Κωνσταντίνος Καβάφης

[odesseo]

Χτες συμπληρώθηκαν 145 χρόνια από τη γέννησή του (29 Απριλίου 1863) και 75 από το θάνατό του (29 Απριλίου 1933).

Γεννήθηκε και πέθανε την ίδια μέρα. Αναρωτιέμαι εάν είχε υπολογίσει ο ίδιος την αλλαγή του ημερολογίου (το οποίο εισήχθη στην Ελλάδα το 1923), για να επιλέξει την ημέρα του θανάτου του. (Αυτό κρατήστε το. Θα χρειαστεί παρακάτω.)

 

Αξίζει να επισκεφθείτε το site που είναι αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του: http://www.kavafis.gr. Ανάμεσα στα πολλά και ενδιαφέροντα, θα βρείτε μεγάλη διεθνή βιβλιογραφία αφιερωμένη σε αυτόν. Σύμφωνα με τους μελετητές του, η επίδρασή του δεν εντοπίζεται μόνο στους λογοτέχνες που τον διάβασαν, αλλά και σε άλλους, που δεν είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με το έργο του. (Κρατήστε κι αυτό, θα χρειαστεί.)

 

Οι λογοτέχνες των ονείρων, που είναι πολύ της μόδας σήμερα, θα ζήλευαν αυτό τον άνθρωπο που κατάφερε, σφηνωμένος ανάμεσα σε δυο αιώνες, να βρει διέξοδο (και διαφυγή για όλους μας) μέσα στο χρόνο - να ανοίξει στο στέρνο του χρόνου βαθειά τομή, από όπου μέχρι σήμερα ξεχύνονται ατμοί από το Μαντείο των Δελφών, ανάμεικτοι με καπνούς από τις πυρκαγιές στη Ρώμη και την Αλεξάνδρεια και "άφθονα ηδονικά μυρωδικά".

 

Προαιρετική άσκηση για το σπίτι:

α) Αν θεωρήσουμε ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στον Καβάφη και τον Μπόρχες, ποια στοιχεία στο έργο τους το αποδεικνύουν;

β) Αν δεν καλύπτουμε το κενό της γνώσης και της ψυχής μας διαβάζοντας, ποιο κενό καλύπτουμε γράφοντας;

 

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

[Nargathrod]

2013 Έτος Καβάφη. Είδαμε πολλές εκδηλώσεις για τον Καβάφη το έτος που τελειώνει. Άλλες αξιόλογες, άλλες ντροπιαστικές... Θα μείνω λιγάκι στην κίνηση του ιδρύμματος Ωνάση να τοποθετήσει στα λεωφορία τα μετρό, τα τρόλλευ και γενικά τα μέσα μαζικής μεταφοράς της Αθήνας στίχους από τα ποιήματα του ποιητή. Αυτοί οι στίχοι τοποθετήθηκαν με τέτοιο τρόπο που παραποιούσαν και κατέστρεφαν το νόημα των ποιημάτων. Ο κόσμος λοιπόν που μετακινείται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς τέθηκε σε ένα θέαμα όπως : Στίχοι :  είν' επικίνδυνον πράγμα η βία.  , ή δεν έχω σήμερα κεφάλι για δουλειά, 

 

Στίχοι που για τους γνώστες του ποιητή και του έργου του δημιούργησαν παρερμηνίες από το κοινό. Η βία = βιασύνη. Συγκεκριμένα ο ποιητής γράφει

 

Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός. Να μη βιαζόμεθα. Είναι επικίνδυνο πράγμα η βία.

 

Ένα από τα έργα που μου έκανε εντύπωση στο έργο του αλεξανδρινού ποιητή είναι το εξής : 

 

Εν μεγάλη Eλληνική αποικία, 200 π.X. (ή Εν μεγάλη Γερμανική αποικία 2010μ.Χ)

 

Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ ευχήν στην Aποικία
δεν μέν’ η ελαχίστη αμφιβολία,
και μ’ όλο που οπωσούν τραβούμ’ εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Aναμορφωτή.

Όμως το πρόσκομμα κ’ η δυσκολία
είναι που κάμνουνε μια ιστορία
μεγάλη κάθε πράγμα οι Aναμορφωταί
αυτοί. (Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς.) Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ’ εξετάζουν,
κ’ ευθύς στον νου τους ριζικές μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν άνευ αναβολής.

Έχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.
Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη·
η κατοχή σας είν’ επισφαλής:
η τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν τες Aποικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι από την άλληνα την συναφή,
κι από την τρίτη τούτην: ως συνέπεια φυσική·
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τί να γίνει;
σας δημιουργούν μια επιβλαβή ευθύνη.

Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε·
πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς.

Κι όταν, με το καλό, τελειώσουνε την εργασία,
κι ορίσαντες και περικόψαντες το παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δικαία μισθοδοσία,
να δούμε τι απομένει πια, μετά
τόση δεινότητα χειρουργική.—

Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Aποικία.
Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια;
Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός. 

 

Διαβάζοντας το, παθαίνεις σοκ για το πόσο προφητικό είναι. Τέτοια ομοιότητα με τα σημερινά γεγονότα είναι απίστευτη.

 

Αυτός ο ποιητής είναι που επηρεάστηκε από τον μεγάλο Έντγκαρ Άλλαν Πόε και επηρέασε τον Έλιοτ και τον Μπέκετ.

Κάνω αυτή την αναφορά γιατί έπρεπε να ειπωθούν και εδώ! 

[Myyst]

Ο Καβάφης είναι ένας και δικός μου πολύ αγαπημένος ποιητής. Ένα ποίημα του μ' αρέσει πολύ:

 

 

"Τρώες"

 

Είν’ η προσπάθειές μας, των συφοριασμένων·

είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων.

Κομμάτι κατορθώνουμε· κομμάτι

παίρνουμ’ επάνω μας· κι αρχίζουμε

νάχουμε θάρρος και καλές ελπίδες.

 

Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας σταματά.

Ο Aχιλλεύς στην τάφρον εμπροστά μας

βγαίνει και με φωνές μεγάλες μάς τρομάζει.—

 

Είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων.

Θαρρούμε πως με απόφασι και τόλμη

θ’ αλλάξουμε της τύχης την καταφορά,

κ’ έξω στεκόμεθα ν’ αγωνισθούμε.

 

Aλλ’ όταν η μεγάλη κρίσις έλθει,

η τόλμη κι η απόφασίς μας χάνονται·

ταράττεται η ψυχή μας, παραλύει·

κι ολόγυρα απ’ τα τείχη τρέχουμε

ζητώντας να γλυτώσουμε με την φυγή.

 

Όμως η πτώσις μας είναι βεβαία. Επάνω,

στα τείχη, άρχισεν ήδη ο θρήνος.

Των ημερών μας αναμνήσεις κλαιν κ’ αισθήματα.

Πικρά για μας ο Πρίαμος κ’ η Εκάβη κλαίνε.