heiron Posted May 28, 2006 Share Posted May 28, 2006 ΟΚ,η σειρα της Δρακολογχης ειναι πολυ διασημη.Αν και πολλα μπορουν να ειπωθουν για την ποιοτητα της εχει πολλους και ενδιαφεροντες χαρακτηρες απο τις κλασικες φυλες του επικου φαντασυ. Εσας ποιος χαρακτηρας σας αρεσει πιο πολυ και γιατι; Και ποιος σας τη σπαει εδω που τα λεμε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted May 28, 2006 Share Posted May 28, 2006 Αγαπημένος μου χαρακτήρας υπήρξε εκείνος ο λευκοφορεμένος μάγος που ήταν στα καράβια (ξεχνάω συνέχεια τ' όνομά του), ενώ αυτός που μου την έσπαγε πάντα (με καλό τρόπο) ήταν ο Reorx! :rant: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted May 28, 2006 Share Posted May 28, 2006 Ο Raistlin, εννοιείται! Απλά τον λατρεύω! Πάντα μου άρεσαν αυτοί οι καχεκτικοί αντιήρωες (Έλρικ ας πούμε). Κι ο Dalamar είναι απίστευτος φυσικά! Αλλά όλα τα λεφτά είναι ο Marshal Medan από το War of Souls που διαβάζω τώρα. Πιο εκνευριστικός χαρακτήρας: Crysania. Σα τη Χουάνα την παρθένα ένα πράγμα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted June 1, 2006 Share Posted June 1, 2006 Βασικά οι δύο θείοι του Dragonlance. Ο θείος Raistlin, και ο θείος Tasselhoff. Απλά προσκυνάμε και τους δύο για διαφορετικούς πάντα λόγους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 1, 2006 Share Posted June 1, 2006 Μην ξεχνάμε τους κυρίους Fizband the Fabulous και, ναι, κυρίες και κύριοι, Flint!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted June 7, 2006 Share Posted June 7, 2006 Φυσικά o Raistlin Majere. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 8, 2006 Share Posted June 8, 2006 Καλά, προσκυνούμε, αλλά πρέπει να πούμε κι άλλους ενδιαφέροντες... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted June 8, 2006 Share Posted June 8, 2006 Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέροντας σαν χαρακτήρας ο Πάλανταϊν, όταν ήταν κάτω και μαζί με το κέντερ γυρνούσαν από δω κι από κει. Όταν όμως τελικά μας βγήκε Πάλανταϊν μάλλον με χαλασε λίγο, αν και ήταν αρκετά πετυχημένο το ότι ένος τέτοιος κύριος ήταν θεός Κι εντάξει, προφανώς κι εμένα ο Ρέστλιν μ'αρέσει, τουλάχιστον στα πρώτα βιβλία, πριν να γίνει τόσο δυνατός πια, σε συνδυασμό με τον Κάραμον. Από μόνος του ο μάγος δε θα ήταν ο ίδιος, πιστεύω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 8, 2006 Share Posted June 8, 2006 Συμφωνώ απόλυτα και στα δύο - γι' αυτό, άλλωστε, προτιμώ το Fizband the Fabulous από τον Paladine's avatar, αν με πιάνεις. Βέβαια, μου αρέσει και ο ίδιος ο Paladine, αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση. Ο Raistlin είναι ιδιότυπη περίπτωση - αγαπημένη μου εμφάνισή του σα χαρακτήρας είναι στο Soulforge, αν και γενικά ήταν πολύ ενδιαφέρων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted June 8, 2006 Share Posted June 8, 2006 Ωραίοι χαρακτήρες στο DL, είναι: Steel Brightblade Lord Soth Huma Dragonbane Fistadantilus Dougan Redhammer Palin Majere Usha Majere Tika Waylan-Majere (deadliest shield-bash ever!) Earwig Lockpicker (yup, a godamn Kender) Θα έβαζα και άλλα ονόματα, αλλά δυστηχός κλαπήκανε απο το Kender... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 8, 2006 Share Posted June 8, 2006 Παιδιά, αν πιάσουμε όλους τους όψιμους χαρακτήρες, θα καούμε... Αν μη τί άλλο, από χαρακτήρες είχε να επιδείξει πολλά η σειρά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Illidan Posted June 8, 2006 Share Posted June 8, 2006 Το περίμενα ότι σε πολλούς θα άρεσε ο Ρέστλιν. Εγώ πάντως θα πρωτοτυπήσω: Μου άρεσε ο Κάραμον, διότι είναι ο ξεπεσμένος της υπόθεσης (στην αρχή του Dragonlance legends) και καταβάλλει πολλή προσπάθεια για να ξαναβρεί τον εαυτό του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted June 8, 2006 Share Posted June 8, 2006 Επαναλαμβάνω ότι αν πιάσουμε (ειδικά εγώ) όλους τους χαρακτήρες που μας αρέσουν, κλάφτα Χαράλαμπε: δε θα τελειώσουμε ποτέ! Όχι ότι είναι υποχρεωτικά κακό, βέβαια, οπότε θα πω κάτι και για τον Caramon: και πάλι το αγαπημένο μου έργο είναι το Soulforge ως προς τα δύο αδέρφια, αλλά είν' εξ ίσου ενδιαφέροντες και στο The Second Generation... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted June 8, 2006 Share Posted June 8, 2006 Ο Caramon έχει παθιαστεί με το να προστατεύει τον Raistlin. Και όταν ο Raistlin γίνεται ανεξάρτητος και του κλείνει την πόρτα ο Caramon πέφτει σε βαθιά μελαγχολία και τον σώζει ο Raistlin. Έστω και με τον υποτιθέμενο "θανατό" του. Και ας μην ξεχνάμε ότι κράτησε πίσω τον Palin μόνο και μόνο επειδή φοβόταν ότι θα γινόταν ένας δεύτερος Raistlin. O Caramon είναι απλούστατα γεμάτος κόμπλεξ, ιδίως με τον αδελφό του. Μόνο αφού γυρίζει ο Raistlin στο Dragons of Summer Flame ο Caramon καταλαβαίνει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted June 8, 2006 Share Posted June 8, 2006 Την θεική σκηνή που φτιάχνει ο Raistling το τσάι του μέσα στο πανδοχεί την θυμάσαι; Στο Summer Flame ήταν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted June 8, 2006 Share Posted June 8, 2006 (edited) Βέβαια εντάξει και ο Raistlin όσο νά 'ναι από κόμπλεξ δεν πήγαινει πίσω (αν και είναι σίγουρα ανάμεσα στους αγαπημένους μου μαζί με Fizban, Astinus, Tas, Sturm,Soth). Ενδεικτικά αναφέρω μεγαλομανία, ζήλεια για τον αδερφό του, μια ιδιότυπη μισανθρωπία, κατάθλιψη, κόμπλεξ ανωτερότητας/κατωτερότητας,εθισμός στη μαγεία/δύναμη(ψύχωση). Αυτό που φοβάται πιο πολύ ο Raistlin είναι το πέρασμα του χρόνου και η αναπόφευκτη παρακμή που αυτός επιφέρει και υποψιάζομαι ότι αρκετοί άνθρωποι στους οποίους αρέσει πολύ έχουν τουλάχιστον υποσυνείδητα υπερτονισμένο το φόβο αυτης της φθοράς. Αν δε τα είχε όλα αυτά βέβαια και μάλιστα αν δεν παρουσιαζόταν η εξέλιξή του ως χαρακτήρα δε θα ήταν κάτι άλλο από ένας κλισέ πανίσχυρος μάγος και το Dragonlance θα έμοιαζε περισσότερο με κλισέ dnd/τολκινικό κόσμο... Edited June 8, 2006 by The Blackcloak Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted June 8, 2006 Share Posted June 8, 2006 Όπως λέει και ο Caramon, ο μεγαλύτερος φόβος του Raistlin ήταν μην μείνει μόνος. Απο εκεί πηγάσαν όλα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted June 8, 2006 Share Posted June 8, 2006 Όπως λέει ο ίδιος ο Raistlin βασικά, όταν πέθανε ο πατέρας του ένοιωσε μια απέραντη λύπη, αρχικά νόμιζε ότι λυπόταν για τον πατέρα του, αλλά τελικά κατάλαβε ότι λυπόταν τον εαυτό του γι αυτό που θα του έκανε ο χρόνος, την ίδια του τη θνητότητα. Ούτως η άλλως από εκεί πήγαζε η επιθυμία του να γίνει θεός. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anmuil Posted June 17, 2011 Share Posted June 17, 2011 Φίζμπαν και Τάσελχοφ. Ευχαριστώ που υπάρχουν και φωτίζουν με τη σπίθα τους τη σειρά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.