nikosal Posted November 17, 2006 Share Posted November 17, 2006 Συμφωνώ και εγώ. Η Τρίλιαν φταίει για όλα. Αυτή να πληρώσει. ΥΓ. Το foundation trilogy (δηλαδή foundation, foundation and empire, second foundation) που γράφηκε αρχικά σαν αυτοτελή διηγήματα από το 1942 - 1950, συγκεντρώθηκαν μετά στις συλλογές και έχουν μείνει στη συνείδηση ως ενιαία σειρά, έχει σημειωθεί και αλλού ακριβώς αυτό: Ότι αξιολογείται ως ενιαία σειρά. Άρα, υποθέτω, 9.5/10 araquel. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted November 17, 2006 Author Share Posted November 17, 2006 Έτσι ε; Βγάζουμε την ουρά μας απέξω; . Κι όχι τιίποτα άλλο, αλλά θα πρόκειται για ένα μεγααααααλο λογαριασμό κλινικής - θα πρεπει να δουλεύω 15 χρόνια για να τον πληρώσω . Επισης είναι και τα foundation and earth και foundation's edge, τα εκτός τριλογίας. Τώρα δε θυμάμαι και γω που πρωτοεμφανίζεται το Μουλάρι...θα το δω αν είναι και θα σου πω ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 17, 2006 Share Posted November 17, 2006 Το Μουλαράκι εμφανίζεται στο δεύτερο μισό του foundation and empire, δηλαδή του δεύτερου βιβλίου της τριλογίας. Και συνεχίζει στο τρίτο βιβλίο, με το search by the mule... Νομίζω ότι το μουλάρι ήταν η κορύφωση του παλιού εκείνου foundation... Το καλύτερο σημείο του. Περισσότερο από την ίδια την ψυχοϊστορία, με είχε εντυπωσιάσει η σκέψη του πώς ένας άνθρωπος με ξεχωριστές ιδιότητες μπορούσε να την ανατρέψει. Σας έχω πει ότι έχω την τριλογία σε τρία ωραία paperbacks του 1964, με βαμμένα τα άκρα των σελίδων όπως τα βλέπεις από το πλάι; Κάτι που συνηθιζόταν τότε. Τα είχα αγοράσει σχεδόν τσάμπα από το αμερικάνικο ebay. Στο οποίο μπορείτε να βρείτε ολόκληρα πακέτα βιβλίων εφ (κάντε search με τις λέξεις: science fiction lot) πχ. 50 βιβλία για 10-20 $ και άλλα τόσα για μεταφορικά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 19, 2006 Share Posted November 19, 2006 Timescape (Απόδραση από το χρόνο, 1980), G. Benford Δυσκολεύτηκα αρκετά να αξιολογήσω αυτό το βιβλίο, όσο είχα δυσκολευτεί όταν το διάβαζα να αποφασίσω αν μου άρεσε ή όχι. Για αυτό το κράτησα καιρό δίπλα στον υπολογιστή, ξεφυλλίζοντάς το και διαβάζοντας ξανά αρκετές σελίδες, στην προσπάθεια να καταλήξω. Η ιδέα πίσω από το Timescape είναι γνώριμη και ειπωμένη ξανά (μήνυμα πίσω στο χρόνο για να αποφευχθεί μια οικολογική και κοινωνική καταστροφή), αλλά ο Μπένφορντ τη δίνει με ένα τρόπο καινούργιο και ρεαλιστικό. Υπερβολικά ρεαλιστικό θα έλεγε κανείς, δίνοντας βάση και έκταση όχι μόνο στα απαραίτητα για την πλοκή δεδομένα αλλά και στην καθημερινότητα των ερευνητικών κέντρων και των επιστημόνων που τα στοιχειώνουν, ανακατεύοντας από απελπισμένους έρωτες, ζήλειες και αντιδικείες ως την αναζήτηση πόρων για έρευνα. Πετυχαίνει έτσι πιθανότατα να προσελκύσει αναγνώστες πέρα από τον κύκλο της εφ, αλλά από την άλλη σε πολλά σημεία κουράζει με ατέλειωτους διαλόγους και επεισόδια που και περιορισμένα συνδέονται με την πλοκή και ελάχιστα έχουν να μας πουν, ούτως ή άλλως. Να, τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές θυμήθηκα τι είχα σκεφτεί όταν έφτανα στις τελευταίες σελίδες: Βρε παιδί μου, αλλού ξέρουν να γίνονται βάναυσοι, εδώ δεν μπορούσε ο εκδότης να κόψει 100 σελίδες, να μιλάμε τώρα για ένα εξαιρετικό βιβλίο; 5.0 + 3.0 = 8.0 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
PiKei Posted November 21, 2006 Share Posted November 21, 2006 Είναι η πρώτη μου φορά σε φόρουμ και ειλικρινά ψάχνομαι ακόμα με το πως δουλεύουν ακόμα και τα βασικά. Ελπίζω πως το κάνω σωστά. Θα το δείξει... η νεκροψία. Στέλνω λοιπόν την πρώτη μου αξιολόγηση. Η ΛΕΞΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΔΑΣΟΣ Το βιβλίο -παρ' όλο το σχετικά μικρό του μέγεθος - είναι αριστουργηματικό, ιδίως αν συνυπολογίσει κανείς την εποχή που γράφτηκε και δημοσιεύτηκε (1972). Με τους βαθμολογικούς όρους που διάβασα πως πρέπει να χρησιμοποιούμε θα του έδινα συνολικά ένα 9.00 (5.00 + 4.00), γιατί θεωρώ πως από "λογοτεχνική" άποψη ξεπερνάει κατά πολύ τα αντίστοιχα βιβλία της εποχής, ενώ από άποψη πλοκής (με την έννοια των "ανατροπών" στην δράση που τόσο λατρεύουμε οι φανς της ΕΦ) υπάρχουν και καλύτερα στην εποχή του. Όμως η ανάπτυξη των χαρακτήρων, η διαφορά της οπτικής τους αλλά και η απόδοση της σύγκρουσης είναι πραγματικά μεγαλειώδεις. Όπως επίσης μεγαλειώδης είναι και η "θέση" πως η εξέλιξη και αλλαγή μιας κοινωνίας δεν προκύπτει από το ηθικό της σύστημα, αλλά από τις ανάγκες που αυτή συναντά κατά την διαδρομή της. Η Ούρσουλα Λε Γκεν έχει μια εκπληκτική ικανότητα, να παράγει κόσμους με μια σχεδόν "μητρική" ματιά. Ακόμα και οι πιο "άγριοι" κόσμοι της είναι παιδιά της, που η ίδια θέλει το καλό τους. Έχουν βάθος, έκταση, κίνητρα, προβλήματα, και πάνω από όλα πραγματικούς ήρωες-χαρακτήρες που αρνείσαι να τους δεις σαν "αναλώσιμους" προς χάριν της Ιστορίας. Αν τα έχω κάνει σωστά θα επανέλθω. Αν όχι, θα την ψάξω και θα επανέλθω. Καλώς σας βρήκα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
PiKei Posted November 21, 2006 Share Posted November 21, 2006 Ούμπικ Τι είναι άραγε το Ούμπικ; Ένα σπρέι, ένα βαποριζατέρ; Όχι, είναι ένα από τα βιβλία του Φίλιπ. Κ. που ή το λατρεύεις ή το μισείς. Ανήκω στους λάτρεις του και το να το βαθμολογήσω μου προκύπτει "ιερόσυλο". Και φυσικά γι αυτό και θα το κάνω... Η θεματική της ψεύτικης και τελικά ανύπαρκτης πραγματικότητας που διαποτίζει τον κόσμο του Φ.Κ.Ν βρίσκει σ' αυτό το βιβλίο μια από τις υψηλότερες κορυφές της. Και η πλοκή του βιβλίου είναι καταιγιστική. Ο ήρωας, ο γνωστός Ντίκειος χαρακτήρας. Η "λογοτεχνία" συνειδητά απουσιάζει... μάλλον έχει πάει μια βόλτα κάπου αλλού... Κατά συνέπεια τα νούμερα είναι "6+3.5", ήτοι "9.5" και το δίνω... δαγκωτό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
PiKei Posted November 21, 2006 Share Posted November 21, 2006 Αξιολόγησης συνέχεια: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΥΣΣΑΣ Πλατεία Λένιν, πρώην Συντάγματος Ευχαριστώ θερμά τον Δημήτρη Φύσσα που έγραψε αυτό το άψογο βιβλίο. Και το λέω γιατί, σπάνια έχω προσωπικά ευχαριστηθεί τόσο πολύ μυθιστόρημα ΕΦ από Έλληνα συγγραφέα. Κάπου εκεί μετά το δεύτερο ή τρίτο κεφάλαιο αρχίζω να βαριέμαι, να βρίσκω τρύπες, να θεωρώ ότι παραείναι "Αμερικάνος" ή "Ελληνας" στο ύφος και την θεματολογία. Είναι παλούκι να γράφεις ΕΦ στην Ελλάδα... ας το αφήσουμε στην άκρη αυτό, για συζήτηση στο μέλλον. Κι ας έρθουμε στην Πλατεία Λένιν, πρώην Συντάγματος. Το βιβλίο είναι Εναλλακτική Ιστορία της μιάς παραδοχής. Στο τέλος του Β' Παγκοσμίου η Ελλάδα πήγε στο Ανατολικό Μπλοκ. Δεν θέλω να πω τίποτα που θα "ξενερώσει" την απόλαυση της ανάγνωσης ή θα "κάψει" την έκπληξη. Το βιβλίο τα έχει όλα. Χαρακτήρες, δράση, σκέψη, αναφορές, χιούμορ, ουσία, σκέψη... Και επιπλέον είναι γραμμένο "γατίσια", χωρίς λογοτεχνίζουσες παραφυάδες, με εκπληκτική λιτότητα και ύφος. Θα με ενδιέφερε να δω την αξιολόγηση του βιβλίου και από κάποιον που να είναι κάτω από εικοσιπέντε, γιατί εγώ δυστυχώς λόγω υπεργήρατος (πως λέμε υπερδιάστημα;) "πιάνω" όλες τις αναφορές και την πλάκα που κάνει ο Φύσσας με πρόσωπα και πράγματα και φυσικά αυτό με κάνει να συμμετέχω ακόμα πιο πολύ στην ανάγνωσή του. Επειδή όμως η βαθμολογία είναι έτσι κι αλλιώς προσωπική, θα του δώσω 5.5 στο πρώτο σκέλος και ολόκληρο το 4 στο δεύτερο, δηλαδή 9.5 (κι αυτό μόνο γιατί ακόμα τρομάζω να δώσω σε κάτι 10). Πλάκα-πλάκα μέσα στο 2006, βγήκανε μερικά πολύ δυνατά βιβλία από Έλληνες... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted November 22, 2006 Share Posted November 22, 2006 Contact - Carl Sagan Ο Sagan πλέκει μία πολύ όμορφη και επιστημονικά αληθοφανής ιστορία σε αυτό το βιβλίο. Και η ταινία με την Jodi Foster ήταν μία αρκετά πιστή μεταφορά του βιβλίου. Αξιολόγηση: 4.0/3.0 = 7.0 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 22, 2006 Share Posted November 22, 2006 O δρόμος του Ντέστινι (Destiny's Road) Λάρι Νίβεν Ένα από τα τελευταία βιβλία του Νίβεν, ξεκινά με ενδιαφέρον (ο συγγραφέας φτιάχνει με φαντασία, νέες ιδέες και πειστικότητα την ατμόσφαιρα ενός πλανήτη όπου οι μακρινοί απόγονοι των αρχικών αποίκων έχουν εγκαταληφθεί στη μοίρα τους) για να καταλήξει προς τη μέση σε κουραστικές φλυαρίες και να τελειώσει ανιαρά και με ελάχιστη σύνδεση σε σχέση με τα αρχικά γεγονότα. Ε, ομολογώ ότι εκεί προς το τέλος μπορεί να έχασα και κάτι, γιατί προχωρούσα τις σελίδες δύο - δύο... (2.5 + 2.0) = 4.5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 22, 2006 Share Posted November 22, 2006 Tau Zero του Πολ Άντερσον (Paul Anderson) Η Λεονόρα Κριστίν, το διαστημόπλοιο που μεταφέρει 50 άποικους από τη Γη στην καινούργια τους κατοικία με υπό-φωτεινή ταχύτητα, αντιμετωπίζει ένα "μικρό" τεχνικό πρόβλημα και οι επιβάτες του κάθε δευτερόλεπτο απομακρύνονται όχι απλά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα (κάτι που θα συνέβαινε έτσι και αλλιώς) αλλά από την ίδια την ανθρωπότητα. Το πλήρωμα μια καταρρέει, μια ελπίζει ξανά, μια βυθίζεται εκ νέου στην απόγνωση, μια πασχίζει να σταθεί όρθιο και να βρει νόημα στην κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει. Ένα κλασικό αριστούργημα της εφ που συνδυάζει μοναδικά το ταξίδι στο χώρο, το χρόνο και τις επιπτώσεις του στον άνθρωπο. Σίγουρα θα το διαβάσετε μονορούφι. Εκτός των άλλων, είναι και αρκετά σύντομο, χτισμένο στην παράδοση της δεκαετίας του '60 και του '70, πριν εμφανιστούν τα πρώτα "τούβλα"... (6.0 + 3.5 =) 9.5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 23, 2006 Share Posted November 23, 2006 Πλατεία Λένιν, πρώην Συντάγματος του Δημήτρη Φύσσα Ο Φύσσας είχε την έξοχη ιδέα να στήσει ένα μυθιστόρημα εναλλακτικής ιστορίας πάνω στη σύγχρονη Ελλάδα του 20ου αιώνα. Το 1945 οι Σοβιετικοί δεν έχουν σταματήσει στη Βουλγαρία και οι Άγγλοι και Αμερικανοί δεν έχουν μπει ποτέ στην Ελλάδα. Οι ιστορικές συνθήκες που οδήγησαν στον εμφύλιο έχουν ανατραπεί και η Ελλάδα είναι ακόμα, στα μέσα της δεκαετίας του '70 (οπότε ξεκινά η αφήγηση), λαϊκή δημοκρατία. Το βιβλίο έχει μερικές πολύ καλές στιγμές (όπως η εκπληκτική διακωμώδηση του ποιητή Γιάννη Ρίτσου στο ξεκίνημά του και η ταραχώδης συνάντηση -σε μια αυλή- δύο εκ των πρωταγωνιστών με πιστούς στο καθεστώς εργάτες -εκεί νομίζω ότι ο Φύσσας αναπλάθει με τρομερή ακρίβεια κουβέντες στις οποίες έχω πολλές φορές συμματάσχει) αλλά και κάποιες μικρές αφηγηματικές αδυναμίες (θεωρώ ότι ο συγγραφέας το παρακάνει λίγο με το σχήμα μπρος πίσω στο χρόνο και μας στερεί λίγη από τη συγκίνηση που θα νιώθαμε αν δεν γνωρίζαμε την κατάληξη. Επίσης κάποιες αλλαγές στο πρόσωπο της αφήγησης -τρίτο / πρώτο- ίσως ξενίσουν). Συνολικά όμως ένα δυνατό και ολοκληρωμένο μυθιστόρημα. Αν και αποφεύγω παρόμοιες κρίσεις, νομίζω ότι είναι το καλύτερο εφ βιβλίο έλληνα συγγραφέα που έχω διαβάσει (με ελλείψεις τα διαβάσματά μου). Αναρωτιέμαι όμως και εγώ (όπως και ο PiKei) αν θα το απολαύσουν εξίσου οι νεότεροι αναγνώστες. Το ελπίζω. (4.5 + 3 =) 7.5 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mort13 Posted November 23, 2006 Share Posted November 23, 2006 (edited) Κάποια ακόμα... Babel-17 - Samuel Delany: 8 I have no mouth and I must scream - Harlan Ellison: 8 Nova - Samuel Delany: 9 Speaker for the Dead - Orson Scott Card: 8.5 Dr. Adder - K.W. Jeter: 6.5 Agent of Chaos - Norman Spinrad: 8 World War Last - Norman Spinrad: 8 Camp Concentration - Thomas Disch: 8 Starship Troopers - Robert Heinlein: 7.5 A και μια πιθανή διόρθωση: Στην κατηγορία Β (βιβλία με 1 αξιολόγηση) υπάρχουν τα And call me Conrad του Zelazny και The Immortal επίσης του Zelazny. Βιβλίο του Zelazny "The Immortal" δεν ξέρω, ξέρω όμως το "This Immortal", το οποίο είναι το... "And call me Conrad"! (Για την ακρίβεια το "Αnd call me Conrad" είναι η νουβέλλα που αργότερα επεκτάθηκε σε μυθιστόρημα με τον τίτλο "This immortal"). Δεν έχω διαβάσει τη νουβέλλα για να ξέρω πόσο διαφορετική είναι από το μυθιστόρημα, αλλά μήπως πρέπει να τα ενώσουμε; Edited November 23, 2006 by Tauntaun13 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
sadorinius Posted November 23, 2006 Share Posted November 23, 2006 Λοιπόν προτείνω κι εγώ του Λάρι Νίβεν 'ο δρόμος του Ντέστινι' για αξιολόγηση. Έχω χαθεί κάπως σχετικά με το ποιά είναι για να μπουν στη λίστα για αξιολόγηση και ποιά είναι για να αξιολογηθούν. Πού θα βρω τις σχετικές λίστες? Τέλος πάντων από αξιολογήσεις: Time considered as a helix of semi-precious stones - Samuel Delany (Ο χρόνος ως έλικας ημιπολύτιμων λίθων) 6 για γραφή, 4 για πλοκή (έτσι δε πάνε?) Και μόνο για το τίτλο 10 στα 10 Repent Harlequin, said the Tick-Tock Man - Harlan Ellison (Μετάνιωσε Αρλεκίνε, είπε ο Τικιτάκας) Η Μετάφραση ίσως κακή? Νομίζω όλοι το διαβάζαμε απο τον Εξάντα. Πάντω 4 στα 6 για γραφή και 4 στα 4 για πλοκή. Man Plus - Frederick Pohl (Ο άνθρωπος συν) Καλό αλλά παλιό. Γραφή 2 στα 6 και πλοκή 2,5 στα 4 A Deepness in the Sky, Vinge Δεν το είχαμε αξιολογήσει? Πολύ καλός ο Vince, πλοκή πάντα 4 στα 4 και γρφή 4,5 στα 6 The Ship who Sang, McCaffrey Τα παλιά που δεν είναι αριστουργήματα χάνουν πολύ τη γοητεία τους, έτσι δεν είναι? Πλοκή πάντως 4 στα 4 και γραφή 3 στα 6 Οι ειδήσεις των 11 Είναι ΕΦ? Στα ελληνιά το είχα διαβάσει και δεν μου άρεσε η γλώσσα. 1,5 στα 6 και γραφή και 3 στα 4 πλοκή Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 23, 2006 Share Posted November 23, 2006 (edited) Sad, για σένα και όλα τα μέλη: Τα προς αξιολόγηση βιβλία είναι: α) όσα ήδη περιλαμβάνονται στη λίστα β) όσα έχουν περάσει τη διαδικασία των προτάσεων αλλά δεν έχουν ακόμα μπει στη λίστα (γιατί δεν έχουν συγκεντρώσει τον minimum αριθμό αξιολογήσεων). Αυτά τα δεύτερα θα τα βρίσκεις τώρα και πάντα στο τελευταίο (δηλαδή στο κάτω κάτω) μήνυμα του τόπικ " Pinned: Λίστα καλύτερων βιβλίων ΕΦ". Έτσι με μια ματιά στο ίδιο τόπικ θα έχει ο καθένας μας τα προς αξιολόγηση βιβλία, συγκεντρωμένα σε δυο γειτονικά μηνύματα. Το προτελευταίο θα είναι πάντα η πιο τελευταία, η πιο επίκαιρη λίστα και το τελευταίο τα προς αξιολόγηση βιβλία που δεν είναι ακόμα στη λίστα. Ξεκαθάρισε; [ΥΓ. Τουλάχιστον αυτό ισχύει τώρα, αν με την trillian αποφασίσουμε να το αλλάξουμε για λόγους ευκρίνειας και διευκόλυνσης των μελών θα ενημερώσουμε.] Επίσης Sad, δες σε παρακαλώ αν χρειάζεται να διορθώσεις την τελευταία σου αξιολόγηση, καθώς -θυμίζω- αξιολογούμε με 6 την πλοκή κλπ. και με 4 τη γραφή κλπ. Άλλες διευκρινίσεις: α) Έγινε καταρχάς η διόρθωση που υπέδειξε ο tauntaun13, μιλάμε για την ώρα μόνο για το this immortal, δηλ. τη μεταγενέστερη μυθιστορηματική γραφή του ...and call me Conrad. Πάντως από ό,τι βλέπω το ...and call me Conrad έχει κυκλοφορήσει παλιότερα στα ελληνικά στις εκδόσεις Οργάσματρο με τίτλο Επιστροφή στη Γη, σε μετάφραση Πάνου Κουτρουμπούση. Το ανέσυρα από τη βιβλιοθήκη μου, το είχα διαβάσει αλλά δεν το θυμάμαι καθόλου (ούτε λέξη) για να έχω γνώμη για την ενοποίηση ή μη. Βλέπω όμως ότι είναι αρκετά μεγάλο, 135 σελίδες, σαφώς μπαίνει στη λίστα και ως αυτοτελές μυθιστόρημα αν θέλουμε, ας πουν και άλλοι τη γνώμη τους. β) Όχι δεν προτείνουμε και δεν περιλαμβάνουμε στη λίστα (τουλάχιστον όχι ακόμα) διηγήματα. Προτείνουμε όμως και περιλαμβάνουμε (βλ. faq) συλλογές διηγημάτων που έχουν κυκλοφορήσει και καθιερωθεί στη συνείδηση του αναγνωστικού κοινού ως αυτοτελή βιβλία (ως συλλογές με κοινό τίτλο). Πχ. Ι robot κλπ. γ) Θυμίζω ότι έχουμε συμφωνήσει -και είναι σωστό- να μην λαμβάνουμε υπόψη στην αξιολόγησή μας τη μετάφραση. Αυτό γιατί αδικούνται τα βιβλία που έχουν κακή μετάφραση και επίσης γιατί πολλά βιβλία δεν έχουν μεταφραστεί καν στα ελληνικά. Στο κάτω κάτω δεν αξιολογούμε μια ελληνική έκδοση βιβλίου, αξιολογούμε ένα πρωτότυπο έργο. Βέβαια μια κακή μετάφραση αναπόφευκτα κάνει τον αναγνώστη να αξιολογεί το βιβλίο χειρότερα. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό, απλά στις περιπτώσεις που ο αναγνώστης μπορεί να καταλάβει πού και σε πιο βαθμό το βιβλίο "χαλιέται" από τη μετάφραση, ας προσπαθεί να αξιολογεί το πρωτότυπο κείμενο. Edited November 23, 2006 by nikosal Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mort13 Posted November 23, 2006 Share Posted November 23, 2006 Αν δεν επιτρέπονται διηγήματα, πρέπει να βγει από τη λίστα το I have no mouth and I must scream. Και υπάρχουν και κάποιοι ακόμη τίτλοι που είναι στο όριο να χαρακτηριστούν διήγημα ή νουβέλλα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 23, 2006 Share Posted November 23, 2006 Ναι, είναι διήγημα και εφόσον δεν έχει κυκλοφορήσει (κάτι που δεν το γνωρίζω, όποιος ξέρει ας πει) ως συλλογή με αυτόν τον τίτλο κλπ. κλπ. θα πρέπει να βγει. Μια πρόχειρη αναζήτηση στο ίντερνετ έδειξε ότι δεν έχει κυκλοφορήσει. Νομίζω και εσύ tauntaun13 όταν το αξιολόγησες, ως αυτόνομο διήγημα το αξιολόγησες, οπότε πράγματι το σβήνουμε. Νομίζω ότι οι λόγοι φυσικά είναι προφανείς, αν προσπαθήσουμε να βάλουμε και διηγήματα στη λίστα θα επέλθει χάος. Εξάλλου δεν νομίζω καν ότι ένας τύπος αξιολόγησης 10/10 ταιριάζει στα διηγήματα που έχουν περιορισμένο μέγεθος, άρα σου αφήνουν μικρότερες δυνατότητες να αξιολογήσεις πλοκή, γραφή κλπ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elen Posted November 24, 2006 Share Posted November 24, 2006 βαθια ανασα... και ξεκιναω ελπιζοντας να μην ξεχασω κατι... Brave new world 6\10 1984 Οργουελ 9\10 Ακομη και οι θεοι Ασιμωφ7\10 the man in the high castle P.Dick 9\10 Bug Jacj Baron N.Spinrad 8\10 Ursula Le Gun the word for world is forest 9\10 An call me conrad Zelanzy 8\10 και το προτεινω ανεπιφυλακτα σε οσους δεν το εχουν διαβασει Ο δρομος του Ντεστινι Νιβεν 4\10 (και εγω εφτασα να γυρναω δυο δυο τις σελιδες...) Οι πρακτορες του Χαους Σπινραντ 7\10 Solaris Lem 9\10 Τα ημερολογια των αστρων Lem 9\10 Contact Sagan 9\10 Επικυριαρχοι Α. Κλαρκ 6.5\10 Τhe End off eternity Ασιμωφ 8\10 2001 Κλαρκ 6.5\10 Το ηλεκτρικο προβατο Ντικ 7\10 Φαρεναιτ 451 Μπραντερι 7\10 Τα παιδια του Ντιουν 4\10 (ισως ειμαι ιεροσυλη αλλα ποτε δεν με ενθουσιασε η σειρα, παντα μου εδινε την αισθηση οτι την προχωρησε γιατι η πρωτη ειχε πολυ επιτυχια...) Dune 6\10 starship Troopers 5\10 Aυτα προς το παρων Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
sadorinius Posted November 24, 2006 Share Posted November 24, 2006 Λοιπόν αξιολογώντας τα σωστά τώρα: Time considered as a helix of semi-precious stones - Samuel Delany (Ο χρόνος ως έλικας ημιπολύτιμων λίθων) 4για γραφή, 6 για πλοκή Και μόνο για το τίτλο 10 στα 10 Repent Harlequin, said the Tick-Tock Man - Harlan Ellison (Μετάνιωσε Αρλεκίνε, είπε ο Τικιτάκας) Η Μετάφραση ίσως κακή? Νομίζω όλοι το διαβάζαμε απο τον Εξάντα. Πάντω 2.5 στα 4 για γραφή και 6 στα 6 για πλοκή. Man Plus - Frederick Pohl (Ο άνθρωπος συν) Καλό αλλά παλιό. Γραφή 1 στα 4 και πλοκή 4 στα 6 A Deepness in the Sky, Vinge Δεν το είχαμε αξιολογήσει? Πολύ καλός ο Vince, πλοκή πάντα 6 στα 6 και γραφή 3 στα 4 The Ship who Sang, McCaffrey Τα παλιά που δεν είναι αριστουργήματα χάνουν πολύ τη γοητεία τους, έτσι δεν είναι? Πλοκή πάντως 6 στα 6 και γραφή 2 στα 4 Οι ειδήσεις των 11 Είναι ΕΦ? Στα ελληνικά το είχα διαβάσει και δεν μου άρεσε η γλώσσα. 0.5 στα 4 για γραφή και 3.5 στα 6 για πλοκή Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted November 25, 2006 Share Posted November 25, 2006 (edited) 1984-George Orwell 8,5 (5,5-3) Brave New world - Aldus Huxley 8 (5,5-2,5) Childhood's End - Artur Clarke 7(5-2) Prelude to Foundation(το Γαλ.Αυτοκρατορια 6 λεω)- Isaac Asimov 6,5 (4,5-2) EDIT!!! Επειδη δεν ειδα να εχω δωσει βαθμο στο αγαπημενο μου βιβλιο(παρεουλα με το Ντιουν θα ελεγα),ας συμπληρωσω εδω καλου κακου Lord of Light - Roger Zelazny 10(6-4) Edited November 26, 2006 by heiron Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 26, 2006 Share Posted November 26, 2006 Alfred Bester, Το πεπρωμένο μου είναι τα άστρα (Tiger Tiger / The Stars my Destination) Σε μια άλλη περίπτωση η Sadorinius έγραφε ότι τα παλιά βιβλία που δεν είναι αριστουργήματα χάνουν κάποια στιγμή τη γοητεία τους και αναπόφευκτα μας βάζει έτσι να σκεφτούμε τα λιγοστά εκείνα αριστουργήματα της εφ που διαβάζονται δεκαετίες μετά τη συγγραφή τους σαν να μην έχουν γεράσει μια μέρα. Για πόσα βιβλία μπορεί να το πει κανείς αυτό; Είναι μετρημένα στα δάκτυλα και το The Stars my Destination, που κλείνει φέτος μισό αιώνα ζωής (1956) είναι κατά τη γνώμη μου ένα από αυτά. [Εμβόλιμη σημείωση: Το θέμα βέβαια δεν είναι να αναγνωρίσεις τα αριστουργήματα σαράντα, πενήντα χρόνια μετά τη συγγραφή τους (ή τη δημιουργία τους γενικότερα, μιλώντας για άλλες κατηγορίες έργων τέχνης), όταν έχουν κερδίσει τη γενική αποδοχή. Κάτι χάνεις τότε. Όχι βέβαια την αισθητική απόλαυση -αυτή θα παραμείνει και πιθανά θα είναι ακόμα μεγαλύτερη αφού το έργο τέχνης θα έχει στο μεταξύ επηρεάσει άλλους καλλιτέχνες, θα έχει ανοίξει νέους δρόμους, θα έχει δημιουργήσει ρεύματα, και όλα αυτά θα έχουν συνθέσει ένα πλαίσιο χάρη στο οποίο το παλιό εκείνο αριστούργημα θα μας φαίνεται πιο βατό, πιο αναγνωρίσιμο, πιθανότατα πιο απολαυστικό (δείτε πχ. την περίπτωση του Καβάφη ή πολλών μουσικών και ζωγράφων που με το ρηξικέλευθο έργο τους βρέθηκαν πολύ μπροστά από την εποχή τους). Όχι, το δύσκολο είναι να αναγνωρίσεις τα έργα που ανοίγουν νέους δρόμους, που πατούν σε νέο έδαφος, που κάνουν πετυχημένα χρήση νέας φόρμας και ύφους, τη στιγμή που γεννιούνται και έρχονται σε ρήξη με το παρόν. Αλλά φυσικά αυτό είναι χάρισμα σπάνιο, που θα ήθελα πολύ να διαθέτω.] Διαβάζοντάς το δύσκολα θα πιστέψεις ότι γράφηκε το 1956. Τίποτα στον κεντρικό ήρωα δεν θυμίζει τους διαστημάνθρωπους του Κλαρκ, του Ασίμοφ, των υπολοίπων συγγραφέων εκείνης της εποχής. Ο -απείρως πιο περίπλοκος- Μοντεχρίστος του 25ου αιώνα πονά περισσότερο από τον ευγενή ήρωα του Δουμά, φυλακίζεται σε ένα απίστευτα τρομακτικότερο Σατό ντ' Ιφ, δραπετεύει εξίσου επεισοδιακά, χρησιμοποιεί επιδέξια το κοινωνικό οικοδόμημα στηριγμένο στην ανισότητα και την επιβολή των τεράστιων επιχειρήσεων και εκδικείται πολύ πιο σκληρά από εκείνον. Και επίσης το ύφος, το στιλ γραφής του Μπέστερ είναι συγκλονιστικά σύγχρονο. Φυλάω τα δεκάρια για 2-3 βιβλία μόνο, και νομίζω έγινε κατανοητό γιατί το "Πεπρωμένο..." είναι ένα από αυτά. (6 + 4 =) 10 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
elen Posted November 26, 2006 Share Posted November 26, 2006 Ναι, είναι διήγημα και εφόσον δεν έχει κυκλοφορήσει (κάτι που δεν το γνωρίζω, όποιος ξέρει ας πει) ως συλλογή με αυτόν τον τίτλο κλπ. κλπ. θα πρέπει να βγει. Υπαρχει στα ελληνικα απο εκδοσεις Αποπειρα , πρωτη εκδοση 1991(τροχιες στην Ε,Φ,), ο τιτλος ειναι αυτουσιος (δεν εχω στομα και πρεπει να ουρλιαξω) και περιεχει και την νουβελα Το πουλι του θανατου η αλλιως Τhe deathbird. Tελικα τι κανουμε? το αξιολογουμε η οχι? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mort13 Posted November 26, 2006 Share Posted November 26, 2006 (edited) Υπαρχει στα ελληνικα απο εκδοσεις Αποπειρα , πρωτη εκδοση 1991(τροχιες στην Ε,Φ,), ο τιτλος ειναι αυτουσιος (δεν εχω στομα και πρεπει να ουρλιαξω) και περιεχει και την νουβελα Το πουλι του θανατου η αλλιως Τhe deathbird. Tελικα τι κανουμε? το αξιολογουμε η οχι? Οι συλλογές που είχε βγάλει η Απόπειρα είχαν "ανακατωμένα" διηγήματα, στην ουσία ήταν κάτι σαν "best-of" κι όχι πιστές μεταφορές στα ελληνικά κανονικών συλλογών. Υπάρχει στα Αγγλικά συλλογή του Ellison που περιέχει το IHNMAIMS και το έχει ως τίτλο αλλά περιέχει κι άλλα 6 αυτόνομα διηγήματα! Γενικά πιστεύω ότι είναι επικίνδυνο να βαθμολογούμε συλλογές γιατί η βαθμολογία δεν θα είναι αντιπροσωπευτική. Αν ένα διήγημα είναι πολύ καλό (στη συγκεκριμένη περίπτωση ιστορικό για τον χώρο), δεν μπορεί να πάρει χαμηλό βαθμό επειδή ο ανθολόγος έτυχε να βάλει και 5 μέτρια ή κακά πχ διηγήματα δίπλα του. Εκτός αν μιλάμε για έργα σαν το "I, Robot" που στην ουσία όμως, μόνο συλλογή διηγημάτων δεν είναι και είμαστε σίγουροι ότι παντού έχει εκδοθεί στην ίδια μορφή και δεν νομίζω ότι όσοι το έχουν βαθμολογήσει κάθησαν και βαθμολόγησαν κάθε "διήγημά" του ξεχωριστά κι έβγαλαν μετά το μέσο όρο. Ουσιαστικά είναι η ίδια συζήτηση με το αν πρέπει να κρίνουμε το Dune σαν μια σειρά ή ξεχωριστά κάθε βιβλίο. Γι'αυτό προτείνω να μην βαθμολογούμε συλλογές (εκτός αν έχουν τη συνοχή του "I, Robot") και κάποια στιγμή όταν θα αξιολογούν πλέον αρκετά άτομα, να φτιάξουμε και μια λίστα με διηγήματα. Edited November 26, 2006 by Tauntaun13 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 26, 2006 Share Posted November 26, 2006 Ναι, όλα αυτά τα επιχειρήματα είναι σωστά και δεν αλλάζουν και σε τίποτα τα συμφωνηθέντα. Αξιολογούμε μόνο συνεκτικές συλλογές διηγημάτων, που εκδόθηκαν από το συγγραφέα ως ενότητα και έχουν κατοχυρωθεί στη συλλογική αναγνωστική συνείδηση ως τέτοια κλπ. κλπ. Για αυτό δεχόμαστε το I Robot και για αυτό θα δεχτούμε και άλλες συλλογές με τα χαρακτηριστικά αυτά (και όχι τυχαίες παραθέσεις διηγημάτων από έναν εκδότη σε μια γλώσσα κλπ.). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Neveryon Posted November 27, 2006 Share Posted November 27, 2006 Alfred Bester, Το πεπρωμένο μου είναι τα άστρα (Tiger Tiger / The Stars my Destination) Σε μια άλλη περίπτωση η Sadorinius έγραφε ότι τα παλιά βιβλία που δεν είναι αριστουργήματα χάνουν κάποια στιγμή τη γοητεία τους και αναπόφευκτα μας βάζει έτσι να σκεφτούμε τα λιγοστά εκείνα αριστουργήματα της εφ που διαβάζονται δεκαετίες μετά τη συγγραφή τους σαν να μην έχουν γεράσει μια μέρα. Για πόσα βιβλία μπορεί να το πει κανείς αυτό; Είναι μετρημένα στα δάκτυλα και το The Stars my Destination, που κλείνει φέτος μισό αιώνα ζωής (1956) είναι κατά τη γνώμη μου ένα από αυτά. Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον nikosal. Ο Bester είναι από τους ανθρώπους που απολαμβάνω να διαβάζω ό,τι έχουν γράψει. Δε συμφωνώ πάντα – και τι νόημα θα είχε άλλωστε – ούτε «επικοινωνώ» μαζί του με την πρώτη ανάγνωση. Αλλά έχει κάποια πράγματα που επιμένουν να μένουν καρφωμένα στο υποσυνείδητό μου, πράγματα που ξαναγυρίζω σ’ αυτά μετά από χρόνια και δεκαετίες - και κάθε φορά, μου λένε καινούργια πράγματα. Ποιος είναι ο Alfred Bester λοιπόν; Μεγαλοφυΐα; Ας περιμένουμε καλύτερα μέχρι κάποιος να δώσει έναν αλεξίσφαιρο ορισμό για τον όρο. Αλλά σίγουρα, έξω και πέρα από τα συνηθισμένα. Άτυπος; Αναμφισβήτητα. Τι άλλο να πει κανείς για έναν άνθρωπο που πεθαίνοντας το 1987, άφησε όλη του την περιουσία σ’ έναν… μπάρμαν – ο οποίος σημειωτέον έπαθε την πλάκα του καθώς δεν τον θυμόταν καν! Μισογύνης; Αν ρωτήσουμε μια μετα-φεμινίστρια της εποχής της πολιτικής ορθότητας, σίγουρα ναι. Εμένα πάντως θα μου επιτρέψετε να κρατήσω τις επιφυλάξεις μου… Μισάνθρωπος; Μα και βέβαια! (Μερική απάντηση στο παραπάνω…) Πέρα από τα γνωστά του, έχει γράψει και κάποια πράγματα αρκετά αργότερα (δεκαετία του 80): Ένα διαμάντι μαζί με τον Roger Zalazny (το Psychoshop) και ένα μόνος του, το Golem100. Αν και δεν είχαν ούτε κατά διάνοια την απήχηση των πρώτων του, για μένα είναι ανάμεσα στα κορυφαία μου αναγνώσματα. Δεν τα προτείνω για τη λίστα, καθώς είναι ιδιαίτερα, ιδιόμορφα, δύσκολα, παράξενα και γενικά, όχι για όλα τα γούστα. Αλλά τα συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όσους νομίζουν ότι το στιλ του Bester τους πηγαίνει. Και τώρα που τα είπα όλα αυτά (και ησύχασα), ας δώσω κι εγώ τους βαθμούς μου για το The Stars My Destination (a.k.a. Tiger! Tiger!): 5,5+3,5 = 9,0 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
nikosal Posted November 27, 2006 Share Posted November 27, 2006 Η μηχανή που ταξίδευε στο χρόνο (Time Machine) H.G. Wells Δύσκολα αξιολογείς ένα βιβλίο που γράφτηκε 111 χρόνια πριν (το 1895, παραμονές της... πρώτης Ολυμπιάδας!) εφαρμόζοντας κριτήρια ίδια με εκείνα που χρησιμοποιείς για άλλα βιβλία, σχεδόν στο σύνολό τους μεταπολεμικά. Αλλά, είναι μέρος του παιχνιδιού και πρέπει να το κάνουμε. Η Μηχανή του χρόνου είναι ένα μικρό -σε έκταση- κομψοτέχνημα, ένα μυθιστόρημα που ο αναγνώστης θα απολαύσει ακόμα και σήμερα χωρίς να κουραστεί διόλου. Ίσα ίσα, το πιθανότερο είναι να θελήσει να το διαβάσει ξανά, πολύ σύντομα. Γιατί δεν πρόκειται για ένα νεκρό μνημείο της τέχνης, που απλά άνοιξε κάποιους δρόμους, αλλά για ένα σύγχρονο, ζωντανό, δυναμικό έργο, με ιδέες που ακόμα και σήμερα προκαλούν περισυλλογή, ενώ παράλληλα είναι απολαυστικό ως ανάγνωσμα. Ασφαλώς σε κάποια σημεία του μπορεί να φανεί προβλέψιμο, η ανάπτυξή του -ίσως- κάπως γερασμένη, περιορισμένη από τα μοτίβα, τις τεχνικές και το τεχνολογικό υπόβαθρο της εποχής. Αλλά όλα αυτά πραγματικά σαρώνονται από την εκπληκτική διαύγεια του συγγραφέα, το ύφος, τις εικόνες του μέλλοντος, την ορμή της αφήγησης. Και σκεφτείτε, ήταν ουσιαστικά το πρώτο μυθιστόρημα του Γουέλς: το έγραψε 29 ετών χωρίς... να έχει διαβάσει κανένα από τα δεκάδες καλά μυθιστορήματα με ταξίδι στο χρόνο που ακολούθησαν. Στο συμπέρασμα λοιπόν: Πώς αξιολογείς ένα βιβλίο... κλπ.; Για την περίσταση, προσπαθώ να αφήσω στην άκρη τον ιστορικό αντίχτυπο, την επιρροή στην εφ γενικότερα και σε δεκάδες σπουδαίους συγγραφείς ειδικότερα, και να το κρίνω σαν ένα ανάμεσα στα άλλα. Αλλά... εεε.... δεν τα καταφέρνω απόλυτα. 4.5 + 3.5 = 8 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.