Jump to content

Aξιολόγηση καλύτερων βιβλίων ΕΦ


Recommended Posts

Εννοείται, ποιος είπε να τα δώσεις.

Ναι, κάντε μου τέτοια να έρθω να τα πάρω με το ζόρι!!!

:diablo:

Νίκο, μιας και τα έχεις εύκαιρα, μπορείς να μου κάνεις μια χάρη;

Μπορείς να ανεβάσεις μια φωτό με το "Έξω οι Αρειανοί" για να την κατεβάσω.

Ξέρεις τώρα... Συναισθηματικοί λόγοι...

Thnx!

Link to comment
Share on other sites

Ο άνθρωπος μηχανή. Εξαιρετικά ενδιαφέρον μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας με λίγο από σάτιρα και μαύρο χιούμορ. Σαν ιστορία και ιδέες έχει κάτι το διαφορετικό, το ξεχωριστό, κάτι που δίνει τροφή για σκέψη και ευκαιρία για συζήτηση και προβληματισμό. Πρωταγωνιστής της ιστορίας και αφηγητής σε πρώτο πρόσωπο είναι ο επιστήμονας και μηχανικός Τσαρλς Νιούμαν, που δουλεύει στα εργαστήρια προηγμένης τεχνολογίας της εταιρείας Καλύτερο Μέλλον. Μετά από ένα εργαστηριακό ατύχημα, ο Τσαρλς χάνει το πόδι του. Εκεί που κάποιος άλλος θα πάθαινε ταράκουλο από το γεγονός, ο Τσαρλς βλέπει μια ευκαιρία. Θεωρεί ότι τα υπάρχοντα τεχνητά, προσθετικά μέλη της αγοράς είναι κατώτερης κατασκευής και τεχνολογίας, οπότε καταφέρνει και φτιάχνει ένα σούπερ πόδι, καλύτερο από το βιολογικό του. Ε, εκεί του μπαίνει η ιδέα ότι το τεχνητό πόδι λειτουργεί καλύτερα με ένα άλλο ίδιας τεχνολογίας πόδι. Οπότε κόβει επίτηδες και το δεύτερο πόδι... Και αρχίζει να φτιάχνει και άλλα μέλη, μπράτσα, χέρια, ακόμα και όργανα. Η εταιρεία βλέπει στο πρόσωπο του μια μεγάλη επιχειρηματική ευκαιρία που θα ταράξει όλο τον κόσμο. Και τα πράγματα δεν θ'αργήσουν να ξεφύγουν... Ο Τσαρλς είναι ένας αντικοινωνικός άνθρωπος, απόλυτος στις ιδέες και τις δυνατότητές του, δεν έχει φίλους ούτε κάποια σχέση με κοπέλα. Εδώ θα γνωριστεί με μια προσθετικό, την Λόλα, που λατρεύει τα άρτια τεχνητά μέλη, και κάτι θ'αλλάξει μέσα του. Ίσως. Ο πρωταγωνιστής θα γίνει ένα cyborg, σιγά-σιγά, θέλοντας και μη. Πολλοί άλλοι επιστήμονες, νεαρής ηλικίας και βοηθοί του Τσαρλς, θα δηλώσουν εθελοντές και θα δοκιμάσουν διάφορα τεχνολογικά μπιχλιμπίδια που αναβαθμίζουν το ανθρώπινο σώμα. Καλύτερο Δέρμα, Καλύτερα Μάτια, Καλύτερα Αυτιά και ούτω καθεξής. Μέσα στο βιβλίο υπάρχει δυνατό, τεχνολογικό background που δίνει βάθος στις ιδέες του συγγραφέα, υπάρχει περιπέτεια με δυνατές σκηνές βίας και υπάρχει και ένα ρομάντζο ανάμεσα στον Τσαρλς και την Λόλα. Όμως έχει κάποιες αδυναμίες: Οι χαρακτήρες μου φάνηκαν κάπως επίπεδοι και τα κλισέ στην εξέλιξη της πλοκής και τους χαρακτήρες δεν ήταν λίγα, ενώ με κούρασε λίγο και το τεχνολογικό μπλα-μπλα, αν και δεν ήταν πολύ. Παρόλα αυτά σίγουρα το βιβλίο είναι πολύ καλό και θίγει διάφορα ζητήματα όπως η εταιρειοκρατία, η επιρροή της τεχνολογίας στον άνθρωπο και τις ανθρώπινες σχέσεις, η ανάγκη του ανθρώπου για την "αναβάθμιση" του σώματός του, το πόσο μια επιστημονική ανακάλυψη είναι ηθική και πόση σημασία έχει η ηθική κλπ κλπ. Τέλος: Το βιβλίο πρόκειται να μεταφερθεί στους κινηματογράφους και σκηνοθέτης, πιθανότατα, θα είναι ο Darren Aronofsky, ό,τι και αν σημαίνει αυτό...

 

Μαξ Μπάρι - Ο άνθρωπος μηχανή: 5+3.5=8.5

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

post-394-0-24388400-1374433227_thumb.jpeg

 

Blade, πες μου ποιοι είναι οι μεταφραστές στο Ποιος και Επιστροφή.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 

Blade, πες μου ποιοι είναι οι μεταφραστές στο Ποιος και Επιστροφή.

 

Θανάσης Κούλης στο πρώτο και Πάνος Κουτρουμπούσης στο δεύτερο.

Link to comment
Share on other sites

To περίμενα το δεύτερο. Άλλες δύο «Επιστροφές...» έχω σε μετάφρασή του. Το 6ο (Επικυρίαρχοι) μάλλον δεν κυκλοφόρησε ποτέ;

Link to comment
Share on other sites

Είσαι απίθανος, Νίκο.

Τώρα μπορώ να το κάνω poster, να τυπώσω ένα: "Αναζητείται διαβασμένο ή αδιάβαστο. Δίδεται αμοιβή."

:mf_trombone:

 

Να σαι καλά. Ξύπνησες παιδικές αναμνήσεις σήμερα.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Replay, ζωή σε επανάληψη. Το βιβλίο το άρχισα χτες το απόγευμα κατά τις έξι και το τελείωσα πριν λίγη ώρα. Είχα και άλλες δουλειές να κάνω, προπονήσεις, εξόδους κλπ αυτά τα δυο απογεύματα, και ήταν ας το πούμε προγραμματισμένο να το τελειώσω αύριο βράδυ και όχι σήμερα, έλα όμως που ήταν τόσο καλογραμμένο και ενδιαφέρον που το ρούφηξα κυριολεκτικά. Αυτό το είδος επιστημονικής φαντασίας, αυτό στο οποίο χρησιμοποιείται μια ξεχωριστή, ανατρεπτική ιδέα και πάνω σ'αυτή χτίζεται μια ιστορία ανθρώπινη, είναι νομίζω από τα αγαπημένα μου είδη. Καλοί οι διαγαλαξιακοί πόλεμοι, η εισβολή εξωγήινων και όλα αυτά τα μεγάλα πρότζεκτ, αλλά βιβλία σαν το Replay, το Ubik, το Άνθρωπος μηχανή, το Εναλλακτική πραγματικότητα είναι βιβλία που με βάζουν σε σκέψεις και με ιντριγκάρουν περισσότερο. Στα του βιβλίου τώρα: Όπως μαθαίνουμε από την πρώτη σελίδα, ο Τζεφ Γούινστον πεθαίνει από καρδιακή προσβολή, σε ηλικία 43 ετών, στις 18 Οκτωβρίου του 1988. Και ξαναγεννιέται, σε ηλικία 18 ετών, το 1963, όταν ήταν φοιτητής. Αυτή η ιστορία θα επαναληφθεί μπόλικες φορές και έτσι θα ζήσει διαφορετικές, ξεχωριστές ζωές μέχρι να πεθάνει την ίδια ημερομηνία ξανά και ξανά. Εννοείται πως κάθε φορά εκμεταλλεύεται τις γνώσεις του σε αποτελέσματα αγώνων διαφόρων αθλημάτων για να βγάλει εύκολα και πολλά χρήματα από το στοίχημα και ξέρει ποιες εταιρείες θα είναι στο μέλλον παντοδύναμες και σε ποιες αγορές να επενδύσει τα χρήματα του. Και κάθε φορά θα κάνει διαφορετικές σχέσεις με γυναίκες, θα ζήσει πότε έκλυτα και πότε μοναχικά, ώσπου να συναντήσει μια γυναίκα η οποία παθαίνει το ίδιο πράγμα! Ήδη είπα πολλά και δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο, αρκετά σημαντικό και σχετικά ανατρεπτικό, οπότε διαβάστε το βιβλίο για να μάθετε. Επιστημονικά δεν στέκει, αλλά σαν ιδέα είναι σίγουρα ιντριγκαδόρικη και χορταστική τροφή για σκέψη. Τι θα κάνατε εσείς αν είχατε αυτή την ευκαιρία; Εδώ σας θέλω... Αν κάποιος το καλοσκεφτεί, μπορεί ίσως να βρει κάποιες τρύπες στην ιστορία, γιατί όσο να'ναι κάποια χρονικά παράδοξα θα υπάρχουν, αλλά γενικά έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος από την ιδέα, την ανάπτυξη των χαρακτήρων και την ατμόσφαιρα. Για την γραφή δεν χρειάζεται να πω πολλά, μου φάνηκε εξαιρετική και ευκολοδιάβαστη. Αν θέλετε μια διαφορετική, ξεχωριστή, πρωτότυπη και καλογραμμένη ιστορία επιστημονικής φαντασίας με ταξίδι στο χρόνο, τότε αυτή είναι μια άριστη επιλογή. Το βιβλίο κυκλοφόρησε στα ελληνικά τέτοια εποχή πριν έξι χρόνια, αλλά δυστυχώς βλέπω ότι είναι εξαντλημένο. Ευτυχώς εγώ φάνηκα τυχερός και το βρήκα σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο με πέντε ευρώ. Η ιστορία αξίζει τα τριπλάσια και βάλε. Για μια μικρή λεπτομέρεια του κόβω μισή μονάδα και δεν του βάζω δέκα στα δέκα. Και κάτι που μου κάνει εντύπωση: Πως και δεν έχει γίνει ταινία; Ναι, υπάρχουν παρόμοιες ταινίες (π.χ. Groundhog Day) αλλά σαν κι αυτή καμία. Έψαξα στο ίντερνετ και είδα ότι ο Ρόμπερτ Ζεμέκις έδειξε ενδιαφέρον, αλλά αυτή η είδηση είναι από το 2011 και δεν ξέρω αν έχει προχωρήσει το πρότζεκτ. Κρίμα θα είναι...

 

Κεν Γκρίμγουντ - Replay, ζωή σε επανάληψη: 5.5+4=9.5

 

edit: Αν ενδιαφέρεται κανείς, υπάρχουν 3-4 αντίτυπα του βιβλίου στο βιβλιοπωλείο του Κέδρου στην Γενναδίου. Σε κανονική τιμή βέβαια (με μια μικρή έκπτωση), αλλά σίγουρα αξίζει τα λεφτά του. Μην κοιτάτε το site του Κέδρου που λέει ότι το βιβλίο δεν είναι διαθέσιμο...

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Μου άρεσε και εμένα, του είχα βάλει 8.5 και είχα αναφερθεί επίσης στη Μέρα της Μαρμότας. Γενικά μια εξαιρετική ιδέα. Ποια μικρή λεπτομέρεια... σε ενόχλησε;

Link to comment
Share on other sites

Μου άρεσε και εμένα, του είχα βάλει 8.5 και είχα αναφερθεί επίσης στη Μέρα της Μαρμότας. Γενικά μια εξαιρετική ιδέα. Ποια μικρή λεπτομέρεια... σε ενόχλησε;

 

Ε, δεν με ενόχλησε κιόλας, απλά ήθελα και μια κάποια εξήγηση, γιατί έγινε αυτό που έγινε στον Τζεφ και στους άλλους. Χεχε, εγώ του έκοψα μισή μονάδα, εσύ γιατί μιάμιση;

Link to comment
Share on other sites

...δεν θυμάμαι! Πάντως είναι πολύ έξυπνο και καλογραμμένο βιβλίο, που συνιστώ σε όλους να διαβάσουν.

Link to comment
Share on other sites

Blade, έκανα ένα αρθράκι στο wiki για τη σειρά. Μου λείπει ποιος έκανε την εικόνα εξωφύλλου στα δύο βιβλία που δεν έχω. Δώσε στοιχεία. Επίσης δώσε πρωτότυπο τίτλο στο Επιστροφή στη Γη (...and call me ή this immortal;)

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

Blade, έκανα ένα αρθράκι στο wiki για τη σειρά. Μου λείπει η εικόνα εξωφύλλου στα δύο βιβλία που δεν έχω. Δώσε στοιχεία. Επίσης δώσε πρωτότυπο τίτλο στο Επιστροφή στη Γη (...and call me ή this immortal;)

 

... and call me Conrad. Όσο για φωτογραφίες δύσκολα γιατί δεν έχω εύκαιρα αυτή τη στιγμή τα βιβλία. Για το Ποιος; και το Επιστροφή στη Γη θέλεις τα εξώφυλλα;

Link to comment
Share on other sites

Είχα διορθώσει την ώρα που απαντούσες. Δεν θέλω τις εικόνες, αλλά τους δημιουργούς τους. Θα βρεις την πληροφορία στα προκαταρκτικά.

 

Επίσης επιβεβαίωσε ότι επιμέλεια εξωφύλλου και στα δύο ήταν της Γιάννας Ριζοπούλου.

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

Είχα διορθώσει την ώρα που απαντούσες. Δεν θέλω τις εικόνες, αλλά τους δημιουργούς τους. Θα βρεις την πληροφορία στα προκαταρκτικά.

 

Επίσης επιβεβαίωσε ότι επιμέλεια εξωφύλλου και στα δύο ήταν της Γιάννας Ριζοπούλου.

 

Ναι, επιμέλεια εξωφύλλου και στα δυο είναι της Γιάννας Ριζοπούλου.

 

Την εικόνα εξωφύλλου στο Ποιος; του Algis Budrys την έκανε ο Μάνος Αρώνης και την εικόνα στο Επιστροφή στη Γη του Roger Zelazny την έκανε ο Πάνος Κουτρουμπούσης.

Link to comment
Share on other sites

Robert Heinlein, Revolt in 2100
 
Απίστευτα κακό βιβλίο του Χενλάιν, πρώιμο, αδιάφορο, με χαρακτήρες και περιστατικά που σε κάνουν να γελάς. Η κεντρική ιδέα ωστόσο, είναι καλή:  Θεοκρατικές ΗΠΑ στο μέλλον, με ένα διεφθαρμένο Προφήτη να παίζει το ρόλο του ανώτατου άρχοντα. Αλλά η ανάπτυξή της το κάνει όχι adult, child novel. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να το διαβάσετε.

 

1.0 + 2.0 = 3.0

Link to comment
Share on other sites

Cat's Cradle: 4,5 + 3 = 7,5 (Δύσκολη βαθμολογία επειδή παρόλο που δύσκολα βάζεις καλύτερη βαθμολογία, το βιβλίο μένει στη μνήμη για πολύ καιρό, τόσο πολύ που μπορεί να δημιουργήσει μια ιδεολογία στην οποία θα αρχίζεις να πιστεύεις με τον καιρό)

 

Όρυξ και Κρέικ 5,5 + 4 = 9,5 Το λάτρεψα!

Link to comment
Share on other sites

Ο Άνθρωπος Συν. Το βιβλίο το άρχισα χτες το μεσημέρι και το τελείωσα... χτες το βράδυ, μιας και ήταν σχετικά μικρό σε μέγεθος και πολύ ευκολοδιάβαστο και ενδιαφέρον. Δεν είναι η πρώτη φορά που διαβάζω Φρέντερικ Πολ, πριν τέσσερα χρόνια είχα διαβάσει το πολύ καλό και εξίσου ενδιαφέρον Οι έμποροι του διαστήματος, γραμμένο μαζί με τον Σίριλ Κόρνμπλαθ. Λοιπόν, το Άνθρωπος Συν μου φάνηκε καλό, μου άρεσε, είχε μια ωραία και ενδιαφέρουσα κεντρική ιδέα και η εκτέλεση δεν ήταν καθόλου άσχημη, απλά μην περιμένετε πολλή δράση και περιπέτεια. Είμαστε κάπου στην δεκαετία του '90, οι χώρες έχουν αλλάξει λίγο, κάποιες έχουν ενωθεί με άλλες και έχουν δημιουργηθεί διάφορες ενώσεις, και ο ψυχρός πόλεμος είναι πιο... θερμός από ποτέ. Μικροί πόλεμοι γίνονται παντού, υπάρχει έλλειψη τροφίμων και καυσίμων και δεν είναι καθόλου απίθανο την επόμενη κιόλας μέρα να γίνει πυρηνικός πόλεμος. Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν, δημιουργήθηκε το πρόγραμμα Άνθρωπος Συν, όπου ένας κανονικός άνθρωπος πρέπει να υποστεί δεκάδες εγχειρίσεις ώστε να αλλάξει το σώμα του για να μπορεί να ζει στον Άρη δίχως στολές και αναπνευστικά μηχανήματα! Ουσιαστικά θα γίνει ένα σάιμποργκ, αλλά και παράλληλα ένα τέρας... Η πρώτη δοκιμή απέτυχε, μιας και ο άνθρωπος πέθανε, οπότε επόμενος διαθέσιμος στην λίστα ήταν ο πρωταγωνιστής μας Ρότζερ Τόραγουεϊ. Μετά βλέπουμε όλες τις αλλαγές που υπέστη η ζωή του Ρότζερ, πως επηρεάστηκε η σχέση του με την γυναίκα του, πως οι επιστήμονες και οι νοσοκόμες έκαναν τα πάντα για να νιώθει άνετα και ούτω καθεξής, μέχρι να φτάσουν τελικά στον πλανήτη Άρη. Σίγουρα βιβλίο-τροφή για σκέψη, δεν το διαβάζεις τόσο για την πλοκή του ή την δράση του αλλά για τις ιδέες του. Εννοείται πως έχει κάποια προβληματάκια, λίγη δράση εδώ και κει δεν θα ήταν άσχημη, θα ήθελα να ήταν και μεγαλύτερο το κομμάτι της ιστορίας που είχε να κάνει με τον πλανήτη Άρη, αλλά τέλος πάντων, είναι ένα καλό βιβλίο ΕΦ που άξια πήρε το βραβείο Nebula το 1976. Η γραφή μου φάνηκε καλή, ευκολοδιάβαστη και ευχάριστη. Το βιβλίο στα ελληνικά είναι εδώ και χρόνια εξαντλημένο και σχετικά δυσεύρετο, εγώ φάνηκα τυχερός και το βρήκα με πέντε ευρώ. Αν το πετύχετε πουθενά, ρίξτε του μια ματιά, είναι κλασικό στο είδος του. Από Φρέντερικ Πολ έχω στ'αγγλικά το Wolfbane και στα ελληνικά την Πύλη των άστρων (Gateway). Ελπίζω να βρω και τα άλλα δυο του βιβλία στα ελληνικά, που είναι συνέχειες της Πύλης των άστρων.

 

Φρέντερικ Πολ - Ο Άνθρωπος Συν: 4+3.5=7.5

Edited by BladeRunner
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Οι συντεταγμένες της βιβλιοθήκης μου είναι: 37.45 βόρεια, 24.94 ανατολικά.

attachicon.gif3books.JPG

Να και το δικό μου:

 

Scan_Pic0137_resize-500x500.jpg

 

Το πήρα από εδώ:

 

http://www.megapalaiobibliopolio.gr/index.php?route=product/product&path=20_27_117&product_id=4614

 

Το μόνο που με πόνεσε ήταν η τιμή του: 10€...!!!

 

Δεν ξέρω το πόσο σπάνιο είναι για να αξίζει τόσο, αλλά το αγόρασα λόγο συναισθηματικής αξίας...

Link to comment
Share on other sites

Μπράβο, καλορίζικο. Σιγά το ποσό, αφού το ήθελες τόσο...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Σπηλιές από ατσάλι. Και αυτό το βιβλίο δεν μου πήρε πάνω από μια ημέρα για να το διαβάσω, χτες το μεσημέρι το άρχισα, χτες αργά τα μεσάνυχτα το τελείωσα. Είναι το έκτο βιβλίο του Ισαάκ Ασίμοφ που διαβάζω, μετά την αρχική τριλογία Foundation, την Νύχτα και το Εγώ, το ρομπότ, και σίγουρα πλέον είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας. Είναι το πρώτο μυθιστόρημα μιας σειράς βιβλίων με ήρωες τον άνθρωπο-αστυνομικό ντετέκτιβ Λίτζι Μπέιλι και το ρομπότ-αστυνομικό ντετέκτιβ Ρ. Ντανιήλ Ολίβοου. Είμαστε εκατοντάδες χρόνια στο μέλλον, ο αποικισμός άλλων πλανητών του γαλαξία είναι γεγονός και η δημιουργία ενός ποζιτρονικού εγκεφάλου επίσης. Ο πληθυσμός της Γης είναι πάνω από οχτώ δισεκατομμύρια άνθρωποι, οι οποίοι ζουν σε τεράστιες πόλεις και δεν έχουν καμία επαφή με την βροχή, το χώμα και γενικά την φύση, ζουν μέσα σε τεράστια κτίρια δίχως παράθυρα, μέσα σε σπηλιές από ατσάλι. Πεδίο δράσης είναι κυρίως η μελλοντική Νέα Υόρκη, όπου ζει και εργάζεται ο Λίτζι Μπέιλι. Ένας Διαστημικός δολοφονήθηκε και οι Διαστημικοί υποπτεύονται ότι τον φόνο τον έκανε ένας Γήινος, γιατί ψυχολογικά μόνο αυτός θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο. Έτσι στέλνεται στην Νέα Υόρκη ο Ντανιήλ, ένα απίστευτα εξελιγμένο και μοναδικό στο είδος του ρομπότ, για να συνεργαστεί με τον Λίτζι Μπέιλι, που δεν έχει σε ιδιαίτερη υπόληψη κάθε είδους ρομπότ. Στη Γη τα αντιρομποτικά αισθήματα είναι έντονα, πολλά ρομπότ δέχονται επιθέσεις και οι Διαστημικοί δεν είναι και οι πλέον δημοφιλείς στη Γη, μιας και θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους. Αυτό είναι το βασικό σενάριο, πρόκειται σαφώς για μια αστυνομική ιστορία συνδυασμένη με επιστημονική φαντασία. Ο κόσμος που δημιούργησε ο Ασίμοφ είναι πολύ ωραίος και ενδιαφέρων, όλο το τεχνολογικό background δίνει βάθος στην ιστορία, οι αναφορές στην κοινωνία επίσης ενδιαφέρουσες και η πλοκή σίγουρα σε κρατάει. Σαν βιβλίο επιστημονικής φαντασίας είναι πολύ καλό, αλλά το ίδιο καλό είναι και σαν αστυνομικό, μιας και υπάρχει μια ενδιαφέρουσα αποκάλυψη στο τέλος και μέχρι να φτάσουμε εκεί υπάρχουν κάποιες ωραίες σκηνές δράσης και αποκαλύψεις. Το μόνο ίσως πρόβλημα είναι οι χαρακτήρες, θα έλεγα ότι το ρομπότ είναι ο καλύτερα αναπτυγμένος ενώ αυτοί της γυναίκας και του 16χρονου γιου του Μπέιλι είναι σχεδόν καρικατούρες. Η γραφή οπωσδήποτε είναι πολύ καλή, ευχάριστη και με καλό χιούμορ εδώ και κει. Η μετάφραση από τον Κάκτο δεν μου φάνηκε και τόσο άσχημη, η επιλογή βέβαια κάποιων τεχνολογικών όρων υποθέτω ότι θα μπορούσε να είναι καλύτερη, αλλά γενικά δεν με χάλασε και πολύ. 

 

Ισαάκ Ασίμοφ - Σπηλιές από ατσάλι: 5+3.5=8.5

 

 

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Αναφέρεσαι στη μετάφραση του Ανδρέα Ρικάκη, 1977. Αυτό και το Γυμνό Ήλιο τα είχα διαβάσει πρώτη φορά στα ελληνικά σε εκείνους του Κάκτους, γύρω στο 1981-1982 και δεν ξεχνώ πόσο τα είχα αγαπήσει, υπόθεση, γραφή, ατμόσφαιρα, ιδέες... όλα, κάθε τι. Πολύ αργότερα, πριν 3-4 χρόνια ίσως, τα διάβασα και στο πρωτότυπο και τότε παραξενεύτηκα που ο Λίτζι Μπέιλι, ήταν στην πραγματικότητα... Ελάιτζα. Τώρα γιατί Λίτζι στα ελληνικά, πραγματικά δεν έχω ιδέα.

 

Μένει να διαβάσεις το Γυμνό Ήλιο για λόγους που δεν πρέπει να σου αποκαλύψω. Θα το αγαπήσεις το ίδιο. Δυστυχώς τα δύο επόμενα, τα Ρομπότ της Αυγής και τα Ρομπότ και Αυτοκρατορία είναι μέτρια...

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

Ted Chiang - Stories of your Life and Others, συλλογή διηγημάτων

 

5,5 + 4,0 = 9,5

 

Καλά, η συλλογή είναι Φοβερή! Πρέπει να είναι από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα πρόσφατα.

Επίσης, εκτός από τις πάρα πολύ καλές ιδέες, έχει και ένα πολύ απλό γράψιμο, το οποίο βοηθάει να φεύγουν τα κείμενα νεράκι.

Τα καλύτερα της συλλογής: Understand, The Story of your Life, Liking what you see, Hell is the Absence of God. Εξαιρετικές ιδέες, εξαιρετική ανάπτυξη.

Link to comment
Share on other sites

Ted Chiang - Stories of your Life and Others, συλλογή διηγημάτων

 

5,5 + 4,0 = 9,5

 

Καλά, η συλλογή είναι Φοβερή! Πρέπει να είναι από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα πρόσφατα.

Επίσης, εκτός από τις πάρα πολύ καλές ιδέες, έχει και ένα πολύ απλό γράψιμο, το οποίο βοηθάει να φεύγουν τα κείμενα νεράκι.

Τα καλύτερα της συλλογής: Understand, The Story of your Life, Liking what you see, Hell is the Absence of God. Εξαιρετικές ιδέες, εξαιρετική ανάπτυξη.

 

Συμφωνώ γενικώς, αλλά αυτό το Story of your life, όπου μια ομάδα προσπαθεί να επικοινωνήσει με εξωγήινους και παράλληλα μια μάνα διηγείται στην κόρη της τη ζωή της (της κόρης) θα ήθελα να μου εξηγήσει κάποιος τι νόημα έχει και γιατί σας αρέσει τόσο πολύ.

Link to comment
Share on other sites

Ο τελευταίος σταθμός. Δεν ξέρω κατά πόσο, πλέον, το βιβλίο αυτό θεωρείται/είναι επιστημονική φαντασία, αλλά στο goodreads σ'αυτή την κατηγορία το έχουν βάλει οι περισσότεροι που το έχουν διαβάσει, και η αλήθεια είναι ότι δεν ταιριάζει κάπου αλλού. Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο που γράφει με το κανονικό του όνομα ο Κράιτον, πιο πριν είχε γράψει φυσικά το κλασικό Στέλεχος Ανδρομέδα και αρκετά αστυνομικά με το ψευδώνυμο John Lange. Γενικά έχω διαβάσει μέχρι τώρα οχτώ βιβλία του Μάικλ Κράιτον, αλλά πέραν των Νεκροφάγων και του Ανατέλλοντος Ηλίου, όλα τα υπόλοιπα μου φάνηκαν από μέτρια-καλούτσικα έως κακά. Φυσικά δεν έχω διαβάσει Σφαίρα, τα δυο Τζουράσικ Παρκ, Στέλεχος Ανδρομέδα, Αιχμάλωτοι του χρόνου κλπ, που είμαι σίγουρος ότι θα μου αρέσουν. Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν νεαρό ευφυή άντρα, τον Χάρι Μπένσον, άσο στους υπολογιστές αλλά που πάσχει από ψυχοκινητική επιληψία που τον οδηγεί αρκετές φορές σε βίαιες ενέργειες. Γι'αυτό δέχτηκε να του βάλουν στον εγκέφαλο κάποια ηλεκτρόδια που θα συνδέονται με έναν μικροϋπολογιστή ο οποίος θα είναι εγκατεστημένος κάπου στον σβέρκο, ώστε να ελέγχονται όσο είναι δυνατόν οι βίαιες συμπεριφορές και να μην έχει "κενά". Όμως παράλληλα έχει και μια ψύχωση: Πιστεύει ότι οι υπολογιστές μπορούν να "επαναστατήσουν" και να κατακτήσουν τον κόσμο (κάτι σαν το Terminator δηλαδή). Η εγχείριση θα πάει καλά, αλλά κατά την ανάρρωση ο Μπένσον θα καταλάβει ότι μπορεί να ελέγχει, κατά κάποιον τρόπο, τις διάφορες "εκκενώσεις", που θα είναι υπεύθυνες για διάφορες βίαιες ενέργειες. Θα αποδράσει από το νοσοκομείο, έχοντας μια φονική ατζέντα... Ωραία και ενδιαφέρουσα η κεντρική ιδέα, αλλά το (μπόλικο) τεχνολογικό μπλα-μπλα στην μέση του βιβλίου και η ψυχολογική ανάλυση με κούρασε λίγο και οι χαρακτήρες δεν μου φάνηκαν πολύ ενδιαφέροντες. Η δράση δεν είναι ιδιαίτερα πολλή, καλύπτει κάποιες σελίδες στο τέλος του βιβλίου, το οποίο μου φάνηκε απότομο. Γενικά θα έλεγα ότι μπορούσε να αποφύγει το μπλα μπλα και να αναλωθεί σε μια περιπετειώδη ιστορία με σίγουρα μια ενδιαφέρουσα κεντρική ιδέα, αλλά Μάικλ Κράιτον είναι αυτός, ό,τι βιβλίο και να γράψει, τις τεχνολογικές και ιστορικές αναλύσεις δεν τις γλιτώνουμε. Φυσικά η γραφή είναι πολύ καλή και ευκολοδιάβαστη. Έχει γίνει και ταινία, το 1974, η οποία από τα βίντεο στο youtube δείχνει ενδιαφέρουσα και με κλασική ατμόσφαιρα των ταινιών ΕΦ/τρόμου της δεκαετίας του '70. Θα την τσεκάρω κάποια στιγμή. Τίτλος βιβλίου και ταινίας στ'αγγλικά: The Terminal Man.

 

Μάικλ Κράιτον - Ο τελευταίος σταθμός: 4+3=7

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Τελείωσα τον Νευρομάντη πριν απο 4 μέρες. Επειδή ξεκίνησα με το Εικονικό φως δυστυχώς δεν κατάφερα να προχωρήσω πέραν 10 σελίδων αλλά δεν είμαι απο τα άτομα που δεν δίνουν δεύτερη ευκαιρία γενικά και έτσι έπιασα τον Νευρομάντη. Η αλήθεια είναι οτι είναι τόσο χαοτικό που ακόμα και τώρα δεν θυμάμαι πάρα πολλά πράγματα. Παρ'ολα αυτά μου άρεσε όλη η ατμόσφαιρα και όλες οι εικόνες που μεταδίδει με όλες αυτές τις θεότρελες εφευρέσεις, και μπορώ να πω οτι ξετρελάθηκα με το βιβλίο αν και δε ξέρω κατά πόσο θα το πρότεινα σε κάποιον....

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..