tetartos Posted October 18, 2010 Share Posted October 18, 2010 Τέταρτε, για το είδος ΕΦ που γράφει ο Κλαρκ εμένα μου φαίνεται λιγάκι αρνητικό. Ντόιλ δεν έχω διαβάσει παρά μόνο αρκετό Σέρλοκ Χολμς. Από τις Οδύσσειες έχω σταματήσει στην 2η και θα πάω εν καιρώ στις άλλες. Με ποιο λες εσύ να κάνω τη σύγκριση; Το να μου πεις "σου φαίνεται" καταλαβαίνεις ότι ακούγεται... μυστικιστικό! Αστειεύομαι, βέβαια, απλώς εννοώ ότι δεν είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη η άποψή σου. Ο Ντόυλ, γράφοντας τον Χολμς, έπλεξε τον θρίαμβο της λογικής και της επιστήμης. Ενώ και ο ίδιος αμφιταλαντευόταν. Είναι ένα παράδειγμα συγγραφέα που μπορεί να γράφει "επιστημονικά" άσχετα με το τι πιστεύει στην προσωπική του ζωή. Γι' αυτό και λέω ότι δεν έχει σχέση το ένα με το άλλο. Την Οδύσσεια την ανέφερα για το 3001 (4η συνέχεια - τυχαίο; ) για να δεις εάν ο (αγαπημένος σου) Κλαρκ περιγράφει πειστικότερα από τον Ασίμοφ ένα μέλλον μόλις χίλια χρόνια μετά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted October 18, 2010 Share Posted October 18, 2010 Βασικα το να λες οτι ειναι εντελως λαθος να παρουσιαζεις ανθρωπους του μακρινου μελλοντος παρομοιους με τους σημερινους ειναι...λαθος. Θελω να πω οταν μιλαμε για μακρινο μελλον πρεπει να υπαρχει αναλογο suspension of disbelief.Γιατι αν το καλοσκεφτεις ειναι πιο τραβηγμενο να μιλας για εξωγηινους που συμπεριφερονται λιγο ως πολυ σαν ανθρωποι αλλα και ξωτικα,ορκ,δρακους και λοιπα τερατα να φερονται μαλλον σαν ανθρωποι κι αυτα.Ετσι απορριπτεις σαν σκουπιδια ολα τα εργα space opera & epic fantasy.Και στην τελικη αφου μιλαμε για ανθρωπους ουτως η αλλως το να τους παρουσιαζεις χωρις φοβερες αλλαγες ειναι εξισσου καλο με το να τους παρουσιαζεις με οποιεσδηποτε σημαντικες αλλαγες αφου αυτες ειναι μαλλον αυθαιρετες εικασιες οταν μιλαμε για πολλες χιλιαδες χρονια στο μελλον... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
karatasiospa Posted October 19, 2010 Share Posted October 19, 2010 π.χ. μια κοσμική ευφυία πέρα από τα δεσμά της ύλης με την οποία συγχωνεύονται όλες οι επιμέρους νοημοσύνες κλπ, απλώς ο "Θεός" του φαίνεται κατά κάποιο τρόπο να είναι εγκόσμιος και όχι υπερφυσικός. Γιατί αυτό είναι μυστικισμός; πρόκειται για ξεκάθαρα εγκόσμια οντότητα που απλά είναι πολύ πέρα από την ανθρώπινη. Οτι είναι πέρα από τα ανθρώπινα δεν είναι σώνει και καλά θεός εκτός αν κανείς είναι θρησκευόμενος και δεν μπορεί να το δει αλλιώς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
JohnMad Posted October 21, 2010 Share Posted October 21, 2010 (edited) Γιατί αυτό είναι μυστικισμός; πρόκειται για ξεκάθαρα εγκόσμια οντότητα που απλά είναι πολύ πέρα από την ανθρώπινη. Οτι είναι πέρα από τα ανθρώπινα δεν είναι σώνει και καλά θεός εκτός αν κανείς είναι θρησκευόμενος και δεν μπορεί να το δει αλλιώς. Ο μυστικισμός στη θρησκειολογία - ως έννοια - αφορά την εμβύθιση του μύστη σε μία βαθύτερη μεταφυσική πραγματικότητα (όπως, χαριτολογώντας, ο Νίο στο φινάλε του αρχικού Μάτριξ). Δεν πρόκειται σώνει και καλά για θεό: ας πούμε ο βουδισμός είναι κατεξοχήν μυστικιστική θρησκεία αλλά - στην ορίτζιναλ εκδοχή του τουλάχιστον - είναι αθεϊστικός. Ο μυστικισμός δεν προϋποθέτει απαραίτητα έναν Θεό, αυτό που προϋποθέτει είναι ο διαχωρισμός της πραγματικότητας σε πολλαπλά επίπεδα εκ των οποίων το βασικό είναι προσπελάσιμο - υποτίθεται τουλάχιστον - μόνο μέσω της μυστικιστικής εμπειρίας. Ένα ενδιαφέρον δοκίμιο πάνω στο θέμα είναι εδώ: http://www.hannahpok.com/deepfieldspace/framesrc2a.html Και δεν είμαι θρησκευόμενος :-) Edited October 21, 2010 by JohnMad Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted October 21, 2010 Share Posted October 21, 2010 Πάει κι ο Ράμα. Σίγουρα μου άρεσε αρκετά. Αυτός ο Κλαρκ γράφει τόσο στεγνά, ρε γαμώτο. Βάζει τους χαρακτήρες να αντικρύζουν τον ίδιο το Θεό και δεν στέκεται στιγμή στα ενδεχόμενα συναισθήματά τους. Ωστόσο, το περιεχόμενό του ανταμείβει. Ο κόσμος του Ράμα, τελικά, είναι πολύ μυστηριακός και γοητευτικός. Τα υπόλοιπα να τα διαβάσω ή δεν αξίζουν; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted October 21, 2010 Share Posted October 21, 2010 [...] Τα υπόλοιπα να τα διαβάσω ή δεν αξίζουν; Όταν λες τα υπόλοιπα, ποια εννοείς; Εμένα το αγαπημένο μου βιβλίο ήταν Η Πόλη και τ' Άστρα, αλλά φοβάμαι να στο συστήσω μη με πάρουν τίποτα σκάγια. (Βλέπεις εκεί έχουμε να κάνουμε με ένα δισεκατομμύριο χρόνια στο μέλλον) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted October 21, 2010 Share Posted October 21, 2010 Αυτός ο Κλαρκ γράφει τόσο στεγνά, ρε γαμώτο. Βάζει τους χαρακτήρες να αντικρύζουν τον ίδιο το Θεό και δεν στέκεται στιγμή στα ενδεχόμενα συναισθήματά τους. Ούτε ένα επίθετο; :tongue: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted October 21, 2010 Share Posted October 21, 2010 Tiessa, τα υπόλοιπα της σειράς εννοώ, που δεν γράφτηκαν από τον ίδιο! Αυτός ο Κλαρκ γράφει τόσο στεγνά, ρε γαμώτο. Βάζει τους χαρακτήρες να αντικρύζουν τον ίδιο το Θεό και δεν στέκεται στιγμή στα ενδεχόμενα συναισθήματά τους. Ούτε ένα επίθετο; :tongue: Κάτσε να το περιλάβω στον υπολογιστή μου και θα δεις τι έχει να γίνει Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
karatasiospa Posted October 21, 2010 Share Posted October 21, 2010 Γιατί αυτό είναι μυστικισμός; πρόκειται για ξεκάθαρα εγκόσμια οντότητα που απλά είναι πολύ πέρα από την ανθρώπινη. Οτι είναι πέρα από τα ανθρώπινα δεν είναι σώνει και καλά θεός εκτός αν κανείς είναι θρησκευόμενος και δεν μπορεί να το δει αλλιώς. Ο μυστικισμός στη θρησκειολογία - ως έννοια - αφορά την εμβύθιση του μύστη σε μία βαθύτερη μεταφυσική πραγματικότητα (όπως, χαριτολογώντας, ο Νίο στο φινάλε του αρχικού Μάτριξ). Δεν πρόκειται σώνει και καλά για θεό: ας πούμε ο βουδισμός είναι κατεξοχήν μυστικιστική θρησκεία αλλά - στην ορίτζιναλ εκδοχή του τουλάχιστον - είναι αθεϊστικός. Ο μυστικισμός δεν προϋποθέτει απαραίτητα έναν Θεό, αυτό που προϋποθέτει είναι ο διαχωρισμός της πραγματικότητας σε πολλαπλά επίπεδα εκ των οποίων το βασικό είναι προσπελάσιμο - υποτίθεται τουλάχιστον - μόνο μέσω της μυστικιστικής εμπειρίας. Ένα ενδιαφέρον δοκίμιο πάνω στο θέμα είναι εδώ: http://www.hannahpok...framesrc2a.html Και δεν είμαι θρησκευόμενος :-) Καμμία αντίρρηση αλλά ο clarke δρν αναφέρεται στην προσπέλαση της πραγματικότητας μέσω μυστικιστικής εμπειρίας γι'αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί μυστικιστης. Αναφέερεται στην ύπαρξη μιας μη υλικής (που αποτελείται από ενέργεια) νοήμονος οντότητας, Οσο για τα υπόλοιπα τα πολλαπλά επίπεδα υπάρχουν και σε θεωρίες όπως αυτές των παράλληλων συμπάντων η η brane theory ενώ η μεταφυσική πραγματικότητα (όπως πχ η ύπαρξη νοήματος στην ιστορία) ελιναι χρακτηριστικό πολλών δυτικών φιλοσοφικών συστημάτων που κατά τα άλλα δεν ασχολούνται με μυστικιστικές εμβαθύνσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted October 22, 2010 Share Posted October 22, 2010 Tiessa, τα υπόλοιπα της σειράς εννοώ, που δεν γράφτηκαν από τον ίδιο! Τώρα το κατάλαβα αυτό. Τσακμάκι η άτιμη Προσωπικά, το πρώτο Ράμα μού άρεσε τρελά (το διάβασα βέβαια στα 20). Το δεύτερο με χάλασε τόσο πολύ, που δεν θέλησα καν να κάνω τον κόπο να κοιτάξω τι άλλο υπήρχε στη συνέχεια. Βέβαια, όλα είναι θέμα γούστου. Εμένα μου αρέσει αυτό που λένε sense of wonder και που υπήρχε σε μεγάλο βαθμό στο πρώτο βιβλίο. Δε με χάλασε καθόλου που οι χαρακτήρες δεν είχαν βάθος, όπως έχει αναφερθεί από κάποιους. Αντίθετα, θεωρώ ότι χειρίστηκαν τις καταστάσεις εξαιρετικά -με την αισιοδοξία που έτσι κι αλλιώς διαπνέει το έργο του Clarke για την πνευματική πρόοδο της ανθρωπότητας. Στο Ράμα ΙΙ απογοητεύτηκα. (Ήμουνα και 8-10 χρόνια μεγαλύτερη, βέβαια) Δεν ξέρω αν οι χαρακτήρες θεωρούνται πιο ανθρώπινοι, αλλά τα περιστατικά με αποπροσνατόλιζαν από το θέμα. Κάποια στιγμή αισθάνθηκα ότι αν ήθελα να διαβάζω για τα σεξουαλικά προβλήματα των ηρώων και ν τους βλέπω να καυγαδίζουν, θα μπορούσα να είχα πάρει κάποιο άλλο ανάγνωσμα. (Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν έχω καθόλου κακή σχέση με τα ερωτικά αναγνώσματα. Απλώς, βρήκα ότι μια συνέχεια τέτοιου είδους ήταν ανεπαρκής για το τι αντιπροσώπευε το μυστήριο του Ράμα για μένα). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted October 22, 2010 Share Posted October 22, 2010 (edited) αισθάνθηκα ότι αν ήθελα να διαβάζω για τα σεξουαλικά προβλήματα των ηρώων και ν τους βλέπω να καυγαδίζουν, θα μπορούσα να είχα πάρει κάποιο άλλο ανάγνωσμα Αυτο ειναι το κυριο χαρακτηριστικο του Gentry Lee που ουσιαστικα εγραψε τις συνεχειες του Ραμα.Αν και δεν τις εχω διαβασει το ιδιο συμβαινει και στο αλλο βιβλιο που εγραψε με τον Κλαρκ /χρησιμοποιωντας βασικα απλα το ονομα του Κλαρκ στον τιτλο ,το Λικνο. Edited October 22, 2010 by heiron Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
karatasiospa Posted October 22, 2010 Share Posted October 22, 2010 (edited) είναι γεγονός ότι οι συνέχειες του rama ήταν πολύ απογοητευτικές και καθόλου στο στυλ clarke. Edited October 22, 2010 by karatasiospa Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
JohnMad Posted October 25, 2010 Share Posted October 25, 2010 Καμμία αντίρρηση αλλά ο clarke δρν αναφέρεται στην προσπέλαση της πραγματικότητας μέσω μυστικιστικής εμπειρίας γι'αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί μυστικιστης. Αναφέερεται στην ύπαρξη μιας μη υλικής (που αποτελείται από ενέργεια) νοήμονος οντότητας, Οσο για τα υπόλοιπα τα πολλαπλά επίπεδα υπάρχουν και σε θεωρίες όπως αυτές των παράλληλων συμπάντων η η brane theory ενώ η μεταφυσική πραγματικότητα (όπως πχ η ύπαρξη νοήματος στην ιστορία) ελιναι χρακτηριστικό πολλών δυτικών φιλοσοφικών συστημάτων που κατά τα άλλα δεν ασχολούνται με μυστικιστικές εμβαθύνσεις. Ναι αλλά αναφέρεται στη συνένωση όλης της νοημοσύνης σε ένα επίπεδο ύπαρξης πέρα από την ύλη, όπου καταργούνται τα όρια μεταξύ των επιμέρους ευφυών ατόμων. Αυτό είναι χαρακτηριστικό των μυστικιστικών συστημάτων (όχι μόνο, αλλά κατά κύριο λόγο), απλώς ο Κλαρκ το συνδέει με τις παραψυχολογικές δυνάμεις (τηλεπάθεια) για τις οποίες ενδιαφερόταν εκείνη την περίοδο. Δεν είπα ότι ήταν μυστικιστής (προς Θεού!), είπα ότι ένα τμήμα του λογοτεχνικού του έργου έχει αναφορές στο μυστικισμό, και αυτό έχει επισημανθεί από κριτικούς λογοτεχνίας. Ίσως έτσι να αντιστάθμιζε το ότι δεν μπορούσε να γράψει και πολύ ρεαλιστικούς χαρακτήρες και την υπερβολική (ορισμένες φορές) έμφαση της γραφής του σε τεχνικές λεπτομέρειες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
karatasiospa Posted October 25, 2010 Share Posted October 25, 2010 Καμμία αντίρρηση αλλά ο clarke δρν αναφέρεται στην προσπέλαση της πραγματικότητας μέσω μυστικιστικής εμπειρίας γι'αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί μυστικιστης. Αναφέερεται στην ύπαρξη μιας μη υλικής (που αποτελείται από ενέργεια) νοήμονος οντότητας, Οσο για τα υπόλοιπα τα πολλαπλά επίπεδα υπάρχουν και σε θεωρίες όπως αυτές των παράλληλων συμπάντων η η brane theory ενώ η μεταφυσική πραγματικότητα (όπως πχ η ύπαρξη νοήματος στην ιστορία) ελιναι χρακτηριστικό πολλών δυτικών φιλοσοφικών συστημάτων που κατά τα άλλα δεν ασχολούνται με μυστικιστικές εμβαθύνσεις. Ναι αλλά αναφέρεται στη συνένωση όλης της νοημοσύνης σε ένα επίπεδο ύπαρξης πέρα από την ύλη, όπου καταργούνται τα όρια μεταξύ των επιμέρους ευφυών ατόμων. Αυτό είναι χαρακτηριστικό των μυστικιστικών συστημάτων (όχι μόνο, αλλά κατά κύριο λόγο), απλώς ο Κλαρκ το συνδέει με τις παραψυχολογικές δυνάμεις (τηλεπάθεια) για τις οποίες ενδιαφερόταν εκείνη την περίοδο. Δεν είπα ότι ήταν μυστικιστής (προς Θεού!), είπα ότι ένα τμήμα του λογοτεχνικού του έργου έχει αναφορές στο μυστικισμό, και αυτό έχει επισημανθεί από κριτικούς λογοτεχνίας. Ίσως έτσι να αντιστάθμιζε το ότι δεν μπορούσε να γράψει και πολύ ρεαλιστικούς χαρακτήρες και την υπερβολική (ορισμένες φορές) έμφαση της γραφής του σε τεχνικές λεπτομέρειες. Η μήπως ήταν μια προσπάθεια να συλλάβει την έννοια μιας νοημοσύνης ριζικά διαφορετικής από την ανθρώπινη (μια που όσοι επιστήμονες ασχολούνται με την πιθανότητα τηςς ύπαρξης εξωγήινης νοημοσύνης μας προειδοποιούν να μην περιμένουμε τίποτα που θα έχει σχέση με οτιδήποτε γνωρίζουμε από την γη) καταφεύγοντας έστω και στην γλώσσα του μυστικισμού; αλλιώς αν έμενε μόνο στην επιστήμη η δεν θα μπορούσε να πει τίποτα (γιατί η επειστήμη θέλει δεδομένα και στην συγκεκριμένη περίπτωση δεδομένα δεν υπάρχουν) η θα κατέφευγε στα διάφορα ανθρωποειδή,ερπετοειδή κλπ που χρησιμιποίησαν άλλοι, ορισμένες φορές πολύ πετυχημένα αλλά σίγουρα καθόλου ρεαλιστικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Maxus Posted June 24, 2011 Share Posted June 24, 2011 Μάλλον η πρωτη μου επαφή με τον Clarke δεν ήταν οτι περίμενα. Διαβάζω εδω και καποιο καιρο το ''Η Αυτοκρατορια Της Γης''. Εχω φτάσει στην 179 σελίδα.,ως τη μεση δηλ και δεν με τράβηξε καθολου. Μου φαινεται πολυ βαρετο,χωρις την παραμικρη ενταση,αγωνία,καμία συνδεση με τον πρωταγωνιστη(αν ειναι αυτος δηλ) κτλ. Πολυ απλα δεν με εκανε να ενδιαφερθω για το τι θα γίνει παρακάτω. Ναι εχει καποιες ωραιες ιδεες(μου αρεσει πως παρουσιαζει τις διαφορες στις κοινωνιες Γης-Τιτανα) αλλα ως εκει,δεν αρκουν μονο αυτες για να ειναι ενα βιβλιο καλο. Πραγματικα πρεπει να γίνει κατι τρομερο στο αλλο μισο για να αλλαξω γνώμη για το βιβλιο (πραγμα που δεν πιστευω οτι θα γινει). Δεν ξερω πως θα μου φαινοταν αν το διαβαζα πριν 20 χρονια αλλα πρεπει να το κρινω τωρα και τωρα απλα δεν.. Το Ραμα που σκοπευω να διαβασω αργοτερα πιστευω οτι θα ειναι καλυτερο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted June 25, 2011 Share Posted June 25, 2011 (edited) Μάλλον η πρωτη μου επαφή με τον Clarke δεν ήταν οτι περίμενα. Διαβάζω εδω και καποιο καιρο το ''Η Αυτοκρατορια Της Γης''. Εχω φτάσει στην 179 σελίδα.,ως τη μεση δηλ και δεν με τράβηξε καθολου. Μου φαινεται πολυ βαρετο,χωρις την παραμικρη ενταση,αγωνία,καμία συνδεση με τον πρωταγωνιστη(αν ειναι αυτος δηλ) κτλ. Πολυ απλα δεν με εκανε να ενδιαφερθω για το τι θα γίνει παρακάτω. Έχεις απόλυτο δίκιο. Κάνε στον εαυτό σου την εξής χάρη: Πέτα το. Και ξεκίνα ένα άλλο του Κλαρκ. Απ' τα καλά. Edited June 25, 2011 by mman Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DimitrisX Posted June 25, 2011 Share Posted June 25, 2011 Το Ραμα που σκοπευω να διαβασω αργοτερα πιστευω οτι θα ειναι καλυτερο. Εννοείται. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted June 25, 2011 Share Posted June 25, 2011 Δεν θυμάμαι καθόλου την Αυτοκρατορία, αλλά από τα γραφόμενά σου αντιλαμβάνομαι τι περίπου είναι. Ναι, έγραφε έτσι ο Κλαρκ (πχ. 3001... Ελάχιστα πράγματα συμβαίνουν...) αλλά έγραφε και αλλιώς (Ράμα...). Όπως σου λέει και ο Δημήτρης, το Ράμα είναι άλλο πράγμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
karatasiospa Posted June 25, 2011 Share Posted June 25, 2011 Η "αυτοκρατορία της γης " νομίζω ότι είναι το μόνο βιβλίο του clarke που δεν εχω διαβάσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted June 25, 2011 Share Posted June 25, 2011 Στην παλιά όμως εκείνη έκδοση του Κάκτου, μιλάμε για τέλη δεκαετίας του '70, έχει ένα υπέροχο εξώφυλλο με κάποιους ανθρώπους που απολαμβάνουν από ψηλά (σε ένα τροχιακό σταθμό υποθέτω, γιατί δεν θυμάμαι την υπόθεση) τη θέα της υδρόγειας σφαίρας... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Maxus Posted June 25, 2011 Share Posted June 25, 2011 Mάλλον θα το τελειωσω γιατι εχω ενα θεματακι με το να αφηνω βιβλια στη μεση αλλα σιγουρα θα διαβασω και αλλα βιβλια του Clarke,τα φημισμενα και καλα, αυτη τη φορα.Θα επανελθω οταν τελειωσω το Ραμα. ps: Πραγματι nikosal πολυ ομορφο εξωφυλλο,αυτη την εκδοση εχω Κακτος 1976 και εχει κ μια αφιερωση: Σε ένα χαμένο φίλο ''Να τους θυμάσαι ετσι όπως ήταν και να τους ξαναδίνεις ζωή.'' Ερνεστ Χέμινγουεϊ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted June 26, 2011 Share Posted June 26, 2011 Μάλλον η πρωτη μου επαφή με τον Clarke δεν ήταν οτι περίμενα. Διαβάζω εδω και καποιο καιρο το ''Η Αυτοκρατορια Της Γης''. Εχω φτάσει στην 179 σελίδα.,ως τη μεση δηλ και δεν με τράβηξε καθολου. Μου φαινεται πολυ βαρετο,χωρις την παραμικρη ενταση,αγωνία,καμία συνδεση με τον πρωταγωνιστη(αν ειναι αυτος δηλ) κτλ. Πολυ απλα δεν με εκανε να ενδιαφερθω για το τι θα γίνει παρακάτω. Ναι εχει καποιες ωραιες ιδεες(μου αρεσει πως παρουσιαζει τις διαφορες στις κοινωνιες Γης-Τιτανα) αλλα ως εκει,δεν αρκουν μονο αυτες για να ειναι ενα βιβλιο καλο. Πραγματικα πρεπει να γίνει κατι τρομερο στο αλλο μισο για να αλλαξω γνώμη για το βιβλιο (πραγμα που δεν πιστευω οτι θα γινει). Δεν ξερω πως θα μου φαινοταν αν το διαβαζα πριν 20 χρονια αλλα πρεπει να το κρινω τωρα και τωρα απλα δεν.. Το Ραμα που σκοπευω να διαβασω αργοτερα πιστευω οτι θα ειναι καλυτερο. Έχει μερικές τεχνολογικές ιδέες που μοιάζουν/είναι ξεπερασμένες (όπως κάποιες συσκευές που μοιάζουν με PDAs, κλωνοποίηση κλπ) Έχει και μερικά θέματα που είναι αιώνια, όπως το ζήτημα της αλλαγής vs. διατήρησης/παράδοσης. Έχει όμως και τα καταπληκτικά πεντόμινα, που χάρισαν σε μένα και τους φίλους μου ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού (στην παιδική μου ηλικία). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted December 29, 2011 Share Posted December 29, 2011 Short story: The Hammer of God by Sir Arthur C. Clarke Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted December 17, 2013 Share Posted December 17, 2013 (edited) Μόλις τελείωσα την ανάγνωση της τετραλογίας της Οδύσσειας του Διαστήματος και είμαι πολύ ικανοποιημένος. Ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με το έργο του Άρθουρ Κλαρκ μέσα από τις ανθολογίες της Ωρόρας όπου και η καταπληκτική ''Η Μέδουσα'' με είχε αφήσει με τις καλύτερες των εντυπώσεων. Ήθελα όμως κάποια στιγμή να τον γνωρίσω κάπως καλύτερα και αυτό έγινε με το ίσως πιο διάσημο έργο του. Δεν ξέρω τι θέση κατέχει ακριβώς η συγκεκριμένη σειρά στον χώρο της επιστημονικής φαντασίας, αλλά το πρώτο μέρος τουλάχιστον υποθέτω ότι είναι αυτό που λέμε must read. Τόσο απλή, και όμως τόσο καταπληκτική σύλληψη. Αν και το απλή ίσως θα έπρεπε να μπει σε εισαγωγικά μιας και γράφτηκε προτού ακόμα πατήσει ο άνθρωπος το πόδι του στη Σελήνη Ιδίως το τελευταίο μέρος με τις περιγραφές του μ' έκαναν να μην μπορώ να πιστέψω αυτά που διαβάζα Και τα τέσσερα βιβλία όμως ήταν καλά, άλλα λιγότερο, άλλα περισσότερο. Επιστημονική αληθοφάνεια σε συνδυασμό με ποιοτικό γράψιμο και εκπληκτικές ιδέες. Αλλά και πολλές τεχνικές λεπτομέρειες. Αυτό ίσως και να συνιστά το μειονέκτημα του συγγραφέα σε όσους δεν αρέσκονται σ' αυτόν τον τρόπο γραφής. Κάποια στιγμή στο τρίτο μέρος κουράστηκα λίγο και χρειάστηκε να κάνω ένα διάλειμμα. Μιας και γράφτηκαν με μεγάλες χρονικές περιόδους μεταξύ τους, η διαφορά στο ύφος είναι φανερή και η όποια σύγκριση μάλλον άνευ ουσίας. Αν πάντως έπρεπε να τα βάλω από το καλύτερο προς το λιγότερο καλό, θα έλεγα 1,2,4,3. Με όλα τους όμως πέρασα καλά και με άφησαν έστω και λίγο ικανοποιημένο. Σπάνιο όσο και δύσκολο αυτό για sequels. Έχω τα παρακάτω βιβλία του Κλαρκ: Τιτανικός, Προέκταση στο Μέλλον, Τα Μυστήρια του Κόσμου, Οι Επικυρίαρχοι, Ναυάγιο στη Σελήνη, Η Αυτοκρατορία της Γης, Η Πόλη και τα Άστρα και Παράξενες Θάλασσες. Όταν με το καλό θελήσω να ξαναδιαβάσω, ποιο να πιάσω; Ποιο είναι κατάλληλο για αρχάριο; Edited December 18, 2013 by Δημήτρης 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted December 17, 2013 Share Posted December 17, 2013 E, νομίζω από αυτά πρέπει να πιάσεις το Οι Επικυρίαρχοι. Λιγότερες τεχνικούρες, αυτοτελές, κι επιπλεόν μαζί με το Ραντεβού με το Ράμα και το 2001:Η Οδύσσεια του Διαστήματος συνθέτει την τριάδα των πιο δημοφιλών μυθιστορημάτων του Κλαρκ. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.