Paradise Lost Posted January 6, 2011 Share Posted January 6, 2011 Εχω δυο παραδείγματα να προσθέσω αλλα δυστυχώς δεν έχω μαζί μου τα βιβλία για να πω συγκεκριμένα εκδότη και μεταφραστή, παρόλα αυτά θα πω γιατί έχουν πλάκαμ (τωρα έχουν πλάκα, όταν διάβαζα τα βιβλία ήθελα να δολοφονήσω και τους δύο): -- Διάβαζα την εξαλογία της Γαλαξιακής αυτοκρατορίας του Ασίμωφ, κάπου ανάμεσα στο 3ο και στο 4ο βιβλίο ο εκδότης αποφάσισε να αλλάξει τον μεταφραστή, και ο καινούργιος μεταφραστής δεν έκατσε να διαβάσει τα προηγούμενα βιβλία. Οπότε βασικοί χαρακτήρες ξαφνικά αλλάξαν όνομα, με πιο αστεία την περίπτωση ενός πολύ σημαντικού για το βιβλίο χαρακτήρα, ο οποίος ήταν ερμαφρόδιτος ( the mule- το μουλάρι στο πρωτότυπο) και ο οποίος στα πρώτα βιβλία αναφερόταν ως 'το Μουλάρι' και στα τελευταία ως 'η Μιούλα' . Δηλαδή ο νέος μεταφραστής άλλαξε όχι μόνο το όνομα του χαρακτήρα αλλα και το φύλο! Επίσης βασικό ρόλο σε όλη την σειρά παίζει ένας πλανήτης (the Institution στο πρωτοτυπο) ο οποίος αρχικά ήταν 'το Θεμέλιο' για να γίνει μετα 'το Ιδρυμα'. Εξωφρενική κατάσταση! haha ναι,το θυμαμαι κ γω.Αλλα οκ μετα το αρχικο μπερδεμα δεν υπαρχει και ιδιαιτερο προβλημα. Πιστευω οτι και οι 2 μεταφραστες γενικα εκαναν καλη δουλεια-ειδικα συγκριτικα με αλλες μεταφρασεις ε.φ και αν λαβει κανεις υποψην του ποσο παλια ειναι η εκδοση που αναφερεσαι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted January 6, 2011 Share Posted January 6, 2011 (edited) Αυτό με τον Πόε είναι κορυφαίο κι εξοργιστικό μαζί... Θα ήταν ωραίο να έβρισκες ποιος ήταν ο εκδότης και ο "καλλιτέχνης". Edited January 6, 2011 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 6, 2011 Share Posted January 6, 2011 Αυτό με τον Πόε είναι κορυφαίο κι εξοργιστικό μαζί... Θα ήταν ωραίος να έβρισκες ποιος ήταν ο εκδότης και ο "καλλιτέχνης". Γκουχ, γκουχ... ξέρω περίπτωση που η επιμέλεια πρόλαβε να κόψει ανάλογη παρέμβαση, για την οποία, ωστόσο, δεν θα υπήρχε η παραμικρή προειδοποίηση. Χ.Φ. Λάβκραφτ, ο Τύμβος, εκδόσεις Αίολος. στο διήγημα "Πέρα από τον τοίχο του ύπνου", σελίς 58, μετάφραση Μαίρη Βασσάλου. Ένας Αμερικανός ορεσίβειος το 1901 παθαίνει κρίσεις απώλειας ταυτότητας κατά τις οποίες γίνεται βίαιος και κάνει κθουλικά. You get the picture. Πάρτε και το χωρίο της σύλληψής του. "Τον κουβάλησαν έτσι στην κοντινή φυλακή. Εκεί αλβανοί εχθροί τον ανάκριναν μόλις ξαναβρήκε τις αισθήσεις του." Εμ, γουάτ; Όταν επιμελούμαι βιβλία και πέφτουν στα χέρια μου τέτοια απίστευτα δεν μένω μόνο στο "μα, καλά, δεν το ξαναδιάβασε μια φορά να δει ότι είναι ασυνάρτητο;" αλλά ρωτάω κιόλας τον μεταφραστή, "μα καλά, δεν το ξαναδιάβασες, να δεις ότι είναι ασυνάρτητο;" Η καλύτερη απάντηση που έχω πάρει είναι: "Ναι, εντελώς κουλό μου φάνηκε κι εμένα, αλλά είπα, βιβλίο τρόμου είναι, άσ' το". Την ίδια απάντηση, βέβαια, μου έδωσε για τουλάχιστον έξι, απίστευτα μαργαριτάρια, που μπροστά τους το παραπάνω είναι εντελώς Κλαιρόλ Χέρμπαλ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted January 6, 2011 Share Posted January 6, 2011 Αυτό με τον Πόε είναι κορυφαίο κι εξοργιστικό μαζί... Θα ήταν ωραίο να έβρισκες ποιος ήταν ο εκδότης και ο "καλλιτέχνης". Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι είναι η ομώνυμη συλλογή των εκδόσεων Γράμματα. Το είχα διαβάσει κι εγώ στην εφηβεία μου και θυμάμαι τη συγκεκριμένη "λεπτομέρεια". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted January 6, 2011 Share Posted January 6, 2011 Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι είναι η ομώνυμη συλλογή των εκδόσεων Γράμματα. Το είχα διαβάσει κι εγώ στην εφηβεία μου και θυμάμαι τη συγκεκριμένη "λεπτομέρεια". Έχω κι εγώ την ίδια συλλογή και, αν και πάνε χρόνια που την έχω διαβάσει, δε θυμάμαι κάτι τέτοιο. (Μετά από σύντομη έρευνα μόλις το επιβεβαίωσα). Εκτός κι αν το κόψανε σε καμιά επανέκδοση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted January 6, 2011 Share Posted January 6, 2011 Έχω κι εγώ την ίδια συλλογή και, αν και πάνε χρόνια που την έχω διαβάσει, δε θυμάμαι κάτι τέτοιο. (Μετά από σύντομη έρευνα μόλις το επιβεβαίωσα). Εκτός κι αν το κόψανε σε καμιά επανέκδοση. Πάνε και κοντά 20 χρόνια, δεν το λέω με βεβαιότητα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmithereens Posted January 6, 2011 Share Posted January 6, 2011 (edited) Χ.Φ. Λάβκραφτ, ο Τύμβος, εκδόσεις Αίολος. στο διήγημα "Πέρα από τον τοίχο του ύπνου", σελίς 58, μετάφραση Μαίρη Βασσάλου. Ένας Αμερικανός ορεσίβειος το 1901 παθαίνει κρίσεις απώλειας ταυτότητας κατά τις οποίες γίνεται βίαιος και κάνει κθουλικά. You get the picture. Πάρτε και το χωρίο της σύλληψής του. "Τον κουβάλησαν έτσι στην κοντινή φυλακή. Εκεί αλβανοί εχθροί τον ανάκριναν μόλις ξαναβρήκε τις αισθήσεις του." Εμ, γουάτ; Ψάχνοντας το αρχικό κείμενο, κατά πάσα πιθανότητα η φράση στα αγγλικά είναι η "[slater was] taken to the nearest jail, where alienists from Albany examined him as soon as his senses returned." Άρα οι "αλβανοί εχθροί" ήταν "εξωγηινολόγοι ψυχίατροι από το Άλμπανι" πριν τους συμβεί αυτό το μεταφραστικό ατυχηματάκι... edit: επιδημία από μεταφραστικά ατυχηματάκια... Edited January 6, 2011 by wordsmithereens Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted January 6, 2011 Share Posted January 6, 2011 Αφού τον examined θα πρέπει να ήταν http://dictionary.in...chText=alienist Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted January 6, 2011 Share Posted January 6, 2011 Άρα η μετάφραση στα ελληνικά, θα έπρεπε να ήταν: Τον κουβάλησαν έτσι στην κοντινή φυλακή. Εκεί, ψυχίατροι από το Άλμπανυ, τον εξέτασαν μόλις ξαναβρήκε τις αισθήσεις του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted January 6, 2011 Share Posted January 6, 2011 Hhahahahaahahahahahaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa..... Γαμάτη μετάφραση πάω να πάρω το βιβλίο!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
*Aria* Posted January 6, 2011 Share Posted January 6, 2011 (edited) Πάνω που είχα ξανά σήμερα την κουβέντα αυτή για τις φριχτές ελληνικές μεταφράσεις. Τελευταία, έχω κολλήσει με την σειρά των βιβλίων της Laurell K. Hamilton. Τα τρία πρώτα βιβλία της έχουν εκδοθεί στην Ελλάδα μεταφρασμένα από τις εκδόσεις Οξύ. Αγόρασα τα δυο από αυτά. Όταν διάβασα το "Γελαστό Πτώμα", τσάκωσα τον εαυτό μου να κάνει μετάφραση στα αγγλικά (?!) Ο_ο και να μην μπορώ να συγγεντρωθώ απόλυτα στο κείμενο. Έδωσα τόπο στην οργή και αγόρασα και το "Τσίρκο των Καταραμένων". Τότε ήταν που παραδέχθηκα, επίσημα πλέον, ότι μετάνοιωσα την ώρα και την στιγμή που έδωσα χρήματα για να τα αγοράσω. Κατ' εμέ είναι λίαν επιεικώς απαράδεκτη η μετάφραση των βιβλίων αυτών. Εκτός πια αν φταίω εγώ που είμαι πολύ δύστροπη αναγνώστρια και μου φταίνε όλα, τι να πω... :tongue: Βέβαια, τότε δεν ήξερα ότι υπήρχαν οι αγγλικές εκδόσεις των βιβλίων της στην Ελλάδα. Όταν το ανακάλυψα όμως, πήγα, αγόρασα αρκετά βιβλία της (μιας και οι τιμές κειμαίνονται από 8 - 10 ευρώ) και το ευχαριστήθηκα. Και πνευματικά και υλικά. Edit: Το πρώτο βιβλίο της Hamilton, το Guilty Pleasures δεν έτυχε να το διαβάσω στα Ελληνικά, δεν το έχω αγοράσει και γι' αυτό δεν εκφέρω γνώμη. Edited January 8, 2011 by *Aria* Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Biggrandma Posted January 7, 2011 Share Posted January 7, 2011 Έχω καλυφθεί γενικά από τους παραπάνω, αλλά νιώθω ότι πρέπει να επισημάνω δύο πράγματα από κόμικ της παιδικής μου ηλικίας, τα οποία αργησα πολύ να καταλάβω: 1. Λούκυ Λουκ: ΟΥΡΑ ΟΥΡΑ. Κάποιος πρέπει να είχε πολύ αρρωστημένο χιούμορ για να το αφήσει έτσι αντί να γράψει "ΖΗΤΩ ΖΗΤΩ" 2. Σούπερ Γκούφυ: ΤΑ-ΝΤΑΧ. Πάντα τόνιζα στο ΤΑ και δεν είχε περάσει ποτέ από το νου μου ότι μπορεί να είναι το ενθουσιώδες Tadaah της αποκάλυψης. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Count Baltar Posted January 7, 2011 Share Posted January 7, 2011 (edited) Έχω καλυφθεί γενικά από τους παραπάνω, αλλά νιώθω ότι πρέπει να επισημάνω δύο πράγματα από κόμικ της παιδικής μου ηλικίας, τα οποία αργησα πολύ να καταλάβω: 1. Λούκυ Λουκ: ΟΥΡΑ ΟΥΡΑ. Κάποιος πρέπει να είχε πολύ αρρωστημένο χιούμορ για να το αφήσει έτσι αντί να γράψει "ΖΗΤΩ ΖΗΤΩ" 2. Σούπερ Γκούφυ: ΤΑ-ΝΤΑΧ. Πάντα τόνιζα στο ΤΑ και δεν είχε περάσει ποτέ από το νου μου ότι μπορεί να είναι το ενθουσιώδες Tadaah της αποκάλυψης. Αυτό θα πει γέλιο! Ξεχνάς το θρυλικό Ρούμπλε-Μούμπλε (rumble-mumble) του Ντόναλτ. (Αν και νομίζω ότι είναι μεγάλη αδικία να συμπεριληφθούν όλα αυτά στις "κακές ελληνικές μεταφράσεις". Μάλλον για απίστευτη --άντε και αρρωστημένη-- αίσθηση του χιούμορ τα κόβω). Edited January 7, 2011 by Count Baltar Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 7, 2011 Share Posted January 7, 2011 Αυτό με τον Πόε είναι κορυφαίο κι εξοργιστικό μαζί... Θα ήταν ωραίο να έβρισκες ποιος ήταν ο εκδότης και ο "καλλιτέχνης". Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι είναι η ομώνυμη συλλογή των εκδόσεων Γράμματα. Το είχα διαβάσει κι εγώ στην εφηβεία μου και θυμάμαι τη συγκεκριμένη "λεπτομέρεια". Μόλις το κοίταξα το βιβλίο, δεν είναι αυτό (ή ήταν, αλλά το άλλαξαν σε κάποια επανέκδοση) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted January 7, 2011 Share Posted January 7, 2011 Έχω καλυφθεί γενικά από τους παραπάνω, αλλά νιώθω ότι πρέπει να επισημάνω δύο πράγματα από κόμικ της παιδικής μου ηλικίας, τα οποία αργησα πολύ να καταλάβω: 1. Λούκυ Λουκ: ΟΥΡΑ ΟΥΡΑ. Κάποιος πρέπει να είχε πολύ αρρωστημένο χιούμορ για να το αφήσει έτσι αντί να γράψει "ΖΗΤΩ ΖΗΤΩ" 2. Σούπερ Γκούφυ: ΤΑ-ΝΤΑΧ. Πάντα τόνιζα στο ΤΑ και δεν είχε περάσει ποτέ από το νου μου ότι μπορεί να είναι το ενθουσιώδες Tadaah της αποκάλυψης. Αυτό θα πει γέλιο! Ξεχνάς το θρυλικό Ρούμπλε-Μούμπλε (rumble-mumble) του Ντόναλτ. (Αν και νομίζω ότι είναι μεγάλη αδικία να συμπεριληφθούν όλα αυτά στις "κακές ελληνικές μεταφράσεις". Μάλλον για απίστευτη --άντε και αρρωστημένη-- αίσθηση του χιούμορ τα κόβω). Υπάρχει και μια περίοδος όπου στα Κλασσικά Ντίσνεϊ γράφανε πράγματα τελείως άσχετα. Συγκεκριμένα, στην όριτζιν-στορυ του Φάντομ Ντακ, ο Ντόναλντ και τα ανίψια του είναι καθ'οδόν για μια περίεργη βίλα, και συζητούν τους μύθους που ακούγονται για το μέρος (στην κανονική εκδοχή που συνάντησα αργότερα). Την πρώτη φορά, σε ένα καρέ όπου τα ανίψια κάθονται πίσω από τον θείο τους και κάτι του λένε, έχουν τυπώσει "θείε, το κεφάλι σου από πίσω είναι σαν μπαλόνι." Όλες οι ιστορίες εκείνου του τεύχους ήταν γεμάτο με "τέτοια νόστιμα"! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted January 7, 2011 Share Posted January 7, 2011 Μόλις το κοίταξα το βιβλίο, δεν είναι αυτό (ή ήταν, αλλά το άλλαξαν σε κάποια επανέκδοση) Το έψαξα λίγο και ως πιθανότερο ύποπτο εντοπίζω αυτό. Θα μπορέσουμε να το ελέγξουμε σε λίγες μέρες στο παζάρι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted January 7, 2011 Share Posted January 7, 2011 (edited) Πάντως, αν είναι του Σημηριώτη, είναι περίεργο, γιατί έχει κάνει εξαιρετική μετάφραση στα Άνθη του Κακού (όλο να σου πάω κόντρα). Edit: Άκυρο, ο Σημηριώτης που λέω λέγεται Γιώργης! Edited January 7, 2011 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted January 7, 2011 Share Posted January 7, 2011 Πάντως, αν είναι του Σημηριώτη, είναι περίεργο, γιατί έχει κάνει εξαιρετική μετάφραση στα Άνθη του Κακού (όλο να σου πάω κόντρα). Edit: Άκυρο, ο Σημηριώτης που λέω λέγεται Γιώργης! Την έκδοση του Σημηριώτη έχω εγώ και είναι πολύ καλή -για μένα. Εχει δώσει έμφαση στο ρυθμό και την μουσικότητα του ποιητή, αλλάζοντας όμως αρκετά νοηματικά στοιχεία. Για το τελευταίο έχει επικριθεί από πολλούς, όμως θεωρώ ότι στον Πόε δεν γίνεται να βγάλει το μέτρο και τον λυρισμό, οπότε είναι πετυχημένη η μετάφραση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted January 7, 2011 Share Posted January 7, 2011 Έχω καλυφθεί γενικά από τους παραπάνω, αλλά νιώθω ότι πρέπει να επισημάνω δύο πράγματα από κόμικ της παιδικής μου ηλικίας, τα οποία αργησα πολύ να καταλάβω: 1. Λούκυ Λουκ: ΟΥΡΑ ΟΥΡΑ. Κάποιος πρέπει να είχε πολύ αρρωστημένο χιούμορ για να το αφήσει έτσι αντί να γράψει "ΖΗΤΩ ΖΗΤΩ" 2. Σούπερ Γκούφυ: ΤΑ-ΝΤΑΧ. Πάντα τόνιζα στο ΤΑ και δεν είχε περάσει ποτέ από το νου μου ότι μπορεί να είναι το ενθουσιώδες Tadaah της αποκάλυψης. Αυτό θα πει γέλιο! Ξεχνάς το θρυλικό Ρούμπλε-Μούμπλε (rumble-mumble) του Ντόναλτ. (Αν και νομίζω ότι είναι μεγάλη αδικία να συμπεριληφθούν όλα αυτά στις "κακές ελληνικές μεταφράσεις". Μάλλον για απίστευτη --άντε και αρρωστημένη-- αίσθηση του χιούμορ τα κόβω). Έλα ρε, αυτά είναι σχολή πλέον. Απίστευτα διαμάντια, όπως εκείνο το ΣΙΓΚΧ!, το οποίο, όπως αποδείχτηκε αργότερα, δεν είναι άλλο από το sigh (= αναστεναγμός). Ποιός μπορεί να ξεχάσει τα ΣΓΡΟΥΝΤ! και τα ΖΜΠΑΡΕΚΟΥΑΚ! Όποιος πρωτοαποφάσισε να τα αφήσει αμετάφραστα πρέπει να έπαθε μια στιγμιαία εγκεφαλική έκρηξη ιδιοφυΐας ή ξέρω 'γω κάτι τέτοιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted January 7, 2011 Share Posted January 7, 2011 Το έψαξα λίγο και ως πιθανότερο ύποπτο εντοπίζω αυτό. Θα μπορέσουμε να το ελέγξουμε σε λίγες μέρες στο παζάρι. Αυτό είναι. Ζαχαρόπουλος, μετάφραση Νίκος Σημηριώτης. Παραθέτω τη σημείωση του μεταφραστή μετά το τέλος της ιστορίας. ''Θεωρώ υποχρέωσή μου να εξηγήσω πως επειδή το διήγημα του Πόε ήταν πολύ σύντομο, κι αφορούσε μόνο τη συγκέντρωση στο παλάτι του Πρόσπερο, την περιγραφή των χρωματιστών δωματίων, την επιδημία και την εμφάνιση του κόκκινου θανάτου με τις τραγικές της συνέπειες, θέλησα να πλατύνω την υπόθεση προσθέτοντας την ιστορία δύο νέων, που δεν αναφέρονται καθόλου στο αρχικό κείμενο. Έτσι το διήγημα αποκτά μια επέκταση και μια αρτιότητα, που τραβά περισσότερο το ενδιαφέρον. Πάντως οι προσθήκες αυτές έγιναν με τρόπο που να μην γίνεται καμιά ουσιαστική επέμβαση στη μετάφραση του κειμένου. Αν η προσπάθειά μου πέτυχε ή όχι, θα το κρίνει ο αναγνώστης. Μπορεί να το κάνει, γιατί τα τμήματα που ανήκουν στο καθαυτό έργο του Πόε κλείνονται μέσα σε εισαγωγικά.'' Σκατά... μ' αρ'εσει που το έχω προτείνει το βιβλίο και σε κάποιον εδώ μέσα. Αλλά το διάβασα στο γυμνάσιο το γμμένο... που να θυμάμαι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted January 8, 2011 Share Posted January 8, 2011 Πραγματικά δεν έχω λόγια. Ευτυχώς που έκανε μία σύντομη κι ανούσια ιστορία πληρέστερη. Πίσσα και πούπουλα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
oremiou Posted January 9, 2011 Share Posted January 9, 2011 (edited) Το έψαξα λίγο και ως πιθανότερο ύποπτο εντοπίζω αυτό. Θα μπορέσουμε να το ελέγξουμε σε λίγες μέρες στο παζάρι. Αυτό είναι. Ζαχαρόπουλος, μετάφραση Νίκος Σημηριώτης. Παραθέτω τη σημείωση του μεταφραστή μετά το τέλος της ιστορίας. ''Θεωρώ υποχρέωσή μου να εξηγήσω πως επειδή το διήγημα του Πόε ήταν πολύ σύντομο, κι αφορούσε μόνο τη συγκέντρωση στο παλάτι του Πρόσπερο, την περιγραφή των χρωματιστών δωματίων, την επιδημία και την εμφάνιση του κόκκινου θανάτου με τις τραγικές της συνέπειες, θέλησα να πλατύνω την υπόθεση προσθέτοντας την ιστορία δύο νέων, που δεν αναφέρονται καθόλου στο αρχικό κείμενο. Έτσι το διήγημα αποκτά μια επέκταση και μια αρτιότητα, που τραβά περισσότερο το ενδιαφέρον. Πάντως οι προσθήκες αυτές έγιναν με τρόπο που να μην γίνεται καμιά ουσιαστική επέμβαση στη μετάφραση του κειμένου. Αν η προσπάθειά μου πέτυχε ή όχι, θα το κρίνει ο αναγνώστης. Μπορεί να το κάνει, γιατί τα τμήματα που ανήκουν στο καθαυτό έργο του Πόε κλείνονται μέσα σε εισαγωγικά.'' Σκατά... μ' αρ'εσει που το έχω προτείνει το βιβλίο και σε κάποιον εδώ μέσα. Αλλά το διάβασα στο γυμνάσιο το γμμένο... που να θυμάμαι... Ε ναι λοιπόν, καλά έκανε ο κ. Σημηριώρης. Γιατι στην τελικη, ποιος ειναι αυτος ο Ποες? Ενας αποτυχημενος μεθυστακας ήταν. Ασε που το μουστάκι δεν του πηγαινε καθολου. Και που αφησε το αρχικο διηγημα πολυ του ήταν του αχρηστου, κανονικα έπρεπε να το διαγραψει ολο και να γραψει περισσοτερα για αυτην την συγκλονιστική και καθ'ολα πρωτότυπη ιστορια των δύο νέων που γύρω γύρω όλοι πεθαινουν και αυτοί ζουν τον έρωτά τους. Μπράβο στον κ. Σημηριωτη και πάλι μπράβο! Ετσι μόνο το διήγημα ''απέκτησε αρτιότητα'' (γιατι πριν δηλαδη ήταν λειψό!!!!) Αν τον έβρισκα θα του πρότεινα να βελτιώσει και μερικά ακόμα κείμενα: Ρωμαίος και Ιουλιέτα (γιατι δλδ να πεθαίνουν τα παιδια στο τέλος; δεν κατάλαβα!) - Εγκλημα και Τιμωρία (γιατί να παραδίδεται στην αστυνομια ο Ρασκόλνικοφ; χαζομαρα του. ) - Ομήρου Ιλιάδα (γιατί να πεθαίνει ο Εκτορας; Τσ τσ τσ, δεν είναι χάπι εντ αυτό. θα μπορούσε να τα βρει με τον Αχιλλέα, στην τελική τι είχαν να χωρίσουν?). Μονο έτσι θα αποκτήσουν και αυτα τα εργα την "αρτιοτητα" που τους αρμόζει και ''θα τραβήξουν περισσότερο το ενδιαφέρον''. Στο κάτω κάτω, για τους περίεργους που θέλουν να διαβάζουν το πρωτότυπο, όπως λέει και ο μεταφραστής, ''το καθαυτό έργο θα κλείνεται μέσα σε εισαγωγικά.'' Edited January 9, 2011 by oremiou Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted January 9, 2011 Share Posted January 9, 2011 Χτες μου το είπε ο ΝτινΧατζ και δεν πίστευα στα αφτιά μου...Απίστευτο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted January 10, 2011 Share Posted January 10, 2011 Χτες μου το είπε ο ΝτινΧατζ και δεν πίστευα στα αφτιά μου...Απίστευτο. Καλά, κορυφαίο όλο το παραπάνω. Μετά τη δημιουργική γραφή, έχουμε και δημιουργική μετάφραση! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted January 10, 2011 Share Posted January 10, 2011 Ετσι μπραβο!Ευγε!Να ενας υποδειγματκος μεταφραστης που τιμα το μεροκαματο του!Γιατι δεν αρκει απλα να μεταφραζεις και να επιμελησε ενα κειμενο...Σιγα τα ωα,αυτο γινεται ευκολα με ενα προγραμματακι τη σημερον ημερα.Οχι κυριε μεταφραστα,αν θες να πληρωθεις θα πρεπει να βαλεις τη φαντασια σου να δουλεψει,να βελτιωσεις τις ιστοριες των ασημαντων συγγραφεων που μεταφραζεις,να δωσεις τη δικη σου πινελια,το δικο σου στυλ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.