Jump to content

Κάτι δεν πάει καλά


heiron
 Share

Recommended Posts

Έχουμε κάνει κάποιες αναφορές σε ορισμένα πράγματα που δε στέκονται καλά σε βιβλία(και σε ταινίες βέβαια) φανταστικού.Κυρίως αναφέρομαι σε προβλήματα στησίματος του κόσμου αλλά όχι μόνο.

Ας πω κάποια παραδείγματα για να καταλάβετε τι εννοω.

Στην ταινία του Άρχοντα βλέπουμε μια χαρά κήπους και φάρμες στο Σάιρ που δεν πρέπει να έχει και μεγάλη κατανάλωση τροφίμων δεδομένου ότι οι κάτοικοι είναι λίγοι,μικροσκοπικοί και χωρίς μεγάλα ζώα.Αντίθετα στο Ρόαν και την Γκόντορ βλέπουμε μια ερημιά έξω από τις πόλεις.Βέβαια αυτό είναι κατά κύριο λόγο πρόβλημα της ταινίας.Ο Τόλκιν αναφέρει φάρμες και αγροικίες έξω από τη Μίνας Τίριθ.

Εδώ περνάμε σε ένα δεύτερο πρόβλημα.Ο κόσμος μένει μέσα στα τείχη ΜΟΝΟ,στις ταινίες.Στην πραγματικότητα ένα μικρο μέρος της πόλης ήταν συνήθως οχυρωμένο.Αν προσέξετε σε πολλά βιβλία ο ήρωας πρέπει να περάσει την πύλη αλλιώς θα μείνει έξω..στην ερημιά!

Και μια που ανέφερα κατοικίες ας δούμε και τους πληθυσμούς.Συνήθως πρέπει οι καλοί να είναι λίγοι και οι κακοί πολλοί για χάρη μιας επικότητας(few stood against many).ΟΚ,αλλά να βλέπουμε δεκάδες χιλιάδες όρκ να μένουν σε μια μικρη άγονη περιχή είναι κάπως περίεργο.Αλλά ας πούμε οτι αυτοί τρώνε οτιδήποτε-εξάλλου τρώγονται και μεταξύ τους.ΟΙ (καλοί) άνθρωποι όμως;Ο Τόλκιν στο βιβλίο αναφέρει ένα ισχυρό Ρόαν αλλά στην ταινία (λόγω οικονομίας;) ένα χωριουδάκι για πρωτεύουσα(να έχει 200 κατοικους άραγε ή 300;) και στρατό...ελάχιστο.Βέβαια στο βιβλίο αναφέρει αρκετές χιλιάδες στρατού(12000 ιππικο θα μπορούσε να παρατάξει αν δεν αιφνιδιαζοταν το Ρόαν).Αλλά η Γκόντορ εχει ελάχιστο στρατο.Μοιάζει με το Βυζάντιο στα τελευταία του θα έλεγε κανείς.Ναι αλλά που είναι οι άλλες σπουδαίες χώρες;Η Συντροφιά ταξιδεύει μέρες και μέρες και δεν συναντάει παρα μια πόλη νάνων κατοικημένη από ορκ πολεμιστές.Χωρίς τρόφιμα,καλλιέργειες κτλ.Απλά κακοί στρατιώτες ιδανικοί για σφάξιμο και ανέβασμα XP.Οι μάχες που κρίνουν το μέλλον όλου του κόσμου σε στυλ Αρμαγεδων είναι μικρές μάχες μεταξυ το πολύ 20 000 πολεμιστών(υπήρξε μια εποχή στο μεσαίωνα που σπουδαίες μάχες γινοταν μεταξυ μικρών στρατών αλλά μπορώ να σκεφτώ αρκετες αρχαίες/μεσαιωνικές μάχες με πάνω απο 50 000 πολεμιστές συνολικά).

Οι μάχες λοιπόν πώς σας φαίνονται;Δεν εννοώ κουλά όπου το ιππικό(με ξίφη!!!)εφορμά σε μέτωπο οπλιτών και τους διαλύει.Ούτε για την έλλειψη τοξοτών από τη μεριά εχθρού όταν δε συμφέρει στο συγγραφέα/σκηνοθέτη(άμα ο ήρωας έχει απλά σπαθι ας πούμε).

Η μάχη τελειώνει με όλα τα κουλά της και οι κακοί τρέχουν να σωθούν.Στρατόπεδο δεν έχουν,απλά φεύγουν.Γενικά δε στρατοπεδεύουν και πολύ είτε καλοί είτε κακοί.Φτάνουν παντού σε λιγότερο από μιά μέρα μάλλον.Επίσης μετακινούνται παντού με φουλ εξάρτηση.Στην πραγματικότητα τα πιο βαριά εξαρτηματα τα άφηναν στις αποσκευές μέχρι τη στιγμή της μάχης.Αν ήταν ελαφρά οπλισμένοι έχει καλώς,αν όχι...

Και κάποιες ερωτήσεις που ίσως οι φαν των rpg να ξέρουν απαντήσεις:

Τα όρκ πως πολλαπλασιάζονται;Δεν υπάρχουν γυναικες ορκ συνήθως.Ούτε γκομπλίνες πετυχαίνω συνήθως.

Οι νάνοι τι τρώνε;Γιατί τρώνε πολύ και πίνουν πολύ.Ολα τα είσάγουν;

Που είναι οι γυναίκες νάνοι;Δεν αναφέρονται πολλές.Δεν έχω πετύχει καμία βασικά.Προς τι ο παραγκωνισμός;

Έχω πετύχει ανθρωποξωτικό(half elf) και ανθρωπορκ αλλά τι γίνεται με άλλους συνδυασμους;Νανοξωτικά,νανόρκ,ξωτικόρκ,ναναθρώπους κτλ;

 

Ουφ.Προβλήματα που έχει η ζωή... :lol:

Link to comment
Share on other sites

Φοβάμαι ότι τα μισά ερωτήματα δεν τα θέτεις και τα περισσότερα άλλα σχεδόν τ' απαντάς μόνος σου· ας τα συμμαζέψουμε και τότε θα μπορούμε να κρίνουμε καλύτερα - δε συμφωνείς κι εσύ;

 

Και μια που ανέφερα κατοικίες ας δούμε και τους πληθυσμούς.Συνήθως πρέπει οι καλοί να είναι λίγοι και οι κακοί πολλοί για χάρη μιας επικότητας(few stood against many).ΟΚ,αλλά να βλέπουμε δεκάδες χιλιάδες όρκ να μένουν σε μια μικρη άγονη περιχή είναι κάπως περίεργο.Αλλά ας πούμε οτι αυτοί τρώνε οτιδήποτε-εξάλλου τρώγονται και μεταξύ τους.

[snip]

Ναι αλλά που είναι οι άλλες σπουδαίες χώρες;Η Συντροφιά ταξιδεύει μέρες και μέρες και δεν συναντάει παρα μια πόλη νάνων κατοικημένη από ορκ πολεμιστές.Χωρίς τρόφιμα,καλλιέργειες κτλ.

Ο Tolkien μας δείχνει ότι, στα πλαίσια της ιστορίας του, οι ορκ είναι διαστρεβλομένα πλάσματα, ανίκανα πλέον για πραγματικά βαθιές ή αγαθές σκέψεις και πράξεις. Ένας μελετητής είπε κάποτε ότι ο Τόλκιν ήταν πιστός Καθολικός, αλλά η καρδιά του έπαλε σε παγανιστικούς ρυθμούς - νομίζω ότι βλέπεις τους παραλληλισμούς εδώ πέρα: πότε εξηγήθηκε στους θρύλους τί έτρωγαν οι duergar, οι γκρίζοι νάνοι των Σκώτων, όταν δεν έριχναν κακόμοιρους περατάρηδες από γκρεμούς με τις απάνθρωπες φάρσες τους; Τί ακριβώς διαχωρίζει ένα troll από ένα dvergr ή ένα svartálf ή døkkálf στη σκανδιναβική μυθολογία, πέραν από λεπτομέρειες και βολικές αντιστοιχήσεις με θολά όρια σε κάθε θρύλο;

 

Απλά κακοί στρατιώτες ιδανικοί για σφάξιμο και ανέβασμα XP.

Ο Tolkien και οι θρύλοι έδωσαν πνοή στα RPG - στα βιβλία ούτε καν υπάρχει το «ανέβασμα XP,» και το «σφάξιμο» γίνεται με κίνδυνο ζωής κι εξ ανάγκης.

 

Οι μάχες λοιπόν πώς σας φαίνονται;Δεν εννοώ κουλά όπου το ιππικό (με ξίφη!!!) εφορμά σε μέτωπο οπλιτών και τους διαλύει.

Στα βιβλία οι Rohirrim έχουν λόγχες. Τις ιστορικές λόγχες. As in, a very, very bin spear. Επειδή δε θυμάμαι, αναφέρεται αναβατήρα στα άλογα; Νομίζω πως όχι, και να σημειώσω εδώ ένα θέμα ρεαλισμού: δεν εφορμάς με λόγχη αν δεν έχεις αναβατήρες και πύρους για τη λόγχη, γιατί αλλιώς το άλογο θα συνεχίσει την εφόρμιση χωρίς εσένα...

 

Ούτε για την έλλειψη τοξοτών από τη μεριά εχθρού όταν δε συμφέρει στο συγγραφέα/σκηνοθέτη(άμα ο ήρωας έχει απλά σπαθι ας πούμε).

Convenient plot device. :atongue:

 

Η μάχη τελειώνει με όλα τα κουλά της και οι κακοί τρέχουν να σωθούν.Στρατόπεδο δεν έχουν,απλά φεύγουν.Γενικά δε στρατοπεδεύουν και πολύ είτε καλοί είτε κακοί.

[snip]

Φτάνουν παντού σε λιγότερο από μιά μέρα μάλλον.

[snip]

Επίσης μετακινούνται παντού με φουλ εξάρτηση.Στην πραγματικότητα τα πιο βαριά εξαρτηματα τα άφηναν στις αποσκευές μέχρι τη στιγμή της μάχης.Αν ήταν ελαφρά οπλισμένοι έχει καλώς,αν όχι...

Δεν τα θυμάσαι καλά: οι καλοί φυσικά και στρατοπεδεύουν (υπάρχουν κάμποσα αποσπάσματα), το ίδιο και οι κακοί (αναφέρεται από τους Uruk-hai), ενώ για το ότι φεύγουν άτακτα, θα σε παραπέμψω στο τέλος των βιβλίων, όπου αναφέρεται ότι άλλοι έφυγαν άτακτα για να γλιτώσουν (routed troops), ενώ άλλοι παραδώθηκαν στους Westron και ξαφνιάστηκαν όταν τα ψέματα του Sauron βγήκαν στη φόρα (ότι σφαγιάζουν και βασανίζουν τους αιχμαλώτους τους).

 

Επίσης, ακόμα και στις ταινίες τους παίρνει μέρες για να φτάσουν κάπου!

 

Επίσης σχετικό: το βαρύ ιππικό πάντα πάει με πλήρη εξάρτηση προς το πεδίο της μάχης, αλλιώς δεν προλαβαίνει να εξοπλιστεί. Πολύ συχνά στις ταινίες μας δείχνει το πώς οι ήρωες φοράνε εκείνην την ώρα τις πανοπλίες, πράγμα που αναφέρεται σε κάποιο βαθμό και στα βιβλία (οι περισσότεροι δεν έχουν καν).

 

Και κάποιες ερωτήσεις που ίσως οι φαν των rpg να ξέρουν απαντήσεις:

Τα όρκ πως πολλαπλασιάζονται;Δεν υπάρχουν γυναικες ορκ συνήθως.Ούτε γκομπλίνες πετυχαίνω συνήθως.

[snip]

Οι νάνοι τι τρώνε;Γιατί τρώνε πολύ και πίνουν πολύ.Ολα τα είσάγουν;

[snip]

Που είναι οι γυναίκες νάνοι;Δεν αναφέρονται πολλές.Δεν έχω πετύχει καμία βασικά.Προς τι ο παραγκωνισμός;

[snip]

Έχω πετύχει ανθρωποξωτικό(half elf) και ανθρωπορκ αλλά τι γίνεται με άλλους συνδυασμους;Νανοξωτικά,νανόρκ,ξωτικόρκ,ναναθρώπους κτλ;

Ο Tolkien έχει γράψει ότι αναπαράγωνται όπως οι άνθρωποι και τα ξωτικά - ναι, υπάρχουν γυναίκες. Απλά ο Tolkien δεν έβαζε γυναίκες στους στρατούς, γενικά (Βικτωριανός, θυμίζω :atongue2:).

 

Again, a matter of myth. Επίσης, ποτέ δεν είπε ο Tolkien ότι ζούνε μόνο σε υπόγειες πόλεις, και στο Hobbit αναφέρεται η παρουσία τους και στην επιφάνεια, ενώ στο ίδιο βιβλίο (όπως και στο Silmarillion) δείχνει ότι είναι τρανοί έμποροι και τεχνίτες.

 

Δε βλέπουμε και τόσο τους νάνους ούτως ή άλλως - σε όλα τα έργα δεν αναφέρονται σε ιστορίες ούτε 40 (two-score :atongue2:) νάνοι, εν αντιθέσει με την πλημμυρίδα των ανθρώπων και των ξωτικών. Αναφέρεται σίγουρα μία γυναίκα, αλλά δυστυχώς δε θυμάμαι όνομα. Νομίζω ότι όντως έχουν κι αυτές μούσια, αλλά δεν είμαι καθόλου μα καθόλου σίγουρος (no passage at the moment).

 

Don't exist. Humans και ξωτικά είναι «συγγενείς,» και τα goblins και τα orcs είναι διαστρεβλωμένοι άνθρωποι, κι έχουν αναπαραγωγική συμβατότητα. Αφήνεται να εννοηθεί ότι τα hobbits είναι τόσο άσχετα, πλέον, με την ανθρωπότητα (από την οποία και φαίνεται να κατάγονται) ώστε δεν μπορούν να είναι αναπαραγωγικά ασύμβατοι στο γενετικό επίπεδο. Οι νάνοι είναι τελείως άσχετο «είδος» και είναι γενετικά ασύμβατοι.

 

 

Υ.Γ.: Συγγνώμη για το διαμοιρασμό, αλλά μου περιορίζει τα quotes που πρέπει να κάνω το board. :asad:

Link to comment
Share on other sites

...τα orcs είναι διαστρεβλωμένοι άνθρωποι..

 

 

Στο Σιλμαρίλιον αναφέρεται ότι τα Ορκς προέρχονται απο ξωτικά, τα οποία μετά απο βασανιστήρια και ακρωτηριασμούς κατέληξαν σε αυτή την εκφυλισμένη μορφή.

Edited by Sileon
Link to comment
Share on other sites

:eek: Απορίες που σας καίνε! Η Γεωργία και η Κτηνοτροφία στα φάνταζυ σας έλειψε; Μήπως μυριστήκατε το επόμενο μου πρωτοποριακό σύγγραμα, "Το Αποχετευτικό Σύστημα στη Μίνας Τίριθ"; Ενδέχεται να είναι δύτομο.

 

Μου ξυπνήσατε όμως μια άλλη παλιά μου απορία. Συχνά ακούμε και διαβάζουμε, σε ταινίες, μυθιστορήματα και ιστορίες για τα βέλη των τοξοτών κατά την διάρκεια μιας μάχης, πως πχ σκοτείνιαζαν τον ουρανό. Η βιοτεχνία, ή μάλλον, η βιομηχανία βελών θα πρέπει να ήταν τεράστια στην αρχαιότητα. Τι γινόταν στις εκστρατίες; Το μισό καραβάνι πρέπει να ήταν τεχνίτες που κατασκεύαζαν βέλη. Πολύ ξυλεία. Και δεν φτάνει το που έβρισκαν δάση, έπρεπε να πέσει επεξεργασία για να φτιαχτούν τα βέλη ίσια, ίσα σε μήκος και βάρος, και...καθόντουσαν να βάλουν μεταλλικές αιχμές στη μύτη και φτερά στην ουρά, στο κάθε ένα; Σίγουρα εξοικονομούσαν μαζεύοντας βέλη από τα πεδία των μαχών αργότερα, ήταν όμως αρκετό; :bow_arrow:

Link to comment
Share on other sites

:eek: Απορίες που σας καίνε! Η Γεωργία και η Κτηνοτροφία στα φάνταζυ σας έλειψε; Μήπως μυριστήκατε το επόμενο μου πρωτοποριακό σύγγραμα, "Το Αποχετευτικό Σύστημα στη Μίνας Τίριθ"; Ενδέχεται να είναι δύτομο.

 

Πφφφφφφφιαχ... και δύσοσμο...

Link to comment
Share on other sites

Sileon, σωστά με διόρθωσες, αλλά θα συμπληρώσω και κάτι ακόμα εδώ: ο Tolkien φαίνεται να είχε σαν αρχική ιδέα το να ήταν μόνο από ξωτικά, κάποια στιγμή φαίνεται να σκέφτηκε να είναι μόνο από ανθρώπους, αλλά κάποια στιγμή φαίνεται να κατέληξε στο μοτίβο «πρώτα ξωτικά και μετά άνθρωποι.» Δεν είμαστε ακόμα σίγουροι ως προς αυτήν τη λεπτομέρεια (όπως, π.χ. και για το χρώμα των μαλλιών του Legolas, που υποστηρίζεται με θρησκευτικό σχεδόν φανατισμό από κάθε πλευρά ότι ήταν ξανθομάλλης ή μαυρομάλλης αντίστοιχα).

Link to comment
Share on other sites

Γενικα στα βιβλια ( οπως και στα rpg εδω που λεμε ) οτι δεν ειναι plot related και ευκολως εννοουμενο παραλειπεται, οτι δεν ειναι αγνοειται...

Οποτε ειναι λογικο να μην πολυαναφερονται φαρμες κτλ. ( επισεις κανενας νορμαλ ανθρωπος δε θα οδηγουσε το στρατο του σε μαχη μεσα απο μποστανια... )

 

ο λογος που αναφερονται στο σαιρ ειναι κυριως οτι το σαιρ ειναι μικρο σε εκταση, αρα και πυκνοκατοικημενο σχετικα, και οτι η διαδρομη των χαρακτηρων μεσα απο τα χωραφια αναδικνυει και τη μη ηρωικη καταγωγη τους.

Το ροαν απο την αλλη ειναι τεραστιο και ψιλο νομαδικο οπως μπορει να σικαιολογηται η ελειψη λαου στις ταινιες γιατι... εβοσκαν τα αλογατα τους :p

 

απο κει και περα οσο αφορα τα ερωτηματα σου να σου πω τι ξερω :p

 

 

Τα όρκ πως πολλαπλασιάζονται;Δεν υπάρχουν γυναικες ορκ συνήθως.Ούτε γκομπλίνες πετυχαίνω συνήθως.

εξαρταταιαπο τη μυθολογια, αλου υπαρχουν, αλου πολαπλασιαζονται σα μυκητες ( φυτρωνουν δηλαδη ) κτλ.

 

Οι νάνοι τι τρώνε;Γιατί τρώνε πολύ και πίνουν πολύ.Ολα τα είσάγουν;

Οι νανοι εχουν φραγκα και εισαγουν τα παντα :p, η σε αλες μυθολογιες εχουν υπογειες καλιεργιες και ζωα, η εχουν κανονικα φαρμες κτλ αλλα γενικα οι νανοι ειναι μια φυλη με ιστορια, φοβερους θεους και ηρωες, δερνουν πολυ, και καααααααπου υπαρχουν και ολα τα αλλα.

 

Που είναι οι γυναίκες νάνοι;Δεν αναφέρονται πολλές.Δεν έχω πετύχει καμία βασικά.Προς τι ο παραγκωνισμός;

Δες και το παραπανω, κανενας δεν ενδιαφερεται για τη νανονοικοκυρα ( αν δεν εχεις φαει 3 δρακους δεν εισε νανος )

 

Έχω πετύχει ανθρωποξωτικό(half elf) και ανθρωπορκ αλλά τι γίνεται με άλλους συνδυασμους;Νανοξωτικά,νανόρκ,ξωτικόρκ,ναναθρώπους κτλ;

Ειναι επιδη τα ξωτικα οι ανθρωποι και τα ορκ ανηκουν στην ιδια μυθοπλασια ενω οι νανοι και τα λοιπα οχι, οποτε γενικα δεν υπαρχουν και crossbreeds

Link to comment
Share on other sites

:eek: Απορίες που σας καίνε! Η Γεωργία και η Κτηνοτροφία στα φάνταζυ σας έλειψε; Μήπως μυριστήκατε το επόμενο μου πρωτοποριακό σύγγραμα, "Το Αποχετευτικό Σύστημα στη Μίνας Τίριθ"; Ενδέχεται να είναι δύτομο.

 

Μου ξυπνήσατε όμως μια άλλη παλιά μου απορία. Συχνά ακούμε και διαβάζουμε, σε ταινίες, μυθιστορήματα και ιστορίες για τα βέλη των τοξοτών κατά την διάρκεια μιας μάχης, πως πχ σκοτείνιαζαν τον ουρανό. Η βιοτεχνία, ή μάλλον, η βιομηχανία βελών θα πρέπει να ήταν τεράστια στην αρχαιότητα. Τι γινόταν στις εκστρατίες; Το μισό καραβάνι πρέπει να ήταν τεχνίτες που κατασκεύαζαν βέλη. Πολύ ξυλεία. Και δεν φτάνει το που έβρισκαν δάση, έπρεπε να πέσει επεξεργασία για να φτιαχτούν τα βέλη ίσια, ίσα σε μήκος και βάρος, και...καθόντουσαν να βάλουν μεταλλικές αιχμές στη μύτη και φτερά στην ουρά, στο κάθε ένα; Σίγουρα εξοικονομούσαν μαζεύοντας βέλη από τα πεδία των μαχών αργότερα, ήταν όμως αρκετό; :bow_arrow:

 

Ε... Ντινο γιατί δεν ρίχνεις μια ματία στην Αγγλική νομοθεσία του ύστερου μεσαίωνα τη σχετιζόμενη με τόξα-βέλη και τις πρώτες ύλες για την κατασκευή τους. Εδώ οι άνθρωποι είχαν φτάσει να έχουν βασιλικά διατάγματα για τα φτερά από τις χήνες...

 

Και φυσικά η πολεμική βιομηχανία στις μεγαλύτερες δυνάμεις ήταν τεράστια. Για να μην μιλήσουμε για την Αθήνα ή την Κωνσταντινούπολη απλά δες το οπλοστάσιο της Βενετίας, το πόσες χιλιάδες εργαζόμενους και το τι επίπεδο οργάνωσης είχε (ερώτηση κρίσης ποιός προτοεφάρμοσε μαζική παραγωγή και εναλλάξιμα τμήματα. Όποιος πει ο Τέηλορ χάνει).

 

Όσο για δάση στην αρχαιότητα η Ελλάδα και η Σικελία καλύπτονταν από δάση. Τι λές να έγιναν αυτά τα δάση; :whistling:

Link to comment
Share on other sites

Οπωσδήποτε να υπάρχει ρεαλισμός σε ορισμένα σημεία, αλλά κατά τη γνώμη μου δεν χρειάζεται σε ένα φανταστικό μυθιστόρημα να αναλωθεί ο συγγραφέας στο να αναλύσει το οικονομικό σύστημα, να περιγράψει το πως δένει τους αναβολείς ο ιππέας και για το ποιες καλλιέργειες συνηθίζονται σε μία επαρχία.

Μαρέσει να αναφέρω και να διαβάζω τέτοια στοιχεία, αλλά διάσπαρτα και σε αραιά διαστήματα, μιας και θεωρώ ότι το κείμενο φορτώνεται υπερβολικά με πληροφορίες και λεπτομέρειες που οι περισσότεροι αναγνώστες δεν βρίσκουν ελκυστικές ή ενδιαφέρουσες. Μέσα στην γενικότερη τάση προς το παραμύθι που έχουν οι ιστορίες μου, προτιμώ να παραλείπω στοιχεία που θεωρώ δεδομένα και που ο αναγνώστης μπορεί να φανταστεί (θα υπάρχουν λίμνες στον κόσμο μου, αλλά αφού δεν την συναντάνε οι ήρωες και αφού δεν παίζει κάποιο ρόλο, τότε δεν θα την αναφέρω κι ούτε θα αναλύσω τα ψάρια και το βάθος της). Επιπλέον ακόμα και οι κοσμοϊστορικότερες συγκρούσεις στρατών μ' αρέσει να έχουν λίγες χιλιάδες στρατιώτες, ίσως για να είναι πιο συμμαζεμένες. Δύσκολα χωράει στο μυαλό μου να πολεμάνε 400.000 εναντίον 500.000, θεωρώ ότι χάνουν λίγο το νόημά τους τα νούμερα.

Πάντως στην τρίτη ταινία του Άρχοντα, έχω την εντύπωση ότι τα Ορκ που δημιουργήθηκαν ψηφιακά για την πολιορκία της Μίνας Τίριθ ήταν 750.000. Μπορεί βέβαια και να μην θυμάμαι καλά.

Link to comment
Share on other sites

Καλώς σας βρήκα. Συμφωνώ με όλα όσα λες Arachnida, δεν γίνεται να βαραίνει (τα κείμενα ειδικά, γιατί στις ταινίες μπορεί και να υπάρχει χώρος στο background) με άπειρες διακοσμητικές πληροφορίες. Προσωπικά μου αρέσουν πολύ τα στοιχεία που κάνουν πιο ζωντανό τον κόσμο, αρκεί να είναι σύντομα και περιεκτικά. «God is in the details» λένε οι βάρβαροι.

 

Οι ίδιες περίπου απορίες είχαν δημιουργηθεί στην ομάδα των RPG μας, πριν χρόνια.

 

Καταλήξαμε (πολύ μετά, γιατί στα 15 δεν μας απασχολούσαν τέτοια θέματα) ότι εξαρτάται από το «όραμα» του συγγραφέα αλλά και την αντίληψη που έχει για τον κόσμο, το δικό του, η οποία γεννάται αποκλειστικά από την αντίληψη που έχει για το δικό «μας», μέσα από το πρίσμα του εκάστοτε τεχνολογικού υποβάθρου που είναι διαθέσιμο. Όλοι βλέπουν, παρατηρούν και συγκρατούν διαφορετικά πράγματα. Αν κάποια από αυτά τα συναντήσουν στη φανταστική λογοτεχνία, τότε λένε «α, αυτός ο κόσμος είναι ρεαλιστικός».

 

Έστω ένας μικρός βαθμός ρεαλιστικότητας είναι γενικά ωραίο πράγμα, αλλιώς αποξενώνεται ο αναγνώστης (εκτός και αν αυτός είναι ο σκοπός?ξέρω ‘γω).

Αν ο Τάκης ο Τυχαίος έχει MBA και καταλαβαίνει καλύτερα από τον Γιώργο το Μπαγλαμά τις μακροοικονομικές ισορροπίες, αυτό σημαίνει ότι θα έχει την ενδεχόμενη «απαίτηση» (έστω και ενδόμυχα) να δει κάποια στοιχεία ρεαλισμού που να δικαιολογούν να του γράφεις για μεσαιωνικές πόλεις εκατομμυρίων ανθρώπων, ας πούμε.

 

Η μαγεία (και στον Tolkien (λιγότερο) αλλά και σε πολλούς άλλους) συνήθως καλείται για «βγάλει το φίδι από την τρύπα».

 

?Μα πως μπορεί να ταΐζουν τόσους ανθρώπους?

- Αααα?.Μαγεία!

 

?Μα πως καθαρίζουν όλα τα απόβλητα τόσων ανθρώπων, ξωτικών και νάνων»

-Αααα? Μαγεία!

 

Με προβλημάτισε πάρα πολύ αυτό το θέμα γράφοντας και προσπάθησα να δώσω τις δικές μου λύσεις σε τεχνικά, εμπορικά, οικονομικά θέματα αλλά και πάλι κάποια πράγματα εξηγούνται (δικαιολογούνται) μόνο με τη χρήση μαγείας. Για παραδείγματα, σας παραπέμπω στο Πρώτο Κεφάλαιο που έχω ανεβάσει στην Βιβλιοθήκη. (Δεν ξέρω πως να βάλω λίνκ ακόμα...icon9.gif...)

Edited by Neminefir
Link to comment
Share on other sites

Δε ζητάω λεπτομέριες.Απλα πράγματα που δείχνουν ότι υπάρχει ένα βάθος και ένας ρεαλισμός,αυτά είναι που θέλω.Ειδικά από βιβλία που αναλλώνονται στο να περιγράφουν ένα κόσμο.Φυσικά δε θα ζητήσω λεπτομέριες για τα Νεαρά Βασίλεια από το Μούρκοκ,δεν είναι κοσμοπλάστς ο άνθρωπος.Ο Τόλκιν όμως είναι.Το ίδιο και ο Μάρτιν.Ο Μάρτιν βέβαια ανήκει στο σύγχρονο ρεαλιστικό φάντασυ.Βλέπεις ότι υπάρχει ο κόσμος του και σκέφτεται ότι ο αναγνώστης του πολύ πιθανόν να ανακαλύψει και να στραβομουτσουνιάσει με τα όποια κενά.Εν τούτοις βλέπουμε πχ σε μάχη του να καταφτάνει μια τεράστια εχθρική δύναμη στο πεδίο μάχης απαρατήρητη και να πέφτει πάνω στους εχθρούς.Τα θύματα δεν ήξεραν τίποτα για αυτή τη δύναμη.Το ίδιο συμβαινει και στον ΑτΔ με τους Ροχιριμ στο Πέλενορ βέβαια.

Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις στον κανόνα με αρκετό ρεαλισμό.Ο Έρικσον περιγράφει τις σφαγές του Πάνιον Ντομιν και οι ήρωες του αναρωτιούνται τι στο καλό θα τρώνε μετά οι "κακοί".Βέβαια αφού το μόνο που υπάρχει στα χωριά είναι πτώματα η απάντηση είναι προφανής.

 

Όσο για τους τοξότες και γενικά για εκστρατεία σε πολύ δύσκολες συνθήκες μάλιστα καλό είναι να διαβάσει το(όψι φανταστική λογοτεχνία αλλά φανταστικό)Κάθοδος των Μυρίων του Ξενοφώντα.Οι τοξότες είχαν όντως πρόβλημα.Αν μπορούσαν έπαιρναν πίσω τα βέλη τους από το πεδίο μάχης,αν αυτά ήταν σε καλή κατάσταση.Αλλά και το ίδιο το τόξο και ειδικά η χορδή δεν κρατούσε πολύ.Γενικά έπρεπε σε κάποια φάση σε κάποια πόλη να ανεφοδιαστούν.Οι σφενδονήτες ήταν σε πολύ καλύτερη μοίρα αφού μπορούσαν να πετάνε απλά πέτρες,οι δε σφεντόνες τους κρατούσαν για δεκαετίες.

 

Και μια που είπα για όπλα...Τι μανία έχουν με τα πολεμικά σφυριά;Αυτά χρησιμοποιούνταν σπάνια και πιό πολύ εναντιόν πανοπλίας.Από τα πιο χαζά όπλα κατά τη γνώμη μου.

Link to comment
Share on other sites

Και μια που είπα για όπλα...Τι μανία έχουν με τα πολεμικά σφυριά;Αυτά χρησιμοποιούνταν σπάνια και πιό πολύ εναντιόν πανοπλίας.Από τα πιο χαζά όπλα κατά τη γνώμη μου.

 

Χμ, ίσως απ' το ότι φαίνεται πιο αποτρόπαιο και πιο ασυνήθιστο.

Αν καρφώσεις κάποιον με το ξίφος, απλά θα πέσει κάτω θα κλείσει τα μάτια και θα πεθάνει. Μπορεί και να φαίνεται ότι κοιμάται.

Αν όμως ένας θηριώδης τύπος του κατεβάσει ένα βαρύ σφυρί στο κεφάλι, τότε το σώμα και το κεφάλι του θα παραμορφωθούν φριχτά, θα δημιουργηθεί μια φρικιαστική εικόνα. Και για αυτούς που είναι μπροστά και για αυτούς που θα το δουν μετά.

Επίσης νομίζω ότι επειδή ο αναγνώστης έχει πιάσει σφυρί για να καρφώσει, έχει έναν ενδόμυχο φόβο ότι το σιδερένιο κεφάλι θα του λιώσει τα δάχτυλα.

Προσωπική άποψη, τουλάχιστον εγώ γι' αυτό το χρησιμοποιώ. Περισσότερα έντονα συνασθήματα και πιο βάρβαρα.

Link to comment
Share on other sites

Εχμ... από πού κι ως που χρησιμοποιούνταν σπάνια; Σε ποια περίοδο και με τι μέτρο;

 

Πρώτον, αν εννοείς το ιστορικό warhammer (κι όχι τα ματζαφλάρια που σχεδιάζουν οι περισσότεροι, ανάθεμά με!), τότε πρέπει να μάθεις ότι, όπως και οι samurai με την katana, έτσι και οι ιππότες και οι καβαγιέροι και οι παλατιανοί, όλοι τους το ξίφος το χρησιμοποιούσαν όσο λιγότερο μπορούσαν, αφού ήταν πανάκριβα, μπορούσαν να σπάσουν, και ήταν, πρακτικά, σύμβολο της κοινωνικής του θέσεως (εξ ου και το γεγονός ότι συχνά η πτώση ή ο θάνατος ενός χαρακτήρα και της γενιάς του ή των αγώνων του συνάπτεται του σπασίματος του ξίφους του). Όλοι αυτοί προτιμούσαν να χρησιμοποιούν άλλα, δευτερεύοντα όπλα, όπως τα flail, morningstar, mace, warhammer και τη λόγχη, αφού είναι εξ ίσου ικανά να σκοτώσουν κάποιον ανεξαρτήτως του αν φοράει πανοπλία ή όχι, και ακόμα κι ένα ξόφαλτσο χτύπημα μπορεί να ζαλίσει ή και να ρίξει τον άλλο κάτω - γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στο θάνατό του στο πολύ άμεσο μέλλον. Σαν όπλο ήταν κάθε άλλο παρά χαζό, και υπάρχουν και διάφορα άλλα όπλα που δε θα περίμενες (όπως το πολωνικό warclub, ένα ξύλινο ραβδί με τακτικά, αλλά σε απόσταση μεταξύ τους, μεταλλικά studs)!

 

Αν αναφέρεσαι στους βάρβαρους, αυτό είναι ένα ηλίθιο κόλλημα των συγγραφέων που δεν καταλαβαίνω ούτε εγώ, αφού συνήθως το μέγεθός τους αυξάνεται αντιστοίχως (όπως έχω ξαναπεί, όσο δυνατός κι αν είσαι, δεν μπορείς ν' ανεμίσεις ένα σφυρί με τόσο βάρος - just do the math), που είναι και ο λόγος που τα warhammers έχουν τόσο φαινομενικά παράδοξα μικρές κεφαλές. Όπως είπε κάποτε ένας πολύ σημαντικός πολεμικός ιστορικός, το καλύτερο όπλο για ένα μαχητή είναι το βαρύτερο που μπορεί να χειριστεί πραγματικά επιδέξια.

Link to comment
Share on other sites

ναι,για τους βαρβάρους έλεγα στο φάντασυ.Και όπως συμφωνήσατε οι περισσότερες απεικονίσεις είναι λάθος,αν και δείχνουν ωραίες συνήθως.Τώρα ιστορικά,ξέρω ότι χρησιμοποιούνταν πολύ κάποια παρόμοια-ως ένα βαθμό όπλα-όπως αυτά που ανέφερε ο Ρασπ.Και αυτο γιατί ακόμη και ένα γερό βαθούλωμα στην πανοπλία ή το κράνος είχε χειρότερες συνέπειες από σπαθιές ή έστω παρόμοιες αλλά τα όπλα αυτά ήταν φτηνότερα και συντηρούνταν πιο εύκολα οπότε σύμφερανε πιο πολύ.

Αλλά τα flail,mace,morning star,war club κτλ δεν ήταν warhammer.Ακόμη και αυτό το κλασικό war hammer συνήθως είχε μια μυτερή πλευρά για να τρυπά τις πανοπλίες.Και θα έλεγα ότι ήταν από τα όχι και τόσο διαδεδομένα ανά τον κόσμο-αλλά και χρονικά-σε σχέση με άλλα crushing όπλα.

http://en.wikipedia.org/wiki/War_hammer

Το να διαβάζω για το πως ο Γούλφγκαρ πετούσε το σφυρί του και διέλυε τοίχους και τείχη,ε αυτό παραπάει.

Link to comment
Share on other sites

Επ' αυτού, πρόσεξε θέματα που υπάρχουν:

  1. Η πολεμική σφύρα ήταν αρκετά διαδεδομένη σαν όπλο - την περίοδο που φτιάχτηκε και απέναντι στους ανάλογους αντιπάλους. :atongue:
  2. Το mace είναι, ίσως, το παλιότερο κρουστικό όπλο μετά το ρόπαλο.
  3. Το flail, όπως και πολλά άλλα ανά τον κόσμο (kama, falling meteor, ogama, seven-/three-sectioned staff, tonfa, κ.ά.), ήταν αρχικά όπλα που εφηύραν οι αγρότες, όπως και τα δόρατα και τα τόξα ήταν αρχικά εργαλεία του κηνυγού.
  4. Το Aegis' Fang ψήνει και καφέ - ενώ λυσσομανάει μουσώνας. Χωρίς φωτιά.
  5. Το πρόβλημα με το εν λόγω όπλο είναι η σύντμηση του war hammer με την απλή σφύρα, που μπορείς και να την πετάξεις, απ' όπου και το άθλημα της σφυροβολίας, που κάποτε όντως γινόταν με κανονικές σφύρες. Η τακτική αυτή, όπως μαντεύεις, δεν... πολυυπήρχε, αφού, όπως μπορεί να σου πει κάθε ιστορικός, οι περισσότεροι πραγματικοί πολεμιστές, παρότι ήξεραν το πλεονέκτηματα της απόστασης και του αιφνιδιασμού στο να πετάξουν το όπλο τους στον αντίπαλο, γενικά το απέφευγαν, αφού είναι σα να έδιναν το όπλο στον αντίπαλο. Παρ' όλ' αυτά, ισχύει ότι υπήρχαν και διδάσκονταν αυτές οι τεχνικές, απλά δεν είναι και... για χόρταση.
  6. Είναι απίθανο ότι το εν λόγω σφυρί θα μπορούσε να κάνει τ' ανωτέρω (βλ. σχέδιο), αλλά, όχι μόνο ήταν μαγικό όπλο φτιαγμένο από νάνο (convenient plot device - αυτό ήθελε να δώσει ο αφηγητής στο χαρακτήρα), ακόμα και ο χαρακτήρας που το κρατούσε ήταν εξωπραγματικός: ενώ οι humans δεν μπορούσαν επί AD&D 2nd Edition να έχουν πάνω από 18 στα στατιστικά τους (μ' εξαίρεση το Strength, που είχε και μια ποσοστιαία κλίμακα ειδικά και μόνο για το 18 - τις έκαναν αυτές τις μαλακίες), εκτός κι αν χρησιμοποιούταν μαγεία, ο εν λόγω χαρακτήρας (που δεν υπέστη ποτέ τέτοια μαγεία) έχει Strength 19! :aangry:
  7. Όσον αφορά τους βάρβαρους, τι να πω... Μάλλον θεωρούν πολλοί άνθρωποι πολύ κουλ(-ό) το να κάνει ο βάρβαρος τέτοια κουλ(-ά) πράγματα. :asad:

Edited by RaspK
Link to comment
Share on other sites

Μιλάμε για έναν ήρωα του Salvatore, νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα... Όχι καφέ μέσα σε μουσώνα ψήνει, αλλά να το θελήσει ο συγγραφέας μπορεί να αποκτήσει την μυστική ικανότητα να παγώνει την κόλαση!

 

Σοβαρά τώρα, το τσεκούρι και το σφυρί ήταν κάπως ιδιόμορφα σαν όπλα. Ήταν βαριά, οπότε έπρεπε να έχει αρκετά μεγάλη μυική αντοχή και δύναμη αυτός που το κρατούσε, και είχαν μικρή σχετικά εμβέλεια (όσο ένα απλό ξίφος περίπου, πμορεί λίγο παραπάνω). Το μεγαλύτερο πλεονέκτημά του τσεκουριού κυρίως, ήταν η ξύλινη λαβή που μπορούσε εύκολα να αντικατασταθεί. Για τον λόγο αυτό οι Βίκινγκς κυκλοφωρούσαν με τσεκούρια, μιας και τα μεταλεία σιδήρου ήταν κάπως περιορισμένα.

Link to comment
Share on other sites

Το τσεκούρι ήταν πολύ αρεστό όπλο για πολλούς λόγους:

  1. Το τσεκούρι μπορούσε να φτιαχτεί πολύ πιο εύκολα από το σπαθί, καθότι το ζύγισμα δε γίνεται στο κεφάλι (που απλά φροντίζει ο κατασκευαστής του να μην είναι πολύ βαρύ), αλλά στη λαβή (αναλόγως του προβλεπόμενου χρήστη και της ανάλογης κεφαλής). Αξίζει να σημειωθεί, πάντως, ότι ορισμένα πολεμικά τσεκούρια και πέλεκεις που έχω δει έχουν απίστευτα περίτεχνες κεφαλές και λαβές.
  2. Τα περισσότερα πολεμικά τσεκούρια δεν είναι εξαιρετικά βαριά - άλλος ένας θρύλος που, δυστυχώς, επικρατεί ακόμα και σήμερα - αφού τα περισσότερα είναι μονόχειρα, εφόσον χρησιμοποιούνται στη μάχη. Τα περισσότερα δίχειρα «τσεκούρια» είναι polearms.
  3. Εν αντιθέσει με το σπαθί, είναι εξαιρετικό ακόμα και σαν εργαλείο (όσοι έχουν ακούσει σε session την ατάκα: «Πιάνω το masterwork greatsword/longsword μου για να κόψω τίποτα κλαδιά/το δέντρο.» αντίστοιχα, ξέρουν τι εννοώ), και μπορείς επίσης να το εξοβελίσεις (εφόσον είναι σχετικά μικρό, τύπου hatchet) σε αρκετά μεγάλη εμβέλεια με πολύ ορμή και αρκετά ακρίβεια, αντίθετα με το ξίφος, που θα πάει αλλού κι αλλούθε και δεν ξέρεις καν πόση ενέργεια θα μεταδόσει.
  4. Οι Viking απαιτούνταν να έχουν οπλισμό και είχαν το δικαίωμα να τον φέρουν ανά πάσα στιγμή (προσέξτε, όλοι τους), οπότε οι περισσότεροι κατέφευγαν στο δόρυ και την ασπίδα (ιστορικά ένα από τα παλαιότερα όπλα και πιθανώς το πιο διαδεδομένο παγκοσμίως σαν κοινό όπλο), μετά στο τσεκούρι και στο τόξο, κ.ο.κ.
  5. Επίσης, είναι πολύ καλύτερο στο να σπάει ασπίδές, ενώ και το bearded axe των Viking μπορεί να «πιάσει» το όπλο ή την ασπίδα του αντιπάλου, ή ακόμα και το πόδι του.

Για μερικά θέματα πάνω σε παρανοήσεις για το Viking πολιτισμό: http://en.wikipedia.org/wiki/Viking#Common_misconceptions

Edited by RaspK
Link to comment
Share on other sites

Καλά όλα αυτά αλλά δεν είναι το θέμα του topic.Μην ξεφεύγουμε.

(Αν και θα ήταν καλή μια σχετική συζήτηση σε ανάλογο topic)

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά, πάρα πολύ σωστά όλα όσα αναφέρατε. Όμως αν δεν δούμε όλες αυτές τις καφρίλες στη λογοτεχνία του φανταστικού που θα τις δούμε; Και μόνο που ένας ήρωας έχει αντέξει σε τόσες μάχες( σκοτώνοντας 10 το λιγότερο άτομα σε κάθε μία) και συνεχίζει να υπάρχει για να σκοτώνει τέρατα που έχουν τάσεις αυτοκτονίας, είναι μέγιστο ψέμα! Εκτός φυσικά αν ζούν μόνο για να σκοτώνουν και τίποτε άλλο, ούτε καν να μιλούν. Οπότε ας ευχαριστηθούμε τις ιστορίες των τρομερών πολεμιστών που ζούνε σε κόσμους που δεν έχουν να φάνε( ίσως για αυτό να σκοτώνουν συνέχεια, μερικά στόματα λιγότερα...)

Link to comment
Share on other sites

Δεν έχω πρόβλημα να υπάρχει, αλλά με δόσεις.

 

Στην τελική, αν το warhammer του κάθε θνητού ήρωα έχει κεφαλή σε μέγεθος αμονιού, τί σκατά κρατάνε θεοί, δαίμονες, και πάει λέγοντας;! :aunsure:

Link to comment
Share on other sites

Εντάξει ρε παιδιά, το έχουμε παρατραβήξει νομίζω το θέμα.

Αν ο σκοπός του συγγραφέα είναι οι larger than life χαρακτήρες, θα κουβαλάνε όλοι σπαθιά πιο μεγάλα από τον εαυτό τους και θα σφάζουν εκατοντάδες τέρατα ολομόναχοι. Σε κάτι τέτοιο χρειάζεται απλά μια επίφαση ρεαλισμού, απλά και μόνο για το suspension of disbelief.

Ε, για πιο down to earth καταστάσεις, ο ρεαλισμός χρειάζεται, αν και καλό είναι να περνάει στο back end της ιστορίας: Αν πχ η πόλη της Σάλμαζαρ τρέφεται αποκλειστικά και μόνο από τα καραβάνια απο έρχονται και φέρνουν τρόφιμα από τα γειτονικά χωριά (στα οποία και γίνονται μονοκαλιέργειες), το να κάθεται ο συγγραφέας και να αραδιάζει τι έρχεται από που είναι αστείο. Αν όμως παραστεί η ανάγκη, θα αναφέρει ότι πχ το χωριό Αραζούτ τους στέλνει λάχανα και το χωριό Μαζαράν χοιρινό κρέας. Και, αν καταφέρει να το εντάξει ομαλά στην ιστορία, ώστε να μην καταλήγει exposition, μαγκιά του και καμάρι του.

Link to comment
Share on other sites

Προφανώς, Μιχάλη - αν, όμως, θέλει να θέσει κανείς μια ερώτηση (και δεν είναι παράλογες ή λάθος ερωτήσεις), δεν είναι λάθος να τις απαντάς. Κι επιμένω ότι το warhammer του PHB είναι το κλασικότερο παράδειγμα καταλάθος-κακού σκίτσου fantasy, ακριβώς επειδή άλλα είναι "up to scale". :atongue2:

Link to comment
Share on other sites

Στη λογοτεχνία μπαλώνονται λίγο τα πράγματα με το να υπονοούνται ή να εννοούνται πράγματα και καταστάσεις.Στους λόφους νότια της πόλης μπορεί να έχουν ελιές,βόρεια αμπέλια ενώ στον μεγάλο εύφορο κάμπο διάφορες καλλιέργειες.Συνήθως είναι οι ταινίες που υστερούν σε αυτόν τον τομέα.Από τη στιγμή που μας δείχνουν έναν κόσμο γεμάτο δάση και ερήμους και άγονες πεδιάδες...ε,κάπου γεννιούνται ερωτηματικά.Αν δεν αναφέρει ο συγγραφέας μποστάνια έξω από τα τείχη της Οτάτια,δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν.Στο κάτω κάτω γιατί να τα περιγράψει;Δεν μας ενδιαφέρει.Φυσικά αυτός μπορεί να πει δύο πράγματα χωρίς κόστος ενώ οι υπεύθυνοι μιάς ταινίας θα δυσκολεύονται ίσως να βρούνε μέρη όπου να μπορούν να βρουν ρεαλιστικό αρχαικό αγροτικό τοπίο.

Αλλά και στις μάχες που περιγράφονται βλέπω κάποια πράγματα αρετά περίεργα.Πχ να κρατούν ως εφεδρεία σε μια μάχη με χιλιάδες πολεμιστές...60 άτομα.Όχι ένα 20%,ούτε 10% αλλά 1-2%!Οι καλοί του τομέα είναι πάλι Τόλκιν,Μάρτιν,Έρικσον και σία.

 

Τα υπερφυσικά όπλα καλό είναι τα τα φέρουν υπερφυσικοί χαρακτήρες.Πχ,δεν παραπονέθηκα για το σφυρι του Κάλανταν Μπρουντ(νομίζω) στα βιβλία του Έρικσον.Ο τύπος είναι ούμπερ Ascendant αν δεν απατώμαι.Το ίδιο ισχύει και για το σπαθί του Γδάρτη στην ίδια σειρά.

Ο Γούλφγκαρ από την άλλη σπάει με τη γροθιά του το κρανίο γίγαντα που μπορεί να πατήσει και να λιώσει ανθρώπους!Εντάξει...

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αρκεί ο συγγραφέας να δίνει μία "μυθική" έστω δικαιολογία.

"Είναι πάρα πολύ δυνατός γιατί είναι ημίθεος" όχι "είναι πάρα πολύ δυνατός γιατί κατάγεται από γεροδεμένη γενιά, είναι ψηλός και δούλεψε 5 χρόνια σα σκλάβος".Η 1η εξήγηση ναι μεν δεν μπορεί να είναι αλήθεια γιατί δεν υπάρχουν ημίθεοι στον κόσμο μας αλλά η 2η είναι χαζή γιατί υπάρχουν μέτρα σύγκρισης και ο αναγνώστης μπορεί να σκεφτεί ότι κάτι δεν πάει καλά εδώ.

Link to comment
Share on other sites

Στις ταινίες ο νόημα είναι να σου δείξει ένα εντυπωσιακό τοπίο, και όχι μια ρεαλιστική απεικόνιση. Ειλικρινά, αν έβλεπες τον Άραγκορν και το Λέγκολας να κυνηγάνε ορκ μέσα σε μποστάνι, θα ήταν το ίδιο με το αν τους έβλεπες να κυνηγιούνται σέ ένα δάσος με αρχαία ερείπια; style over substance, βασικός κανόνας που συχνά ξεχνιέται (κυρίως στα rpg όπου συχνά δημιουργούνται ένα σωρό 'χαζοί' κανόνες που θα μπορούσαν άνετα να καλύπτονται από τα βασικά mechanics - αν δεν καλύπτονται ήδη - , με το mage: the ascension και το σύστημα μαγείας του να σπάει κάθε ρεκόρ στον τομέα αυτό)

Το όλο νόημα είναι να βρεθεί η ισορροπία ρεαλισμού/στυλ. Αν ο Salvatore (και κάθε Salvatore) ήθελε να φτιάξει ήρωες μυθολογικών διαστάσεων, αλλά οι 'κανόνες' δεν τον άφηναν, θα καταλήξει να βγάζει τέτοιες χαζές δικαιολογίες. Αλλά, αν από την άλλη ο βάρβαρος πολεμιστής είχε τη μυική δύναμη ενός απλά δυνατού άνδρα και αν κρατούσε ένα κοινό warhammer, θα ήταν το ίδιο πετυχημένος στο ρόλο του;

Link to comment
Share on other sites

ν τελική, αν το warhammer του κάθε θνητού ήρωα έχει κεφαλή σε μέγεθος αμονιού, τί σκατά κρατάνε θεοί, δαίμονες, και πάει λέγοντας;! aunsure.gif

 

Μετεωριτες :p

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..