Διαγωνισμός συγγραφής εφ διηγήματος στο 3ο φεστιβάλ εφ Ερμούπολης

[Spock]

Συγχρητήρια Mitseeker!

[Ivan Gig Nth Yuk]

Συγχαρητήρια και από εμένα στον Mistseeker.

 

Edit: Και σε όλους φυσικά τους διαγωνιζόμενους, εξ' αποστάσεως ή μη.

Edited May 24, 2007 by Guardian of the RuneRing #2

[DinoHajiyorgi]

Και τα δικά μου συγχαρητήρια στον mistseeker. Ήταν το διήγημα που μου άρεσε περισσότερο.

 

Επιτέλους, με έτρωγε να ρωτήσω κάτι σχετικά με την ιστορία του από την στιγμή που το διάβασα αλλά έπρεπε να περιμένω πρώτα τα αποτελέσματα.

 

Ποια είναι η μοίρα του 111 στο φινάλε της ιστορίας; Η εντύπωση μου είναι πως καταστρέφεται στο Big Bang. Αν όμως είναι έτσι, αν η μοίρα του ήταν να πάει στο έσχατο παρελθόν, να ξεκινήσει πάλι το Big Bang και να θυσιαστεί στην διαδικασία, τότε γιατί η μανία του επιστήμονα να προγραμματίσει το ρομπότ να μην μιλάει σαν ρομπότ; Με ποιον θα μιλήσει το ρομπότ; Μήπως επιβιώνει και συμμετέχει στην προϊστορία της ανθρωπότητας; Είναι κάτι που δεν κατάλαβα;

[iliosporos]

Συγχαρητήρια και απο εμένα στον Mistseeker για το ομολογουμένως πολύ όμορφο διήγημα.

 

Με ευχαρίστηση διάβασα επίσης του Nihilio, του/της Ανώνυμης και του Guardian, αν και αυτό που έγραψε ο/η arachnida με κέρδισε.

 

Πάνω απ'όλα άξιζε το πρωινό ξύπνημα και είναι γεγονός ότι οι online διαγωνισμοί πάντα "μετράνε". Πρέπει να τους ξαναρχίσουμε.

 

Όσο για το δικό μου διήγημα ήταν ένα εμφανέστατο δείγμα ζήλιας που δεν μπόρεσα να είμαι εκεί...

Φαντάστηκα ότι θα έβγαινε εκτός συναγωνισμού λόγω της θεματολογίας του αλλά δεν μπορεί, όλο και κάποιον θα έκανα τουλάχιστον να χαμογελάσει.

Για να δούμε το 2008

[mistseeker]

Εεεε...έμεινα μαλάκας τώρα.

 

Βασικά, το διήγημα το έγραψα στη δουλειά, το πρωί του Σαββάτου. Είχα υπόψη μου τον online διαγωνισμό ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα, φυσικά, αλλά, μέσα στα επαγγελματικά μου ζόρια, τον είχα ψιλοξεχάσει. Τελικά το πρωί του Σαββάτου δεν είχε πολλή δουλειά, και, κατά τις 11.00, καθώς σέρφαρα αμέριμνος στο ίντερνετ, είδα το τόπικ και θυμήθηκα το event. Χωρίς να το πολυσκεφτώ, άρχισα να γράφω, και voila! Τελικά, πολλές φορές, η πίεση του χρόνου δίνει φτερά στην έμπνευση. Δεν κρύβω ότι ένοιωθα πολύ καλά για το ότι έγραψα μια ιστορία σε μια ώρα και κάτι, αλλά δεν περίμενα να κερδίσει κιόλας.

 

Να ευχαριστήσω εσάς που με συγχαρήκατε. Να ευχαριστήσω, φυσικά, και την κριτική επιτροπή. Το ότι επιλέχθηκε η ιστορία μου από τα συγκεκριμένα άτομα, αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για εμένα, γιατί (σε αντίθεση με μένα) είναι καλοί γνώστες της sci-fi σκηνής και περπατημένοι στο χώρο.

 

Φυσικά, το ότι συμμετείχα online σε ένα διαγωνισμό συγγραφής, δεν αναιρεί το ότι, κατά πάσα πιθανότητα, έχασα ένα καταπληκτικό gathering σ'ένα καταπληκτικό μέρος. Οπότε ας μου γίνει μάθημα: Του χρόνου να είμαι στο φεστιβάλ (και το φεστιβάλ να είναι στο ίδιο μέρος!).

 

Καληνύχτα, ευχαριστώ και πάλι, και δείτε το Pirates of the Caribbean, βγήκε αρκετά καλύτερο απ'ό,τι περίμενα (άσχετο!)

 

EDIT: Θα ήταν ευχής έργο να διαβάσουμε τα διηγήματα που γράφτηκαν στη Σύρο. Ανεβάστε τα κάπου σε .pdf, αν δεν έχουν πρόβλημα οι συγγραφείς! Τα online τα διάβασα όλα (πλην εκείνου που ήρθε με e-mail) και είχαν όλα τη μαγεία τους (μου άρεσε πολύ του arachnida).

Edited May 24, 2007 by mistseeker

[clsad]

Καλημέρα σε όλους και συγχαρητήρια, ειδικά στον νικητή Μιστσίκερ. Παρακολούθησα και γω τον διαγωνισμό σας με μεγάλο ενδιαφέρον.

Δεν θα σχολιάσω ποιες ιστορίες μου άρεσαν περισσότερο (αυτό ήταν και το έπραξε η επιτροπή).

Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση (και δεν θέλω να το πάρετε στραβά, δεστε το σαν μια καλόπιστη παρατήρηση) ότι οι περισσότερες ιστορίες στηρίχθηκαν σε μια παρερμηνεία της πρότασης που δόθηκε σαν θέμα. Δεν έχω δει προσωπικά κανένα συμβατικό όπλο (που ήταν η εύκολη λύση για την χρησιμοποίηση της πρότασης-θέματος) να Πατάς την Λαβή. Μπορεί να σας φαίνεται φυσικό ή ασήμαντο. Όταν όμως ένας αναγνώστης ξεκινήσει να διαβάζει μια ιστορία που στο όπλο πατάς την λαβή χωρίς να δικαιολογείται άμεσα ότι πρόκειται για κάποιο ιδιαίτερο όπλο ή κάτι φανταστικό, ήδη νιώθει έναν αρνητισμό. Φανταστική λογοτεχνία δεν είναι απλά να λέω ότι θέλω για κάτι που γίνεται στο μέλλον (το λέω χοντροκομμένα). Πρέπει να στηρίζεται κάπου.

Και πάλι, αναφέρω ότι είναι μια καλόπιστη παρατήρηση (δεν θέλω να δημιουργήσω συγκρούσεις από το πρώτο μου ποστ). Σεναριακά σαν ιδέες και σαν γραφή οι περισσότερες ιστορίες (αν όχι όλες) είχαν αξιόλογα στοιχεία. Καλό θα είναι όμως οι λέξεις να μην δημιουργούν σύγχιση στον αναγνώστη.

 

Μπράβο και ευχαριστώ στον Νικοσαλ που με τα ποστ του μας έκανε να αποκτήσουμε και μεις αναμνήσεις της γιορτής.

[mistseeker]

Και τα δικά μου συγχαρητήρια στον mistseeker. Ήταν το διήγημα που μου άρεσε περισσότερο.

 

Επιτέλους, με έτρωγε να ρωτήσω κάτι σχετικά με την ιστορία του από την στιγμή που το διάβασα αλλά έπρεπε να περιμένω πρώτα τα αποτελέσματα.

 

Ποια είναι η μοίρα του 111 στο φινάλε της ιστορίας; Η εντύπωση μου είναι πως καταστρέφεται στο Big Bang. Αν όμως είναι έτσι, αν η μοίρα του ήταν να πάει στο έσχατο παρελθόν, να ξεκινήσει πάλι το Big Bang και να θυσιαστεί στην διαδικασία, τότε γιατί η μανία του επιστήμονα να προγραμματίσει το ρομπότ να μην μιλάει σαν ρομπότ; Με ποιον θα μιλήσει το ρομπότ; Μήπως επιβιώνει και συμμετέχει στην προϊστορία της ανθρωπότητας; Είναι κάτι που δεν κατάλαβα;

 

Ντίνο, κατ'αρχήν να σ'ευχαριστήσω για το χρόνο που αφιέρωσες στην ιστορία, και φυσικά για την ερώτηση.

 

Ο 111 όντως καταστρέφεται στο Big Bang. Ο λόγος που είχε ο επιστήμονας να τον προγραμματίσει ώστε να είναι πιο ανθρώπινος, αναφέρεται στο διήγημα.

 

Είναι παραξενιά, κουσούρι του επιστήμονα: Ο 111, κατά πάσα πιθανότητα, δε θα δει κανένα στην αρχή του χρόνου, όπου πηγαίνει για να "βάλει μπροστά" το σύμπαν. Αν όμως δει; Αν υπάρχει Θεός εκεί; Πως θα του μιλήσει; Αλλά ακόμα κι αν δεν υπάρχει (προφανώς το πιθανότερο σενάριο για τον επιστήμονα), είναι θέμα ανθρώπινου εγωισμού και ματαιοδοξίας: Αυτός που μας δημιούργησε, ας είναι, τη μαγική στιγμή της δημιουργίας, όσο άνθρωπος μπορεί να είναι ένα ρομπότ, έστω και μετά από προγραμματισμό.

Άλλωστε στο διήγημα, το ρομπότ, στη σκηνή-φλασμπακ, εκφράζει και περιέργεια, ρωτάει γιατί πρέπει να κάνει αυτά που έχει προγραμματιστεί να κάνει: ένα ακόμα χαρακτηριστικό ανθρώπινης νοημοσύνης και προσωπικότητας. Αυτό χαροποιεί ακόμα περισσότερο τον επιστήμονα, που ενθουσιάζεται με τον κώδικα που χορήγησε στον 111.

 

Αυτές ήταν, πάνω-κάτω, οι σκέψεις μου, όταν οραματίστηκα εκείνη τη σκηνή. Προφανώς, θα μπορούσαν να είχαν παρουσιαστεί με τρόπο που να μην αφήνει αμφιβολία για τίποτα. Όμως η εκ των πραγμάτων φύση της συγγραφής μιας ιστορίας μέσα σ'ένα δίωρο (σχεδόν brainstorming) δεν μου επέτρεπε περαιτέρω ανάπτυξη, αν ήθελα να προλάβω να την ολοκληρώσω. Ήταν φανερό για μένα, όταν ξεκίνησα να γράφω, ότι η ιστορία μου θα ήταν, εκ των πραγμάτων, flash-fiction: Καλύτερα, σκέφτηκα, μικρή και καλή, όπου θα παρατίθενται μόνο τα απολύτως απαραίτητα. Δε σου κρύβω πως ήθελα ν'αφήσω το κίνητρο του επιστήμονα κάπως ανοιχτό σε ερμηνείες. Κι αυτό γιατί γενικά, στα (λίγα) διηγήματά ε.φ. μου, προσπαθώ (πολλές φορές όχι ιδιαίτερα επιτυχημένα, είναι η αλήθεια), να επικεντρώνω στα συναισθήματα των ηρώων και όχι τόσο στις τεχνολογίες, τις καινοτομίες, τις καταστάσεις ή γενικά τους κόσμους που παρουσιάζονται. Είναι και κάτι που μ'ενοχλεί στην ε.φ. αυτό: Πολλοί συγγραφείς προτιμούν να καταγίνονται με επιστημονικά ορθές αναλύσεις γεγονότων, καταστάσεων κλπ, ή να δημιουργούν gadgets που είναι πραγματικά έξυπνα φτιαγμένα. Φυσικά η έρευνα πριν τη συγγραφή δεν είναι ποτέ λάθος κίνηση, αλλά η έμφαση στο setting σε βάρος των χαρακτήρων και της προσωπικής αλήθειας τους, είναι. Τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου.

 

Τέλος πάντων. Το flash-fiction, από μόνο του, αφήνει πολλές φορές μεγάλο περιθώριο ερμηνειών. Γι'αυτό και θαυμάζω έναν καλό flash-fiction συγγραφέα (δεν ανήκω ακόμα σε αυτή την κατηγορία): Με λίγα λόγια και σταράτα, λέει με σαφήνεια αυτά που έχει να πει χωρίς να κουράζει (όχι δηλαδή όπως εγώ σ'αυτό το post ).

 

Ευχαριστώ και πάλι για την ερώτηση που έκανες, γιατί μου έδωσες την ευκαιρία να πω κάποια πράγματα που ήθελα.

Edited May 25, 2007 by mistseeker

[nikosal]

Μόνο μια ερώτηση, Νικ. Είπες γιατί αποκλείσατε κάποια από τα διηγήματα. Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσες να αναφερθείς και στα 3 που επιλέχθηκαν, γιατί επιλέχθηκαν, όπως και γιατί τελικά ξεχωρίσατε το διήγημα του Νεκτάριου. Νομίζω πως θα είχε ενδιαφέρον για όλους μας.

 

Dain, μάλλον εκφράστηκα λίγο μπερδεμένα στο αρχικό μου μήνυμα. Να ξεκαθαρίσω λοιπόν.

Ξεχωρίσαμε τα διηγήματα των Μιστσίκερ, Αραχνίδα, Φύσσα σε πρώτη φάση και τα διηγήματα των Νιχίλιο, Ηλιόσπορου ως "επιλαχόντα". Από αυτά αποκλείσαμε πρώτα εκείνα των Αραχνίδα - Φύσσα για τους γνωστούς λόγους (τους αναφέρω παραπάνω) και κατόπιν των Ηλιόσπορου - Νιχίλιο, ως πιο αδύναμα από του Μιστ (συν ότι του Ηλιόσπορου, διασκεδαστικό όπως είπα, αναφερόταν στο φεστιβάλ και δεν μας πήγαινε να βραβεύσουμε ένα τέτοιο. Μας φάνηκε ότι θα ήταν "εγωκεντρικό" από την πλευρά μας, καταλαβαίνετε. Όχι ότι ήταν κανόνας, απλά μια σκέψη που προέκυψε στις συζητήσεις. Αν ήταν κάπως πιο δυνατό, ναι, θα είχε επιλεγεί). Έτσι είχε μείνει του Μιστ, το οποίο μας είχε κάνει από την αρχή εντύπωση, γιατί ήταν καλή ιδέα, αρκετά καλογραμμένη, με αρκετά αναπάντεχο τέλος και γενικότερα καλά χαρακτηριστικά. Όχι το "μεγάλο" διήγημα βέβαια (δύο ώρες είναι αυτές...), συγκριτικά όμως το πιο δυνατό από τα εφτά.

 

Στην πρώτη τριάδα υπήρχαν δύο ακόμα διηγήματα. Του Δημήτρη Φύσσα που ήταν πολύ καλογραμμένο, σύντομο, φινετσάτο (παρά το θέμα), ευφυές. Αν είχε πιο εφ χαρακτηριστικά... Θα ζητήσω από το συγγραφέα να το δημοσιεύσω εδώ, πιστεύω θα σας αρέσει. Και του Αραχνίδα, που όπως είπα ήταν πολύ καλογραμμένο, αλλά στο οποίο οι 9 λέξεις περιέχονταν κάπως παρεμπιπτόντως. Θα μπορούσαν κάλλιστα να λείπουν. Πάντως για το συγγραφέα να πω ότι εφόσον γράφει με τέτοια άνεση τόσο μεγάλο και στρωτό διήγημα σε τόσο χρόνο, έχει προοπτικές.

[Oberon]

Α, μάλιστα, Νικ. Μάλλον εγώ μπερδεύτηκα κάπως. Σ'ευχαριστώ για την επεξήγηση.

[mistseeker]

Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση (και δεν θέλω να το πάρετε στραβά, δεστε το σαν μια καλόπιστη παρατήρηση) ότι οι περισσότερες ιστορίες στηρίχθηκαν σε μια παρερμηνεία της πρότασης που δόθηκε σαν θέμα. Δεν έχω δει προσωπικά κανένα συμβατικό όπλο (που ήταν η εύκολη λύση για την χρησιμοποίηση της πρότασης-θέματος) να Πατάς την Λαβή. Μπορεί να σας φαίνεται φυσικό ή ασήμαντο. Όταν όμως ένας αναγνώστης ξεκινήσει να διαβάζει μια ιστορία που στο όπλο πατάς την λαβή χωρίς να δικαιολογείται άμεσα ότι πρόκειται για κάποιο ιδιαίτερο όπλο ή κάτι φανταστικό, ήδη νιώθει έναν αρνητισμό. Φανταστική λογοτεχνία δεν είναι απλά να λέω ότι θέλω για κάτι που γίνεται στο μέλλον (το λέω χοντροκομμένα). Πρέπει να στηρίζεται κάπου.

 

Κατ'αρχήν, καλώς ήρθες στο φόρουμ! Μακάρι να σου αρέσουν αυτά που θα διαβάσεις εδώ, και μακάρι να περάσεις καλά! Κι ευχαριστώ, προσωπικά, για τα καλά σου λόγια.

 

Στην επισήμανσή σου, τώρα.

 

Θα διαφωνήσω. Δε θεωρώ ότι μια τέτοιου είδους λεπτομέρεια, από μόνη της, μπορεί να αναιρέσει το suspension of disbelief του αναγνώστη: δεν θεωρώ πως μπορεί να τον κάνει να θέλει να παρατήσει το βιβλίο επειδή συνειδητοποίησε πως είναι βιβλίο αυτό που διαβάζει, κι όχι μια ιστορία που θα μπορούσε να συμβεί στην πραγματικότητα.

Αν οι "παρασπονδίες" του συγγραφέα συνεχίζονται (και ενισχύονται) με περαιτέρω στοιχεία, το συζητάμε. Αλλά ο αναγνώστης προσωπικά θεωρώ ότι πετάει ένα βιβλίο (και ειδικά ένα βιβλίο ε.φ., μια που μιλάμε για ε.φ., έτσι;) όταν βλέπει απιθανότητες στην πλοκή και, κυρίως, στη συμπεριφορά των χαρακτήρων. Εκεί χτυπάει το καμπανάκι: σε κακούς διαλόγους, σε φτηνές λύσεις καταστάσεων, σε τέτοια πράγματα. Νομίζω πως, ειδικά στην ε.φ., όπλα με "λαβές" αντί για "σκανδάλες", μπορούν να συγχωρεθούν, σωστά ενταγμένα στο πλαίσιο του setting. Τέτοια όπλα, άλλωστε, υπήρξαν και υπάρχουν, και μάλλον θα συνεχίσουν να υπάρχουν, στην πραγματικότητα: Στα καταδιωκτικά του Ά και του Β΄ Π.Π., σε κάποια βομβαρδιστικά ακόμα και τώρα.

 

Αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι, το να επικεντρώσει ένας αναγνώστης σε κάτι τέτοιο (ή να ενοχληθεί από κάτι τέτοιο), διαβάζοντας ένα διήγημα, είναι κατάσταση "βλέπω το δέντρο και χάνω το δάσος." Μια ιστορία είναι, κατά την άποψή μου, αρκετά περισσότερα πράγματα από ένα αταίριαστο gadget. Είναι (ή πρέπει να είναι) χαρακτήρες που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και που αντιμετωπίζουν καταστάσεις, τα συναισθήματά τους, οι συγκρούσεις τους, αυτό που βγαίνει απ'όλο τον αγώνα τους.

 

Πέρα απ'όλες αυτές τις γενικότητες, όμως, δε νομίζω πως επρόκειτο και για παρερμηνεία του θέματος. Το ίδιο το θέμα της ιστορίας πάρθηκε από μια επιγραφή σε ένα πυροσβεστήρα, ένα είδος "όπλου" που απλά "σκοτώνει" φωτιές, κι όχι ανθρώπους. Το οποίο. Έχει. Λαβή.

 

Και μην ξεχνάς πως το ότι το κείμενο της επιγραφής του πυροσβεστήρα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί αυτούσιο, περιόριζε αρκετά το συγγραφέα. Γιατί υπάρχει η "λαβή", αλλά υπάρχει και το "στοχεύστε στο κέντρο". Έπρεπε δηλαδή ο συγγραφέας, να αναφέρεται σε κάποια συσκευή που εκτοξεύει κάτι, με στόχο να "πλήξει" κάτι άλλο. Όπως και να το κάνεις, είναι πιθανό να πρόκειται για κάποιου είδους όπλο. Ίσως όχι συμβατικού. Αλλά εδώ έχουμε συγγραφή διηγημάτων ε.φ., έτσι; Η συμβατικότητα είναι πολύ πιθανό να χάσει τη σημασία της σε ένα διήγημα ε.φ. Οπότε, εντάξει, σ'ένα ε.φ. διήγημα, και να μην εξηγήσεις γιατί το όπλο έχει λαβή κι όχι σκανδάλη, δε χάλασε δα κι ο κόσμος.

 

Στην τελική, το να χάσει τη μαγεία της η ιστορία από μια τέτοια λεπτομέρεια, να υποστεί τέτοιο ξεψείρισμα, είναι και λίγο καρμιριά εκ μέρους του αναγνώστη, κατά τη γνώμη μου.

 

Και πάλι καλώς ήλθες, και καλή παραμονή στο φόρουμ

[Naurgul]

Να πω λίγο εγώ τα δικά μου;

 

Συγχαρητήρια, αρχικά, στον νικητή κλπ.

 

Δεύτερον, προσωπικά τα κείμενα μου άρεσαν σχεδόν αντίστροφα σε σύγκριση με την κριτική επιτροπή (του αδερφού μου περισσότερο -no surprise here-, μετά του mistseeker και της Ανώνυμης... ενώ τα υπόλοιπα δε μου άρεσαν).

 

Δε έχω πρόθεση (ούτε και το δικαίωμα, νομίζω, αφού οι εφ γνώσεις μου είναι περιορισμένες) να εκτοξεύσω κατηγορίες προς την κριτική επιτροπή, αλλά θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω (περιέργεια, κυρίως) σε γενικές γραμμές πώς κρίνονται τα κείμενα. Δηλαδή ποια χαρακτηριστικά της γραφής και της ιστορίας τους θεωρούνται θετικά και ποια αρνητικά. Δε θέλω τόσο κάτι συγκεκριμένο για την περίπτωση αυτή, όσο ένα γενικότερο πλαίσιο για να δω πως κρίνουν άνθρωποι με γνώσεις την εφ.

 

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την περίπτωση που μπει κάποιος στον κόπο να απαντήσει.

 

 

 

ΥΓ: Τελικά υπάρχουν και καλά στο να ξέρεις ότι άλλοι δε σε έχουν σε καλή υπόληψη: Δε φοβάσαι μήπως τους προσβάλλεις αν είσαι ειλικρινής.

Edited May 25, 2007 by Guardian of the RuneRing #1

[Nihilio]

Να πω λίγο εγώ τα δικά μου;

 

Συγχαρητήρια, αρχικά, στον νικητή κλπ.

 

Δεύτερον, προσωπικά τα κείμενα μου άρεσαν σχεδόν αντίστροφα σε σύγκριση με την κριτική επιτροπή (του αδερφού μου περισσότερο -no surprise here-, μετά του mistseeker και της Ανώνυμης... ενώ τα υπόλοιπα δε μου άρεσαν).

 

Δε έχω πρόθεση (ούτε και το δικαίωμα, νομίζω, αφού οι εφ γνώσεις μου είναι περιορισμένες) να εκτοξεύσω κατηγορίες προς την κριτική επιτροπή, αλλά θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω (περιέργεια, κυρίως) σε γενικές γραμμές πώς κρίνονται τα κείμενα. Δηλαδή ποια χαρακτηριστικά της γραφής και της ιστορίας τους θεωρούνται θετικά και ποια αρνητικά. Δε θέλω τόσο κάτι συγκεκριμένο για την περίπτωση αυτή, όσο ένα γενικότερο πλαίσιο για να δω πως κρίνουν άνθρωποι με γνώσεις την εφ.

 

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την περίπτωση που μπει κάποιος στον κόπο να απαντήσει.

 

 

 

ΥΓ: Τελικά υπάρχουν και καλά στο να ξέρεις ότι άλλοι δε σε έχουν σε καλή υπόληψη: Δε φοβάσαι μήπως τους προσβάλλεις αν είσαι ειλικρινής.

 

Να υποθέσω πλοκή, γραφή και πιστότητα στο θέμα είναι οι τρεις κύριοι παράγοντες, τουλάχιστον με βάση τις εξηγήσεις που δώθηκαν για το πως αποκλείστηκαν τα πέντε κείμενα που επιλέχτηκαν αρκετά. Αν και θα ήταν χρήσιμο (και δίκαιο) και για τους άλλους δύο συγγραφείς η κριτική επιτροπή να εξηγήσει γιατί δεν επιλέχτηκαν τα κείμενά τους.

 

ΥΓ: Καμία προσβολή.

[nikosal]

Guardian of the RuneRing #1 said:

Να πω λίγο εγώ τα δικά μου;

Συγχαρητήρια, αρχικά, στον νικητή κλπ.

Δεύτερον, προσωπικά τα κείμενα μου άρεσαν σχεδόν αντίστροφα σε σύγκριση με την κριτική επιτροπή (του αδερφού μου περισσότερο -no surprise here-, μετά του mistseeker και της Ανώνυμης... ενώ τα υπόλοιπα δε μου άρεσαν).

Δε έχω πρόθεση (ούτε και το δικαίωμα, νομίζω, αφού οι εφ γνώσεις μου είναι περιορισμένες) να εκτοξεύσω κατηγορίες προς την κριτική επιτροπή, αλλά θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω (περιέργεια, κυρίως) σε γενικές γραμμές πώς κρίνονται τα κείμενα. Δηλαδή ποια χαρακτηριστικά της γραφής και της ιστορίας τους θεωρούνται θετικά και ποια αρνητικά. Δε θέλω τόσο κάτι συγκεκριμένο για την περίπτωση αυτή, όσο ένα γενικότερο πλαίσιο για να δω πως κρίνουν άνθρωποι με γνώσεις την εφ.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την περίπτωση που μπει κάποιος στον κόπο να απαντήσει.

 

ΥΓ: Τελικά υπάρχουν και καλά στο να ξέρεις ότι άλλοι δε σε έχουν σε καλή υπόληψη: Δε φοβάσαι μήπως τους προσβάλλεις αν είσαι ειλικρινής.

Nihilio said: Να υποθέσω πλοκή, γραφή και πιστότητα στο θέμα είναι οι τρεις κύριοι παράγοντες, τουλάχιστον με βάση τις εξηγήσεις που δώθηκαν για το πως αποκλείστηκαν τα πέντε κείμενα που επιλέχτηκαν αρκετά. Αν και θα ήταν χρήσιμο (και δίκαιο) και για τους άλλους δύο συγγραφείς η κριτική επιτροπή να εξηγήσει γιατί δεν επιλέχτηκαν τα κείμενά τους.

 

ΥΓ: Καμία προσβολή.

 

Κοιτάξτε παιδιά: Μια επιτροπή επιλέγει, αιτιολογεί συνήθως την επιλογή της και μένει εκεί. Και στη Σύρο παρομοίως δεν είχαμε τη δυνατότητα να εξηγήσουμε γιατί μας άρεσε και δεν μας άρεσε καθένα από τα 14 (!) διηγήματα των παρόντων, κάτι που όλοι κατανόησαν (και περίμεναν) χωρίς καν να εξηγηθεί. Εδώ είπα και δυο λόγια παραπάνω, χωρίς να το γνωρίζει μάλιστα ο έτερος κριτής, γιατί αυτή είναι η παράδοση του φόρουμ - σχολιάζουμε. Για τα δύο διηγήματα που μου άρεσαν λιγότερο, δεν έχω κάτι να προσθέσω. Μπορεί όμως ο καθένας να σχολιάσει ελεύθερα όλα τα διηγήματα αλλά και την απόφαση των δύο κριτών. Είναι θεμιτό (αλλά και ενδιαφέρον).

 

ΥΓ. Όσο για το υστερόγραφο του Γκάρντιαν απλά δεν το κατάλαβα. Ποιος είναι αυτός που δεν τον έχουν σε υπόληψη κλπ;

[Arachnida]

Για αρχή να δώσω κι εγώ πολλά συγχαρητήρια στον Νεκτάριο. Δεν τον γνωρίζω προσωπικά, αλλά το προτιμώ από ένα απρόσωπο nickname. Το διήγημα με τον 111 ήταν εξαιρετικό και πάλι μπράβο.

Επίσης θα ήθελα να δηλώσω πόσο πολύ ευχαριστήθηκα με την διαδικασία του διαγωνισμού. Πήρα μέρος με μεγάλη χαρά και ανυπομονησία αν και δεν έχω ιδιαίτερες επαφές με την εφ. Ελπίζω του χρόνου να παρευρεθώ στο φεστιβάλ διά ζώσης.

 

Και του Αραχνίδα, που όπως είπα ήταν πολύ καλογραμμένο, αλλά στο οποίο οι 9 λέξεις περιέχονταν κάπως παρεμπιπτόντως. Θα μπορούσαν κάλλιστα να λείπουν. Πάντως για το συγγραφέα να πω ότι εφόσον γράφει με τέτοια άνεση τόσο μεγάλο και στρωτό διήγημα σε τόσο χρόνο, έχει προοπτικές.

 

Ο nikosal οφείλω να παραδεχτώ ότι είχε δίκιο πως το διήγημά μου βγήκε κάπως εκτός θέματος. Η δομή της ιστορίας μου στηρίχτηκε αποκλειστικά στο θέμα, όμως ο πανδαμάτωρ χρόνος ήταν αμείλικτος.

Μέσα σε μιάμιση περίπου ώρα που έγραψα, προσπάθησα να συμπεριλάβω ένα πλήθος φαινομενικά ασύνδετων ιδεών που σχέτισα με το θέμα, αναπόφευκτα η υπόθεση άρχισε να απλώνεται και ειδικά στο τέλος δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω τις περισσότερες φράσεις ή ακόμα και να γράψω ολόκληρες παραγράφους που είχα στο μυαλό μου.

Είναι η πρώτη φορά στη ζωή που δεν ξανακοιτάω ένα κείμενο και η δεύτερη φορά που γράφω κάτι σε εφ (η πρώτη στην ομαδική νουβέλα).

Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά; Ίσως τους περισσότερους δεν τους ενδιαφέρουν, απλά θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τον Νίκο. Δεν θα φανταστεί ποτέ το μέγεθος της συγγραφικής ώθησης που μου έδωσε.

 

Αυτά τα λίγα, συγχαρητήρια και πάλι για την πολύ όμορφη διοργάνωση.

 

ΓΠ

[Naurgul]

Να υποθέσω πλοκή, γραφή και πιστότητα στο θέμα είναι οι τρεις κύριοι παράγοντες, τουλάχιστον με βάση τις εξηγήσεις που δώθηκαν για το πως αποκλείστηκαν τα πέντε κείμενα που επιλέχτηκαν αρκετά. Αν και θα ήταν χρήσιμο (και δίκαιο) και για τους άλλους δύο συγγραφείς η κριτική επιτροπή να εξηγήσει γιατί δεν επιλέχτηκαν τα κείμενά τους.

 

ΥΓ: Καμία προσβολή.

Δε έχω πρόθεση (ούτε και το δικαίωμα, νομίζω, αφού οι εφ γνώσεις μου είναι περιορισμένες) να εκτοξεύσω κατηγορίες προς την κριτική επιτροπή, αλλά θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω (περιέργεια, κυρίως) σε γενικές γραμμές πώς κρίνονται τα κείμενα. Δηλαδή ποια χαρακτηριστικά της γραφής και της ιστορίας τους θεωρούνται θετικά και ποια αρνητικά. Δε θέλω τόσο κάτι συγκεκριμένο για την περίπτωση αυτή, όσο ένα γενικότερο πλαίσιο για να δω πως κρίνουν άνθρωποι με γνώσεις την εφ.

 

 

Κοιτάξτε παιδιά: Μια επιτροπή επιλέγει, αιτιολογεί συνήθως την επιλογή της και μένει εκεί. Και στη Σύρο παρομοίως δεν είχαμε τη δυνατότητα να εξηγήσουμε γιατί μας άρεσε και δεν μας άρεσε καθένα από τα 14 (!) διηγήματα των παρόντων, κάτι που όλοι κατανόησαν (και περίμεναν) χωρίς καν να εξηγηθεί. Εδώ είπα και δυο λόγια παραπάνω, χωρίς να το γνωρίζει μάλιστα ο έτερος κριτής, γιατί αυτή είναι η παράδοση του φόρουμ - σχολιάζουμε. Για τα δύο διηγήματα που μου άρεσαν λιγότερο, δεν έχω κάτι να προσθέσω. Μπορεί όμως ο καθένας να σχολιάσει ελεύθερα όλα τα διηγήματα αλλά και την απόφαση των δύο κριτών. Είναι θεμιτό (αλλά και ενδιαφέρον).

 

ΥΓ. Όσο για το υστερόγραφο του Γκάρντιαν απλά δεν το κατάλαβα. Ποιος είναι αυτός που δεν τον έχουν σε υπόληψη κλπ;

Δε έχω πρόθεση (ούτε και το δικαίωμα, νομίζω, αφού οι εφ γνώσεις μου είναι περιορισμένες) να εκτοξεύσω κατηγορίες προς την κριτική επιτροπή, αλλά θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω (περιέργεια, κυρίως) σε γενικές γραμμές πώς κρίνονται τα κείμενα. Δηλαδή ποια χαρακτηριστικά της γραφής και της ιστορίας τους θεωρούνται θετικά και ποια αρνητικά. Δε θέλω τόσο κάτι συγκεκριμένο για την περίπτωση αυτή, όσο ένα γενικότερο πλαίσιο για να δω πως κρίνουν άνθρωποι με γνώσεις την εφ.

 

Αν μπορούσατε να απαντήσετε για αυτά που ρώτησα θα σας ήμουν ακόμη πιο υπόχρεος.

 

ΥΓ: Note to self: Τα υστερόγραφα πρέπει να είναι ακόμα πιο αόρατα.

Edited May 26, 2007 by Guardian of the RuneRing #1

[sadorinius]

Καλά, υπάρχει ποτέ περίπτωση κάποιος έλληνας να υποστεί μία κριτική χωρίς πεντάτομη απάντηση και τη γνωστή γκρίνια? αυτό και αν είναι επιστημονική φαντασία.

Και τέλος πάντων, καλά τα διηγηματάκια, και αυτά που ακούστηκαν στο φεστιβάλ και αυτά που διαβάστηκαν εδώ αλλά μην τρελλαθούμε κι όλας. Εδώ αξιολογούμε με αυστηρότητα (καλά κάνουμε γιατί παίζουμε) αριστουργήματα της εφ και χάνουμε το μέτρο στα δικά μας.

Ένα άλλο θέμα νομίζω είναι ότι η ελληνική γλώσσα είναι δύσκολη για να γράψει κανείς εφ - δεν ήταν το αρχικό της πεδίο, η ορολογία ακούγεται ξένη, συνήθως δεν χρησημοποιούνται στην εφ όλα τα καλολογικά στοιχεία και το πλούσιο λεξιλόγιο που είναι και το δυνατό όπλο της γλώσσας μας, γενικώς η αφήγηση σκοντάφτει.

Τέλος, σίγουρα συγχαρητήρια σε όλους τους συγγραφείς και σε αυτούς που δοκίμασαν πρώτη φορά και μακάρι να αποκτήσω κι εγώ κάποτε την επινοητικότητα και το πείσμα τους.

ΥΓ Μου άρεσε πολύ το διήγημα στο site του underaged που δίνει εξετάσεις. Το βρήκα φρέσκο και με καλή ροή. Ίσως πιο νέος - από μένα τουλάχιστον- έχει στενότερη επαφή με το πώς έχει εξελιχτεί η γλώσσα μας με όλες τις ξένες αλληλεπιδράσεις - μου΄φάνηκε έτσι πιο ταιριαστή στο είδος αν και δεν χρησιμοποιούσε greeklish.

Edited May 27, 2007 by sadorinius

[Nihilio]

Καλά, υπάρχει ποτέ περίπτωση κάποιος έλληνας να υποστεί μία κριτική χωρίς πεντάτομη απάντηση και τη γνωστή γκρίνια? αυτό και αν είναι επιστημονική φαντασία.

Θα εκπλαγείς αν μάθεις ότι αυτό δεν ισχύει απαραίτητα. Ρίξε μια ματιά στις βιβλιοθήκες και θα δεις αρκετές εξαιρέσεις σε αυτό που λες.

[odesseo]

Καλά, υπάρχει ποτέ περίπτωση κάποιος έλληνας να υποστεί μία κριτική χωρίς πεντάτομη απάντηση και τη γνωστή γκρίνια? αυτό και αν είναι επιστημονική φαντασία.

 

Μην είσαι απόλυτος, Sadorinius, υπάρχουν κι εξαιρέσεις - χμμμ... οι οποίες μάλλον επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

 

Ένα άλλο θέμα νομίζω είναι ότι η ελληνική γλώσσα είναι δύσκολη για να γράψει κανείς εφ - δεν ήταν το αρχικό της πεδίο, η ορολογία ακούγεται ξένη, συνήθως δεν χρησημοποιούνται στην εφ όλα τα καλολογικά στοιχεία και το πλούσιο λεξιλόγιο που είναι και το δυνατό όπλο της γλώσσας μας, γενικώς η αφήγηση σκοντάφτει.

 

Χμμμ, για να δούμε τι λέει εδώ! Ότι η ελληνική γλώσσα δεν είναι η καταλληλότερη για να γράφει κανείς εφ. Γιατί, μεταξύ άλλων, "δεν χρησιμοποιούνται στην εφ όλα τα καλολογικά στοιχεία και το πλούσιο λεξιλόγιο που είναι και το δυνατό όπλο της γλώσσας μας". Μα Sadorinius, αυτό που λες συνεπάγεται ότι το πρόβλημα το έχει η εφ (πιο σωστά - όσοι γράφουν εφ στα ελληνικά), όχι η ελληνική γλώσσα.

Και το αρχικό πεδίο της ελληνικής γλώσσας είναι και επιστημονικό και φανταστικό.

 

Υπάρχει συγκεκριμένη ορολογία στην εφ; Αμφιβάλλω. Υπάρχει επιστημονική ορολογία, την οποία μπορούν να δανειστούν όλοι και η οποία μεταφράζεται περίφημα στα ελληνικά. Πιστεύει κανείς ότι για να είναι ένα κείμενο sci-fi πρέπει να μιλά για phaser; Νομίζω ότι δεν υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου η ελληνική γλώσσα σκοντάφτει στην ορολογία. Αλλά ακόμη κι αν στην ελληνική δεν μπορεί να αποδοθεί το phaser ή κάποιο άλλο gadget (!), γιατί θα πρέπει ο Odesseo να γράφει για phaser; Εκεί εξαντλείται η εφ; Στο κάτω κάτω, το εν λόγω αντικείμενο ανήκει σε κάποιον συγκεκριμένο sci-fi κόσμο. Γράφουμε τη συνέχεια του Star Trek ή δημιουργούμε το δικό μας κόσμο;

 

Ορίστε ένα πεδίο στο οποίο μπορεί να ασκηθεί η πρωτοτυπία μας. Ας τολμήσουμε να επινοήσουμε νέα αντικείμενα, gadgets, νέες έννοιες - ακόμη και νέες θεωρίες.

 

Το Star Trek μας άρεσε, αλλά τελείωσε. Ας μην το καταντήσουμε Start Wreck - ας ξεκινήσουμε κάτι καινούργιο.

 

 

 

(Τώρα που ξαναδιαβάζω αυτό που έγραψα, φοβάμαι μήπως είμαι off-topic.)

[Oberon]

Μην είσαι απόλυτος, Sadorinius, υπάρχουν κι εξαιρέσεις - χμμμ... οι οποίες μάλλον επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

 

Odesseo, συμφωνώ μεν πως υπάρχει και αυτή η τάση, αλλά όταν/αν διαβάσεις σχόλια και κριτικές που έχουν γίνει σε αυτό το φόρουμ - φόρουμ εξασκούμενων ως επί το πλείστον συγγραφέων - θα διαπιστώσεις, όπως και ο καθένας, πως οι περισσότεροι, πέρα από μια ανθρώπινη ανάγκη να "υποστηρίξουν" το έργο τους, έχουν και την αναγκαία αυτογνωσία και την ανάλογη ωριμότητα να δεχτούν μια καλοπροαίρετη κριτική έτσι όπως δίδεται. Καλοπροαίρετα. (Υπάρχει και η ανάποδη τάση από τους σχολιαστές βέβαια, όπως και τους κριτικούς εν γένει, αλλά αυτό είναι εντελώς άλλο θέμα).

 

Για την Ελληνική γλώσσα τώρα, συμφωνώ μαζί σου πως υπάρχει κάθε δυνατότητα, ακόμα και με τη δημιουργία νεολογισμών, είτε να μεταφραστεί οποιαδήποτε επιστημονικοφανταστική λέξη στα Ελληνικά ή να δημιουργηθούν νέες. 

Συγκεκριμένη ορολογία υπάρχει στην ε.φ. αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν μπορεί να μεταφερθεί στα Ελληνικά αν ο συγγραφέας ή ο μεταφραστής ξέρει τη γλώσσα στην οποία γράφει.

 

Και μιλώντας για το Σταρ Τρεκ - το οποίο μακράν απέχει από το να "τελείωσε" όπως λες - έχω ακούσει το "phaser" να μεταφράζεται "φάσωρ" στα Ελληνικά. Πιθανά η λέξη "φάσωρ" να ξενίζει, όπως κάθε τι που ακούμε για πρώτη φορά, αλλά αν σκεφτεί κανείς πως η ίδια η λέξη "phase" έχει εμφανένστατα Ελληνική ρίζα, θεωρώ πως το "φάσωρ" είναι ένας καλός νεολογισμός!

 

Έχουμε πάντως τόπικ για τη σχέση Ελληνικής γλώσσας και φανταστικού οπότε μπορούμε  να συνεχίσουμε εκεί την κουβέντα αν θέλετε. Iδού και το λινκ:

 

http://community.sff.gr/index.php?showtopic=1457

Edited May 27, 2007 by Dain