Jump to content

Ντιν Κουντζ (Dean R. Koontz)


Pixie

Recommended Posts

 

 

 

Αν η άκρη που βρήκες δίνει τα 20 βιβλία σε τιμή κοψοχρονιάς, πάρτα. Χαμένος δεν θα βγεις. Τα περισσότερα του είναι από το μέτριο προς το καλό.

 

Για τον John Conolly που πήρες μαζεμένα και ας μην έχεις διαβάσει θα σου πω ότι έκανες πολύ καλά. Δεν γράφει τρόμο βέβαια, αλλά αστυνομικά θρίλερ, με κάποια λίγα στοιχεία φαντασίας και μεταφυσικού, αλλά ο τύπος ΓΡΑΦΕΙ. Έχω πάθει με την γραφή του. Μου αρέσει πάρα πολύ! Την συγκρίνω άμεσα με Κινγκ όταν έγραφε κι εκείνος ωραία, όχι τώρα που γράφει τα τούβλα των 1000+ σελίδων.

Δυστυχώς δεν τα δίνει κοψοχρονιάς. 26 βιβλία τα δίνει 100 ευρώ. Θα το σκεφτώ και μάλλον θα αποφασίσω από Μάρτιο :p

Για John Connolly δεν έχω ακούσει από κανέναν κακή κουβέντα, οπότε είμαι σίγουρος για την αγορά μου. Σε αντίθεση με τον Κουντζ που όλοι λένε ότι έχει 3-4 πολύ καλά και κάποια μέτρια προς καλά(σε γενικές γραμμές). Και ΠΟΛΛΟΙ τον βαριούνται... Και με ξενερώνει κι αυτό που έγραψε ο Nihilio περί "politically correct". Δεν τα γουστάρω καθόλου.

 

Εχω 30 βιβλία του σε pdf αν σε ενδιαφερει.Μπορω να στα στείλω

 

Ευχαριστώ, αλλά δεν την παλεύω με τίποτα να διαβάζω σε οθόνη :)

Ούτε εγώ τα εκτυπώνω στην δουλειά μοηυ και μετα τα βιβλιοδετώ 

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...
  • Replies 97
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • BladeRunner

    17

  • Mictantecutli

    9

  • Nihilio

    6

  • Δημήτρης

    6

Αραγε υπάρχει βιβλίο του Κουντζ που να τελειώνει με άσχημο τέλος;

To φινάλε του Odd Thomas δεν το λες και happy end...δυσάρεστο και συγκινητικό ταυτόχρονα. Μάλλον για αυτό είχε και τόση μεγάλη επιτυχία, οι περισσότεροι περιμένανε να δουν ακόμα ένα κλασσικό τσιμπούσι και τους ξάφνιασε.

Το μόνο σίγουρο με τις ιστορίες του είναι πως ποτέ δεν νικάει το κακό.

 

 

Τώρα, όσον αφορά τον συγγραφέα, αν έπρεπε να βάλω μια συμβατική ταμπέλα στο έργο του, θα έλεγα πως γράφει ψυχολογικά θρίλερ. Αυτό που τον έκανε να ξεχωρίζει, στα πρώτα του βήματα τουλάχιστον, ήταν το ότι έγραφε θρίλερ αγωνίας και δράσης, με horror θεματολογία και πάντα έδινε μια επιστημονική εξήγηση στο φινάλε.

Πολλά διαφορετικά είδη που άλλες φορές τα συνδύαζε άψογα και έβγαζε αριστουργήματα (Phantoms, Watchers, Midnight, Dragon Tears, Ηideaway) και άλλες τα μούσκευε λίγο και το αποτέλεσμα ήταν βιβλία με στόρυ που σε τράβαγε να τα διαβάσεις, αλλά η τελική εξήγηση γκρέμιζε ό,τι είχε χτίσει μέχρι εκείνη την στιγμή (the eyes of darkness, False Memory).

 

Eπίσης, το στυλ του θυμίζει αρκετά αυτό του θείου Στηβ αλλά, σε αντίθεση με αυτόν, στα βιβλία του παίζουν μεγάλο ρόλο η επιστήμη και η θρησκεία και, αν και τα πάει καλά στην ανάλυση χαρακτήρων, ποτέ δεν θα κάτσει να σου δώσει ολόκληρο το βιογραφικό του κάθε δευτερεύοντος χαρακτήρα, όπως θα έκανε ο Κινγκ.

 

Από τον Παράξενο Τόμας και μετά είπε να ασχοληθεί λίγο παραπάνω με το μεταφυσικό και δεν τα πήγε και άσχημα, έχω διαβάσει το πρώτο βιβλίο της σειράς, όπως και την Προφητεία και τα βρήκα αρκετά καλά. Το τελευταίο μάλιστα ήταν από τα πιο αστεία βιβλία που έχω διαβάσει (με την καλή έννοια).

Link to comment
Share on other sites

Αθωότητα

 

Φρέσκο βιβλιαράκι, χτες κυκλοφόρησε σε περίπτερα και βιβλιοπωλεία, το αγόρασα την ίδια μέρα, το άρχισα άμεσα και πριν από λίγα λεπτά το τελείωσα. Είναι το όγδοο βιβλίο του συγγραφέα που διαβάζω, σαν ιστορία μου φάνηκε αρκετά ξεχωριστή και περίεργη, είχε όμως αρκετά από τα κλισέ που χαρακτηρίζουν τον Κουντζ. Όσον αφορά την κατηγορία στην οποία ανήκει, θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα μεταφυσικό θρίλερ μυστηρίου με έντονες θρησκευτικές προεκτάσεις. 

 

Δεν θα πω τίποτα για την πλοκή, γιατί δεν είναι από αυτές που εύκολα μπορείς να περιγράψεις. Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με τις ζωές δυο νέων ξεχωριστών ανθρώπων που είτε λόγω τύχης είτε λόγω πεπρωμένου κάποια στιγμή συναντιόνται, λίγο πριν ο κόσμος μας πλησιάσει στην ώρα της κρίσης.

Ο ένας, ονόματι Άντισον, ζει τα τελευταία χρόνια ολομόναχος στα έγκατα της πόλης, χωρίς να έχει καμία επαφή με άλλους ανθρώπους, διότι με το που τον αντικρίσουν πρώτα θα νιώσουν έναν φόβο και μετά ένα μίσος απέναντί του και στην συνέχεια θα τον εξοντώσουν, ανεξάρτητου πόσο καλοί ή κακοί άνθρωποι είναι. Είναι μεταλλαγμένος; Είναι υπερβολικά δύσμορφος; Θα μάθετε κάποια στιγμή προς το τέλος...

Η άλλη, είναι μια νεαρή κοπέλα, η Γκουίνεθ, που ζει απομονωμένη και κυνηγημένη από έναν αδίστακτο εχθρό και σε περίπτωση που την βρει θα την σκοτώσει δίχως δεύτερη σκέψη. Για ποιο λόγο ζει απομονωμένη;

Αυτοί οι δυο νέοι έχουν κάτι το ξεχωριστό, ίσως κάτι μεταφυσικό. Και το τέλος, όποιο και αν είναι αυτό, πλησιάζει...

 

Αυτά μέσες-άκρες. Μάχη του καλού με το κακό, η πίστη και διάφορα άλλα θρησκευτικά ζητήματα κάνουν την εμφάνισή τους εδώ, όμως νομίζω ότι είναι δοσμένα με διακριτικό τρόπο και δεν κατηχεί σε καμία περίπτωση τον αναγνώστη. Από κει και πέρα, σαν μεταφυσικό θρίλερ, έχει και δράση και μυστήριο και κάποιες ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις που ειλικρινά δεν τις περίμενα. Οι δυο κεντρικοί χαρακτήρες είναι καλά σκιαγραφημένοι, ενδιαφέρθηκα αρκετά γι'αυτά που πέρασαν, οι υπόλοιποι έκαναν απλώς την δουλειά τους. Η ατμόσφαιρα μελαγχολική, κάπως σκοτεινή και μουντή. Η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο, αυτό του Άντισον και πήγαινε αρκετές φορές μπρος-πίσω στον χρόνο. Η γραφή γενικά μου φάνηκε πολύ καλή και ευκολοδιάβαστη.

 

Η ελληνική έκδοση περιέχει και ένα διήγημα, το Ερημιά, που έχει σχέση με την ζωή του Άντισον και γράφηκε πριν από το μυθιστόρημα. Καλογραμμένη ήταν, αλλά δεν πρόσφερε και πάρα πολλά.

 

Γενικά το πρόσημο είναι θετικό, διάβασα μια ενδιαφέρουσα και σχετικά πρωτότυπη ιστορία που δεν με κούρασε σε κανένα σημείο, χωρίς όμως να ενθουσιαστώ κιόλας. Οι φαν του Κουντζ πιστεύω θα περάσουν καλά, όσοι όμως ξινίζουν διαβάζοντας τον καλύτερα να το αποφύγουν γιατί ίσως θα ξινίσουν ακόμα περισσότερο.

 

7.5/10

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Νύχτες τρόμου

 

Σχεδόν τρεις μήνες πέρασαν από την τελευταία φορά που διάβασα βιβλίο του Ντιν Κουντζ και γι'αυτό είπα να πάρω στις διακοπές μου ένα από τα τουβλάκια του. Και πέτυχα διάνα, μιας και μαζί με τα Ένταση, Ταχύτητα και Φαντάσματα, είναι με διαφορά ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει απ'αυτόν τον συγγραφέα μέχρι στιγμής. Πως έχει η ιστορία: Οι Μπόμπι και Τζούλι Ντακότα είναι ζευγάρι στην ζωή και συνάμα ιδιωτικοί ντετέκτιβ στην εταιρεία ερευνών που κατέχουν. Μια μέρα ένας περίεργος τύπος, ο Φρανκ Πόλαρντ, τους εξιστορεί το πρόβλημα που τον τρώει: Κάθε φορά που τον παίρνει ο ύπνος, συνήθως τα βράδια, εξαφανίζεται από κει που βρίσκεται και επανεμφανίζεται στο ίδιο σημείο μετά από ώρες, πότε με αίμα στα χέρια του, πότε με διαφορετικά ρούχα, πότε με περίεργα αντικείμενα στις τσέπες του και πότε με τσάντες γεμάτες χρήματα. Και το θέμα είναι ότι δεν θυμάται ποιος πραγματικά είναι, τι στο καλό κάνει όταν κοιμάται και ποιος στο διάολο τον κυνηγάει και γιατί. Εννοείται η πιο παράξενη υπόθεση για το γραφείο Ντακότα και Ντακότα, αλλά και πραγματικά η πιο επικίνδυνη, μιας και στην πορεία οι ντετέκτιβ θ'ανακαλύψουν πολλά και συνάμα φρικιαστικά πράγματα... Πρόκειται για ένα δυνατό και ενδιαφέρον θρίλερ, με λίγο υπερφυσικό, πολλή δράση, σκηνές έντασης και αρκετές φρικιαστικές αποκαλύψεις προς το δυναμικό τέλος. Στο τέλος ειδικά ένιωσα και λίγο βρώμικος με τις αποκαλύψεις που έγιναν, πως τα σκέφτηκε αυτά ο καλούλης Κουντζ; Από κει και πέρα, η γραφή κλασικά ευκολοδιάβαστη, οι χαρακτήρες ενδιαφέροντες, με τα θετικά και τα αρνητικά που έχουν συνήθως οι χαρακτήρες του Κουντζ και η ατμόσφαιρα αρκετά σκοτεινή. Προβληματάκια είχε, τα γνωστά που έχει ο Κουντζ με τους καλούς και τους κακούς, αλλά δεν βαριέσαι, ευχαριστήθηκα μια δυνατή ιστορία γεμάτη ένταση και αγωνία. Οι φαν του συγγραφέα σίγουρα θα περάσουν τέλεια και οι φαν των θρίλερ γενικότερα σίγουρα όχι άσχημα. Πρόσημο θετικό.

 

8.5/10

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Εγω μολις τελειωσα το "Αστραπη" και μπορω να πω οτι με κρατησε μεχρι το τελος παροτι δεν ειχε καθολου στοιχεια τρομου και ηταν ουσιαστικα μια περιπετεια φαντασιας..Πολυ εξυπνο και απολαυστικο η προσθηκη υπαρκτων προσωπικοτητων της Ιστοριας και πολυ καλογραμμενος και διασκεδαστικος ο χαρακτηρας της Θελμας Ακερσον..

 

Οτι προβληματα και να χει ο μπαγασας παντως και στην γραφη,και στην πλοκη,και στους χαρακτηρες σε αγωνια ξερει να σε κραταει πολυ καλα!!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Για να πω την μαύρη αλήθεια ο Κουντζ με ξενερώνει αρκετά, με εξαίρεση τα τρια βιβλία για την ιστορία του Φρανκενσταιν, τα άλλα που έχω διαβάσει ήταν κατώτερα των προσδοκιών μου. Προσπαθούν να τον πλασάρουν σαν εφάμιλλο του Κινγκ αλλά απέχουν έτη φωτός. Τέλος πάντων αυτά ειναι θέμα γούστου, πάντως εγώ αποφεύγω να ξοδεψω το βαλαντιο μου στα βιβλία του, όταν υπάρχουν καταπληκτικοι συγγραφείς εκεί έξω.

Link to comment
Share on other sites

 

 

Αν η άκρη που βρήκες δίνει τα 20 βιβλία σε τιμή κοψοχρονιάς, πάρτα. Χαμένος δεν θα βγεις. Τα περισσότερα του είναι από το μέτριο προς το καλό.

 

Για τον John Conolly που πήρες μαζεμένα και ας μην έχεις διαβάσει θα σου πω ότι έκανες πολύ καλά. Δεν γράφει τρόμο βέβαια, αλλά αστυνομικά θρίλερ, με κάποια λίγα στοιχεία φαντασίας και μεταφυσικού, αλλά ο τύπος ΓΡΑΦΕΙ. Έχω πάθει με την γραφή του. Μου αρέσει πάρα πολύ! Την συγκρίνω άμεσα με Κινγκ όταν έγραφε κι εκείνος ωραία, όχι τώρα που γράφει τα τούβλα των 1000+ σελίδων.

Δυστυχώς δεν τα δίνει κοψοχρονιάς. 26 βιβλία τα δίνει 100 ευρώ. Θα το σκεφτώ και μάλλον θα αποφασίσω από Μάρτιο :p

Για John Connolly δεν έχω ακούσει από κανέναν κακή κουβέντα, οπότε είμαι σίγουρος για την αγορά μου. Σε αντίθεση με τον Κουντζ που όλοι λένε ότι έχει 3-4 πολύ καλά και κάποια μέτρια προς καλά(σε γενικές γραμμές). Και ΠΟΛΛΟΙ τον βαριούνται... Και με ξενερώνει κι αυτό που έγραψε ο Nihilio περί "politically correct". Δεν τα γουστάρω καθόλου.

 

Εχω 30 βιβλία του σε pdf αν σε ενδιαφερει.Μπορω να στα στείλω

 

Στα Ελληνικά τα έχεις;

Link to comment
Share on other sites

Διάβασα το ''Ψίθυροι στο Σκοτάδι'' που συνιστά τον τρίτο μου Ντιν Κουντζ μετά από τα ''Φωνή από το Σκοτάδι'', ''Ο Εφιάλτης Παραφυλάει''.

 

Η Χίλαρι Τόμας είναι μία νέα, όμορφη, ανεξάρτητη και πολύ πλούσια γυναίκα. Τα πλούτη όμως και οι ανέσεις που της παρέχουν, δεν την εμποδίζουν καθόλου από το να βασανίζεται από τους δαίμονες της. Ο Άντονι Κλεμένσα ένας νέος ντετέκτιβ αφοσιωμένος στη δουλειά του, έχει ως χόμπι την ζωγραφική. Το τρίο συμπληρώνει ο Μπρούνο Φράι, ένας ψυχοπαθής τεραστίων διαστάσεων που σκοτώνει την ώρα του βιάζοντας και δολοφονώντας γυναίκες. Οι ζωές τους θα ενωθούν σ' ένα κουβάρι που μοιάζει να μην έχει άκρη, και το κυνήγι θα αρχίσει. 

 

Θα χωρίσω το βιβλίο σε δύο μέρη με το πρώτο να είναι καλύτερο. Αυτό έχει να κάνει με ωραίες περιγραφές καταστημάτων, κτιρίων και πόλεων και υπέροχες σκιαγραφήσεις χαρακτήρων. Η παγίδα ιδίως που έστησε στον αστυνόμο η γυναίκα του, ήταν άλλο πράμα. Παράλληλα όμως αναλώνεται υπερβολικά σ' όλα αυτά με αποτέλεσμα η ιστορία να σέρνεται. Δεν μπορώ να πω ότι βαρέθηκα, αλλά θα μπορούσαν να ειπωθούν σε λιγότερες σελίδες. Στο δεύτερο μέρος που περιμένει κανείς την κορύφωση έρχεται, αλλά χωρίς την αναμενόμενη έκρηξη. Αφενός γιατί θάβεται κάτω από πολλούς διαλόγους και αφετέρου γιατί εύκολα καταλαβαίνει κάποιος την εξέλιξη της ιστορίας. Μάντεψα τι παίζει με την διαφορά ότι περίμενα

 

 

 

σωσία και όχι δίδυμο αδερφό.

 

 

 

Είναι καλούτσικο βιβλίο που όμως άνετα μπορεί κανείς να ζήσει και χωρίς αυτό. Αν διαβαστεί σαν ανάλαφρη περιπέτεια θα αρέσει, διαφορετικά μάπα το καρπούζι.

Edited by Δημήτρης
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Βρήκα σε pdf 22 βιβλία του στα ελληνικά, και σκέφτηκα πως είναι ευκαιρία να διαβάσω κι εγώ λίγο Κουντζ που δεν έχω διαβάσει ποτέ τίποτα δικό του. Το πρόβλημα είναι πως έχοντάς τα όλα μπροστά μου έχω χάσει το μπούσουλα και δεν ξέρω από ποιο να αρχίσω. Καμιά πρόταση; Δεν ψάχνω κάτι συγκεκριμένο, απλώς να μην είναι βαρετό, ψυχολογικά δράματα δηλαδή και τέτοια. Σίγουρα κάτι πιο τρόμου ή υπερφυσικού μυστηρίου θα με κάλυπτε περισσότερο (αν και διαβάζοντας τα ποστ εδώ αρχίζω να πιστεύω πως ίσως είναι καλύτερα να πιάσω την οκταλογία του Κινγκ "Μαύρος πύργος" -επίσης σε pdf- που δεν τα έχω διαβάσει ακόμα)..

Link to comment
Share on other sites

Διαβασε το "νυχτες τρομου" για αρχη..

 

"Νύχτες Τρόμου" τότε!! Σ' ευχαριστώ φίλε μου..:)

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

60 Ώρες

Ο Μιτς Ράφερτι είναι ένας ήσυχος συνηθισμένος άνδρας που φροντίζει κήπους και ζει μια ήσυχη ζωή με την γυναίκα του τη Χόλι ως τη στιγμή που κάποιοι την απαγάγουν και ζητούν δύο εκατομμύρια δολάρια. Παρά την εμφανή του αδυναμία να βρει τέτοιο ποσό οι απαγωγείς επιμένουν και για να τον πείσουν ότι δεν αστειεύονται εκτελούν έναν περαστικό μπροστά του. Του δίνουν εξήντα ώρες διορία, αν δεν έχει τα χρήματα σε εξήντα ώρες θα σκοτώσουν τη Χόλι. Ένας αγώνας δρόμου αρχίζει για τον Μιτς που ανακαλύπτει τι είναι ικανός να κάνει για την οικογένειά του αλλά και με πολλές εκπλήξεις στο δρόμο.

Ένα πολύ καλό αστυνομικό μυθιστόρημα και χωρίς παραφυσικές δυνάμεις ή κάτι πέρα από το ανθρώπινο, πράγμα περίεργο για τον Ντην Κουντζ. Το προτείνω ανεπιφύλακτα. 

 

Γενικά μου αρέσει ο Κουντζ και στα άλλα βιβλία που έχω διαβάσει.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Θα επανακυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Bell το Νύχτες τρόμου. 6 Φεβρουαρίου.

Link to comment
Share on other sites

Μολις τελειωσα το "Εφιαλτες του μεσονυχτιου" το οποιο και μου αρεσε πολυ..

 

Παρανοικος επιστημονας σε μικρη απομονωμενη πολη "μεταστρεφει" τον πληθυσμό μεσω μικροσφαιριων υπολογιστη(?) που τους εμφυτευει σε Νεους Ανθρωπους.Μια νεα ταξη ανθρωπων που ειναι απαλαγμενοι απο καθε ανθρωπινο συναισθημα-πλην του φοβου για να τους ελεγχει- και με ανεπτυγμενες αμυνες και δυναμεις(δεν κουραζονται,δεν χρειαζονται υπνο,επουλωνουν τις πληγες τους αμεσα).Σκοπος του να μεταστρεψει ολη την πολη δοκιμαστικα και επειτα ολη την ανθρωποτητα και να γινει μια "ανθρωποτητα μηχανων" την οποια θα εξουσιαζει ο ιδιος σαν θεος.

 

Λογω ομως καποιας ανωμαλιας καποιοι "υποτροπιαζουν" και μεταμορφωμενοι σε διαφορα πλασματα (λυκοι,πιθηκοι,κτλ) σκοτωνουν κοσμο.Λογω των αυξημενων ποσοστων θανατων για μια τοσο μικρη πολη και μαλιστα απο περιεργες και αναληθοφανεις αιτιες μιας και η τοπικη αστυνομια ειναι στο κολπο φτανει στο σημειο ο πρακτορας του FBI Σαμ Μπουκερ ο οποιος με την βοηθεια της Τεσα που φτανει στην πολη για να ερευνησει τον θανατο της αδερφης της που θεωρηθηκε αυτοκτονια αλλα η ιδια δεν το πιστευει,της μικρης Κρισι που καταφερε να ξεφυγει λιγο πριν την "μεταστρεψουν αλλα και του παραλυτου ηρωα του Βιετναμ Χαρι προσπαθουν να καταλαβουν τι συμβαινει και να του ανατρεψουν τα σχεδια..

 

Αυτη ειναι μεσες ακρες η ιστορια η οποια ειναι ενα κραμα sci-fi,horror και drama με πολυ δυνατες σκηνες..Ο Koontz προσπαθει να μιμηθει τον King και φλυαρει λιγο παραπανω το οποιο κανει αλλες φορες καλα και αλλες οχι και τοσο.Σε γενικες γραμμες ομως γραφει καλα-απο τα καλυτερα δικα του που εχω διαβασει-και σε κραταει σε αγωνια μεχρι το τελος..

 

Δυνατες στιγμες του βιβλιου οι περιγραφες των μεταμορφωσεων των ανθρωπων σε μηχανες,η περιγραφη των γεγονοτων που οδηγησαν τον επιστημονα Σαντακ στην παρανοια και την μεγαλομανια του καθως και οι καλογραμμενοι χαρακτηρες που σε κανουν να δενεσαι μαζι τους..Το σιγουρο ειναι οτι ειναι ενα βιβλιο που σου μενει στο νου λογω της ιδιαιτερης ιστοριας του..

 

8/10

Edited by volyros
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Το κρησφύγετο (Hideaway)

 

Σχεδόν εννιά μήνες πέρασαν από την τελευταία φορά που διάβασα βιβλίο του Ντιν Κουντζ, αν είναι δυνατόν! Λοιπόν, αυτό είναι το δέκατο βιβλίο του συγγραφέα που διαβάζω, μπορεί να μην είναι και από τα καλύτερά του, προσωπικά όμως με άφησε ικανοποιημένο. Πριν τρία χρόνια είχα δει την ταινία του 1995 με πρωταγωνιστή τον Jeff Goldblum, από την οποία δεν θυμάμαι και πολλές λεπτομέρειες, πέραν του ότι ήταν μάλλον χαμηλών προδιαγραφών, αλλά ό,τι πρέπει για να περάσει η ώρα. Γι'αυτό και διάβασα το βιβλίο χρόνια μετά, για να μην θυμάμαι και πολλά πράγματα από την πλοκή.

 

Ο Χατς Χάρισον έμεινε νεκρός πάνω από ογδόντα λεπτά, μετά από ατύχημα με το αυτοκίνητο που οδηγούσε, αλλά ένα ιδιοφυής γιατρός κατάφερε να τον επαναφέρει στη ζωή, χωρίς σωματικές παρενέργειες. Ο Χατς δεν θυμάται να είδε τίποτα όλη την ώρα που ήταν νεκρός. Το θέμα είναι ότι όταν... ξαναζωντάνεψε, κάτι σκοτεινό ήρθε μαζί του. Μια απειλητική, μαυροντυμένη φιγούρα ενός νεαρού άντρα που φοράει συνέχεια γυαλιά ηλίου (ακόμα και την νύχτα!), εισβάλει στα όνειρα και την σκέψη του και συχνά-πυκνά τον αναγκάζει να βλέπει σκηνές από φόνους και εγκλήματα. Το θέμα είναι ότι και ο άγνωστος νεαρός, βλέπει που και που σκέψεις και σκηνές από το μυαλό του Χατς. Τι γίνεται στην περίπτωση που αυτός ο διαβολικός τύπος βρει τον Χατς και την οικογένεια του;

 

Ωραίο και ευκολοδιάβαστο υπερφυσικό θριλεράκι, ό,τι πρέπει για να περάσει ευχάριστα και γρήγορα η ώρα. Έχει σκοτεινή ατμόσφαιρα, δυνατές σκηνές και λίγη ένταση, έχει όμως και κάποια από τα κλισέ που έχουν συνήθως τα βιβλία του Κουντζ, όπως ότι οι καλοί είναι πραγματικά καλοί και οι κακοί πραγματικά κακοί, συν το θρησκευτικό υπόβαθρο της μάχης μεταξύ τους. Αν ο αναγνώστης όμως δεν δώσει ιδιαίτερη σημασία σ'αυτά, τότε πιστεύω ότι θα περάσει αρκετά καλά. Όσοι λατρεύετε τον Κουντζ, προτείνω να διαβάσετε πρώτα το βιβλίο και μετά να δείτε την ταινία, που δεν είναι και τόσο άσχημη.

 

7.5/10

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Διάβασα το "Φωνή απ'το σκοτάδι" που έχει γράψει με το ψευδώνυμο Leigh Nichols. Το βιβλίο είναι για γέλια. Δεν ξέρω αν είναι από τα αντιπροσωπευτικά του, αλλά πολλά από αυτά που γίνονται είναι αστεία. Το πόσο εύκολα η μάνα καταλαβαίνει και δέχεται κάποια πράγματα, το οτι ο δικηγόρος μεταμορφώνεται σε Chuck Norris, μέχρι το πόσο εύκολα τους ανοίγουν οι "πόρτες"(δεν γράφω αναλυτικά για να μην κάνω σπόηλερ) για να φτάσουν στο τέλος.... Πείτε μου τουλάχιστον ότι δεν θεωρείται από τα καλύτερα του.... Άλλο ένα έχω διαβάσει μόνο, το οποίο με χάλασε το πόσο pollitically correct ήταν.

Link to comment
Share on other sites

Πείτε μου τουλάχιστον ότι δεν θεωρείται από τα καλύτερα του.... Άλλο ένα έχω διαβάσει μόνο, το οποίο με χάλασε το πόσο pollitically correct ήταν.

 

Από τα λιγότερο γνωστά που έχει γράψει και σίγουρα όχι τόσο αντιπροσωπευτικό. Ούτε εμένα μου άρεσε και τόσο. Διάβασε τα εξής: Φαντάσματα, Ένταση, Ταχύτητα, Νύχτες τρόμου. Αυτά είναι που μου άρεσαν περισσότερο από άλλα. Σίγουρα έχει διάφορες ενοχλητικές συνήθειες στα έργα του, όμως γενικά είναι αρκετά καλός. Τουλάχιστον τα τέσσερα που ανέφερα είναι αρκετά έως πολύ καλά!

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Το ένταση ήταν αυτό που έγινε άτυπα η Γαλλική ταινία "σε υπερένταση";

Link to comment
Share on other sites

Το ένταση ήταν αυτό που έγινε άτυπα η Γαλλική ταινία "σε υπερένταση";

 

Ναι. Μέχρι ένα σημείο η ταινία ακολουθεί ακριβώς τα γεγονότα του βιβλίου, απλά το τέλος της είναι εντελώς διαφορετικό!

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Στις 4 Σεπτεμβρίου θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Bell το Η Πόλη. Τιμή: 7,50€, Σελίδες: 416

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Στις 4 Σεπτεμβρίου θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Bell το Η Πόλη. Τιμή: 7,50€, Σελίδες: 416

Έχοντας διαβάσει το μεγαλύτερο μέρος της βιβλιογραφίας του, αφού πρόκειται για τον αγαπημένο μου συγγραφέα, έχω διαβάσει ήδη το "Τhe City"( στα αγγλικά όπως τα περισσότερα από τα βιβλία του) και δυστυχώς δεν θα έλεγα ότι με ενθουσίασε, ιδιαίτερα άμα το συγκρίνω με την "Αθωότητα"...

Link to comment
Share on other sites

  • 7 months later...

Η προφητεία (Life Expectancy)

 

Την περσινή Πρωτομαγιά ήταν η τελευταία φορά που διάβασα βιβλίο του Ντιν Κουντζ και όσο να'ναι μου έλειψε λιγάκι. Αυτό είναι το ενδέκατο μυθιστόρημά του που διαβάζω και μετά από έξι συνεχόμενα που τους έβαλα από τέσσερα αστεράκια, ήρθε καιρός να ξαναβάλω στον Κουντζ τρία αστεράκια. Η ιστορία μου φάνηκε αρκούντως ευκολοδιάβαστη και ψυχαγωγική, με αρκετή τρέλα, λίγη αγωνία και κάποιες αποκαλύψεις στην πλοκή, όμως νομίζω ότι ο Κουντζ τα (ψιλό) έκανε σαλάτα με την χιουμοριστική προσέγγιση και την όρεξη για πλάκα. Θέλω να πω, σε κάποια σημεία μου φάνηκε τραβηγμένη από τ'αυτιά η χιουμοριστική διάθεση του αφηγητή της ιστορίας, καθώς και της γυναίκας της ζωής του, με αποτέλεσμα ορισμένες σκηνές να μην είναι ρεαλιστικές. Και, επίσης, μου φάνηκαν υπερβολικά όλα αυτά που τράβηξε ο πρωταγωνιστής μας και αυτά που του έκαναν οι εχθροί του.

 

Έχουμε τον Τζίμι Τοκ, που γεννιέται μια νύχτα με άγρια θύελλα, την ίδια στιγμή που ο παππούς του πεθαίνει στην Εντατική του ίδιου νοσοκομείου. Πριν πεθάνει ο παππούς του, προβλέπει ότι θα υπάρξουν πέντε μαύρες μέρες στην ζωή του εγγονού του, μιας και έδωσε πέντε συγκεκριμένες ημερομηνίες. Η πρώτη θα είναι στα είκοσί του και η τελευταία στα τριάντα του. Ο Τζίμι θα μεγαλώσει γνωρίζοντας αυτή την "κατάρα" και θα πρέπει να ετοιμαστεί όσο γίνεται καλύτερα για να αντιμετωπίσει τους άγνωστους κινδύνους των πέντε αυτών ημερομηνιών. 

 

Ενδιαφέρουσα η κεντρική ιδέα και η εκτέλεση δεν είναι άσχημη, απλά θα ήθελα λιγότερη σάχλα και περισσότερη σοβαρότητα σε κάποια σημεία. Δεν έχω πρόβλημα με το χιούμορ και την πλάκα, αρκεί να ταιριάζουν απόλυτα με τις περιστάσεις. Εδώ υπήρχαν στιγμές που οι χαρακτήρες το έριχναν στην πλάκα ενώ τους απειλούσαν με όπλα και γενικά πέρναγαν δύσκολες στιγμές. Επίσης δεν πείστηκα και τόσο από τα κίνητρα των κακών της υπόθεσης. Κατά τ'άλλα απόλαυσα δράση, σασπένς και κάποιες ενδιαφέρουσες ανατροπές/αποκαλύψεις. Η γραφή μου φάνηκε πολύ καλή, ευκολοδιάβαστη και ξεκούραστη. Το τέλος, κλασικά, δεν αλλάζει μιας και μιλάμε για βιβλίο του Ντιν Κουντζ, είναι "ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα". Συμπερασματικά: Ευχάριστο και ψυχαγωγικό ανάγνωσμα, ο αναγνώστης όμως πρέπει να έχει και την ανάλογη όρεξη και να το αντιμετωπίσει πιο χαλαρά και όχι ως κάτι που θα τον τρομάξει (ούτε καν). 

 

7/10

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

  • 10 months later...

Ξερει κανεις απο σας που ειστε μες τα πραγματα αν θα εκδοσει κανεις εκδοτικος οικος το πεμπτο βιβλιο της σειρας Frankenstein, The dead town?Τα δικαιωματα τα ειχε ο Πλατυπους και ειχε ανακοινωσει και την κυκλοφορια του αλλα ωστοσο εκλεισε..

Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

Διάβασα την "Ένταση". Ισχύει ακριβώς ότι έχουν ειπωθεί ήδη σε προηγούμενα σχόλια. Δυνατός ρυθμός, ωραία και ευκολοδιάβαστη γραφή, αρκετή αγωνία. Περιέργως, αν και κάθε φορά που αρχίζω ένα βιβλίο του ξέρω από πριν πώς θα τελειώσει, παρόλα αυτά έχει τον τρόπο του κάθε φορά να με εκπλήσσει. Για παράδειγμα, σε αυτό το βιβλίο με συγκίνησαν αρκετά οι δύο τελευταίες σελίδες. Έχω και το "Φαντάσματα", κάποια στιγμή θα το πιάσω. 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Μέσα στο 2018 θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ψυχογιός το "The Silent Corner", πρώτο βιβλίο μιας νέας αστυνομικής σειράς του συγγραφέα με ηρωίδα μια πράκτορα του FBI, την Jane Hawk.
Ελληνικός τίτλος: Τυφλή γωνία.

32148091

Μάθετε περισσότερα για το βιβλίο στο Goodreads.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..