wordsmith Posted May 4, 2010 Share Posted May 4, 2010 Πώς είναι δυνατόν να ισχύει αυτό; Και τότε πώς τα χρησιμοποιούν τα πρόβατα για "κρέας, γάλα, μαλλί"; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted May 4, 2010 Share Posted May 4, 2010 Πώς είναι δυνατόν να ισχύει αυτό; Και τότε πώς τα χρησιμοποιούν τα πρόβατα για "κρέας, γάλα, μαλλί"; Για κρέας, προφανώς τρωγοντάς τους! Μπρρρ Γάλα έπαιρναν μόνο απο όσα "προβατα" είχαν γεννήσει. Και μαλλί απο τα μαλλιά τους. Οι "προβατίσιες" τρίχες έχουν πολλές χρήσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted May 4, 2010 Share Posted May 4, 2010 Xμμμμ... Το σκέφτηκα, αλλά παραείναι τραβηγμένο. Και πώς τους έτρωγαν και δεν πάθαιναν νόσο των τρελών αγελάδων; () Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted May 4, 2010 Share Posted May 4, 2010 Ρε συ Κέλλυ, αυτό είναι τραβηγμένο; Όλο το διήγημα είναι τραβηγμένο! Εκεί ακριβώς ποντάρει! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted May 4, 2010 Share Posted May 4, 2010 Όλο το διήγημα είναι τραβηγμένο! Τραβηγμένο; Είναι αυτο το διήγημα τραβηγμένο; Μα γιατί το λες αυτό; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted May 4, 2010 Share Posted May 4, 2010 Εννοώ ότι αυτό το τελευταίο με τα πρόβατα είναι πιο τραβηγμένο από το υπόλοιπο (αν είναι δυνατόν). Είπαμε γδαρσίματα, αποκτηνώσεις κλπ, αλλά ο κανιβαλισμός μάς βάζει σε άλλη κατηγορία... Και συγγραφικά, δηλαδή, παραξεζουμίζει την ίδια ιδέα. Χμμμ... Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να βάλει αντί γι'αυτό... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted May 4, 2010 Share Posted May 4, 2010 Εννοώ ότι αυτό το τελευταίο με τα πρόβατα είναι πιο τραβηγμένο από το υπόλοιπο (αν είναι δυνατόν). Είπαμε γδαρσίματα, αποκτηνώσεις κλπ, αλλά ο κανιβαλισμός μάς βάζει σε άλλη κατηγορία... Τώρα σοβαρά...ο κανιβαλισμός είναι αυτό που εντάσσει το διήγημα σε άλλη κατηγορία; Δεν ξέρω τι σκέφτονται οι υπόλοιποι , όμως εγώ άνετα βάζω αυτό το διήγημα στο top ten όσων έχω διαβάσει εδω μέσα. Γουστάρω κάργα που είναι τόσο τραβηγμένο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted May 4, 2010 Share Posted May 4, 2010 Δεν ξέρω τι σκέφτονται οι υπόλοιποι , όμως εγώ άνετα βάζω αυτό το διήγημα στο top ten όσων έχω διαβάσει εδω μέσα. Γουστάρω κάργα που είναι τόσο τραβηγμένο! + 11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 (τραβηγμένο, ω γιέα) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted May 4, 2010 Share Posted May 4, 2010 Ναι, εντάξει, αλλάααα... Και εκείνο το σκυλί που σκοτώθηκε και το αντικατέστησαν με το βοσκό, ήταν κι αυτό άνθρωπος, δηλαδή; Και τα όπλα τους και τα ρούχα τους ήταν φτιαγμένα από μαλλιά/κόκαλα/δέρματα κλπ ανθρώπων; (ένας κόσμος χωρίς χοληστερίνη, γουστάρω!:tongue:) Κάτι τέτοιο εννοώ όταν λέω ότι παραξεζουμίζει την ίδια ιδέα. Αλλά βεβαίως και είναι καλό, μην τρελαθούμε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted May 4, 2010 Share Posted May 4, 2010 Εννοώ ότι αυτό το τελευταίο με τα πρόβατα είναι πιο τραβηγμένο από το υπόλοιπο (αν είναι δυνατόν). Είπαμε γδαρσίματα, αποκτηνώσεις κλπ, αλλά ο κανιβαλισμός μάς βάζει σε άλλη κατηγορία... Και συγγραφικά, δηλαδή, παραξεζουμίζει την ίδια ιδέα. Χμμμ... Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να βάλει αντί γι'αυτό... Ίσως γίνομαι κακός που το λέω αυτό, αλλά: "είναι τρόμος." Όταν διαβάζει κάποιος/α ένα διήγημα (ή μυθιστόρημα) τρόμου, ποτέ δεν μπορεί να είναι σίγουρος/η αν θα πέσει πάνω σε κάτι τόσο τραβηγμένο. Σε οπαδούς του είδους αυτό αρέσει, η έλλειψη σιγουριάς, το ρίσκο να πέσουμε σε κάτι που θα σπάει τα ταμπού μας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted May 5, 2010 Share Posted May 5, 2010 Μπινελίκια, αίματα, άντερα, καννιβαλισμοί, ταπεινώσεις, ισοπέδωση των πάντων, μετακαταστροφικά σκηνικά, σοκαριστικό φινάλε. Το αγάπησα. Καρδούλες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted May 5, 2010 Share Posted May 5, 2010 Εγώ πάλι προτιμώ να έχουν κυρίως φαντασία σε όλες της τις μορφές... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted May 5, 2010 Share Posted May 5, 2010 Τα πρόβατα είναι λοβοτομημένοι άνθρωποι. Ή, μάλλον, άνθρωποι που τους έχουν "καρφώσει ένα καρφί στο κεφάλι". Διαφορετικά, γιατί να το κάνεις αυτό σε ένα πρόβατο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted May 5, 2010 Share Posted May 5, 2010 Ναι, έχεις δίκιο, αυτό με το καρφί δεν το είχα προσέξει. Και τα σκυλιά πρέπει να είναι άνθρωποι που με τα ναρκωτικά ζουν λιγότερο, 1 προς 7, όσο ένας σκύλος κανονικός, το λέει κι αυτό. Αλλά κάτι λέει και για κριάρια και ότι είναι στη φύση των προβάτων να ακολουθούν το κοπάδι... το οποίο δεν το προκαλεί κανείς σε έναν άνθρωπο με ναρκωτικά. Όντως πιο φρικιαστικό απ' ό,τι φαίνεται με την πρώτη ματια/ανάγνωση. Αλλά ΟΚ, με πείσατε περί προβάτων. Μόνο που έτσι, σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι έχουν πάρει τη θέση και των ζώων, θα γινόταν χαμός από χοληστερίνη (επιμένω !) και σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια... Επίσης ξαναρωτάω αν ξέρει κανείς βιβλία/διηγήματα "μετακαταστροφικά"/"μεταπυρηνικά". Εκτός από το The Stand του Stephen King (υποθέτω) και το "Μετά την καταστροφή" του Αρκά... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted May 5, 2010 Share Posted May 5, 2010 Αλλά κάτι λέει και για κριάρια και ότι είναι στη φύση των προβάτων να ακολουθούν το κοπάδι... το οποίο δεν το προκαλεί κανείς σε έναν άνθρωπο με ναρκωτικά. Σε αυτό έχεις δίκιο. Δεν χρειάζονται οι άνθρωποι ναρκωτικά για να γίνουν πρόβατα. Μπορούν και μόνοι τους, υπό προϋποθέσεις. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted May 5, 2010 Share Posted May 5, 2010 ... Μόνο που έτσι, σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι έχουν πάρει τη θέση και των ζώων, θα γινόταν χαμός από χοληστερίνη (επιμένω !) και σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια... Επίσης ξαναρωτάω αν ξέρει κανείς βιβλία/διηγήματα "μετακαταστροφικά"/"μεταπυρηνικά". Εκτός από το The Stand του Stephen King (υποθέτω) και το "Μετά την καταστροφή" του Αρκά... Ούτως ή άλλως, σ' έναν μετακαταστροφικό κόσμο με τόσο κακές συνθήκες ζωής, δεν προλαβαίνει κανείς να πεθάνει από χοληστερίνη! Πάντως, δύναμη της ιστορίας είναι η γροθιά που σου ρίχνει στο τέλος. Αν έλειπε αυτή, δε θα είχαμε και πολλά πράγματα να συζητάμε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted May 5, 2010 Share Posted May 5, 2010 Πού να ήξερε ο Darky τι γίνεται ξαφνικά για την ιστορία του, τόσο καιρό μετά... Wordsmith, υπάρχουν ιστορίες στις οποίες η αναληθοφάνεια ενοχλεί και ξενερώνει τον αναγνώστη. Και υπάρχουν και ιστορίες, όπως αυτή, στις οποίες όχι μόνο δεν ενοχλεί, αλλά τις ανεβάζει. Σε μια τόσο τραβηγμένη ιστορία, δεν μπορεί όλα να φαίνονται φυσιολογικά. Ίσα ίσα κιόλας, που όλες οι τρύπες τις πλοκής είναι μπαλωμένες. Απλά πρέπει να αποδεχτείς τον κόσμο της, για να την απολαύσεις. Να φανταστείς μόνο ότι ο mr Αληθοφάνεια mman δεν είχε κανένα παράπνο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted May 5, 2010 Share Posted May 5, 2010 Καλά, μη βαράτε, είπα με πείσατε. Προτείνετέ μου τώρα και κανένα βιβλίο "μετακαταστροφικό" και δεν ξαναπαραπονιέμαι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted May 5, 2010 Share Posted May 5, 2010 Καλά, από αληθοφάνεια άλλο τίποτα. Η μετατροπή ανθρώπου σε σκύλο χρειάζεται τέτοια τεχνολογία και είναι τόσο ενεργειακά ασύμφορη όσο η μετατροπή μιας Lotus σε... δίκυκλο! Αυτό που "γλυτώνει" το διήγημα είναι ότι είναι Τρόμου και όχι ΕΦ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted May 5, 2010 Share Posted May 5, 2010 Καλά, μη βαράτε, είπα με πείσατε. Προτείνετέ μου τώρα και κανένα βιβλίο "μετακαταστροφικό" και δεν ξαναπαραπονιέμαι. Το Δρόμο του Μακάρθυ... τώρα το διαβάζω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted May 5, 2010 Share Posted May 5, 2010 Α, ναι. Το έχω ακουστά. Thx που μου το θύμισες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pilgrimage Posted May 10, 2010 Share Posted May 10, 2010 το πρώτο διήγημα που διάβασα στο φόρουμ.Στην αρχή με ξένισε βλέποντας τόσες βωμολοχίες και είπα να το παρατήσω....παρ' όλα αυτά πίεσατον εαυτό μου να το συνεχίσω να δω τι ακριβώς κάνει αυτός ο Αφέντης.....Μέχρι που έφτασα στην τελευταία παράγραφο....δεν ξέρω γιατί αλλα αν το έδινε το αποτέλεσμα ποιό ομαλά θα έχανε όλη την μαγεία/σοκ...Εύγε στο παιδί... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted May 14, 2010 Share Posted May 14, 2010 Το διήγημα σαφώς και δεν ήταν κακό. Οι βρισιές ασφαλώς και με ξένισαν, πάρα πολλές για τα γούστα μου, ενώ τα ορθογραφικά λάθη δε με ενόχλησαν ιδιαίτερα. Η πλοκή ήταν περίεργη, καθόλου κακό αυτό κατά τη γνώμη μου, και η απουσία προσδιορισμού χώρου και χρόνου άφηνε πολλά στη φαντασία του αναγνώστη. Το τέλος δε ήταν όλα τα λεφτά και κάλυπτε τις τυχόν αδυναμίες της ιστορίας που είχαν προηγηθεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted January 21, 2011 Share Posted January 21, 2011 Αυτό το διήγημα κόβει σαν ξυράφι. Σε παίρνει απ' το χέρι σιγά σιγά, σε παρασέρνει, και συ ανυποψίαστος ακολουθείς και στο τέλος της διαδρομής σου παίρνει τη γη κάτω απ' τα πόδια. (Διάβασα την επιμελημένη εκδοχή εδώ και καιρό από τη λίστα του mman , χωρίς να προσέξω ότι έχει καταχωρηθεί ως τρόμου - υπέθεσα λόγω setting ότι είναι ΕΦ- και ήμουν παντελώς απροετοίμαστος.) Έγραψα αυτά τα λίγα λόγια έστω και για το bump effect. Αξίζει να διαβαστεί ξανά και ξανά. Δεν του λείπει τίποτα ενώ έχει πολλά να δώσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anwrimos23 Posted May 3, 2011 Share Posted May 3, 2011 Μια απο τις καλυτερες ιστοριες τρομου που διαβασα τελευταια. Η ανυποφορα χυδαια γλωσσα ειναι οτι πρεπει,αφου συμμετεχει στην περιγραφη του κοσμου(ειναι αναποσπαστο κομματι του κοσμου στον οποιο μεταφερομαστε) κ μας μεταδιδει το νοσηρο κλιμα και την ελλειψη καθε ηθικης. Δε θα μπορουσα να φανταστω τον βοσκο να μιλαει λόγια ή αποστασιοποιημενα απο το κλιμα του κοσμου στον οποιο ζει. Η γλωσσα που χρησιμοποιειται μας λεει και καποια πραγματα για την προσωπικοτητα του βοσκου,ενος ατομου τελειωμενου,χωρις παρον και μελλον,ο οποιος πιθανοτατα εχει υποστει πολλα μαρτυρια στη ζωη του για να καταληξει να ειναι το τερας που διαβαζουμε. Μου αρεσε που αφηνε στην αρχη πολλα στοιχεια στο σκοταδι και το παιχνιδι με τα υπονοουμενα. Πιστευω καλλιστα θα μπορουσε να γινει μια πιο μεγαλη ιστορια. Μεγαλο ταλεντο το ατομο, τι να λεμε τωρα. Γενικα ,απ οτι καταλαβα το πιο δυσκολο πραγμα οταν γραφεις μια ιστορια τρομου ειναι να μη γινεις προβλεψιμος, αλλα ουτε και γραφικος.Επισης πρεπει να παιξεις πολυ με τα ορια του αναγνωστη κ με αυτα που τον σοκαρουν. Προσωπικα, με τερατα κ φαντασματα εχω σταματησει να τρομαζω απο το γυμνασιο,τωρα πιο πολυ με τρομαζει η ιδια η ανθρωπινη φυση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.