mman Posted June 28, 2008 Share Posted June 28, 2008 Όνομα Συγγραφέα: Μιχάλης Μανωλιός Είδος: Επιστημονική Φαντασία Βία; Όχι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 500 Αυτοτελής; Εεε... Ναι. Τα κατάφερα. Σχόλια: Χωρίς την διαβεβαίωση από τον Δ. Αρβανίτη για την ανωνυμία της πατρότητας των μεταφρασμένων από limerick στίχων δεν θα το είχα γράψει. Επίσης, επειδή με εξαίρεση την ερωτική σχέση Ιωσήφ - Στέλλας, όλα τα μη φανταστικά στοιχεία και γεγονότα είναι πραγματικά, το διήγημα είναι μοιραία αφιερωμένο στον Ιωσήφ Περιστεράκη (1959-1990) και διαβάστηκε στο 2ο Φεστιβάλ Ε.Φ. της Σύρου με την άδεια της Στέλλας Μπακόλα την οποία και ευχαριστώ. Τους στίχους του limerick τους άκουσα για πρώτη φορά από το στόμα του Σήφη. Μιχάλης Μανωλιός 08/05/2006 Μια βόλτα στ’ άστρα Άλλαζα δέρμα, όταν μπήκε ο Σήφης. Ήταν ένα απόκοσμα ήσυχο σούρουπο του Ιούλη. Γύρισε αιφνιδιαστικά και με έπιασε να ανανεώνω το τεχνητό ανθρώπινο δέρμα μου. Αυτό από μόνο του ήταν μια καταστροφή, το χειρότερο σφάλμα που είχα κάνει σε οποιαδήποτε εξωκοινωνιολογική αποστολή μου. Σαν να μην ήταν αρκετό όμως, τη στιγμή που μπήκε έψαχνα τα πράγματά του. Με βρήκε με ένα δυσοίωνο μάτσο από νοσοκομειακές εξετάσεις και ακτινογραφίες στο χέρι. Ο Σήφης είχε μεγάλη καρδιά. Με κοίταξε, σιωπηλά για μια στιγμή, αιφνιδιασμένος από την αδιακρισία μου και εμβρόντητος από την φύση μου. Ένα τέρας ξάπλωνε τόσο καιρό στο κρεβάτι του. «Τι κάνεις εκεί;» ρώτησε. «Τι έχεις;» έδειξα τα χαρτιά. Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω σαν να με έβλεπε για πρώτη φορά, κι αυτό από πολλές απόψεις ήταν αλήθεια. «Μεγαλοκαρδία», είπε, «και δεν το ξέρει σχεδόν κανείς». «Τότε πεθαίνεις», είπα συγκλονισμένη. «Γι αυτό είσαι τόσο… τόσο ζωντανός; Τόσο πολύ δοσμένος σε όλα; Επειδή ξέρεις πως πεθαίνεις;» Εκείνος έκανε ένα βήμα προς το μέρος μου. «Ποια… τι είσαι;» «Κοίτα, για μας είναι απλό. Μπορώ να σε θεραπεύσω», είπα παραβιάζοντας αμέσως τον σημαντικότερο κανόνα. «Μπορώ να σε θεραπεύσω, αλλά θα πρέπει να φύγω. Έτσι κι αλλιώς δεν θα σε πιστέψει κανείς». Κούνησε το κεφάλι του προσπαθώντας να συλλάβει την νέα πραγματικότητα. «Δεν μπορείς να μείνεις;» «Μπορώ. Αλλά χωρίς να σε θεραπεύσω», είπα. «Απαγορεύεται να τραβάμε την προσοχή. Και θα πρέπει… θα πρέπει να αναιρέσω αυτό το απόγευμα. Μπορώ να γυρίσω πίσω τον χρόνο μόνο για τους δυο μας. Εσύ δεν θα θυμάσαι τι είμαι. Κι εγώ δεν θα θυμάμαι την αρρώστιά σου». «Αλλά… πώς;» ρώτησε. «Μπορώ να κάνω ένα υπερφωτεινό ταξίδι», είπα ανυπόμονα. «Δεν έχει σημασία. Άσε με να φύγω. Δεν χρειάζεται να πεθάνεις». Ο Σήφης με έφτασε και αργά, επιφυλακτικά ακούμπησε ένα μεγάλο χέρι εκεί που σε λίγο θα βρισκόταν το ανθρώπινο στήθος μου. «Στέλλα;» είπε. «Είναι η Στέλλα που ξέρω ακόμα εδώ μέσα;» Οι φολίδες μου μαλάκωναν γοργά κάτω από τα δάχτυλά του. «Ναι», αποκρίθηκα ψέμματα. «Η Στέλλα είναι πάντα εδώ». «Τότε μείνε», ψιθύρισε. «Πήγαινε μια βόλτα στ’ άστρα, γύρνα και μείνε». Έσκυψε και με έκλεισε στην τεράστια αγκαλιά του και με ανακούφιση ένιωσα ότι η αλλαγή μου είχε προχωρήσει αρκετά. Γιατί τώρα μπορούσα να δακρύσω. Ο Σήφης είχε μεγάλη καρδιά. Έμαθα ότι αυτό ήταν και κυριολεξία ελάχιστα πριν το τέλος. Ξαφνική εισαγωγή στο νοσοκομείο, σε δυο εικοσιτετράωρα στην Αγγλία και μια μάταιη εγχείρηση. Στην κηδεία του, η αδελφή του κι εγώ φορούσαμε άσπρα όπως εκείνος είχε παραγγείλει. Ήταν η πιο συγκλονιστική κηδεία που έχω δει ποτέ, πολύ διαφορετική από τις συνηθισμένες των γήινων. Διαβάστηκαν ποιήματα και πεζά του, ακούστηκαν τραγούδια του και εκτέθηκαν έργα του, ένας απίστευτος άνθρωπος ερωτευμένος με τη ζωή. Και θα είχα φύγει ήσυχη για την επόμενη αποστολή μου, αν δεν ήταν εκείνη η επιγραφή στον τάφο του. Στην αρχή νόμισα ότι οι στίχοι ήταν δικοί του, αλλά η αδελφή του μου εξήγησε ότι ανήκαν σε κάποιον ανώνυμο. Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια κοπέλα Που ταξίδευε πιο γρήγορα απ’ το φως. Μια μέρα πήγε μια βόλτα στ’ άστρα Και γύρισε το προηγούμενο βράδυ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted June 28, 2008 Share Posted June 28, 2008 Σαν να το θυμήθηκα. Διαβάζοντας το όμως ένιωσα και την δύναμη του, που δεν ήταν το ίδιο όταν το είχα ακούσει...στριμωγμένο ανάμεσα σε άλλα δύο. Μήπως το γράψιμο διηγήματος προς ανάγνωση σε κοινό είναι ξέχωρη τέχνη; Ένα πολύ καλό, τρυφερό διήγημα επιστημονικής φαντασίας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted June 29, 2008 Author Share Posted June 29, 2008 Σαν να το θυμήθηκα. Διαβάζοντας το όμως ένιωσα και την δύναμη του, που δεν ήταν το ίδιο όταν το είχα ακούσει...στριμωγμένο ανάμεσα σε άλλα δύο. Μήπως το γράψιμο διηγήματος προς ανάγνωση σε κοινό είναι ξέχωρη τέχνη; Οπωσδήποτε ναι. Και δεν την κατέχω καθόλου. Όμως ουδέν κακό αμιγές καλού: Γράφοντας για συμβατική ανάγνωση, το διήγημα δεν... σιτεύει. ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted July 4, 2008 Share Posted July 4, 2008 Ναι είναι πολύ τρυφερό. Περιττό να αναφέρω τη συγκίνηση και τη χολή που ένιωσα να μελανιάζει. Θα ήθελα πολύ να το ακούσω σαν αφήγηση Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted July 4, 2008 Author Share Posted July 4, 2008 Ναι είναι πολύ τρυφερό. Περιττό να αναφέρω τη συγκίνηση και τη χολή που ένιωσα να μελανιάζει. Θα ήθελα πολύ να το ακούσω σαν αφήγηση Δεν χαλάμε χατήρι εδώ! Όχι κύριε! Τι θέλει ο Παρατηρητής; Να... ακούσει το διήγημα; (ταρατατζούμ... ταρατατζούμ) Ε, λοιπόν, το διήγημα θα ακούσει! Μάλιστα κύριε! (Η Χέντβιγκ Καρακούδα στο ρόλο της Στέλλας και η αφεντιά μου στον ρόλο του Ιωσήφ) manolios.wav Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted July 4, 2008 Share Posted July 4, 2008 Έλεος! Μman δεν ήξερα ότι έχεις πρακτορείο ευχών! Θα σου στείλω γράμμα τα Χριστούγεννα για καμιά ευχούλα. Η αντρική φωνή φάνηκε ότι το ζούσε το ρόλο. Η γυναικεία, παρότι γλυκιά φωνή, όχι και τόσο. Εντάξει, δύσκολος ο ρόλος του αφηγητή, πόσο μάλλον μπροστά σε) τόσο κόσμο (ε μα τι χαχαχούχα ήταν αυτά στην αρχή; ) Καλή προσπάθεια, αλλά σίγουρα θα ήταν καλύτερα να ήμουν εκεί. Όμως η αφήγηση κόβεται απότομα στο σημείο «Ναι», αποκρίθηκα ψέμματα. «Η Στέλλα είναι. Κάποιο πρόβλημα έχει το αρχείο (και μας έκοψε στο καλύτερο. Mman δεν πιστεύω να έχεις πρόβλημα να το βάλω στα ηχεία να το ακούσει όλο το μαγαζί ε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted July 4, 2008 Author Share Posted July 4, 2008 (edited) Όμως η αφήγηση κόβεται απότομα στο σημείο «Ναι», αποκρίθηκα ψέμματα. «Η Στέλλα είναι. Κάποιο πρόβλημα έχει το αρχείο (και μας έκοψε στο καλύτερο. Stars.wav Αυτό φαίνεται να δουλεύει καλύτερα, αλλά κόβεται επίσης. Για κάποιο λόγο δεν ανεβαίνει σωστά το αρχείο. Θα προσπαθήσω και απ' το σπίτι. Και ναι, η αλήθεια είναι ότι μπορώ και πραγματοποιώ όσες ευχές θέλω. Το πώς το καταφέρνω θα το βρείτε εδώ! Edited July 4, 2008 by mman Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted July 4, 2008 Share Posted July 4, 2008 (edited) Edited July 4, 2008 by Παρατηρητής Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted July 4, 2008 Share Posted July 4, 2008 Όντως στο ίδιο σημείο κόβεται. Και όταν πατάω στο εδώ δεν με βγάζει πουθενά. Μου ζητά κωδικό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted July 4, 2008 Share Posted July 4, 2008 Όντως στο ίδιο σημείο κόβεται. Και όταν πατάω στο εδώ δεν με βγάζει πουθενά. Μου ζητά κωδικό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted July 4, 2008 Author Share Posted July 4, 2008 ΟΚ το link τώρα και sorry για τα γυμνάσια, απλώς φαίνεται ότι το τζίνι τα έχει πάρει πια στο κρανίο. Καιρός ήταν εδώ που τα λέμε... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted February 19, 2010 Author Share Posted February 19, 2010 Έστω και με καθυστέρηση, να αναφέρω ότι το διήγημα αυτό συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή "...και το τέρας" που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Τρίτων τον Οκτώβριο του 2009. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Πυθαρίων Posted April 11, 2010 Share Posted April 11, 2010 Γραμμένο σ’ ένα στυλ από αυτά που μου αρέσουν πολύ. Έχετε εσείς διαβάσει πολλά φλασάκια τόσο δυνατά; Και sf, χωρίς καμιά αναφορά σε ιδιαίτερο υποστηρικτικό επιστημονικό στοιχείο; Και χωρίς να αναρωτιέσαι για την απουσία του; Επιβάλλεται σαν sf, ανεξάρτητα από το ποια είναι η άποψή σας για το τι είναι sf. * Οφείλω μέρος της ευχαρίστησής μου και στο τετράστιχο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted July 25, 2011 Share Posted July 25, 2011 Bump. (ο ήχος που κάνει αυτό το φλασάκι σαν σκάει πάνω στο στέρνο όποιου το διαβάσει. Όσες φορές κι αν το έχει διαβάσει.) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted July 25, 2011 Share Posted July 25, 2011 Bump. (ο ήχος που κάνει αυτό το φλασάκι σαν σκάει πάνω στο στέρνο όποιου το διαβάσει. Όσες φορές κι αν το έχει διαβάσει.) Bump και στην συνείδηση του κανάγια (έτσι δεν ήταν η λέξη στα Μπλεκ; ) που μας στέρησε τα ΦΕΦΕ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.