Jump to content

Βρείτε το βιβλίο


Koyan

Recommended Posts

Για να δούμε:

 

Σ' αυτήν την πορεία μέσα από τους δρόμους της κοιμισμένης ακόμα Νέσσου με κατέλαβε για πρώτη φορά ολοκληρωτικά η θλίψη μου, που στο εξής θα με βασάνιζε συχνα. Όντας φυλακισμένος στο λησμονητήριό μας, το τεράτιο μέγεθος του ανοσιουργήματός μου και της επανόρθωσης, που ήμουν σίγουρος πως θα υπέφερα σύντομα στα χέρια του Πρωτομάστορα Γκέρλοους, είχαν αμβλύνει αυτή τη θλίψη. Την επομένη, καθώς κατέβαινα την Υδάτινη οδό, η χαρά της ελευθερίας και η πίκρα της εξορίας την είχαν αποδιώξει. Τώρα μου φαινόταν πως τίποτε δεν ήταν πραγματικό σ' ολόκληρο τον κόσμο πέρα από το θάνατο της Θέκλας. Το κάθε σκοτεινό σημείο ανάμεσα στις σκιές μου θύμιζε τα μαλλιά της, η κάθε λευκή αντάυγεια το δέρμα της. Μετά δυσκολίας συγκρατιόμουν να μην τρέξω πίσω στην Ακρόπολη για να δω μήπως καθόταν ακόμα στο κελλί της, διαβάζοντας στο φως της ασημένιας λάμπας.

 

Το βραδάκι θα προσθέσω και άλλο απόσπασμα αν δεν το χει βρει κανείς.

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 203
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • heiron

    29

  • araquel

    17

  • Naroualis

    13

  • Darkchilde

    12

2η προσπάθεια: Τα περισσότερα είναι ανούσια αλλά υπάρχει μια λέξη κλειδί.

 

"Πρωτομάστορα", είπα, "σας δίνω το λόγο μου πως ποτέ δεν θα σας υποπτευόμουν για κάτι τέτοιο. Αλλά πείτε μου το εξής-αν υποθέσουμε πως συνεργάζονται δύο στη σύληση ενός τάφου, και ο ένας παίρνει το δεξί χέρι και ο ένας το αριστερό. Αυτός που τρώει το δεξί έχει τη μισή ζωή του νεκρού,και ο άλλος την υπόλοιπη? Και αν είναι έτσι, τι γίνεται αν έρθει ένας τρίτος και φάει ένα πόδι?"

"Κρίμα που είσα βασανιστής", είπε ο Ουλτάν."Θα μπορούσες να γίνεις φιλόσοφος. Όχι, όπως καταλαβαίνω αυτό το καταχθόνιο θέμα, ο καθένας παίρνει ολόκληρη τη ζωή".

 

 

 

Edit: Μπράβο heiron, το βρήκες.

Edited by jokey
Link to comment
Share on other sites

Book of the new Sun του Γουλφ πρέπει να είναι,αν και δεν το έχω πρόχειρο στο σπίτι να κοιτάξω(το έχω δανείσει).

 

Edit!

Τώρα είδα και το πρώτο απόσπασμα και σιγουρεύτηκα ότι είναι το Book of the New Sun 1(Η σκιά του βασανιστή).

Το έχω στα Ελληνικά το συγκεκριμένο και με βοήθησε...Θα βάλω Δευτέρα-Τρίτη κάποιο απόσπασμα να βρείτε το βιβλίο...

Edited by heiron
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...
...Θα βάλω Δευτέρα-Τρίτη κάποιο απόσπασμα να βρείτε το βιβλίο...

:hmm:

Link to comment
Share on other sites

Χαχ,βασικά δάνεισα το βιβλίο που έλεγα να βάλω.Θα βάλω κάτι σε λίγο.Μια στιγμή να ξεσκονίσω τη βιβλιοθήκη μου και να διαλέξω κάτι εύκολο.

Link to comment
Share on other sites

"Ζούσε στο μοναδικό αεροστεγανό χώρο που είχε μείνει ανέπαφος στο ναυάγιο, ένα ντουλάπι εργαλείων στο διάδρομο του κεντρικού καταστρώματος. Το ντουλαπι είχε ενάμισυ μετρο πλάτος, ενάμισυ μέτρο βάθος και τρία μέτρα ύψος. Είχε τις αναλογίες του φέρετρου κάποιου γίγαντα."

 

Ορίστε.Χαρακτηριστικό κομμάτι διάσημου βιβλίου!

Link to comment
Share on other sites

Χμμμ, είναι κάτι από Ζελάζνυ ή είμαι τελείως εκτός;

Link to comment
Share on other sites

Είχα δύο βιβλία στα χέρια μου.Το ένα ήταν του Ζελάζνυ αλλά τελικά έβαλα από το άλλο-που όχι,δεν είναι του Ζελάζνυ.Παρεπιπτόντως ποιό βιβλίο του Ζελάζνυ σου θύμισε;Εμένα δεν μου θυμίζει κανένα δικό του,αν και δεν έχω διαβάσει και πολλά(δυστυχώς).

Link to comment
Share on other sites

Τελείως εκτός λοιπον :tongue:

 

Δε μου θύμισε κάποιο συγκεκριμένο - η γλώσσα κάπως μου πήγε σε Ζελάζνυ, άγνωστο γιατί...

Link to comment
Share on other sites

"Ζούσε στο μοναδικό αεροστεγανό χώρο που είχε μείνει ανέπαφος στο ναυάγιο, ένα ντουλάπι εργαλείων στο διάδρομο του κεντρικού καταστρώματος. Το ντουλαπι είχε ενάμισυ μετρο πλάτος, ενάμισυ μέτρο βάθος και τρία μέτρα ύψος. Είχε τις αναλογίες του φέρετρου κάποιου γίγαντα."

 

"Το πεπρωμένο μου είναι τα άστρα" του Μπέστερ;

Vorga, I kill you filthy.

 

ε; ε;

Link to comment
Share on other sites

LOL!Απάντησε ο ίδιος ο ήρωας του βιβλίου και της παραγράφου!!!

Ναι,αυτό είναι.Τώρα περιμένουμε να βάλεις εσύ παράγραφο από κάποιο βιβλίο...

Link to comment
Share on other sites

"Για μια στιγμή άφησε το βλέμμα του να πλανηθεί αφηρημένα στο στενόχωρο γραφείο. Σ' έναν τοίχο κρέμονταν σκονισμένες και κιτρινισμένες φωτογραφίες με τις πρωταθλήτριες κότες της φάρμας, μερικές φορές μαζί με μια μικρότερη φωτογραφία του αυγού τους, μ' έναν άνθρωπο δίπλα για να φαίνονται οι διαστάσεις του. Τα μάτια τους, σκέφτηκε ο Λίμμιτ κοιτάζοντας τα ανέκφραστα, σκεπασμένα με πούπουλα πρόσωπά τους· πάντα μου θύμιζαν άλογα".

Link to comment
Share on other sites

Xα, ωραίο απόσπασμα. Δεν έχω ιδέα τι είναι, μου θύμισε όμως... Καρλ Μπαρκς. Φάρμα, πρωταθλήτριες κότες, αυγά γίγαντες... Ίσως έχετε διαβάσει εκείνη την πολύ ωραία ιστορία που ο Ντόναλντ έχει ανοίξει ένα τεράστιο κοτέτσι και μαζεύει χιλιάδες αυγά...

Link to comment
Share on other sites

Ίσως έχετε διαβάσει εκείνη την πολύ ωραία ιστορία που ο Ντόναλντ έχει ανοίξει ένα τεράστιο κοτέτσι και μαζεύει χιλιάδες αυγά...

 

...και μετά πιάνει τυφώνας και όλα τα αυγά καταλήγουν στην παρακείμενη πόλη, που ύστερα απ' αυτό αλλάζει όνομα και γίνεται "Ομελέτα"; :D

 

Πίσω στο θέμα μας, εμένα μου ήρθε η Φάρμα των Ζώων, αλλά φυσικά πέφτω έξω -- το είχα διαβάσει και πριν 10 χρόνια κιόλας, ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι, τι να σου κάνει;

Link to comment
Share on other sites

Χμμμ... Δεν θα 'πρεπε να είναι δύσκολο, αν είχατε διαβάσει το βιβλίο...

 

Το πρώτο απόσπασμα ήταν από την αρχή.

Ας δούμε κι ένα προς το τέλος:

 

"Προχώρησε αρκετά μέτρα γύρω από το σώμα. Όπως στις εικόνες της βασίλισσας των μυρμηγκιών, που θυμόταν αμυδρά, μια σχετικά μικρή μορφή, σαν άνθρωπος χωμένος ώς τη μέση, κρεμόταν από τη μεγάλη μάζα. Ένα σώμα με σκληρό κέλυφος, στο μέγεθος ενός ανθρώπου, με λεπτά άκρα, σαν κλαδιά, που κρέμονταν χαλαρά ή τινάζονταν πού και πού, κι ένα λείο ωοειδές κεφάλι που κρεμόταν ακριβώς στο ύψος του Λίμμιτ. Προχώρησε και κοίταξε το εξωγήινο πρόσωπο. Τα μεγάλα, σύνθετα σαν μύγας μάτια, φαίνονταν να έχουν την αμυδρότερη σπίθα συνείδησης. Ένα μικροσκοπικό μικρόφωνο ήταν στερεωμένο στα εντομοειδή σαγόνια του. Σκύβοντας κοντά του, ο Λίμμιτ άκουσε αμυδρά έναν χείμαρρο ήχων, ένα υγρό κλαψούρισμα. Το μήνυμά του, σκέφτηκε ο Λίμμιτ. Από τόσο μακριά. Αυτό που ήρθε και πέθανε για να μας το παραδώσει.

[...]

Αρρώστια, σκέφτηκε γεμάτος απέχθεια και πίκρα· βρώμα και αηδία. Τόσο δρόμο... γι' αυτό. Κοίταξε γύρω του, τα σκόρπια φύλλα της μετάφρασης. Χρόνια, σκέφτηκε, δεκαετίες μωρολογίας και ασυνάρτητης μεμψιμοιρίας. Ηλιθιότητα. Θα πρέπει να ήταν άρρωστο, τρελό, όταν έφτασε εδώ, όταν το έστειλαν. Και κυλιέται στη λάσπη της ίδιας του της απελπισίας από τότε, παρακαλώντας σαν βλαμμένο να το βοηθήσουμε. Σαν να μπορούσαμε να κάνουμε οτιδήποτε.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο Gully Foyle, αλλά αυτό που έγινε στο προηγούμενο quiz ήταν πολύ διασκεδαστικό -φανταζομαι δεν έχει ξαναγίνει...

LOL!Απάντησε ο ίδιος ο ήρωας του βιβλίου και της παραγράφου!!!
Link to comment
Share on other sites

Γαμώτο, το ξέρω! Το αναγνωρίζω το απόσπασμα (δηλαδή τα αποσπάσματα). Και ο τίτλος είναι... είναι... Ο συγγραφέας είναι... είναι...

 

'Εμμενταλ - "Η γεροντική άνοια στο Βρείτε το Βιβλίο".

Link to comment
Share on other sites

Μήπως είναι από την αυτοκρατορία των μυρμηγκιών??? (Στο οποίο ρε γαμώτο δε θυμάμαι καν τι γίνεται, αλλά μήπως?)

Link to comment
Share on other sites

Μήπως να πάρουμε καμιά βοήθεια;Ή να το πάρει το ποτάμι και να μπει κάτι πιο εύκολο να ρολάρει το τόπικ;

Link to comment
Share on other sites

Δώστε μου ένα δωδεκάωρο. Το έχω το βιβλίο. Δεν έκανα πλάκα πριν. Αλλά θα κατεβάσω την βιβλιοθήκη να το βρω...

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, είναι το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα, κυκλοφόρησε το 1984 και στα ελληνικά το 1992.

Το είχε γράψει από το 1972, αλλά δεν το δεχόταν κανείς γιατί το θεωρούσαν πρόστυχο και διεστραμμένο. Τελικά κυκλοφόρησε με τη βοήθεια του Φίλιπ Ντικ, που το θεωρούσε πολύ καλό.

 

Ο συγκεκριμένος συγγραφέας έγραψε αργότερα κάποιες "συνέχειες" ενός βιβλίου του Ντικ που είχε γίνει διάσημη ταινία.

 

Δεν ξέρω αν έχει νόημα άλλο απόσπασμα... (οι ακρωτηριασμένες πόρνες σας λένε τίποτα;)

Link to comment
Share on other sites

Ναι, ναι, ναι επιτέλους!

 

Δρ. Άντερ - K.W. Jetter - ΜΕΔΟΥΣΑ 1992 - τιμή κτήσης 3000 δρχ (κοίτα που απο τότε πληρώναμε τριχίλιαρα για βιβλία)

Link to comment
Share on other sites

Δίνω νέο απόσπασμα:

"Παίξε μας κάτι βρε Πόντικα!" φώναξε ένας από τους μηχανικούς από την άκρη του μπαρ.

"Ακόμα να βρεις σκάφος να μπαρκάρεις;" τον κατσάδιασε κάποιος άλλος. "Σε λίγο θα αρχίσουν να σκουριάζουν οι σπονδυλικές σου μπρίζες. Άντε τώρα, παίξε μας κάτι".

Ο Ποντικός σταμάτησε να γλιστρά το βρεγμένο του δάχτυλο πάνω στα χείλη του ποτηριού. Θέλοντας να απαντήσει μ' ένα "όχι" άρχισε να ξεστομίζει ένα "ναι". Και τότε σκυθρώπιασε.

Και οι μηχανικοί σκυθρώπιασαν:

 

Φαινόταν γέρος.

Φαινόταν δυνατός άνθρωπος.

Link to comment
Share on other sites

Ε, ναι λοιπόν! Βάζεις... (και χίλια συγνώμη για την καθυστέρηση στην απάντηση αλλά είμαι και πάλι περιστασιακός χρήστης του διαδικτύου) :thmbup:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..