Jump to content

Ρόμπερτ Άντονι Σαλβατόρε (R.A. Salvatore)


Nihilio
 Share

Recommended Posts

Ο Salvatore είναι καλός για να αρχίσεις ή για να διαβάσεις κάτι εύκολο για διασκέδαση. Σε κάποια βιβλία του το στυλ του δουλεύει, σε κάποια άλλα όχι. ΟΚ, πλέον είναι ξεπερασμένος, αλλά νομίζω ότι κάπου υποτιμάται η αξία του: έχω διαβάσει και πολύ χειρότερους τόσο σε αρπιτζονουβέλες όσο και σε "κανονικά" βιβλία.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Να πώ κι εγώ την αμαρτία μου. Δεν έχω διαβάσει τίποτα από Σαλβατόρε.:blush-anim-cl: Τί θα μου προτείνατε? Έχω ακούσει οτι καλή είναι η dragonlance. Και κάτι ακόμη. Με ποιά σειρά να τα διαβάσω;

Υ.Γ: Στα Ελληνικά. Βαριέμαι να διαβάζω στα Αγγλικά

Edited by keuthonymos
Link to comment
Share on other sites

Δεν ειναι αμαρτία.Μπορείς να ζήσεις και να διαβάσεις εκατονταδες άλλα βιβλια φαντασυ πολυ καλυτερα.Αν επιμένεις ομως για λόγους συνέπειας τύπου "ε,ας τον διαβάσω κι αυτόν" τότε διάβασε την Dark elf trilogy(1.Πατρίδα 2.Εξορία 3.Ξενιτια).Κυκλοφορουνε στα Ελληνικά απο Anubis σε τιμές γύρω στα 13 ευρώ το ένα.

http://www.anubis.gr...sp?KID=2&SKID=3

Η σειρά Dragonlance είναι απο άλλους συγγραφείς(Margaret Weis-Tracy Hickman),σε άλλον κόσμο απλα απο την ίδια εταιρεία και τον ίδιο εκδοτικό οίκο.Κατά τη γνώμη μου είναι κάπως καλυτερα απο του Σαλβατορε αν και ειναι στο ιδιο στυλ.Από αυτά θα πρότεινα τα Dragonlance Chronicles που είναι και τα μόνο που εχω διαβασει βασικα!Αλλά ειναι μια καλη αρχη.Anubis παλι,παρομοιες τιμες.Ελληνικοι τίτλοι: Δρακοι στο φθινοπωρινο δειλινο,Δρακοι στη χειμωνιάτικη νύχτα,Δράκοι στην ανοιξιάτικη αυγή.

 

Γενικα βέβαια ξαναλέω ότι πρόκειται για ελαφρυ κλισεδιαρικο επικο φάντασυ σχεδον αποκλειστικά για φαν παιχνιδιών rpg και για όσους ψάχνουν απομιμησεις Αρχοντα(Dragonlance) με ολιγη απο Ελρικ(Forgoten Realms).

Edited by heiron
Link to comment
Share on other sites

πάντως οι δύο πρώτες τριλογίες "The dark elf trilogy" και το "Icewind dale trilogy" είναι ψιλοκορυφαίες για το είδος τους. Επειτά κουράζει κατα την γνώμη μου.

Link to comment
Share on other sites

Επιτέλους ένας συγγραφέας για τον οποίο ξέρω κι εγώ αρκετά για να εκφέρω γνώμη. Πιάστε καρέκλες, πιάνω φτυάρι:

Η πρώτη μου επαφή με φάντασυ (σε ηλικία 24 χρονών-εδώ μουντζώνετε) ήταν το "Κρυστάλλινο Σκήπτρο", το πρώτο, μου φαίνεται, βιβλίο του Σαλβατόρε. Από κει και ύστερα κολλησα και διάβασα όλη την Icewind Dale Trilogy και μετά την Dark elf trilogy και μετά την Legacy of the Drow κλπ κλπ, μέχρι και το Orc King- δεν άντεξα άλλο!

Η γνώμη μου είναι ότι το γράψιμο του Σαλβατόρε ΔΕΝ έχει λογοτεχνική αξία, πρόκειται για βιβλία μιας χρήσεως, όσο κι αν έχουν σημεία συναρπαστικά και λες "άντε, να φτάσει σε κανένα βαρετό σημείο να πάω για ύπνο". Όσοι δεν έχετε διαβάσει, να μη διαβάσετε. Τίγκα στα κλισέ, ο Drizzt είναι απλώς ο λιγότερο κλισέ από τους άλλους, κάμποσες μελό σκηνές και κάμποσα μπερδέματα με τι δυνάμεις έχει ο κάθε χαρακτήρας και το κάθε όπλο, για να μπαλώσει ο συγγραφέας τις διάφορες τρύπες νοήματος.

Αναλυτικά:

Το "Κρυστάλλινο Σκήπτρο" είναι σχετικά πρωτόλειο. Σπαταλάει κάποιες καλές ιδέες που δεν έχουν σχέση με την υπόθεση, αλλά τις βάζει για παραγέμισμα. Η δομή του λίγο αλαλούμ-αρχίζει 5 χρόνια πριν από την κυρίως υπόθεση και μετά κάνει ένα άλμα. Προς το τέλος περιγράφει με ένα σωρό λεπτομέρειες πώς ο Drizzt και ο Γούλφγκαρ πάνε και σκοτώνουν ένα δράκο, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με το υπόλοιπο βιβλίο. Απλώς ο Γούλφγκαρ, για να γίνει αρχηγός της φυλής του, πρέπει να έχει κάνει κάποιον τέτοιο άθλο. Και τελειώνει εντελώς άσχετα: ξεμπέρδεψαν με τα τρέχοντα προβλήματα και ξεκινάνε για μια αναζήτηση μιας χαμένης πόλης που δεν τους χρειάζεται καν.

Το "Ποτάμια από Ασήμι" είναι πολύ καλύτερο. Έχει δομή βιντεογκέιμ: η κάθε περιπέτεια συμβαίνει σε άλλο σκηνικό. Δάσος, βάλτος, σπηλιά κλπ. Πάντα κλισέ και των γονέων, εννοείται.

Το 'Πετράδι του Χάλφλινγκ" είναι στο ίδιο στιλ-περισσότερα σκηνικά μαχών: κακόφημες συνοικίες πόλης, έρημος, θάλασσα. Μια εντελώς ξεκάρφωτη και άχρηστη πτήση με μαγικό άρμα, για να βρεθούν ο Μπρούενορ και η Κάτιμπρι από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη, χωρίς να εφευρεθεί το αεροπλάνο...

Η "Dark Elf trilogy", κατά τη γνώμη μου, είναι για πέταμα, εκτός από το πρώτο, το Homeland. Αυτό αξίζει περισσότερο από όλα του Σαλβατόρε, γιατί, εντελώς συμπτωματικά, έχει κάτι με λογοτεχνική αξία: την περιγραφή της Μεντζομπεράνζαν. Η κοινωνία των ντρόου μπορεί να παρομοιαστεί με πολλές κοινωνίες και καταστάσεις που υπάρχουν/υπήρξαν στ'αλήθεια. Με κοινωνίες εγκληματιών, συμμορίες, οικογένειες που λειτουργούν σαν εταιρείες και γεννάνε παιδιά για να τους αναθέσουν αποστολές, τις οποίες αν δεν εκπληρώσουν, αποκηρύσσονται. Με πισώπλατα μαχαιρώματα βασιλιάδων από διαδόχους, με κλίκες μαφιόζων, με λαούς που πετάνε τα ελαττωματικά παιδιά στο γκρεμό κλπ. Αλλά τα άλλα δύο, το Exile και το Sojourn, δε λένε τίποτα. Είναι prequels στα οποία ο συγγραφέας προσπαθεί, χωρίς να χαλάσει τα δεδομένα της Icewind, να φτιάξει καινούριους εχθρούς και εκκρεμείς λογαριασμούς για τον Drizzt, να έχει να πολεμάει στα sequel της Icewind. Συνεπώς, δεν πολυτολμάει να φτιάξει καινούριους χαρακτήρες και πλοκές, οπότε τα βιβλία είναι πολύ σκέτα και απλοϊκά, κατά τη γνώμη μου πάντα.

Η "Legacy of the drow" είναι όνομα και πράμα: εκεί ο Drizzt ξεκαθαρίζει τους λογαριασμούς του με ό,τι εχθρούς είχε κάνει στα Icewind και Dark elf trilogy. Και κάνει και μερικούς ακόμα, να έχουμε για το μέλλον. Ο Σαλβατόρε εξελίσσεται σαν συγγραφέας, δε γράφει πλέον τόσο απλοϊκά, αλλά φτάνει στο άλλο άκρο: τα μπερδεύει πολύ. Σε βάζει να παρακολουθείς 4-5 πλοκές μαζί, αυτοί εδώ συνωμοτούν, αυτοί εκεί οργανώνουν την άμυνά τους, οι άλλοι παραπέρα είναι ερωτευμένοι και ντρέπονται να το πουν κλπ κλπ. Και μέχρι να συναντηθούν όλα αυτά, εσύ έχεις βαρέσει ενέσεις. Εντελώς βλακεία η ιδέα να χάνεται η μάχη των ντρόου με τους της επιφάνειας επειδή βγαίνει ο ήλιος! Αν είναι δυνατόν να μην το είχε σκεφτεί αυτό κανείς τους! Επί τρία βιβλία ετοιμάζονται γι'αυτή τη μάχη και τελικά διαρκεί μόνο μια νύχτα...

Ακολουθούν τα Paths of Darkness, όπου κινούμαστε προς άλλες κατευθύνσεις: τα ψυχικά τραύματα του Γούλφγκαρ (δε μας έφτανε ένας κομπλεξικός, ο Drizzt, δηλαδή), ένα μυστηριώδες ξωτικό θέλει να σκοτώσει τον Drizzt και ωωωωω! τι σασπένς για το ποιος θα νικήσει στο τέλος! Μια εντελώς άσχετη μελό σφήνα για εκείνο το μωρό που καταλήγει να υιοθετήσει ο Γούλφγκαρ (και τελικά, μερικά βιβλία παρακάτω, το επιστρέφει εκεί που το πήρε) και ένα βιβλίο με τον Εντρεράι για πρωταγωνιστή ("Δούλος του Σκήπτρου"), στο οποίο κόντεψα να κοιμηθώ από τη βαρεμάρα...

Και ύστερα τα Two Swords: ακόμα περισσότερο μπέρδεμα και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Μάχες και ξερό ψωμί, άλλοι λαοί και παρατάξεις να ανακατεύονται μες τη μέση, μην τυχόν και βγάλεις νόημα, δηλαδή...

Από τα Demonwars νομίζω πως είναι το Transcendence, τέταρτο μέρος μιας τετραλογίας, το οποίο επίσης το βαρέθηκα με χίλια. Επειδή, υποθέτω, το καθένα πρέπει να είναι αυτοτελές, ο συγγραφέας τρώει ΟΛΟ σχεδόν το βιβλίο για να εξηγήσει πού είμαστε και τι κάνουμε, και από δράση μηδέν! Και δεν εννοώ μάχες οπωσδήποτε. Αλλά κάτι, βρε αδερφέ, να συμβαίνει! Όχι μόνο ίντριγκες, συνωμοσίες, σχέδια επί σχεδίων και μπλαμπλά επί 500 σελίδες! Έλεος!

Για το Orc King δε λέω τίποτα, you've got my point...

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 

Η γνώμη μου είναι ότι το γράψιμο του Σαλβατόρε ΔΕΝ έχει λογοτεχνική αξία, πρόκειται για βιβλία μιας χρήσεως, όσο κι αν έχουν σημεία συναρπαστικά και λες "άντε, να φτάσει σε κανένα βαρετό σημείο να πάω για ύπνο". Όσοι δεν έχετε διαβάσει, να μη διαβάσετε.

 

 

Μα φυσικά για αυτό θα κάτσεις να τον διαβάσεις. Επειδή σου αρέσουν οι maximum περιπέτειες που σε κρατάνε σε εγρήγορση. Αν κάποιος ψάχνει να διαβάσει κάτι με λογοτεχνική αξία, φαντάζομαι πως θα επιλέξει να διαβάσει κάποιον άλλο διότι δόξα το Θεό υπάρχουν μυριάδες συγγραφείς. Μπορεί να μην κόβω φλέβα για τον Σαλβατόρε και τους διάσημους ήρωες του, τον παραδέχομαι όμως και τον σέβομαι για όλο αυτό που κατάφερε (που δεν είναι και λίγο), κυρίως να τον παρακαλούν οι οπαδοί του να γράφει βιβλία για έναν ήρωα που δημιούργησε εκείνος. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα απέτρεπα κάποιον να διαβάσει Σαλβατόρε, ειδικά σε κάποιον που θέλει να κάνει μια αρχή με το high fantasy.

Άλλωστε μην ξεχνάμε πως δεν έχει γράψει μόνο την δεκατοσο-λογία του Ντριζντ, αλλά και άλλες ιστορίες, υποθέτω πιο αξιόλογες από ένα έπος τραβηγμένο από τα μαλλιά.

Link to comment
Share on other sites

Κέλλυ, για να παρακολουθήσεις τις λεπτομέρειες του Σαλβατόρε, πρέπει να 'χεις μια σχετική επαφή με dnd (dungeons and dragons) και με FR (Forgotten Realms ή αλλιώς Faerun). Έχω διαβάσει μέχρι και το Legacy (αγγλικά εννοείται, μια φορά διάβασα μετάφραση και οι αντιδράσεις κυμαίνονταν από σπαστικό γέλιο μέχρι ανηλεές χτύπημα του κεφαλιού σε σκληρές επιφάνειες), σαν κλασική αρπιτζού.

 

Στα +++ οι περιγραφές του Underdark, η γνωριμία με την διαφορετικότητα των φυλών και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της καθεμιάς, η ποικιλία σε setting, η πιστότητα στο παιχνίδι (races, classes, alignments, skills, magical items), καθώς και στην γεωγραφία των FR, οι καλές περιγραφές των μαχών, η δημιουργία και μόνο ενός καλού drow (άσχετα που από τότε ΟΛΟΙ δημιουργούν καλά drow λες και γίναν όλα πια lawful good κι ιδρώνεις να βρεις μια πραγματικά chaotic evil cleric of Lloth), οι npcs (non player characters) που συναντάς συχνά και μετά ελπίζεις να τους συναντήσει κι ο χαρακτήρας σου, αν είναι καλό παιδί ο dm, η εξέλιξη των χαρακτήρων, η αλαφράδα που επιτρέπει και στον πιο άσχετο να παρακολουθήσει την υπόθεση.

 

Στα --- η απλοϊκότατη γραφή, οι αμερικανιές, τα κλισέ, οι μάχες επί μαχών επί μαχών συνέχεια και διαρκώς, οι χίλιοι διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους μπορεί να ψοφήσει ένα ορκ, η σε-θέλω-δε-με-θέλεις-ή-ίσως-και-να-με-θέλεις-δεν-ξέρω-τι-μου-γίνεται σχέση ανάμεσα σε Drizzt και Cattie-brie, το menage a trois και γενικά το σαχλαμπουχλέ ρομάντζο, ο chaotic stupid βάρβαρος (τον μισώ, τον μισώ, τον μισώ), η πλήξη/βαρεμάρα από ένα σημείο και μετά και η τραγική υποτίμηση των evil χαρακτήρων.

 

Μέχρι μια ηλικία, καλός είναι ο Σαλβατόρε για χρονοσκοτώστρα και μια πρώτη επαφή με dnd.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Μα εννοείται ότι κάτι αξίζει, αφού κι εγώ που τον θάβω έκατσα και διάβασα γύρω στα 17 του βιβλία. Απλώς μετά βρήκα και άλλους που άξιζαν περισσότερο και εκ των υστέρων θα προτιμούσα να μου είχαν τύχει αυτοί πρώτοι.

 

heiron: Οκ, θα το φτιάξω μόλις βρω πώς γίνεται.

 

 

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Έχω διαβάσει μέχρι και το 7ο βιβλίο. (έχω αγορασμένα όλο το Icewind Dale + το Κληρονομιά, τα 3 πρώτα τα δανείστηκα από φίλο) και μέχρι το τέλος του Icewind Dale μου άρεσε αν και όντως ήταν κλισέ. Μετά αρχίζει να το κουράζει το θέμα, κατά πολύ.

Link to comment
Share on other sites

heiron: Οκ, θα το φτιάξω μόλις βρω πώς γίνεται

 

 

Πιανεις με το ποντικι την προταση ξερω γω που δεν θα πρεπει να ξερει καποιοςεκ των προτερων και του χαλαει την απολαυση.Ξερεις,αριστερο κουμπι και συρσιμο να γινει μπλε η προταση.Μετα απλα πατας το εικονιδιο με το ματακι κατω απο το B που εχει η γραμμη εργαλειων του add reply.

Αν ποσταρεις με το fast reply και δεν σου βγαινει αυτο το εικονιδιο μπορεις να γραψεις μολις αρχιζει το σποιλερ [σποιλερ] στην αρχη και [/σποιλερ] στο τελος με λατινικουςχαρακτηρες οπως.Δηλαδη αντι για "σποιλερ" που σου εγραψα μεσα στις αγκυλες εσυ να γραψεις spoiler.

Και θα γινει κατι τετοιο

που δεν θα το διαβαζει οποιος δεν εχει διαβασει το βιβλιο και θελει να αποφυγει τι λεει στο τελος κτλ

.

Link to comment
Share on other sites

  • 6 months later...

Να πώ κι εγώ την αμαρτία μου. Δεν έχω διαβάσει τίποτα από Σαλβατόρε.:blush-anim-cl: Τί θα μου προτείνατε? Έχω ακούσει οτι καλή είναι η dragonlance. Και κάτι ακόμη. Με ποιά σειρά να τα διαβάσω;

Υ.Γ: Στα Ελληνικά. Βαριέμαι να διαβάζω στα Αγγλικά

 

αμα θελεις κατι σχετικο με Φαερουν και DnD (οπως Σαλβατορε) σου προτεινω ανεπιφυλακτα Paul S. Kemp!!

αρχιζεις με:

Sembia:

 

  • Shadow's Witness (November 2000)

και συνεχιζεις με:

The Erevis Cale Trilogy:

 

  • Twilight Falling (July 2003)
  • Dawn of Night (June 2004)
  • Midnight's Mask (November 2005)

The Twilight War Trilogy:

 

  • Shadowbred (November 2006)
  • Shadowstorm (August 2007)
  • Shadowrealm (2008)

οπως καταλαβαινεις πολυ πραμα ναχεις ορεξη να διαβαζεις!

Link to comment
Share on other sites

Ναι αλλα αυτα δεν ειναι στα Ελληνικα και δεν ειναι καλα καλα Σαλβατορε!:lol:

Η κλασικη προταση θα ηταν τα βιβλια με τον Ντριζτζ (dark efl,icewind dale trilogies)απο εκδοσεις Ανουμπις ομως τα αλλα βιβλια του Σαλβατορε που εβγαλε ο Αιολος(Πορφυρη Σκια κτλ) λενε ειναι πιο καλογραμμενα(δεν θελει και προσπαθεια εδω που τα λεμε).Προσωπικα μονο τα ντριζτζοβιβλια εχω διαβασει(καπου 9-10 νομιζω) και δεν μου ανοιξαν την ορεξη για κατι παραπανω

Link to comment
Share on other sites

Το θεμα με τον Salvatore ειναι ,οτι ενω ειναι τοσο κακογραμμενος και οι μαχες απο τις πιο βαρετες και μονοτονες δεν μπορεις να παρεις την αποφαση να ξεκολλησεις και ευκολα αν δεν διαβασεις τουλαχιστον 2 τριλογιες.Τωρα τα βλεπω τα βιβλια του στην βιβλιοθηκη και τα κλαιω.

Link to comment
Share on other sites

Ναι,ισως ειναι τοσο απλοικα και αναλαφρα που ξεπετιουνται ευκολα και γρηγορα.Οποτε λες "ας παω παρακατω να δω τι γινεται μωρε" και πριν το καταλαβεις εχεις διαβασει 7-8 βιβλια του.:unsure:

Σιγουρα δεν ειναι καλα τα περισσοτερα βιβλια του αλλα για εναν εφηβο αρχαριο που του αρεσουνε τα rpg κτλ ειναι βολικα για αρχη.

Link to comment
Share on other sites

Ναι αλλα αυτα δεν ειναι στα Ελληνικα και δεν ειναι καλα καλα Σαλβατορε!:lol:

Η κλασικη προταση θα ηταν τα βιβλια με τον Ντριζτζ (dark efl,icewind dale trilogies)απο εκδοσεις Ανουμπις ομως τα αλλα βιβλια του Σαλβατορε που εβγαλε ο Αιολος(Πορφυρη Σκια κτλ) λενε ειναι πιο καλογραμμενα(δεν θελει και προσπαθεια εδω που τα λεμε).Προσωπικα μονο τα ντριζτζοβιβλια εχω διαβασει(καπου 9-10 νομιζω) και δεν μου ανοιξαν την ορεξη για κατι παραπανω

 

εχω την αισθηση οτι εκτος απο το πρωτο ολα τα αλλα ειναι μεταφρασμενα στα ελληνικα απο τις εκδοσεις Ανουβης...και το παλικαρι ρωτησε τι του προτεινουμε.

ποτε δεν τα προτεινα σε καποιον ανω των 14 να διαβασει Σαλβατορε, οπως ειπες κι εσυ δεν σου ανοιξε την ορεξη. θεωρω οτι ο Σαλβατορε και ειδικα ο Ντριζτ βγαζουν κακη φημη ουσιαστικα στο forgotten realms γιατι ολοι θεωρουν οτι ειναι κατι πιο παιδικο απο dragonlance πραγμα το οποιο δεν ισχυει. προσωπικη αντιπαθεια: δεν εχει τα κοτσια να δωσει το τελος που αξιζει στο καλυτερο χαρακτηρα που βγηκε ποτε...τον Entreri.

συμπερασμσατικα υπαρχουν παρα πολλοι συγγραφεις πιο εμπνευσμενοι και με πιο οριμοι απο αυτον στο forgotten realms που αξιζει να κοιταξεις αμα ψαχνεις ακτι παρομοιο.

Link to comment
Share on other sites

Μεγάλος πονοκέφαλος αυτός ο Salvatore!!

Ξεκίνησα να διαβάζω Drizzt στα 20, έχοντας διαβάσει Tolkien και Moorcock και με 2 χρόνια rpg στο ενεργητικό μου. Τότε βρήκα τα βιβλία εξαιρετικά φοβερά και τρομερά. Στην πορεία όμως άρχισα να καταλαβαίνω πως τελικά δεν είναι και τίποτα ιδιαίτερο. Ενοχλητικά άπειρες σελίδες με μάχες και αυτός ο Drizz πολλά ψυχολογικά βρε αδερφάκι μου.:eek:

Έλα όμως που η περιέργεια μου ήταν πολύ μεγαλύτερη από τον λογοτεχνικό μου εγωισμό και δώστου εγώ να συνεχίζω να διαβάζω προκειμένου να μάθω αν τελικά του κάθεται η Cattibrie!!!!

Διάβασα Dark Elf trilogy, Icewind Dale trilogy,Legacy of the Drow series, Path of Darkness series,The Hunter's Blade Trilogy, διάβασα και Entreri και Jarlaxle, και Cleric Quintet έτσι για αλλαγή...εεεε στο Transitions παρέδωσα πνεύμα!! Ξεκίνησα Dragonlance μετά...:D

 

Όπως και να το κάνουμε όμως μου έχει κρατήσει τρομερή συντροφιά σε εκείνη την τρυφερή ηλικία..:tongue: και έχει γίνει θέμα συζητήσεων άπειρες φορές, οπότε μου κάνει λιγάκι δύσκολο να πάρω το φτυάρι και να αρχίσω το θάψιμο...τουλάχιστον όχι πολύ βαθιά!!!:whistling:

 

Και για να πω και την αμαρτία μου... Στους μαθητές μου στο Λύκειο που παίζουν rpg στο pc προσπαθώ να τους μυήσω στον κόσμο των fantacy βιβλίων με δόλωματον Drizzt γιατί όλο και σε κάποιο παιχνίδι τον έχουν πετύχει. Δεν μπορώ να πω...σε κανά δύο περιπτώσεις κάτι κατάφερα και μετά πήγαν μόνοι τους παρακάτω...;)

Link to comment
Share on other sites

Μεγάλος πονοκέφαλος αυτός ο Salvatore!!

Ξεκίνησα να διαβάζω Drizzt στα 20, βρήκα τα βιβλία εξαιρετικά φοβερά και τρομερά. Στην πορεία όμως άρχισα να καταλαβαίνω πως τελικά δεν είναι και τίποτα ιδιαίτερο. Ενοχλητικά άπειρες σελίδες με μάχες και αυτός ο Drizz πολλά ψυχολογικά βρε αδερφάκι μου.:eek:

Έλα όμως που η περιέργεια μου ήταν πολύ μεγαλύτερη από τον λογοτεχνικό μου εγωισμό και δώστου εγώ να συνεχίζω να διαβάζω προκειμένου να μάθω αν τελικά του κάθεται η Cattibrie!!!!

Διάβασα Dark Elf trilogy, Icewind Dale trilogy,Legacy of the Drow series, Path of Darkness series,The Hunter's Blade Trilogy, διάβασα και Entreri και Jarlaxle,.εεεε στο Transitions παρέδωσα πνεύμα!!

 

Όπως και να το κάνουμε όμως μου έχει κρατήσει τρομερή συντροφιά σε εκείνη την τρυφερή ηλικία..:tongue: και έχει γίνει θέμα συζητήσεων άπειρες φορές, οπότε μου κάνει λιγάκι δύσκολο να πάρω το φτυάρι και να αρχίσω το θάψιμο...τουλάχιστον όχι πολύ βαθιά!!!:whistling:

 

 

 

Ακριβώς αυτά ισχύουν και για μένα... αν αφαιρέσουμε τα rpg και προσθέσουμε το ότι δεν ήξερα καν τι είναι το φάντασυ όταν πρωτοδιάβασα το Crustal Shard. Με ξετρέλανε το φάντασυ στοιχείο, δράκοι και μάγοι και ξωτικά και άλλοι κόσμοι, αλλά δε διαβάζονται δεύτερη φορά αυτά τα βιβλία, ούτε την εποχή που τρελαινόμουνα. Και κάααααποια στιγμή βαρέθηκα να βλέπω τον Ντριζτ να πέφτει σε κατάθλιψη κάθε τρεις και λίγο. Αλλά θα τα θυμάμαι ως αυτά που με έμπασαν στο φάντασυ.

Κάτσε να βρω και καμιά εικόνα με τον προαναφερθέντα...

 

post-2372-0-48617600-1294870408_thumb.png post-2372-0-63774900-1294870427_thumb.jpg post-2372-0-40175600-1294870440_thumb.jpg post-2372-0-56646200-1294870449_thumb.jpg post-2372-0-98309400-1294870465_thumb.jpg

 

 

Για αυτήν την ταινία ξέρουμε τίποτα;

Link to comment
Share on other sites

το παλικαρι ρωτησε τι του προτεινουμε..

...στο τοπικ του Σαλβατορε.

Αρα το λογικο θα ειναι να πουμε μερικα βιβλια του συγγραφεα και σε δευτερη φαση μονο τα παρομοια βιβλια.

Συμφωνω παντως οτι μπορει να βρει καλυτερα βιβλια απο το ιδιο συμπαν γραμμενα απο αλλους συγγραφεις.Ο Σαλβατορε απλα ειναι ο πιο γνωστος του συναφιου,κυριως λογω της επιτυχιας του dark elf trilogy.Και στην Ελλαδα βεβαια γιατι ηταν απο τους πρωτους που μεταφραστηκε και μαλιστα σε μεγαλο βαθμο-απο τους ελαχιστους συγγραφεις με διψηφιο αριθμο μεταφρασμενων βιβλιων.Αν καποιος μπει σε ενα βιβλιοπωλειο,παει στο ραφι με τα φαντασυ και τραβηξει ενα βιβλιο στην τυχη αυτο θα ειναι πιθανοτατα Σαλβατορε-η Μουρκοκ(θεωρωντας οτι του Κινγκ ειναι σε αλλο ραφι με τα τρομου).Ειναι βεβαια και το διδυμο Weis-Hickman των DL με μεγαλη μεταφρασμενη σειρα σε παρομοιο στυλ αλλα επειδη ειναι 2 ονοματα συγκρατιουνται πιο δυσκολα.

Link to comment
Share on other sites

Μεγάλος πονοκέφαλος αυτός ο Salvatore!!

Ξεκίνησα να διαβάζω Drizzt στα 20, έχοντας διαβάσει Tolkien και Moorcock και με 2 χρόνια rpg στο ενεργητικό μου. Τότε βρήκα τα βιβλία εξαιρετικά φοβερά και τρομερά. Στην πορεία όμως άρχισα να καταλαβαίνω πως τελικά δεν είναι και τίποτα ιδιαίτερο. Ενοχλητικά άπειρες σελίδες με μάχες και αυτός ο Drizz πολλά ψυχολογικά βρε αδερφάκι μου.:eek:

Έλα όμως που η περιέργεια μου ήταν πολύ μεγαλύτερη από τον λογοτεχνικό μου εγωισμό και δώστου εγώ να συνεχίζω να διαβάζω προκειμένου να μάθω αν τελικά του κάθεται η Cattibrie!!!!

 

Τι να πω... Θεά! :p

Θυμάμαι πριν από κάποια χρόνια που κοροϊδεύαμε με τον Asgaroth... "Ω όχι! Σκότωσα τα καημένα, τα gnolls!!! Μπουχουχου!"

Αν είναι δυνατόν... Ντροπή της φυλής του και άλλα πολλά και όχι επειδή φεύγει (μόνο).

Αν άξιζε κάποιος σε όλη την ιστορία ήταν ο Μπρούενορ...

Τέσπα... περασμένα ξεχασμένα :)

Link to comment
Share on other sites

Βασικα ο Ντριζτζ ειναι φλωρος,σπασικλακι ρε παιδι μου.Αν ηταν μαθητης θα ετρωγε φαπες απο τα πισω θρανια.Οι συμμαθητριες θα το κοροιδευανε και θα χασκογελουσανε εις βαρος του.Οταν θα εφευγε απο το σχολειο οι νταηδες θα του εκλεβαν το χαρτζηλικι.Και το απογευμα θα πηγαινε σε σχολη καρατε για τη μαυρη ζωνη.Η αυτοαμυνα δεν θα το βοηθουσε ομως να υπερασπιστει τον εαυτο του απο την πολλη φλωρια.Οταν μεγαλωνε θα παντρευοταν απο προξενιο την κορη της κολλητης της μανας του που θα τον κερατωνε με τον μαγκα αδερφο του.Sad but true.:whistling:

Link to comment
Share on other sites

Όχι ρε... είσαι πολύ σκληρός... όχι κι έτσι...

Δεν θα είχε αδερφό γιατί η μάνα του δεν θα ήθελε άλλο παιδί σαν κι αυτόν... θα ξεχάσω εκείνη την ατάκα της Μάλις "Αυτό είναι το τελευταίο παιδί που θα συλλάβω";;

Γιατί νόμιζες το είπε;

Link to comment
Share on other sites

Nai,poly flwros o Dritzzt.Enas apo tous pio xenerwtous irwes,poses fores ilpiza na ton xekanei pia o Entreri na teleiwnoume.

Mono ton Jarlaxle sybathisa apo tous irwes tou.

Link to comment
Share on other sites

Τι λες τώρα... να ξεκάνει το κακομαθημένο τον φλώρο; Δεν είναι δικαιοσύνη αυτό...

Link to comment
Share on other sites

Τι λες τώρα... να ξεκάνει το κακομαθημένο τον φλώρο; Δεν είναι δικαιοσύνη αυτό...

 

Dikaiosyni oxi..alla dikaiwsi twn anagnwstwn tou nai!Ma peste m,poios apo dw pera den tou arese o Artemios..k ligoulaki estw den protimouse auton apo ton Drizzt?

Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Ρόμπερτ Άντονι Σαλβατόρε (R.A. Salvatore)

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..