Jump to content

Προμηθέας, ο πρώτος


Guest silversoldier

Recommended Posts

Guest silversoldier

Παιδία αυτό είναι λίγο καταθληπτικό, το έγραψα χθες ή σήμερα το πρωί στις 4πμ, ήμουνα σε βαριά μελαγχολία (εν΄ταξει και τώρα έχω μία μεγάλη δόσή, αλλα λέω να τη μοιραστω με αυτό το ποιηματάκι) .....περιμένω σχόλια (αυστηρά όπως πάντα) :bleh:

 

 

Ό, τι έφυγε τρεχάτος ο θεός τιτάνας

στην λυπημένη και αμίλητη μορφή

στο ανεπανάληπτο κυκλικό του μέλλον

των μυθικών απόκρημνων βουνών την κορυφή,

επιστρέφοντας τη μια μορφή, της τέχνης.

Τα σπλάχνα του χαθήκανε τη νύχτα

τα κατασπάραξαν τα μισημένα όρνια,

μα την μέρα αθάνατα, γινήκανε και πάλι

προδίδοντας μία προφανής παραδοχή

καθώς ο μύθος άλλαξε το νόημα του!

 

Παρέμεινε νεκρός σχεδόν, μαραζωμένος

αιώνιος, να απελπίζεται ορμούμενος σε όνειρα

που πάντα καταρρέουν, δεμένα με αλυσίδες.

Σαν τραύμα στο τέλος της μέρας, μια πληγή

αιμορραγούσα, λίγο είτε πολύ, πάντα έτοιμη

να αποδώσει για τα όρνια των θλίψεων, τροφή.

Δεν απέμεινε ευχή ή ζωή στα μάτια σου

Προμηθέα, πρώτε. Μόνο η αιώνια αίσθηση

του μαρτυρίου σου..

 

Με καθήλωσες να σε κοιτώ……

Να κοιτώ εσένα μέσα από να μάτια σου,

εμένα μέσα απ' τα δικά σου, είμαστε ένα!

 

Έτσι μαύρε Προμηθέα, εδώ πάλι βρεθήκαμε

να κρυσταλλώνουμε εύθυμα τον πόνο

σταματώντας τις φωνές δικαιοσύνης, δίκαια

αφού δεν υπήρξαμε δίκαιοι, ούτε καν υπήρξαμε.

Μην ζητήσεις πίσω τη φωτιά αδερφέ, σε ξεχάσανε.

Μην ζητήσεις πίσω ελπίδες, δεν υπάρχουν στα δεσμά σου.

Δεν υπάρχω κι εγώ πλέον μαζί σου, σε ακολουθώ

στο κοινό μας μαρτύριο, στην κοινή μας μοίρα

στο αθάνατο και νεκρό μας λογισμό.

 

Δεν θέλω τίποτα όπως κι εσύ, μόνο το τέλος

μόνο να μην ξαναδώ ή αντικρύσω, χαρές και πίκρες

να μείνουμε ως ένας αλυσοδεμένος στα βουνά,

να μισούμε, να προσμένουμε, να αγαπάμε, να αποφεύγουμε.

Μα πάντα στο ίδιο σημείο, με τα ματιά κλειστά,

σαν σπίθες, σαν στιγμές να ανοιγοκλείνουν

απ' το μαρτύριο του πόνου, απ' την σίγουρη και κρύα μας

γωνιά, καθώς τα πάντα ακούγονται σαν άνεμος

από τον δοξασμένο Όλυμπο, από τυχαίες συναντήσεις

των στιγμών και των αιθέριων ελαφρών αιώνων!

Link to comment
Share on other sites

Γενικά δε μου αρέσει να κατακρίνω κάτι που γράφτηκε για να εκφράσει τα συναισθήματα κάποιου, αλλά γενικά τα ποιήματά σου μου θυμίζουν ένα μπαλόνι: παίρνεις μια τρόμπα και τα φουσκώνεις με "μεγαλείο" μέχρι να σκάσουν. Θέλεις να βγάλεις κάτι μεγάλο τόσο έντονα που στριμώχνεις μέσα στα γραπτά σου τόσες βαρύγδουπες λέξεις που στο τέλος ξεχειλώνουν από το βάρος τους.

Για να βγει μεγαλείο χρειάζεται οικονομία στα εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιείς και κάτι πραγματικά μεγάλο να πεις. Νομίζω ότι σου λείπουν και τα δύο και απλά τραβάς με το ζόρι τη μικρότητα για να γίνει μεγαλείο. Θα σου πρότεινα να μην κυνηγάς να γράψεις τις μεγάλες αλήθειες του σύμπαντος σε μερικές γραμμές, αλλά να κάτσεις να γράψεις απλά αυτό που πραγματικά νιώθεις, μέχρι να βρεις τα όρια σου και να προσπαθήσεις να τα διευρύνεις.

Link to comment
Share on other sites

Guest silversoldier

Κοιτα Nihilio έχεις άποψη και τη σέβομαι....αλλά παρα είσαι πεζός και υλιστής, ένα ποιημα δεν εννοεί αυτά που λέει....δεν είναι σύνταξη επίσημης αναφοράς...σαφές, καθετο κλπ κλπ!

 

Οι βαρυγδουπες λέξεις δεν εκφράζουν το μεγαλείο που λες....εκφράζουν μία συναισθηματική κατάσταση...και οπωσδήποτε μία ανθρώπινη κατάσταση...συνεπώς το μεγαλείο δεν κολλάει πουθενά, παρα μόνο στις λέξεις που διαβάζεις...όχι σε αυτά που λέω στο ποίημα μου. :hideingbhindcurtian:

 

Δεν εκφράζω καμία μεγάλη αλήθεια, μόνο τον φθηνό εαυτό μου...ταυτίζοντας με με τον Προμηθέα και θεωρώντας τον πρώτο παθόντα! Αμα διαβαζες πέρα απο τις λέξεις....θα με υποχρεώνες!!!! :worshippy: :worshippy:

 

Ευχαριστώ για το σχολιο σου! (Αλλά ταιριάζει σε διήγημα όχι σε ποίημα) :hi:

 

Φιλικά Κώστας.... :hitler:

Edited by silversoldier
Link to comment
Share on other sites

Δεν εκφράζω καμία μεγάλη αλήθεια, μόνο τον φθηνό εαυτό μου...ταυτίζοντας με με τον Προμηθέα και θεωρώντας τον πρώτο παθόντα!

Ακριβώς. Εκεί είναι και το πρόβλημα. Απο που και ως που ο φτηνός εαυτός σου μπορεί να ταυτιστεί με φωτοδότη, τον πρώτο επαναστάτη, που βασανίστηκε από το κατεστημένο για τις ενέργειές του. Τί επανάσταση έκανες και αξίζεις την τιμωρία. Γιατί αν πρόσεξες έγραψα και κάτι άλλο πέρα από τις βαρύγδουπες λέξεις:

Για να βγει μεγαλείο χρειάζεται οικονομία στα εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιείς και κάτι πραγματικά μεγάλο να πεις

Αλλά πάντα αυτή είναι η άποψή μου και αν θες την παίρνεις υπόψη σου

Link to comment
Share on other sites

Guest silversoldier

Η επανάσταση μπορεί να είναι οτιδήποτε που δεν θα τολμούσες ποτε να κάνεις στη ζωή σου και όμως το έκανες! Αυτό έκανε και ο Προμηθέας.....αποκήρυξε τις απόψεις των θεών και έδωσε τη φωτιά στους ανθρώπους. :beach:

 

Και επειδη για μένα φλόγα είναι το πάθος για δημιουργία, και η τάση για δημιουργία λέγεται τέχνη αφου αποτυπώνεται....τότε καταλαβαίνεις ότι η ματαιότητα των λόγων μου είναι αυτή που οδηγεί στο να πω κάτι σημαντίκο μέσα απο τον υποτιτλο και να αποδώσω τα βιώματα μου μέσα απο αυτά που γράφω.....καθώς ξέρω τι επανάσταση έχω κάνει....ότι μπορεί να απέτυχε...και για αυτή να τιμωρούμαι....αφού η φλόγα που έδωσα είναι αθάνατη (όπως ας πούμε ένας λόγος, μία σκέψη, ένα τραγούδι, την καρδιά μου την ίδια, οτιδήποτε) το γεγονός ότι δίνεις κάτι χωρίς αντάλλαγμα το κάνει για μένα αθάνατο! :hi:

 

Ετσι έχω κάθε δικαίωμα να με παρομοιαζω και με τον Προμηθέα και με τον Σισιφο και με το Δία ακόμα....ποιηση γράφουμε όχι φυσικούς νόμους και μαθηματικές θεωρίες....άλλο ύλη άλλο πνευμα (πρώτα μαθαίνουμε που είναι η διαφορά συνήθως)..... :book: :cool: :tongue:

 

Να τονίσω επίσης ότι κάθετι μεγάλο είναι βαθυά και ξεχωριστά ανθρώπινο....τα απλά λόγια μπορεί να εκφράζουν θεϊκό μεγαλείο....και τα βαρύγδουπα ανθρώπινο αλλά εγώ δεν λέω τίποτα μεγάλο...δεν μου χρειάζονται μεγάλες ιδεες...μόνο οι απλές μου εμπειρίες....εξάλλου δεν μπορω να πολεμήσω στην Τροια...η να ζήσω σαν τον Προμηθεά....και είναι γελοιο να γράφεις ένα ποιημα αφου έχεις φανεί ανταξιος τόσο μεγάλων ηρώων και μύθων!!!!

Edited by silversoldier
Link to comment
Share on other sites

Δεν νομίζω ό,τι φταίει η πεζότητα και ο υλισμός του Nihilio για την άποψή του... [κι έχω κι ενστάσεις για το αν είναι υλιστής και πεζός ο άνθρωπος, δεν νομίζω πως το όνειρο της ζωής του είναι να αποκτήσει porsche, ακριβό σπίτι και όλα τα παπούτσια prada που σχεδιάστηκαν ποτέ απ' τον οίκο].

Άκου κι εμένα, λοιπόν, που συμφωνώ μαζί του εδώ χωρίς να είμαι "πεζή και υλίστρια", που έχω αποδείξει τον ρομαντισμό μου και τον ιδεαλισμό μου [τουλάχιστον όσον αφορά κάποιες συγκεκριμένες πλευρές της ανθρώπινης ύπαρξης] εδώ μέσα πάμπολλες φορές, δεχόμενη μάλιστα και αρνητικές κριτικές γι αυτόν:

 

Θυμάσαι τη μοναδική φορά που σου έκανα θετικό σχόλιο σε απόπειρά σου; Ήταν σ' ένα ποίημα που μιλούσε για πράγματα που όντως ένοιωθες, χωρίς να τα περνάς από αυτά τα βαρύγδουπα φίλτρα, χωρίς να τα ανάγεις [με μη-πετυχημένο τρόπο] στην απόλυτη ουσία του σύμπαντος, χωρίς να κάνεις κύρηγμα στους τυχόν 'απίστους' μέσω αυτών.

 

Δεν σχολιάζω πια τα ποιήματά σου, υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως θα σχολιάσω αν δω κάποια αλλαγή πορείας. Δε βλέπω όμως [και παραβαίνω και την υπόσχεσή μου]. Συνεχίζεις απλώς να δικαιολογείς τις επιλογές σου μετά από κάθε αρνητική κριτική, σαν να 'ναι αυτό η ουσία. Δεν είναι όμως, κι εμείς δεν σχολιάζουμε τις απόπειρές σου για πλάκα, πίστεψέ με, τις σχολιάζουμε επειδή πού και πού μας καρφώνεται στο μυαλό η ιδέα πως μπορείς να βελτιωθείς [σχεδόν όλοι μπορούν, άλλωστε].

 

Για να κάνεις τέχνη οποιουδήποτε είδους πρέπει να έχεις ένα μύνημα, κάτι να πεις. Πρέπει πραγματικά να έχεις κάτι να πεις, όχι να εφευρίσκεις κάτι να πεις, αυτό, το δεύτερο, είναι χρήσιμο σπανίως, μόνο για εξάσκηση. Επίσης, για να έχει κάποια συγκεκριμένη μορφή η τέχνη σου πρέπει αυτή η μορφή να εξυπηρετεί κάτι, να λέει κάτι κι αυτή με τη σειρά της. Στην καλή τέχνη δεν υπάρχουν επιλογές που δεν δικαιολογούνται και που δεν κάνουν κάτι. Ακόμα και τα στολίδια πρέπει να έχουν λόγο ύπαρξης.

Link to comment
Share on other sites

Πρώτον, θα θέσω τη μικρή μου νότα διαμαρτυρίας: ο Προμηθέας υπήρξε ο πραγματικός δημιουργός των ανθρώπων και ο προστάτης τους... Ειρωνία, γι' άλλη μια φορά, το πώς μπήκε σε δεύτερη μοίρα η ιστορία του.

 

Κοιτα Nihilio έχεις άποψη και τη σέβομαι....αλλά παρα είσαι πεζός και υλιστής, ένα ποιημα δεν εννοεί αυτά που λέει....δεν είναι σύνταξη επίσημης αναφοράς...σαφές, καθετο κλπ κλπ!

Εδώ, από την άλλη, είναι και το σημείο στ' οποίο σφάλλεις όσο πουθενά αλλού - θέλεις να πεις τα ίδια πράγματα και για τους ρεαλιστές και τους νατουραλιστές ποιητές, θες να το αναφέρεις για τη δομή των haiku;

Link to comment
Share on other sites

Guest silversoldier

Καλά το σχόλιο σου Raspk δεν το κατάλαβα γιατί δεν μπορώ να καταλάβω ακριβώς τι είναι αυτή η πυκνή και μαζεμένη μορφή ενός Haiku!

 

Για σένα Αταλάντη, δεν δικαιολογώ τον εαυτό μου αλλά μιλάμε για ποίηση! Εχεις κάνει δύο θετικά σχόλια σε μενα. Αυτό που εννόεις πάντως είναι στο ποιημα Ἑπιστολή σε ένα όνειρο" και επίσης χωρίς να κοιτάξω...θυμάμαι ότι μου είπες ότι έχει πρόβλημα στη στίξη....να μην αναφέρω φυσικά το γεγονός ότι μονο εμείς οι δύο γράφαμε στην αρχή και τακτικά ποιημάτα! (Για να δεις ότι δεν ξεχνάω τίποτα)

 

Δεν καταδικάζω ούτε θεωρώ άπιστο κανέναν, θεωρώ όμως ότι όταν διαβάζετε ένα ποίημα το διαβάζετε σαν τραγουδακι.....λες και αυτός ο δύστυχως που το γράφει (δεν αναφέρομαι μόνο σε μένα) δεν κρύβει κάτι απο κάτω...αποφασίστε λοιπόν ! Τα θελετε μασημένα ή κρυμένα πίσω απο λέξεις...για να μπορείτε όπώς λένε και κάποιοι φιλόσοφοι να ξαναγράφετε το ποίημα καθε φορά που το διαβάζετε....????

 

Εδω πέρα ταυτίζω τον εαυτό μου με τον Προμηθεά....ναι! Για λόγους ομοιοτήτων με αυτό που έχω να πω...ένας τρόπος προώθησης της σκέψης είναι...δεν εφευρίσκω στόχους! Και φυσικά δεν μπορείς να θεωρείς ότι βελτιώνεσαι όταν σου λενε οι άλλοι μπράβο....αισθάνεσαι άνετα με αυτά που γράφεις....πόσο πολύ πετυχαίνεις αυτό που θέλεις να πεις.....εγω πάντως εδώ το πέτυχα....ίσως οι βαριές λέξεις απλά να δημιουργούν κακές εντυπώσεις...αλλά και οι Παρνασιστες ποιητες αυτό έκαναν...απλά μετά κοιταγαν τόσο τη δομή και τη μορφή ώστε ξέχασαν τι ήθελαν να πουν.....

 

Και φυσικά σε θαυμασα Αταλάντη όταν είδα το τελευταίο σου ποίημα....αν καταλαβα καλά το κλίμα του είσαι στο κλίμα και αυτού του ποιήματος! Δεν θέλω να μου κάνετε σχόλια άμα δεν εχετε κάτι να πείτε...απλά όσοι θέλετε διαβάστε τα προσεκτικά εφόσον το επιθυμείτε....όχι στο μπαμ μπαμ...το βλεπω συνέχεια αυτό, κανένας επι της ουσίας...όλη η τεχνίκη...κλπ κλπ....δε μου αρέσουν οι λέξεις...τι πάει περισσότερο....Είδες τι πάθαν οι Παρνασιστές....????

 

Προσωπικά όταν διαβάζω ένα ποίημα το διαβάζω απο μέσα προς τα έξω...καταλαβαίνω τι λέει και μετα κοιτάω αν όντως η τεχνική το επιβεβαιώνει!

 

Φυσικά δεν λεώ ότι έχω δίκιο...λέω τι κάνω εγώ....και το πιστεύω...δεν ζητάω απο κανεναν χάρες!

 

Αταλάντη σου συνιστώ πάντως να διαβάσεις αυτά που έγραφες παλιά....να δεις αν βελτιώσες την τεχνική...και άφησες κενά στις λέξεις....των συλλογισμών! Αν θέλεις τα λέμε στο messenger...καλύτερα!

Edited by silversoldier
Link to comment
Share on other sites

Πρώτον, σου σχολιάζουμε την τεχνική γιατί σε αυτήν πάσχεις - για να στο πω και αλλιώς, αν μας δώσει κανείς τα καλύτερα υλικά - αυγά, καρυκεύματα, μια ιδέα τυρί, λίγα αλλαντικά, και αγνό λάδι - αλλά η ομελέτα βγει μέτρια και κάτω, θα σχολιάσουμε την εκτέλεση, όχι την υγεία της κότας όταν γένναγε τ' αυγά.

 

Και, για να γίνω και πεζός: ΑΜάΝ ΜΕ Τ' ΑΠΟΣΙΩΠΟΙΗΤΙΚά! Κόψε τα, χαλάνε κόσμο· πότε θα το καταλάβεις;!

 

Καλά το σχόλιο σου Raspk δεν το κατάλαβα γιατί δεν μπορώ να καταλάβω ακριβώς τι είναι αυτή η πυκνή και μαζεμένη μορφή ενός Haiku!

Εδώ, πάλι, θα σου πω δύο πράγματα: πρώτον, γιατί αδιαφόρησες για τα ρεύματα του νατουραλισμού και του ρεαλισμού; Και, δεύτερον, πραγματικά βρίσκεις πυκνά τα haiku; Περιεκτικά, θα τα χαρακτήριζα, και σύντομα· σχεδόν λακωνικά.

Link to comment
Share on other sites

Δε νομίζω ότι τα σχόλια που έγιναν για το ποίημα αφορούν μονο την τεχνική. Απ όσο κατάλαβα υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις κυρίως για το περιεχόμενο (αφού ούτως ή άλλως δεν φαίνεται να συζητάς πολύ την τεχνική). Βλέπω ενόχληση και συμφωνώ κι εγώ με αυτό, κατ αρχάς για τον τρόπο που χρησιμοποίησες τον Προμηθέα ως σύμβολο, αυτή η απόλυτη ταύτιση με κάτι τόσο μεγαλειώδες χωρίς να μας δίνεις έναν ουσιαστικό λόγο. Αυτό δεν έχει να κάνει με τεχνική. Βέβαια, δε σου λέει κανείς ότι θεωρητικά δεν μπορεί να ταυτιστείς με όποιον θες εσύ, δε θα σου πει κανείς τι αισθάνεσαι. Όμως όλα θέλουν τον τρόπο τους όταν προσπαθείς να κάνεις κάτι τόσο τολμηρό. Όσο για τους Παρνασιστές νομίζω ότι είναι ελαφρώς άτοπο το παράδειγμά σου ειδικά όταν εσύ ο ίδιος αποφεύγεις να δώσεις σημασία στη δομή... μην πέρνουμε τα άκρα για να ξεφύγουμε απ το θέμα...!

 

Και άλλη μια παρατήρηση: Το να μας ζητάς να διαβάσουμε το ποιημά σου "από μέσα προς τα έξω" απουσία τεχνικής είναι σαν να μας ζητάς να μπούμε σε ένα σπίτι δίχως πόρτα.

 

Τουλάχιστον ας μας εξηγήσεις τι ρόλο παίζει αυτό το "ό, τι" στην αρχή του ποιήματος και γιατί το "μια προφανής παραδοχή" δε γίνεται "μια προφανή παραδοχή"....

Link to comment
Share on other sites

Λυπάμαι, silversoldier, αλλά δεν μπορώ να συνεχίσω να συζητάω μαζί σου. Φταίει η διαολεμένη σύμπτωση του ότι παύεις να καταλαβαίνεις τι σου λέει κάποιος όταν αυτό που σου λέει δεν είναι θετικό.

 

Χαίρετε.

Edited by Nienna
Link to comment
Share on other sites

Για όνομα του υψίστου! Μου θυμίζεις τον τυπάκο σε μια ταινία με την βουγιουκλάκη (δεν θυμάμαι πια), που λέει ότι γράφει ένα τραγούδι και μετά βγάζει τις άπειρες παραλαγές γιατί πουλάει. Αγόρι μου, η ποσότητα δεν είναι κάτι το καλό, πότε θα το καταλάβεις; Ανεβάζεις σχεδόν καθημερινά ποιήματα-εκτρόματα (κατα την άποψή μου πάντα), χάνεις τον δρόμο σου όταν πας να πεις κάτι και, ακόμα χειρότερα, δεν σε ανδιαφέρει να βρείς τον δρόμο σου, ακόμα και όταν όλοι σου λένε, και μάλιστα άτομα μεγαλύτερης κριτικής ικανότητας απο εμένα, ότι έχεις χάσει την μπάλα. Απέχω απο το να κάνω κριτική στα ποιήματά σου κάμποσο καιρό και αιτία είναι ότι θα σου χώσω άγρια. Την επόμενη φορά που θα πας να βάλεις ποίημα, σκέψου τρία πράγματα:

 

1. Το έχω στρώσει αρκετά;

2. Λέω αυτό που θέλω να πώ, η γράφω μπαρούφες;

3. Ο γείτονας/μάνα/πατέρας/κάθε άσχετος που ξέρει γράμματα που το διάβασε, πιστεύει ότι λέω κάτι ή θα με πάρουν με τις ντομάτες;

 

Και για να μην μιλάς για μένα, στο χαρτί και στον υπολογιστή έχω πολλές ιστορίες που δεν ανεβάζω γιατί δεν με ικανοποιούν. Και πάντα σκέφτομαι ότι θα το διαβάσει και κάποιος άλλος άσχετος το ριμάδι, οπότε θα πρέπει να καταλαβαίνει και αυτός. Και ποτέ μα ποτέ, μη λες με 50 λέξεις αυτό που μπορείς να πεις με μια. Αυτό είναι η ποίηση. Και αυτός είναι ο λόγος που δεν γράφω ποιήματα.

 

Προς Admin. Ξέρω ότι είναι σκληρό και ίσως υπερβαίνω των ορίων, αλλά παρακαλώ να μην σβηστεί γιατί αποτελεί την θέση μου, που την έχω σχηματίσει μετά απο παρακολούθηση της δουλειάς του συγκεκριμένου ατόμου εδώ και δύο μήνες. Θα προσπαθήσω να απέχω απο παρόμοιες κριτικές στο μέλλον. Ευχαριστώ.

 

Edit: Οι Admins δεν ξέρω, εγώ, ως Mod, σε διαβεβαιώ πως δεν θα σβήσω τίποτε. [Nienna]

Edited by Nienna
Link to comment
Share on other sites

Guest silversoldier

Μπορείς να κάνεις ότι αυστηρή κριτική θέλεις! Δεν με προβληματίζει το γεγονός....και φυσικά δεν με προβληματίζει το γεγονός εάν κάποιος επιμένει στο να μου λέει ότι είμαι αδιόρθωτος όταν δεν έχει σκεφτεί καν την αποψη μου ή τι προσπαθώ να πω.

 

Μπορεί να φαίνομαι κακός, εγωιστής, ψωνάρα, κακότροπος και μπορεί να να μαι...δεν αντιλέγω! Αλλά δεν νομίζω ότι είμαι τόσο βλάκας ώστε να μην ξέρω τι κάνω....και να μην ξέρω που μου παν τα τέσσερα...να μην θέλω να βελτιωθώ...αλλά το θέμα βελτιώση δεν είναι πάντα προς των δρόμο των πολλών. Συνεπώς θεωρώ δικαιολογιμένο οι έχοντες κριτική ικανότητα απο το σχολείο να αρκούνται μόνο στο να λένε αερολογίες και πράγματα που άμα τα έλεγαν σε κάποιο άνθρωπο των τεχνών μπορεί και να τους μούτζωνε....

 

Δέχομαι ακόμα και να με βρίζουνε και να με περιφρονούνε...πες ότι γουσταρεις και αγαπάς month, κανε μου και μήνυση αν θέλεις επειδη σου χαλάω τη διάθεση...αλλά πρώτον κάνω το πολύ δύο ποστ την εβδομάδα όπως μου ζήτησε η Νιέννα και κατ εμε δεν λέω μπαρούφες....συνεπώς διαφωνούμε!

 

Απλά την επόμενη φορά βρίσε με κανονικά να ξεσπάσεις...μην φοβηθείς, ούτε να κολλήσεις! Αν πιστεύετε παιδιά ότι αυτά που γράφω δεν έχουν νόημα...τότε γιατί τα αισθάνομαι..μήπως είμαι κενός ή ανοήτος????

Link to comment
Share on other sites

Μπορείς να κάνεις ότι αυστηρή κριτική θέλεις! Δεν με προβληματίζει το γεγονός....και φυσικά δεν με προβληματίζει το γεγονός εάν κάποιος επιμένει στο να μου λέει ότι είμαι αδιόρθωτος όταν δεν έχει σκεφτεί καν την αποψη μου ή τι προσπαθώ να πω.

 

 

 

Η πολύ απλά μπορείς να γράψεις την κριτική που σου γράφει ο άλλος στα αζήτητα, όπως άλλωστε κάνεις τόσο καιρό.

 

 

Μπορεί να φαίνομαι κακός, εγωιστής, ψωνάρα, κακότροπος και μπορεί να να μαι...δεν αντιλέγω! Αλλά δεν νομίζω ότι είμαι τόσο βλάκας ώστε να μην ξέρω τι κάνω....και να μην ξέρω που μου παν τα τέσσερα...να μην θέλω να βελτιωθώ...αλλά το θέμα βελτιώση δεν είναι πάντα προς των δρόμο των πολλών. Συνεπώς θεωρώ δικαιολογιμένο οι έχοντες κριτική ικανότητα απο το σχολείο να αρκούνται μόνο στο να λένε αερολογίες και πράγματα που άμα τα έλεγαν σε κάποιο άνθρωπο των τεχνών μπορεί και να τους μούτζωνε....

 

 

 

Πρότασή μου. Πάρε πυξίδα αμέσως, ή ρώτα για διευθύνσεις. Το να πας μόνος σου να βρείς την όαση μέσα στην έρημο είναι πολύ κακό, ειδικά αν δεν ξέρεις κατα το που πέφτει.

 

 

Δέχομαι ακόμα και να με βρίζουνε και να με περιφρονούνε...πες ότι γουσταρεις και αγαπάς month, κανε μου και μήνυση αν θέλεις επειδη σου χαλάω τη διάθεση...αλλά πρώτον κάνω το πολύ δύο ποστ την εβδομάδα όπως μου ζήτησε η Νιέννα και κατ εμε δεν λέω μπαρούφες....συνεπώς διαφωνούμε!

 

 

 

Η Νιένα ίσως είναι πιο σοφή απο εμένα, και σου έδωσε την ελευθερία να διαλέξεις το κάθε πότε θα βάζεις κάτι στο forum. Γιατί να σου πώ την αλήθεια, προσωπικά θα είχα κάνει άλλη σύσταση. Όσο περι μπαρουφολογίας, με καλύπτει η γνώμη και η άποψη των υπολοίπων, και δεν θα πώ τίποτα άλλο.

 

 

Απλά την επόμενη φορά βρίσε με κανονικά να ξεσπάσεις...μην φοβηθείς, ούτε να κολλήσεις! Αν πιστεύετε παιδιά ότι αυτά που γράφω δεν έχουν νόημα...τότε γιατί τα αισθάνομαι..μήπως είμαι κενός ή ανοήτος????

 

Συ είπας.

Link to comment
Share on other sites

Guest silversoldier

Θα μπορούσα να σου απαντήσω! Αλλά επειδή το θεωρώ γελοίο να κάθομαι να σου εξηγώ ποιος ξέρει να χρησιμοποιεί πυξίδες. Απλά σιωπω.

 

Και η Νιεννά το είπε αυτό με βάση τους κανόνες της βιβλιοθήκης για να μην υπερφορτωνομε με ποιήματα που δεν θα προλαβαίνουν να σχολιαζονται! Απο εκεί και πέρα το ποιος θα με σχολιάσει και πως το αφήνω σε αυτόν.

 

Ωστόσο σε ποίημα μου, και παρακαλώ πολύ του administrators κάθε σχόλια πέραν το νοήματος του ποιημάτος και ότι σχετικό φυσικά να μην επιτρέπεται....δεν μου αρέσει να λογομαχώ...για τα ποιήματα....μου κάνετε σχόλια...αμα υπάρχουν απορίες απαντάω, και εφόσον είμαι τόσο τούβλο και ανίδεος...να δίνετε παραδείγματα να καταλαβαίνουμε και εμείς οι πρωτάρηδες...που έχουμε μόνο 7 χρόνια ποίησης στην πλάτη!

 

Φιλικά πάντα!

Link to comment
Share on other sites

Αν πιστεύετε παιδιά ότι αυτά που γράφω δεν έχουν νόημα...τότε γιατί τα αισθάνομαι..μήπως είμαι κενός ή ανοήτος????

 

 

Επιτρεψε μου να απαντησω σ' αυτο (αν και το σχολιο μου δεν εχει τοπο σ' αυτο το thread καθως δεν αποτελει καποια κριτικη στο ποιημα σου)

 

Καθε ενας που "δημιουργει", ό,τι και να ειναι αυτο, δενεται μ΄ αυτο που κανει. Το περιεργο θα ηταν να ηταν να το ανεβαζες αν δε εκανε αισ8ηση ουτε σε εσενα. Δε 8α αναλυσω περεταιρο αυτη τη τοποθετηση διοτι δε πιστευω οτι ουτε ταιριαζει στο thread αλλα και ουτε εχω την διαθεση... Παρολα αυτα παρα8ετω ενα ομορφο topic του forum εδω διοτι πραγματικα απεχ8ανομαι τουσ περιτους καυγαδες

Edited by Darius
Link to comment
Share on other sites

Ό, τι έφυγε τρεχάτος ο θεός τιτάνας

στην λυπημένη και αμίλητη μορφή

στο ανεπανάληπτο κυκλικό του μέλλον

των μυθικών απόκρημνων βουνών την κορυφή,

επιστρέφοντας τη μια μορφή, της τέχνης.

Τα σπλάχνα του χαθήκανε τη νύχτα

τα κατασπάραξαν τα μισημένα όρνια,

μα την μέρα αθάνατα, γινήκανε και πάλι

προδίδοντας μία προφανής παραδοχή

καθώς ο μύθος άλλαξε το νόημα του!

 

Ήθεός, ή τιτάνας, δεν γίνεται και τα δύο. Περαν του προφανέστατου λάθους στο νόημα, αφού η ενέργεια δεν έχει ούτε αποδέκτη ούτε τίποτα άλλο, απλά υπάρχει, μας λέει ότι απο τα αρνητικά αυτά, μας δίνει τη μορφή της τέχνης. τη μία μορφή, της τέχνης, γράφεις, λες και δεν έχει άλλες μορφές η τέχνη. Η "προφανής" παραδοχή δεν είναι καθόλου προφανής απο την διάθεση του ποιήματος, μιας και δεν έχουμε αναγένηση και κάθαρση.

Παρέμεινε νεκρός σχεδόν, μαραζωμένος

αιώνιος, να απελπίζεται ορμούμενος σε όνειρα

που πάντα καταρρέουν, δεμένα με αλυσίδες.

Σαν τραύμα στο τέλος της μέρας, μια πληγή

αιμορραγούσα, λίγο είτε πολύ, πάντα έτοιμη

να αποδώσει για τα όρνια των θλίψεων, τροφή.

Δεν απέμεινε ευχή ή ζωή στα μάτια σου

Προμηθέα, πρώτε. Μόνο η αιώνια αίσθηση

του μαρτυρίου σου..

 

Φαιδρό σημείο θα έλεγα. Πήρες και έκανες τον φωτοδότη και ζωοδότη του ανθρώπου, ένα γερασμένο σαρκίο, ένα τίποτα. Αν ήταν έτσι θα είχε ζητήσει συχγώρεση απο τον Δία αιώνες πριν φτάσει σε αυτό το σημείο! Και αν νομίζεις ότι έχω άδικο, διάβασε τον προμηθέα δεσμότη, και ίσως μάθεις κάτι. Έστω όμως ότι είναι ποιητική αδεία. Γιατί είναι τον λες πρώτο; Έχει μείνει τίποτα απο τον πρώτο αυτόν, για να τον αναφωνείς έτσι;

Με καθήλωσες να σε κοιτώ……

Να κοιτώ εσένα μέσα από να μάτια σου,

εμένα μέσα απ' τα δικά σου, είμαστε ένα!

Κοντεύεις να με κάνεις να εύχομαι να ήσουν εσύ δεμένος στον βράχο.

 

quote name='silversoldier' date='Sep 26 2006, 07:16 PM' post='58057']

Έτσι μαύρε Προμηθέα, εδώ πάλι βρεθήκαμε

να κρυσταλλώνουμε εύθυμα τον πόνο

σταματώντας τις φωνές δικαιοσύνης, δίκαια

αφού δεν υπήρξαμε δίκαιοι, ούτε καν υπήρξαμε.

Μην ζητήσεις πίσω τη φωτιά αδερφέ, σε ξεχάσανε.

Μην ζητήσεις πίσω ελπίδες, δεν υπάρχουν στα δεσμά σου.

Δεν υπάρχω κι εγώ πλέον μαζί σου, σε ακολουθώ

στο κοινό μας μαρτύριο, στην κοινή μας μοίρα

στο αθάνατο και νεκρό μας λογισμό.

Ο χαρακτηρισμός μαύρος ταιριάζει καλύτερα όπως τον έκανες τον Προμηθέα. Για άλλη μια φορά καταπατάς τον μύθο του βέβαια, αφού απο αίσθηση δικαιοσύνης "έκλεψε" την φωτιά απο τον Όλυμπο για τους ανθρώπους. Αν αυτός δεν ξέρει για την δικαιοσύνη, τότε ποιος ξέρει άραγε; Αποφεύγω να σχολιάσω το τελευταίο μέρος γιατί θα ακουστεί σαν προσωπική επίθεση.

Δεν θέλω τίποτα όπως κι εσύ, μόνο το τέλος

μόνο να μην ξαναδώ ή αντικρύσω, χαρές και πίκρες

να μείνουμε ως ένας αλυσοδεμένος στα βουνά,

να μισούμε, να προσμένουμε, να αγαπάμε, να αποφεύγουμε.

Μα πάντα στο ίδιο σημείο, με τα ματιά κλειστά,

σαν σπίθες, σαν στιγμές να ανοιγοκλείνουν

απ' το μαρτύριο του πόνου, απ' την σίγουρη και κρύα μας

γωνιά, καθώς τα πάντα ακούγονται σαν άνεμος

από τον δοξασμένο Όλυμπο, από τυχαίες συναντήσεις

των στιγμών και των αιθέριων ελαφρών αιώνων!

 

Και τώρα το μεγάλο φινάλε! Μόλις έκανες τους άδικους να είναι δοξασμένοι, και μάλιστα με τρόπο που να μην δείχνει ότι είναι άδικοι. Βγάζεις την απαισιοδοξία σου, βγάζεις την δηλεία σου, και την προβάλεις πάνω σε ένα απο τα αιώνια παραδείγματα ελπίδας και αντοχής. Λίγος σεβασμός δεν βλάπτει, και λίγο γνώση του τι γράφεις και που τα προβάλεις, επίσης δεν θα ήταν κακή. Και αν έχασα πάλι το νόημα, σε παρακαλώ να το πεις και για μας τους ηλίθιους που δεν το καταλαβαίνουμε, και μην κρυφτείς πίσω απο το κλασικό σου, "Δεν το κατάλαβες"

 

Και την επόμενη φορά, όταν δεχτείς μια πρόκληση, να έχεις το τσαγανό να την βγάλεις εις πέρας μόνος σου και να μην κρυφτείς πίσω απο mods.

Edited by month
Link to comment
Share on other sites

Guest silversoldier

Για δες τη δικιά μου άποψη...και εξήγηση!

 

Ό, τι έφυγε τρεχάτος ο θεός τιτάνας

στην λυπημένη και αμίλητη μορφή

στο ανεπανάληπτο κυκλικό του μέλλον

των μυθικών απόκρημνων βουνών την κορυφή,

επιστρέφοντας τη μια μορφή, της τέχνης.

 

 

Ο θεός τιτάνας είναι ένα υβρίδιο και υπονοεί την παλαιότητα και την δύναμη....που όπως θα φανεί θα είναι η μία μορφή της τέχνης, η οποία δεν είναι η άλλη απο την φλόγα για δημιουργία...(παρατραβηγμένο αλλά αυτό λέω)

 

Τα σπλάχνα του χαθήκανε τη νύχτα

τα κατασπάραξαν τα μισημένα όρνια,

μα την μέρα αθάνατα, γινήκανε και πάλι

προδίδοντας μία προφανής παραδοχή

καθώς ο μύθος άλλαξε το νόημα του!

Παρέμεινε νεκρός σχεδόν, μαραζωμένος

αιώνιος, να απελπίζεται ορμούμενος σε όνειρα

που πάντα καταρρέουν, δεμένα με αλυσίδες.

Σαν τραύμα στο τέλος της μέρας, μια πληγή

αιμορραγούσα, λίγο είτε πολύ, πάντα έτοιμη

να αποδώσει για τα όρνια των θλίψεων, τροφή.

 

Εδώ όλα αυτά απευθύνονται στο μύθο του Προμηθεά όχι τον Προμηθεα, παρότι έχω αντιστρέψει την ημέρα με τη νύχτα σκόπιμα, προκείμενου να πω ότι την ημέρα η διαθεση του ανθρώπου ανεβαίνει και τη νύχτα πεφτει...βλέπει τη μικρότητα του.

 

Δεν απέμεινε ευχή ή ζωή στα μάτια σου

Προμηθέα, πρώτε. Μόνο η αιώνια αίσθηση

του μαρτυρίου σου..

 

Εδώ εύκολα βλεπει και ο αόματος ότι απλά δίνω μια εικόνα...και μία συμπονια! προκείμενου να με ταυτίσω έπειτα. Το "Προμηθέας, πρώτος" όπως είδη είπα...κολλάει στο γεγονός ότι πρώτος υπέφερε άδικα....για την καλύτερη πράξη του!

 

Έτσι μαύρε Προμηθέα, εδώ πάλι βρεθήκαμε

να κρυσταλλώνουμε εύθυμα τον πόνο

σταματώντας τις φωνές δικαιοσύνης, δίκαια

αφού δεν υπήρξαμε δίκαιοι, ούτε καν υπήρξαμε.

Μην ζητήσεις πίσω τη φωτιά αδερφέ, σε ξεχάσανε.

Μην ζητήσεις πίσω ελπίδες, δεν υπάρχουν στα δεσμά σου.

Δεν υπάρχω κι εγώ πλέον μαζί σου, σε ακολουθώ

στο κοινό μας μαρτύριο, στην κοινή μας μοίρα

στο αθάνατο και νεκρό μας λογισμό.

 

Το μάυρε είναι για την τύχη του! Στην πραγματικότητα δεν ήταν δίκαιος αφου η δικαιοσύνη έχει θεϊκη υπόσταση και συνεπώς τάσσεται με τους θεούς! Μετά μιλάω στον εαυτό μου σαν να 'ταν ο Προμηθεάς (υπερβολικό και ψωνισμένο) αλλά πρώτον θέλω να δείξω την ομοιότητα του μαρυρίου του Προμηθεά με ανθρώπινα παράδοξα βάσαναν και ελπίδες που δεσμέυονται απο λάθη. Και σαν κατάληξη έχουμε άβουλους και υποταγμένους ανθρώπους (σχεδόν νεκρούς).

 

Δεν θέλω τίποτα όπως κι εσύ, μόνο το τέλος

μόνο να μην ξαναδώ ή αντικρύσω, χαρές και πίκρες

να μείνουμε ως ένας αλυσοδεμένος στα βουνά,

να μισούμε, να προσμένουμε, να αγαπάμε, να αποφεύγουμε.

Μα πάντα στο ίδιο σημείο, με τα ματιά κλειστά,

σαν σπίθες, σαν στιγμές να ανοιγοκλείνουν

απ' το μαρτύριο του πόνου, απ' την σίγουρη και κρύα μας

γωνιά, καθώς τα πάντα ακούγονται σαν άνεμος

από τον δοξασμένο Όλυμπο, από τυχαίες συναντήσεις

των στιγμών και των αιθέριων ελαφρών αιώνων!

 

Εδώ απλά λέω αυτό που λέει ο καθένας μας: Δεν το αντέχω άλλο!, δεν θέλω να ζήσω τίποτα! αρκετά πέρασα! Προτιμώ να ζω μέσα απο τις ψευδαισθήσεις καθώς οι σκέψεις όπως συμβαίνει εξάλλου σε μία τέτοια κατάσταση αλλωνίζουν! Και φυσικά το "τον δοξασμένο όλυμπο" είναι ειρωνικό...και μάλλον θα λεγα ότι υπερεκτίμουν τη θεότητα τους! Το τελευταίο μπορείς να το θεωρήσεις σαν τη φράση: Ολο και κάτι γίνεται και μαθαίνουμε κάτι...τυχαία...καθώς κυλά ο χρόνος!

 

Ελπίζω τουλάχιστον τώρα να το βρίσκεις πιο προσγειωμενο!

Edited by silversoldier
Link to comment
Share on other sites

Καταλαβαίνεις, ελπίζω, ότι έτσι ταυτίζεσαι με τον αδερφό του, τον Επιμηθέα, και ουχί τον Προμηθέα.

Link to comment
Share on other sites

Θα παρακαλέσω για πολλοστή φορά τόσο τον δημιουργό των ποιημάτων όσο και τους άλλους συνομιλητές να περιορίζονται στην κριτική και το σχολιασμό του εκάστοτε ποιήματος αποφεύγόντας να κάνουν συζήτηση επί προσωπικών θεμάτων.

Αν θέλετε να συζητήσετε προσωπικές ψυχο-αναλύσεις να το κάνετε με PMs.

Ομολογουμένως έχει αρχίσει να γίνεται λίγο κουραστικό κάθε λίγο και λιγάκι να κοντεύει να καταλήξει σε flame war το εκάστοτε τόπικ του Silversoldier. Ο Silversoldier θα πρέπει να προσέχει λίγο την αμυντικότητα του.

Επίσης, αν οι σχολιαστές δεν πιστεύουν πως ο Silversoldier θα αξιολογήσει την κριτική τους, ας μη γράφουν κριτικές. Δεν τους υποχρεώνει κάποιος, no?

 

Μη μας φέρετε στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να κλειδώνουμε τόπικς!!!

 

Edit: Παραπέμπω τους συνομιλητές σε αυτό το τόπικ που άνοιξα περί κριτικής κλπ. Νομίζω πως θα ήταν χρήσιμο να γίνει εκεί μια συζήτηση ώστε να ξεκαθαριστούν κάποια πράγματα για το θέμα από όλους μας.

 

http://community.sff.gr/index.php?showtopic=5109

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Δεν ασχολούμαι άλλο, γιατί χάνω τον χρόνο μου. Διάβασε τις κριτικές των άλλων, και μάθε απο αυτές. Τα 7 σου χρόνια στην ποίηση δε σου δίνουν το διακαίωμα να αγνοείς όλες τις άλλες γνώμες. Καλή σου μέρα.

Link to comment
Share on other sites

Ρε παιδιά, ήρεμα και ψύχραιμα. Δεν υπάρχουν χωράφια για να χωρίσουμε, υποτίθεται ότι αυτά που ανεβάζουμε και οι κριτικές που δεχόμαστε αποσκοπούν στο να δούμε το πώς οι άλλοι, έξω από μας αντιλαμβάνονται τις δημιουργίες μας.

 

Δεν θα πετάξω στα σκουπίδια το ποίημα σου, silversoldier. Το έχω κάνει ελαφρά τη καρδία σε πολλά άλλα, τα οποία δεν μπήκα καν στον κόπο να σχολιάσω. Δεν θα σου μιλήσω ούτε για βαρύγδουπες εκφράσεις, ούτε για νοηματικά λάθη, ούτε για τίποτα τέτοιο. Όχι πως διαφωνώ (αλλά ούτε και συμφωνώ απόλυτα) με Μιχάλη, Αταλάντη και λοιπούς που "σου την είπαν". Θα σου δώσω μια μιρκή συμβουλή, ένα αρχαιοελληνικό ρητό. Ουκ εν τω πολύ το ευ. Προσπαθείς πάρα πολύ χωρίς να χρειάζεται. Η ποίηση δεν είναι υπερβολή. Είναι κατάθεση. Δεν είμαι ποιήτρια για κανένα λόγο, ούτε και πολύ φαν του είδους, οπότε μπορεί η γνώμη μου να μη σου λέει απολύτως τίποτα.

 

Θες τη γνώμη μου; Έχεις τα προσόντα, έχεις τη στόφα. Έχεις όμορφη γλώσσα, ξέρεις τι να την κάνεις. Δεν χρειάζεται να την αναλώνεις μόνο και μόνο για να την χρησιμοποιείς. Η ποίηση δεν είναι αφόδευση να πρέπει να την κάνεις τουλάχιστον μια φορά τη μέρα. Άσε πρώτα κάποια ιδέα, κάποιο συναίσθημα να ωριμάσει μέσα σου, νιώσε το, βίωσέ το κι άσε το ίδιο να σου πει πότε και με ποιον τρόπο είναι έτοιμο να περάσει σε στίχο. Μην το βιάζεις να βγει ανέτοιμο και ανώριμο, μόνο και μόνο για να βγει.

 

Και μια ακόμα συμβουλή: μην προσπαθείς να αμυνθείς, κανείς δεν σου επιτίθεται. Δεν θα πάρω τις κριτικές κανενός, παρά μόνο της Αταλάντης και γι αυτήν θα σου βεβαιώσω ότι δεν κάνει κριτική σε κανέναν για τον οποίο δεν πιστεύει πως έχει περιθώρια βελτίωσης. Κανείς δεν είναι κακοπροέραιτος.

 

Το ίδιο το ποίημα δεν μου άρεσε. Η σύλληψη ήταν αξιόλογη, η απόδοση ρηχή. Κατά τη γνώμη μου ήταν πιο στομφώδες απ' όσο χρειαζόταν. Το μαρτύριο του Προμηθέα ήταν μαρτύριο σεμνό, δεν του αξίζει μια πομπώδης περιγραφή. Δεν ξέρω κατά πόσο εσύ αισθάνεσαι ταύτιση με τον Προμηθέα και δεν είμαι σε θέση να σε κρίνω γι αυτό. Αν το πιστεύεις, καλά κάνεις και το γράφεις. Προσωπικά, θα ήθελα να σε δω να ξαναγράφεις αυτό το ποίημα, αφού πρώτα μπεις στον κόπο να κάτσεις λίγες ώρες μόνος σου, προσπαθώντας να βιώσεις αυτό το μαρτύριο. Θέλω να πιστεύω ότι η ίδια η διαδικασία θα σε χαλαρώσει και θα δεις κι εσύ ο ίδιος το έργο σου με άλλο μάτι...

Link to comment
Share on other sites

Το ρητό που σου παρέθεσε η Sonya νομίζω ότι είναι το καταστάλαγμα των όσων εννοούσαν ο Nihilio και η Nienna, παρεμπιπτόντως. Ένα καλό παράδειγμα αυτού, παρά τις 128 στροφές του, είναι η Ωδή στην Ελευθερία.

 

Για το θέμα της ωρίμανσης, τώρα... Το ποίημά μου που έχει πάρει, ίσως, τις περισσότερες μνείες σε όσους το έχω δείξει ήταν ένα που έβγαλε τα σωρευμένα και πιεσμένα συναισθήματα 2 μηνών - συναισθήματα που βασίζονταν σε πράγματα που με απασχολούν 5 χρόνια τώρα.

 

Κάτι για το θέμα του Προμηθέα - ο κόσμος αποσπάται και ξεχνάει πολύ συχνά τ' όνομά του, όχι φραστικά, αλλά λεκτικά. Το γεγονός και μόνο ότι υποδηλώνει, τρόπον τινά, ότι ήξερε και για τ' ότι θα πλήρωνε για την κίνησή του να προσφέρει στα «παιδιά» του (όπως έλεγα, ο αρχικός θρύλος θέλει να είναι αυτός ο δημιουργός του ανθρωπίνου είδους «κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσην» των θεών [!]) λέει πολλά γι' αυτόν. Επίσης, ο θρύλος τον θέλει να υποφέρει σιωπηλά, χωρίς να ουρλιάζει όταν ο αετός (όχι όρνια!) του έσχιζαν τα σωθικά.

 

Κάποιες παρατηρήσεις που ελπίζω να τους δείξεις την ανάλογη βαρύτητα.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..