vaggelis Posted December 29, 2017 Share Posted December 29, 2017 Ψυχρή φωτιά. Πρώτο βιβλίο του Κουντζ που διαβάζω και πρέπει να πω ότι απογοητεύτηκα. Πρωταγωνιστής είναι ο Τζιμ Άιρονχαρτ ο οποίος "ακούει" φωνές μέσα στο κεφάλι του, οι οποίες τον παροτρύνουν να σώσει αθώους ανθρώπους από βίαιο θάνατο σε διάφορα μέρη της Αμερικής, προσπαθώντας ταυτόχρονα να διατηρήσει την ανωνυμία του. Σε μια από αυτές τις αποστολές του, συναντά την δημοσιογράφο Χόλι Θορν η οποία αφού τον ερωτεύεται, ψάχνει και τον βρίσκει και μαζί προσπαθούν να ανακαλύψουν τι είναι οι "φωνές" που ακούει και ποιός του τις στέλνει. Ο λόγος που δεν μου άρεσε είναι ότι, παρόλο που είναι καλογραμμένο, σε καμμιά περίπτωση δεν σε κάνει να τρομάζεις ή έστω να αγωνιάς για την τύχη των δυο πρωταγωνιστών, μιάς και σε ότι περιπέτειες και αν μπλέκουν είσαι βέβαιος ότι στο τέλος όλα θα κυλήσουν ομαλά και δεν θα πάθουν τίποτα. Από την αρχή σχεδόν μαντεύεις ότι θα έχει ευτυχισμένο τέλος, οπότε παύει και η όποια αγωνία μπορείς να έχεις. Σε πολλά σημεία μου θύμισε εφηβικό ανάγνωσμα, αν και νομίζω ότι ούτε οι έφηβοι δεν θα τρόμαζαν διαβάζοντάς το. 6/10 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted December 31, 2017 Share Posted December 31, 2017 Φαντάσματα 3/10 και πολύ του είναι. 4η και λογικά τελευταία ευκαιρία που δίνω στον κύριο. Πιο πολιτικά ορθός πεθαίνεις. Ευκολίες και κενά στην υπόθεση για γέλια. Και ένα τέλος σα να βγήκε από το μικρό σπίτι στο λιβάδι. ΑΣΕ ΜΑΣ ΚΟΥΚΛΙΤΣΑ ΜΟΥ. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted April 10, 2018 Share Posted April 10, 2018 Τελικά διάβασα και το Νύχτες τρόμου 7,5/10 Κυρίως γιατί οι προσδοκίες μου είχαν πιάσει πάτο, καθώς δεν πολυσυμπαθώ τον συγγραφέα και ότι έχω διαβάσει μου φάνηκε από κακό εως αδιάφορο. Αλλά ήταν λίγο διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Δεν έλειψαν βέβαια οι απίστευτες ευκολίες στην πλοκή, αλλά πέρασα καλά διαβάζοντάς το. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted July 11, 2018 Share Posted July 11, 2018 Να πω πως πέρασα από το βιβλιοπωλείο του Ψυχογιού σήμερα και είδα πως πουλάνε το βιβλίο του Κουντζ(Τυφλή γωνία αν δεν κάνω λάθος), ενυπόγραφο από τον συγγραφέα. Το αναφέρω για όποιον ενδιαφέρεται. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted March 9, 2019 Share Posted March 9, 2019 Φαντάσματα Μου αρέσει αρκετά ο τρόπος που γράφει ο Koontz. Δεν είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, αλλά θα συνεχίσω να τον διαβάζω μία φορά στο τόσο. Αν και όλα τα βιβλία του που έχω διαβάσει πάσχουν από τα γνωστά και προαναφερθείσα μειονεκτήματα των βιβλίων του, πέρα από αυτά έχει κάτι μοναδικό κατά τη γνώμη μου. Δένομαι με του χαρακτήρες και νοιάζομαι για αυτούς. Το ότι ήξερα από την αρχή προς τα πού το πάει όσον αφορά την τύχη των κεντρικών ηρώων δεν με εμπόδισε καθόλου να απολαύσω το βιβλίο, και πιο συγκεκριμένα, τις εικόνες τρόμου, τις ξέγνοιαστες στιγμές, τους διαλόγους καθώς και το νόημα και τα συμπεράσματα που βγάζει ο συγγραφέας στο τέλος της ιστορίας (ακόμα κι αν διαφωνώ με τη συλλογιστική πορεία). Πρέπει να είναι από τα καλύτερά του. 9/10 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted February 3, 2020 Share Posted February 3, 2020 Το σπέρμα του δαίμονα Αν βιβλία σαν κι αυτό ήταν τα πρώτα δείγματα της επιστημονικής φαντασίας που μεταφράστηκαν στα ελληνικά, τότε δεν ρίχνω άδικο στους ανθρώπους που εκείνη την εποχή ήταν έφηβοι-νέοι και σήμερα δεν θέλουν ν' ακούσουν για φανταστικό γενικότερα. Δηλαδή, δεν θα σχολιάσω καν. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted May 1, 2020 Share Posted May 1, 2020 (edited) Διάβασα το ''Αστραπή''. Γυναίκα που η μοίρα από την γέννηση της ακόμη της επιφυλάσσει τραγωδίες. Η οποία όμως έχει φύλακα άγγελο στο πλευρό της. Να παρεμβαίνει όποτε χρειάζεται και να την σώζει ως από μηχανής θεός. Ποιος όμως είναι και ποια τα κίνητρα του; Τις εμφανίσεις και τον απώτερο σκοπό του καλύπτουν πάντα ένα πέπλο μυστηρίου. Η πλοκή είναι βολική και υποστηρίζεται από πολλές ευκολίες. Πρωταγωνίστριες με δύσκολα παιδικά χρόνια που δεν το βάζουν όμως κάτω και παλεύουν με τις αντιξοότητες. Καταφέρνοντας μεγάλες πλέον να γίνουν διάσημες και πλούσιες. Τέτοιος όμως υπήρξε και ο ίδιος ο Κουντζ με τον βάναυσο αλκοολικό πάτερα του που τον έδερνε συχνά! Δεν είναι λοιπόν κάτι που πρέπει να ξενίζει. Κάτι όμως που δεν ισχύει με επί μέρους καταστάσεις που εξυπηρετούσαν υπερβολικά την υπόθεση. Όπως π.χ. η ψυχραιμία μικρού παιδιού απέναντι σε ψυχρούς φονιάδες. Ολύμπια, σε σημείο που να φτάνει να τους αφοπλίζει. Μου φάνηκε πολύ φανταχτερό, δεν με έπεισε. Ωραία όμως η κεντρική ιδέα. Παίζει πετυχημένα με το γνωστό χρονικό παράδοξο του ότι δεν πρέπει κανείς ταξιδεύοντας να σκοτώσει τον παππού του. Γιατί αν το κάνει δεν θα γεννηθεί ποτέ και άρα δεν θα μπορέσει να ταξιδέψει κλπ. Όπως επίσης και το χρονικό πλαίσιο από το οποίο εφορμά ο προστάτης της, λέξη που εμφανίζεται εκνευριστικά πολλές φορές. Αν και πάλι υπήρξαν ευκολίες και ιδίως προς το τέλος, είχε ωστόσο ενδιαφέρον. Όπως γενικά το βιβλίο στο σύνολο του. Έτσι θα το περιέγραφα, ενδιαφέρον. Διανθισμένο με μαύρο χιούμορ και χωρισμένο σε μικρά κεφάλαια, φεύγει γρήγορα σε δύο απογεύματα. Καλό, όχι όμως κάτι που μένει. Edited May 1, 2020 by Δημήτρης 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted May 29, 2020 Share Posted May 29, 2020 Αθωότητα Γενικά, μου αρέσει ο Κουντζ. Έχει κάτι στον τρόπο γραφής του που με αιχμαλωτίζει. Μπορεί μερικές ιδέες του να είναι σαχλές (βλ. Προφητεία), αλλά το γράψιμό του σώζει καταστάσεις. Το συγκεκριμένο βιβλίο, ούτε αυτό δεν το έσωζε. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα για τη μοναξιά, η οποία αντιμετωπίζεται με την αγάπη και που αυτή έρχεται να νικήσει τα πάντα. Σαν να μην έφτανε αυτό, το βιβλίο είναι γεμάτο από εκτενείς και βαρετές περιγραφές και βολικές τροπές της πλοκής μέχρι εκεί που δεν πάει. Ο Κουντζ απλά αποφάσισε να γράψει ένα μυθιστόρημα για τη μοναξιά, το κακό που φωλιάζει στις ψυχές των ανθρώπων και εν τέλει την αγάπη η οποία είναι υπεράνω όλων χωρίς να υπολογίζει εμπόδια. Η αληθοφάνεια δεν θα στεκόταν εμπόδιο σε αυτό το εγχείρημα. Λοιπόν, αρκετά με τα άσχημα. Όχι ότι έχει κάτι θετικό, πέρα από το ως επί τω πλείστον ωραίο γράψιμο. Απλά, θα συνεχίσω να διαβάζω Κουντζ, πιο επιλεκτικά και επιφυλακτικά, βέβαια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted May 16, 2021 Share Posted May 16, 2021 (edited) Αστραπή Τελευταία φορά που διάβασα βιβλίο του Ντιν Κουντζ ήταν τον Μάρτιο του 2016, δηλαδή πέντε και βάλε χρόνια πριν. Εντάξει, μου έλειψε κάπως, έστω και αν δεν είναι από τους συγγραφείς που με ξετρελαίνουν κιόλας. Πάντως πλάκα-πλάκα αυτό είναι το δωδέκατο βιβλίο του που διαβάζω, άρα δεν μου είναι και αδιάφορος. Λοιπόν, το "Αστραπή" είναι ένα ιδιαίτερα ψυχαγωγικό και εθιστικό θρίλερ με στοιχεία τρόμου και επιστημονικής φαντασίας, με το οποίο πέρασα εξαιρετικά καλά την ώρα μου, έστω και αν διάφορα στοιχεία της πλοκής και των χαρακτήρων δεν με έπεισαν ιδιαίτερα (κάποια, μάλιστα, δεν με έπεισαν καθόλου). Όπως και να το κάνουμε, το ταξίδι στον χρόνο ποτέ δεν είναι απόλυτα πειστικό, και εδώ γίνεται μια κάποια κατάχρηση, ειδικά προς το τέλος. Φυσικά δεν λείπουν μερικές ευκολίες και χρήσιμες συμπτώσεις για να προχωρήσει η πλοκή και να καταφέρουν οι πρωταγωνιστές να γλιτώσουν από τη μια ή την άλλη δυσκολία, ενώ επίσης ορισμένες αντιδράσεις των χαρακτήρων (βασικά της πρωταγωνίστριας και του μικρού της γιου) σε συγκεκριμένες καταστάσεις ήταν μάλλον βολικές για την εξέλιξη της πλοκής και όχι τόσο πειστικές. Γενικά αν κάποιος κάτσει και ψειρίσει επί μέρους στοιχεία της πλοκής και των χαρακτήρων, όλο και κάτι θα έχει να βρει. Από κει και πέρα όμως, είναι ένα καλογραμμένο, ευκολοδιάβαστο και εθιστικό θρίλερ γεμάτο ένταση και αγωνία, με εξαιρετική ατμόσφαιρα, που χάρη στη γραφή και τα σχετικά μικρά κεφάλαια άνετα μπορεί να διαβαστεί μονορούφι. 8/10 (λίγο χαριστικά γιατί πέρασα καλά) Edited June 6, 2022 by Ghost Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου. 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted June 6, 2022 Share Posted June 6, 2022 (edited) 60 ώρες Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη, σταδιακά η όλη η πλοκή της απαγωγής, γίνεται λιγότερο πειστική. Έχει γρήγορο ρυθμό, αγωνία και είναι γραμμένο με σύντομα κεφάλαια που βοηθάνε σε μία ξεκούραστη ανάγνωση. Μου το έκαναν δώρο με προσωπική αφιέρωση επάνω και αποφάσισα να το διαβάσω για δεύτερη φορά. Δεν είναι βιβλίο που θα σου μείνει αξέχαστο αλλά σε διασκεδάζει και δεν το βαριέσαι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο συγγραφέας ξέρει να γράφει πολύ καλά. Edited June 6, 2022 by Ghost Προστέθηκαν τα εξώφυλλα του βιβλίου. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted October 2, 2022 Share Posted October 2, 2022 (edited) Διάβασα ''Τα δάκρυα του δράκοντα''. Ωραίος τίτλος πριν από κάθε άλλο! Στη προκειμένη έχουμε ετερόκλητο πλην όμως δυναμικό ζευγάρι αστυνομικών, που έρχεται αντιμέτωπο με το υπερφυσικό. Αυτοί, και μία χούφτα ακόμη άνθρωποι που βλέπουν την κλεψύδρα της ζωής τους να αδειάζει. Θέλοντας και μη λοιπόν θα αρχίσουν να ψάχνουν την άκρη του νήματος. Καλό σε γενικές γραμμές, μου άρεσε. Κοιτάζοντας μάλιστα, είδα ότι έχω περισσότερα απ' όσο νόμιζα, πρέπει να φορτσάρω λίγο. Ναι, γιατί αν και τα βιβλία του δεν είναι κάτι το τρομερό, δεν είναι ωστόσο και ξεπέτες. Προσφέρουν αυτά που υπόσχονται, μερικά ευχάριστα απογεύματα. Θα τα χαρακτήριζα εύπεπτα θρίλερ με την ώρα να περνάει ικανοποιητικά, και ενίοτε με αγωνία. Πιστεύω πάντως ότι θα αρέσουν αν διαβαστούν περισσότερο ως αστυνομικές περιπέτειες παρά ως τρόμου. Τα λίγα τουλάχιστον που έχω διαβάσει, δεν ξέρω τι παίζει με τα άλλα. Μάλιστα κοιτάζοντας την βιβλιογραφία του βρέθηκα προ εκπλήξεως. Δεν ήξερα ότι είναι τόσο παραγωγικός. Με αρκετές σειρές όσο και stand alone, ο τύπος είναι πραγματικό πολυβόλο Edited October 2, 2022 by Ghost Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted November 18, 2022 Share Posted November 18, 2022 (edited) Με την άκρη του ματιού του Αυτό είναι το δέκατο τρίτο βιβλίο του Ντιν Κουντζ που διαβάζω και κάποιος βλέποντας αυτόν τον αριθμό θα νόμιζε ότι είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς: Ε, σίγουρα δεν είναι. Απλά, αντικειμενικά, περνάει ωραία η ώρα διαβάζοντάς τον, ανάβουν λίγο τα αίματα, έστω κι αν η πολιτική ορθότητα και η... καλοσύνη του μου σπάει τα νεύρα ώρες ώρες. Κι εδώ, δυστυχώς, ο Κουντζ δεν ξεφεύγει ούτε από την πολιτική ορθότητα, ούτε από τις γλυκανάλατες σκηνές, ούτε από τους χαρακτήρες που είναι τόσο καλοί, χαρισματικοί και γούτσου-γούτσου (εδώ έχουμε και δυο τρίχρονα παιδιά με απίστευτα χαρίσματα και απίστευτη ωριμότητα - για όνομα του καλού Θεού!). Τέλος πάντων, η όλη κατάσταση σώζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα κεφάλαια και τις σκηνές όπου πρωταγωνιστεί ή συμμετέχει ο κακός της ιστορίας, που για κάποιον άγνωστο λόγο κάνει ό,τι κάνει (σκοτώνει, σκέφτεται άσχημα για τους άλλους, ζει ένα σωρό προσωπικά/σωματικά δράματα λόγω των πράξεών του, αλλά ουσιαστικά δεν καταλαβαίνουμε απόλυτα τα κίνητρά του). αλλά ευτυχώς που τα κάνει όλα αυτά, μιας κι έτσι ανάβουν τα αίματα και αποκτά ενδιαφέρον και ένταση και σασπένς η όλη ιστορία. Μπορώ να πω ότι ήταν απολαυστικά αυτά τα κομμάτια με τον Ίνοχ Κάιν Τζούνιορ, και μπορεί να μην φτάσω στο σημείο να πω ότι τον συμπάθησα (αν είναι δυνατόν, το άτομο είναι σαλεμένο και σατανικό!), αλλά ενδιαφέρθηκα περισσότερο γι' αυτόν παρά για τους καλούς. Αμάν ρε Κουντζ, αφού το κατέχεις το άθλημα και μπορείς να γράφεις σκληρές σκηνές και να σκιαγραφείς τρομακτικούς κακούς, τι τους θες τους γλυκανάλατους και τόοοοσο καλοσυνάτους χαρακτήρες, αλλά και το μελόδραμα; Τέλος πάντων, θα του βάλω τρία αστεράκια, γιατί μου κράτησε καλή παρέα και ως επί το πλείστον μου άρεσε η γραφή, αλλά πολλά πράγματα στην πλοκή και τους χαρακτήρες δεν με έπεισαν καθόλου, η κατάληξη με τον κακό της υπόθεσης ήταν τόσο μα τόσο απότομη και εκτός κλίματος και στο τέλος κολλήσαμε πάλι από τα σιρόπια. Και νομίζω ότι θα μπορούσε να ήταν πολύ, πολύ καλύτερο. 7/10 Edited November 19, 2022 by Ghost Προστέθηκε το εξώφυλλο του βιβλίου. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted April 7, 2023 Share Posted April 7, 2023 (edited) Διάβασα το ''Φοβία''. Το μεγαλύτερο ως τώρα όσο και καλύτερο. Ντάστι Ρόουντς ο λεγάμενος. Ελαιοχρωματιστής που βλέπει την γυναίκα και τον ναρκομανή αδερφό του να γλιστρούν στην άβυσσο. Αργά πλην όμως σταθερά. Ένα και το αυτό για την κολλητή φίλη της γυναίκας του, κανένας όμως λόγος ανησυχίας. Ναι, μιας και ο καλός ψυχίατρος Μαρκ Άριμαν πάντα είναι πρόθυμος να βοηθήσει. Ή μήπως πάλι όχι; Μου αρέσει η ψυχολογία αν και δεν έτυχε να διαβάσω κάποιο βιβλίο, σκόρπια άρθρα μόνο από εδώ και από εκεί. Με κέρδισε λοιπόν εξαρχής το φόντο, αυτό με τις αβύσσους του ανθρώπινου μυαλού. Που μπορεί να φτάσει κανείς όταν κατέχει ορισμένες ξεχωριστές δεξιότητες; Σκανδαλώδη εύνοια της τύχης, ιώβεια υπομονή και διαβολικά κίνητρα; Κάνοντας έτσι τα μυαλά -και τις ζωές- των θυμάτων του σμπαράλια. Το αν όντως δύναται να συμβούν όσα περιγράφονται, δεν έχω ιδέα. Ίσως, αν συνδυαστούν οι άνωθεν παράγοντες, και άλλοι τόσοι μαζί. Σε κάθε περίπτωση όμως μου φάνηκαν αληθοφανή, κρατώντας με έτσι παρ' όλο το μεγάλο του μέγεθος. Το οποίο btw δεν θα έχανε αν ήταν καμιά διακόσες σελίδες μικρότερο, χωρίς όμως και να κουράσει. Ξεχωριστό δε τόνο έδιναν χυδαία εξτραδάκια που προσέφεραν ένοχη απόλαυση. Κατά διαστήματα μάλιστα μπορώ να πω ότι ήταν και αρρωστημένο, ανεβάζοντας κατακόρυφα τους παλμούς. Συμφωνώ λοιπόν πιο πάνω με τον BladeRunner, το brutal κομμάτι δείχνει να το κατέχει καλά. Κάποιες ευκολίες λίγο με χάλασαν. Το ότι όλοι ήταν όμορφοι και επιδέξιοι με ότι και αν καταπιάνονταν. Ελάχιστα όμως, δεν αμαύρωσαν την συνολικά πολύ καλή εικόνα. Δυνατό λοιπόν, προτείνεται. Edited April 7, 2023 by Δημήτρης 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted April 25, 2023 Share Posted April 25, 2023 Ο σωσίας Δέκατο τέταρτο βιβλίο του Ντιν Κουντζ που διαβάζω, κατά τη γνώμη μου από τα καλά του. Πέρυσι έφαγα μια μίνι απογοήτευση με το ογκώδες "Με την άκρη του ματιού του", που σε πολλά σημεία με είχε εκνευρίσει, τώρα όμως τα πράγματα ήταν σαφώς καλύτερα, μπορώ να πω ότι απόλαυσα το βιβλίο από την αρχή μέχρι το τέλος, αν και πάλι υπάρχουν κάποια από τα γνωστά κολλήματα του συγγραφέα, όπως οι τέλειοι καλοί πρωταγωνιστές και οι διαβολικοί και σατανικοί κακοί. Άσπρο-μαύρο δηλαδή. Και κάποια πράγματα που κρύβονται πίσω από τη φύση και την ύπαρξη του κακού και την όλη συνωμοσία, δεν μπορώ να πω ότι με έπεισαν και τόσο (άσε που μερικά ο Κουντζ τα άφησε χωρίς πολλές εξηγήσεις). Όμως, ας μην γκρινιάζω, το βιβλίο με καθήλωσε, με ιντρίγκαρε και με είχε στην τσίτα σε όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης: Αυτό είναι κάτι θετικό για ένα θρίλερ με στοιχεία τρόμου, έτσι δεν είναι; Και πρέπει να το ξαναπώ: Ο Κουντζ μπορεί να γράψει δυνατές και βίαιες σκηνές, όπως και να σκιαγραφήσει κάποιους πραγματικά κακούς τύπους, που είναι ικανοί να κάνουν κάθε είδους αίσχη. Όσον αφορά τη γραφή, είναι καλή, γλαφυρή και εθιστική, όπως πάντα. Γενικά, ένα ψυχαγωγικό και εθιστικό θρίλερ, ό,τι πρέπει για να ανάψουν τα αίματα και να περάσει η ώρα, παρά τις όποιες αδυναμίες του. Πρόσημο, θετικό! 8/10 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted June 15, 2023 Share Posted June 15, 2023 (edited) Watchers (Ο εφιάλτης παραφυλάει) Ωραίο ήταν αυτό. Νομίζω είχα διαβάσει εδώ καλές κριτικές οπότε κάποια στιγμή το άρπαξα στο kindle μου. Πολύ ωραίος εδώ ο Koontz, ξέρει πώς να χτίζει την ένταση στην πλοκή και τους χαρακτήρες. Τις τελευταίες σελίδες τις "ρούφηξα" κάτι που κάνω στα περισσότερα βιβλία του, γιατί, ενώ ξέρω ότι δεν θα πάθουν κάτι οι ήρωές μας (χαρακτηριστικό σε - μάλλον - όλα τα βιβλία του), θέλω να δω πώς θα φτάσουμε στην εξόντωση του κακού και όταν κορυφώνεται η ένταση πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται "κι αν σε αυτό το βιβλίο η κατάληξη δεν είναι καλή;". Ωραία ιστορία με έναν σκύλο που καταλαβαίνει τον ανθρώπινο λόγο και επικοινωνεί με το δικό του τρόπο με τους ήρωές μας. Edited June 15, 2023 by Ghost Προστέθηκαν τα εξώφυλλα του βιβλίου. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted August 26, 2023 Share Posted August 26, 2023 (edited) Η Προφητεία Τη νύχτα που ο Τζιμ Τοκ γεννιέται ο παππούς του πεθαίνει στην εντατική του ίδιου νοσοκομείου, Αλλά πριν γίνει αυτό κάνει μια σειρά από προβλέψεις που επαληθεύονται προλέγοντας την ώρα της γέννησης, το φύλο, το όνομα, το βάρος και μια πάθηση του μωρού. Προσθέτει και πέντε ημερομηνίες που θα είναι τρομερές για τον εγγονό του. Ο νεαρός Τζιμ θα περάσει περιπέτειες σε αυτές αλλά ποια θα είναι η κατάληξή τους; Μια καλή ιστορία με πολλές ανατροπές, αν με ξένισε κάτι ήταν το εύθυμο στυλ της, κάτι που δεν είχα ξαναδεί σε έργο του Κουντζ. Edited August 26, 2023 by Ghost Προστέθηκαν τα εξώφυλλα του βιβλίου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted October 9, 2023 Share Posted October 9, 2023 Ψίθυροι στο σκοτάδι Αυτό ήταν το πρώτο μυθιστόρημα που κυκλοφορεί με το πραγματικό όνομα του Koontz. Μίξη διαφόρων στοιχείων, με αποτέλεσμα ένα αξιόλογο θρίλερ, παρά τις όποιες ατέλειες του. Η ιστορία μας παρουσιάζει μία γυναίκα η οποία δέχεται επιθέσεις από έναν τρελό, ο όποιος έχει ισχυρό άλλοθι. Από το περιεχόμενο δεν απουσιάζει και το ερωτικό στοιχείο. Η ηρωίδα γυναίκα, δεν τυγχάνει συμπαθητικής αντιμετωπίσης από την εξουσία, ένα θέμα που ο Koontz συχνά μας παρουσιάζει. Ο κακός είναι πολύ κακός και οι καλοί είναι πολύ καλοί. Δεν υπάρχουν έξυπνα σκυλιά και παιδιά με ειδικές ικανότητες, μπορεί να θεωρηθεί ως πρωτοποριακό μυθιστόρημα του Koontz και ήταν το πρώτο που έγινε best seller. Για όλα τα παραπάνω αξίζει να διαβαστεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted November 7, 2023 Share Posted November 7, 2023 Φωνή απ' το σκοτάδι Το βιβλίο το έγραψε ο Koontz το 1981 με το ψευδώνυμο Leigh Nichols. Πρόσφατα κίνησε το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού και όχι μόνο, επειδή κατά κάποιο τρόπο προέβλεψε το ξέσπασμα του Covid 19. Όντας ανήσυχο πνεύμα και περίεργος από τη φύση μου, θέλησα αυτό να το μάθω διαβάζοντας το βιβλίο. Τώρα αν ικανοποιήθηκε η περιέργεια μου ή αν αυτό που διάβασα με ικανοποίησε, δεν θα σας το πω, αλλά σας συνιστώ το βιβλίο για να ικανοποιηθεί και η δική σας περιέργεια. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AlienBill Posted November 28, 2023 Share Posted November 28, 2023 (edited) Διάβασα το Demon Seed από Dean Koontz Σε αυτή την ιστορία, μια τεχνητή νοημοσύνη καταφέρνει να αποκτήσει συνείδηση ανθρώπου (συγκεκριμένα αποκτά συνείδηση ανώμαλου ψυχοπαθούς) και βάζει στόχο να αφήσει έγκυο την πρώην του κατασκευαστή της, γιατί την έχει ερωτευτεί. Εισχωρεί λοιπόν στον υπολογιστή του σπιτιού της και αρχίζει να ελέγχει τις λειτουργίες του σπιτιού για να την παγιδέψει. Ως χέρια, χρησιμοποιεί έναν πρώην παιδόφιλο και δολοφόνο κατάδικο που του έχουν εμφυτέψει τσιπάκια στον εγκέφαλο ώστε να ελέγχουν τις κινήσεις του. Αυτός έχει μεταφέρει στο σπίτι, όλο τον εξοπλισμό που απαιτείται ώστε η κακή τεχνητή νοημοσύνη να αποσπάσει ωάριο από την πρωταγωνίστρια και να το γονιμοποιήσει σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα. Στο παιδί που θα προκύψει από αυτή την ένωση, η τεχνητή νοημοσύνη θα μεταφέρει όλη τη συνείδησή της και μετά σκοπεύει να βιάσει την πρωταγωνίστρια. Οπως γίνεται αντιληπτό, το μυθιστόρημα αυτό δεν είναι αντιπροσωπευτικό του Dean Koontz. Γι' αυτό όμως μου άρεσε, το απόλαυσα και το λάτρεψα. Αν ήταν όπως τα μετέπειτα έργα του συγγραφέα, δεν θα το ξεκινούσα καν. Επίσης έχει γραφτεί το 1973 και πολύ σωστά προφήτευσε συστήματα όπως την "Alexa" που πλέον χρησιμοποιούνται στα σπίτια αλλά και την εικονική πραγματικότητα. Ωστόσο η έκδοση που διάβασα είναι τροποποιημένη ώστε να μεταφερθεί η ιστορία στο σήμερα, όπου περιλαμβάνεται επίσης το ίντερνετ και κάποια ονόματα ηθοποιών που χρησιμοποιούνται στην αφήγηση έχουν αλλάξει, ώστε να είναι σύγχρονα, όπως π.χ. Τομ Χανκς και Γουινόνα Ράιντερ. Είναι ένα παλπ αριστούργημα, το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Edited November 28, 2023 by AlienBill 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
yanni Posted January 31 Share Posted January 31 Ένταση Ένταση, ένα βιβλίο όνομα και πράμα. Έντονο από την πρώτη έως και την τελευταία σελίδα, καλά γραμμένο, με σασπένς που ανεβάζει παλμούς στον αναγνώστη. Στην ιστορία, μία νεαρή γυναίκα προσπαθεί να δραπετεύσει και να πάρει εκδίκηση από έναν ψυχοπαθή δολοφόνο. Η δράση είναι ασταμάτητη και περιγράφεται με πάρα πολλές λεπτομέρειες. Βρήκα την ιστορία αρκετά δυσάρεστη, σαφώς ακατάλληλη για άτομα που στρεσαρονται εύκολα. Αν σας αρέσει ο Κουντζ, θα σας αρέσει και το συγκεκριμένο βιβλίο, είναι από τα καλύτερα δικά του που έχω διαβάσει. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted March 18 Share Posted March 18 Διάβασα το ''Χωρίς επιζήσαντες''. Το δεύτερο χειρότερο του ύστερα από το ''Φωνή από το Σκοτάδι''. Ο Τζο Κάρπεντερ είναι δημοσιογράφος που θα βιώσει την τραγωδία να χάσει γυναίκα και κόρες σε αεροπορικό δυστύχημα. Βυθισμένος στο πόνο, περιμένει στωικά το τέλος να έρθει. Απρόσμενη όμως συνάντηση με γυναίκα που ισχυρίζεται ότι επιβίωσε, θα του αλλάξει την ζωή. Θα αρχίσει λοιπόν να ψάχνει, για να δει να καταρρέουν όλα όσα θεωρούσε ως τότε δεδομένα. Με κούρασε. Παρά το μικρό του μέγεθος. Δεν ήταν αναγνωστικός ανήφορος. Τουναντίον, θα πω ότι ήταν καλογραμμένο και είχε και αγωνία. Πλην όμως άνευ ουσίας. Πλάτειαζε, θα μπορούσε να ήταν μικρότερο χωρίς να χάνει. Όσο για τα των κυβερνητικών και μη συνομωσιών, ούτε κρύο ούτε ζέστη. Θα ήθελα σίγουρα μία πιο ''τρομακτική'' εξήγηση, αλλά δεν μπορώ να πω ότι με χάλασε κιόλας. Παίρνοντας ως δεδομένο ότι είναι φόρμουλα που χρησιμοποιεί συχνά, επιλέγει κανείς αν συνεχίζει ή όχι. Θα κοιτάξω να διαβάσω σιγά- σιγά όσα έχω και ως εκεί. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted April 7 Share Posted April 7 Φαντάσματα Η Τζένιφερ – Τζένι – Πέιτζ είναι γιατρός στην μικρή κωμόπολη του Σνόουφιλντ. Επιστρέφει μετά από απουσία μερικών ημερών με την αδερφή της, τη Λίζα. Αλλά αυτό που θα βρουν δεν είναι το ειδυλλιακό μέρος που άφησε η Τζένι πίσω της. Φαίνεται σαν να έχει εξαφανιστεί όλος ο πληθυσμός της κωμόπολης και όποιος δεν έχει εξαφανιστεί είναι νεκρός με ένα πρησμένο, παραμορφωμένο πτώμα. Δεν έχουν απομείνει ούτε ζώα στο Σνόοφιλντ. Τι μπορεί να έχει προκαλέσει μια τέτοια ολοσχερή εξολόθρευση του πληθυσμού; Μια ενδιαφέρουσα ιστορία από τον Ντην Κουντζ με έντονη αγωνία που κρατά το ενδιαφέρον ως το τέλος και με μια λύση που είναι πολύ πετυχημένη και δεν φαίνεται από πριν. Στα μείον οι πολλές γκροτέσκες περιγραφές που αντί να επιτείνουν τον τρόμο και την αγωνία καταλήγουν αηδιαστικές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Δημήτρης Posted Thursday at 07:03 PM Share Posted Thursday at 07:03 PM Διάβασα το ''Εφιάλτες του μεσονυχτίου''. Ο Σαμ Μπούκερ είναι πράκτορας του FBI που πάει σε μικρή παραθαλάσσια πόλη της Καλιφόρνιας, για να ερευνήσει ορισμένους θανάτους που έλαβαν χώρα εκεί. Μυστηριώδεις, με τις τοπικές αρχές να θέλουν ανεξήγητα γρήγορα να κλείσουν τις υποθέσεις. Θα αρχίσει λοιπόν να ψάχνει και να βρίσκει. Πολλά περισσότερα απ' όσα περίμενε, οπότε και θα δει τα τείχη της καθημερινότητας να καταρρέουν. Εγκλωβισμένος, θα βρει απρόσμενους συμμάχους και μαζί θα αρχίσουν να παλεύουν για την επιβίωση. Καλό ήταν, το δεύτερο καλύτερο απ' όσα έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Δεν μπορώ να μπω ότι μου σηκώθηκε η τρίχα κάγκελο, ότι υπήρξε κάποια σκηνή που με ταρακούνησε. Αλλά ναι, με κράτησε σε αγωνία καθ' όλη την διάρκεια του. Εν μέρει βιολογικό και εν μέρει τεχνολογικό θρίλερ, μου ανέβασε την ούτως ή άλλως υψηλή εκτίμηση που του είχα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.