tetartos Posted June 19, 2008 Share Posted June 19, 2008 Έχει ενδιαφέρον ότι κάπου είκοσι μέτρα πριν μπω στο Sport Cafe για την συγγραφή, ζήτησα τηλεφωνικά τη βοήθεια ενός φυσικού, που μου επιβεβαίωσε το τεχνικό κομμάτι. (Έχω ένα μικρό επιστημονικό team φίλων, που όταν χρειάζεται, κάνουν τις ιδέες μου να φαίνονται λιγότερο ξεκρέμαστες στον αέρα. [...]) Αυτά σκέφτηκα όταν το έγραψα. Δεν κάθισα να το φιλοσοφήσω παραπάνω. Υπάρχουν συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας που γράφουν εστιασμένα στο επιστημονικό τους αντικείμενο. Άλλοι, πριν αρχίσουν, κάνουν εκτεταμένη βιβλιογραφική έρευνα, ακόμα και παραθέτουν στο τέλος τις παραπομπές τους σε επιστημονικές έρευνες (π.χ. Crichton). Άλλοι θεωρούν ότι σημασία έχει μόνον η ιδέα και οι δυνητικές τις επιπτώσεις. Τα τεχνικά θέματα είναι είτε αδιάφορα (στον αναγνώστη και άρα και στον συγγραφέα) ή θα αντιμετωπιστούν στο απώτερο μέλλον με τρόπους που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε τώρα. Ποια είναι η άποψή σας ως συγγραφέων ή ως αναγνωστών; Πόσο επιστημονική θα θέλατε τη φαντασία σας; Θα απορρίπτατε μια ωραία ιδέα, γιατί εμφανώς δε στέκει επιστημονικά; Θα μελετούσατε έναν επιστημονικό κλάδο για να προσδώσετε στιβαρότητα στη φαντασία σας; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted June 19, 2008 Share Posted June 19, 2008 Πόσο επιστημονική θα θέλατε τη φαντασία σας; Θα απορρίπτατε μια ωραία ιδέα, γιατί εμφανώς δε στέκει επιστημονικά; Αν με συγκινεί...στα παπάρια μου τα υπόλοιπα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted June 19, 2008 Share Posted June 19, 2008 Eξαιρετικά ενδιαφέρον το τόπικ - μπράβο Τέταρτε - και σίγουρα θα συμμετάσχω εκτενώς και με άλλα ποστς! Όμως λόγω χεριού που ακόμα πονάει θα περιοριστώ αυτή τη φορά στο να "κουοτάρω" ένα entry στο μπλογκ μου που μιλά ακριβώς γι'αυτό το θέμα. Έτσι κι αλλιώς τα ίδια ακριβώς θα έγραφα! ;) Φανταστείτε το παρακάτω: Δυο στόλοι από διαστημόπλοια παραταγμένοι στο διάστημα, έτοιμοι για πόλεμο. Ένα από τα πλοία έχει μια δαγκάνα με την οποία πιάνει έναν κομήτη. Ένα πλοίο του άλλου στόλου έχει μια άλλη δαγκάνα και έχει πιάσει έναν...Ήλιο. Ναι,έναν ήλιο! Και δίνεται το σήμα, οπότε ο κομήτης εκτοξεύεται ενάντια στον Ήλιο και η μάχη αρχίζει με κανόνια να εκπυρσοκροτούν και Ήλιους και κομήτες να εκτοξεύονται ως πυροτεχνήματα. Φανταστείτε το παρακάτω: Ο τρομερός καθηγητής κατασκευάζει ένα πύραυλο στο γκαράζ του για να πάει στο φεγγάρι με την ταχύτητα του φωτός. Σε ένα κλουβί έχει μια μαιμού, και απο τα πειράματα που έχει κάνει στη μαιμού απέδειξε πως μπορεί ένας άνθρωπος να πάει στο φεγγάρι. Μαζί του θα πάρει και έναν πιλότο, νεαρό, ζωηρό και πατριώτη. Και φτάνει η μέρα! Η οροφή του γκαράζ ανοίγει, μπαίνουν μέσα και ο πύραυλος αρχίσει να ανυψώνεται προς το φεγγάρι που μεσουρανεί. Ξαφνικά μέσα από το ξύλινο κιβώτιο όπου ο καθηγητής έχει βάλει προμήθειες, ακούγεται μια φωνή. Είναι η κόρη του καθηγητή, δαιμόνια δημοσιογράφος, που ήθελε να μάθει τι σκαρώνει ο πατέρας της. Αλλά όχι μόνο αυτό. Ήθελε να είναι και κοντά στον πιλότο.... Τα παραπάνω είναι από πραγματικά μυθιστορήματα ε.φ. της δεκαετίας του 30. Εκτός από φρικαλέα κλισέ περιέχουν και τρομακτικά επιστημονικά λάθη. Ακόμα κι αν μια δαγκάνα εκτόξευε έναν κομήτη σε έναν Ήλιο, ο κομήτης θα έκανε λιγότερη ζημιά από όσο ένα κουνούπι μέσα στην ηβική τριχοφυία ενός ανθρώπου. Ακόμα κι αν μπορούσε ένας πύραυλος να εκτοξευθεί μέσα από ένα γκαράζ - υποθέτοντας πως ο καθηγητής, ο πιλότος και η δυστυχής μαιμού φορούσαν στολές αστροναυτών και πως θα μπορούσε ένα πλοίο να φτάσει κοντά στην ταχύτητα του φωτός - η δαιμονία δημοσιογράφος θα είχε γίνει δαιμονία χαλκομανία από την τρομερή επιτάχυνση, και σίγουρα θα της ήταν πολύ δύσκολο να παίξει το ρόλο που ταίριαζε σε μια γυναίκα στα βιβλία της εποχής. Να ουρλιάζει σπαρακτικά και να κολλήσει ως βδέλλα πάνω στο στιβαρό στέρνο του πιλότου καθώς εκείνος με το ακτινοπίστολό του θα πυροβολούσε το άτυχο bug-eyed monster. Άτυχο γιατί ήταν "ανθρωποφυλόφιλο" αντί να του αρέσουν τα θηλυκά (ή έστω και τα αρσενικά, διάβολε!) του είδους του. Στο εμβρυακό στάδιο της ε.φ. ήταν πολύ λογικό η "επιστήμη" που περιείχαν τα βιβλία του είδους να είναι επιεικώς απαράδεκτη. Το ίδιο και η κοινωνιολογική πλευρά της. Η κοινωνιολογία είναι επίσης μια επιστήμη, σωστά; Σήμερα όμως έχουμε πάει στο άλλο άκρο. Επιστημονική φαντασία κατά κάποιους θεωρείται μόνο η υπό μορφή μυθιστορήματος παρουσίαση κάποιας επιστημονικής θεωρίας, κυρίως φυσικής ή ηλεκτρονικής. Οι υπόλοιπες επιστήμες θεωρούνται στην καλύτερη περίπτωση soft. Aναρωτιέμαι τελικά αν ο διαχωρισμός σε "soft" και "hard" δεν έχει να κάνει με κάποια προαιώνια συμπλέγματα που αφορούν αποκλειστικά το αρσενικό φύλο! Παρ'όλο που έγκυρα περιοδικά συχνά παρουσιάζουν νέες θεωρίες που καταρρίπτουν παλαιότερες, μερικοί επιμένουν πως για να γράψεις ε.φ. πρέπει να έχεις μάστερ στη φυσική, τη μηχανική ή την ηλεκτρονική. Παρ'όλο που μόλις τελευταία διάβασα ένα άρθρο πως τα ταξίδια στο χρόνο ΕΙΝΑΙ δυνατά, τα ταξίδια στο χρόνο θεωρούνται ταμπού πια. Παρ'όλο που συχνά-πυκνά εμφανίζονται θέσεις περί της δυνατότητας ταξιδιού με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός, και αυτό είναι πια ταμπού. Το ίδιο ισχύει και για τα παράλληλα σύμπαντα, για τις γαλαξιακές αυτοκρατορίες και άλλα γνωστά θέματα της ε.φ. Αναρωτιέμαι λοιπόν. Αν είναι έτσι τα πράγματα, τότε ε.φ. μπορούν να γράψουν μόνο οι "Ιερείς του Επιστημονισμού" και ουδείς άλλος; Ε.φ. θεωρείται μόνο οτι αναφέρεται στις "hard" επιστήμες, οπότε μια ιστορία με θέμα την κοινωνιολογία ή τη γλωσσολογία είναι, συγκαταβατικά, "soft" στην καλύτερη περίπτωση και "fantasy" στη χειρότερη; Aν ένας συγγραφέας γράψει για μια επιστήμη που απλά "ΔΕΝ" υπάρχει τώρα, και ΔΕΝ ξοδεύει το μισό βιβλίο στην προσπάθεια να εξηγήσει που "μπαίνει η κάθε βίδα" τότε ΔΕΝ γράφει ε.φ; Και σύμφωνα με ποιούς, αυτό; Κατά τους σκληροπυρηνικούς της ε.φ. οτιδήποτε δεν είναι άμεσα απτό σύμφωνα με τη τωρινή (ή μάλλον την πριν δέκα χρόνια) επιστήμη, τότε είναι fantasy, a bit of fluff, escapist fancies. Όχι "σκληρή". Λοιπόν κύριοι, ποτέ σας δε θα καταφέρετε να πιάσετε τη γοητεία ενός ταξιδιού στο χρόνο, μιας γαλαξιακής αυτοκρατορίας, μια ανθρωποειδούε εξωγήινης φυλής, της υπερφωτεινής ταχύτητας, με blueprints υπό μορφή διήγησης! Βλέπετε η ε.φ. δεν ανήκει σε κάποια ελίτ. Ξεκίνησε και τράφηκε από την φαντασία των αναγνωστών, σαν ένα λαικό είδος, και εμπνεύστηκε από την επιστήμη αλλά δεν της ανήκει. Και οι επιστήμες ξεκινούν από τα όνειρα που μας διεγείρουν την περιέργεια για τον κόσμο που βρίσκεται και έξω και μέσα μας! Αυτό το έχουν πιάσει ήδη οι συγγραφείς της fantasy. Όχι πως και κει δεν υπάρχουν κλισέ και "ιερείς" και ταμπού. Πάμπολλα. Προσωπικά όταν γράφω, προσπαθώ να είμαι όσο πιο ακριβής μπορώ σε θέματα "σκληρής" επιστήμης (νάτη πάλι αυτή η λέξη), ειδικά στην αστρονομία, ή "soft" ειδικά στη γλωσσολογία, κοινωνιολογία κλπ, αλλά η "μαγεία" δε βρίσκεται εκεί. Βρίσκεται ίσως στο να μη νιώθει ένας συγγραφέας την ανάγκη να εξηγεί κάθε λεπτομέρεια, κάθε concept σύμφωνα με το τρέχον status quo της επιστήμης. Όταν έγραφα για τη Συνοχηίδα, ένα ον που ταξιδεύει στο σύμπαν σαν το ψυχρό διάστημα να είναι το σπίτι του, ούτε θα μπορούσα, αλλά κυρίως ούτε θα ήθελα να προσπαθήσω να βρω το πως είναι δυνατόν κάτι τέτοιο σύμφωνα με την τρέχουσα επιστήμη. Βλέπετε, νιώθω λίγο ταχυδακτυλουργός. Κάνω ένα κόλπο και ίσως μαγεύω κάποιους (μπορεί μόνο τον εαυτό μου) αλλά ούτε θα εξηγήσω, ως ταχυδακτυλουργός, ούτε θέλω να ξέρω, ως θεατής πως γίνεται το κόλπο, όσο απλό ή περίπλοκο κι αν φαίνεται. Θα χαθεί η μαγεία. Θα χαθεί το "suspension of disbelief" που είναι η εκούσια "θυσία" που κάνει ο κάθε αναγνώστης όταν ανοίγει ένα βιβλίο είτε ε.φ. είτε fantasy. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted June 19, 2008 Share Posted June 19, 2008 (edited) Kαι η συνέχεια του προηγούμενου entry. (Aν τα έχετε διαβάσει στο blog μου, να κάνατε κανένα σχόλιο!! Αν δεν τα έχετε διαβάσει, ιδού η ευκαιρία). Eμφανώς ό,τι επιθυμώ στις ιστορίες που γράφω είναι αυτό που επιθυμώ και στα βιβλία ε.φ. που διαβάζω! Δηλαδή η αίσθηση του θαυμαστού, η "μαγεία" που θα με καθηλώσει την οποία προτιμώ από κάθε επιστημονική ή επιστημονικοφανή εξήγηση! Αν όμως η ακρίβεια στην επιστήμη και η "μαγεία" αυτή χορεύουν αγκαλιά, τότε πετάω και γω στα ουράνια! Ξαναδιάβαζα το προηγούμενο ποστ και ενώ εννοώ όλα όσα έγραψα, υπάρχει και μια πλευρά στην επιστημονική έρευνα και ακρίβεια για έναν επίδοξο συγγραφέα που μάλλον δεν έθιξα. Είναι η πλευρά όπου η έρευνα εξισώνεται με τη δημιουργικότητα και το "χτίσιμο κόσμων". Πριν πολλά-πολλά χρόνια όταν ήμουν 15 χρόνων περίπου, είχα γράψει μια ιστοριούλα, αντιγραφή κατά βάση του Σταρ Τρεκ, με ένα διαστημόπλοιο, το Γήινο και εξωγήινο πλήρωμά του κλπ. Κλισαρισμένη μέχρι αηδίας, αν και μπορεί να τη χρησιμοποιήσω κάποια στιγμή σε άλλη ιστορία. Οι ήρωες λοιπόν έκαναν το παρθενικό τους ταξίδι σε κάποιον πλανήτη του άστρου Βέγα. Αργότερα (το 1995) ανακαλύφθηκε πως ο Βέγας δεν έχει πλανητικό σύστημα πέρα από μια τεράστια ζώνη αστεροειδών. Μέσα στο νου μου άλλαξα το όνομα του άστρου που επισσκέφτηκαν με κάποιο άλλο. Δεν έτρεχε τίποτα. Δεν είχε σημασία για την ιστορία αν πήγαιναν στο Βέγα, η στο Ρίγγελ ή στον Βήτα του Λαγωού. Στις Μυθαστριακές ιστορίες που γράφω, - είναι όλες στο http://www.sff.gr/forums - έχει ιδιαίτερη σημασία το αστρικό σμήνος των Πλειάδων. Mια σημαντικότατη χαρακτήρας η Μίριαμ της Ωκεάνα είναι Πλειάδεια και ένα ολόκληρο, αν και ατελείωτο ακόμα, μυθιστόρημα, διαδραματίζεται σε έναν ωκεάνιο νησιωτικό κόσμο που περιστρέφεται γύρω από την Αλκυόνη των Πλειάδων. Το αστρικό αυτό σμήνος έχει αγγίξει τη φαντασία της ανθρωπότητας από πανάρχαια χρόνια, τη φαντασία των new-agers πιο πρόσφατα, και τη δική μου από πάντα. Η Μίριαμ και ο κόσμος της, όπως και ο πλανήτης Ωκεάνα είναι σημαντικό μέρος του μύθου της Μυθαστρίας. Είναι κατανοητό λοιπόν πως με απασχολούσε πολύ, όταν ξεκίνησα να γράφω την ιστορία Moonlight on Verdant God Isle, το γεγονός πως οι Πλειάδες είναι ένα αστρικό σμήνος από μερικές χιλιάδες άστρα, κάπου 430 έτη φωτός μακριά, άστρα νεαρά και πάλλευκα και τόσο λαμπρά που είναι αδύνατον να έχουν πλανήτες, εκτός ίσως σε διάπυρη μορφή, πόσο μάλλον έναν νησιωτικό κόσμο. H λάμψη τους είναι τέτοια που μια ανθρωποειδής φυλή δε θα μπορούσε να ζήσει εκεί με τίποτα. Επίσης η "ζώνη ζωής" γύρω από το καθένα από αυτά τα άστρα είναι τόσο μακρυά σε σύγκριση με τη Γήινη τροχιά (η Γη βρίσκεται φυσικά μέσα στη ζώνη ζωής του Ήλιου μας, τη ζώνη μέσα στην οποία μπορεί να αναπτυχθεί ζωή σε κατάλληλους πλανήτες) που κάθε Ωκεάνιο έτος θα ήταν πολλές φορές μεγαλύτερο από το δικό μας. Πως θα μπορούσε λοιπόν να υπάρξει μια πρακτικά ανθρώπινη φυλή στην Ωκεάνα; Είχα δυο επιλογές. Η μία ήταν η απλή. Γιατί να είναι στις Πλειάδες; Θα μπορούσα κάλλιστα να τοποθετήσω τον κόσμο αυτό κάπου αλλού. Απλό, σωστά; Λάθος! Έχει τόσο μεγάλη σημασία να είναι στις Πλειάδες η Ωκεάνα, και να είναι Πλειαδίτισσα η Μίριαμ που ξεκίνησα μια μεγάλη έρευνα, με τη βοήθεια φίλων, βιβλίων και του Ιντερνετ, ώστε να δημιουργήσω τέτοιες συνθήκες που να είναι όσο το δυνατόν πιστευτές για την ύπαρξη της Ωκεάνας στην Αλκυόνη. Από την άλλη πλευρά άρχισα να χτίζω μια ιστορία για το παρελθόν του κόσμου αυτού, που βασιζόταν βέβαια στον κύριο μύθο της Μυθαστρίας. Το χτίσιμο αυτό, το "world-building" δηλαδή, εκλογίκευσε κάπως τα πράγματα από μυθιστορηματική πλευρά, ενώ η έρευνα στην αστρονομία, στη φυσική και στα διάφορα newsgroups, ειδικά του εκπληκτικού site www.orionsarm.com άρχισαν να λύνουν κάποια από τα προβλήματα που υπήρχαν. Το αποτέλεσμα είναι να αλλάξω μεν αρκετά στοιχεία σχετικά με τη θέση της Ωκεάνας, όπως και τον πολιτισμό της, αλλά η ιστορία να παραμείνει στις Πλειάδες και να είναι αν όχι ακριβώς πειστική επιστημονικά, τουλάχιστον πιθανή! Το κέρδος μου δεν ήταν μόνο αυτό βέβαια. Ήταν ότι το σύμπαν μου, η Μυθαστρία έγινε πολύ πιο πλούσιο, πολύ πιο ενδιαφέρον, γεννήθηκαν δεκάδες προοοπτικές και λεπτομέρειες για την ιστορία στην Ωκεάνα, ο πολιτισμός της έγινε εξαιρετικά πλουσιότερος με τις αλλαγές που αναγκάστηκα να κάνω, μου ήρθαν νέες ιδέες σύμφωνα με το νέο περιβάλλον του κόσμου αυτού, δεκάδες νέα σημεία πλοκής, άνετα και χωρίς κόπο, και γενικά πέρασα υπέροχα. Όλα αυτά μόνο και μόνο επειδή είχα το κόλλημα με τις Πλειάδες και αρνήθηκα στον εαυτό μου, την εύκολη λύση (just change the fucking name) επιλέγοντας την πιο δύσκολη. Την έρευνα! Έχω την εντύπωση πως το ίδιο θα ίσχυε και σε μια πιο φάντασυ ιστορία. Η εύκολη λύση ίσως θα ήταν ίσως ένα "θεικό ξόρκι". Ένα deus ex machina! Η δύσκολη όμως θα ήταν επίσης μια έρευνα, εκνευριστική και βαρετή μερικές φορές, που όμως θα ανάδευε τη φαιά ουσία του συγγραφέα για κάτι καλύτερο! Και οι προοπτικές που ανοίγονται έτσι είναι κάτι απίστευτο. Edited June 19, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted June 19, 2008 Share Posted June 19, 2008 Θα εκφράσω την ταπεινή μου άποψη ως αναγνώστης που σίγουρα είμαι. Είναι καλό όταν γράφει κάποιος κάτι στο χώρο της εφ να έχει κάνει μια μικρή έρευνα πάνω σε κάτι που είναι σημαντικό για την ίδια την ιστορία. Και αυτό γιατί ο αναγνώστης όσο άσχετος και να είναι με το θέμα μπορεί εύκολα να καταλάβει βασικές αδυναμίες στο κείμενο και ίσως, λέω ίσως, ξενερώσει. Από την άλλη όμως το να παραθέτει κανείς ένα πλήθος λεπτομερειών για το κάθε τι που υπάρχει στην ιστορία πιστεύω πως καταντάει μονότονο, κουραστικό, χυδαία επίδειξη γνώσης και έρευνας και πολλές φορές μπορεί να οδηγήσει στο κλείσιμο του βιβλίου πράγμα που απεύχεται κάθε σοβαρός συγγραφέας. Ο καλός συγγραφέας κάνει την έρευνα του και κρίνει τι είναι πραγματικά χρήσιμο να αναφερθεί και τι κάνει τελικά καλό στην ιστορία του. Έχω διαβάσει τόσο κουραστικά βιβλία με ιστορία για διήγημα και πλήθος λέξεων πάνω από 100000. Το αποτέλεσμα προσωπικά για μένα είναι για κλάματα. Πολλές φορές κάποιοι προσπαθούν να πείσουν πως ξέρουν να γράφουν κάνοντας εξονυχιστική έρευνα για το κάθε τι. Σε αυτήν την περίπτωση γράψε ένα δοκίμιο*. Άσε άλλους ,που ξέρουν να δημιουργούν κόσμους - εικόνες και να τους τοποθετούν με μαεστρία στο μυαλό άλλων ανθρώπων, να καλύψουν το χώρο της λογοτεχνίας γενικότερης ή εφ. * δοκίμιο το [δo<k>ímio] : φιλολογικό, επιστημονικό ή κριτικό κείμενο, με περιορισμένη έκταση, που πραγματεύεται ένα συγκεκριμένο θέμα χωρίς όμως να το εξαντλεί σε πλάτος και σε βάθος: Λογοτεχνικό / ιστορικό / φιλοσοφικό ~. [λόγ. δοκιμ(ή) -ιον μτφρδ. γαλλ. essai (διαφ. το αρχ. δοκιμεῖον (ελνστ. δοκίμιον) `τρόπος ελέγχου΄)] Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted June 19, 2008 Share Posted June 19, 2008 Και αυτό γιατί ο αναγνώστης όσο άσχετος και να είναι με το θέμα μπορεί εύκολα να καταλάβει βασικές αδυναμίες στο κείμενο και ίσως, λέω ίσως, ξενερώσει. να συμπληρώσω εδώ ότι πολλές φορές μπορεί ο αναγνώστης και όχι γνώστης του θέματος να θεωρήσει τις ιδέες του συγγραφέα ως πραγματικά επιστημονικά γεγονότα. Η δική μου άποψη είναι ότι θα πρέπει να υπάρχει μια δόση αλήθειας στα εφ που γράφονται όταν αναφέρονται στο δικό μας κόσμο. Αν αναφέρονται σε φανταστικούς κόσμους τότε δεν έχει και νόημα να είναι αυτά αληθινά. Θα ήθελα να αναφέρω εδώ τον Ιούλιο Βέρν που τόσο εντύπωση μας είχε κάνει όταν είμασταν παιδιά, το γεγονός ότι φαντάστηκε πράγματα που αργότερα έγιναν πραγματικότητα. Κάπου έπεσε στην αντίληψή μου ότι ο Βερν έκανε παρέα με επιστήμονες της εποχής, οπότε είχε ιδέα για το τι μέλλει γενέσθαι στην επιστήμη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted June 19, 2008 Share Posted June 19, 2008 Θα ήταν άτοπη σήμερα μια κινηματογραφική μεταφορά του "Από τη Γη στη Σελήνη" του Βερν; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted June 19, 2008 Author Share Posted June 19, 2008 Θα ήταν άτοπη σήμερα μια κινηματογραφική μεταφορά του "Από τη Γη στη Σελήνη" του Βερν; Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση! Αν της αφαιρέσεις το διάσημο όνομα, πιστεύεις ότι θα πουλούσε; Θα ονομαζότανε επιστημονική φαντασία; Αν ναι, τι είναι αυτό που θα την έκανε επιτυχημένη; Αν όχι, τι είναι αυτό που θα της έλειπε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted June 19, 2008 Share Posted June 19, 2008 Θα ήταν άτοπη σήμερα μια κινηματογραφική μεταφορά του "Από τη Γη στη Σελήνη" του Βερν; Κάθε άλλο αλλά όχι σαν τον Γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted June 19, 2008 Share Posted June 19, 2008 Πάντως επιστημονική φαντασία δεν θα ήταν. Κάτι σε ιστορικό μυθιστόρημα μου κάνει Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted June 19, 2008 Share Posted June 19, 2008 Fantasy θα ήταν. Space fantasy ή κάτι παρόμοιο, imho. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted June 20, 2008 Share Posted June 20, 2008 Τέταρτε, το θέμα που θίγεις είναι μακράν το πιο ενδιαφέρον που έχω δει μέχρι τώρα στο sff. Το βλέπω από δύο οπτικές γωνίες. Πόσο επιστημονική πρέπει να είναι η φαντασία μας; Πόσο φανταστική πρέπει να επιτρέψουμε να γίνει η επιστήμη μας; Είναι τόσο καταπληκτικά πολυδιάστατο. Σίγουρα δεν μπορεί να υπάρχει μεγάλη ελευθερία φαντασίας στις ιστορικές πηγές, (Και όμως πολλές φορές όταν ελευθεριάζεις συγκινείς το κοινό με μία καινούρια οπτική γωνία (κώδικας Ντα Βίντσι)). Σίγουρα δεν μπορείς να χρησιμοποιείς ελεύθερα τις βιβλιογραφικές πηγές (και όμως πόσα φαντασική μπορεί να είναι η ερμηνεία τους όταν το κοινό που απευθύνεσαι κατά πάσα πιθανότητα δεν ξέρει σε τι αναφέρεσαι;). Σίγουρα η επιστημονική γνώση που βασίζεσαι πρέπει να είναι τεκμιριωμένη (αλλά τότε τι ακριβώς επιστημονική φαντασία γράφεις; Μήπως η επιστημονική γνώση είναι πεπερασμένη;). Σίγουρα η περιγραφή της τεχνολογίας πρέπει να είναι αντικειμενική και λογική (ποιας τεχνολογίας όμως αυτής που ήδη έχεις ελευθεριάσει κατασκευάζοντάς την; Μήπως αυτοί που θα το διαβάσουν είναι μηχανολόγοι μηχανικοί του μέλλοντος;). Σε τι κοινό απευθυνόμαστε ακριβώς; Και πόση γνώση αυτού του ζητήματος μπορείς να έχεις όταν αρχίζεις να γράφεις (και άρα αυτός που απευθύνεσαι είναι κατά βάση ο εαυτός σου); Ειλικρινά δεν ξέρω πως ακριβώς να το αντιμετωπίσω το θέμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted June 20, 2008 Share Posted June 20, 2008 Ειλικρινά δεν ξέρω πως ακριβώς να το αντιμετωπίσω το θέμα. Μια ιδέα θα ήταν να διαβάσεις πρώτα αρκετά βιβλία ε.φ. από όλα τα "υποείδη" της, ώστε να έχεις μια γενική άποψη για το είδος. Έχει βλέπεις "ιστορία" σχεδόν 100 χρόνων ήδη, και στην Ελλάδα 40 ή και παραπάνω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted June 20, 2008 Share Posted June 20, 2008 Μια ιδέα θα ήταν να διαβάσεις πρώτα αρκετά βιβλία ε.φ. από όλα τα "υποείδη" της, ώστε να έχεις μια γενική άποψη για το είδος. Έχει βλέπεις "ιστορία" σχεδόν 100 χρόνων ήδη, και στην Ελλάδα 40 ή και παραπάνω. Ευχαριστώ για τη συμβουλή. Όταν θα αφήσω τον Προυστ θα την ακολουθήσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted June 20, 2008 Share Posted June 20, 2008 (edited) Ευχαριστώ για τη συμβουλή. Όταν θα αφήσω τον Προυστ θα την ακολουθήσω. Όμορφα! Και παρεμπιπτόντως, θα σου χρησίμευε περισσότερο να διάβαζες Henry David Thoreau (τον οποίο προτιμώ από τον Proust), αν θέλεις να γράψεις ε.φ. παρά Marcel Proust, μια που ο Thoreau διδασκόταν στα Αμερικανικά, και όχι μόνο, γυμνάσια και κολλέγια (και σήμερα διδάσκεται) και σαν μέλος του κινήματος των Υπερβατιστών (που βασίζονταν αρχικά στη φιλοσοφία του Immanuel Kant) είχαν επιρεάσει, ακούσια ή εκούσια, αρκετούς από τους κλασσικούς συγγραφείς ε.φ ειδικά των 60ς αλλά και παλαιότερους. Oι συγγραφείς αυτοί είχαν έρθει σε επαφή με τα έργα του Thoreau σαν γυμνασιόπαιδες ή κολλεγιόπαιδες, και αρκετές ιδέες του τις είχαν εφαρμόσει αργότερα στα έργα τους. Σημειωτέον δε πως και ο Proust είχε επηρεαστεί από τον Τhoreau, όπως και ο Gene Roddenberry που έφτιαξε το Σταρ Τρεκ, προσαρμόζοντας τη φιλοσοφία του Thoreau και των ανθρωπιστών με ένα τρόπο που ναι μεν διέδιδε το γνωστό "simplify, simplify" του Thoreau αλλά δεν απέκλειε το ρόλο της τεχνολογίας. Ίσως γι'αυτό η τεχνολογία είχε και έχει τόσο μεγάλη σημασία στην ε.φ. και ενυπάρχει ακόμα και στις ουτοπίες και δυστοπίες. O αρχικός "σκοπός" της δεν ήταν να κάνει τη ζωή πιο περίπλοκη αλλά πιο απλή. O υπερβατισμός του Thoreau και άλλων είναι εμφανής στην ε.φ. είτε είναι "σκληρή" είτε όχι, από πολύ παλιά όπως π.χ. σε αρκετά έργα του Stapledon ή του Van Vogt, οι οποίοι ήταν συχνά "ασαφείς" όσον αφορά στο πόσο "ακριβής" ήταν η "σκληρή" επιστήμη στις ιστορίες τους, αλλά πολύ σαφείς σε άλλες επιστήμες όπως η ανθρωπολογία ή η κοινωνιολογία. Το αναφέρω αυτό μια που το τόπικ σχετίζεται με την "επιστήμη" στην ε.φ. αλλά "επιστήμες" υπάρχουν πολλών ειδών, όπως όλοι ξέρουμε. ;) Διάβασε Thoreau λοιπόν, αγαπητέ dreamwhisperer (μαζί με καλά έργα του είδους) και θα καταλάβεις περισσότερα για την ε.φ. Edited June 20, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted June 20, 2008 Share Posted June 20, 2008 Ευχαριστώ αγαπητέ Dain για το αυτόκλητο μάθημα (το σκοπό του οποίου ακόμα αγνοώ). Επίσης ευχαριστώ για τη συμβουλή σου για το πως να γράψω αν ποτέ θελήσω να εκδοθώ (ουπς αυτό συνέβη ήδη). Επίσης ευχαριστώ για την ευχάριστη ανάλυση γνώσεων, καλό είναι πάντοτε να μαθαίνεις, έστω και όντας ταπεινός (όπως και εγώ). Τέλος θα προσπαθήσω να ακολουθήσω τις συμβουλές σου, όσο δύσκολο και αν μου είναι, λόγω ταπεινότητας του IQ. Βεβαίως όπως αναγνώρισες τα τελευταία post δεν είχαν καμία σχέση με το τόσο ωραίο topic που άνοιξε ο Τέταρτος. Την επόμενη φορά, αν συμμετάσχω σε μία κουβέντα, μπορείς να με περάσεις από ένα ωραίο Quiz γνώσεων (φυσικά πάντοτε με τον όρο του vise versa), οπότε να διαπιστώσεις και μόνος σου την αρτιότητά μου για έκφραση γνώσης. Και πάλι ευχαριστώ για την ευλογία των γνώσεών σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted June 20, 2008 Share Posted June 20, 2008 (edited) Ευχαριστώ αγαπητέ Dain για το αυτόκλητο μάθημα (το σκοπό του οποίου ακόμα αγνοώ). Δεν σου κάνω μάθημα. Για τα μαθήματά μου πληρώνομαι. Δεν υπάρχει "σκοπός". Είσαι σε φορουμ και συζητάς με άλλους. That's all. Επίσης ευχαριστώ για τη συμβουλή σου για το πως να γράψω αν ποτέ θελήσω να εκδοθώ (ουπς αυτό συνέβη ήδη). Είπα "για να γράψεις ε.φ.". Διάβασε ξανά το ποστ μου. Σίγουρα δεν είναι ανάγκη να διαβάσει κανείς Proust για να εκδοθεί, no? Επίσης ευχαριστώ για την ευχάριστη ανάλυση γνώσεων, καλό είναι πάντοτε να μαθαίνεις, έστω και όντας ταπεινός (όπως και εγώ). Δεν είναι ανάλυση γνώσεων, είναι συζήτηση. Τέλος θα προσπαθήσω να ακολουθήσω τις συμβουλές σου, όσο δύσκολο και αν μου είναι, λόγω ταπεινότητας του IQ. Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Υπάρχουν εκατοντάδες τόπικς στο φόρουμ που αναφέρονται σε καλά, και διαθέσιμα, βιβλία ε.φ. Αλλά και σε ένα βιβλιοπωλείο να πας, όπως η Καντάθ ας πούμε, και ρωτήσεις, θα σου προτείνουν με χαρά τους κάποια. Όσο για τα έργα του Τhoreau υπάρχουν δωρεάν στο Ιντερνετ. Βεβαίως όπως αναγνώρισες τα τελευταία post δεν είχαν καμία σχέση με το τόσο ωραίο topic που άνοιξε ο Τέταρτος. Την επόμενη φορά, αν συμμετάσχω σε μία κουβέντα, μπορείς να με περάσεις από ένα ωραίο Quiz γνώσεων (φυσικά πάντοτε με τον όρο του vise versa), οπότε να διαπιστώσεις και μόνος σου την αρτιότητά μου για έκφραση γνώσης. Kαι για τα κουιζ πληρώνομαι. Όσο για τα ποστς, το τελευταίο δικό μου είχε σχέση άμεση με το θέμα του τόπικ. Συνέδεσα νομίζω κάποια πράγματα περί επιστήμης στη φαντασία. Και πάλι ευχαριστώ για την ευλογία των γνώσεών σου. Και γω ευχαριστώ για την ευκαιρία να γίνει μια καλή συζήτηση. Εξ άλλου είναι πάντα ευχάριστο να δείχνεις πόσο πλουσια είναι η λογοτεχνία της ε.φ. σε έναν (κατά δική σου παραδοχή) αρχάριο (είτε έχει εκδόσει ένα βιβλίο εκτός επιστημονικής φαντασίας, είτε όχι). Άλλο ένα μπράβο λοιπόν στον Τέταρτο που άνοιξε το τόπικ. Και μη σε ενοχλεί η λέξη αρχάριος. Όλοι είμαστε αρχάριοι σε κάτι. Ουδείς παντογνώστης! Edited June 20, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted June 20, 2008 Share Posted June 20, 2008 (edited) Είχα γράψει μία απάντηση, αλλά τελικά κατάλαβα ότι Παρασκευή Βράδυ δεν αξίζει τον κόπο. Καλή διασκέδαση. Edited June 20, 2008 by dreamwhisperer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted June 20, 2008 Share Posted June 20, 2008 (edited) Η έννοια του μικρόκοσμου είναι μία πολύ περίεργη υπόθεση. Βρίσκεσαι μέσα στο μικρόκοσμό σου. Οι συγκρίσεις που κάνεις είναι μέσα στα πλαίσια πολύ περιορισμένων δεδομένων. Σαν ένα μικρό παιδάκι κλεισμένο μία ζωή στο δωμάτιό του. Το κρεβάτι του του φαίνεται τεράστιο. Τα παιχνίδια του άπειρα. Η μαμά του είναι η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο. Ο μπαμπάς του, ένας υπερήρωας. Μιλάει με τον εαυτό του και νιώθει νικητής. Μιλάει με τον τοίχο και πάλι βρίσκει τον εαυτό του ιδιοφυϊα. Ξαφνικά η πόρτα του δωματίου ανοίγει. Ο ήλιος είναι πιο δυνατός από τη λάμπα. Και τότε το παιδάκι κατάλαβε... Ναι, ο κόσμος είναι μεγαλύτερος από το δωμάτιό του. Τελικά είχε κάνει σε πολλά λάθος. Δεν ξέρω τι σχέση έχει το ποστ σου με το θέμα του τόπικ, αλλά έχεις απόλυτο δίκιο! Μάλιστα εκπλήσσομαι μπορώ να πω από το πόσο καθαρά διαπίστωσες κάποια πράγματα και αν σε βοήθησα να τα διαπιστώσεις, χαίρομαι πολύ. Θα δεις πως διαβάζοντας καλά έργα ε.φ. θα διαπιστώσεις πολύ περισσότερα! Αυτό στο εγγυώμαι. Όσο για το μικρόκοσμο-μακρόκοσμο, προτιμώ την ερμηνεία των fractals. Πίσω στο τόπικ τώρα: Τελικά διαπιστώνω πως τα έργα ε.φ. που μ'αρέσουν περισσότερο είναι αυτά στα οποία η επιστήμη είναι ακριβής - όταν μιλάμε για θετικές επιστήμες - αλλά που δεν "καπελώνει" το βιβλίο. Συνήθως αυτό το καπέλωμα κάνει πολλά έργα να γίνονται παρωχημένα μετά από λίγες δεκαετίες ή και λίγα χρόνια. Αντίθετα υπάρχουν μερικά συγκλονιστικά έργα όπου τα επιστημονικά στοιχεία είναι τόσο έξυπνα "κεντημένα" μέσα στο όλο έργο, και τα υπόλοιπα συνθετικά στοιχεία του τόσο..."αιώνια", που καμμιά φορά είναι πολύ δύσκολο να διαπιστώσει/μαντέψει κανείς πότε γράφτηκε ένα βιβλίο (αν δεν ξέρει πότε έζησε ο συγγραφέας βέβαια). Mερικοί συγγραφείς που μου έρχονται στο νου και το έχουν κατορθώσει αυτό είναι ο Lem, ο Cordwainer Smith, ο Stapledon και ο Dick. Edit: Oops. Προφανώς η απάντηση που έσβησες επιζεί αυτούσια μέσα στη δική μου. Είδες που κάτι έλεγα για fractals? Edited June 20, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted June 20, 2008 Share Posted June 20, 2008 Δεν ξέρω τι σχέση έχει το ποστ σου με το θέμα του τόπικ, αλλά έχεις απόλυτο δίκιο! Μάλιστα εκπλήσσομαι μπορώ να πω από το πόσο καθαρά διαπίστωσες κάποια πράγματα και αν σε βοήθησα να τα διαπιστώσεις, χαίρομαι πολύ. Θα δεις πως διαβάζοντας καλά έργα ε.φ. θα διαπιστώσεις πολύ περισσότερα! Αυτό στο εγγυώμαι. Με βοήθησες πάρα πολύ Dain, αν και το post μου είχε σβηστεί... Αλλά προφανώς δεν έχεις σκοπό να το αφήσεις το θέμα και να πας να διασκεδάσεις. Εγώ πάντως και πάλι σου εύχομαι, καλή διασκέδαση (όπως τη βρίσκει κανείς...). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted June 20, 2008 Share Posted June 20, 2008 (edited) Με βοήθησες πάρα πολύ Dain, αν και το post μου είχε σβηστεί... Αλλά προφανώς δεν έχεις σκοπό να το αφήσεις το θέμα και να πας να διασκεδάσεις. Εγώ πάντως και πάλι σου εύχομαι, καλή διασκέδαση (όπως τη βρίσκει κανείς...). Ήδη διασκεδάζω πολύ συζητώντας με άλλους για ένα ενδιαφέρον θέμα, εδώ στο φορουμ μας. Γι'αυτό και έχω πει τόσα μπράβο στον Τέταρτο που το άνοιξε. Edited June 20, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted June 20, 2008 Share Posted June 20, 2008 Ήδη διασκεδάζω πολύ συζητώντας με άλλους για ένα ενδιαφέρον θέμα, εδώ στο φορουμ μας. Γι'αυτό και έχω πει τόσα μπράβο στον Τέταρτο που το άνοιξε. Σου είπα όπως τη βρίσκει ο καθένας... Επειδή δεν έχω το άγχος της τελευταίας λέξης σου αφήνω την τιμή, γιατί πρέπει να βγω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted June 20, 2008 Share Posted June 20, 2008 (edited) Σου είπα όπως τη βρίσκει ο καθένας... Επειδή δεν έχω το άγχος της τελευταίας λέξης σου αφήνω την τιμή, γιατί πρέπει να βγω. Right! (Δεν το έπιασα αυτό με την τελευταία λέξη αλλά δεν πειράζει. Το τόπικ παραμένει ανοιχτό, έτσι κι αλλιώς). Anyways, έχει διαβάσει κανείς τις ιστορίες στην Instrumentality of Mankind του Cordwainer Smith? Εκεί θα δει την επιστήμη σε διάστημα χιλιάδων ετών να συνδυάζεται με δυνατούς χαρακτήρες και μια ολόκληρη φιλοσοφία και κοσμοπλασία, όπου είναι όντως δύσκολο να μαντέψει ο αναγνώστης πότε γράφτηκαν οι ιστορίες αυτές. Θα μπορούσε κανείς να τις κατατάξει μέχρι και να έχουν γραφτεί σήμερα! Edited June 20, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted June 21, 2008 Share Posted June 21, 2008 Να πω κι εγώ η άσχετη? "Ενοχλώ? Δεν ενοχλώ? Όχι άμα ενοχλώ να μου πείτε..." (Παπαγιαννόπουλος, Δις Διευθυντής) Εμένα άμα το έχει παρακουράσει ο άλλος με την αληθινή επιστήμη (αυτό που περιγράφει ο Διονύσης ως καπέλωμα από πάνω) δε μου αρέσει το βιβλίο. Δηλαδή, για να είμαι ειλικρινής, παρόλο που μου αρέσει ο Ντικ, σε πολλά σημεία με κουράζει πολύ. Αυτός είναι μάλλον και ο βασικότερος λόγος για τον οποίο δε διαβάζω ιδιαίτερα εφ -καλά οκ η σωστή φράση είναι "έχω διαβάσει ελάχιστη εφ" Κι όχι μόνο για τα -ας τα πούμε- θετικά επιτεύγματα, και τα κοινωνιολογικά της Λεγκέν κάποιες φορές, αν και πολύ λιγότερο, εξίσου με κουράζουν. Τα θέλω μέσα στο βιβλίο μέχρι εκεί ακριβώς που δε μου καταστρέφουν το παραμύθι, όταν αρχίσουν να μου το καταστρέφουν θέλω να μην είναι εκεί απλά ή να είναι λάθος, δε με ενδιαφέρει καθόλου αν είναι λάθος ή σωστά όταν μιλάμε για μυθοπλασία και δε βρίσκω και κανένα νόημα σε αυτό που λέμε "μπορεί ο τάδε να αποδειχτεί προφήτης". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted June 21, 2008 Share Posted June 21, 2008 Τα θέλω μέσα στο βιβλίο μέχρι εκεί ακριβώς που δε μου καταστρέφουν το παραμύθι Εδώ θα συμφωνήσω απόλυτα. Αν κάποιος θέλει να μάθει πως ακριβώς λειτουργεί ο φούρνος μικροκυμάτων (10 σελ.) στον οποίο ψήθηκε ο κακός, τότε ας "read the f****** manual". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.