Jump to content

Αγαπημένοι Χαρακτήρες...


Rikochet
 Share

Recommended Posts

Ο τίτλος πιστεύω εξηγεί το νόημα του θέματος' γράψτε τους αγαπημένους σας χαρακτήρες απο βιβλία Sci Fi και Fantasy, λίγα λόγια για αυτούς, και αιτιολογίστε και γιατί σας αρέσουν.

 

Σε λίγο θα γράψω και εγώ τους δικούς μου...

Link to comment
Share on other sites

Οι τρεις περισσότερο αγαπημένοι μου χαρακτήρες είναι οι Merlyn, Gandalf, Elminster.

 

Θέλω να τονίσω ότι οι περισσότεροι μόλις ακούνε Elminster βγάζουν σπυριά. Εγώ λοιπόν βγάζω σπυριά όταν ακούω να τον βρίζουν. Στις νουβέλες τον περιγράφει πολύ καλά, και δίνει την τραγικότητα του προσώπου του σε αρκετά καλό βαθμό ο Greenwood.

Edited by Elsanor
Link to comment
Share on other sites

Χμμμμμ...

 

Γενικά, οι χαρακτήρες που είναι οι πιο αγαπημένοι μου είναι ορισμένοι από αυτούς που γράφω ο ίδιος. Αλλά, αν έπρεπε να διαλέξω από άλλους συγγραφείς... ουσιαστικά, είναι πάρα πολλοί για να πω.

 

Θα πω, πάλι, κάποιους που δεν έχω αναφέρει ξανά.

 

Severian the Torturer από το Book of the New Sun, του Gene Wolfe. Είναι ενδιαφέρων και ασυνήθιστος χαρακτήρας: ένας ιδεαλιστικός βασανιστής που μπλέκει σε άπειρες περιπέτειες -- τελείως παράξενες.

 

Patera Silk από το Book of the Long Sun, του Gene Wolfe. Ο Wolfe με εκπλήσσει με τις εναλλαγές που μπορεί και κάνει. Από τη μία έχουμε έναν βασανιστή (αν και ιδεαλιστή τέτοιο), αλλά εδώ έχουμε κάτι εντελώς διαφορετικό! --έναν ιερέα-μάντη, αγνό τη ψυχή, και καλοκαγαθό με την αρχαιοελληνική έννοια. Πραγματικά, εκπληκτικός χαρακτήρας.

Link to comment
Share on other sites

Elsanor, ο λόγος που πολύς κόσμος βρίζει τον Elminster είναι τα στατιστικά του στο παιχνίδι, καθώς και ο τρόπος που ο χαρακτήρας αποδόθηκε σε πολλές νουβέλες και παιχνίδια - διάβασε αυτό και θα καταλάβεις (καφρίλες της TSR με χαρακτήρες FR):

 

22d-level Mage (but also has the abilities of a 3rd-level Thief, a 5th-level Fighter, and a 7th-level Cleric).

 

Νομίζω αυτό έγραφε το βιβλίο, και μιλά με για δεύτερη έκδοση (!@&$^%?), οπότε φαντάζομαι ότι βλέπεις τι εννοώ.

 

 

 

Αγαπημένοι χαρακτήρες: Παγκ ο Μάγιστρος/Μεγαλοπρεπής, Τζίμυ το Χέρι, Άρθουρ Ντεν'τ (και όχι Ντεντ που το γράφουν <_< ).

Link to comment
Share on other sites

RaspK έχω ακούσει άτομα να βρίζουν τον χαρακτήρα που παρουσιάζεται στις νουβέλες λόγω του βλακώδους τρόπου που τον παρουσιάζουν στο Campaign Setting. Στο τελευταίο fair της rpghellas μάλιστα άκουσα ένα παιδί να λέει ότι κάποιοι ρώτησαν τον Greenwood αν θα σκότωνε τον Elminster. Εκείνος απάντησε ότι πολύ ευχαρίστως θα το έκανε, αλλά δεν τον αφήνει η Wizards (Αυτή είναι η ρίζα του κακού! :p ). Τώρα θα μου πείτε ότι καλά να πάθει αφού τον πούλησε μαζί με τον κόσμο του στην TSR. Τι να κάνουμε όμως, έγινε. (Ίσως έχω μία τάση να υπερβάλλω για τον εν λόγω χαρακτήρα επειδή προσπαθώ να τον "υπερασπίσω" από επιθέσεις εναντίον του που θεωρώ άδικες).

 

Τώρα όταν αναφέρω ότι μου αρέσουν αυτού οι χαρακτήρες εννοώ φυσικά ότι βρίσκω όμορφα κάποια στοιχεία τους, όχι εξ ολοκλήρου. Και μου αρέσουν με τη σειρά που τους έχω γράψει. Ο χαρακτήρας του Merlyn δηλαδή είναι εκείνος που δέχομαι περισσότερο "απόλυτα", με τον Gandalf και τον Elminster να ακολουθούν.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ δεν έχω πρόβλημα με τον Elminster αυτόν καθαυτόν. Έχω πρόβλημα με τον τρόπο που γράφουν οι περισσότεροι στα μυθιστορήματα για FR. Είναι απλά κακής ποιότητας, όσον αφορά πλοκή, ανάπτυξη χαρακτήρων, κόσμο, γραφή.

 

Θυμάμαι το Crown of Fire, τη συνέχεια του Spellfire. Παίζει νάναι και το χειρότερο βιβλίο που έχω διαβάσει τη ζωή μου. Δεν ξέρω αν το έχετε διαβάσει, αλλά είναι πραγματικά άθλιο. Ακόμα και τον καιρό του Νώε που το είχα διαβάσει --τότε που δεν είχα διαβάσει και τόσα βιβλία-- και πάλι το είχα σιχαθεί απόλυτα, όχι απαραίτητα γιατί είχε όλα τα φαντασοκλισέ που μπορείς να φαντασείς (αυτά, άλλωστε, τα έχουν όλα τα βιβλία από TSR/WotC), αλλά επειδή η πλοκή ήταν Α-ΣΧΗΜΗ. Ουσιαστικά, ανύπαρκτη.

 

Μακριά....

Link to comment
Share on other sites

Βάρδος, το War of the Spider-Queen (το 1ο τουλάχιστον μέρος το οποίο και έχω διαβάσει) εμένα με έχει αφήσει ικανοποιημένο, πάντως.

Link to comment
Share on other sites

Έχεις δίκιο, άλλωστε τι πλοκή να έχει ένα ταξίδι με καραβάνι; :p

 

Από την άλλη όμως, νομίζω ότι ο Greenwood δεν το έγραψε ως μία αυτοτελής νουβέλα για να την κρίνουμε έτσι. Περισσότερο το βλέπω σαν να δίνει πληροφορίες για τον κόσμο του με κάθε βιβλίο που γράφει. Σκέψου το σαν το υποκεφάλαιο ενός μεγαλύτερου βιβλίου, το οποίο δε μπορούσε να δώσει έτσι στα κοφτά, οπότε αναγκάστηκε να το πακετάρει στη μορφή μίας νουβέλας.

Edited by Elsanor
Link to comment
Share on other sites

  • Management
RaspK έχω ακούσει άτομα να βρίζουν τον χαρακτήρα που παρουσιάζεται στις νουβέλες λόγω του βλακώδους τρόπου που τον παρουσιάζουν στο Campaign Setting. Στο τελευταίο fair της rpghellas μάλιστα άκουσα ένα παιδί να λέει ότι κάποιοι ρώτησαν τον Greenwood αν θα σκότωνε τον Elminster. Εκείνος απάντησε ότι πολύ ευχαρίστως θα το έκανε, αλλά δεν τον αφήνει η Wizards (Αυτή είναι η ρίζα του κακού!  :p ). Τώρα θα μου πείτε ότι καλά να πάθει αφού τον πούλησε μαζί με τον κόσμο του στην TSR. Τι να κάνουμε όμως, έγινε. (Ίσως έχω μία τάση να υπερβάλλω για τον εν λόγω χαρακτήρα επειδή προσπαθώ να τον "υπερασπίσω" από επιθέσεις εναντίον του που θεωρώ άδικες).

 

Τώρα όταν αναφέρω ότι μου αρέσουν αυτού οι χαρακτήρες εννοώ φυσικά ότι βρίσκω όμορφα κάποια στοιχεία τους, όχι εξ ολοκλήρου. Και μου αρέσουν με τη σειρά που τους έχω γράψει. Ο χαρακτήρας του Merlyn δηλαδή είναι εκείνος που δέχομαι περισσότερο "απόλυτα", με τον Gandalf και τον Elminster να ακολουθούν.

 

Έχω ακούσει e-βρόμα ότι ο Ελ (όπως λέμε El-Paso, Ελ. Βενιζέλ κτλ :p) θα τελειώσει όταν πεθάνει και ο Πρασινόδασος :p, δηλαδή έχει ήδη γράψει το τέλος αλλά το κρατάνε για το μοιραίο.

 

Τώρα πόσο αλήθεια είναι αυτό ... δεν ξέρω ... αλλά έχει ενδιαφέρον ομολογώ ...

Link to comment
Share on other sites

Έχω ακούσει e-βρόμα ότι ο Ελ (όπως λέμε El-Paso, Ελ. Βενιζέλ κτλ ) θα τελειώσει όταν πεθάνει και ο Πρασινόδασος , δηλαδή έχει ήδη γράψει το τέλος αλλά το κρατάνε για το μοιραίο.

 

Εγώ στο έλεγα στο τσίπουρο fair ρε συ, δεν το έχω ακούσει πουθενά στο net. Μπορεί να ήταν και άκυρο. Απλά στις τελευταίες νουβέλες βλέπω ατάκες του στυλ "μερικές φορές ο Elminster αναρωτιώταν μήπως είχε ζήσει πάρα πολύ", "ένοιωθε ότι όλα για τα οποία ζούσε είχαν χαθεί πια και εκείνος βρισκόταν μόνος στον κόσμο", "Έχοντας υποσχεθεί σε ακόμη ένα νεκρό άτομο που γνώριζε από το παρελθόν ότι θα το θυμάται, άρχισε να αναρωτιέται πότε θα ερχόταν ο καιρός που θα ζητούσε από κάποιον αυτή τη χάρη..." και άλλα τέτοια πολλά.

 

Με συγκίνησε ο άτιμος. Το φαντάζεστε όταν πεθάνει ο Greenwood να πεθαίνει και ο Elminster; Στην ουσία είναι ένας χαρακτήρας οι δύο τους. Θα ήταν άσχημο να τον συνέχιζε κάποιος άλλος, αφού δύσκολα θα του προσέδιδε τον ιδιαίτερο χαρακτήρα που τον έκανε μοναδικό... :(

Edited by Elsanor
Link to comment
Share on other sites

  • Management

Δεν νομίζω ότι μπορεί να τον συνεχίσει κάποιος άλλος ... δεν πρέπει τουλάχιστον ... δεν είναι σωστό ... και μη ρωτήσει κανείς τι είναι σωστό και τι όχι γιατί ... κρακ (αυτό είναι ο ήχος του καρυδώματος.) :whistling:

Link to comment
Share on other sites

Έχεις δίκιο, άλλωστε τι πλοκή να έχει ένα ταξίδι με καραβάνι;  :p

 

Από την άλλη όμως, νομίζω ότι ο Greenwood δεν το έγραψε ως μία αυτοτελής νουβέλα για να την κρίνουμε έτσι. Περισσότερο το βλέπω σαν να δίνει πληροφορίες για τον κόσμο του με κάθε βιβλίο που γράφει. Σκέψου το σαν το υποκεφάλαιο ενός μεγαλύτερου βιβλίου, το οποίο δε μπορούσε να δώσει έτσι στα κοφτά, οπότε αναγκάστηκε να το πακετάρει στη μορφή μίας νουβέλας.

 

 

Το έχεις διαβάσει το Crown of Fire; Μπορώ να σου πω ακριβώς τι δεν μου άρεσε, αλλά πρέπει να το έχεις διαβάσει, αλλιώς δε θα καταλάβεις σε ποια σημεία αναφέρομαι.

Link to comment
Share on other sites

Βάρδε κάπου τα μπέρδεψα και αναφερόμουν στο Hand of Fire... Τα έχω διαβάσει και τα τρία, αλλά έχει περάσει κάμποσος καιρός από τότε. Πες μου τι δε σου άρεσε να το συζητήσουμε. :)

Link to comment
Share on other sites

Βάρδε κάπου τα μπέρδεψα και αναφερόμουν στο Hand of Fire... Τα έχω διαβάσει και τα τρία, αλλά έχει περάσει κάμποσος καιρός από τότε. Πες μου τι δε σου άρεσε να το συζητήσουμε.  :)

 

 

Πληροφοριακά, έχω διαβάσει Spellfire (το οποίο ήταν υποφερτό) και Crown of Fire, όχι παρακάτω.

 

Κοίτα, δε μου άρεσαν τα εξής πράγματα στο Crown of Fire. Και αναφέρομαι μόνο σε πλοκή αυτή τη στιγμή, όχι σε ανάπτυξη χαρακτήρων, world-building και τρόπο γραφής.

 

Αρχίζει η φάση με το πού η Σαντρίλ πρέπει να πάει με τον γκόμενό της πώς-τον-λένε (εμείς θα τον λέμε "Γκόμενο" εις το εξής) στο Silverymoon, στην άλλη άκρη του χάρτη. Οπότε, παίρνουν τα μπογαλάκια τους και φεύγουν από το Shadowdale οδοιπορώντας. Και αναρωτιέσαι τώρα: Καλά, ολόκληρος Έλμνιστερ, δεν μπορούσε να τους κάνει μια τηλεμεταφορά; Αλλά, ας πούμε Οκ, αρχή του βιβλίου είναι, ίσως ο Πρασινοδασίτης να μη θέλει να χρησιμοποιήσει τέτοια μαγικά σ' αυτο το μυθιστόρημα (άσχετο αν στο Spellfire υπήρχαν --πράγμα το οποίο δεν είναι καλό, βέβαια, να μην υπάρχει συνέπεια από βιβλίο σε βιβλίο!).

 

Συνεχίζει η φάση, και ο Ελ θυμάται ξαφνικά κάτι (δε θυμάμαι τι :Ρ), οπότε ξεκινάει να ακολουθήσει τη Σαντρίλ και τον Γκόμενο για να τους ειδοποιήσει για τον κίδνυνο. Μαζί του παίρνει και μια τύπισσα δε-θυμάμαι-το-όνομά της (θα τη λέμε "Τύπισσα" εις το εξής). Και πάλι, δεν μπορούσαν να κάνουν μια τηλεμεταφορά, ή ένα scry, ή μια μαγική τηλεπικοινωνιά... ολόκληρος μάγος που είναι ο Ελ. Τεσπα, λέω, δεν πειράζει, πάμε παρακάτω...

 

Μετά, βλέπεις τους κακούς Ζένταριμ να στήνουν ενέδρα στη Σαντρίλ, οπότε εκεί γίνεται της τηλεμεταφοράς... Ε; Ποιος; Τι; Μόνο οι κακοί τηλεμεταφέρονται σ'αυτό τον κόσμο;...

 

Μετά, δε θυμάμαι ακριβώς τι γίνεται --είναι καιρός που το έχω διαβάσει κι εγώ-- αλλά καταλήγουν να τους κυνηγάνε από παντού οι Ζένταριμ και να μην τους αφήνουν σε ησυχία. Μέχρι που οι καλοί της ιστορίας σκέφτονται το εξής: "Ε, αφού μας κυνηγάνε συνέχεια, δεν πάμε στο Ζέντιλ Κηπ, να τα κάνουμε όλα λίμπα και να τελειώνει το παραμύθι; Πώς, όμως, θα πάμε στο Ζέντιλ Κηπ, τόσο μακριά που είναι; Θα πρέπει να κάνουμε τηλεμεταφορά!" Παρεμπιπτώντως το Ζέντιλ Κηπ είναι σχετικά κοντά, σε σύγκριση με τη Silverymoon! Και αυτοί, αντί να κάνουν τηλεμεταφορά στη Silverymmon για να γλιτώσουνε, πάνε στο Ζέντιλ Κηπ για να τα διαλύσουν όλα. Πολύ λογικό... Όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω.

 

Με τα πολλά, ο Μιρτ που συνόδευε τη Σαντρίλ, τον Γκόμενο, και έναν νάνο (ούτε που θυμάμαι ποιος ήταν) πηγαίνουν σε μια παλιά φίλη του Μιρτ στο Κορμύρ η οποία τους δίνει έναν κύλινδρο (scroll στα ελληνικά) για να τηλεμεταφερθούν. Έτσι, πάνε στο Ζέντιλ Κηπ και... απλά καταστρέφει η Σαντρίλ την πόλη. Και, έλεος, δεν υπήρχε κάποιος να την κοπανήσει με κάτι να τη σκοτώσει;;; έτσι μπήκε και κατέστρεψε την πόλη;! Πολύ έξυπνο twist στην πλοκή! :Ρ Σφάζει και τον Μανσούν, σφάζει και τους πάντες, και αφήνει πίσω της συντρίμμια και την κάνει μαζί με την παρέα της προς Silverymoon. Προς θεού, δεν κάνουμε τηλεμεταφορά για εκεί!

 

Και, στο τέλος, είναι το αποκρύφωμα. Ο αρχιμάγος του Ζέντιλ Κηπ πηγαίνει, βλέπει τα ερείπια, "Φτούσου," λέει, "μπορντέλο τα κάνανε". Και έρχεται ένας στρατιώτης και του λέει "Άρχοντα! Άρχοντα! Ο Ιερέας Μανσούν είναι νεκρός!" Και του αποκρίνεται ο αρχιμάγος "Ε, και τι σκας, βρε παιδάκι μου; Ρίξτε του ένα ressurection εκεί, να στρώσει."

 

......

 

 

Πόσο πιο ανούσια, ανέμπνευστη πλοκή να έχει ένα βιβλίο;

Link to comment
Share on other sites

ouaxaxaxaxa o bardos spernei

 

kai gia na mhn lete oti kano spam...fr biblia einai a8lia...opos px to time of troubles fash...de 8ymamai pos sto diaolo legontan ta biblia..a

avatar trilogy

Link to comment
Share on other sites

/me remains silent. :whistling:

 

Χμ, ανακάλυψα ότι δε δίνω και τόσο μεγάλη σημασία στην πλοκή after all! Έχεις δίκιο, ναι... (Έτσι όπως το έθεσες ξενέρωσα τελείως με τη νουβέλα). Εγώ όμως τα διαβάζω για συναισθηματικούς λόγους. :p

 

Ρε North δεν νομίζω ότι είναι όλα τα fr novels χάλια. Απλά οι νουβέλες σε fixed κόσμους τείνουν να είναι περισσότερο βεβιασμένες στη γραφή τους. Ίσως και στην πλοκή τους... :rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

  • Management

Μερικά πράγματα τα διαβάζεις για τη πλοκή .. πάλι άλλα όχι ... δεν καταδικάζεται τίποτα πλην του γούστου ... :p

Link to comment
Share on other sites

Σε ισόβια κάθειρξη;

 

Να είμαι ειλικρινής, ούτε το Avatar Series (όπως το μετονόμασαν) ήταν τελείως βλακεία. Αν εξαιρέσεις τα άπειρα κουλά των βιβλίων (κι επιμένω: σε πολλά βιβλία ο Ελ είναι κόπανος από τους λίγους: «Εσείς το κάνατε, την τρέλλα μου, αυτό το ξόρκι;!» «...Ναι.» «Το στανιό σας! Είναι απαγορευμένο!» «Συγγνώμη, δεν ξέραμε... Κάτι παίζει με το περιδέραιο αυτό που μου έδωσε η Θεά...» «Αργότερα - έχουμε και δουλειές εδωπέρα! Ελάτε απ' τα μέρη μου, εντάξει; Γεια!» «Μα...» ΖΑΠ! «Φτου! έφυγε...»), μ' επικότερο όλων το γεγονός ότι ολόκληρη Μύστρα με ευφυία ίσα με το Λαύριο καταστρ΄ψνει ένα μοναχούλι σχεδιάκι για την αναγέννηση της, τα βάζει και μετά με τον άλλο, το Χελμ, ενώ ο *(%&@ ο Μπέιν έχει καταστρώσει μέχρι και τρις-ζεντιλινιωστό εξάκις-παπυριωστό πεντάκις-τριφυλιωστό σχέδιο, και ενώ ψοφάει μετά αναγεννάται επειδή το κοινό δε γούσταρε τον άλλο τον κόπανο, το Γιάχτου Ξβιμ! Ότι &@$$%^@%) πήγε κι έκανε δηλαδή κι ο σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ με το Σέρλοκ Χολμς... Μωρέ δεν πα! λέω εγώ. Και όταν κάποιος μου είπε την υπόθεση της 5 νουβέλας, απλά δεν την διάβασα! αφού είναι η ύστατη ΜΠΙΠ!

Link to comment
Share on other sites

ouaxaxaxaxa o bardos spernei

 

kai gia na mhn lete oti kano spam...fr biblia einai a8lia...opos px to time of troubles fash...de 8ymamai pos sto diaolo legontan ta biblia..a

avatar trilogy

 

 

Τι λέτε, ρε σεις; Η Avatar Trilogy είναι από τα καλύτερα των FR... ε, σε σχέση με τα άλλα. ;Ρ

 

Χωρίς πλάκα, εκείνο που μου άρεσε περισσότερο από FR είναι το Prince of Lies. Ναι μεν κι αυτό το είχα διαβάσει παλιά, αλλά νομίζω είχε κάτι να πει. Η συνέχειά του, το The Crucible, ήταν κι αυτή καλούτσικη, και είχε στυλ ο αφηγητής (είναι γραμμένο σε 1ο πρόσωπο), αλλά δεν ήταν τόσο καλό όσο το Prince.

 

 

Btw, έχει διαβάσει κανένας Azure Bonds;

Link to comment
Share on other sites

Το Prince of Lies είναι ίσως πολύ ωραίο, αλλά και πάλι δε μου άρεσαν κάποια πράγματα. Από άποψη πλοκής και συνοχής, πάντως, είναι απλώς άψογο, αφού δεν κρεμάει πουθενά.

 

Μου φάνηκε ηλίθιο το τι παίχτηκε με τον άλλο και την άλλη με το βιβλίο... <_<

 

Όσο για τον τυπά του Cyric, εκεί τουλάχιστον έγραψε ο τύπος στο τέλος! :thumbsup:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..