cesar_cy Posted October 12, 2008 Share Posted October 12, 2008 (edited) Λοιπόν όλο και κάποιο χούι θα έχετε όταν γράφετε. Κάποια συνήθεια, κάτι που κάνετε ταυτοχρόνως όταν γράφετε. Καπνίζετε ή δεν καπνίζετε; Πίνετε ή δεν πίνετε, αν πίνετε τότε τι πίνετε; Τρώτε κάτι ή δεν τρώτε τίποτα αν τρώτε τότε τι τρώτε; Τι ώρα είσαστε συνηθισμένοι να γράφετε και γιατί; Πείτε τα όλα!!!!! Εμένα μου αρέσει να έχω δίπλα μου μια μπουκάλα πορτοκαλάδα με ανθρακικό όταν γράφω και μια γκοφρέτα σοκολάτας Edited October 13, 2008 by cesar_cy Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted October 12, 2008 Share Posted October 12, 2008 Λοιπόν, μάλλον δεν έχω ανάγκη από πολλά προαπαιτούμενα δίπλα μου για να καθίσω γράψω. (Εννοώ για να ξεκινήσω, το να τελειώσω είναι ένα άλλο θέμα...) Δεν είμαι τακτική καπνίστρια -εκτός από εξόδους με παρέα καπνιστών- οπότε δεν καπνίζω ποτέ στον υπολογιστή. Τρώω αν πεινάσω, κι αυτό είναι καλό σημάδι συνήθως, γιατί σημαίνει ότι έχω δουλέψει αρκετή ώρα. Σ' αυτή την περίπτωση θα είναι μάλλον κάτι που τρώγεται εύκολα και ακίνδυνα πάνω από το πληκτρολόγιο. Ένα ποτηράκι νερό είναι καλή παρέα για το ξεκίνημα. Προς το τέλος -ή όταν τα πράγματα γίνουν ζόρικα- η καλύτερη παρέα είναι το λευκό κρασί. Εκείνο που χρειάζομαι οπωσδήποτε για τα διαλείμματα της γραφής, ευτυχώς μου το παρέχουν τα Windows. Μιλάω για τις Κυψέλες φυσικά. Αν είχα γράψει όσο χρόνο έχω παίξει Κυψέλες και πασιέντζες στη ζωή μου, θα είχα γεμίσει τρεις βιβλιοθήκες... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted October 17, 2008 Share Posted October 17, 2008 (edited) Ένα ποτηράκι νερό είναι καλή παρέα για το ξεκίνημα. Προς το τέλος -ή όταν τα πράγματα γίνουν ζόρικα- η καλύτερη παρέα είναι το λευκό κρασί. Σε παρακαλώ πολύ άδειασε το ποτηράκι στο νεροχύτη και γέμισε ένα μπουκαλάκι. Γνωρίζω προσωπικά φορητούς υπολογιστές που έχασαν τη ζωή τους επειδή το ποτηράκι με το νερό που έστεκε δίπλα τους, χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο (μεγάλο ψέμα), αποφάσισε να βουτήξει. Τι χρειάζομαι για να γράψω. Έμπνευση. Έμπνευση. Έμπνευση. Και καμιά καλή ιδέα. Χρόνο και μοναξιά. Ένα μπουκαλάκι νερό ή αυτή τη μαύρη τη zero, ένα ποτήρι αλκοόλ ή έναν καφέ. (ο καφές και το αλκοόλ σε άλλο τραπέζι πιο μακριά) ;) Edited October 17, 2008 by kitsos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted October 17, 2008 Share Posted October 17, 2008 Ησυχία και τσιγάρα. Ίσως και μουσική. Πώς λέγαμε "στοργή και προδέρμ"; Ησυχία και President Lights για μένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted October 18, 2008 Share Posted October 18, 2008 (edited) Κάτι να πίνω. Κατά 99% αυτό το κάτι θα είνα καφές φίλτρου, μέτριος χωρίς γάλα, αγορασμένος απ' τα starbucks στην ποικιλία Kenya. Αν δεν είναι καφές, το 1% μοιράζεται ανάμεσα σε μπύρα ή χυμό ανανά. Πάαααααααααααρα πολύ σπάνια και σε πολύ εξτρήμ καταστάσεις, μπορεί να γονατίσω τον κύριο Κουέρβο μέχρι να τον στραγγίξω, αλλά δεν μπορώ να εγγυηθώ τι θα βγει. :Ρ Τσιγάρο. Είμαι ικανή να πάθω κρίση αυτισμού αν δεν έχω τσιγάρα μπροστά μου όταν γράφω. Επίσης ησυχία. Αν χτυπήσει τηλέφωνο ή κουδούνι, έχω πάρει το μπαζούκα! :Ρ Edited October 18, 2008 by Sonya Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted October 18, 2008 Share Posted October 18, 2008 Επίσης ησυχία. Αν χτυπήσει τηλέφωνο ή κουδούνι, έχω πάρει το μπαζούκα! :Ρ Συνταγή για σπασμένα νεύρα: Να συζείς με την μητέρα σου, δέκα γάτες, δυό σκύλους(μέσα στο σπίτι.) Κάθε πέντε λεπτά ακούς: "Ντίνο, η Μπουμπού θέλει να βγει. Άνοιξε της." Κάνεις Save και σηκώνεσαι να ανοίξεις στη Μπουμπού για να βγει. Μετά: "Καθάρισε την άμμο της γάτας." "Το πιάτο των γατιών είναι άδειο." "Άλλαξε τους το νερό." "Η μύτη της Φρουφρούς τρέχει." "Καθάρισε την τσίμπλα της Μαύρης". Και πριν προλάβεις κανένα από αυτά..."Η Μπουμπού γαβγίζει για να μπει, άνοιξε της." Είμαι συνέχεια κάτσε-σήκω-κάτσε-σήκω μπροστά στον υπολογιστή μου. Χώρια τα μικρούλια γατάκια που σκαρφαλώνουν μόνα τους από το μπατζάκι ως τον ώμο για να νιαουρίσουν μέσα στο αυτί ζητώντας να ετοιμάσω το μπιμπερό τους. Αυτά όμως είναι τι ΔΕΝ πρέπει να έχεις όταν γράφεις. Μου αρέσει να έχω να πίνω κάτι, ή και να μασουλάω(το δεύτερο μόνο όταν διαβάζω), και να ακούω μουσική, κυρίως αν δεν είμαι αγχωμένος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted October 18, 2008 Share Posted October 18, 2008 Οταν έχω έμπνευση και κάτι πόσιμο (καφέ, τσάι, κόλα, χυμό ) γιατί υπερθερμαίνονται και τα εγκεφαλικά κύταρα, δεν χρειάζομαι τίποτα άλλο. Και για να αποκοπώ από τους θορύβους, βάζω και τα ακουστικά με μουσική. Μεταφορά κατευθείαν στον δικό μου ψευδαισθητικό κόσμο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted October 18, 2008 Share Posted October 18, 2008 Ντίνο, μιας κι έχεις ήδη δέκα γάτες, θέλεις και τη δική μου να κάνεις ποδοσφαιρική ομάδα; :Ρ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted October 18, 2008 Share Posted October 18, 2008 (edited) 1) Χρόνο. Έχω αρκετό, ίσως και πολύ, αλλά δυστυχώς λίγος είναι εκμεταλλεύσιμος συγγραφικός χρόνος. 2) Ησυχία. Με ένα μικρό παιδί μέσ' στο σπίτι είναι δύσκολο να έχεις αρκετή, ακόμα και αν πρόκειται για την πολύ ήσυχη μικρή κυρία μου. Κάποιες φορές ξυπνάω πολύ νωρίς το πρωί (5 ή 5:30) και προλαβαίνω μια-δυο ήσυχες και πολύ παραγωγικές ώρες πριν τη δουλειά. Δυστυχώς δεν μπορώ να το κάνω συχνά. 3) Όχι φαγητό -δεν πρόκειται να γράψω αν δεν το καταβροχθίσω όλο. 4) Ένα ποτήρι νερό ή κάποιο αναψυκτικό. 5) Καλύτερα όχι αλκοόλ, γιατί κάνει το γράψιμο να φαντάζει πιο "εύκολο", αλλά το άλλο πρώι βλέπω ότι έχω ξεχάσει να γράψω διάφορα σημαντικά στοιχεία ενώ έχω συμπεριλάβει αρκετά περιττά που την ώρα εκείνη μου φάνηκαν "ατμοσφαιρικά". (Κάποτε, κατά την Κρητιδική Περίοδο, ένα χάραμα, το αλκοόλ είχε συνδυαστεί θαυμάσια με μια παρατεταμένη αϋπνία, αλλά αυτό αποτελεί απλώς την εξαίρεση στον κανόνα.) 6) Η μουσική πρέπει να είναι χαμηλά και να ταιριάζει με τον χαρακτήρα και το ύφος της ιστορίας. Σε κάθε περίπτωση αποκλείονται σκληρά ακούσματα που μπορεί να μου αρέσουν σε άλλες στιγμές. Συνήθως γράφω χωρίς μουσική, αλλά έχω παρατηρήσει ότι η κλασσική (ιδιαίτερα Vivaldi και Strauss) δουλεύει μια χαρά. 7) Μοναξιά! Δεν είναι απαραίτητη συνθήκη αλλά είναι ικανή: Αν είμαι μόνος, όλα τα υπόλοιπα βρίσκονται εύκολα. Edit: Δεν καπνίζω και δεν πίνω καφέ (επειδή η μη αναφορά σ' αυτά τα δύο ίσως δημιουργεί απορίες...) Edited October 18, 2008 by mman Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Amandel Posted October 18, 2008 Share Posted October 18, 2008 Ας πω και γω τη γνώμη μου αν και δε μου πέφτει και πολύς λόγος Και μένα με βοηθάει πάρα πολύ να έχω δίπλα μου κάτι ζεστό πχ. βλέπε την αδυναμία μου τσάι με γάλα (μη ξεχνάμε και τις ρίζες μας) με κανένα μπισκότο ή κάτι τέτοιο. To καλοκαίρι πάντα κάτι παγωμένο και ΟΧΙ καφέ. Τα τσιγάρα δε μου χρειάζονται καθώς παλιά κάπνιζα αλλά τώρα τα χουμε κόψει αυτά. Άλλες φορές μου κάθεται καλύτερα να γράψω πολύ πρωί ή πολύ βράδυ. Μέση λύση δεν υπάρχει. Επίσης με εμπνέουν πάρα πολύ διάφοροι χώροι για να κάτσω να στρωθώ να γράψω. Βρίσκω αρκετά άνετο το γραφείο στο πατρικό μου, σε αντίθεση με το γραφείο στο δικό μου σπίτι. Εϊναι πολλές φορές οι οποίες δε μπορώ να ξεκινήσω κάτι, διότι δεν νοιώθω άνετα επειδή δεν βρίσκομαι στο συγκεκριμένο γραφείο. Και ένα τελευταίο περίεργο χούι, είναι ότι όταν βλέπω ένα ωραίο (κατά προτίμηση παλιού στυλ ή με ωραία εικόνα) τετράδιο, μου έρχεται έμπνευση. Δε ξέρω αν είναι παράξενο αυτό αλλά είναι κάτι σαν trigger. Αυτά Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Phantom Posted October 18, 2008 Share Posted October 18, 2008 (edited) Απομόνωση. Την χρειάζομαι πολύ. Με δυο δεκάχρονα παιδιά, λίγο δύσκολο. Χρόνος. Με τρέξιμο σε προπονήσεις των παιδιών και σε αγώνες.. δύσκολο. Καφέ χωρίς τσιγάρο (το έκοψα πριν δέκα χρόνια) και.. Έμπνευση! Edited October 18, 2008 by The Phantom Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lizbeth_covenant Posted October 18, 2008 Share Posted October 18, 2008 Εγώ δεν χρειάζομαι τίποτα κοντά μου, νομίζω. Ακόμα και νερό, όταν διψάω σηκώνομαι για να πιω κι έτσι κάνω ένα μικρό διάλειμμα για να ξεθολώσω! Δεν τρώω ποτέ γιατί μου αποσπά την προσοχή. Μουσική ακούω μερικές φορές ενώ κάποιες άλλες ο παραμικρός ήχος με ενοχλεί. Πάντως το πιο απολαυστικό γράψιμο το έκανα στο εξοχικό μας στον Όλυμπο. Ηρεμία, καθαρός αέρας, φύση, ωραία θέα...Αν είχα αυτά κάθε φορά που καθόμουν να γράψω θα ήταν τέλεια! Απο τη στιγμή που γύρισα στην πόλη κάθε πρόταση γράφεται με μεγαλύτερη δυσκολία! Αυτό που χρειάζομαι απαραιτήτως είναι χρόνος για γράψιμο. Δεν ξέρω μερικοί πως τα καταφέρνετε αλλά όταν έχω δύο-τρεις ώρες ελεύθερες πάλι δε μπορώ να γράψω. Χρειάζομαι αρκετό χρόνο για στρωθώ και να ξεκινήσω να γράφω κάτι και σπάνια τον βρίσκω πια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted October 18, 2008 Share Posted October 18, 2008 1. 'Εμπνευση. 2. Κανέναν χρόνο έρευνα. 3. Τον ορθογραφικό έλεγχο του word, που δεν μπορώ να τον ενεργοποιήσω στο αναθεματισμένο το λάπτοπ. 4. Να μην με πρήζουν. "Βγες καμία βόλτα". "Γιατί δεν πήρες τηλέφωνο;". "Χωρίζουμε αν ξαναχαθείς για τόσες ώρες". "Γράψιμο; Ποιος γράφει εν έτει 2008 (μάλλον εννοούν ότι είναι πολύ πιο ποιοτική ζωή να πηγαίνεις για καφέ, κλάμπινγκ, μπουζούκια κτλ)". 5. Έναν εκδότη που να του εξηγείς τι γράφεις και να μην σου λέει αρλούμπες. Αυτά... Αν τα είχα, φαντάζομαι θα γκρίνιαζα για άλλα 5 κ.ο.κ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted October 18, 2008 Share Posted October 18, 2008 Τσιγάρα, άφθονα! Καφέ, άφθονο! Χυμούς, αλκοόλ (μιλάμε για πολλές ώρες). Ήσυχο στομάχι (όταν γουργουρίζει δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο). Καλή ψυχολογική κατάσταση. Ένα καλό, διακριτικό αρωματικό χώρου. Σε μορφή καιριού ακόμα καλύτερα. Μουσική. Με βοηθάει στη συγκέντρωση και στο να απομονώνω τους υπόλοιπους ήχους γύρω μου. Η απόλυτη ησυχία με αποσυντονίζει. Όπως κι ένα πολύ όμορφο τοπίο. Μία broadband σύνδεση για έρευνα (αλλά αν γινόταν να αποκλείονται facebook, msn, forum κλπ θα ήταν τέλεια!). Ένα καλό βιβλίο για ξεκούραση. Άνετο κάθισμα. Λέτε γι' αυτό να μη γράφω πολύ συχνά; Ξεφεύγω πολύ εύκολα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted October 18, 2008 Share Posted October 18, 2008 Για να είμαι ειλικρινής δε χρειάζομαι τίποτα πραγματικά. Υπάρχουν πολλά πράγματα που το κάνουν ευκολότερο, πιο διασκεδαστικό, αυτά που λες "α! θα γυρίσω τώρα σπιτι και θα βάλω ένα ωραίο καφεδάκι, θα ανοίξω το word μου και δε θα με ενοχλεί τίποτα, θα ανάψω το πρώτο τσιγαράκι και θα αρχίσω να ακούω τα πλήκτρα του υπολογιστή μου να χτυπάνε" τα λατρεύω. Όμως έχω γράψει ιστορίες που τις θεωρώ αργότερα όμορφες ανάμεσα σε πολύ και θορυβώδη κόσμο, με παιδάκια να τσιρίζουνε (γιατί αυτά κάνουν συνήθως όταν τα έχεις κλεισμένα μέσα σε ένα καράβι και περιμένεις να κάθονται και ήσυχα στην καρέκλα τους ) με τηλεοράσεις να παίζουν σε πολλά διαφορετικά κανάλια, με φίλους γύρω μου να μου λένε διάφορα τα οποία ενσωματώνονται σε αυτό που γράφεις φυσικά κι έχω γράψει ισάξιες ιστορίες με το καφεδάκι μου, το τσιγαράκι μου και τα πλήκτρα του υπολογιστή μου να ακούγονται μόνο. Δε θεωρώ λοιπόν πως είναι θέμα ανάγκης, τίποτα από τα όσα αφορούν τις συνθήκες. Θέμα ανάγκης είναι να έχω μια καλή ιδέα και να μην πρέπει να σταματήσω να γράφω για να κάνω κάτι άλλο. Μόνο αυτά. Δηλαδή, αν έχω ξεκινήσει κάτι που είμαι σε θέση να το τελειώσω και πρέπει να σηκωθώ και να πάω για μάθημα, για παράδειγμα, και να το συνεχίσω αργότερα, μάλλον δε θα το συνεχίσω ποτέ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted October 20, 2008 Share Posted October 20, 2008 Μπορώ να γράψω όπου να 'ναι. Αλλά όπου να 'ναι. Κυρίως μέσα σε μέσα μαζικής μεταφοράς, λεωφορεία, τρενα, μετρό. Ειδκά αν είναι δίπλα μου καμμιά γιαγιά και πολεμάει να διαβάσει τι γράφω, ε, τότε ξεσαλώνω. Έχω γράψει μια ιδιαίτερα αιματηρή μαχη, μόνο και μόνο για να κάνω μια κυρά να σηκωθεί να φύγει από δίπλα μου. Από την άλλη, όταν είμαι σπίτι, θελω οπωσδήποτε νερό, σπανιότερα καφέ ή αναψυκτικό και μια σχετική ησυχία. Φαγητό ποτέ, ούτε γι' αστείο. Μουσική ίσως, αλλά όχι απαραίτητα. Μου αρέσει να γράφω το πρωί του Σαβάτου, αλλά όχι το πρωί της Κυριακής... Αρρώστια. Επίσης μου αρέσει να γράφω μετά τις δέκα το βράδυ, όποια μέρα κι αν είναι. Και να είναι κάποιος συγκεκριμένος on-line, για να μου λύνει απορίες της στιγμής. (Τον εκμεταλλεύομαι ελεεινά, αλλά νομίζω του αρέσει αυτού του είδους η εκμετάλλευση...) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted October 20, 2008 Share Posted October 20, 2008 5. Έναν εκδότη που να του εξηγείς τι γράφεις και να μην σου λέει αρλούμπες. Κι έλεγα τι μου λείπει...Καλή ιδέα. Θα πιάσω έναν εκδότη, θα τον δέσω σε μια πολυθρόνα και θα του πω: "Κάτσε εκεί και κοίτα πως γράφεται ένα μυθιστόρημα" Αυτό που χρειάζομαι πάνω από όλα είναι χρόνος. Έπειτα ησυχία. Για αυτό και γράφω συνήθως τη νύχτα. Οι θόρυβοι της μέρας θα βοηθούσαν μόνο για κάτι σουρεάλ. Αν δεν έχω τσιγάρα τρελαίνομαι. Μπορεί να μη χρειαστεί να καπνίσω καθόλου για όση ώρα θα γράψω αλλά η ιδέα και μόνο ότι τα τσιγάρα είναι στο γραφείο με κρατά ήρεμο. (ψυχάκιας) Ο καφές επίσης απαραίτητος ή έστω κάτι αλκοολούχο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted October 21, 2008 Share Posted October 21, 2008 Πάντως, συνοψίζοντας τα παραπάνω posts, κανένας δε φαίνεται να έχει πολύ ιδιόρρυθμες συνήθειες. Ούτε Ραγκουλιανό Μπράντυ, ούτε αίμα παρθένας νυχτερίδας, ούτε το φυλαχτό του Γέντορ χρειάζεται κανένας για να γράψει. Όσοι είναι καπνιστές καπνίζουν, όσοι δεν είναι δεν καπνίζουν, όσοι πίνουν καφέ πίνουν κι όσοι δεν πίνουν, δεν πίνουν κ.ο.κ. Συμπέρασμα (μιας και ξύπνησα με διάθεση για αμπελοφιλοσοφίες σήμερα): Το γράψιμο είναι ενταγμένο μέσα στη ζωή μας, δεν είναι κάτι ξεχωριστό που να χρειάζεται ιδιαίτερες συνθήκες. Μια χρονογεννήτρια να είχαμε όλοι μας, θα είμαστε πολύ ευτυχισμένοι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted October 21, 2008 Share Posted October 21, 2008 Tο γράψιμο είναι ενταγμένο μέσα στη ζωή μας, δεν είναι κάτι ξεχωριστό που να χρειάζεται ιδιαίτερες συνθήκες. Excuse me! Ισχύει το ακριβώς αντίθετο για μένα. Το γράψιμο δεν είναι καθόλου ενταγμένο στη ζωή μου. Είναι κάτι εντελώς ξεχωριστό και χρειάζομαι απόλυτα ιδιαίτερες συνθήκες για να γράψω, αλλά μέχρι πριν λίγο ήταν off-topic γι αυτό δεν τις ανέφερα. Για να γράψω πρέπει όλα τα μικρά και μεγάλα πράγματα στη ζωή μου να πηγαίνουν από καλά ως τέλεια. Οικογένεια, δουλειά, φίλοι, οικονομικά, όλα πρέπει να είναι στη θέση τους, όπως τα θέλω (ή τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό). Αν κάτι σε οποιονδήποτε τομέα δεν πάει καλά, το πρώτο που την πληρώνει είναι το γράψιμο. [Καμμιά φορά κοιτάω πόσα έχω γράψει και αναρωτιέμαι πως τα κατάφερα όλα αυτά με τέτοια κριτήρια / συνθήκες. Μετά θυμάμαι ότι by default περνάω καλά και το ξεχνάω. ] Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted November 2, 2008 Share Posted November 2, 2008 εξετάσεις...οποιασδήποτε φύσεως εξετάσεις που πρέπει να διαβάσω και εκείνες τις διαολεμένες ώρες μου έρχονται τρομερές ιδέες.. αλλιώς η συνθήκες είναι ταραχώδης προς χάλια ζωή,όταν όλα πάνε καλά δεν μπορώ να γράψω....μπορεί όλα να πάνε σκατά να τσακώνομαι με κάποιον και να σκέφτομαι την ίδια στιγμη μια ιδέα ή αυτόν που τασκώνομαι σα χαρακτήρα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted November 2, 2008 Share Posted November 2, 2008 (edited) Ησυχία... Να μην υπάρχει κανείς στο σπίτι ή τουλάχιστον να κοιμούνται. Να μην με απασχολεί / ανησυχεί / αγχώνει τίποτα. Αν υπάρχει κάτι άλλο να με απασχολεί, απλώς θα κάθομαι να κοιτάζω την οθόνη χωρίς νόημα. Καλύτερη ώρα μετά τα μεσάνυχτα. Κατάλληλη διάθεση... Τώρα τα υπόλοιπα είναι απλώς για την ατμόσφαιρα. δεν λέω, βοηθάει κι αυτό, αλλά δεν είναι το πιο βασικό Edited November 2, 2008 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 2, 2008 Share Posted November 2, 2008 Ησυχία (αν και έχω γράψει σε καφετέρια ουκ ολίγες φορές) και θέληση. Τα άλλα (καφές, αλκόλ, μουσική) είναι προαιρετικά Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted November 2, 2008 Share Posted November 2, 2008 τώρα πιά μόνο ο υπολογιστής και η διάθεση, και ...α ναι, ο χρόνος! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest roriconfan Posted November 2, 2008 Share Posted November 2, 2008 Όρεξη / διάθεση για γράψιμο. Αυτά μου έρχονται πάντα όταν έχω κάτι σημαντικό να κάνω. Ή όταν είναι άγρια μεσάνυχτα. Ή γενικώς σε ακατάλληλες ώρες. Έμπνευση έχω πάντα αλλά όρεξη μόνο όταν με πιέζει ο χρόνος. Βίτσιο! Επίσης παρατηρώ ότι μου έρχεται η φαϊνή ιδέα για κείμενο πάντα μετά από μια πολύ άσχημη μέρα. Όσο όλα μου πάνε καλά, δε κάθομαι να σκεφτώ ή να γράψω τίποτα. Ανωμαλία! Επίσης, ο καιρός που δεν κάθομαι ούτε τον υπολογιστή να ανοίξω για μέρες είναι αφού δω μια ταινία που μου άρεσε πολύ. Νιώθω μια τέτοια πληρότητα / ζήλια που δεν έχω διάθεση για τίποτα ατομικό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted November 20, 2008 Share Posted November 20, 2008 Bρήκα το παρακάτω άρθρο στο site του Journal of Mythic Arts, γραμμένο - ποιητικά και πανέμορφα - από τη γνωστή συγγραφέα, editor και foloklorist Terri Windling, που μιλά ακριβώς για το θέμα που συζητιέται εδώ, αλλά και για τη "μούσα" του καθενός, όπως και για πρακτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας συγγραφέας όταν θέλει να γράψει. http://www.endicott-studio.com/wtrm/wrOnMyth.html Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.