Οι λέξεις που επέζησαν

[Nienna]

Οι λέξεις που επέζησαν

 

 

Ι

 

Δεν με πιστεύεις τώρα που πηδάς δυο-δυο τα σκαλιά καθώς κατεβαίνεις,

δε γυρίζεις πίσω να κοιτάξεις.

 

Οι καμπανούλες λέξεις χτυπούν,

χτυπούν,

τώρα μπορώ να τις κάνω να τραγουδήσουν,

είναι πολλές φωνές,

μπορώ να κάνω και τις μέρες να τραγουδήσουν,

μόνο τις νύχτες δεν μπορώ να τιθασσεύσω,

μα όλα κι όλα –

δίκαιο και γενναιόδωρο είναι που κρατώ τουλάχιστον τις μέρες.

 

ΙΙ

 

Η μοναξιά ανάμεσα στ’ άστρα και στη σκόνη τους

έχει γιατρευτεί εδώ και καιρό

απ’ την παράξενα γλυκειά φωνή ενός πολεμιστή

που γελάει διαμάντια

και τα κρύβει σε βελούδινα πουγκιά –

όλο τα κρύβει

 

μα εγώ ήθελα πράγματα φανερωμένα,

ήθελα πράγματα να μου χαρίζονται στον ήλιο,

με τον ήλιο.

 

ΙΙΙ

 

Η τρέλλα που βροντοκοπάει στην πόρτα και στα παλιακά παράθυρα

φοβάται την αγάπη και την αγκαλιά,

φοβάται τ’ αδέρφια μου και φεύγει,

φοβάται τον πατέρα μου,

τη μάνα μου,

τη δύναμή μας να πλάθουμ’ από τις σκιές φοβάται

και φεύγει

 

μα εγώ ήθελα πράγματα φανερωμένα,

ήθελα πράγματα να μου χαρίζονται στον ουρανό,

με τον ουρανό.

 

IV

 

Μόνο αυτό που ταΐζει τριζάτα κούτσουρα

την ύστερη σοφία

δε μερώνει.

 

~

Edited February 1, 2007 by Nienna

[Rhapsody]

Τι διορθώσεις μπορώ να κάνω; Καμία ουσιαστικά. Πολύ όμορφο, προσωπικό κτλ κτλ, όπως μας συνηθίζεις. Απ τα πιο δυνατά που έχω δει, μάλλον λόγω περιεχομένου. Το ΙΙΙ είναι απίστευτο Α, και κάτι που μου ήρθε τώρα ξαναδιαβάζοντας το, νομίζω θα ήταν καλύτερα έτσι:

ήθελα πράγματα να μου χαρίζονται στον ουρανό,

με ουρανό.

 

ή και με άλλη σειρά (με ουρανό, στον ουρανό) ή μπορεί και όχι, αλλά μάλλον έτσι θα το έγραφα

 

(κι επιτέλους πόσταρες, μην ξαναργήσεις τόσο μ'ακούς;;; )

[odesseo]

Αγαπητή Rhapsody, με την εισαγωγή του σχολίου σου μου γεννήθηκε η εξής απορία: γιατί θα πρέπει με το που διαβάζουμε κάτι να ψάχνουμε για διορθώσεις; Αλλά μάλλον δεν ισχύει αυτό με σένα - ίσως θέλεις απλώς να πετάξεις το θέμα των διορθώσεων εκ προοιμίου στην άκρη (ή στον Κεάδα), όσον αφορά το ποίημα της Nienna. Ίσως...

 

"Πολύ όμορφο και πολύ προσωπικό..." Ναι, αλλά επειδή ακριβώς αυτά τα "προσωπικά" είναι πράγματα που έχουμε νιώσει πολλοί (άλλοτε φοβούμενοι και κρύπτοντες, άλλοτε λαχταρώντας πράγματα φανερωμένα), γι' αυτό το λόγο το "προσωπικό" γίνεται οικουμενικό. Και μπροστά σε αυτό, υποκλίνομαι.

[Rhapsody]

Αγαπητή Rhapsody, με την εισαγωγή του σχολίου σου μου γεννήθηκε η εξής απορία: γιατί θα πρέπει με το που διαβάζουμε κάτι να ψάχνουμε για διορθώσεις; Αλλά μάλλον δεν ισχύει αυτό με σένα - ίσως θέλεις απλώς να πετάξεις το θέμα των διορθώσεων εκ προοιμίου στην άκρη (ή στον Κεάδα), όσον αφορά το ποίημα της Nienna. Ίσως...

 

Αυτό ακριβώς κάνω, όπως θα διαπιστώσεις αν διαβάσεις πολλά παλιότερα (αλλά όχι και τόσο παλιά) post στη βιβλιοθήκη, δεν είναι καθόλου λίγα τα ποιήματα που είναι γεμάτα λάθη - ειδικά όσων ξεκινούν τώρα να γράφουν - και μάλιστα είναι τόσο συχνό φαινόμενο να περιέχουν τρανταχτά λάθη ορθογραφίας, συντακτικού, που κατά κανόνα σχολιάζουμε πρώτα τέτοιου είδους πράγματα. Άλλωστε οι "διορθώσεις" μπορεί να είναι και υποκειμενικές προτάσεις ανάλογα με το τι αφορούν.

Έτσι χωρίζω σε "τεχνικά μέρη" και "περιεχόμενο", τα τεχνικά μέρη είναι τα ας πούμε λίγο πιο αντικειμενικά πράγματα (αν πχ πετάξει κάποιος μέσα στο ποίημα "το πεδί όμορφα πέζι", νομίζω ότι οφείλω να το αναφέρω εξ αρχής ). Επειδή όμως το ποίημα της Nienna δεν πάσχει από κανένα ανάλογο πρόβλημα, και το θεωρώ μάλιστα πολύ καλογραμμένο, το ανέφερα εξ αρχής. Κι επειδή το περιεχόμενο είναι που μας "καίει" πιο πολύ, το αφήνω πάντα για να σταθώ στο τέλος (αν κι αυτό ξέρω πως είναι καθαρά δική μου επιλογή κι όχι κάποιος κανόνας)

Κι αν αναρωτιέσαι γιατί πρέπει με το που διαβάζουμε να ψάχνουμε για διορθώσεις, κατ αρχάς, δε τις ψάχνουμε με το μικροσκόπιο, συνήθως παρατηρούμε κάποια πράγματα όταν δε μας κάθονται εξ αρχής στην ανάγνωση, και νομίζω ότι αξίζει να τα αναφέρουμε πριν σχολιάσουμε το οτιδήποτε άλλο. Εφόσον ένα ανορθόγραφο/ασύντακτο ή άνευ στίξης κείμενο (ή με λανθασμένη) μας αποτρέπει από το να το διαβάσουμε ορθά, τότε πως θα κοιτάξουμε και θα εκτιμήσουμε το περιεχόμενο όπως πρέπει;

 

Πολύ καλή σου μέρα