Ubiquitous computing/Ambient intelligence

[Nihilio]

Ubiquitous computing (ubicomp) integrates computation into the environment, rather than having computers which are distinct objects. Other terms for ubiquitous computing include pervasive computing, calm technology, things that think and everyware. Promoters of this idea hope that embedding computation into the environment and everyday objects would enable people to interact with information-processing devices more naturally and casually than they currently do, and in whatever location or circumstance they find themselves.

Από τη wikipedia

The concept of ambient intelligence or AmI is a vision where humans are surrounded by computing and networking technology unobtrusively embedded in their surroundings.

 

The concept of ambient intelligence (AmI) was developed by the ISTAG advisory group to the European Commission’s DG Information Society and the Media. AmI puts the emphasis on user-friendliness, efficient and distributed services support, user empowerment, and support for human interactions. This vision assumes a shift away from PCs to a variety of devices which are unobtrusively embedded in our environment and which are accessed via intelligent interfaces.

 

In order for AmI to become a reality a number of key technologies are required:

 

• Unobtrusive hardware (miniaturisation, nano-technology, smart devices, sensors etc.)
  
• A seamless mobile/fixed web-based communication infrastructure (interoperability, wired and wireless networks etc.)
  
• Dynamic and massively distributed device networks
  
• Natural feeling human interfaces (intelligent agents, multi-modal interfaces, models of context awareness etc.)
  
• Dependability and security (self-testing and self repairing software, privacy ensuring technology etc)
  

Briefly, systems and technologies need to be sensitive, responsive, interconnected, contextualised, transparent and intelligent.

 

Επίσης από wikipedia. Δείτε επίσης και μερικά σενάρια του ISTAG για τα επόμενα χρόνια.

 

 

 

 

Δύο νέες τάσεις, εμπνευσμένες σε μεγάλο βαθμό από το βιβλίο Ubik του Philip K. Dick, η οποίες προβλέπει την ενσωμάτωση των υπολογιστικών συστημάτων στο περιβάλλον, με τρόπου που θα είναι αόρατες από τον χρήστη και θα λειτουργούν μέσω φιλικών interfaces. Η σύγχρονη τεχνολογία δε κάνει όλο και πιο εφικτή αυτή την νέα μορφή υπολογιστικού συστήματος, καθώς έχει αρχίσει να εφαρμόζεται σε ορισμένα περιβάλλοντα και είναι πολύ πιθανόν σε 10-20 χρόνια να έχει κυριαρχήσει στον δυτικό κόσμο.

 

Πώς πιστεύετε ότι μια τέτοια αλλαγή θα επιρεάσει την λογοτεχνειά ΕΦ. Τί νέοι δρόμοι ανοίγονται στους συγγραφείς και τί δρόμοι κλείνουν οριστικά;

[Naurgul]

Καλά, δρόμοι δε νομίζω να κλείνουν γιατί ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει το "μέλλον" όπως θέλει.

 

Αν ανοίγουν δρόμοι δε ξέρω... υποθέτω πως ναι. Αλλά σίγουρα θα είναι πολύ πιο δύσκολο να σκεφτεί κανείς το πως θα μοιάζει η ζωή αν υπάρχει διαδραστικότητα των πληροφοριών με τους ανθρώπους σε τέτοιο βαθμό...

 

Άντε, σε λίγο να συμμετάσχουμε και εμείς οι άνθρωποι σε ένα πιο άμεσο δίκτυο επικοινωνίας.

[Nihilio]

Κοίτα, λογοτεχνικοί δρόμοι κλείνουν όταν γίνεται μια νέα ανακάλυψη: για παράδειγμα σε πόσες ταινίες των τελευταίων 10 χρόνων έχεις δει την κλασική σκηνή όπου κάποιος τηλεφωνεί αλλά ο πρωταγωνιστής έχει φύγει και έτσι το τηλέφωνο χτυπάει άδικα; Φαντάζομαι σε πολύ λίγες, επειδή πλέον υπάρχει κινητό.

[Naurgul]

Εγώ νομίζω πως οι δρόμοι δε κλείνουν, απλώς για να είναι πιο προσιτές στο κοινό οι ταινίες/βιβλία/κοκ επιλέγουν να μη χρησιμοποιούν κάτι που θα φανεί περίεργο/ξεπερασμένο/κοκ.

 

Θα έλεγα ανάλογα με το τι θέλεις να δείξεις. Ίσως να βάλεις, για παράδειγμα, το τηλέφωνο να χτυπά άδικα για να κάνεις το κοινό να σκεφτεί γιατί δεν έχει κινητό ο πρωταγωνιστής ή να τους δημιουργήσεις το αίσθημα ότι κάτι δεν πάει καλα κλπ.

 

Disclaimer: Αν γενικευτεί το παράδειγμα θα χάσει το νόημα που ήθελα

[RaspK]

Μιας και λέμε για υπολογιστές, ένα παράδειγμα που ταιριάζει στο κλείσιμο λογοτεχνικών δρόμων που λέει ο Μιχάλης είναι το μέγεθος των υπολογιστών. Θυμάμαι σε μια παλιά σειρά (θ' αναφερθώ αλλού γι' αυτό) που υποτίθεται πως εξελίσσεται το 2015, οι υπολογιστές είχαν μικρύνει σημαντικά σε σχέση με τα τότε δεδομένα - ένας φορητός υπολογιστής είχε μέγεθος 2-3 χαρτοφυλάκων ο ένας κολλητά στη ράχη του άλλου. :tongue: