Elsanor Posted July 18, 2004 Share Posted July 18, 2004 (edited) Επειδή έχω παρατηρήσει πολλές φορές να γίνονται συζητήσεις σχετικά με τη σωστή χρησιμοποίηση της γλώσσας μας, σκέφτηκα να κάνω αυτό το topic ώστε όσοι έχουν μία ερώτηση σε οποιοδήποτε θέμα γραφής να μπορούν να ρωτάνε και όσοι γνωρίζουν να απαντάνε. Μακάρι να γνωρίζαμε καλύτερα τη γλώσσα μας... Κι εγώ δε μπορώ να πω ότι την παίζω στα δάχτυλα, αλλά τουλάχιστον προσπαθώ να βελτιωθώ, πράγμα που δυστυχώς δε βλέπω να γίνεται γενικότερα. Ίσως μετράει πολύ ο τρόπος που έγινε η διδασκαλία της, γιατί όταν ο καθηγητής σου επιβάλλει να γράφεις σωστά τότε και από αντίδραση μόνο μπορείς να πεις όταν τελειώσεις το σχολείο "Δε γ*****αι, θα μιλάω όπως γουστάρω κι ας είναι όλα λάθος". Ξεκινάω λοιπόν με δύο ερωτήσεις. Γνωρίζετε με τι σύμφωνο πρέπει να ξεκινάει η επόμενη λέξη ώστε στο τέλος της προηγούμενης να βάζουμε "ν"; Για παράδειγμα ξέρω ότι λέμε "τον Νίκο", "στον προβληματισμό", "στο ρυάκι" κτλ. Συνεπώς τα γράμματα "π", "ν" είναι μέσα. Συμφωνείτε με την πορεία που έχει λάβει η Ελληνική γλώσσα (γαμώτο δεν ξέρω καν αν πρέπει το "Ελληνική" σε αυτό το σημείο να το γράφω με κεφαλαίο...); Θα προτιμούσατε να χρησιμοποιούσαμε ακόμα την πολυτονική γραφή, ή είστε υπέρ της απλοποίησής της; Προσωπικά είμαι υπέρ της εξέλιξης, αλλά όχι υπέρ της λανθασμένης εξέλιξης. Και όταν λέω "λανθασμένης", εννοώ για παράδειγμα την "ακουστική" (έτσι λέγεται αν δεν κάνω λάθος) γραφή, όπου τα πάντα γράφονται με τον απλούστερο δυνατό τρόπο. Για παράδειγμα: "Ι απλοπιισι τις ελινικίς γραφίς ίνε σίγουρο ότι θα σιντελέσι στιν καταστροφί τις." (Για να ρίξω και τη μπηχτή μου ) Edited December 15, 2004 by Elsanor Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Iced-Archon Posted July 18, 2004 Share Posted July 18, 2004 η χρήση του ν που λές στην πρώτη σου ερώτηση αν θύμαμε καλα΄βαζουμε ν όταν η επομενη λέξη είναι αρχίζει απο φώνηεν αν θύμαμε καλα΄τώρα που το σκεφτόμαι δεν είμαι και σίγουρος. οπότε κάποιος ελπίζω να μας πεί B) στό δεύτερο που λες είμαι υπέρ του πολύφώνικου συστήματος γίατι βλέπω ότι δυστήχως όταν μια γλώσσα την κάνουν πιο απλή αργότερα η εξέληξη της είναι καταστραφική ήδη το λεξιλόγιο που χρησημοποιουμε καθήμερηνα έχει μειώθει. αν δεί κάποιος κείμενα με πόλυτώνικο σύστημα υπάρχουν λέξεις που όυτε καν γ΄νωρίζε οτι υπάρχουν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Elsanor Posted July 18, 2004 Author Share Posted July 18, 2004 Ναι, με φωνήεν ισχύει, αλλά ισχύει και με κάποια σύμφωνα. Αυτά είναι που δε θυμάμαι, και δυστυχώς δε θυμάμαι πού έχω βάλει το Συντακτικό μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D-MAD Posted July 18, 2004 Share Posted July 18, 2004 Αν τα λέω καλά τελικό 'ν' μπαίνει αν η επόμενη λέξη αρχίζει από: - Φωνήεν - Τα κ,π,τ - Τα δίψηφα ξ,ψ - και τα συμπλέγματα των δίφθογγων "γκ","μπ","ντ" και δυο τρεις ακόμη.... ... και εξακολουθεί να είναι το πιο εκνευριστικό λάθος που διορθώνω κατ' επανάληψη σε δεκάδες συντάκτες και εξωτερικούς συνεργάτες του HACK & SLASH που ρίχνουν ν κατά βούληση πριν απο άφωνα σύμφωνα όπως χειλικά 'χ΄ ενώ κόβουν ν όταν λέξεις αρχίζουν από φωνήεν "το έκοψε στα δύο" (τον Πίκτη αγριάντρα) ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Elsanor Posted July 18, 2004 Author Share Posted July 18, 2004 Χμ, οπότε λάθος νόμιζα για το "ν". Ευχαριστώ πολύ D-MAD. Αν σας έρχεται κανένα άλλο συνηθιζόμενο λάθος πείτε το. Ένα που μου ήρθε τώρα είναι το πότε βάζουμε -ε και -αι στο τέλος μίας λέξης. Εκεί γίνονται πάρα πολλά λάθη, αλλά τις περισσότερες φορές από τη βιασύνη του γράφοντος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted July 19, 2004 Share Posted July 19, 2004 (edited) Θα κάνω κάποιες διορθώσεις: Τελικό «ν» έχουμε στις εξείς περιπτώσεις: Όταν ακολουθεί λέξη της οποίας πρώτο γράμμα είναι ένα από τα προαναφερθέντα. Όταν η λέξη την οποία εξετάζουμε είναι αντωνυμία και όχι άρθρο. Π.χ. λέμε «ο αστυνόμος», «είδε τον αστυνόμο», ενώ λέμε «ο φύλακας», «είδε το φύλακα», αλλά και στις δύο περιπτώσεις λέμε «τον είδε». [*]Οποτεδήποτε δεν αναφερόμαστε σ' εθνικότητα/τόπο καταγωγής ατόμου ή σε χώρα, δε γράφουμε κεφαλαίο το πρώτο γράμμα του τοπικού επιθέτου, π.χ. Ελλάδα, Έλληνας, αλλά ελληνικός. [*]Iced Archon! κακό παιδί!!! [*]Δε θα σχολιάσω την εξαπλούστευση της γλώσσας μας. Είναι απλώς απαράδεκτη, εν αντιθέση με τη βάση την του λαού συνειδήσεως μεθεξέλιξη. Κάτι ακόμα: όσοι από εσάς ακούσετε ονόματα όπως «Θέτις», εξηγήστε στον κόσμο ότι κλείνονται ως εξής: η Θέτις/-ιδα, της Θέτιδος/-ιδας, τη Θέτιδα, (ω) Θέτις/-ιδα Edited July 19, 2004 by RaspK FOG Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Iced-Archon Posted July 19, 2004 Share Posted July 19, 2004 Iced Archon! κακό παιδί!!! γιατί όμως?? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
zoyki Posted July 19, 2004 Share Posted July 19, 2004 Ola ta fwnhenta opws proanafer8hke Oses lekseis arxizoyn apo k,p,t,3,ps Oses lekseis arxizoyn apo ta gk,mp,nt,tz,ts (prepei na arxisw na anhsyxw poy 8ymamai akoma aytoysio ton kanona apo thn pempth dhmotikoy? giatre moy boh8eiste me) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted July 19, 2004 Share Posted July 19, 2004 γιατί όμως?? <{POST_SNAPBACK}> Δες την προηγούμενη δημοσίευση σου και τα λέμε... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Iced-Archon Posted July 19, 2004 Share Posted July 19, 2004 ναι αμα βίαζομαι να γράψω πετάω και κανα λάθος B) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted July 19, 2004 Share Posted July 19, 2004 Ξεκινάω λοιπόν με δύο ερωτήσεις. Γνωρίζετε με τι σύμφωνο πρέπει να ξεκινάει η επόμενη λέξη ώστε στο τέλος της προηγούμενης να βάζουμε "ν"; Για παράδειγμα ξέρω ότι λέμε "τον Νίκο", "στον προβληματισμό", "στο ρυάκι" κτλ. Συνεπώς τα γράμματα "π", "ν" είναι μέσα. Ποτέ δε θυμάμαι απέξω τον κανόνα. Υπάρχει πάντα στην τελευταία σελίδα του λεξικού μου και, όποτε θέλω, γυρίζω και τον κοιτάζω. ;) Αλλά, ρε παιδιά, είναι απλό να καταλάβεις πότε μπαίνει "ν" και πότε όχι. Σκεφτείτε πώς θα το λέγατε! Εκτός από όσα είπαν ο D-MaD και η Zoyki, εγώ να πω ότι το "ν" πρέπει, επίσης, να διατηρείται όταν υπάρχουν πολλά επίθετα πριν από το ουσιαστικό, ώστε να μη χάνεται το γένος. Πχ, ο Γιάγκος σκότωσε το γενναίο, αμείλικτο πολεμιστή. <--Λάθος. Ο Γιάγκος σκότωσε ΤΟΝ γενναίο, αμείλικτο πολεμιστή. <--Σωστότερο. Ουσιαστικά, βέβαια, κανένα από τα δύο δεν είναι λάθος. Απλά, το δεύτερο διευκρινίζει αμέσως ότι ο Γιάγκος σκότωσε κάτι το αρσενικό, όχι το ουδέτερο. Και, γενικά, ακόμα και να ΒΑΛΕΙΣ το "ν" εκεί όπου δεν χρειάζεται, δεν είναι απαραίτητα λάθος. Έχει συνηθιστεί να παραλείπεται επειδή συνέχεια προσπαθούμε να κάνουμε το γραπτό μας λόγο πιο πολύ σαν τον προφορικό. Έτσι, τα "ν" πάνε περιπάτο σε συγκεκριμένα σημεία: εκεί όπου θα τα κόβαμε και όταν μιλούσαμε. Όμως δεν θεωρώ τόσο λάθος το να υπάρχει το "ν" όσο το να μην υπάρχει εκεί όπου θα έπρεπε. Πχ, αγαπούσε πολύ τη κόρη μου. <-- Τραγικό λάθος. Παραπέμπει σε Δοτική. ΕΝΩ, αγαπούσε πολύ την γυναίκα του. <-- Δεν έχει πρόβλημα, αν και θα μπορούσε να είχε γραφτεί και έτσι: "Αγαπούσε πολύ τη γυναίκα του." Συμφωνείτε με την πορεία που έχει λάβει η Ελληνική γλώσσα (γαμώτο δεν ξέρω καν αν πρέπει το "Ελληνική" σε αυτό το σημείο να το γράφω με κεφαλαίο...); Όπως είπαν και άλλοι, το επισήμως σωστό είναι με μικρό το πρώτο. Ωστόσο, φαίνεται πως είμαστε η μόνη γλώσσα που υποστηρίζει αυτή τη γραφή. Σε άλλες γλώσσες μπαίνει με κεφαλαίο. Πχ, στα αγγλικά, "Greek wine" είναι το σωστό, ενώ στα ελληνικά, το σωστό είναι "ελληνικό κρασί". Αυτά για μένα είναι γλωσσικές συμβάσεις. Μια συγκεκριμένη περίοδο μπορεί να γράφονται έτσι, την άλλη αλλιώς. Ή ο ένας συγγραφέας να χρησιμοποιεί κάτι έτσι, ο άλλος αλλιώς. Πχ, τελευταία σε εφημερίδες ή περιοδικά, μπορεί να δεις να γράφουν, ας πούμε, "Ελληνική παιδία" αντί για "ελληνική παιδία". Θα προτιμούσατε να χρησιμοποιούσαμε ακόμα την πολυτονική γραφή, ή είστε υπέρ της απλοποίησής της; Προσωπικά είμαι υπέρ της εξέλιξης, αλλά όχι υπέρ της λανθασμένης εξέλιξης. Και όταν λέω "λανθασμένης", εννοώ για παράδειγμα την "ακουστική" (έτσι λέγεται αν δεν κάνω λάθος) γραφή, όπου τα πάντα γράφονται με τον απλούστερο δυνατό τρόπο. Για παράδειγμα: "Ι απλοπιισι τις ελινικίς γραφίς ίνε σίγουρο ότι θα σιντελέσι στιν καταστροφί τις." (Για να ρίξω και τη μπηχτή μου ) <{POST_SNAPBACK}> Απεχθάνομαι το πολυτονικό σύστημα. Και αυτό το λέει κάποιος που λατρεύει τη Δοτική και τους Αορίστους Β. Γιατί απεχθάνομαι το πολυτονικό; Επειδή δεν έχει καμία ουσία, πλέον. Ούτε την ορθογραφία αλλάζει, ούτε την προφορά. Και μην ξεχνάμε ότι άρχισε να χρησιμοποιείται ΚΥΡΙΩΣ για την προφορά και, μάλιστα, στους Βυζαντινούς Χρόνους. Οι αρχαίοι δεν είχαν πολυτονικό σύστημα, αλλά είχαν προφορά ανάλογα με το αν το γράμμα ήταν βραχύ ή μακρό. Σήμερα, για μένα, έχει αξία μόνο να θυμάσαι τα δασινόμενα, γιατί εκεί αλλάζει η λέξη. Πχ, ξέρετε γιατί η εφημερίδα γράφεται όπως γράφεται; Ουσιαστικά, είναι επί ημερίδα, δηλαδή κάτι που βγαίνει κάθε μέρα. Έτσι, γίνεται επ'ημερίδα. Αλλά το "η" στην ημέρα δασίνεται, επομένως το "π" γίνεται "φ", και έχουμε την εφημερίδα. Υπάρχουν κι άλλα παρόμοια παραδείγματα, όπως "Εφ'ολης της ύλης (Επί όλης της ύλης)." Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted July 20, 2004 Share Posted July 20, 2004 Εκτός από όσα είπαν ο D-MaD και η Zoyki, εγώ να πω ότι το "ν" πρέπει, επίσης, να διατηρείται όταν υπάρχουν πολλά επίθετα πριν από το ουσιαστικό, ώστε να μη χάνεται το γένος. Πχ, ο Γιάγκος σκότωσε το γενναίο, αμείλικτο πολεμιστή. <--Λάθος. Ο Γιάγκος σκότωσε ΤΟΝ γενναίο, αμείλικτο πολεμιστή. <--Σωστότερο. Ουσιαστικά, βέβαια, κανένα από τα δύο δεν είναι λάθος. Απλά, το δεύτερο διευκρινίζει αμέσως ότι ο Γιάγκος σκότωσε κάτι το αρσενικό, όχι το ουδέτερο. Έχει ένα μικρό μπλέξιμο. Αν το έγραφες σε έκθεση, ο καθηγητής θα στο διόρθωνε σαν συντακτικό και όχι σαν γραματικό λάθος. Είχα σπαταλήσει αρκετές φορές διδακτικές ώρες σε σχολείο και φροντιστήριο ρωτώντας τέτοια. Πχ πότε τα επιρρήματα παίρνουν "ω" και πότε "ο", και άλλα τέτοια. Το κακό είναι ότι τη γραμματική και το συντακτικό τα μάθαμε σε μικρή ηλικία και είτε δε δώσαμε αρκετή σημασία είτε ξεχάσαμε τα περισσότερα. Πιστεύω πως πιο πολύ κινδυνεύει η ελληνική γλώσσα από την παραποίησή της παρά από την άσκοπη χρήση της αγγλικής (εξακολουθώ να μισώ τα greeklish) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted July 20, 2004 Share Posted July 20, 2004 Έχει ένα μικρό μπλέξιμο. Αν το έγραφες σε έκθεση, ο καθηγητής θα στο διόρθωνε σαν συντακτικό και όχι σαν γραματικό λάθος. <{POST_SNAPBACK}> Αν έγραφα έκθεση, θα μου σβήναν και όλα τα κόμματα πριν από το και, γιατί στο εγκόλπιό τους λέει πως πριν από το και δεν μπαίνει ποτέ κόμμα. Επίσης, θα μου σβήνανε κι όλες τις άνω τελείες, γιατί δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι πού μπαίνουν οι άνω τελείες. Φαίνεται ότι μισώ την έκθεση και τους φιλολόγους; (Οι τυχόν παρόντες φιλόλογοι εξαιρούνται, φυσικά. ;) Καθώς και οι τυχόν παρούσες εκθέσεις. :-Ρ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Iced-Archon Posted July 21, 2004 Share Posted July 21, 2004 μιας και λέμε για άνω τελείες ποτε τις βαζουμε και πως τισ χρησημοποιούμε? Υ.Γ αυρίο την κάνω για τάς εξοχάς οποτε καλές διακοπές, τα λέμε Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted July 21, 2004 Share Posted July 21, 2004 Καλά άσε αυτό το θέμα Βάρδε. Λίγοι φιλόλογοι είναι ανοιχτόμυαλοι. Οι περισσότεροι, θέλωντας να κόψουν βάθμούς, βγάζουν από τη μύγα ξύγκι. Όσο για την άνω τελεία, χρησιμοποιήται όταν θέλεις να κάνεις μια μικρή παύση χωρίς να αλάξεις πρόταση. Διαφέρει από το κόμα γιατί το κόμα διαχωρίζει κύριες από δευτερεύουσες, εισάγει νέες κύριες κλπ. Αν θυμάμαι καλά. Το βιβλίο της γραμματικής το πέταξε η μητέρα μου μόλις τέλειωσα το Λύκειο. Τώρα που το σκέφτομαι, θα ακούσει ένα κήρυγμα περί ελληνικής γλώσσας αύριο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted July 21, 2004 Share Posted July 21, 2004 μιας και λέμε για άνω τελείες ποτε τις βαζουμε και πως τισ χρησημοποιούμε? <{POST_SNAPBACK}> Αυτό που είπε το παραπάνω παλικάρι. Αλλά, γενικά, είναι δύσκολο να σου πουν απλά πού χρησιμοποιείται η άνω τελεία. Είναι σαν να ρωτάς "Πού μπαίνει η τελεία;" Θα σου πουν ότι μπαίνει εκεί όπου ολοκληρώνεται μια πρόταση ή ένα νόημα. Αλλά τι είναι ακρίβως η πρόταση, και τι σημαίνει ολοκληρώνεται ένα νόημα; Σε μεγάλο βαθμό είναι υποκειμενικό, όμως είναι και θέμα τριβής. Κυρίως, δες πού χρησιμοποιούν οι άλλοι τις άνω τελείες και θα καταλάβεις, μετά, πού πρέπει να μπαίνουν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted July 21, 2004 Share Posted July 21, 2004 Η άνω τελεία εκπληρώνει το σκοπό του να χωρίζει δύο προτάσεις χωρίς να τερματίζει τη ροή του λόγου. Για παράδειγμα, το κόμα όντως χωρίζει όπως έλεγε και ο Βάρδουλας© κύριες από δευτερεύουσες προτάσεις, αλλά η τελεία χωρίζει το λόγο σε λογικά μέρη. Αντίθετα, ή μάλλον ως συνδιασμός και των δύο αυτών σημείων στοίξης, η άνω τελεία αποσκοπεί στο να δώσει τέλος σε μία πρόταση χωρίς να την χωρίσει πλήρως από την επόμενη. Είναι σαν τις παύλες και τις παρενθέσεις: οι παύλες δείχνουν ότι το κείμενο που ακολουθεί είναι επεξήγηση, ενώ οι παρενθέσεις δείχνουν απλή παράθεση στοιχείων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rikochet Posted July 22, 2004 Share Posted July 22, 2004 Και μιας και πιάσαμε κουβέντα για την άνω τελεία, -την χρησιμοποιώ όταν γράφω με το χέρι-, να σας ρωτήσω κάτι: Πως μπορώ να εισάγω το συγκεκριμένο σημείο στίξης σε κείμενο που γράφω στο Word? (Κάπου είχα διαβάσει πως γίνεται, σε ένα παλαιό τεύχος του RAM νομίζω, αλλα τώρα το έχω ξεχάσει .) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted July 22, 2004 Share Posted July 22, 2004 Insert --> Symbol Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted July 22, 2004 Share Posted July 22, 2004 Κάτσε ρε συ, Βάρδε, που την είδες; Αν εννοείς τα «ανώ-τελειο-φερή» ( ) σύμβολα που υπάρχουν, λυπάμαι αλλά δε θα πάρω... Παρεμπιπτόντως, για όσους από εσάς δε θέλουν να έχουν πρόβλημα με το Word όταν γράφουν κάποιο φωνήεν με διαλυτικά και τονισμό (χαρακτηριστικότερη περίπτωση το ΐ), απλά πατήστε Shift + W όταν έχετε το πληκτρολόγιο ρυθμισμένο στα ελληνικά και γράψτε το ανάλογο φωνήεν: αν χρησιμοποιήσετε σύμβολο, το πρόγραμμα θα το δει και ως σύμβολο και θα σας ειδοποιεί πως η λέξη είναι ανορθόγραφη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted July 22, 2004 Share Posted July 22, 2004 Κάτσε ρε συ, Βάρδε, που την είδες; Αν εννοείς τα «ανώ-τελειο-φερή» ( ) σύμβολα που υπάρχουν, λυπάμαι αλλά δε θα πάρω... <{POST_SNAPBACK}> Αυτό -- · -- το σύμβολο δε σου μοιάζει για άνω τελεία; Από κλασική Times New Roman. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted July 23, 2004 Share Posted July 23, 2004 (edited) Να σου πω, τόσο καιρό, ο κόπανος, το συνέκρινα από την εμφάνιση που έχει όταν το βάζεις μαζί με το κείμενο και όχι από την Προεπισκόπηση· στην Προεπισκόπηση φαίνεται καθαρά ότι έχει το ίδιο ακριβώς μέγεθος με την τελεία, εν αντιθέση με αυτώ που δείχνει το αναθεματισμένο το πρόγραμμα όταν γράφεις κείμενο! Τι κωδικό έχει; Μπορείς να μας πεις για να μην το ψάχνουμε στον Πίνακα Χαρακτήρων; EDIT: Άσε, το βρήκα - σε Unicode, αμέσως κάτω από το "3/8". Edited July 23, 2004 by RaspK FOG Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted July 25, 2004 Share Posted July 25, 2004 Και μιας και το'φερε η κουβέντα, και για να έχουμε καλό ρώτημα.... ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΓΡΑΦΕΤΕ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΤΟ mirc? Άντε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μελδόκιος Posted July 26, 2004 Share Posted July 26, 2004 Και μιας και το'φερε η κουβέντα, και για να έχουμε καλό ρώτημα....ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΓΡΑΦΕΤΕ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΤΟ mirc? Άντε. Υπάρχουν μερικά άτομα που δεν διαβάζουν/γράφουν ελληνικά στο pc τους. Είτε λόγο τεχνικών προβλημάτων, είτε ξένοι. Επίσης, είναι σπαστικό να αλλάζεις συνεχώς γλώσσες, ειδικά όταν σερφάρεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted July 26, 2004 Share Posted July 26, 2004 Δείτε ένα παράξενο γλωσσικό πρόβλημα που εντόπισα τον τελευταίο χρόνο. Πώς διαχωρίζουμε κάποιο "ι" (ι, η, ει, υ) από το ακόλουθο φωνήεν (α, ο, ω), ώστε να ακούγονται ως δύο ξεχωριστά και όχι ως ένα; Δηλαδή, να ακούγονται όπως το "μία" και όχι όπως το "μιά". Χμμμ. Απλό, θα πείτε. Άλλαξε τον τόνο! Κάπου, όμως, γίνεται πιο πολύπλοκο. Πχ, παλιά, ο ήλιος ήταν ήλ-ι-ος, ενώ σήμερα είναι ήλ-ιος. Αν δεν σου έχουν πει για τη διαφορά προφοράς, δεν μπορείς να την ξέρεις. Και ερχόμαστε στα φανταστικά ονόματα... Ας πάρουμε το όνομα "Μιάνη". Πώς θα το προφέρεις; Μιά-νη (κατά το μιά) ή Μι-άνη (κατά το μία); Αν δε σου πει ο συγγραφέας, δεν μπορείς να ξέρεις! Παρόμοιες ελληνικές λέξεις με παράξενη προφορά είναι, πχ, το λυόμενο (γιατί λυ-όμενο και όχι λυο-μενο;), το επιτόκιο (γιατί επιτόκ-ι-ο και όχι επιτόκ-ιο, όπως τα πανωτόκια;), και άλλα. Φυσικά, σε όλες αυτές τις λέξεις πρέπει να ξέρεις την προφορά' δεν μπορείς να τη συμπεράνεις. Δηλαδή, καταντάμε όπως στα αγγλικά, όπου πρέπει να σου έχουν πει την προφορά ή να έχεις καταφέρει κάπως να την αποκωδικοποιήσεις από λεξικό που έχει αναφορές στην προφορά. Γιαυτό κιόλας βλέπεις και πολλούς αγγλόφωνους συγγραφείς φαντασίας να έχουν στο τέλος ή στην αρχή των βιβλίων τους παράρτημα με το πώς προφέρονται κάποια δικά τους ονόματα. Με την ελληνική γλώσσα, όμως, ρε γαμώτο, υποτίθεται ότι μπορείς να προφέρεις το οτιδήποτε πολύ εύκολα! Ποιο είναι το πρόβλημα, λοιπόν; Γιατί να μην υπάρχει ένα σημείο στίξης που να διαχωρίζει τα γράμματα; Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να χρησιμοποιηθούν τα διαλυτικά (που το βρίσκω και λογικότερο). Έτσι, το Μιάνη προφέρεται Μιά-νη (κατά το μιά) και το Μϊάνη προφέρεται Μι-άνη (κατά το μία). Ποια η απόψή σας πάνω στο θέμα; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.