Nestor Posted November 21, 2008 Share Posted November 21, 2008 Και γω ησυχία χρειάζομαι, όχι τόσο απο θορύβους, αλλά να μην μου μιλάνε και να με αποσπούν απο τις σκέψεις μου. Μουσική, που λειτουργεί ως ο φραγμός απο το περιβάλλον μου (για τις σκέψεις που λέγαμε), καφέ, και φυσικά χρόνο για το δικό μου γράψιμο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted November 21, 2008 Share Posted November 21, 2008 Bρήκα το παρακάτω άρθρο στο site του Journal of Mythic Arts, γραμμένο - ποιητικά και πανέμορφα - από τη γνωστή συγγραφέα, editor και foloklorist Terri Windling, που μιλά ακριβώς για το θέμα που συζητιέται εδώ, αλλά και για τη "μούσα" του καθενός, όπως και για πρακτικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας συγγραφέας όταν θέλει να γράψει. http://www.endicott-studio.com/wtrm/wrOnMyth.html Πάρα πολύ ωραίο αυτό το κείμενο Dain. Ευχαριστούμε Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted November 21, 2008 Share Posted November 21, 2008 (edited) Υοu're welcome! Γενικά τα άρθρα σ'αυτό το site και ειδικά της Terri Windling είναι εξαιρετικά και πολύ ενδιαφέροντα και για συγγραφείς, αφού είναι και η ίδια (όπως και πολλοί που συμμετέχουν εκεί) συγγραφέας. Ειδικά δε για μυθικά αρχέτυπα που είναι τα ίδια σε ό,τι είδος και να γράφει κανείς το site αυτό έχει ανεκτίμητες πληροφορίες. Edited November 21, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
ntoing Posted November 25, 2008 Share Posted November 25, 2008 Όταν έρθει η περίεργη αυτή στιγμή, όπου κι αν είμαι, ό,τι κι αν κάνω, ακόμη και χωρίς καφέ ή τσιγάρο (φανταστείτε κάψα δηλαδή) ξέρω ότι θα κάνω βλακεία άμα δεν γράψω. Ακόμα κι όταν πήζω στη δουλειά, το μυαλό μου είναι κολλημένο εκεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted November 25, 2008 Share Posted November 25, 2008 Καταλαβαίνω ακριβώς τι θες να πεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Glowleaf Posted November 26, 2008 Share Posted November 26, 2008 Εγω προφανως, ειμαι τελειως αναποδος απο αυτα που διαβασα σε αυτο το thread. Για να σταξουν οι δημιουργικοι χυμοι πρεπει να φτασω σε πληροφοριακη υπερφορτωση. Δεν ειναι καθολου ασυνηθιστο για εμενα να με πιανει εμπνευση αφου εχω μπροστα μου ενα κομικ, 2 blogs, 1 βιβλιο, ενα η δυο pdf ανοιχτα και τα 3 τετραδια με τις σημειωσεις μου. Κατι κανει κλικ τοτε και ολα ρεουν απο τα δακτυλα στα πληκτρα. Η κατασταση αυτη μπορει να κρατησει ωρες, και μετα καταρρεω τελειως. Επισης, επειδη με προβληματισε το point του mman, που ανεφερε οτι πρεπει να ειναι ολα τελεια στην ζωη του για να ειναι σε κατασταση να γραψει, εγω πρεπει να βρισκομαι σε χαος, δηλαδη να μην προλαβαινω. Αμα ειμαι αραχτος δεν φτιαχνω τιποτα γιατι ολο τα αναβαλλω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Howard Crease Posted June 8, 2011 Share Posted June 8, 2011 Tο γράψιμο είναι ενταγμένο μέσα στη ζωή μας, δεν είναι κάτι ξεχωριστό που να χρειάζεται ιδιαίτερες συνθήκες. Excuse me! Ισχύει το ακριβώς αντίθετο για μένα. Το γράψιμο δεν είναι καθόλου ενταγμένο στη ζωή μου. Είναι κάτι εντελώς ξεχωριστό και χρειάζομαι απόλυτα ιδιαίτερες συνθήκες για να γράψω, αλλά μέχρι πριν λίγο ήταν off-topic γι αυτό δεν τις ανέφερα. Για να γράψω πρέπει όλα τα μικρά και μεγάλα πράγματα στη ζωή μου να πηγαίνουν από καλά ως τέλεια. Οικογένεια, δουλειά, φίλοι, οικονομικά, όλα πρέπει να είναι στη θέση τους, όπως τα θέλω (ή τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό). Αν κάτι σε οποιονδήποτε τομέα δεν πάει καλά, το πρώτο που την πληρώνει είναι το γράψιμο. [Καμμιά φορά κοιτάω πόσα έχω γράψει και αναρωτιέμαι πως τα κατάφερα όλα αυτά με τέτοια κριτήρια / συνθήκες. Μετά θυμάμαι ότι by default περνάω καλά και το ξεχνάω. ] Πριν γράψω και τη δική μου λίστα με πράγματα που χρειάζομαι, να τονίσω πόσο πολύ συμφωνώ με τον mman στο ότι αν δεν μου πάνε όλα καλά, δεν μπορώ να σταυρώσω λέξη. Τέλεια. Το τόνισα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Howard Crease Posted June 8, 2011 Share Posted June 8, 2011 1. Χρόνος. Να ξέρω πως "Χρήστο, έχεις την κάθε άνεση να αραδιαστείς μπροστά από τον υπολογιστή και να γράψεις μέχρι να φτάσεις τα 2 χιλιάρικα λέξεων που θεωρείς ως την τέλεια συγγραφική παραγωγή μιας μέρας. 2. Προθεσμία. Όχι, κύριοι, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, δεν υπάρχει καμιά αντίφαση με το 1. Μπορούν άνετα να συνυπάρξουν, και εμένα με βοηθάει πολύ να με κυνηγάει μια προθεσμία. 3. Κλειστή πόρτα δωματίου. Αυτό είναι από τα σημαντικότερα. Απαγορεύεται να είναι ανοιχτή, για τον οποιοδήποτε λόγο. Το δωμάτιο αντιπροσωπεύει το μυαλό μου, και όταν γράφω, δεν θέλω κανείς να παρεμβαίνει εκεί -εδώ- μέσα. 4. Χαμηλή, πολύ χαμηλή μουσική. Βέβαια, άλλες φορές βοηθάει, και άλλες όχι. 5. Θάλασσα έξω από το παράθυρο. Ή οτιδήποτε με βάθος. Απίστευτη έμπνευση. Νιώθεις σαν να σου ψιθυρίζει ο κόσμος, αλλά διακριτικά, ξέρεις, χωρίς να θέλει να σου αποσπάσει την προσοχή. 6. Δροσιά. Έτσι και κάνει ζέστη, την πάτησα. Με εκνευρίζει η ζέστη. 7. Νερό/Χυμός (αν και σπάνια τα πίνω κατά τη διάρκεια. Τον καιρό που έγραφα το μυθιστόρημα, πάντα προετοιμαζόμουν πριν το γράψιμο με ένα μπωλ ποπ-κορν και μια κούπα καφέ. Τρομερός συνδυασμός) 8. Πληκτρολόγιο με flat κουμπιά, σαν αυτά των laptop. 9. Laptop 10. Μηδαμινή επαφή με μέσα επικοινωνίας -εξαιρείται το facebook, που πού και πού αποτελεί ένα ΜΙΚΡΟ ευχάριστο διάλειμμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted June 8, 2011 Share Posted June 8, 2011 Αν εμένα με πάνε όλα καλά, δεν μπορώ να γράψω λέξη. Αν η πραγματικότητα είναι μια χαρά δεν έχω λόγο να καταφύγω στο my happy place. Μόνο όταν όλα πάνε σκατά μπορώ να γράψω κάτι της προκοπής (=που να με αρέσει). Και τότε χρειάζομαι ένα χαρτί (ας είναι και το πίσω μέρος του μενού της τοπικής πιτσαρίας) κι ένα στυλό. Χρόνος δεν υπάρχει ποτέ, αλλά ευκαιρίες ξεκλέβονται: στα ΜΜΜ, στη δουλειά, περιμένοντας την Ελένη να τελειώσει την προπόνηση... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted June 8, 2011 Share Posted June 8, 2011 Το ερώτημα με έκανε να σκεφτώ και με έκπληξη κατέληξα σε κάτι που δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Τις περισσότερες φορές αυτό που με παρακινεί αλλά και με εμπνέει ειναι ο θυμός.Θυμός για πράγματα που έγιναν, για πράγματα που δεν έγιναν αλλά έπρεπε να γίνουν,για πράγματα που έγιναν και δεν ακούστηκαν, για πράγματα που δεν έγιναν αλλά ειπώθηκαν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ioannis Posted June 12, 2011 Share Posted June 12, 2011 Το ερώτημα με έκανε να σκεφτώ και με έκπληξη κατέληξα σε κάτι που δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Τις περισσότερες φορές αυτό που με παρακινεί αλλά και με εμπνέει ειναι ο θυμός.Θυμός για πράγματα που έγιναν, για πράγματα που δεν έγιναν αλλά έπρεπε να γίνουν,για πράγματα που έγιναν και δεν ακούστηκαν, για πράγματα που δεν έγιναν αλλά ειπώθηκαν. Το ίδιο ακριβώς ετοιμαζόμουν να γράψω μόλις είδα το σχόλιο σου. Και εμένα με παρακινεί ο θυμός για να γράψω. Πολλές φορές κάθομαι και σκέφτομαι πράγματα που δεν είπα ή που έπρεπε να πω διαφορετικά και με πιάνει θυμός. Αυτόν το θυμό τον πνίγω μόνο με το γράψιμο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted June 12, 2011 Share Posted June 12, 2011 Η ψυχοιλογική μου κατάσταση είναι εντελώς άσχετη. Μπορώ να γράψω υπό οιεσδήποτε συναισθηματικές καταστασεις, αν και, όταν παθιάζομαι με κάτι (όπου κάτι = ένα γαμάτο σέσιον, τραγούδι, παιχνίδι, ταινία, μέρος, άνθρωπος, κυριολεκτικά οτιδήποτε) έχω καλύτερες εμπνεύσεις γενικά. Η αλλαγές που θέλω να κάνω, με σπαραγμό καρδιάς, από τότες που έγραψα το πρώτο μου ποστ σ' αυτό το τόπικ, είναι ότι πλέον γράφω: α) χωρίς τσιγάρο β) χωρίς καφέ Έκοψα το τσιγάρο πριν από εξίμισι μήνες και χρειάστηκε υπερπροσπάθεια για να παλουκωθώ και να γράψω χωρίς το χέρι να πηγαίνει αυτόματα εκεί που ήταν το πακέτο. Κατόπιν διαπίστωσα ότι ο καφές στο γραφείο μου έφερνε επιθυμία για τσιγάρο κι η επιθυμία για τσιγάρο μου έφερνε εκνευρισμό και με σήκωνε απ' την καρέκλα με τη Μούσα να τρέχει μακριά μου βουτώντας τα φουστάνια της πανικόβλητη, οπότε πάπαλα κι ο καφές στο γραφείο. Πάπαλα οτιδήποτε πίνεται γενικά. Δεν υπάρχει τίποτα που να αποσπά τα χέρια μου απ' το πληκτρολόγιο πλέον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
NIKANTHI Posted June 12, 2011 Share Posted June 12, 2011 Μου αρέσει η ησυχία και να παίζει η τηλεόραση αλλά χωρίς ήχο, απλώς για να χαζεβη το μάτι μου. λίγο κρασί να έχω σε ένα ποτήρι και φυσικά το σκυλί να κουλουριάζει ανάμεσα στα πόδια μου. Και εγώ θα ήθελα να βλέπω την θάλασσα, αλλά αρκούμαι με την κυρά Μαρία που απλώνει την μπουγάδα της αντικριστά από το μπαλκόνι μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted June 12, 2011 Share Posted June 12, 2011 Τίποτα σπουδαίο. Ησυχία, να μη νυστάζω πάρα πολύ (γιατί λίγη νύστα την έχω πάντα - αϋπνίες γαρ) και μια σχετική ηρεμία στην διάθεση, να μη με έχει τσαντίσει κάτι πολύ. Αν χρειαστεί να φάω ή να πιω θα το δω σαν διάλειμμα. Προτιμώ επίσης να γράφω απογευματινές/βραδινές ώρες, γιατί έχω την εντύπωση ότι τότε πια δε συμβαίνει τίποτα ενδιαφέρον αλλού στον κόσμο και δε θα χάσω τίποτα αν στρωθώ να βγάλω από το κεφάλι μου τις ιδέες και να τις γράψω. Το πρόβλημα είναι ότι αργώ πολύ να τελειώσω αυτό που γράφω - το αρχίζω και το αφήνω να κάθεται. Σ' αυτό βοήθησαν οι προθεσμίες διαφόρων σεμιναρίων και διαγωνισμών, αλλά όταν λείπουν αυτές... Το πιο γρήγορό μου γράψιμο το έριχνα όταν αναγκαζόμουν να γράφω, χειμώνα, σε ένα δωμάτιο που δεν είχε θέρμανση (του αδερφού μου που μένει στο εξωτερικό) γιατί μόνο εκεί υπήρχε υπολογιστής. Πρώτα σκεφτόμουν καλά καλά το διήγημα, το διατύπωνα στο μυαλό μου λέξη λέξη, μετά έμπαινα, το έγραφα, το άφηνα μια δυο μέρες να σιτέψει και ξανάμπαινα και το διόρθωνα. Για πολύ μικρά διηγήματα των σεμιναρίων αυτό, βέβαια. Τώρα για τους διαγωνισμούς πάλι το διατυπώνω αρχικά στο μυαλό μου σκηνή σκηνή, λέξη λέξη. Μετά, όταν βρίσκω το χρόνο να ανοίξω τον υπολογιστή γράφω όσο έχω σκεφτεί και το σουλουπώνω όσο μπορώ/όσο μου φτάνει ο χρόνος. Ύστερα, μέχρι να ξαναβρώ χρόνο, σκέφτομαι τα παρακάτω, τα διατυπώνω κι αυτά στο μυαλό μου κ.ο.κ. Θα βοηθούσε ίσως να γράφω σε λάπτοπ που να μην έχει ίντερνετ, αλλά γι' αυτό πρέπει να το αποσυνδέσω από το ένα δωμάτιο και να το πάω στο άλλο και συνήθως βαριέμαι. Τσιγάρο; Ποτό; Καφές; Τι είναι αυτά; Πού τραγουδάνε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted June 12, 2011 Share Posted June 12, 2011 Εμένα πάντα μου αρέσει αν έχω κάτι δίπλα μου όταν γράφω. Καφέ, μπισκότα και κάτι για να μασουλάω όταν σκέφτομαι. Τώρα από ώρες...όποτε κάτσει.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted July 2, 2011 Share Posted July 2, 2011 Εγώ δεν έχω πρόβλημα με το χώρο και τη φασαρία. Παλιότερα που έγραφα χειρόγραφα απλά ήθελα να μην κουνάει πολύ αν ήμουν σε μεταφορικό μέσο. Έχω γράψει κυριολεκτικά παντού, σε όλα τα μεταφορικά μέσα, σε αεροδρόμια, σταθμούς και λιμάνια, σε καφετέριες κοκ. Μια φορά πριν από εννιά χρόνια έτυχα στο ΚΤΕΛ στη θέση μρ το τραπέζι μπροστά, το εκμεταλλεύθηκα φυσικά και μια κοπέλα απέναντι με κοίταζε τόσο επίμονα που έλεγα ότι όταν φτάσουμε στην Αθήνα θα με περιμένουν οι ευγενικοί τύποι με τα άσπρα να μου βάλουν το ανετο εκείνο μανδύα με τα μανίκια που δένουν πίσω. Το ιδανικό πάντως είναι στο δωμάτιό μου με μουσική και χυμό, τους ζεστούς μήνες, για δροσιά. Η μουσική αλλάζει ανάλογα με το είδος που γράφω. Κυρίως soundtracks, έχω πολλά και έτσι πάντα κάτι ταιριάζει στην περίσταση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
David1778 Posted September 29, 2011 Share Posted September 29, 2011 Εγώ δεν έχω πρόβλημα με το χώρο και τη φασαρία. Παλιότερα που έγραφα χειρόγραφα απλά ήθελα να μην κουνάει πολύ αν ήμουν σε μεταφορικό μέσο. Έχω γράψει κυριολεκτικά παντού, σε όλα τα μεταφορικά μέσα, σε αεροδρόμια, σταθμούς και λιμάνια, σε καφετέριες κοκ. Μια φορά πριν από εννιά χρόνια έτυχα στο ΚΤΕΛ στη θέση μρ το τραπέζι μπροστά, το εκμεταλλεύθηκα φυσικά και μια κοπέλα απέναντι με κοίταζε τόσο επίμονα που έλεγα ότι όταν φτάσουμε στην Αθήνα θα με περιμένουν οι ευγενικοί τύποι με τα άσπρα να μου βάλουν το ανετο εκείνο μανδύα με τα μανίκια που δένουν πίσω. Το ιδανικό πάντως είναι στο δωμάτιό μου με μουσική και χυμό, τους ζεστούς μήνες, για δροσιά. Η μουσική αλλάζει ανάλογα με το είδος που γράφω. Κυρίως soundtracks, έχω πολλά και έτσι πάντα κάτι ταιριάζει στην περίσταση. Αυτή για άλλο λόγο μάλλον σε κοίταζε. Τωωωώρα... πάει το κορμί πατριώτη! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted September 29, 2011 Share Posted September 29, 2011 Λες ε; Δεν το παρατήρησα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted September 29, 2011 Share Posted September 29, 2011 Εγώ δεν έχω πρόβλημα με το χώρο και τη φασαρία. Παλιότερα που έγραφα χειρόγραφα απλά ήθελα να μην κουνάει πολύ αν ήμουν σε μεταφορικό μέσο. Έχω γράψει κυριολεκτικά παντού, σε όλα τα μεταφορικά μέσα, σε αεροδρόμια, σταθμούς και λιμάνια, σε καφετέριες κοκ. Μια φορά πριν από εννιά χρόνια έτυχα στο ΚΤΕΛ στη θέση μρ το τραπέζι μπροστά, το εκμεταλλεύθηκα φυσικά και μια κοπέλα απέναντι με κοίταζε τόσο επίμονα που έλεγα ότι όταν φτάσουμε στην Αθήνα θα με περιμένουν οι ευγενικοί τύποι με τα άσπρα να μου βάλουν το ανετο εκείνο μανδύα με τα μανίκια που δένουν πίσω. Το ιδανικό πάντως είναι στο δωμάτιό μου με μουσική και χυμό, τους ζεστούς μήνες, για δροσιά. Η μουσική αλλάζει ανάλογα με το είδος που γράφω. Κυρίως soundtracks, έχω πολλά και έτσι πάντα κάτι ταιριάζει στην περίσταση. Αυτή για άλλο λόγο μάλλον σε κοίταζε. Τωωωώρα... πάει το κορμί πατριώτη! Σωστός ο Δαυίδ! Μας αρέσει το γράψιμο, οκ, αλλά μην αφήνουμε και τον γάμο για να πάμε για πουρνάρια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
GeoVa Posted October 23, 2011 Share Posted October 23, 2011 Εγώ το μοναδικό που κάνω είναι να γράφω και να γράφω και να γράφω, κυρίως πρωί ή απόγευμα ή βράδυ, μα γράφω πιο καλά το απόγευμα. Γιατί το πρωί το μυαλό μου είναι πιο θολωμένο, το ίδιο και το βράδυ. Μαζί με το γράψιμο, ακούω και μουσική. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Domenico Posted November 1, 2011 Share Posted November 1, 2011 (edited) Όταν γράφω παίζουν σημασία κυρίως δυο πράγματα. Πρώτον, ο χώρος. Πρέπει α) να αισθάνομαι άνετα, β) να έχει ησυχία, γ) να μπορώ να απλωθώ, δηλαδή να ανοίξω καταλόγους, χάρτες και σημειώσεις χωρίς να με κοιτάει κάποιος περίεργα και δ) να έχω πρόσβαση στο ίντερνετ ώστε να μπορώ να συμβουλευτώ το netbookάκι μου. Δεύτερον να έχω μια κούπα ζεστό τσάι δίπλα μου. Λατρεύω το τσάι, έχω δεκάδες γεύσεις και διαλέγω ανάλογα με τη διάθεση. Εναλλακτικά πίνω και καφέ(όπου επίσης παίζουν διάφορα είδη- όχι δεν μένω σε καφετέρια, απλά βαριέμαι εύκολα). Μέχρι στιγμής τα μόνα μέρη που με ικανοποιούν απόλυτα και στα δυο είναι το σπίτι μου και τα Starbucks. Αναφορικά με τις ώρες, δεν έχω κάποια προτίμηση. Συνήθως όμως γράφω αργά το βράδυ ή τις πρωινές ώρες, όταν δηλαδή το σπίτι είναι ήσυχο. Αααα!!! Είπες και για περίεργα χούγια ε; Ναι, έχω ένα. Έχετε προσέξει πως ο Doctor, όταν προσπαθεί να καταλάβει και να λύσει ένα μυστήριο, πηγαίνει πάνω κάτω και μιλάει μόνος του, λες και του έχει σαλέψει; Το κάνω και γω αυτό. Όταν έχω μια ιδέα πηγαινοέρχομαι ακριβώς έτσι και μονολογώ, μπλέκοντας τη νέα ιδέα με τις άλλες... Edited November 1, 2011 by GaiusJuliusCaesarAugustus Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pangeos Posted January 7, 2012 Share Posted January 7, 2012 Για να γράψω, χρειάζομαι χρόνο και ησυχία. Τίποτε από αυτά τα δυο δεν βρίσκω εύκολα, γιατί δε μένω μόνος μου και επίσης λόγω ασχολιών πολλών και διάφορων. Υπάρχει και μια τρίτη παράμετρος, η πιο σημαντική, η κινητήριος δύναμη, είναι να παρατηρώ τους ανθρώπους και τον κόσμο. Αυτό φυσικά το κάνω όταν δε γράφω, αλλά μου χρειάζεται κι αυτό πραγματικά, όπως και τα άλλα δυο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted March 10, 2012 Share Posted March 10, 2012 (edited) Καποια χρονια πριν θα ειχα βαλει (μαλλον) τα ιδια πραγματα με αλλη σειρα π.χ. ο χρονος δεν θα ηταν πρωτος, αλλα μιας και ειμαστε στο τωρα βουαλα 1. χρονος- κανω προσπαθεια για να βρω αλλα το παλευω οσο μπορω 2.εμπνευση 3. μου αρεσει ενα καταλληλο περιβαλλον π.χ. διπλα στο τζακι με φωτιτσα πανω στις μαξιλαρες μου, αλλα ειμαι ικανη να γραψω αν θελω πολυ σε οποιαδηποτε κατασταση σε καφετερια, στο μετρο, εχω σταματησει το αμαξι γιατι οδηγω για να μην χασω την ιδεα (αν και συνηθως θυμαμαι καλα τις ιδεες μου). 4. Ησυχια η μια καταλληλη μουσικη 5. οταν βρισκομαι στο καταλληλο περιβαλλον του σπιτιου μου μου αρεσει να πινω κατι, νερο κοκα-κολα, κρυο γαλα με παγακια το καλοκαιρι η χυμο, ζεστο τσαι το χειμωνα (δεν πινω καφε, αν πιω με φορτιζει για περιπου κανα χρονο) καμμια φορα θελω και κανενα σνακ, αλλα προσπαθω να μην τρωω. 6. απο συναισθηματικης αποψης ολα μου ειναι χρησιμα, φοβος, θυμος, πονος, καλη διαθεση, χαρα ... μονο τα νευρα ξερετε τα σπαστικα νευρα δεν βοηθανε γιατι δεν μπορω να κατσω να γραψω εκνευριζομαι! Νομιζω πως τα ψιλοκαλυψα ολα... Edited March 10, 2012 by laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Witch King of Angmar Posted March 10, 2012 Share Posted March 10, 2012 (edited) Έμπνευση,μουσική στο τέρμα,ένα στυλό και ένα τετράδιο μου φτάνουν. Τα αγαπημένα μου μέρη πάντως είναι το γραφείο μου ειδικά όταν δεν βρίσκετε κανείς στο σπίτι και το μόνο που ακούω να είναι μόνο η ανάσα μου ή στον προαστιακό όπου αν θέλω μπορώ να σηκώσω το κεφάλι και να δω εκφράσεις ή τον κόλπο της Σαλαμίνας δημιουργώντας με το μυαλό μου εικόνες από την γνωστή ναυμαχία,θαυμάζοντας την ιδιοφυΐα του Θεμιστοκλή που αντιλήφτηκε πως αν ο στόλος των ελληνικών πόλεων-κρατών βρισκόταν στον Ισθμό της Κορίνθου,θα μιλούσαμε τώρα για πανωλεθρία από την απέναντι πλευρά. Και από μουσική κυρίως soundtracks. Edited March 10, 2012 by Witch King of Angmar Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Witch King of Angmar Posted March 10, 2012 Share Posted March 10, 2012 Καποια χρονια πριν θα ειχα βαλει (μαλλον) τα ιδια πραγματα με αλλη σειρα π.χ. ο χρονος δεν θα ηταν πρωτος, αλλα μιας και ειμαστε στο τωρα βουαλα 1. χρονος- κανω προσπαθεια για να βρω αλλα το παλευω οσο μπορω 2.εμπνευση 3. μου αρεσει ενα καταλληλο περιβαλλον π.χ. διπλα στο τζακι με φωτιτσα πανω στις μαξιλαρες μου, αλλα ειμαι ικανη να γραψω αν θελω πολυ σε οποιαδηποτε κατασταση σε καφετερια, στο μετρο, εχω σταματησει το αμαξι γιατι οδηγω για να μην χασω την ιδεα (αν και συνηθως θυμαμαι καλα τις ιδεες μου). 4. Ησυχια η μια καταλληλη μουσικη 5. οταν βρισκομαι στο καταλληλο περιβαλλον του σπιτιου μου μου αρεσει να πινω κατι, νερο κοκα-κολα, κρυο γαλα με παγακια το καλοκαιρι η χυμο, ζεστο τσαι το χειμωνα (δεν πινω καφε, αν πιω με φορτιζει για περιπου κανα χρονο) καμμια φορα θελω και κανενα σνακ, αλλα προσπαθω να μην τρωω. 6. απο συναισθηματικης αποψης ολα μου ειναι χρησιμα, φοβος, θυμος, πονος, καλη διαθεση, χαρα ... μονο τα νευρα ξερετε τα σπαστικα νευρα δεν βοηθανε γιατι δεν μπορω να κατσω να γραψω εκνευριζομαι! Νομιζω πως τα ψιλοκαλυψα ολα... Λίγα πράγματα θέλεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.