μπει στη γυναικεία κοινότητα για να γονιμοποιήσει, και άλλους πολλούς.

 

Βασικά είμαι της άποψης ότι νομίζουμε πάντα ότι δεν μπορεί να υπάρχει κάτι άλλο πρωτότυπο μέχρι κάποιος να επινοήσει κάτι καινούριο και πρωτοποριακό.

Link to comment
Share on other sites

Με μπερδεύετε. Δεν υπάρχει πίστη πια?

 

ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΕΙΡΕΣ ΝΕΕΣ ΙΔΕΕΣ.

 

Καταστάσεις ολοκαίνουργιες, με άγνωστους μέχρι τώρα χαρακτήτρες και εξωγήινες ψυχοσυνθέσεις. Πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Τι σόι μεσαιωνική έπαρση είναι αυτή που καταβάλει κάποιους οι οποίοι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ πρωτότυπο πια?!! Αλήθεια, πιστεύετε ότι στη λογοτεχνία τα έχουμε βρει όλα??? ΕΛΕΟΣ!

 

Για τον καλλιτέχνη-συγγραφέα η πρωτότυπη ιδέα είναι το Δισκοπότηρο. Θέλει ψάξιμο. Ο κόσμος μπορεί αρχικά να κοροϊδεύει. Οι απογοητεύσεις θα έρχονται με το κιλό.

 

Ποιος είπε ότι είναι έυκολο? Για τους περισσότερους είναι ανέφικτο.

 

Ένας συγγραφέας μπορεί άνετα να επιβιώσει-ως συγγραφέας-χωρίς να έχει ούτε μία πρωτότυπη ιδέα στη ζωή του. Αυτό όμως δε σημαίνει και κάτι...απλά οι καιροί που ζούμε δέχονται μεγάλη πολιτιστική αλωτρίωση λόγω της ανώτατης πια αρχής: του κέρδους.

Link to comment
Share on other sites

Πες μου μια πρωτότυπη ιδέα και θα πέσω να σε προσκυνήσω. :)

 

Το θέμα δεν είναι τι νομίζουμε ότι είναι πρωτότυπο, επειδή δεν το έχουμε δει πολλές φορές στη ζωή μας. Το θέμα είναι τι είναι πρωτότυπο. Και κάτι πραγματικά πρωτότυπο, απλά, δεν υπάρχει. Κάποιος άλλος θα έχει σκεφτεί αυτό που έχεις σκεφτεί, ή κάτι παραπλήσιο. Η μαγκιά είναι να συνδυάζεις πάρα πολλά πράγματα με πάρα πολλούς τρόπους, και να βάζεις επάνω τη δική σου σφραγίδα που λέει: εγώ το έγραψα αυτό.

Link to comment
Share on other sites

Κοίτα, αυτό θα φανεί όσο καταφέρνει ο συγγραφέας να αποκολλήσει από τα πρότυπά του. Πολλοί ας πούμε που γράφουν ιστορίες Φαντασίας και τους αρέσει ο Τόλκιν, σουτ δίνουν την εντύπωση του LOTR με άλλα ονόματα!

Ο συνδυασμός των ιδεών είναι ωραίος, αλλά επικίνδυνος, εκτός και αν είσαι σε θέση να τις λαμβάνεις διαρκώς υπόψη σου!

Και τέλος, δεν είπαμε πως εξαντλήθηκε η πρωτοτυπία, αλλά ότι, στην εποχή των εικόνων που είμαστε, μας έχει δοθεί αυτή η εντύπωση. Σαν ένας συγγραφέας δεν μπορείς να έχεις την ίδια ευχέρεια ιδεών με την δεκαπενταμελή ομάδα παραγωγής!

(Αλήθεια τι έγιναν όλα τα post που είχαμε γράψει εδώ; Διαγράφηκαν;)

Link to comment
Share on other sites

Κοίτα, αυτό θα φανεί όσο καταφέρνει ο συγγραφέας να αποκολλήσει από τα πρότυπά του. Πολλοί ας πούμε που γράφουν ιστορίες Φαντασίας και τους αρέσει ο Τόλκιν, σουτ δίνουν την εντύπωση του LOTR με άλλα ονόματα!

 

Σε παρακαλώ, θέλω να φάω σε λίγο. :juggle:

 

Ο συνδυασμός των ιδεών είναι ωραίος, αλλά επικίνδυνος, εκτός και αν είσαι σε θέση να τις λαμβάνεις διαρκώς υπόψη σου!

 

Τι εννοείς εδώ;

 

Και τέλος, δεν είπαμε πως εξαντλήθηκε η πρωτοτυπία, αλλά ότι, στην εποχή των εικόνων που είμαστε, μας έχει δοθεί αυτή η εντύπωση. Σαν ένας συγγραφέας δεν μπορείς να έχεις την ίδια ευχέρεια ιδεών με την δεκαπενταμελή ομάδα παραγωγής!

 

Νομίζεις ότι μια πολυμελής ομάδα θα έβγαζε κάτι πιο πρωτότυπο από έναν άνθρωπο; Όσο πιο πολυμελής η ομάδα, τόσο πιο στερεότυπη θα είναι η ιδέα, γιατί ακόμα κι ένας να έχει Την Ιδέα, ο συνδυασμός με τους άλλους (που δε θα έχουν Την Ιδέα), θα Την σκοτώσει. Δες, πχ, τι γίνεται στους περισσότερους συλλογικούς κόσμους που βγαίνουν για rpgs, και δες μετά τους κόσμους που δημιουργεί ένας συγγραφέας από μόνος του. Τι έχει περισσότερο ύφος; Η δεύτερη περίπτωση, νομίζω εγώ.

 

(Αλήθεια τι έγιναν όλα τα post που είχαμε γράψει εδώ; Διαγράφηκαν;)

 

Δε νομίζω ότι έχει σβηστεί κανένα post από εδώ. :hmm:

Link to comment
Share on other sites

Πες μου μια πρωτότυπη ιδέα και θα πέσω να σε προσκυνήσω.

 

Τι εννοείς? Δικιά μου? Κάτι έχω ο καψερός. Εσύ δεν έχεις, ψεύτη, κάτι καινούργιο? :D

 

Γενικά, σου παραθέτω τον Ιούλιο Βερν. Και τον Tolkien. Και σίγουρα τον Steven King. Και πολλούς ακόμα...

 

Το θέμα δεν είναι τι νομίζουμε ότι είναι πρωτότυπο, επειδή δεν το έχουμε δει πολλές φορές στη ζωή μας. Το θέμα είναι τι είναι πρωτότυπο.

 

Μην παίζεις με τις λέξεις. Πρωτότυπο είναι κάτι που έχεις διαβάσει για πρώτη φορά-στο παρόν θέμα πάντα. Και βεβαίως έγγυται στο κάθε μικρόκοσμο. Παροντικά, ο..."μικρόκοσμος" του συγγραφέα είναι σχεδόν ολόκληρος ο πλανήτης. Δυσκολότερο από τα παλαιότερα χρόνια να βρεις την πρωτότυπη ιδέα σου, αλλά τι εύκολο είπαμε ότι αξίζει τον κόπο?

 

Η μαγκιά είναι να συνδυάζεις πάρα πολλά πράγματα με πάρα πολλούς τρόπους, και να βάζεις επάνω τη δική σου σφραγίδα που λέει: εγώ το έγραψα αυτό.

 

Δε φτανει μόνο η σφραγίδα σου για να είναι δικό σου-θέλει και τη δικιά σου, πρωτότυπη ιδέα, αλλά ναι, είναι μαγκιά. Ένα έργο περιέχει πολλές ιδέες, από πολλές πηγές. Αυτό όμως που θεωρείς εσύ πρωτότυπο θα πρέπει-που λέει ο λόγος-να είναι καταλυτικό.

 

Και τέλος, δεν είπαμε πως εξαντλήθηκε η πρωτοτυπία, αλλά ότι, στην εποχή των εικόνων που είμαστε, μας έχει δοθεί αυτή η εντύπωση. Σαν ένας συγγραφέας δεν μπορείς να έχεις την ίδια ευχέρεια ιδεών με την δεκαπενταμελή ομάδα παραγωγής!

 

Σωστά τα λες. Κάτι σαν τον ιππότη κόντρα στο δράκο...

 

 

 

(Αλήθεια τι έγιναν όλα τα post που είχαμε γράψει εδώ; Διαγράφηκαν;)

 

Ειρωνικό ήταν αυτό? Πετυχημένο. :beerchug:

Τα διάβασα όμως...τι μου ξέφυγε? :blush:

Link to comment
Share on other sites

Σε παρακαλώ, θέλω να φάω σε λίγο. :juggle:

 

Καλά, απλά αναφέρω παραδείγματα από φίλους μου. Μην το παίρνεις προσωπικά...:crybaby:

 

Τι εννοείς εδώ;

 

Θέλω, λόγου χάρη, να γράψω για έναν κόσμο μαγείας και θαυματουργικής τεχνολογίας, όπου έχουν αναπτυχθεί τα διαστημικά ταξίδια. Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, δημιουργούνται ισορροπίες και πρ΄πειε να ληφθούν υπόψη τεχνολογίες που σίγουρα μπορεί να βγουν εκτός ελέγχου αν δεν προσέχεις!

 

Νομίζεις ότι μια πολυμελής ομάδα θα έβγαζε κάτι πιο πρωτότυπο από έναν άνθρωπο; Όσο πιο πολυμελής η ομάδα, τόσο πιο στερεότυπη θα είναι η ιδέα, γιατί ακόμα κι ένας να έχει Την Ιδέα, ο συνδυασμός με τους άλλους (που δε θα έχουν Την Ιδέα), θα Την σκοτώσει. Δες, πχ, τι γίνεται στους περισσότερους συλλογικούς κόσμους που βγαίνουν για rpgs, και δες μετά τους κόσμους που δημιουργεί ένας συγγραφέας από μόνος του. Τι έχει περισσότερο ύφος; Η δεύτερη περίπτωση, νομίζω εγώ.

 

Ναι, σε αυτό έχεις δίκιο. Αλλά το ζήτημα είναι ότι ο ένας συγγραφέας δεν θα μπορεί να παράγει τόοσ μεγάλο αριθμό ιδεών και ότι, αν η ΙΔΕΑ γίνει αποδεκτή, μπορεί να αναπτυχθεί περιατέρω από τα άλλα μέλη της ομάδας!

 

Δε νομίζω ότι έχει σβηστεί κανένα post από εδώ. :hmm:

 

Ναι, λάθος μου, ήταν σε παρεμφερές θέμα

:wind2:

Link to comment
Share on other sites

Τι εννοείς? Δικιά μου? Κάτι έχω ο καψερός. Εσύ δεν έχεις, ψεύτη, κάτι καινούργιο? :D

 

Όχι. Δεν έχω ποτέ γράψει τίποτα καινούργιο. Γράφω πανάρχαια πράγματα με διάφορους τρόπους και συνδυασμούς.

 

Γενικά, σου παραθέτω τον Ιούλιο Βερν. Και τον Tolkien. Και σίγουρα τον Steven King. Και πολλούς ακόμα...

 

Κανένας από αυτούς δεν έχει γράψει κάτι πρωτότυπο. Όλοι παίζουν με ιδέες που ο άνθρωπινος νους επεξεργαζόταν από τότε που ο άνθρωπος ήταν στις σπηλιές.

 

Μην παίζεις με τις λέξεις. Πρωτότυπο είναι κάτι που έχεις διαβάσει για πρώτη φορά-στο παρόν θέμα πάντα. Και βεβαίως έγγυται στο κάθε μικρόκοσμο. Παροντικά, ο..."μικρόκοσμος" του συγγραφέα είναι σχεδόν ολόκληρος ο πλανήτης. Δυσκολότερο από τα παλαιότερα χρόνια να βρεις την πρωτότυπη ιδέα σου, αλλά τι εύκολο είπαμε ότι αξίζει τον κόπο?

 

Σκέψου το έτσι: Δεν έχω διαβάσει καμία ιστορία φαντασίας στη ζωή μου και, ξαφνικά, έχω την τρομερή, την καταπληκτική, την ανεπανάληπτη ιδέα! Θα γράψω για δράκους και για ανθρώπους που τους καβαλάνε!

 

Καταλαβαίνεις τι προσπαθώ να πω; Μπορεί να πιστεύεις ότι είναι πρωτότυπη, αλλά είναι; Μάλλον όχι.

 

Δε φτανει μόνο η σφραγίδα σου για να είναι δικό σου-θέλει και τη δικιά σου, πρωτότυπη ιδέα, αλλά ναι, είναι μαγκιά. Ένα έργο περιέχει πολλές ιδέες, από πολλές πηγές. Αυτό όμως που θεωρείς εσύ πρωτότυπο θα πρέπει-που λέει ο λόγος-να είναι καταλυτικό.

 

Τι ορίζεις ως "καταλυτικό";

 

 

Θέλω, λόγου χάρη, να γράψω για έναν κόσμο μαγείας και θαυματουργικής τεχνολογίας, όπου έχουν αναπτυχθεί τα διαστημικά ταξίδια. Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, δημιουργούνται ισορροπίες και πρ΄πειε να ληφθούν υπόψη τεχνολογίες που σίγουρα μπορεί να βγουν εκτός ελέγχου αν δεν προσέχεις!

 

Τι σε εμποδίζει απ'το να είσαι προσεκτικός; Απλά προσπαθείς να είσαι, και κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς. Δε μπορείς να κάνεις κάτι περισσότερο από το καλύτερο που μπορείς να κάνεις, κι αυτό συνήθως είναι αρκετό. ;)

 

 

:wind2:

 

:wind2:

Link to comment
Share on other sites

Νομίζεις ότι μια πολυμελής ομάδα θα έβγαζε κάτι πιο πρωτότυπο από έναν άνθρωπο; Όσο πιο πολυμελής η ομάδα, τόσο πιο στερεότυπη θα είναι η ιδέα, γιατί ακόμα κι ένας να έχει Την Ιδέα, ο συνδυασμός με τους άλλους (που δε θα έχουν Την Ιδέα), θα Την σκοτώσει. Δες, πχ, τι γίνεται στους περισσότερους συλλογικούς κόσμους που βγαίνουν για rpgs, και δες μετά τους κόσμους που δημιουργεί ένας συγγραφέας από μόνος του. Τι έχει περισσότερο ύφος; Η δεύτερη περίπτωση, νομίζω εγώ.

 

Διαφωνώ. Παράδειγμα ο Martin. Όχι πως δεν υφίσταται το φαινόμενο της στερεοτυπίας στις δημιουργικές ομάδες, αλλά δεν αποτελεί κανόνα. Όχι ακόμη τουλάχιστον, καθώς η...ομαδική συγγραφή είναι νέο προϊόν το οποίο ωφείλει την πραγμάτωσή του στο κέρδος. Δύο μυαλά είναι ΠΑΝΤΑ καλύτερα από ένα...αλλά στη συγγραφή? :hmm:

Τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν είμαι σίγουρος. Πολλοί παράγοντες.

Link to comment
Share on other sites

Διαφωνώ. Παράδειγμα ο Martin. Όχι πως δεν υφίσταται το φαινόμενο της στερεοτυπίας στις δημιουργικές ομάδες, αλλά δεν αποτελεί κανόνα. Όχι ακόμη τουλάχιστον, καθώς η...ομαδική συγγραφή είναι νέο προϊόν το οποίο ωφείλει την πραγμάτωσή του στο κέρδος. Δύο μυαλά είναι ΠΑΝΤΑ καλύτερα από ένα...αλλά στη συγγραφή? :hmm:

Τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν είμαι σίγουρος. Πολλοί παράγοντες.

 

Τι εννοείς; ότι ο κόσμος του Μάρτιν δεν έχει δικό του ύφος; Επειδή δεν έχει τις δεκάδες κουλές ιδέες, δε σημαίνει ότι δεν έχει και δικό του ύφος. Σύγκρινε τα Realms με τον Westeros. Προφανώς, δεν τίθεται θέμα σύγκρισης...

Link to comment
Share on other sites

Κάτσε ρε Βάρδε, τι θες να πεις? Λες ότι γράφεις πανάρχαια πράγματα με νέους συνδιασμούς. Όπως όλοι μας φαντάζομαι. Πέρα του ότι και ο τρόπος παρουσίασης ενός δεδομένου μπορεί να είναι πρωτότυπος, θα ήθελα να ρωτήσω τό εξής:

 

Αυτές οι πανάρχαιες ιδέες στις οποίες βασίζεσαι/ομαι για να γράψεις, ποιος τις είχε? Μη μου μιλήσεις για εξωγήινους. :D Αν λοιπόν κάποιοι άνθρωποι στην ιστορία του ανθρώπινου γένους είχαν πρωτότυπες ιδέες, ε, αδυνατώ να πιστέψω ότι δε θα υπάρξουν και άλλοι με ακόμη πιο πρωτότυπες (πλεονασμός, sorry).

 

Κανένας από αυτούς δεν έχει γράψει κάτι πρωτότυπο. Όλοι παίζουν με ιδέες που ο άνθρωπινος νους επεξεργαζόταν από τότε που ο άνθρωπος ήταν στις σπηλιές.

 

Λάθος. Πες μου ποιος είχε γράψει-εκδόσει για υποβρύχιο την εποχή του Βερν. Ποιος είχε παρουσιάσει τα ξωτικά με αυτό τον τρόπο που τα παρουσίασε ο Tolkien. Ποιος είχε γράψει κάτι ανάλογο με το "Στόμα της Τρέλλας" πριν τον King.

 

Σκέψου το έτσι: Δεν έχω διαβάσει καμία ιστορία φαντασίας στη ζωή μου και, ξαφνικά, έχω την τρομερή, την καταπληκτική, την ανεπανάληπτη ιδέα! Θα γράψω για δράκους και για ανθρώπους που τους καβαλάνε!

 

Αν πράγματι δεν το έχει ξαναδιαβάσει, βεβαίως και είναι πρωτότυπος. Συγγραφέας πάντως δεν είναι, διότι τελικά, κι απ' ότι γράφεις, σημασία έχει η ιδέα να δημοσιοποιείται, αλλιώς δεν υπάρχει.

 

Σωστά τα λες πάντως, αλλά εσύ πας στα άκρα. Με τη σειρά μου λοιπόν σου λέω ότι η πρωτότυπη ιδέα βρίσκεται στο άλλο άκρο. Διάβαζε ώσπου να σου κάτσει. Γράφε ώσπου να λιώσεις.

 

Τι εννοείς; ότι ο κόσμος του Μάρτιν δεν έχει δικό του ύφος; Επειδή δεν έχει τις δεκάδες κουλές ιδέες, δε σημαίνει ότι δεν έχει και δικό του ύφος. Σύγκρινε τα Realms με τον Westeros. Προφανώς, δεν τίθεται θέμα σύγκρισης...

 

Το εντελώς αντίθετο εννοώ. Ο Martin έχει μεγάλη ομάδα από πίσω του αλλά παραταυτα έχει ύφος και συνοχή. Με παρεξήγησες...καλός είναι ο χολιγουντιανός, απλά πουλητάρι.

Link to comment
Share on other sites

Πες μου ποιος είχε γράψει-εκδόσει για υποβρύχιο την εποχή του Βερν

-Ιστοριες για υποβρυχια σκαφη υπηρχαν απο πολυ παλια.Ακομη και για τον Μεγαλεξανδρο ελεγαν οτι καταδυθηκε στους βυθους.Το υποβρυχια ειχε εφευρεθει ηδη τον καιρο του Βερν αλλα ειχαν ακομη τεχνικες δυσκολιες.Αυτος εγραψε για ενα σουπερ υποβρυχιο.Ειναι σαν να συγκρινεις το Κολουμπια με το Εντερπραιζ του Σταρ τρεκ.

Ποιος είχε γράψει κάτι ανάλογο με το "Στόμα της Τρέλλας" πριν τον King.

-Εχμ...Ο Λαβκραφτ;Ακομη και το ονομα παραπεμπει στο "Στα βουνα της τρελας".

Ποιος είχε παρουσιάσει τα ξωτικά με αυτό τον τρόπο που τα παρουσίασε ο Tolkien.

-Δεν τα παρουσιαζει πολυ διαφορετικα απο οτι παρουσιαζονται στους μυθους.

Θα γράψω για δράκους και για ανθρώπους που τους καβαλάνε!

-Δρακοι που καβαλανε ανθρωπους;!;Φιλε,εχεις φαντασια...

Τι ορίζεις ως "καταλυτικό";

-Νομιζω ειναι τυπος αυτοκινητου...

Link to comment
Share on other sites

Ιστοριες για υποβρυχια σκαφη υπηρχαν απο πολυ παλια.Ακομη και για τον Μεγαλεξανδρο ελεγαν οτι καταδυθηκε στους βυθους.Το υποβρυχια ειχε εφευρεθει ηδη τον καιρο του Βερν αλλα ειχαν ακομη τεχνικες δυσκολιες

 

Θα επαναλάβω λοιπόν την ερώτηση. Ποιος είχε γράψει-εκδόσει για υποβρύχιο την εποχή του Βερν? Μη ξεχνάς ότι μιλάμε για λογοτεχνικά έργα. Όνομα...

 

 

Εχμ...Ο Λαβκραφτ;Ακομη και το ονομα παραπεμπει στο "Στα βουνα της τρελας".

 

Εχμ...Δεν τον έχω διαβάσει. Τον βρίσκω απύθμενα βαρετό (κάνω μπάνιο στα ρηχά λες?). Αφού το λες θα ισχύει.

 

 

 

Δεν τα παρουσιαζει πολυ διαφορετικα απο οτι παρουσιαζονται στους μυθους.

 

Ποιους μύθους? Τους κελτικο-αγγλο-σαξωνικούς? Θα αστειεύεσαι. Για βρες κάτι που να έχει εκδοθεί πριν από τον Tolkien και να έχει τα ξωτικά στο ύψος του ανθρώπου με δυνάμεις βασισμένες στη μουσική, με τη σύλληψη να είναι τα πρώτα πλάσματα που έφτιαξαν οι Θεοί (Θεός μάλλον).

 

Αλλά έστω και να βρεις, πάλι το θέμα δεν αλλάζει. Η πρωτοτυπία υπάρχει στον Tolkien κι αν δεν μπορείς να την διακρίνεις είναι επειδή ΙΣΩΣ να μην τον διάβασες πρώτο. Ήταν όμως...

 

 

 

Δρακοι που καβαλανε ανθρωπους;!;Φιλε,εχεις φαντασια...

 

Για την ακρίβεια (αφού θες να παίξουμε) όχι. Πολλοί δράκοι έχουν καβαλήσει ανθρώπους σε πολλές νουβέλες της WotC. Και με τις δύο έννοιες. :D

 

Καταλυτικό, πέρα από την σωστή παρατήρηση του heiron, εννοώ πρωταρχικό, σημαντικό. Η πρωτότυπη ιδέα δηλαδή να διαφαίνεται σε όλα τα μήκη και πλάτη του έπους.

 

 

heiron, για να καταλάβω, πιστεύεις και εσύ ότι δεν υπάρχει τίποτα πρωτότυπο πια, ή απλά είδες κάτι λάθος κι όρμηξες? Που είναι η δική σου άποψη? Διότι το μόνο που βλέπω είναι ειρωνική διάθεση (καλά ξηγιέσαι, ΖΗΤΩ η ειρωνία) αλλά επιχηρήματα επί του θέματος κανένα για καμμιά πλευρά. Για πες τι πιστεύεις πριν αρχίσεις να βαράς...

:D

Link to comment
Share on other sites

Ζητω η...(Χ)ειρων-εια!

Δεν μου αρεσει να ειναι καποιοι απολυτοι γενικα.Απο αυτα που ειπα μοιαζω να λεω οτι δεν υπαρχει πρωτοτυπια ε;

Λοιπον,οχι δεν πιστευω οτι ηρθε το τελος της πρωτοτυπιας.Δεν ειμαστε θεοι.Ολο και κατι νεο εμφανιζεται που δεν το ειχε σκεφτει αλλος.Βεβαια,στον τομεα της φανταστικης λογοτεχνιας οι συγγραφεις εχουν δυσκολοτερο εργο τωρα απο οτι προηγουμενες δεκαετιες για να μην πω αιωνες!

Αν ψαχνουμε να βρουμε ενα εργο που να ειναι "αμιγως πρωτοτυπο" τοτε τσαμπα ψαχνουμε.Ο καθε συγγραφεας δεν ηρθε απο το πουθενα.Δεν ξεφυτρωσε καποιος απο αλλο συμπαν να γραψει κατι εντελως πρωτοποριακο,νεο και διαφορετικο.Ολοι εχουν καποιες επιρροες.Αλλα εστω και μια ιδεα πρωτοτυπη να υπαρχει σε ενα εργο αρκει για να χαρακτηριστει πρωτοτυπο.

"Εχμ...Δεν τον έχω διαβάσει. Τον βρίσκω απύθμενα βαρετό (κάνω μπάνιο στα ρηχά λες?). Αφού το λες θα ισχύει"

-Κι εγω(το αλλο ακρο) δεν εχω διαβασει Κινγκ!Οποτε ειμαστε πατσι.Μαλιστα νομιζα οτι η ταινια "Στο στομα της τρελας" εχει βασιστει σε καποια ιστορια του Λαβκραφτ.Λιγο ο τιτλος,λιγο ο ανειπωτος τρομος απο μια αλλη διασταση...

Ο Τολκιν εχει πρωτοτυπησει σε πολλα αλλα στο συγκεκριμενο θεμα εχω καποιες ενστασεις.Θα επανελθω αλλη φορα.Με πιανεις εξ'απηνης(σωστα το εγραψα;)!

Ξερω κι εγω για καποια περιστατικα με δρακους στις νουβελες της WOTC,αλλα επρεπε να σε πειραξω...Και μονο η εικονα ενος μεγαλου δρακου να καβαλαει με γκεμια εναν ανθρωπο και να εφορμα με τη λογχη στα χερια...λεει.

"ή απλά είδες κάτι λάθος κι όρμηξες?"

"Για πες τι πιστεύεις πριν αρχίσεις να βαράς..."

Ουαου!Θα πρεπει να με εχετε για πολυ επιθετικο τυπο εκει στην Αθηνα!Πρεπει να κατεβω με πολεμικο σφυρι και γουνινο σωβρακακι να σας λιωσω σκουληκια...(οκ,αυτο ηταν σπαμ)

Link to comment
Share on other sites

Κοίτα, το ζήτημά μας εδώ δεν είναι μόνο το ΥΦΟΣ του κόσμου, αλλά και η προσωπική του διάκριση. Τι εννοώ:

Τα Forgotten Realms και ο κόσμος του Martin χαρακτηρίζονται αό την ίδια μανία οι ιστορίες να λαμβάνουν χώρα σε κόσμους κολλημένους σε αιώνιους μεσαίωνες, όπου υπάρουν βασιλείς, ήρωες και ούτω καθεξής.

Ο Martin όμως, εχει φτιάξει τον κόμο για να πει μια ιστορία. Αυτό σημαίνει πως αποκτά βάθος αυτομάτως, αλλά και μια ιδιαίτερη χροιά. Οι ήρωές του δε φτιάχτηκαν για να μεταφερθούν σε στατιστικά, αλλά για να πουν μια ιστορία.

Τα FR από την άλλη, χαρακτηρίζονται από μια μεγαλύτερη πρωτοτυπία (30 έτη ανάπτυξης και ιδέες από 15 άτομα ανά βιβλίο), αλλά είναι τιαγμένα για παινίδι. Το δικό τους ύφο επομένως, είναι εν δυνάμει και όχι εν ενεργεία, φτιαγμένο για να γουστάρουν οι τότε θαυμαστές του Τόλκιν.

Λέγοντς πρωτότυπες ιδές εννοούμε κάτι που δεν έχουμε ματάδεί στην Φανταστική Λογοτεχνία. Είναι δύσκολο να επιλέξεις κάτι νέο, όταν μπορείς απλά να ρετουσάρεις μια χιλιοδοκιμασμένη ιδέα, n'est pas; :hmm:

Link to comment
Share on other sites

Ο heiron με κάλυψε σε μεγάλο βαθμό. Go, barbarian, go! Smash their skulls!! :D

 

Κάτσε ρε Βάρδε, τι θες να πεις? Λες ότι γράφεις πανάρχαια πράγματα με νέους συνδιασμούς. Όπως όλοι μας φαντάζομαι. Πέρα του ότι και ο τρόπος παρουσίασης ενός δεδομένου μπορεί να είναι πρωτότυπος, θα ήθελα να ρωτήσω τό εξής:

 

Αυτές οι πανάρχαιες ιδέες στις οποίες βασίζεσαι/ομαι για να γράψεις, ποιος τις είχε? Μη μου μιλήσεις για εξωγήινους. :D Αν λοιπόν κάποιοι άνθρωποι στην ιστορία του ανθρώπινου γένους είχαν πρωτότυπες ιδέες, ε, αδυνατώ να πιστέψω ότι δε θα υπάρξουν και άλλοι με ακόμη πιο πρωτότυπες (πλεονασμός, sorry).

 

Το ξέρω ότι δε θα με πιστέψεις, αλλά... τις είχαν οι Ελ κι εγώ τους τις έκλεψα. :tease:

 

Σοβαρά, τώρα... Δε νομίζω --ή, μάλλον, δεν πιστεύω-- ότι υπάρχει ιδέα που δεν εκπηγάζει μέσα από το ίδιο το ανθρώπινο υποσυνείδητο. Ό,τι και συνδυασμούς να κάνεις, όσο και παράξενες κοινωνίες να επινοήσεις, όσο και παράξενα πλάσματα να σκεφτείς, θα δεις ότι όλα, αν τα "γδύσεις" και τα κομματιάσεις, ανάγονται σε απλές μορφές. Αυτές οι απλές μορφές, αν παρατηρήσεις, θα δεις ότι ανακυκλώνονται ξανά και ξανά στην ανθρώπινη λογοτεχνία ανά τους αιώνες, είτε μέσα από μύθους είτε μέσα από τραγούδια είτε μέσα από έπη είτε μέσα από πεζογραφήματα. Τώρα, άμα είχες διαβάσει τον Άρμπεναρκ, θα μπορούσα να αναλύσω και περισσότερο, τουλάχιστον για τις δικές μου ιδέες. Αλλά, στην τελική, δώσε μου το οποιοδήποτε βιβλίο (που να το έχω διαβάσει, εννοείται) και θα σ'το "γδύσω".

 

 

Λάθος. Πες μου ποιος είχε γράψει-εκδόσει για υποβρύχιο την εποχή του Βερν. Ποιος είχε παρουσιάσει τα ξωτικά με αυτό τον τρόπο που τα παρουσίασε ο Tolkien. Ποιος είχε γράψει κάτι ανάλογο με το "Στόμα της Τρέλλας" πριν τον King.

 

Ο heiron με κάλυψε' τι άλλο να προσθέσω; Κατ'αρχήν, τα υποβρύχια πλοία δεν είναι πρωτότυπο: κι αυτό κυκλοφορεί από πολύ παλιά σε μύθους και ιστορίες. Ο Τόλκιν έχει αντιγράψει τρελά το έπος "Το Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκε", καθώς και όλες τις μυθολογίες (ναι, υπάρχουν νάνοι που φτιάχνουν όπλα μέσα στα βουνά και ξωτικά που ζουν στα δάση' απλά, στις παραδώσεις υπάρχουν και άλλων ειδών τέτοια όντα). Το Στόμα της Τρέλας δεν το έχω διαβάσει, αλλά δεν πιστεύω να είναι πρωτότυπο. Ας πάρουμε το DarkTower: ναι μεν είναι κάτι που δε βλέπεις συχνά στη λογοτεχνία φαντασίας, αλλά πρωτότυπο; Από πότε το Western έγινε πρωτότυπο; Από πότε ο κακός μάγος και οι μεταλλαγμένοι γίνανε πρωτότυπες ιδέες;

 

Η απλή ερώτηση είναι η εξής: Θα μπορούσα να το είχα σκεφτεί κι εγώ; Αν η απάντηση είναι "ναι", τότε δεν είναι πρωτότυπο. Υπάρχει κάπου στο υποσυνείδητό μας' το ξέρουμε.

 

Αν πράγματι δεν το έχει ξαναδιαβάσει, βεβαίως και είναι πρωτότυπος. Συγγραφέας πάντως δεν είναι, διότι τελικά, κι απ' ότι γράφεις, σημασία έχει η ιδέα να δημοσιοποιείται, αλλιώς δεν υπάρχει.

 

Ένα: διαφωνώ ότι είναι πρωτότυπος. Επειδή το νομίζει, δε σημαίνει και ότι είναι. Συγγραφέας, όμως, είναι. Οποιοσδήποτε γράφει είναι συγγραφέας.

 

Δύο: ποτέ δεν είπα πως ό,τι δεν έχει δημοσιευτεί δεν θεωρείται "κανονική" λογοτεχνία. Φυσικά και θεωρείται. Απλά δεν έχει δημοσιευτεί. Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Ένα κείμενο που υπάρχει είναι πάντα εν δυνάμει δημοσιεύσιμο. Το δύσκολο είναι να το γράψεις, όχι να το δημοσιεύσεις. Αν το κυνηγήσεις, τα πάντα δημοσιεύονται. Αλλά για κάτσε να το γράψεις πρώτα.

 

Σωστά τα λες πάντως, αλλά εσύ πας στα άκρα. Με τη σειρά μου λοιπόν σου λέω ότι η πρωτότυπη ιδέα βρίσκεται στο άλλο άκρο. Διάβαζε ώσπου να σου κάτσει. Γράφε ώσπου να λιώσεις.

 

Ψάξε για το Άγιο Δισκοπότηρο, εν ολίγοις. ;)

 

Το εντελώς αντίθετο εννοώ. Ο Martin έχει μεγάλη ομάδα από πίσω του αλλά παραταυτα έχει ύφος και συνοχή. Με παρεξήγησες...καλός είναι ο χολιγουντιανός, απλά πουλητάρι.

 

Αφού λες ότι έχει ομάδα πίσω του, θα ήθελες να μας δώσεις και ένα link που να επικυρώνει αυτό τον ισχυρισμό σου; Αλλά, αν θες να δεις χόλυγουντ στο μεγαλείο του, στρέψε τους οφθαλμούς προς Salvatore... ;)

Link to comment
Share on other sites

Κάνω μια περίληψη σημαντικών πραγμάτων που ειπώθηκαν.

 

1. Οι πρωτότυπες ιδέες δε γράφουν ιστορίες. Οι συγγραφείς τις γράφουν.

 

2. Κάποιοι κάνατε το κυνήγι της πρωτότυπης ιδέας αναζήτηση για το ιερό δισκοπότηρο. Κι ενώ ψάχνετε για την πρωτότυπη ιδέα και δε γράφετε οι ιστορίες αργοπεθαίνουν στο κεφάλι σας.

 

3. Αν πρέπει να έχετε μια πρωτότυπη ιδέα ξεκινήστε να γράφετε αυτό που έχετε να μας πείτε, αλλά ξεχάστε λέξεις όπως μάγος, δράκος, ξωτικό(φαντασία στη μετάφραση), διαστημόπλοιο, κυβερνοχώρος κ.ο.κ. Βρείτε δικές σας λέξεις γι' αυτά τα πράγματα. Και με τις καινούριες λέξεις θα έρθουν και καινούριες ιδέες. Αλλιώς πολεμάτε τη μνήμη σας και το πιο πιθανό είναι να τη χάσετε αυτή τη μάχη.

Edited by darky
Link to comment
Share on other sites

Σοβαρά, τώρα... Δε νομίζω --ή, μάλλον, δεν πιστεύω-- ότι υπάρχει ιδέα που δεν εκπηγάζει μέσα από το ίδιο το ανθρώπινο υποσυνείδητο. Ό,τι και συνδυασμούς να κάνεις, όσο και παράξενες κοινωνίες να επινοήσεις, όσο και παράξενα πλάσματα να σκεφτείς, θα δεις ότι όλα, αν τα "γδύσεις" και τα κομματιάσεις, ανάγονται σε απλές μορφές. Αυτές οι απλές μορφές, αν παρατηρήσεις, θα δεις ότι ανακυκλώνονται ξανά και ξανά στην ανθρώπινη λογοτεχνία ανά τους αιώνες, είτε μέσα από μύθους είτε μέσα από τραγούδια είτε μέσα από έπη είτε μέσα από πεζογραφήματα.

 

Αυτό ονομάζεται μηδενισμός. Ολοί πρέπει να έχουν κάποια βάση. Τι πάει να πει ότι μπορείς να "γδύσεις", αποκαλύπτοντας τελικά τη βάση? Τίποτα. Σοφιστίες. Με αυτό το σκεπτικό, δεν υπήρχε καμμία πρωτοτυπία στην ανακάλυψη του αλουμινίου, καθώς τα υλικά υπήρχαν από πάντα. Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής αποτελεί πανάρχαια ιδέα, αφού ως υλικό προυπήρχε (άμμος, χαλκός κτλ). Μη μπερδεύεις τα "υλικά" με την ιδέα, τη σύλληψη.

Μία σαλάτα μπορεί να έχει ό,τι υλικά θέλεις, που εννοείται ότι έχουν χρησιμιποιηθεί και σε άλλες σαλάτες, αλλά να είναι εντελώς καινούργια σε γεύση ή και σε εμφάνιση. Ε, μπορεί να ανακαλύψεις μέχρι και κάτι καινούργιο να της βάλεις που ο κόσμος δεν το χρησιμοποιεί για σαλάτες (πχ.λάστιχα αυτοκινήτου σε μικρά κομματάκια). Άσχετα με το αποτέλεσμα του παρόν παραδείγματος (ωραία σαλάτα παπάρα!) υπάρχει μία πρωτοτυπία.

 

Το κόλπο του μηδενισμού είναι γνωστό. Πχ δεν υπάρχει βιβλίο πρωτότυπο ΚΑΝΕΝΑ. Ο λόγος είναι ότι το βιβλίο σαν ιδέα είναι παλιά και απείρως χρησημοποιημένη. Η συγγραφή? Καλά. Αυτό κι αν είναι κοινότυπο. Από μόνο του κι όλας. Ό,τι και να γράψεις, άσχετα αν είναι πράγματι πρωτότυπο, αν το παρουσιάσεις μέσα από βιβλίο, τότε την πάτησες. Είσαι κοινός.

 

Βάρδε, θα σου απαντούσα σε όλα όσα αναφέρεις αλλά να σου πω την αλήθεια βαριέμαι. Οι απόψεις μας είναι πολύ κοντά και κολάμε στους ορισμούς. Πρωτοτυπία υπάρχει, απλά εσύ την ονομάζεις συνδιασμό παλαιών ιδεών (ή κάτι τέτοιο). Ή αν θες, το συνδιασμό ιδεών, εγώ το ονομάζω πρωτοτυπία (αρκεί να είναι ο συνδιασμός πρωτότυπος, έτσι?!!).

 

Ένα: διαφωνώ ότι είναι πρωτότυπος. Επειδή το νομίζει, δε σημαίνει και ότι είναι. Συγγραφέας, όμως, είναι. Οποιοσδήποτε γράφει είναι συγγραφέας.

 

Οποιοσδήποτε γράφει είναι συγγραφέας??? Αλήθεια? Μήπως θες να το πάρεις πίσω ή έστω να διανθίσεις λίγο την παρούσα άποψη?

 

Δύο: ποτέ δεν είπα πως ό,τι δεν έχει δημοσιευτεί δεν θεωρείται "κανονική" λογοτεχνία. Φυσικά και θεωρείται. Απλά δεν έχει δημοσιευτεί. Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Ένα κείμενο που υπάρχει είναι πάντα εν δυνάμει δημοσιεύσιμο. Το δύσκολο είναι να το γράψεις, όχι να το δημοσιεύσεις. Αν το κυνηγήσεις, τα πάντα δημοσιεύονται. Αλλά για κάτσε να το γράψεις πρώτα.

 

Ούτε εγώ μίλησα για "κανονική" λογοτεχνία. Για την πρωτοτυπία μιλάμε. Αν έχεις την πραγματικά πρωτότυπη ιδέα αλλά δεν τη δημοσιοποιήσεις (να την δείξεις στον κόσμο δηλάδη) και μετά από κάποια χρόνια έρθω εγώ με την ίδια ιδέα, με τη διαφορά όμως να την εκδώσω-με οποιοδήποτε τρόπο, πιανού είναι η ιδέα? Αν δεν δημοσιοποιούνται οι ιδέες, δεν μπορώ να τις ξέρω, άρα είμαι πρωτότυπος. Διότι το βασικότερο χαρακτηριστικό της τέχνης είναι η εξωστρέφια. Αλλιώς είναι απλά μία προσωπική μέθοδος ψυχαγωγίας. Ως καλλιτέχνης-συγγραφέας, αν δεν παλεύεις να δημοσιοποιείς τα έργα σου, είσαι για το κοινό-όποιο κι αν είναι αυτό-ανύπαρκτος, όπως επίσης και οι ιδέες σου.

 

2. Κάποιοι κάνατε το κυνήγι της πρωτότυπης ιδέας αναζήτηση για το ιερό δισκοπότηρο. Κι ενώ ψάχνετε για την πρωτότυπη ιδέα και δε γράφετε οι ιστορίες αργοπεθαίνουν στο κεφάλι σας.

 

Ποιος το λέει αυτό? Το Δισκοπότηρο-ιδέα βρίσκεται με ψάξιμο. Για το συγγραφέα, το ψάξιμο γίνεται κυρίως γράφοντας. Έστω κι αν ποτέ δεν το βρεις, θα έχεις γραπτώς ένα ολόκληρο ταξίδι αναζήτησης το οποίο θα είναι μοναδικό, πρωτότυπο. Διότι θα είναι το δικό σου ταξίδι, το οποίο αποκλείεται να έχει κάνει και κάποιος άλλος.

 

Αν πρέπει να έχετε μια πρωτότυπη ιδέα ξεκινήστε να γράφετε αυτό που έχετε να μας πείτε, αλλά ξεχάστε λέξεις όπως μάγος, δράκος, ξωτικό(φαντασία στη μετάφραση), διαστημόπλοιο, κυβερνοχώρος κ.ο.κ. Βρείτε δικές σας λέξεις γι' αυτά τα πράγματα. Και με τις καινούριες λέξεις θα έρθουν και καινούριες ιδέες. Αλλιώς πολεμάτε τη μνήμη σας και το πιο πιθανό είναι να τη χάσετε αυτή τη μάχη.

 

Αυτό τώρα από που προήλθε? Μπορείς να μου εντοπίσεις το post αυτού/ης που υποστήριξε κάτι τέτοιο? Θα ήθελα να τον/την κράξω λίγο για την προφανής επιφανιακή αντιμετώπιση της πρωτοτυπίας.

 

Βάρδε, όσον αφορά τον Martin, διάβασα το βιογραφικό που έχει στο πρώτο βιβλίο της 7λογίας. Το έχω δανείσει τώρα και δεν το έχω. Για τσέκαρε το δικό σου αντίτυπο μήπως παρανόησα κάτι. :whistling:

 

heiron, υστυχώς συμφωνώ με την προσσέγγισή σου. Συμφωνεί και ο Βάρδος. Γαμώτο, πως γίνεται αυτό??? :diablo: :diablo: :diablo: :diablo:

 

Ricochet, συγνώμη που δεν έχω αναφερθεί σε σένα που έθεσες αυτό το νόστιμο θέμα. Σε αισθάνομαι. Αυτό που παθαίνεις με τις ιδέες σου είναι η ιστορία της ζωής μου. Δηλαδή τι πρέπει να κάνουμε, να διαβάσουμε όλα τα βιβλία του κόσμου? Κατά τη γνώμη μου όμως, αφού το ψάχνεις φτάνει. :thmbup:

Edited by Panos
Link to comment
Share on other sites

Αυτό ονομάζεται μηδενισμός. Ολοί πρέπει να έχουν κάποια βάση. Τι πάει να πει ότι μπορείς να "γδύσεις", αποκαλύπτοντας τελικά τη βάση? Τίποτα. Σοφιστίες. Με αυτό το σκεπτικό, δεν υπήρχε καμμία πρωτοτυπία στην ανακάλυψη του αλουμινίου, καθώς τα υλικά υπήρχαν από πάντα. Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής αποτελεί πανάρχαια ιδέα, αφού ως υλικό προυπήρχε (άμμος, χαλκός κτλ). Μη μπερδεύεις τα "υλικά" με την ιδέα, τη σύλληψη.

Μία σαλάτα μπορεί να έχει ό,τι υλικά θέλεις, που εννοείται ότι έχουν χρησιμιποιηθεί και σε άλλες σαλάτες, αλλά να είναι εντελώς καινούργια σε γεύση ή και σε εμφάνιση. Ε, μπορεί να ανακαλύψεις μέχρι και κάτι καινούργιο να της βάλεις που ο κόσμος δεν το χρησιμοποιεί για σαλάτες (πχ.λάστιχα αυτοκινήτου σε μικρά κομματάκια). Άσχετα με το αποτέλεσμα του παρόν παραδείγματος (ωραία σαλάτα παπάρα!) υπάρχει μία πρωτοτυπία.

 

Το κόλπο του μηδενισμού είναι γνωστό. Πχ δεν υπάρχει βιβλίο πρωτότυπο ΚΑΝΕΝΑ. Ο λόγος είναι ότι το βιβλίο σαν ιδέα είναι παλιά και απείρως χρησημοποιημένη. Η συγγραφή? Καλά. Αυτό κι αν είναι κοινότυπο. Από μόνο του κι όλας. Ό,τι και να γράψεις, άσχετα αν είναι πράγματι πρωτότυπο, αν το παρουσιάσεις μέσα από βιβλίο, τότε την πάτησες. Είσαι κοινός.

 

Βάρδε, θα σου απαντούσα σε όλα όσα αναφέρεις αλλά να σου πω την αλήθεια βαριέμαι. Οι απόψεις μας είναι πολύ κοντά και κολάμε στους ορισμούς. Πρωτοτυπία υπάρχει, απλά εσύ την ονομάζεις συνδιασμό παλαιών ιδεών (ή κάτι τέτοιο). Ή αν θες, το συνδιασμό ιδεών, εγώ το ονομάζω πρωτοτυπία (αρκεί να είναι ο συνδιασμός πρωτότυπος, έτσι?!!).

 

Κοίτα, χρησιμοποιείς ένα επιχείρημα που δε βγάζει και τόσο νόημα. Εδώ συγχέεις την πρώτη ύλη με το τελικό αποτέλεσμα. Οι ιδέες και το βιβλίο δεν λειτουργούν όμως έτσι. Μια ιδέα είναι κάτι που προέρχεται από μαι συνολική νοητική διεργασία, η οποία και οδηγεί σε μία διαμορφωμένη άποψη/απαρψή που θα γίνει αργότερα ο θεμέλιος λίθος μιας ιστορίας. Η κοινοτυπία είναι δύσκολο να αποφευχθεί, όσο δεν κοιτάς να απομακρυνθείς από τις ιδέες ΑΛΛΩΝ, φροντίζοντας να τους δώσεις τη δική σου χροιά. Η πρωτοτυπία σαν έννοια είναι δύσκολο να διασφαλιστεί, ακριβώς επειδή για να είναι καθαρά πρωτότυπη μαι ιδέα, πρέπει αν μην την έχει σκεφτεί κανείς άλλος.

Οπότε, από καθαρά κυριολεκτική θέση, τίποτα δεν ΄μπορεί αν είναι πρωτότυπο παρά μόνο μεταφορικά.

 

Οποιοσδήποτε γράφει είναι συγγραφέας??? Αλήθεια? Μήπως θες να το πάρεις πίσω ή έστω να διανθίσεις λίγο την παρούσα άποψη?

 

Όχι, δε θα το κάνει. Όποιος γράφει ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ, γράφει γιατί το ΝΙΩΘΕΙ, το ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ, αναητά την έμπνευση και επιθυμεί να βελτιωθεί σε αυτό είναι συγγραφέας. Όχι Συγγραφέας (επειδή κατά τη γνώμη μου αυτό είναι τίτλος που σου τον δίνουν άλλοι) αλλά συγγραφέας (κάτι που το κερδίζεις)

 

Ούτε εγώ μίλησα για "κανονική" λογοτεχνία. Για την πρωτοτυπία μιλάμε. Αν έχεις την πραγματικά πρωτότυπη ιδέα αλλά δεν τη δημοσιοποιήσεις (να την δείξεις στον κόσμο δηλάδη) και μετά από κάποια χρόνια έρθω εγώ με την ίδια ιδέα, με τη διαφορά όμως να την εκδώσω-με οποιοδήποτε τρόπο, πιανού είναι η ιδέα? Αν δεν δημοσιοποιούνται οι ιδέες, δεν μπορώ να τις ξέρω, άρα είμαι πρωτότυπος. Διότι το βασικότερο χαρακτηριστικό της τέχνης είναι η εξωστρέφια. Αλλιώς είναι απλά μία προσωπική μέθοδος ψυχαγωγίας. Ως καλλιτέχνης-συγγραφέας, αν δεν παλεύεις να δημοσιοποιείς τα έργα σου, είσαι για το κοινό-όποιο κι αν είναι αυτό-ανύπαρκτος, όπως επίσης και οι ιδέες σου.

 

Σωστό. Αλλά μερικοί από εμάς το κάνουμε γιατί γουστάρουμε. Βέβαια εγώ θα ήθελα να δημοσιεύσω τις ιστορίες μου... :dancing4dh:

 

Ποιος το λέει αυτό? Το Δισκοπότηρο-ιδέα βρίσκεται με ψάξιμο. Για το συγγραφέα, το ψάξιμο γίνεται κυρίως γράφοντας. Έστω κι αν ποτέ δεν το βρεις, θα έχεις γραπτώς ένα ολόκληρο ταξίδι αναζήτησης το οποίο θα είναι μοναδικό, πρωτότυπο. Διότι θα είναι το δικό σου ταξίδι, το οποίο αποκλείεται να έχει κάνει και κάποιος άλλος.

 

:thmbup: Αλλά οφείλεις να εγκαταλείψεις το ταξίδι κάποια στιγμή και να γράψεις. Ακόμη ακι αν πεις μια ιστόρία για΄κάστρα και μάγους, θα έχει γίνει πια καθαρά δική σου...

 

Ricochet, συγνώμη που δεν έχω αναφερθεί σε σένα που έθεσες αυτό το νόστιμο θέμα. Σε αισθάνομαι. Αυτό που παθαίνεις με τις ιδέες σου είναι η ιστορία της ζωής μου. Δηλαδή τι πρέπει να κάνουμε, να διαβάσουμε όλα τα βιβλία του κόσμου? Κατά τη γνώμη μου όμως, αφού το ψάχνεις φτάνει. :thmbup:

 

Και καλύτερα να το συνεχίσεις. Εντάξει, δεν μπορούμε να τα ξέρουμε όλα, αλλά μπορούμε τουλάχιστον να κάνουμε αυτό που ζητάμε. Ακόμη και αν είναι το πιο στερεοτυπικό μοτίβο, μπορούμε να το κάνουμε καθαρά δικό μας.

Και αυτό, αξίζει πιο πολύ από κάθε ιδέα

Link to comment
Share on other sites

Δυστυχως;!;Αμα θες να μαλωνουμε αλλαζω γνωμη και ξεκατινιαζομαστε-ετσι να αναψουν τα αιματα.Παντως μπορεις να μαλωσεις με τον βαρδο-εγω βαριεμαι.

"Συμφωνεί και ο Βάρδος. Γαμώτο, πως γίνεται αυτό??? " ειναι ειδικο spell.Βεβαια πρεπει να εισαι μαγος με ενα ορισμενο level.

Tα ξωτικα στους μυθους ειχαν διαφορα υψη.Αλλα το ιδιο δεν εκανε και ο Τολκιν;Μην κοιτας που λεμε ξωτικα μονο τα ελβς.Τα χομπιτ,τα ορκ,οι νανοι,...τι ειναι ολα αυτα;Ειναι εκπληκτικος ο κοσμος του αλλα εχει αρκετα "κλεμμενα" πραγματα.Οπως πχ ο ερωτας θνητου με ξωτικια.Το πηρε απο γνωστο βιβλιο του Ντανσανυ (Η κορη του βασιλια της χωρας των ξωτικων)που με τη σειρα του ειναι διασκευη του μυθου του Oisin.

Ειχε κανει η Πουκα ενα τοπικ για νεραιδες και ξωτικα.Μπορουμε να το συζητησουμε και εκει.Ριξε μια ματια και στο http://www.sacred-texts.com/neu/celt/wfl/wfl02.htm

Υποβρυχια υπηρχαν ηδη την εποχη του Βερν.Απο το 1801 ειχε γινει ενα σχετικα καλο.Αλλα μονο στο τελος του 19ου αιωνα εγινε η σημερινη μορφη με τα δυο κοιτη και τα λοιπα.Και ο Βερν ζουσε ακομη.

Η αναλυση σε στερεοτυπα που κανει ο Βαρδος συμφωνω οτι ειναι λιγο υπερβολικη.(Διαολε,τωρα πως θα μαλωσουμε;!;)

Edited by heiron
Link to comment
Share on other sites

Ε...δώσε μου πίσω το 20ευρω που μου χρωστάς!

 

Πέρα από την πλάκα, ο Τόλκιν ήθελε απλώς να μεταφέρει σε μια συγκεκριμένη μορφή το σύνολο των σκόρπιων μύθων της χώρας του, τοποθετώντας το folklore σε μια πιο οργανωμένη μορφή!

Link to comment
Share on other sites

Και ποτέ δεν αρνήθηκε οτι βασίστικε στην μυθολογία της Βόρειας (κυρίως) Ευρώπης.

Link to comment
Share on other sites

Κοίτα, χρησιμοποιείς ένα επιχείρημα που δε βγάζει και τόσο νόημα. Εδώ συγχέεις την πρώτη ύλη με το τελικό αποτέλεσμα.

 

Δεν τη συγχέω εγώ φίλε μου. Με το χοντρικομμένο παράδειγμα που έφερα, θέλω να διαχωρήσω την πρώτη ύλη από το αποτέλεσμα. Αυτό με τη σαλάτα λέω. Και δεν αποτελεί πια πρώτη ύλη για έναν συγγραφέα φαντασίας ο δράκος ή ο ξωτικός? Δεν υπάρχει μία φάση στην ιστορία μας που το πρωτότυπο γίνεται "πρώτη ύλη"?

 

Όχι, δε θα το κάνει. Όποιος γράφει ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ, γράφει γιατί το ΝΙΩΘΕΙ, το ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ, αναητά την έμπνευση και επιθυμεί να βελτιωθεί σε αυτό είναι συγγραφέας. Όχι Συγγραφέας (επειδή κατά τη γνώμη μου αυτό είναι τίτλος που σου τον δίνουν άλλοι) αλλά συγγραφέας (κάτι που το κερδίζεις)

 

Δε θα το κάνει διότι το έκανες εσύ (επεξήγησες εννοώ). :D Παραθέτω αυτό που διάβασα, διότι μόνο από αυτά που διαβάζω μπορώ να κρίνω:

 

Οποιοσδήποτε γράφει είναι συγγραφέας.

 

Θα ατειεύεσται παίδες. Είμαι κειμενογράφος. Γράφω καθημερινά 1.000-2.000 λέξεις για καταχωρίσεις (έντυπες διαφημίσεις) οι οποίες αφορούν χαλκοσωλήνες, καλώδια, χάλυβα, καλλυντικά, αγροτικά εφόδια, λιπάσματα...χέσε ψιλά κι αγνάντευε. Αν εσείς με ονομάζετε συγγραφέα καθώς "όποιος γράφει είναι συγγραφέας", ε, τότε ζούμε σε διαφορετικό πλανήτη.

 

Δηλαδή Atrelegis, βάση έτσι όπως το έθεσε ο Βάρδος, θα πρέπει να θεωρήσω ότι το ρήμα "γράφει" σημαίνει και "νιώθει", και "συστηματικά", και "γουστάρει" ,και...

 

Όχι λοιπόν, πιστεύω ότι πρέπει να αναθεωρήσει ή να διανθίσει ο Βάρδος, διότι αυτό που είπε, έτσι όπως το είπε δε φτάνει ούτε για πλάκα το νόημα του χαρακτηρισμού "συγγραφέας".

 

Από την άλλη, δε βρίσκεις καλύτερο να αφήνεις κάποιον, όσο καλός σου φίλος και να είναι, να χειρίζεται μόνος του τα θέματα που αφορούν αυτόν? Αισθάνομαι περίεργα να απαντώ σε σένα κάτι το οποίο θα έπρεπε να πω στο Βάρδο. Λέμε τώρα, μη τα πάρεις

:p :p

Link to comment
Share on other sites

αυτού/ης που υποστήριξε κάτι τέτοιο? Θα ήθελα να τον/την κράξω λίγο για την προφανής επιφανιακή αντιμετώπιση της πρωτοτυπίας.

 

Εγώ το είπα το (3.) αλλά αυτό που θέλεις απαγορεύεται στο συγκεκριμένο forum. Όπως κι αυτό.

 

Αμα θες να μαλωνουμε αλλαζω γνωμη και ξεκατινιαζομαστε-ετσι να αναψουν τα αιματα
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..