Ioannis Posted June 12, 2011 Share Posted June 12, 2011 Μου αρέσει να ξαναδιαβάζω αυτά που έχω γράψει, απλά πρέπει να έχει περάσει τουλάχιστον ένας χρόνος για να τα ξαναδιαβάσω. Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις πόσο βελτιώνεσαι με τα χρόνια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted June 12, 2011 Share Posted June 12, 2011 Προσπαθώ πάντα να γράφω με κλειστά μάτια. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted June 18, 2011 Share Posted June 18, 2011 Τις ξαναδιαβάζω, πολλές φορές από νοσταλγία, κάποιες γιατί κάτι χρειάζεται σε τρέχον έργο, όταν πρόκειται για συνέχεια ή σχετικό έργο, και φυσικά όταν κάνω διορθώσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted June 18, 2011 Share Posted June 18, 2011 Καθώς είμαι κατά βάσει αναγνώστρια, όταν και αν γράψω κάτι θα είναι επειδή γουστάρω να διαβάσω κάτι συγκεκριμένο και δεν το βρίσκω. Οπότε ναι, τα διαβάζω πολλές φορές, σε τακτά διαστήματα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheSea IsBurned Posted June 18, 2011 Share Posted June 18, 2011 Τα έργα μου είναι τα αγαπημένα μου έργα έβερ αφού γράφω για τον εαυτό μου όσα δεν έχω βρει γραμμένα. Είμαι θαυμάστριά μου και τα διαβάζω πολύ συχνά, τα αγαπημένα μου τα διαβάζω σχεδόν κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ και κάθε φορά είναι σαν την πρώτη, κλαίω ή θυμώνω με αυτά που διαβάζω. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DimitrisX Posted June 19, 2011 Share Posted June 19, 2011 Διαβάζω και ξαναδιαβάζω το υλικό που έχω συγκεντρώσει κατά καιρούς με σκοπό να ολοκληρώσω -επιτέλους- μια ιστορία. Τη μοναδική ιστορία που ολοκλήρωσα -Κόϊος- την ξαναδιάβασα μόνο και μόνο για να προσθέσω τις παρατηρήσεις σας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
NIKANTHI Posted June 26, 2011 Share Posted June 26, 2011 Καλός η κακός άμα δεν εκδοθεί, την ιστορία σου άντε να την διαβάσουν 20 άτομα. Επειδή αυτή που θα την διαβάσου σε αγαπούν, θα σου πουν η 10 είναι και η άλλοι 10 θα αλλάξουν συζήτηση, οπότε θα καταλάβεις Αν όμως την διαβάσεις και εσύ πας 21 οπότε ο προϋπολογισμός της ιστορίας σου θα έχει θετικό πρόσημο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Atrelegis Posted July 2, 2011 Share Posted July 2, 2011 Βασικά, το να ξαναδιαβάσεις τι έγραψες είναι πάρα ΠΑΡΑ πολύ δύσκολο για μένα. Και πιστεύω για τους περισσότερους. Ο κύριος λόγος είναι ότι, οτιδήποτε και αν έχεις γράψει και το θεωρείς γαμάτο ΤΟΤΕ σου φαίνεται μαλακία ΤΩΡΑ. Με άλλα λόγια, όταν έχεις γράψει και πετάς στα νέφη τοπυ δημιουργικού οργασμού, σκέφτεσαι ότι έγραψες κάτι γαμάτο και ότι πατά΄ς κάτω τον Τένυσσον, ποιό I have no Mouth and I must Scream και μαλακίες. Αλλά αφού κατέβεις στη γη (πες μερικές ώρες έως και μέρες μετά), το ξαναδιαβάζεις και το μόνο που σκέφτεσαι είναι ότι θες να βάλεις μολύβια στα μάτια του και να κουτουλήσεις το γραφείο πάνω στο οποίο έγραφες. Γενικά αποφεύγω να διαβάσω τι έχω γράψει, εκτός αν είμαι υποχρεωμένος, κυρίως επειδή ξέρω πως δε θα μου αρέσει. Περιστασιακά θέλω να με δείρω επειδή το έγραψα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted July 2, 2011 Share Posted July 2, 2011 Πάντα τις ξαναδιαβάζω. Πάντα και κάποιες φορές με πιάνει και κάθομαι και διαβάζω παλιές μου ιστορίες σερί, μέχρι να τις διαβάσω όλες. Κάποιες τις αλλάζω, κυρίως εκείνες που αντέχουν στο χρόνο και βλέπω ότι μπορούν να βελτιωθούν. όχι εντελώς, στην επόμενη ανάγνωση θα τις διορθώσω λίγο περισσότερο. Κάποιες φορές αρνούμαι να διαβάσω μια ιστορία που ξέρω ότι είναι κακή ή μάλλον ότι δε διορθώνεται με τίποτε. Αλλιώς γυρνάω και ξαναγυρνάω στα κομμάτια μου και κάποιες φορές ανακαλύπτω φράσεις ή περιγραφές που δεν ήξερα ότι τις είχα βάλει εκεί. Και παίρνω κουράγιο να φτιάξω πράγματα καινούργια. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Martin Ocelotl Posted July 2, 2011 Share Posted July 2, 2011 Δεν ξαναδιαβάζω παρά σπάνια αυτά που γράφω (κι όχι επειδή δεν θέλω...). Αν τύχει να αφήσω μια ιστορία μισοτελειωμένη, μου είναι σχεδόν αδύνατον να την ολοκληρώσω αργότερα χωρίς να υπάρχει διαφορά στην πένα... Σχεδόν όλες μου οι συγγραφές πάσχουν από αυτή την αδυναμία, εκτός κι αν έχω κάτι που να με βασανίζει πολύ καιρό πριν πιάσω να το γράψω. Μακάρι να μπορούσα να βάλω τον εαυτό μου να ξαναδιαβάζει όσα έγραψα σε πρωτύτερους καιρούς. Ίσως να μην έκανα τα ίδια λάθη, ξανά και ξανά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted July 3, 2011 Share Posted July 3, 2011 Προσωπικά, μου φαίνεται αδιανόητο κάποιος να μην διαβάζει τα έργα του. Είναι σαν να μην θες να δεις το παιδί σου που σπουδάζει χιλιόμετρα μακριά ή, αν το θέλετε, να επισκεφθείς τον τάφο ενός αγαπημένου σου προσώπου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted July 3, 2011 Share Posted July 3, 2011 Πάντα ξαναδιαβάζω. Πρώτα-πρώτα τα διαβάζω πάρα πολλές φορές στη διάρκεια του γραψίματος και των διορθώσεων. Αλλά συχνά τα ξαναδιαβάζω και πολύ καιρό μετά. Το καλό είναι ότι ξαναδιαβάζοντας (είτε μετά από λίγο αλλά ακόμα συχνότερα μετά από πολύ καιρό) βρίσκω σημεία που θα μπορούσα να είχα γράψει καλύτερα -εννοώ από άποψη τεχνικής. Το κακό είναι ότι καμιά φορά βλέπω παλιές ιδέες και ζορίζομαι. Αισθάνομαι ότι στο παρελθόν είχα πολύ περισσότερες ιδέες από ότι τώρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cosmo Posted July 5, 2011 Share Posted July 5, 2011 Γράφω. Διαβάζω. Ξαναγράφω. Ξαναδιαβάζω. Και πάει λέγοντας. Αλλά όταν τελειώσω το γράψιμο, τελειώνει και το διάβασμα.... Η μία και μοναδική εξαίρεση - μέχρι τώρα - είναι το θεατρικό που έγραψα και ανέβασα πέρυσι. Εκεί δεν το ξαναδιάβασα αλλά αναγκαζόμουν και το άκουγα κάθε βράδυ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted July 31, 2011 Share Posted July 31, 2011 Κάποιες φορές τα διαβάζω. Μερικές φορές αισθάνομαι να αποξενώνομαι κάπως. Σαν να μην τα είχα γράψει εγώ δηλαδή, σαν να ήταν κάποιος άλλος, τουλάχιστον μέχρι να καταφέρω να θυμηθώ γιατί το έγραψα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Witch King of Angmar Posted July 31, 2011 Share Posted July 31, 2011 Που και που διαβάζω από νοσταλγία αλλά και παρατηρώ πόσο έχει αλλάξει η γραφή μου με τα χρόνια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Esperos Posted April 22, 2013 Share Posted April 22, 2013 Μετά από αρκετό διάστημα ναι τα διαβάζω! Και μου αρέσει να ζω με τις αναμνήσεις κάθε φορά που διαβάζω ένα κεφάλαιο και θυμάμαι τι με έκανε να το εμπνευστώ , την ώρα που το έγραφα, όλα αυτά! σπανια τα ξαναδιαβαζω ( γιατι σπανια τα γραφω κι ολας ) αλλα γενικα προτιμω να μενω με την ιστορια οπως ηταν στο μυαλο μου το χαρτι παντα τις αδικει Ξέρεις γιατί; Επειδή το είχα και εγώ αυτό παλιότερα έκατσα και σκέφτηκα γιατί να συμβαίνει αυτό; Και η απάντηση ήταν η εξής! Έπρεπε να μάθω να ξεχωρίζω και κατά συνέπεια να "βλέπω" όλες τις λεπτομέρειες των εικόνων που είχα μέσα στο μυαλό μου! Παρατηρούσα ότι κάθε φορά που έγραφα κάτι παρέλειπαν σημαντικές λεπτομέρειες γιατί της άφηνα έξω από το χαρτί παραμένοντας μέσα στο κεφάλι μου χωρίς να το κάνω συνειδητά γιατί εμένα μου φαινόντουσαν όλα νορμάλ που είχα την ολοκληρωμένη εικόνα!!! Ο αναγνώστης όμως που δεν ήξερε τι σκεφτόμουν διάβαζε ένα φτωχό κείμενο! Έτσι λοιπόν όπλισα τον εαυτό μου με μπόλικη υπομονή και κοίταζα πολύ προσεκτικά κάθε εικόνα που σκεφτόμουν. Και μετά την περιέγραφα ακριβώς όπως την είχα στην φαντασία μου. Αυτό είναι και το μυστικό των δύο βιβλίων μου που οι αναγνώστες τους έχουν γράψει ότι ζουν έντονες και δυνατές περιγραφικά σκηνές. Βέβαια για να σου είμαι ειλικρινής αυτό δεν ξέρω αν θα το κατάφερνα ή πόσο εύκολο είναι στην πράξη για κάποιον άλλον που δεν είναι δυσλεκτικός. Γιατί το μόνο καλό που έχει η δυσλεξία στα τόσα άσχημα της (με σημαντικότερο όλων το πρόβλημα έκφρασης σε γραπτό λόγο) είναι ότι εμείς οι δυσλεκτικοί ΔΕΝ έχουμε σκέψη. Δεν μπορώ να σκεφτώ όπως όλοι οι άλλοι. Το μυαλό μου έχει μόνο εικόνες ακόμα και τώρα που γράφω αυτές της αράδες το μόνο που υπάρχει μέσα στο μυαλό μου είναι "εσύ" και ο κάθε εσύ που είναι πίσω από μια οθόνη και διαβάζει. Μετά θα έρθει μια άλλη εικόνα και μετά μια άλλη και πάει λέγοντας. Έχω μάθει να ζω με αυτό και για αυτό προσπάθησα να το εκμεταλλευτώ παρατηρώντας τις όποιες λεπτομέρειες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted January 10, 2016 Share Posted January 10, 2016 (edited) Bump. Χθες το βράδυ που δεν με έπαιρνε με τίποτα ο ύπνος, σκέφτηκα να διαβάσω μία ιστορία από το μακρινό 2011( να 'ναι καλά το forum που κρατάει αποθηκευμένα τα πάντα) Το να πω ότι απογοητεύτηκα είναι λίγο. Η Πλοκή που εξελίσσεται σε 2x ταχύτητα. Η γραφή πάλι είναι μηχανική, άχαρη και -το κυριότερο- άψυχη. Πολύ πρωτόλειο έργο σε σημείο που απόρησα με τον εαυτό μου που το δημοσίευσα. Καμία σύγκριση το τότε με τώρα. Τότε είχα ιδέες αλλά δεν ήξερα να γράφω. Τώρα ξέρω να γράφω(ας πούμε ) αλλά δεν έχω ιδέες Γενικά πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Ειδικά επειδή το κείμενο ήταν τόσο ματόσο παλιό. Edited January 10, 2016 by jjohn 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MadnJim Posted January 10, 2016 Share Posted January 10, 2016 Διαβάζω πολύ συχνά δικές μου ιστορίες, σε ανησυχητικό βαθμό μάλιστα. Τόσο που η γυναίκα μου αν με δει να διαβάζω κάτι και να γελάω με ρωτάει «Πάλι τον Στιου διαβάζεις;». Μου αρέσουν αυτά που έχω γράψει, και είναι και μερικές φορές που αναρωτιέμαι που στο καλό τα έβρισκα εκείνη τη στιγμή που τα έγραφα! Δεν εμπνέομαι για να γράψω κάτι νέο, ούτε επεμβαίνω ξανά σε κάτι που έχω τελειώσει οριστικά ακόμα κι αν καμιά φορά διαφωνώ με τον εαυτό μου διαβάζοντας κάτι παλιότερο, ακόμα κι αν έχω εντελώς άλλη άποψη κι άλλες ιδέες για το κείμενο. Μου αρέσει να βλέπω την όποια εξέλιξη, πως έγραφα και πως γράφω, και πως θα γράφω μετά από ποιος ξέρει πόσο καιρό ακόμα. Είναι σαν τα παιδικά μας χρόνια, τα θυμόμαστε και σίγουρα όλοι θα κάναμε κάποια πράγματα διαφορετικά τώρα με την εμπειρία μας αν είχαμε τη δυνατότητα να γυρίσουμε πίσω, αλλά δεν μπορούμε. Επίσης, το να διαβάσω κάποια παλιότερη ιστορία μου είναι και μια διαδικασία αναπτέρωσης αυτοπεποίθησης, σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις που έχω κολλήσει σκεπτόμενος μια ιδέα και δεν αισθάνομαι αρκετός για να την κάνω ιστορία. Αλλά, τι να λέμε, ο βασικότερος λόγος είναι ότι μου αρέσουν, είμαι ο πιο πιστός μου αναγνώστης και ταυτόχρονα ο πιο αγαπημένος μου "συγγραφέας" (ψωνάραααα!)... 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted January 10, 2016 Share Posted January 10, 2016 (edited) Πονεμένη ιστορία. Τα διηγήματα τα διαβάζω πολλές φορές γιατί είναι πολύ εύκολα στην επιμέλεια. Τα μυθιστορήματα μου όμως μου προκαλούν πολυ μεγάλη ανασφάλεια, γι' αυτό και διαβάζοντάς τα μου πονάνε τα μυαλά.... Edited January 10, 2016 by AlienBill 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ballerond Posted January 10, 2016 Share Posted January 10, 2016 Μιας και έχω λίγες ιστορίες ολοκληρωμένες, τις διαβάζω όλες αρκετές φορές. Αν και δεν κάνει πολύ καλό γιατί κάνω αυτοκριτική χωρίς αντικειμενικότητα και αλλάζω πράγματα που ίσως δεν έπρεπε. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ιρμάντα Posted January 10, 2016 Share Posted January 10, 2016 Τα διαβάζω. Τα διαβάζω από μέσα μου, τα διαβάζω δυνατά, (δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο βοηθάει στην 'μουσικότητα' της γραφής), τα σκίζω, τα ξαναγράφω. Τα ξαναδιαβάζω από μέσα μου, τα ξαναδιαβάζω δυνατά......(νομίζω έδωσα μία γενική εικόνα.) Είμαι άρρωστη με το σβήσε-γράψε-διάβασε. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted January 10, 2016 Share Posted January 10, 2016 Τα διαβάζω. Τα διαβάζω από μέσα μου, τα διαβάζω δυνατά, (δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο βοηθάει στην 'μουσικότητα' της γραφής), τα σκίζω, τα ξαναγράφω. Τα ξαναδιαβάζω από μέσα μου, τα ξαναδιαβάζω δυνατά......(νομίζω έδωσα μία γενική εικόνα.) Είμαι άρρωστη με το σβήσε-γράψε-διάβασε. Εύγε Ειρήνη, συμφωνώ κι επαυξάνω. Απο τα σημαντικότερα όπλα που μπορεί να κατέχει ένας συγγραφέας είναι το συγκεκριμένο work ethic, και όποτε μου δίνεται ευκαιρία το λέω σε οποιον ψάχνεται να γράψει για να διαβαστεί από άλλους. Πέρα απο το κέρδος σε ποιότητα (γιατί αν βαριέσαι να διαβάζεις και να διορθώνεις με αυστηρότητα, μην απελπίζεσαι/ξαφνιάζεσαι που το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που είχες κατα νου όσο το έγραφες), δείχνει πιστεύω μεγάλο σεβασμό στον αναγνωστικό χρόνο εκείνων που θα το πάρουν στα χέρια τους, το να έχεις εξαντλήσει τις δυνατότητες ενός κειμένου μέσα απο διορθώσεις και επιμέλειες. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
GeorgeDamtsios Posted January 10, 2016 Share Posted January 10, 2016 Τίποτε δε θεωρείται ολοκληρωμένο αν δεν το περάσω 4 πολύ εξονυχιστικά χέρια. Και είναι πια δεδομένο για μένα ότι μόνο τότε το γραπτό αρχίζει και γυαλίζει.. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Silvertooth Posted January 11, 2016 Share Posted January 11, 2016 Δεν έχω γράψει πολλά πράματα μέχρι τώρα, αλλά σίγουρα τα έχω διαβάσει πολλές φορές. Τελειωμένα ή μη. Είναι μάλιστα ιδιαίτερο το συναίσθημα της περηφάνιας όταν πιάνεις ένα κείμενο που έχεις γράψει πριν καιρό και το βρίσκεις καλό παρά τις ατέλειες. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariosdimitriadis Posted January 22, 2016 Share Posted January 22, 2016 Θαρρώ πως όλοι μπαίνουμε στο πειρασμό να τα διαβάσουμε έστω και μετά από αρκετό καιρό και αυτό για να δούμε τι στο διάολο είχαμε στο μυαλό μας τότε.... 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.