Jump to content

Βρείτε το βιβλίο


Koyan

Recommended Posts

Την επόμενη φορά βάλε ένα πιο μεγάλο απόσπασμα. Όποιο βιβλίο και αν είναι φαίνεται πολύ καλό.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...
  • Replies 203
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • heiron

    29

  • araquel

    17

  • Naroualis

    13

  • Darkchilde

    12

Την επόμενη φορά βάλε ένα πιο μεγάλο απόσπασμα. Όποιο βιβλίο και αν είναι φαίνεται πολύ καλό.
δεν είναι απλώς πολύ καλό, αλλά το καλύτερο που έχει πέσει στα χέρια μου στον τομέα της σκληροπυρηνικής επιστημονικής φαντασίας (hint, hint). τρίτο και τελευταίο απόσπασμα, μετά το παίρνει το ποτάμι.

 

here it goes

Ο Άρης ήταν άδειος πριν έρθουμε. Αυτό δεν σημαίνει ότι ποτέ δεν είχε συμβεί τίποτα. Ο πλανήτης είχε στερεοποιηθεί και λιώσει, είχε αναδευθεί και ψυχθεί, και η επιφάνειά του είχε μείνει σημαδεμένη από πελώρια γεωλογικά χαρακτηριστικά: κρατήρες, φαράγγια, ηφαίστεια. Μα όλα αυτά συνέβησαν στην ασυναισθησία των ορυκτών, κι απαρατήρητα. Δεν υπήρχαν μάρτυρες - εκτός από μας, που κοιτάζαμε από το γειτονικό πλανήτη, κι αυτό μόνο την τελευταία στιγμή της μακριάς ιστορίας του. Είμαστε η μόνη συνείδηση που είχε ποτέ ο Άρης.

[...]Έπειτα όμως ο Μάρινερ και ο Βίκινγκ μάς έστειλαν τις φωτογραφίες τους, και όλα άλλαξαν. Οι γνώσεις μας για τον Άρη αυξήθηκαν εκθετικά, γνωρίζαμε στην κυριολεξία εκατομμύρια φορές περισσότερα για αυτόν τον πλανήτη απ' όσα πριν. Και εκεί μπροστά μας πετούσε ένας καινούργιος κόσμος, ένας κόσμος ως τότε ανύποπτος.

[...]Και όλες αυτές οι ιστορίες λέγονται σαν απόπειρα να δώσουμε στον Άρη ζωή, ή τουλάχιστον να τον ζωντανέψουμε. Διότι είμαστε ακόμα τα ίδια εκείνα ζώα που επέζησαν από την Εποχή των Παγετώνων, και που σήκωσαν με θαυμασμό το βλέμμα στον ουρανό της νύχτας, και είπαν ιστορίες. Και ο Άρης ποτέ δεν έπαψε να είναι αυτό που ήταν για μας ευθύς εξαρχής - ένα μεγάλο σημάδι, ένα μεγάλο σύμβολο, μια μεγάλη δύναμη.

Κι έτσι ήρθαμε εδώ. Ο Άρης ήταν μια δύναμη - τώρα έγινε τόπος.

i rest my case, παιδάκια. αν δεν το βρείτε και τώρα, εγώ παίρνω τα κουβαδάκια μου σε άλλη παραλία, παρόλο που τελείωσε το καλοκαίρι... :bleh:

Link to comment
Share on other sites

Red Mars - Kim Stanley Robinson

Ναι, ε; Ντροπή μου! Και το έχω διαβάσει! Ϊσως φταίει που το διάβασα στα Αγγλικά! :rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

Κάτι μάλλον εύκολο γιατί δεν είμαι σε φάση να σκεφτώ πολύπλοκα αυτή τη στιγμή.

 

Κλασσική ε.φ.

 

Bliss watched him. She wasn't smiling in her usual fashion. Rather, she looked serious, her fine dark eyes wide, her hair tumbling to her shoulders in a gentle black wave. Only her full lips, touched with red, lent a bit of color to her face.

"Thank you for coming to see me, Trev."

"Janov was very urgent in his request, Blissenobiarella."

Bliss smiled briefly. "Well returned. If you will call me Bliss, a decent monosyllable, I will try to say your name in full, Trevize." She stumbled, almost unnoticeably, over the second syllable.

Trevize held up his right hand. "That would be a good arrangement. I recognize the Gaian habit of using one-syllable name-portions in the common interchange of thoughts, so if you should happen to call me Trev now and then I will not be offended. Still, I will be more comfortable if you try to say Trevize as often as you can-and I shall say Bliss."

Link to comment
Share on other sites

Δεν διάβασα μετά το "Bliss watched him."

Γαλαξιακή Αυτοκρατορία 4, The Edge of Foundation, του καλού μας δόκτορα Ισαάκ.

Link to comment
Share on other sites

Δεν διάβασα μετά το "Bliss watched him."

Γαλαξιακή Αυτοκρατορία 4, The Edge of Foundation, του καλού μας δόκτορα Ισαάκ.

 

Close, but... no! :atongue2:

Link to comment
Share on other sites

Foundation and Earth?

 

Υou got it και συνεχίζεις. :thumbsup:

 

Trivia: Στην παράγραφο που έβαλα αναφέρεται για πρώτη και μόνη φορά ολόκληρο το όνομα της Bliss, "Blissenobiarella". Δεν αναφέρεται/αποκαλείται έτσι ούτε στο προηγούμενο "Foundation's Edge", ούτε στο Foundation and Earth ξανά.

Link to comment
Share on other sites

Ενδιαφέρον το trivia! Thanks!

 

Κάποτε, στο παρελθόν, ένα έγκλημα είχε διαπραχθεί σ' αυτό το σπίτι. Κανείς δεν γνωρίζει πότε, ή τι ακριβώς. Αλλά ακόμη και για έναν άσχετο παρατηρητή, η καταθλιπτική ατμόσφαιρα του σπιτιού, και ιδιαίτερα του τελευταίου ορόφου, ήταν αναμφισβήτητη. Υπήρχε μια ανάμνηση και συνάμα μια υπόσχεση αίματος διάχυτη στην ατμόσφαιρα του νούμερου 65, μια βαριά μυρωδιά που κολλούσε στα ρουθούνια και προκαλούσε αναγούλα ακόμη και στο πιο ανθεκτικό στομάχι. Τα ποντίκια, τα πουλιά, ακόμη και οι μύγες δεν πλησίαζαν στο σπίτι και τον κήπο του. Το σαράκι δεν ζούσε στα ξύλα του και τα ψαρόνια δεν έφτιαχναν στις φωλιές τους στη σοφίτα του. Όποιο και να ήταν το έγκλημα που είχε διαπραχθεί εκεί, είχε ανοίξει το σπίτι με τον ίδιο τρόπο που το μαχαίρι ξεκοιλιάζει ένα ψάρι - και μέσα από αυτή την τομή, αυτή την ανοιχτή πληγή, οι νεκροί εμφανίζονταν και έπαιρναν τον λόγο.
Link to comment
Share on other sites

Τα βιβλία του αίματος Ι - Clive Barker

Κεφάλαιο : Το βιβλίο του αίματος

 

Αν το πέτυχα βάζει όποιος θέλει next.

Link to comment
Share on other sites

Aς δοκιμάσω με κάτι μάλλον εύκολο :rolleyes:

 

During the winter of 1927-28 officials of the Federal government made a strange and secret investigation of certain conditions in the ancient Massachusetts seaport of Innsmouth. The public first learned of it in February, when a vast series of raids and arrests occurred, followed by the deliberate burning and dynamiting - under suitable precautions - of an enormous number of crumbling, worm-eaten, and supposedly empty houses along the abandoned waterfront. Uninquiring souls let this occurrence pass as one of the major clashes in a spasmodic war on liquor.
Link to comment
Share on other sites

The shadow over Innsmouth- Ανείπωτος τρόμος του Λάβκραφτ,αν δεν κάνω λάθος.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Πάλι θα βάλω κάτι εύκολο.

 

"Συνειδητοποίησε βαθιά μέσα στην ψυχή της πως ο περίπατος εκείνου του πρωινού ήταν η τελευταία στιγμή γαλήνης που ένιωσαν ποτέ μαζί. Η καταιγίδα ήταν ένα σημάδιαπό τους ίδιους τους θεούς -ένας οιωνός για τις καταιγίδες που έμελλαν να ακολουθήσουν."

 

Άντε,απαντήστε και κερδίστε!(Την εκτίμησή μου... :tongue: )

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Και ιδού ένα ακόμη-πιο χαρακτηριστικό είναι αλήθεια-κομμάτι:

 

"Άρχισε να συνειδητοποιεί πως η μύγα εκείη δεν ήταν συνηθισμένο έντομο.Είχε χαρακτηριστικά που κατά κάποιον απόμακρο τρόπο έμοιαζαν ανθρώπινα.

Η μύγα του χαμογέλασε."

 

^_^

Link to comment
Share on other sites

Κάποιο από τα Elric βιβλία πρέπει να είναι. Και είναι η σκηνή που ο Arioch έρχεται στον Elric ως μύγα. Αν δεν κάνω λάθος είναι το τελευταίο βιβλίο το Stormbringer. Αν θυμάμαι καλά η συγκεκριμένη σκηνή, είναι μάλλον η τελευταία συνάντηση του Elric με τον Arioch.

Link to comment
Share on other sites

Όχι ακριβώς.Δεν είναι το Stormbringer.Κανονικά φωνάζει τον Άριοχ και έρχεται(ορισμένες φορές δεν έρχεται αλλά anyway)γιατί έχουν κάνει μια συμφωνία,αλλά εδώ δεν έχει γίνει ακόμη η συμφωνία μεταξύ τους.Άρα το βιβλίο είναι συγκεκριμένα το....???

Link to comment
Share on other sites

Δεν μπορώ να θυμηθώ σε ποιό βιβλίο βρίσκεται η σκηνή αυτή (τα είχα διαβάσει τα βιβλία του Elric το 1993)

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..