Jump to content

Ένα ή δύο πράγματα…,


Nienor
 Share

Recommended Posts

και αν πήγε τουαλέττα ο τυπογράφος, ο βιβλιοπώλης ή ο τύπος που χάζευε το βιβλίο που αγόρασες πρίν από σένα;;;;

Εχω και άλλα σενάρια Dopamine αν θες. :D

Link to comment
Share on other sites

Aυτό που λες πάντως με την τουαλέτα δεν το είχα σκεφτεί! Ποιος ιερόσυλος θα διάβαζε βιβλίο φαντασίας στην τουαλέτα? :o

:blush-anim-cl:

Link to comment
Share on other sites

Aυτό που λες πάντως με την τουαλέτα δεν το είχα σκεφτεί! Ποιος ιερόσυλος θα διάβαζε βιβλίο φαντασίας στην τουαλέτα? :o

 

Μπορείς να βρεις καλύτερη χρήση για αυτά τα αναγνώσματα?

Link to comment
Share on other sites

:o :o :o :o :o How cou-ooooo-ld you, Dino and Sileon? Έχω πάθει σοκ! Σπίτι μου δεν συνηθίζουμε να διαβάζουμε στην τουαλέτα μεν, αλλά σε σπίτια φίλων έχω δει στις τουαλέτες τους (ξέρετε, πάνω στο πλυντήριο ή το καλάθι άπλυτων) μικυ-μάους, "traffic", τηλεπεριοδικά 2 μηνών πριν, έως και σταυρόλεξα!

ΟΚ, ως εκεί να το καταλάβω!

 

Αλλά fantasy/sci-fi books??? :blackcat:  Έχω πάθει σοκ. Θέλω λεξοτανίλ! :ablink: :aabduct: :aabduct: :aabduct:

Link to comment
Share on other sites

Χωρίς να θέλω να σε σοκάρω επιπλέον, Διονύση, κι εγώ στην τουαλέτα μπορώ να διαβάσω οτιδήποτε!

Link to comment
Share on other sites

Ε, ναι ρε σύ Dain. Μικυ Μάους, παραμυθάκια και σαχλαμαρίτσες διαβάζεις στην τουαλέτα.

Ξέρεις διαστημόπλοια, σπαθιά και λοιπές φαντασιοπληξίες.

Link to comment
Share on other sites

Δηλαδή, Διονυση, αν διαβάζεις κάτι πολύ-πολύ-πολύ πορωτικό κι εκείνη την ώρα δράσουν τα κοντοσούβλια από το μεσημεριανό βρώμικο, μου λες ότι θα αφήσεις το βιβλίο και θα τρέξεις για να περάσεις έστω 10 λεπτά μακρυά από τον κόσμο που έχεις με τόσο κόπο χτίσει γύρω σου, διαβάζοντας; Αν μου αρέσει αυτό που διαβάζω, δεν το αποχωρίζομαι, ούτε στο αποχωριτήριο...

Link to comment
Share on other sites

Λόγω περιορισμένου χρόνου... έχω ξεκινήσει και τελειώσει βιβλία, σε πολλά συνεχόμενα δεκαπεντάλεπτα, αποκλειστικά...στην τουαλέτα. :juggle:

 

Edit: Ορκίζομαι πως αυτό δεν έγινε ποτέ με το Μέσα Απ' Το Γυαλί.

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Δηλαδή, Διονυση, αν διαβάζεις κάτι πολύ-πολύ-πολύ πορωτικό κι εκείνη την ώρα δράσουν τα κοντοσούβλια από το μεσημεριανό βρώμικο, μου λες ότι θα αφήσεις το βιβλίο και θα τρέξεις για να περάσεις έστω 10 λεπτά μακρυά από τον κόσμο που έχεις με τόσο κόπο χτίσει γύρω σου, διαβάζοντας; Αν μου αρέσει αυτό που διαβάζω, δεν το αποχωρίζομαι, ούτε στο αποχωριτήριο...

 

Ηeheheh. Θα σου πω μόνο το εξής: Όταν πριν χρόνια πήρα σε dvd sets μερικές σαιζον του Voyager, υπήρξαν στιγμές που ηθελα να πάω στη τουαλέτα και έλεγα "με παίρνει να δω άλλο ένα επεισόδιο πριν πάω? Αντέχω?" :atongue2:

 

Ε, ναι ρε σύ Dain. Μικυ Μάους, παραμυθάκια και σαχλαμαρίτσες διαβάζεις στην τουαλέτα.

Ξέρεις διαστημόπλοια, σπαθιά και λοιπές φαντασιοπληξίες.

 

:alaugh: Υποθέτω πως απο μια άποψη το να διαβάζεις στην τουαλέτα "photon torpedo launched, Captain" δίνει μια άλλη γοητεία στο θεμα. :atongue2:

 

Όπως και να έχει. Όπως τη βρίσκει κανείς. Εξ άλλου μια βιβλιοδιαστροφή είναι κι αυτή.

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Δηλαδή, Διονυση, αν διαβάζεις κάτι πολύ-πολύ-πολύ πορωτικό κι εκείνη την ώρα δράσουν τα κοντοσούβλια από το μεσημεριανό βρώμικο, μου λες ότι θα αφήσεις το βιβλίο και θα τρέξεις για να περάσεις έστω 10 λεπτά μακρυά από τον κόσμο που έχεις με τόσο κόπο χτίσει γύρω σου, διαβάζοντας; Αν μου αρέσει αυτό που διαβάζω, δεν το αποχωρίζομαι, ούτε στο αποχωριτήριο...

 

Totally guilty of that... Εχω πάει στην τουαλέτα με το βιβλίο, επειδή ήδη ήμουν στο αμήν, και κατά δεύτερο, δεν ήθελα να χάσω την συνέχεια! Αλλά σπάνια γίνεται αυτό. Συνήθως το αφήνω στο τραπεζάκι και τρέχω στην τουαλέτα.

 

Μου αρέσει τα βιβλία που διαβάζω να είναι καινούργια, να τα έχω πρωτοανοίξει εγώ. Γι'αυτό σπάνια αγοράζω από second-hand.

Μου αρέσει η μυρωδιά του χαρτιού, όταν ανοίγεις ένα βιβλίο. Υπάρχουν βιβλία που μυρίζουν εξαίσια...

Δεν μου αρέσει ούτε εμένα να τσακίζονται οι σελίδες, και πάντα χρησιμοποιώ σελιδοδείκτες. Έχω τόσους πολλούς σελιδοδείκτες!

Δεν μου αρέσει να σημειώνω στα βιβλία γενικά (εκτός των βιβλίων Πανεπιστημίου, κλπ.), και ιδιαίτερα με στυλό. Συνήθως έχω κανά μπλοκάκι για σημειώσεις, ή σημειώνω με μολύβι. Ποτέ δεν σημειώνω με στυλό.

 

Όταν διαβάζω συγκεντρώνομαι τόσο πολύ στο κέιμενο, που με έχει τρομάξει ακόμα και το τηλέφωνο!

Link to comment
Share on other sites

Όταν διαβάζω συγκεντρώνομαι τόσο πολύ στο κέιμενο, που με έχει τρομάξει ακόμα και το τηλέφωνο!

 

Μια απο τα ίδια. Ειδικά αν έχω "φύγει" με κάτι που διαβάζω, δεν καταλαβαίνω τίποτα από το περιβάλλον. Μπορεί να πεταχτώ επάνω είτε από τηλέφωνο, είτε και από μύγα ακόμα.

Link to comment
Share on other sites

:alaugh: Υποθέτω πως απο μια άποψη το να διαβάζεις στην τουαλέτα "photon torpedo launched, Captain" δίνει μια άλλη γοητεία στο θεμα. :atongue2:

 

Όπως και να έχει. Όπως τη βρίσκει κανείς. Εξ άλλου μια βιβλιοδιαστροφή είναι κι αυτή.

 

Χε, ναι.

 

Καλά, για τους χαρακτηρισμούς "σαχλαμαρίτσες", προφανώς κάνω πλάκα.

Link to comment
Share on other sites

Φοβερό topic!!!

Λοιπόν, εμένα μου αρέσουν τα καλοδιατηρημένα βιβλιαράκια. Προσπαθώ να μην τα ζουλάω, να μην τα τσακίζω στην μέση όταν διαβάζω και να μην τους διπλώνω τις σελιδούλες τους. Εκνευρίζομαι αφάνταστα όταν δανείζω βιβλιαράκι και μου το επιστρέφουν πίσω ταλαιπωρημένο και γεμάτο ενδείξεις του τι έφαγε, έπιασε, ακούμπησε ο αναγνώστης!!! :angry: Που πας κύριε?? Έτσι στο έδωσα εγώ το καμάρι μου? Ίσως για αυτό δεν έχω αγοράσει ποτέ βιβλίο μεταχειρισμένο. Θέλω να έχω την πρωτιά.

 

Βασικός λόγος απέχθειας των ηλεκτρονικών βιβλίων – βιβλιοθηκών :thumbdown: :

 

Η έλλειψη χαρτιού.

Συγκρίνεται η απρόσωπη παγερή οθόνη με το χαρτάκι? Νο Way!! Να μαστουρώνεις με την μυρωδιά του, να κόβεσαι κατά λάθος από τις άκρες του, να το χαϊδεύεις, να του μιλάς και άλλα τέτοια χαριτωμένα…

 

Τώρα όσο για το θέμα της τουαλέτας….εεε εντάξει…διαβάζω παντού και πάντα, οπότε αν το βιβλίο είναι τόσο καλό που δεν μπορώ να κάνω διάλειμμα, το παίρνω μαζί μου και του ζητάω και ένα συγνώμη!!! :blush: Αν και στην τουαλέτα η αλήθεια είναι πως προτιμώ κάτι πιο ανάλαφρο…σταυρόλεξο, sudoku, τον κατάλογο του Ikea… :tongue:

 

Τώρα σε ότι έχει να κάνει με την βιβλιοθήκη, εκεί υπάρχει άγριο βίτσιο…Δεν θέλω κανένας να ακουμπάει τα βιβλιαράκια μου. Είναι ΔΙΚΑ ΜΟΥ!!!! Μπορεί να κοιτάει αλλά δεν μπορεί να αγγίζει.. Αν υποψιαστώ πως μου έχουν αλλάζει και την ταξινόμηση γίνομαι θηρίο… :ranting: Θέλω ανά πάσα στιγμή να ξέρω που είναι τι!

Το μόνο πρόβλημα είναι το χώρος. Αναγκάζομαι σε ένα ράφι να έχω 2 και 3 σειρές με βιβλία και τα κακόμοιρα τα πίσω δεν έχουν την κατάλληλη προσοχή που τους αξίζει. Για αυτό, ανά διαστήματα τους αλλάζω θέση για να παίρνουν και τα πίσω λίγο αέρα, χάδια και γλυκόλογα!! Τρώω φοβερό δούλεμα από τον άντρα μου αλλά δεν πειράζει…..δεν ξέρει ο κακόμοιρος!!! :aufo:

 

Αυτάαααα!!

Link to comment
Share on other sites

Το μόνο πρόβλημα είναι το χώρος. Αναγκάζομαι σε ένα ράφι να έχω 2 και 3 σειρές με βιβλία και τα κακόμοιρα τα πίσω δεν έχουν την κατάλληλη προσοχή που τους αξίζει. Για αυτό, ανά διαστήματα τους αλλάζω θέση για να παίρνουν και τα πίσω λίγο αέρα, χάδια και γλυκόλογα!! Τρώω φοβερό δούλεμα από τον άντρα μου αλλά δεν πειράζει…..δεν ξέρει ο κακόμοιρος!!! :aufo:

 

 

Αν εξαιρέσεις το θέμα με το σύζυγο, τον οποίον επάξια αντικαθιστά η μάνα κι η αδελφή μου (ο πατέρας μου δεν πατάει επ' ουδενί στο δωμάτιό μου) ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ! DAMN YOU DOUBLE-TRIPLE LINES!

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, η δική μου σχέση και οι παραξενιές (παραξενιές;;; για σας παρακαλώ :tongue: ) με τα βιβλία:

 

Κατ' αρχάς, μου αρέσουν φοβερά σαν αντικείμενα. Απολαμβάνω να τα έχω στα χέρια μου, να τα ξεφυλλίζω και να τα ...μυρίζω (απ' ό,τι βλέπω δεν είμαι ο μόνος!). Αυτά βέβαια ισχύουν όταν το βιβλίο είναι, χμμ, πώς να το πω, ευπαρουσίαστο, όμορφο, καλοφτιαγμένο και να ...μυρίζει τέλεια -με τραβάει πάρα πολύ η μυρωδιά, όταν είναι ωραία με τρελαίνει κι εμένα! Αν όχι, δεν μου δίνει κάποια ευχαρίστηση σαν αντικείμενο, μόνο το περιεχόμενό του από 'κεί και πέρα. Μ' αρέσουν πολλά είδη χαρτιού, σκληρό, μαλακό, χοντρό, λεπτό, παλιό, καινούριο, γυαλιστερό, όχι γυαλιστερό, κίτρινο, άσπρο, ανάλογα και με το βιβλίο, πάντα. Επίσης, παρατηρώ πάντα τη γραμματοσειρά, παίζει ρόλο κι αυτή, αρκετά μεγάλο μάλιστα. Αν είναι μία που μου αρέσει, τόσο το καλύτερο!

 

Στη βιβλιοθήκη τα βιβλία πρέπει να έχουν οπωσδήποτε κάποια ταξινόμηση. Είτε με συγγραφέα, είτε με είδος, αλλά σχεδόν πάντα, μέσα στην ίδια την ταξινόμηση, μπαίνουν και με σειρά ύψους! Και συνήθως έχω δύο σειρές βιβλίων σε ένα ράφι, μία που ξεκινάει από δεξιά και μία από αριστερά.

 

Ένα άλλο χαρακτηριστικό μου, για το οποίο με φωνάζουν ψείρα, είναι ότι είμαι ...ψείρας :tongue: ! Μπορεί να έχω διαβάσει ένα βιβλίο 5 φορές, αλλά να φαίνεται σαν να το πήρα μόλις από το βιβλιοπωλείο! Έχω αυτό το κόλλημα, τι να κάνω γιατρέ; Θέλω να το διατηρώ όσο καλύτερα μπορώ, σαν καινούριο, αν γίνεται. Δεν μου αρέσουν τα τσακίσματα, αλλά πολύ περισσότερο, δεν μου αρέσουν καθόλου τα φθαρμένα εξώφυλλα. Μου αρέσει πολύ το καινούριο βιβλίο, το άθικτο. Αν καμιά φορά πάθει κάτι ένα βιβλίο, το σκέφτομαι σοβαρά να το ξαναγοράσω. Αυτό πάντως που με εκνευρίζει όταν δανείζω ένα βιβλίο -και είναι λόγος που σταμάτησα να δανείζω, παρά μόνο σε πολύ έμπιστα πρόσωπα- είναι να μου το επιστρέφουν σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι το πήραν. Αυτό το βρίσκω απαράδεκτο, όχι μόνο για τα βιβλία, αλλά γενικά για κάτι που δανείζεις. Anyway. Πολλές φορές επίσης, σε βιβλία όχι λογοτεχνικά, αλλά και σε αυτά ενδεχομένως, θέλω να σημειώσω κάτι αλλά ...διστάζω! Δεν θέλω βλέπετε να το ...χαλάσω! Όποτε σημειώνω, πάντως, εννοείται πως το κάνω με μολύβι, ποτέ με στυλό. Πάντως, προσπαθώ τελευταία να τα ξεπεράσω λίγο αυτά τα της πολλής προσοχής, γιατί τελικά προξενούν ένα άλφα άγχος και δεν σε αφήνούν να ευχαριστηθείς πλήρως το διάβασμα αυτό καθαυτό.

 

Αυτά από μένα!

Edited by Spock
Link to comment
Share on other sites

  • 3 years later...

Εγώ μάλλον πρέπει να είμαι η μόνη που προσέχει τη γραμματοσειρά. Αυτή που μου αρέσει πιο πολύ είναι των εκδόσεων Μελάνι, μοντέρνα και κομψή. Δε μου αρέσει καθόλου να είναι παλιομοδίτικη σαν των εκδόσεων Άγρα ή πολύ μικρή όπως σε ένα βιβλίο του Ζολά "Η χαρά της ζωής" (νομίζω εκδόσεις Ερατώ)που σχεδόν φοβάμαι να το πλησιάσω όποτε το βλέπω σε βιβλιοπωλεία, γιατί σκέφτομαι ότι όποιος το διαβάσει θα του ανέβει η μυωπία... Και δε μου αρέσει να είναι γραμμένα στο πολυτονικό βιβλία που γράφτηκαν μετά την κατάργηση της καθαρεύουσας ή, ακόμα χειρότερα, βιβλία μεταφρασμένα. Με ανατριχιάζει και η μετάφραση βιβλίων καθαρευουσιάνικων στη δημοτική - το χειρότερο που έχω δει είναι "Ο τρελαντώνης" της Π. Δέλτα σε "εκσυγχρονισμένη" εκδοχή, με βγαλμένα τα διάφορα "τωόντι" κλπ. Το εξώφυλλο θα ήθελα να είναι μοντέρνο και να έχει ζωηρά χρώματα ή κάποια εικόνα πρωτότυπη. Για όλους αυτούς τους λόγους παραλίγο να μην αγοράσω τον "Δήμιο του έρωτα" του Γιάλομ(Άγρα) και σίγουρα δε θα αγοράσω άλλα του, παρόλο που μου άρεσε το συγκεκριμένο σαν κείμενο. Έχω πάρει και βιβλίο επειδή ξετρελάθηκα με το εξώφυλλο(το "Ιστορίες Μαγείας και Φαντασίας" από ανούμπις) και δε μπορώ να πω ότι με απογοήτευσε το περιεχόμενο, αλλά η εικόνα του εξωφύλλου ήταν ποίημα!:wub: Και του άλλου, του "Ιστορίες φαντασίας με δράκους" ήταν επίσης πολύ ωραίο... Με πειράζει το εξώφυλλο να είναι εντελώς σκέτο, άσπρο, μπεζ, χωρίς κανένα σχέδιο, σαν σύγγραμμα που δεν κάνει τον κόπο να τραβήξει κανενός αγοραστή την προσοχή. Με πειράζει επίσης να τσακίζονται οι σελίδες, γι'αυτό έχω παντού σελιδοδείκτες. Ο αδερφός μου μπορεί και διαβάζει χωρίς σελιδοδείκτες, γιατί πάντα θυμάται πού είχε μείνει χωρίς σημάδι. Εγώ το αντίθετο: ακόμα και με σελιδοδείκτη, μου παίρνει λίγη ώρα να θυμηθώ αν είχα μείνει στην αρχή της αριστερής σελίδας ή στη μέση της δεξιάς κλπ. Με εκνευρίζει να βγάζουν τα βιβλία μελάνι στα χέρια μου όταν τα διαβάζω. Θυμάμαι καλά ότι αυτό συνέβαινε με το φυλλάδιο που ήταν το περιοδικό "Σινεμά" πριν γίνει περιοδικό και το διαβάζαμε δωρεάν στις αίθουσες και ξέβαφε από το αλάτι των ποπκόρν που είχαμε στα χέρια. Δε θέλω να χρειάζονται οι σελίδες κόψιμο με χαρτοκόφτη, γιατί θέλει προσοχή για να μην τα σκίσεις έτσι. Αλλά δε θα με απέτρεπε κάτι τέτοιο από την αγορά ενός βιβλίου.

 

Δε με πειράζει πλέον να αγοράζω βιβλία μεταχειρισμένα, ξεχαρβαλωμένα, που τους πέφτουν οι σελίδες, με σκισμένα εξώφυλλα κλπ - ψάχνω να δω, διαβάζοντάς τα, αν κρύβεται κανένας θησαυρός μέσα σε αυτό το κουρέλι και είναι πολύ ενδιαφέρον όταν συμβαίνει. Σε βιβλία που τα έχω πολύ καιρό και τα έχω διαβάσει άπειρες φορές υπάρχουν σημάδια από φαγητά βεβαίως, σάλτσες και λάδια, αλλά όχι σε σημείο που να μη διαβάζονται. Επίσης είχα περάσει μια φάση πριν πολλά χρόνια όπου μου άρεσε να τσακίζω τις ίνες των σελίδων σε ό,τι χαρτί έπιανα στα χέρια μου - δε μπορώ να το περιγράψω, απλώς πιάνεις το χαρτί στραβά ανάμεσα στα δάχτυλα και προσπαθείς να το ισιώσεις και μετά του μένει ένα σημάδι σαν ανάγλυφη γραμμή.

 

Δεν έχω κοιμηθεί ποτέ με βιβλίο στα χέρια, αλλά πολλές φορές έχω διακόψει διάβασμα στο κρεβάτι και γυρίζοντας έχω ξεχάσει πού ήταν το βιβλίο και αργότερα πήρα χαμπάρι κάτι να θροΐζει ανάμεσα στις κουβέρτες... Θυμάμαι να διαβάζω βιβλία που μου φαίνονταν πολύ συναρπαστικά, να μη θέλω να τα αφήσω, αλλά να νυστάζω και να σκέφτομαι "άντε, πότε θα φτάσει σε κανενα βαρετό σημείο, να κοιμηθώ επιτέλους;":sleepy:. Και βεβαίως διάβαζα(έστω παλιά) στην τουαλέτα και ξέχναγα και τα βιβλία εκεί.

Για τα κόμιξ ισχύουν περίπου τα ίδια, απλώς τα κρατάω πιο καθαρά, γιατί σε αυτά έχει περισσότερη σημασία - άλλο μια σταγόνα λάδι σε ένα γραπτό κείμενο, άλλο σε μια εικόνα. Και εκεί απολαμβάνω αυτό που μου αρέσει περισσότερο η γραμματοσειρά(Disney συνήθως, άντε και αυτά που έβαζε το "9"). Η μυρωδιά μου αρέσει μόνο όταν τα βιβλία ή τα περιοδικά είναι καινούρια, εκεί στο κέντρο που ενώνονται οι σελίδες.

Τι άλλο; Δεν είμαι καθόλου της τάξης και τα βάζω όπως νά 'ναι στα ράφια(και τα ψάχνω μετά). Μπορεί και να τα αφήσω για πολύ καιρό σε στοίβες δίπλα σε κρεβάτι ή πάνω σε τραπέζι. Μου έχει τύχει βιβλία να χαλάσουν επειδή τα άφησα για καιρό πάνω στο (αναμμένο) καλοριφέρ:whistling:. Δεν κάηκαν, αλλά ξεράθηκε η κόλλα τους και μετά ξεκολλούσαν οι σελίδες. Τα κόμιξ μόνο προσπαθώ να τα βάζω με τη σειρά, όταν δε γράφουν τίτλο στη ράχη, γιατί άντε να βρεις αυτό που θέλεις μετά. Εννοείται ότι κι εγώ προτιμώ τα paperback - τα hardback είναι πολύ βαριά και κάπως παλιομοδίτικα, άσε που δε νομίζω ότι χαλάνε πιο δύσκολα, ίσα ίσα για να τα πληρώνουμε πιο ακριβά τα βγάζουν. Αν έχουν επάνω τιμή, προτιμώ να είναι στο εσώφυλλο με μολύβι(για να τη σβήσω) παρά απέξω σε αυτοκόλλητο(που αφήνει σημάδι συνήθως). Αλλά έχω προσέξει ότι κάποια βιβλιοπωλεία βάζουν αυτοκόλλητα που βγαίνουν εύκολα και καθαρά. Λέτε να μας έλαβαν υπόψη τους, εμάς τους τρελαμένους βιβλιόφιλους;

Link to comment
Share on other sites

Επειδή η Κέλλυ παιδεύτηκε να γράψει τόσα πολλά είναι κρίμα να μην χρησιμοποιηθούν και από κάποιον άλλο.

 

Σε γενικές γραμμές, λοιπόν, για μένα ισχύουν σχεδόν όλα τα αντίθετα από τα παραπάνω;-).

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..