Write off #34 (Guardian of the RuneRing #2 vs Guardian of the RuneRing #1

[DinoHajiyorgi]

Στην ταινία Lord of the Rings: Fellowship of the Ring, υπάρχει εκείνη η σκηνή που τα χόμπιτ ανάβοντας φωτιά τραβούν την προσοχή των Νάζγκουλ. Αναγκάζονται να υποχωρήσουν στα χαλάσματα για να αμυνθούν, ο Φρόντο κάνει το λάθος να φορέσει το δαχτυλίδι για να γίνει αόρατος, τραβώντας την προσοχή του πρώτου Νάζγκουλ που τον τραυματίζει σοβαρά. Η κατάσταση σώζεται με την εμφάνιση του Άραγκορν.

 

Όλη μας η συναισθηματική φόρτιση, η συγκίνηση και η αγωνία που νιώθουμε παρακολουθώντας αυτή τη σκηνή σχετίζεται με όλα όσα προηγήθηκαν μέχρι εκείνη τη στιγμή. Για τον ίδιο λόγο ενθουσιαζόμαστε και με την σωτήρια εμφάνιση του Άραγκορν.

 

Φανταστείτε τώρα να δείτε ξεκομμένη και από μόνη της αυτή τη σκηνή, χωρίς να γνωρίζετε τίποτα άλλο για το Lord of the Rings. Εγώ προσωπικά θα έβλεπα τη σκηνή ψύχραιμος, θα πρόσεχα μουσική, μοντάζ, εφέ, οι χαρακτήρες δεν θα με αφορούσαν. Ούτε καν ποιος θα νικούσε.

 

Αυτό προσπάθησα να εξηγήσω στο προηγούμενο ποστ. Πολλοί με δικαίωσαν με την κριτική τους, καθώς μιλούσαν για τα δύο διηγήματα σαν διαιτητές σε αγώνα σπορ που έκριναν τα σημεία.

 

Άλλοι είπαν πως τα διηγήματα θα φανούν καλύτερα όταν θα μπουν σε μεγαλύτερο πλαίσιο. Τότε γιατί να μην ανήκουν από την αρχή εκεί; Είναι τόσο δύσκολο να γραφεί μια fantasy ιστορία που το νόημα της να περικλείεται μέσα στον αριθμό λέξεων του διαγωνισμού; Γιατί στα fantasy διηγήματα θα παίρνουμε πάντα απόσπασμα από μεγαλύτερο μυθιστόρημα;

 

Πάντως θα σας πω το εξής. Ο ενθουσιασμός που ξεσήκωσαν οι δύο συμμετοχές με έβαλε σε σκέψεις και διάβασα ξανά τα δύο διηγήματα – και ανάγκασα τον εαυτό μου να τα δει στο μεγαλύτερο τους πλαίσιο. Όντως, η ιστορία με το δέντρο μου άρεσε περισσότερο, και αν το εν λόγω διήγημα έπασχε από ψήφους ίσως να έμπαινα στον πειρασμό να βοηθήσω. Ο νικητής όμως δεν με είχε ανάγκη και δεν ψήφισα για λόγους αρχής.

 

Το λέω ξανά: Φτάνει με τα fantasy αποσπάσματα, θέλω ολοκληρωμένα fantasy διηγήματα. Τόσο δύσκολο είναι;

[kitsos]

Το λέω ξανά: Φτάνει με τα fantasy αποσπάσματα, θέλω ολοκληρωμένα fantasy διηγήματα. Τόσο δύσκολο είναι;

Δεν νομίζω πως αυτό είναι τόσο δύσκολο. Πιστεύω όμως ότι για να γράψεις μια ολοκληρωμένη φάντασυ ιστορία θα πρέπει ενδεχομένως να φτάσεις πολύ κοντά στο ανώτερο όριο λέξεων και σε πολλές περιπτώσεις να το ξεπεράσεις. Στον συγκεκριμένο διαγωνισμό ήταν φανερό ότι τα παιδιά ήθελαν να χτυπηθούν κοντά στο χαμηλό όριο και αυτό είναι κάτι που τηρήθηκε πιστά και από τους δύο. Με αυτό το πλήθος λέξεων ίσως είναι ακατόρθωτο να γράψεις κάτι ολοκληρωμένο ακόμη και όταν η ιδέα είναι δική σου. Φαντάσου τώρα που ο πρόλογος ήταν ξένος πόσο δύσκολο είναι να γίνει κάτι τέτοιο.

[DinoHajiyorgi]

Με αυτό το πλήθος λέξεων ίσως είναι ακατόρθωτο να γράψεις κάτι ολοκληρωμένο ακόμη και όταν η ιδέα είναι δική σου. Φαντάσου τώρα που ο πρόλογος ήταν ξένος πόσο δύσκολο είναι να γίνει κάτι τέτοιο.

 

Sorry, φταίω να πω πως το έκανα με τον Αρπιστή; Όταν το Write-Off των Nienor και Trillian πήγε άκλαυτο, πήρα την εισαγωγή της Naroualis και έκανα ακριβώς αυτό.

 

Κι αν δεν πείθω, εγώ που είμαι κυρίως της επιστημονικής φαντασίας, θα καλοδεχόμουν την ευκαιρία και την πρόκληση να το εφαρμόσω, όπως και όποτε θα το θέλατε.

[kitsos]

Ο Αρπιστής, καλέ μου φίλε, είναι 2651 λέξεις άρα κοντά στο ανώτατο όριο λέξεων και έχει πάνω από χίλιες λέξεις διαφορά με τις ιστορίες των Guardians. Χαίρομαι που επιβεβαιώνεις αυτά που υποστηρίζω στο προηγούμενο ποστ.

[DinoHajiyorgi]

Ο Αρπιστής, καλέ μου φίλε, είναι 2651 λέξεις άρα κοντά στο ανώτατο όριο λέξεων και έχει πάνω από χίλιες λέξεις διαφορά με τις ιστορίες των Guardians. Χαίρομαι που επιβεβαιώνεις αυτά που υποστηρίζω στο προηγούμενο ποστ.

 

Ε, αν οι Guardians είχαν το δικαίωμα να γράψουν κάτι που έφτανε στις 3000 λέξεις, ας το έκαναν.

 

Τέσπα, σε πόσες λέξεις θα ήθελες να γράψω κάτι σε ολοκληρωμένο διήγημα fantasy για να αποδείξω με έργα αυτά που λέει το στόμα μου; :tongue:

[kitsos]

Δεν αμφισβήτησα ποτέ τις ικανότητες σου. Άλλωστε το ξέρεις και ο ίδιος πως είσαι ένας από τους αγαπημένους μου εντός σφφ συγγραφείς. Τώρα εάν επιθυμείς να γράψεις κάτι καινούριο και ολοκληρωμένο για να απολαύσουμε και ‘μεις είσαι ελεύθερος να το κάνεις προσπαθώντας παράλληλα να μείνεις κοντά στις 1000 με 1500 λέξεις. Είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρεις αλλά θέλω να διαβάσω κάτι καλό αυτόν τον καιρό και μου φαίνεται πως έχω την ευκαιρία μου.

[mariposa]

Βλέπω γάντια στον δρόμο ή με γελούν τα μάτια μου;

[DinoHajiyorgi]

Βλέπω γάντια στον δρόμο ή με γελούν τα μάτια μου;

 

Σιδηρόπλεκτα.

 

Πάντοτε με respect προς τους Guardians. Απλά θα γούσταρα ένα all fantasy challenge!

[Ivan Gig Nth Yuk]

Περισσότερο σαν απορία να το θέσω, Ντίνο, γιατί με έχεις μπερδέψει. Τί το ανολοκλήρωτο είχαν οι ιστορίες; Νομίζω ότι και οι δυο είναι τουλάχιστον ολοκληρωμένες. Υπάρχει ένα background που έθεσε ο kitsos με την εισαγωγή, αλλά δε βλέπω κάποιο κενό ή κάποιο μέρος της ιστορίας χωρίς να φτάνει στο τέλος. Ούτε καμιά απορία μένει αναπάντητη. Πού η αποσπασματικότητα;

[kitsos]

Εδώ θα συμφωνήσω με τον Guardian 2. Όσο για το all fantasy challenge, θα μπορούσαμε να κάνουμε έναν έκτακτο διαγωνισμό με σπαθιά μάγους μάγισσες ξόρκια δράκους και πριγκηπέσες.

Πιστεύω πως θα είχε μεγάλη συμμετοχή και τεράστια επιτυχία.

 

 

 

Και εάν όλα πάνε καλά κάνουμε και τον αντίστοιχο εφ.

[unihelper]

και οι δυο συμμετοχές έχουν ακριβώς 1500 λέξεις. τυχαίο? το δίκο είναι ο DinoHajiyiorgi να γράψει μια ιστορία με την ίδια εισαγωγή και μέγεθος ακριβώς 1500 λέξεις

Edited August 22, 2008 by unihelper

[kitsos]

και οι δυο συμμετοχές έχουν ακριβώς 1500 λέξεις. τυχαίο? το δίκο είναι ο DinoHajiyiorgi να γράψει μια ιστορία με την ίδια εισαγωγή και μέγεθος ακριβώς 1500 λέξεις

Καθόλου τυχαίο. Τα παιδιά είχαν ξεκαθαρίσει πως ήθελαν να αναμετρηθούν με τους ίδιους όρους ακόμη και στο πλήθος των λέξεων. Νομίζω πως τα κατάφεραν.

[DinoHajiyorgi]

Περισσότερο σαν απορία να το θέσω, Ντίνο, γιατί με έχεις μπερδέψει. Τί το ανολοκλήρωτο είχαν οι ιστορίες; Νομίζω ότι και οι δυο είναι τουλάχιστον ολοκληρωμένες. Υπάρχει ένα background που έθεσε ο kitsos με την εισαγωγή, αλλά δε βλέπω κάποιο κενό ή κάποιο μέρος της ιστορίας χωρίς να φτάνει στο τέλος. Ούτε καμιά απορία μένει αναπάντητη. Πού η αποσπασματικότητα;

 

Είμαι ίσως δύσκολος, και αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι λεπτομέρειες, θα το θέσω όμως έτσι:

 

Μου λες π.χ. ότι δύο χαρακτήρες ξεκίνησαν να σκοτώσουν ένα τέρας. Και περιληπτικά αναφέρεις ότι κάποιος βασιλιάς έδωσε αυτή την αποστολή στον πρώτο και πως άν δεν πετύχουν θα καταστραφεί το βασίλειο. Εφόσον δεν το "έζησα" αυτό το βασίλειο, εφόσον δεν "γνώρισα" αυτόν τον βασιλιά, δεν με συγκινεί η επιτυχία ή όχι της αποστολής.

 

Μου λες π.χ. πως ο δεύτερος ζηλεύει, εποφθαλμιά, τη θέση του πρώτου. Θα αγωνιώ μη κάνει κάποια στραβή ο δεύτερος σε βάρος του πρώτου; Δεν το νομίζω. Μόλις τους γνώρισα και ξέρω ποιος είναι καλός και ποιος κακός από τα καρτελάκια που έχεις βάλει στο μέτωπο τους. Δεν τους έζησα για να νομίσω πως είμαι εγώ αυτός που συμπέρανα τη φύση τους. Που χαρίζει την αληθινή αγωνία στην παρακολούθηση της δράσης.

 

Αν όμως στενέψεις την εστίαση, πας σε κάποιον απλό πολεμιστή που αναρωτιέται αν θα επιζήσει της σύγκρουσης με το τέρας και αν θα μπορέσει να αντικρίσει το αγέννητο παιδί του, χραπ, με έχεις από τα παπάρια.

 

ΠΡΟΣΟΧΗ, για να καταλαβαίνουμε τι λέω. Αυτό που γράψατε είναι μια χαρά, για περίληψη νουβέλας όμως. Όταν σας λένε γράψτε 1500 λέξεις θα πρέπει να σκέπτεστε μικρά, και όχι επικά. Για να βγαίνει και να διαβάζεται σαν ολοκληρωμένο, και όχι όλοι να λένε "να δούμε τη συνέχεια" ή "δώστε μας και την μεγάλη εκδοχή." Αυτό μόνο είπα.

[DinoHajiyorgi]

Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΡΑΝΤ ΖΕΙ ΞΑΝΑ...

 

Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ

 

Διήγημα του DinoHajiyorgi με την εισαγωγή του kitsos.

 

Στις 1951 λέξεις, εδώ το λινκ.

Edited August 24, 2008 by DinoHajiyorgi

[unihelper]

Είμαι ίσως δύσκολος, και αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι λεπτομέρειες, θα το θέσω όμως έτσι:

 

Μου λες π.χ. ότι δύο χαρακτήρες ξεκίνησαν να σκοτώσουν ένα τέρας. Και περιληπτικά αναφέρεις ότι κάποιος βασιλιάς έδωσε αυτή την αποστολή στον πρώτο και πως άν δεν πετύχουν θα καταστραφεί το βασίλειο. Εφόσον δεν το "έζησα" αυτό το βασίλειο, εφόσον δεν "γνώρισα" αυτόν τον βασιλιά, δεν με συγκινεί η επιτυχία ή όχι της αποστολής.

 

Μου λες π.χ. πως ο δεύτερος ζηλεύει, εποφθαλμιά, τη θέση του πρώτου. Θα αγωνιώ μη κάνει κάποια στραβή ο δεύτερος σε βάρος του πρώτου; Δεν το νομίζω. Μόλις τους γνώρισα και ξέρω ποιος είναι καλός και ποιος κακός από τα καρτελάκια που έχεις βάλει στο μέτωπο τους. Δεν τους έζησα για να νομίσω πως είμαι εγώ αυτός που συμπέρανα τη φύση τους. Που χαρίζει την αληθινή αγωνία στην παρακολούθηση της δράσης.

 

Αν όμως στενέψεις την εστίαση, πας σε κάποιον απλό πολεμιστή που αναρωτιέται αν θα επιζήσει της σύγκρουσης με το τέρας και αν θα μπορέσει να αντικρίσει το αγέννητο παιδί του, χραπ, με έχεις από τα παπάρια.

 

ΠΡΟΣΟΧΗ, για να καταλαβαίνουμε τι λέω. Αυτό που γράψατε είναι μια χαρά, για περίληψη νουβέλας όμως. Όταν σας λένε γράψτε 1500 λέξεις θα πρέπει να σκέπτεστε μικρά, και όχι επικά. Για να βγαίνει και να διαβάζεται σαν ολοκληρωμένο, και όχι όλοι να λένε "να δούμε τη συνέχεια" ή "δώστε μας και την μεγάλη εκδοχή." Αυτό μόνο είπα.

 

 

ωραία ιστορία δε λεώ αλλα των παιδιών ήταν 1500 λεξεις και η δική σου 2000.

και η δικιά σου όμως αφήνει ανοιχτό το τέλος, για να δούμε τη συνέχεια. και η δικιά σου έχει απόλα κι απολίγω στους χαρακτήρες και δεν καταπιάνετε μόνο με έναν χαρακτήρα.

[DinoHajiyorgi]

ωραία ιστορία δε λεώ αλλα των παιδιών ήταν 1500 λεξεις και η δική σου 2000.

και η δικιά σου όμως αφήνει ανοιχτό το τέλος, για να δούμε τη συνέχεια. και η δικιά σου έχει απόλα κι απολίγω στους χαρακτήρες και δεν καταπιάνετε μόνο με έναν χαρακτήρα.

 

Και τι πιστεύεις πως η διαφορά των 500 λέξεων κατάφερε; Δηλαδή σε εμένα έδωσε πλεονέκτημα, ενώ η απουσία 500 λέξεων στα διαγωνιζόμενα τα στέρησε από κάτι; Τα παιδιά είχαν το δικαίωμα να γράψουν μέχρι 3000 λέξεις. Τους ανάγκασαν να γράψουν μέχρι 1500;

 

Δεν ισχυρίζομαι πως τα κατάφερα, η πρόθεση μου όμως για το διήγημα μου, σε σχέση με την κριτική μου έχει να κάνει με το τώρα και την εστίαση του δράματος.

 

Π.χ. η ταινία "Δρ. Ζιβαγκό" είναι ο έρωτας ενός γιατρού προς την όμορφη Λάρα. Είναι απλά δύο χαρακτήρες πιασμένοι στη δύνη ενός μεγαλύτερου ιστορικού γεγονότος, την Ρωσική Επανάσταση. Το επίκεντρο της ταινίας είναι αν θα καταφέρει ο γιατρός να βρει τελικά ευτυχία με την αγαπημένη του. Όχι η έκβαση της Επανάστασης.

 

Ξεκινώντας το διήγημα έχουμε κάποιους χαρακτήρες. Φυσικά είναι ενήλικες που κουβαλούν ένα παρελθόν, δε βγήκαν από τη μήτρα της μάνας τους με την έναρξη της ιστορίας μας. Οι δύο όμως είναι αδέλφια - τι θα γίνει με αυτούς; Και οι άλλοι δύο είναι πατέρας-γιος - τι θα γίνει με αυτούς; Αυτοί είναι η ιστορία μου. Γι αυτό και πρόθεση μου ήταν η ιστορία που έγραψα να αρχίσει και να τελειώσει πάνω στο βουνό. Η τύχη του βασιλείου είναι απλά ντεκόρ. Το τι θα γίνει μετά δεν έχει σημασία (αν και η προφητεία τα λέει όλα.)

 

Η κριτική μου δεν είχε να κάνει με το πόσοι είναι οι χαρακτήρες. Οι δικοί μου σημαντικοί ήταν τέσσερις, και ολοκληρώθηκαν και οι τέσσερις μέσα στο διήγημα.

 

Αυτές τουλάχιστο ήταν οι προθέσεις μου. Αν απέτυχα τότε δέχομαι την ετυμηγορία.

[DinMacXanthi]

Δεν γράφεις και καμια ιστορία στο write-off#7 συνονόματε? Εκτός κι αν ο κρύος ιδρώτας που κόβει τον χαρακτήρα στον πρόλογο, σε χάλασε τόσο. Και όσες λέξεις γουστάρεις, τζάμπα είναι. Ακόμα ανοιχτό είναι, προλαβαίνεις να μπεις και στο poll.

[DinoHajiyorgi]

Δεν γράφεις και καμια ιστορία στο write-off#7 συνονόματε? Εκτός κι αν ο κρύος ιδρώτας που κόβει τον χαρακτήρα στον πρόλογο, σε χάλασε τόσο. Και όσες λέξεις γουστάρεις, τζάμπα είναι. Ακόμα ανοιχτό είναι, προλαβαίνεις να μπεις και στο poll.

 

Άσε, ήδη νιώθω σαν ΤΟ ψώνιο του φόρουμ.