The Children of Hurin

[Mort13]

Κυκλοφορεί σήμερα παγκοσμίως το "The Children of Hurin", για πρώτη φορά σε ολοκληρωμένη μορφή (στο Silmarillion υπάρχει απλά η περίληψη της ιστορίας), συμπληρωμένο όπου χρειάζεται από τον υιό Christopher Tolkien και με σχέδια του γνωστού Alan Lee. Παραθέτω την σύνοψη του βιβλίου:

 

Painstakingly restored from Tolkien's manuscripts and presented for the first time as a fully continuous and standalone story, the epic tale of The Children of Hurin will reunite fans of The Hobbit and The Lord of the Rings with Elves and Men, dragons and Dwarves, eagles and Orcs, and the rich landscape and characters unique to Tolkien. There are tales of Middle-earth from times long before The Lord of the Rings, and the story told in this book is set in the great country that lay beyond the Grey Havens in the West: lands where Treebeard once walked, but which were drowned in the great cataclysm that ended the First Age of the World. In that remote time Morgoth, the first Dark Lord, dwelt in the vast fortress of Angband, the Hells of Iron, in the North; and the tragedy of Turin and his sister Nienor unfolded within the shadow of the fear of Angband and the war waged by Morgoth against the lands and secret cities of the Elves. Their brief and passionate lives were dominated by the elemental hatred that Morgoth bore them as the children of Hurin, the man who had dared to defy and to scorn him to his face. Against them he sent his most formidable servant, Glaurung, a powerful spirit in the form of a huge wingless dragon of fire. Into this story of brutal conquest and flight, of forest hiding-places and pursuit, of resistance with lessening hope, the Dark Lord and the Dragon enter in direly articulate form. Sardonic and mocking, Glaurung manipulated the fates of Turin and Nienor by lies of diabolic cunning and guile, and the curse of Morgoth was fulfilled. The earliest versions of this story by J.R.R. Tolkien go back to the end of the First World War and the years that followed; but long afterwards, when The Lord of the Rings was finished, he wrote it anew and greatly enlarged it in complexities of motive and character: it became the dominant story in his later work on Middle-earth. But he could not bring it to a final and finished form. In this book Christopher Tolkien has constructed, after long study of the manuscripts, a coherent narrative without any editorial invention.

 

[Darkchilde]

Έρχεται από Amazon...

[month]

Γκλουπ.... Αν είναι σωστά φτιαγμένο.... ME WANTS!

[EpicLord]

Nαι,ναι,ναι.Επιτέλους Tolkien.

[heiron]

Ευκαιρια να αναφερω οτι οι παραγωγοι του Αρχοντα των Δακτυλιδιων ειχαν προ πολλου αγορασει τα δικαιωματα του βιβλιου αυτου-μαζι με τα δικαιωματα του Χομπιτ.Οποτε αν με το καλο γινει το Χομπιτ και παει καλα,ας ετοιμαστουμε να δουμε μια πιο σκοτεινη ιστορια του Τολκιν.

[Naurgul]

*gasps*

 

Μάλλον δε θα καταφέρω να το αποφύγω.

[Black Kaiser]

Οποτε αν με το καλο γινει το Χομπιτ και παει καλα,ας ετοιμαστουμε να δουμε μια πιο σκοτεινη ιστορια του Τολκιν.

 

Uhmm...; Πιο "σκοτεινή" ταινία το Χόμπιτ; Απο τον Άρχοντα ; Δεν καταλαβαίνω πως θα γίνει αυτό.

[Oberon]

Eχ, δεν νομίζω κανείς αναγνώστης της φάντασυ να το αποφύγει το βιβλίο αυτό!

[heiron]

Αχαχα...αυτο φανηκε να εννοω;

Βασικα,σκοτεινη ιστορια πρεπει να ειναι-οπως προιδεαζεται στο Σιλμαριλλιον-η ιστορια των παιδιων του Χουριν.

Το Χομπιτ ειναι μαλλον το πιο αναλαφρο απο τα "σοβαρα" βιβλια του Τολκιν.Ειδικα για οποιον το διαβασε στην ελληνικη μεταφραση...

[RaspK]

Μπα, δε βλέπω λόγο για παρανόηση σε αυτό που λέει ο heiron: η ιστορία αυτή είναι όντως dark-a-lot, I daresay. ;)

 

Πάντως, αναρωτιέμαι αν θα έχει και την αναφορά στον Τούριν από την Ντάγκορ Νταγκοράθ.

[Galathir]

Έχετε δει το εξώφυλλο; Ο τύπος μοιάζει σαν κλώνος του Elric.

[Faia de Wolf]

Έχετε δει το εξώφυλλο; Ο τύπος μοιάζει σαν κλώνος του Elric.

 

Απότο στόμα μου το πήρες! Και νόμιζα πως ήταν η ιδέα μου.

[RaspK]

Εκτός από την άσχετη πανοπλία, το διαφορετικής τεχνοτροπίας κράνος, το γεγονός ότι έχει θέση ήρωα παρά άστεκου μονάρχη, και το γεγονός ότι η σωματική του υγεία και ρώμη είναι σαφώς ανώτερη του Έλρικ - το μόνο πραγματικά κοινό είναι το «τραγικός ήρωας με μαύρο, μακρύ ξίφος.»

[Faia de Wolf]

Εκτός από την άσχετη πανοπλία, το διαφορετικής τεχνοτροπίας κράνος, το γεγονός ότι έχει θέση ήρωα παρά άστεκου μονάρχη, και το γεγονός ότι η σωματική του υγεία και ρώμη είναι σαφώς ανώτερη του Έλρικ - το μόνο πραγματικά κοινό είναι το «τραγικός ήρωας με μαύρο, μακρύ ξίφος.»

 

Κι όμως, αυτή ήταν η πρώτη εντύπωση που μου έδωσε -εμένα τουλάχιστον. Αλήθεια, έχεις δει όλα τα εξώφυλλα του Ελρικ;

[RaspK]

Τα περισσότερα, και παντού φοράει μια μαύρη πανοπλία αντί για το αλυσιδωτό χιτώνιο, σχεδόν πάντα η περικεφαλαία έχει μια τόσο τολμηρή παράσταση όσο κι αυτές του Μεσαίωνα (θυμάμαι ακόμα μι' αγγλική περικεφαλαία μ' έναν ολόκληρο κύκνο, με το λαιμό και τα φτερά κι απ' όλα!) με δράκο, η κοψιά του είναι σχεδόν πάντα ριμαγμένη (πολύ σωστά), είναι κατάλευκος, με γωνιώδη χαρακτηριστικά, κ.ά. Εκτός όταν ξεχνιέται κάποιος κομίστας και ξαφνικά έχει 3 φορές τα μούσκουλα του Κόναν. Ναι, υπάρχουν και τέτοια.

[Faia de Wolf]

ΟΚ, σε βρίσκω διαβασμένο, ωστόσο δεν αλλάζει η γνώμη μου (αυτή ήτανη πρώτη εντύπωση εξάλλου). Οσο για το περιεχόμενο του βιβλίου, μόλις το πιάσω στα χέρι αμου θα σας πω και τη γνώμη μου. (Άντε να περάσει αυτός ο μήνας γιατί η στίβα με τα προς ανάγνωση ψηλώνει επικίνδυνα και θα πέσει να με πλακώσει...)

[RaspK]

Δε διαφωνήσω στα της πρώτης άποψης, και δεν εννοώ ότι κακώς την έχεις - άλλωστε ο ίδιος ο Μούρκοκ είχε ψιλοθάψει τον Τόλκιν για τον Γκούρθανγκ, το μαύρο ξίφος του Τούριν.

[Sileon]

Το έχω στα χέρια μου. Δεν ξέρω, γυρνάω χρόνια πίσω στο γυμνάσιο, όταν είχα πρωτοδιαβάσει τον Άρχοντα και νοιώθω μια νοσταλγία σκεπτόμενος τις ώρες που περνάγανε ενώ είχα βυθιστεί κυριολεκτικά σε αυτόν τον φανταστικό κόσμο. Δεν ξέρω γιατί δεν μπορεί να μου το προκαλέσει ένα βιβλίο πια. Να είναι η μικρότερη ηλικία με την τόσο πιο δημιουργική της φαντασία που δρα καταλυτικά? Η πρώτη επαφή με κάτι όμορφο και διαφορετικό ανεξαρτήτως πότε θα το συναντήσεις? Ή απλά ένας κορεσμός που επέρχεται με το πέρασμα του καιρού και την κατανάλωση πλήθους βιβλίων, η οποία σε κάνει ελαφρώς να λειτουργείς ολοένα και περισσότερο με μια συνειδητά κριτική ματιά και όχι τόσο με το συναίσθημα?

Δεν ξέρω αλλά λέω να χαλαρώσω και να την απολαύσω αυτήν την βόλτα, σκεπτόμενος το τι χρωστάμε στους δημιουργούς, είτε είναι μουσικοι ειτε συγγραφείς, σκηνοθέτες και πάει λέγοντας. Πόσες ώρες μοναξιάς έχουν γίνει δημιουργικές οάσεις, χάρη στην συντροφιά τους. Πόσο μας διαμορφωνουν, μας καθοδηγούν να ξεδιπλώσουμε δικές μας πτυχές και να γίνουμε νοιώσουμε την έννοια της λέξεως ''μεράκι''. Τι σημάινει να αγαπάς αυτο που κάνεις. Και έτσι μπορεί να γίνει τέχνη οτιδήποτε έχει το δικό σου αποτύπωμα.

Μάλλον ξέφυγα λίγο, αλλά ήταν αυθόρμητο και είπα να το μοιραστώ. Τέλος πάντων, για να μην το παίζω και cool, ελπίζω να μην έχει αυτο τον εγκυκλοπαιδικό χαρακτήρα του Σιλμαρίλλιον και των Ατελείωτων Ιστοριών. Θέλω παραμύθι με τα όλα του, με ιστορία, χαρακτήρες, πλοκή, διαλόγους και όλα τα καλούδια. ( Θέλω Άρχοντα 4 μάλλον..)

[RaspK]

Λοιπόν, το Lord of the Rings Plaza είχε την ευκαιρία κι έλαβε αποκλειστικές εικόνες για το βιβλίο, αλλά και το ημερολόγιο που θα κυκλοφορήσει:

http://www.lotrplaza.com/forum/forum_posts.asp?TID=217285

 

Πιστεύω ότι αξίζει να του ρίξετε μια ματιά όσοι μπορείτε.

[Oberon]

Πολύ όμορφες, Παναγιώτη. Μπράβο που τις έβαλες. Προσωπικά πάντως δε μου θυμίζει επ'ουδενί Έλρικ. Το ημερολόγιο παίζει πολύ να το πάρω .

[Sileon]

Πραγματικά το βιβλίο είναι πανέμορφο μέσα. Έχει πολύ ωραίες εικόνες, με μια γρήγορη ματιά που του έριξα. Ουσιαστικά είναι μια πλήρης μεταφορά της αγγλικής έκδοσης, δίχως τσιγγουνιές. Βασικά το έχω στο ελληνικά και με εντυπωσίασε η ποιότητα της έκδοσης. Σίγουρα η πιο ποιοτική ελληνική έκδοση Τολκιν αυτή την στιγμή. Άσχετο, μήπως ξέρει κανείς τι παίζει με τα εξώφυλλα των βιβλίων και πολλές φορές τουλάχιστον στην Ελλάδα, είναι άσχετα απο το αυθεντικό (γενικά, όχι μόνο στον Τολκιν)? Είναι επιλογή του εκδότη ή περιορισμός απο το συμβόλαιο?

[Mort13]

Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ακόμα και η Αμερικάνικη με την Αγγλική έκδοση ενός βιβλίου έχουν διαφορετικά εξώφυλλα (πχ, τα βιβλία του G.R.R. Martin ή το Discworld series του Pratchett). Προφανώς είναι στην ευχέρεια του εκάστοτε εκδότη στην κάθε χώρα να διαλέξει το εξώφυλλο που πιστεύει ότι θα βοηθήσει το βιβλίο να πουλήσει περισσότερο.

[Sileon]

Ναι, κατανοητό αυτό. Απλά στις περισσότερες περιπτώσεις είναι χειρότερο ή κάπως πιο φθηνιάρικο απο το εξώφυλλο της πρωτότυπης ξένης έκδοσης.

[Tiessa]

Μόλις πριν λίγο τελείωσα το βιβλίο και σκέφτηκα να πω δω λόγια αφού υπήρχε ήδη τόσον καιρό το τόπικ.

Ομολογώ ότι είμαι από τους αναγνώστες που δίνουν τη μεγαλύτερη βαρύτητα στην υπόθεση, κι όταν ξεκίνησα να το διαβάζω φαντάστηκα πως θα έφευγε ελαφριά και γρήγορα, αφού υπήρχε εκτεταμένη περίληψη της υπόθεσης μέσα στο Σιλμαρίλιον που είχα διαβάσει σχετικά πρόσφατα.

Καθώς είχα επίσης δει και μια μίνι θεατρική παράσταση από μέλη της Λέσχης Τόλκιν πριν από 3 χρόνια, φανταζόμουνα ότι δεν θα υπήρχαν και πολλά μυστικά μέσα στο κείμενο.

Αμ, δε. Ήταν η πρώτη φορά που αισθάνθηκα τόσο αβάσταχτα φορτωμένη διαβάζοντας Τόλκιν. Μπορεί το Σιλμαρίλιον να ήταν καταστροφικό και να είχα την αίσθηση της απώλειας διαβάζοντάς το, αλλά στα παιδιά του Χούριν, ο κύριος καθηγητής μάς βάρυνε πολύ. Στον άρχοντα οι χαρακτήρες ήταν εν γένει σαφώς διαχωρισμένοι σε "καλούς" και "κακούς" και όλοι δρούσαν σύμφωνα με τις αρχικές τους προδιαγραφές. Εδώ αντίκρυσα όλες τις αποχρώσεις του γκρίζου, όχι μόνο στον πρωταγωνιστή αλλά και σε πολλούς δευτερεύοντες χαρακτήρες, κάτι που δεν περίμενα. Το τοπίο ήταν σκοτεινό από την πρώτη στιγμή και η απειλή διάχυτη γύρω, όχι επικρεμάμενη όπως στον Άρχοντα. Και παρόλο που ήξερα πολύ καλά το τέλος, έφτασα στις τελευταίες σελίδες μ' έναν κόμπο στο λαιμό. Πραγματικά είχα καιρό να επηρεαστώ τόσο.

 

Έχουν πολύ δίκιο οι heiron και RaspΚ που έχουν γράψει παραπάνω ότι πρόκεται για σκοτεινή πτυχή του έργου του Τόλκιν.

[Nestor]

Κατάλαβα.. και το είδα στο βιβλιοπωλείο, και σκέφτηκα πως θα το αγόραζα μετά το πάκο που με περιμένει...αλλά που...