Oberon Posted November 6, 2007 Share Posted November 6, 2007 Όντως, έχω χάσει κάμποσα βιβλία από επιδανεισμό και μάλιστα οι επιδανειστές μου ζήτησαν και τα ρέστα μετά. Περιττό να πω πως ήταν και το τέλος της φιλίας μας, αφού δεν κατάλαβαν πως το γεγονός οτι τους δανείζω τα βιβλία μου, και γενικά είμαι ανοιχτός πάντα στο να δανείσω πρακτικά οτιδήποτε, είναι ένδειξη της εκτίμησής μου προς το άτομό τους και όχι κάτι τυχαίο όπως θα δανείζαμε ίσως ένα σταυρόλεξο ή μια εφημερίδα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spock Posted November 6, 2007 Share Posted November 6, 2007 Σου ζήτησαν και τα ρέστα; Έλεος. Και κερατάς και δαρμένος που λέμε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted November 6, 2007 Share Posted November 6, 2007 (edited) Να πω εδώ ότι δεν έχω πρόβλημα με τον επιδανεισμό, υπό κάποιους όρους: πρώτον, τη σχετική εμπιστοσύνη (αν δεν ξέρω ένα παιδί, αλλά τον/την εμπιστεύεται αυτός που του/της δάνεισα το βιβλίο, είναι εντάξει αλλά υπό ευθύνη του), και, δεύτερον, ότι θέλω να είναι όλοι οι ενδιαφερόμενοι ενήμεροι (είτε επιδανείζομαι ή επιδανείζω ένα βιβλίο, είτε επιδανείζουν ένα βιβλίο μου). Όσον αφορά την κατάσταση, απαιτώ να μου επιστραφούν τα αντικείμενα ή ανάλογη αξία. Ενδιαφέρον περιστατικό υπήρξε η περίσταση που είχα δανείσει σε μια κοπέλα ένα βιβλίο (τη softcover έκδοση του Faeries) και η οποία το έχασε κάπου στο σπίτι της. Επειδή το ήθελα πίσω, κι επειδή κι εκείνη ήθελε ν' αγοράσει το ίδιο βιβλίο, δέχτηκα να μου δώσει τα ίδια λεφτά, αφού, ούτως ή άλλως, το βιβλίο το είχε παραχώσει κάπου και άρα δεν ήταν θέμα δικής της αδιαφορίας, όσο λάθους. Τελικά τ' αδέρφια μου μού πήραν τη hardcover έκδοση, επειδή συνέπεφτε κοντά με γιορτή. Ένα πράγμα που με τρελαίνει, απλά το λατρεύω, είναι ν' αποκτώ παλιά βιβλία. Κι όσο και να μ' αρέσουν τα βιβλία που είναι σε άριστη κατάσταση και να λυπάμαι λίγο όταν βλέπω ένα παλιό βιβλίο με φθορές, με μαγεύουν αυτές οι φθορές απίστευτα! Υ.Γ.: Για όσους δεν το πήραν χαμπάρι, έχω κυνηγήσει κόσμο όποτε μου κάνει μαλακίες με δανεισμένα. Συγκεκριμένα, σε μία φάση κυνήγαγα έναν πιτσιρικά να μου επιστρέψει τα βιβλία που του είχα δανείσει για κάμποσους μήνες. Το ανέθεσα κάποια στιγμή στον αδερφό μου επειδή αυτός πήγαινε πιο συχνά από την Dark Side (όπου ήταν το εν λόγω πιτσιρίκι) και τυγχάνει μια φορά να μας πει ψέματα, λέγοντας ότι είναι Πειραιά. Όταν τον πέτυχε στο εν λόγω μαγαζί ο αδερφός μου, μόνο που δεν τον έδειρε! Edited November 6, 2007 by RaspK Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted November 6, 2007 Share Posted November 6, 2007 Δεν δανείζω ποτέ δανεικά βιβλία σε τρίτους και απαιτώ το ίδιο και από όσους δανείζω. Δανείζω πολύ δύσκολα, ακόμα και σε άτομα που ξέρω. Υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις στους οποίους δανείζω ότι και να μου ζητήσουν. (2-3 άτομα το πολύ να είναι). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted November 6, 2007 Share Posted November 6, 2007 Ο επιδανεισμός δε με πειράζει αν ξέρω πολύ καλά και εκτιμώ τον επιδανειζόμενο, αρκεί βέβαια να το ξέρω. Γενικά δεν το ψειρίζω το θέμα όταν πρόκειται για στενούς φίλους που τους εμπιστεύομαι. Δημήτρη, όχι απλά μου ζήτησαν και τα ρέστα αλλά έχουν υπάρξει και πρώην φίλοι οι οποίοι στραβομουτσούνιασαν και άσχημα όταν τους ζήτησα πίσω βιβλία που τους είχα δανείσει "πρόπερσυ". Ένας μάλιστα μου είπε "αυτό θα το κρατήσω!" Είναι επίσης ανάμεσα στους πρώην φίλους. Το βιβλίο το κράτησε μεν (εγώ το αγόρασα ξανά) αλλά έχασε εμένα. Όσο για μένα, δε νομίζω πως έχασα τίποτα τελικά εκτός από 15 Ευρώ για να ξαναπάρω το βιβλίο που δε μου επέστρεψε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted November 6, 2007 Share Posted November 6, 2007 Μα, καλά, έτσι στην ψύχρα; Τελικά δεν το περίμενα, αλλά ακούω όλο και περισσότερα περιστατικά «μόνιμου δανεισμού» από ανθρώπους που υποτίθεται ότι είναι φίλοι σου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted November 6, 2007 Share Posted November 6, 2007 Κάτι που έχω παρατηερήσει: όταν χωρίζεις μ' έναν εραστή, συνηθίζεται να σου/ του επιστρέφει/ς τα πράγματά του/σου. Όταν τσακώνεσαι με έναν φίλο, σε σημείο που να μην ξαναμιλήσετε, τότε γιατί δε σου επιστρέφει ποτέ τίποτε; Και πώςς γίνεται πάντα εγώ να μην έχω τίοποτε δικό τους κι εκείνοι να έχουν πάντοτε δικά μου ρπάγματα; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted November 6, 2007 Share Posted November 6, 2007 Έχω την εντύπωση ότι αυτό συμβαίνει επειδή η ρίξη μεταξύ φίλων είναι (απίστευτο! ) πιο τραυματική κατά κάποιους τρόπους, πιο ριζική. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted November 6, 2007 Share Posted November 6, 2007 Έχω την εντύπωση ότι αυτό συμβαίνει επειδή η ρίξη μεταξύ φίλων είναι (απίστευτο! ) πιο τραυματική κατά κάποιους τρόπους, πιο ριζική. Χμμ... θα περίμενα μάλλον το αντίθετο! ΑΦΟΥ είναι πιο ριζική, να συνοδεύεται και από επιστροφή των αντικειμένων - ενώ άμα χωρίσεις με την κοπέλα σου, όλο και κάποια περίπτωση υπάρχει να τα ξαναβρείτε, που να της επιστρέφεις τώρα το βιβλίο που δεν τέλειωσες! Η χειρότερη εμπειρία μου είναι όταν ξεκίνησα ένα project με μια καθηγήτριά μου στο Πανεπιστήμιο. Είχαμε προχωρήσει αρκετά, όταν έμαθα ότι κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού... αποχώρησε από τον μάταιο τούτο κόσμο. Τι εργασίες, τι πρότζεκτ, τι δανεικά - πήγαν όλα στράφι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted November 6, 2007 Share Posted November 6, 2007 Να το πω πιο σωστά: ενώ δεν είναι σπάνια η ρίξη μεταξύ ζευγαριών να οδηγήσει σε παραφορά, η ρίξη μεταξύ φίλων συνήθως ενέχει την αίσθηση ότι ο φίλος σου σε πρόδωσε ή αδιαφορία, οπότε σπάνια υπάρχει η διάθεση να μπει η μικρότητα στην άκρη υπό αυτές τις συνθήκες και να φερθείς κόσμια... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted November 7, 2007 Share Posted November 7, 2007 Καλά, τώρα που πιάσατε τον επιδανεισμό, και σορρυ που είναι παντελώς εκτός τόπικ, μήπως έχει κανείς ιδέα ποιος έχει το κοράκι μου???? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted November 7, 2007 Share Posted November 7, 2007 Δε νομίζω ότι το έχω εγώ - στο είχα επιστρέψει, απ' όσο θυμάμαι (άσε που, για καλό και για κακό, έψαξα και δεν το βρήκα). Και σίγουρα δεν το επιδάνεισα. Θυμάσαι σε ποιόν το έδωσες μετά; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted August 20, 2011 Share Posted August 20, 2011 Τα βιβλια μου τα προσεχω παρα πολυ...Παλιοτερα ημουν πολυ πιο ..."χυμα" και δε με ενοιαζε να τσακισω μια σελιδα ή να λερωθει λιγο το βιβλιο. Τωρα χρησιμοποιω σελιδοδεικτες (αποφευγω τα "αυτια" του βιβλιου γιατι κανουν δινουν μια κλιση στις σελιδες) , και εννοειται πως δε θελω κανενα απολυτως λεκε.. Γενικα βεβαια, εχω ενα θεμα με τη τακτοποιηση και το να ειναι ολα τα πραγματα μου καθαρα και σαν καινουρια.. Οσο για το περιστατικο στο κτελ, ισως ειμαι η μονη που θα το δικαιολογησει, γιατι, ας μη ξεχναμε οτι συνεβη σε ενα μερος οπου περνανε και φευγουν δεκαδες ατομα μεσα στη μερα, και μετα απο ταξιδια, ταλαιπωρια κλπ..Αν γινοταν μεσα σε βιβλιοπωλειο θα το θεωρουσα απαραδεκτο...Αλλα σκεψου ο καθενας στο κτελ, με χερια ιδρωμενα ή δε ξερω κ εγω τι, να πιανει και να ξεφυλλιζει τα βιβλια..αντε μετα να τα πουλησει και αυτος! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted August 20, 2011 Share Posted August 20, 2011 Και 'γω έχω κόλλημα με τα βιβλία. Θέλω η ράχη του βιβλίου να μην είναι τσακισμένη ή να μην τσακίζει εύκολα. Να μην έχει τσαλακωμένες σελίδες ή φαγωμένες γωνίες στο εξώφυλλο. Αν δείτε τα διαβασμένα μου βιβλία, εκτός από τα μεταχειρισμένα που βρίσκω σε Μοναστηράκι και σε διάφορα παλαιοβιβλιοπωλεία, όλα είναι στην τρίχα. Και όλα είναι στις βιβλιοθήκες του σπιτιού, οργανωμένα κατά είδος(μερικά παλιά ΒΙΠΕΡ είναι σε κούτες κάτω από το κρεβάτι, αλλά και αυτά οργανωμένα κατά είδος είναι)! Όταν πάω σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο, δεν με πολυενδιαφέρει η κατάσταση του βιβλίου, αρκεί να βρω αυτό που θέλω, στις γνωστές υπέρ-χαμηλές τιμές των παλαιοβιβλιοπωλείων. Όταν πάω σε ένα κεντρικό μεγάλο βιβλιοπωλείο, όμως, ψάχνω τα διάφορα αντίτυπα του βιβλίου, για βρω αυτό που είναι σε καλύτερη κατάσταση(ναι, ακόμα και στα μεγάλα βιβλιοπωλεία βλέπω τσαλακωμένες σελίδες, τσακισμένες ράχες... και όχι μόνο λόγω των πελατών που τα "δοκιμάζουν"). Α, και όταν βλέπω κάποιον στο τρένο ή στο λεωφορείο να διαβάζει ένα βιβλίο, και να το κρατά με το ένα χέρι, έχοντας το διπλωμένο σαν περιοδικό ή εφημερίδα, και βλέποντας τη ράχη εντελώς τσακισμένη και τις σελίδες έτοιμες να φύγουν με το παραμικρό, είμαι κοντά στο να πάθω εγκεφαλικό ή κάτι τέτοιο. Πως τους φέρονται μερικοί, έτσι άκαρδα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted August 20, 2011 Share Posted August 20, 2011 (edited) Τα δικά μου είναι όλα τσακισμένα στις ράχες. Πολλές φορές και σε γωνίες σελίδων που θέλω να ξαναδιαβάσω κομμάτια τους. Αλλιώς θα έπρεπε να έχω καβατζα καμια 500αρια σελιδοδείκτες. Τα παίρνω στην παραλία, τα ξεχνάω καμια φορά μέσα στο αμάξι, κάποιες φορές και στην δουλεια (για όταν υπάρχει χρόνος). Λεωφορεία και ΚΤΕΛ είναι άγνωστες λέξεις εδω και 15 χρόνια οπότε δεν ξέρω αν θα τα έπαιρνα και εκεί(όχι γιατί θα τα λυπόμουν , αλλα γιατί δεν μπορώ να διαβαζω ενω βρισκομαι κάπου που κουνάει). Γενικώς τα έχω για να τα χαίρομαι. Το ίδιο και στα βιβλιοπωλεία. Ανοιγω και διαβαζω λίγο για να δω πως χειρίζεται ο συγγραφέας την τέχνη του. Μου την σπάνε τα βιβλία που έχουν νάυλον πάνω και δεν μπορώ να τα ανοίξω. Πως θα αγοράσω δηλαδή έναν βιβλίο; Απο τις μαρκετινίστικες βλακείες που γράφουν στο οπισθόφυλλο; Αυτο το κόλλημα που βλέπω οτι έχετε μερικοί με τα βιβλία και την τσάκιση κτλ δεν το καταλαβαίνω ειλικρινά. Γι' αυτό τον λόγο και δεν δανείζομαι βιβλία. Όταν κάποιος βλέπει ένα βιβλίο σαν ιερό δισκοπότηρο δεν βρίσκω τον λόγο να μπω στην διαδικασία να το δανειστώ και να ζω με το ένδεχόμενο ενός στραβομουτσουνιάσματος αν το επιστρέψω με τσακισμένη την ράχη. Να το έχει, να το χαίρεται και αν θέλει να βάλει και σε γυάλα για να μην πιάνει σκόνη. Σε φυμέ γυάλα κιόλας για να προστατευτεί και απο τις ακτίνες του ηλίου. Τα βιβλία δεν είναι το χαρτί στο οποίο είναι τυπωμένα, είναι οι λέξεις πάνω στο χαρτί. Όσο πιο ταλαιπωρημένο είναι κάποιο βιβλίο στην βιβλιοθήκη μου τόσο πιο αγαπημένο μου είναι. Τα σχεδόν καινούρια είναι αυτά που διαβάστηκαν μια φορά (ή και μισή) και λαμποκοπούν μέσα στην τελειότητα της εξωτερικής τους εμφάνισης ενώ το περιεχόμενο είναι συνήθως σκατά! Περιμένω βέβαια με ανυπομονησία την στιγμή που όλοι οι τίτλοι θα είναι διαθέσιμοι και σε ηλεκτρονική μορφή και θα ηρεμήσω απο το χαρτομάνι.... Edited August 20, 2011 by Drake Ramore Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted August 20, 2011 Share Posted August 20, 2011 (edited) Και 'γω δεν θέλω να είναι τα βιβλία σε ζελατίνα, για να μπορώ να διαβάσω κάποιες σκόρπιες σελίδες, στην αρχή κυρίως, μην δω και κανά spoiler όπως ποιος σκότωσε τον τάδε(μου έχει τύχει...), αλλά με προσοχή, αφού δεν είναι δικά μου, και μπορεί να μην τα πάρω στην τελική. Από μεγάλα κεντρικά βιβλιοπωλεία όπου τα σκάω χοντρά σαν μανιώδης βιβλιοφάγος που είμαι, έχω την απαίτηση τα βιβλία να είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, χωρίς τσαλακωμένες σελίδες, φαγωμένα εξώφυλλα, τσακισμένες ράχες και λοιπά. Δεν νομίζω ότι είναι παράλογο, μιας και εγώ είμαι αυτός που πληρώνει, και σε τσιμπημένες τιμές μάλιστα... Από τα παλαιοβιβλιοπωλεία δεν έχω την απαίτηση αυτή, μιας και οι τιμές είναι πιο χαμηλές και από χαμηλές. Δεν είμαι και κανάς ψείρας, να φοβάμαι να γυρίσω την σελίδα μην τσαλακωθεί, απλά δεν τα πετάω όπου να'ναι, ούτε τσαλακώνω σελίδες μιας και γι'αυτό δημιουργήθηκαν και οι σελιδοδείκτες, ούτε τρώω τοστ και σάντουιτς την ώρα που διαβάζω. (Άλλωστε, πιάνουν και μεγαλύτερη τιμή τα βιβλία μου, όταν πάω να δώσω μερικά που δεν θέλω σε κάποιο παλαιοβιβλιοπωλείο ). Edited August 20, 2011 by BladeRunner Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted August 20, 2011 Share Posted August 20, 2011 Εγώ πάλι είμαι μανιακός. Τα θέλω σε τέλεια κατάσταση, ατσάκιστα, αλέρωτα! Είμαι υπερβολικός, το ξέρω αλλά τα θεωρώ έργα τέχνης. Θα αφήνατε έναν ωραίο πινακα μέσα σε ένα σπασμένο κάδρο; υγ Από την άλλη δεν έχω πρόβλημα να δανείσω βιβλία σε φίλους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anwrimos23 Posted August 20, 2011 Share Posted August 20, 2011 (edited) Λεκέδες από φαγητά, ποτά σχεδόν ποτέ, εκτός αν είναι βιβλίο τσέπης των 4-5-6 ευρώ και είμαι σε εντελώς χύμα φάση: καφετέρια, παραλία κλπ ή αν είναι δανεικό (πλάκα κάνω). Ράχη όμως πάντα χαλάω με ρωγμές, αφού το πατάω στη μέση να ανοίξουν τα φύλλα. Σημειώσεις, κρατάω σχεδόν πάντα (ειδικά στα πιο σύνθετα), αφού έχω μνήμη χρυσόψαρου και ξεχνάω με τη μία ονόματα, και άλλες λεπτομέρειες. Γενικά, θα έλεγα ότι μου αρέσει να φαίνονται κάπως χρησιμοποιημένα/λιωμένα τα βιβλία που έχω διαβάσει και δεν νομίζω πως πρέπει να φαίνονται σαν μουσειακό έκθεμα. Το δράμα βέβαια ήταν με τα βιβλία σχολής, τα οποία τα είχα λιώσει στην κυριολεξία: σημειώσεις, σχήματα, διαγράμματα με διαφορετικά χρώματα στυλό, μολύβι, αυτοκόλλητα χαρτάκια. Κάποιες σελίδες ξεκόλλαγαν και τις έπιανα με συρραπτικό! Edited August 20, 2011 by Anwrimos23 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted August 20, 2011 Share Posted August 20, 2011 Δεν σημειώνω ποτέ τίποτα πάνω σε βιβλίο. Αυτή είναι και η μόνη μου παραξενιά. Κατά τα άλλα, η ράχη μπορεί να τσακίσει, αν η κόλλα μέσα δεν είναι καλή (κυρίως σε παλιότερα βιβλία), μπορεί να ξεκολλήσει καμιά σελίδα, ε, βιβλία είναι! Στην βιβλιοθήκη ξεχωρίζουν τα βιβλία που λατρεύουμε, γιατί έχουν τις πιο τσακισμένες ράχες. Είναι ο μετρητής ποιότητας του βιβλίου. :Ρ Βέβαια, έχουμε και τα συλλεκτικά μας κομμάτια, μια δερματόδετη συλλογή Τζέιν Ώστιν, Τον Άρχοντα (μάλιστα στον Άρχοντα έχουμε ΔΥΟ συλλεκτικές εκδόσεις, μια δερματόδετη ενός τόμου και μια τριλογία με εξώφυλλο μεταξιού και σκίτσα του Άλαν Λη μέσα), τα άπαντα του Πόε, τον συλλεκτικό, δερματόδετο (τα τεράααααααστια αυτά βιβλία) Μορφέα του Γκάιμαν, τα παλιά δικά μου (του πατέρα μου δηλαδή) δερματόδετα Άπαντα Κλασικών Συγγραφέων. Ε, γι αυτά υπάρχει ένα κάποιο σέβας. Έχουμε, εξάλλου, και τα paperback για ανάγνωση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted August 20, 2011 Share Posted August 20, 2011 (edited) Τα βιβλία δεν είναι το χαρτί στο οποίο είναι τυπωμένα, είναι οι λέξεις πάνω στο χαρτί. Όσο πιο ταλαιπωρημένο είναι κάποιο βιβλίο στην βιβλιοθήκη μου τόσο πιο αγαπημένο μου είναι. Τα σχεδόν καινούρια είναι αυτά που διαβάστηκαν μια φορά (ή και μισή) και λαμποκοπούν μέσα στην τελειότητα της εξωτερικής τους εμφάνισης ενώ το περιεχόμενο είναι συνήθως σκατά! Αποστολε, δεν ειπε κανεις πως αυτο που εχει αξια σε ενα βιβλιο ειναι το χαρτι και οι σελιδες του, αλλα σαφως το περιεχομενο.. Εγω παλι δε καταλαβαινω γιατι κατι που ειναι αγαπημενο θα πρεπει να το χρησιμοποιει καποιος με τετοιο τροπο που να μη τον ενοχλει η ενδεχομενη φθορα του..Θελω να πω δηλαδη, οτι εκει που μπορεις να "προστατεψεις" το βιβλιο απο τσακισματα και λεκεδες γιατι να μη το κανεις? Ειδικα αν ειναι αγαπημενο βιβλιο,.. αυτος απο μονος του ειναι ενας λογος παραπανω να το θες σε καλυτερη κατασταση! Αποψη μου παντα.. Edited August 20, 2011 by BlackCatGirl Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted August 20, 2011 Share Posted August 20, 2011 (edited) Τα βιβλία δεν είναι το χαρτί στο οποίο είναι τυπωμένα, είναι οι λέξεις πάνω στο χαρτί. Όσο πιο ταλαιπωρημένο είναι κάποιο βιβλίο στην βιβλιοθήκη μου τόσο πιο αγαπημένο μου είναι. Τα σχεδόν καινούρια είναι αυτά που διαβάστηκαν μια φορά (ή και μισή) και λαμποκοπούν μέσα στην τελειότητα της εξωτερικής τους εμφάνισης ενώ το περιεχόμενο είναι συνήθως σκατά! Αποστολε, δεν ειπε κανεις πως αυτο που εχει αξια σε ενα βιβλιο ειναι το χαρτι και οι σελιδες του, αλλα σαφως το περιεχομενο.. Εγω παλι δε καταλαβαινω γιατι κατι που ειναι αγαπημενο θα πρεπει να το χρησιμοποιει καποιος με τετοιο τροπο που να μη τον ενοχλει η ενδεχομενη φθορα του..Θελω να πω δηλαδη, οτι εκει που μπορεις να "προστατεψεις" το βιβλιο απο τσακισματα και λεκεδες γιατι να μη το κανεις? Ειδικα αν ειναι αγαπημενο βιβλιο,.. αυτος απο μονος του ειναι ενας λογος παραπανω να το θες σε καλυτερη κατασταση! Αποψη μου παντα.. Το κάνεις να φαίνεται οτι μιλάω για κακομεταχείριση εσκεμμένη και βίαια! Είναι πιο απλά τα πράγματα. Χρησιμοποιώ τα βιβλία για τον λόγο που δημιουργήθηκαν, το διάβασμα.Για να κοιμηθώ χρησιμοποιώ κρεβάτι. Για την οδήγηση χρησιμοποιώ το αυτοκίνητο και για να δω κάποια ταινία την τηλεόραση. Για να γραφω σε αυτό το φόρουμ (μεταξυ άλλων) χρησιμοποιώ έναν υπολογιστη. Όλα τα παραπάνω τα χρησιμοποιώ συνετά και μέσα στα πλαίσια της καλής λειτουργίας τους. Σέβομαι τα όρια που έχουν θέσει οι κατασκευαστές τους, αλλά ως εκεί. Δεν θα διπλώσω ένα βιβλίο ας πούμε σαν περιοδικό για να το κρατάω με ένα χέρι, γιατί οι σελίδες κατα 99% θα ξεκολλήσουν απο την ράχη και δεν θα μπορω να το χρησιμοποιώ άλλο, αλλά επίσης δεν πρόκειται να διαβασω ένα χοντρό βιβλίο ζορίζοντας τον εαυτό μου να κραταει και απο τις δυο πλευρες τις σελίδες, προσπαθόντας να μην τσακισω την ράχη του. Edited August 20, 2011 by Drake Ramore Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted August 20, 2011 Share Posted August 20, 2011 Προσωπικα μιλησα για τα πραγματα που καταστρεφουν το βιβλιο (πχ λεκεδες απο φαγητο κλπ).Δεν ειπα ποτε για ρωγμες στη ραχη (ή οτιδηποτε αλλο εξεζητημενο οπως το πηρες...) Σε καμια περιπτωση δεν ειπα οτι κανεις εσκεμμενα ενα βιβλιο να δειχνει κακομεταχειρισμενο, απλα ειπα τη γνωμη μου πανω σε αυτο σχολιασες πριν.. Δεν εγινε κατι, τη γνωμη μου απλα ειπα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lizbeth_covenant Posted August 21, 2011 Share Posted August 21, 2011 Μ'αρέσει να νιώθω άνετα με τα βιβλία μου, αυτή είναι η αλήθεια! Και η ράχη θα αποκτήσει ρωγμές, ίσως ξεκολλήσει όλο το βιβλίο εσωτερικά (γι' αυτό δε φταίω εγώ, όταν γίνεται, γίνεται απ' την αρχή μάλλον γιατί δεν ήταν καλά κολλημένο)... Εντάξει βιβλία είναι. Τα κουβαλάω μαζί μου σε ταξίδια, κοιμάμαι μαζί τους... Αλλά δεν παθαίνουνε τραγικά πράγματα ποτέ! Η μόνη συνήθεια που ίσως πρέπει να κόψω, είναι να χρησιμοποιώ ως σελιδοδείκτες το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο. Είδα κάποιους που το έκαναν και άρχισα να το κάνω γιατί είναι βολικό, αλλά δεν ξέρω αν αυτή είναι όντως η χρήση τους γιατί έτσι το βιβλίο χαλάει κάπως. Φαίνεται πολυχρησιμοποιημένο όπως και να χει... Δε με πειράζει και τόοσο πολύ βέβαια... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted August 21, 2011 Share Posted August 21, 2011 Μ'αρέσει να νιώθω άνετα με τα βιβλία μου, αυτή είναι η αλήθεια! Και η ράχη θα αποκτήσει ρωγμές, ίσως ξεκολλήσει όλο το βιβλίο εσωτερικά (γι' αυτό δε φταίω εγώ, όταν γίνεται, γίνεται απ' την αρχή μάλλον γιατί δεν ήταν καλά κολλημένο)... Εντάξει βιβλία είναι. Τα κουβαλάω μαζί μου σε ταξίδια, κοιμάμαι μαζί τους... Αλλά δεν παθαίνουνε τραγικά πράγματα ποτέ! Η μόνη συνήθεια που ίσως πρέπει να κόψω, είναι να χρησιμοποιώ ως σελιδοδείκτες το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο. Είδα κάποιους που το έκαναν και άρχισα να το κάνω γιατί είναι βολικό, αλλά δεν ξέρω αν αυτή είναι όντως η χρήση τους γιατί έτσι το βιβλίο χαλάει κάπως. Φαίνεται πολυχρησιμοποιημένο όπως και να χει... Δε με πειράζει και τόοσο πολύ βέβαια... Πως ακριβώς το κάνεις αυτό; Τουλάχιστον στα αγγλικά paperback δεν γίνεται... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MountainRoot Posted August 22, 2011 Share Posted August 22, 2011 1. Αν και δεν μου αρέσει να δανείζω βιβλία μου το κάνω αλλά όταν τον ξέρω τον άλλον (βασικά όταν ξέρω ότι θα φερθεί με σεβασμό σε έν αντικείμενο που του έχω δανείσει) 2. Δεν έχω πρόβλημα με το να το δανείσει κάποιος σε άλλον ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ αν με πάρει τηλέφωνο και πάρει την συγκατάθεσή μου πρώτα (νομίζω οτι αυτό ισχύει για όλα τα αντικείμενα και όχι μόνο για τα βιβλία). Επίσης τονίζω πως αν ο αγνωστος κάνει ζημιά τότε απλά θα μου δώσει τα χρήματα για να αγοράσω καινούργιο και πως δεν κάνω πλάκα όταν το λέω....Εχει γίνει (έπεσε νερό στο βιβλίο) και απλά του ζήτησα τα χρήματα και μου τα έδωσε το παιδί. Απλά και πολιτισμένα....... 3. Δεν γράφω μέσα στα βιβλία μου για κανέναν λόγο. Νομίζω οτι τα σκοτώνω. Απο την άλλη ΝΑΙ θέλω να είναι σε καλή κατάσταση αλλά δεν θα τρελάθώ κιόλας να μην πάθουν τίποτα. Επειδή μετά τα βάζω στην βιβλιοθήκη και θέλω να είναι ωραία προσπαθώ να μην τα χαλάσω. Πχ δεν τα διπλώνω για να χωράνε στο ένα μου χέρι ούτε τα βάζω στην τσαντα μαζί με το παγωνέμο μπουκαλάκι δίπλα....επίσης θα προτιμήσω να το ακουμπήσω κάπου που δεν εχει υγρά και ας είναι λίγο μακρυά μου απο το να το αφήσω σε ένα μέρος που παίζει να βραχεί...... απλά μετά απο τόσα χρόνια τα κάνω αυτά λιγο πολύ ασυνάισθητα και έτσι δεν αισθάνομαι οτι πιέζομαι χάρη του βιβλίου. Αλλά απο την άλλη έχω και ένα περίεργο....μου αρέσει οταν δανείζομαι ένα βιβλίο και έχει σημειώσεις και τσακίσεις και άλλα τέτοια πάνω του......μου σκέφτομαι το πόσες ώρες περάσανε και άλλοι κρατώντας το σαν και εμένα και πως να αισθάνονταν όταν το διάβαζαν.....το πόσο εντύπωση τους έκανε μία ατάκα απο το αν είναι υπογραμισμένη..... Ένας φίλος μου λέει "τα βιβλία τα βλέπω σαν ζωντανούς οργανισμούς...ΘΕΛΩ να βλέπω το πέρασμα του χρόνου σε αυτά αλλά και τα σημάδια που τους έχουν αφήσει πάνω τους οι ανθρωποι που τα διάβασαν, είτε είναι καλά είτε είναι κακά (πχ μία σελίδα λίγο σκισμένη, όσο άσχημο και αν φαίνετε αυτό)" Υ.Γ. Ειδικές εκδοσεις. Δερματοδετες, Συλλεκτικά και άλλα τέτοια....Δεν δανείζονται. Δεν τα κοιτάς.Δεν μιλάς γι αυτά εκτός και αν σου πω εγώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.