Celestial Posted December 24, 2008 Share Posted December 24, 2008 Είδος: φαντασία Βία; λίγη Σεξ; Όχι 1324 Αυτοτελής; Ναι Ο_ιππότης_με_τη_σκουριασμένη_πανοπλία.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest roriconfan Posted December 24, 2008 Share Posted December 24, 2008 Φλασάκι... Του άξιζε μια παράγραφος παραπάνω στο τέλος, μπας και ακολούθησε τίποτα ή λίγη παραπάνω ανάπτυξη των χαρακτήρων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted December 29, 2008 Share Posted December 29, 2008 Ωραία ιδέα και σχετικά καλή προσπάθεια αποτύπωσής της στο “χαρτί”. Συνήθως σε παρόμοιες ιστορίες ακούγονται σχόλια περί μη πρωτοτυπίας. Προσωπικά αν η ιδέα είναι καλογραμμένη δεν με ενοχλεί το αν είναι πρωτότυπη ή όχι. Εκείνα που λίγο με ενόχλησαν και δε θέλω να στο κρύψω είναι τα παρακάτω. -Μερικές φορές παραλείπεις το τελικό ν εκεί που χρειάζεται. Πχ : Τη πανοπλία, τη κουτάλα, που δε το είχε ξαναδεί, στο κόσμο. -Τη δεύτερη παράγραφο δεν την κατάλαβα. -Η φράση “γυρίζοντας έτσι την πλάτη τους στο κόσμο που έβγαινε από τα σπίτια τους” σημαίνει ότι ο κόσμος έβγαινε από τα σπίτια των στρατιωτών κάτι που δε στέκει. Μικρή σημασία έχουν τα παραπάνω αλλά τα θεωρώ χρήσιμα για την πιο εύκολη ανάγνωση της ιστορίας. Οι χαρακτήρες θα μπορούσαν να αναπτυχθούν περισσότερο ώστε να γίνει σαφές το τι τους περιμένει στη συνέχεια. Ακόμα και έτσι πάντως διαβάζεται ευχάριστα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Celestial Posted December 29, 2008 Author Share Posted December 29, 2008 Τη δεύτερη παράγραφο δεν την κατάλαβα. χμμ ναι δικιο εχεις εννοω του προσωπου που είχε εκίνη τη περίοδο, ειναι εκει προκειμένου να βγαίνει ποιο πολυ νόημα στο οτι ξυπνάει σε ένα άλλο σωμα μετα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted December 29, 2008 Share Posted December 29, 2008 Οι εικόνες που δημιούργησες ήταν πολύ ωραίες και παραστατικές αλλά θα συμφωνήσω ότι θέλει μια περαιτέρω ανάλυση. Είναι ωραία ιδέα, μην την αφήσεις Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted December 29, 2008 Share Posted December 29, 2008 Η γενική εντύπωση παίζει με το μέτριο και δυστυχώς όχι πάνω από το μέτριο. Κι εμένα μου τη δίνει περισσότερο που πρέπει να το πω, απ’ ό,τι σου τη δίνει εσένα που το ακούς. Μπορείς πολύ καλύτερα από τόσο και το ξέρεις πολύ καλά. (Και στον υπότιτλο του τόπικ γράφεις διαφωνισμό αντί για διαγωνισμό. Διορθώστε το, γιατί στην αρχή πίστεψα ότι ο διαφωνισμός έχει σχέση με το ξεφώνισμα κι αναρωτήθηκα ποιον θα ξεφωνήσεις…:Ρ) Τα καλά σημεία το θέμα της ιστορίας που στην ουσία είναι η απελπισία. Δώσε μου εμένα απελπισία και να γίνω μούσι να με ξουρίσεις. Η γλώσσα που χρησιμοποιείς, που δείχνει τις μπερδεμένες σκέψεις του ιππότη (αλλά όταν συνεχίζεις να περιγράφεις και τα υπόλοιπα με την ίδια γλώσσα, γυρίζει μπούμερανγκ εναντίον σου). Ο ίδιος ο ιππότης, πολύ όμορφος ήρωας αν και κάπως ασαφής ως προς την προέλευση και το είδος του. Τα κακά σημεία: Τη γλώσσα την είπαμε. Η στίξη είναι επίσης προβληματική. Το σέττινγκ είναι εντελώς ασαφές, δεν ξέρω πού είμαι τι κάνουν αυτοί οι τύποι μπροστά μου (εκτός από το προφανές), γιατί ο ιππότης θα την ξεχάσει, αν η Ζίντα τον ξέχασε τελικά ή όχι, τι ήταν αυτή η μοίρα που την είχε αψηφήσει, πώς για ποιο λόγο είχε σκοτώσει την Ελπίδα κι ένα σωρό άλλα. Και μιας και είπα του aScannerdarkly για τη γραμματοσειρά, δεν ξέρω αν έχασα κάτι, γιατί τη δική σου γραμματοσειρά δε τη διάβαζε καθόλου ο υπολογιστής μου κι αναγκάστηκα επίσης να τη μετατρέψω σε Times New Roman. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted December 29, 2008 Share Posted December 29, 2008 Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία: Έχει ωραία ατμόσφαιρα, οι σκηνές μάχης είναι ρεαλιστικές, και η απόφαση του ήρωα να αφήσει μια ολόκληρη ζωή πίσω του για μια πράξη ηρωισμού, αγγίζει τον αναγνώστη με τον τρόπο που δίνεται. Υπάρχουν αρκετά σημεία που μπορεί να βελτιωθεί η γραφή, ειδικά στην τεχνική των διαλόγων, ενώ δεν κατάφερα να συνδέσω με κάποιον τρόπο, την αρχή με την ελπίδα, το τραγούδι του βάρδου, τη σκηνή με τον ιππότη μέσα στο δάσος και το τέλος. Ίσως να φταίω εγώ, ίσως να έπρεπε να δώσεις μερικές διευκρινίσεις ακόμα. Ο_ιππότης_με_τη_σκουριασμένη_πανοπλία_σ_όλια.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted December 30, 2008 Share Posted December 30, 2008 Αισθάνομαι ότι η ιστορία είχε πολύ περισσότερα να μας πει απ' όσα τελικά μάς είπε. Υποψιάζομαι ότι ήταν κυρίως θέμα χρόνου και εξωτερικών πιέσεων. Κατάλαβα ότι υπήρχε ένα πολύ ενδιαφέρον setup, κάποιος ρόλος που έχει εγκαταλείψει ο ήρωας και εκείνο το βράδυ θα τον υποδυόταν ξανά και γι αυτό το λόγο θα άλλαζε στο τέλος η προσωπικότητα με την οποία τον γνώριζε και η αγαπημένη του. Κι αυτή επίσης είναι κάτι άλλο, αλλά δεν κατάλαβα τι ακριβώς. Η αίσθηση που αποκόμισα ήταν ότι υπάρχει κάτι μεγάλο (και ωραίο) πίσω από το σύντομο διήγημα που είδαμε και το οποίο δεν πρόλαβε να εκδηλωθει πλήρως. Στα θετικά: Υπήρχε έντονο συναίσθημα, έστω και στο λίγο χώρο που του δόθηκε. Το αμετάκλητο των αποφάσεων είναι πάντοτε δυνατή στιγμή. Και στα συν και στα πλην της ιστορίας το ίδιο πράγμα: έχουμε να κάνουμε μ' έναν πολύ ενδιαφέροντα κόσμο που δυστυχώς δεν μπορέσαμε να το χαρούμε όσο του έπρεπε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted December 31, 2008 Share Posted December 31, 2008 Είναι κρίμα, γιατί το κείμενό σου έχει δύναμη, η γραφή έχει συναίσθημα, αλλά δείχνει να το έχεις γράψει πάρα πολύ βιαστικά. Και αυτό μπορώ να το καταλάβω, αν δεν είχες τον χρόνο που ήθελες στη διάθεσή σου, αλλά με τα σημεία στίξης (και κυρίως στην τελεία) γιατί κύρηξες τέτοιο πόλεμο; Γίνεται σχεδόν ακατανόητο σε κάποια σημεία και έπρεπε να διαβάσω δυο τρεις φορές για να ξεδιαλύνω τις προτάσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted January 1, 2009 Share Posted January 1, 2009 Είναι εμφανές ότι χρειάζεται ένα γυάλισμα με λίγη επιμέλεια για να αναδειχθεί. Η ιστορία μου άρεσε, αλλά δεν κατάλαβα αρκετά πράγματα και ανάτρεξα στα σχόλια των προηγούμενων για να πιάσω κάπου το νήμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Namris Posted January 2, 2009 Share Posted January 2, 2009 Αγαπητέ Celestrial, από ό,τι έχω καταλάβει, υπάρχουν δύο στάδια όσον αφορά τη συγγραφή: α) το ευχάριστο κομμάτι, όταν μεταφέρουμε στο χαρτί τις εικόνες, τις ιδέες και τα συναισθήματά μας, και β) το λιγότερο ευχάριστο (την αγγαρεία ίσως), όταν διορθώνουμε το δημιούργημά μας, ώστε να γίνει αντιληπτό και από τους υπόλοιπους αναγνώστες (που δε γνωρίζουν οι φουκαράδες αυτά που έχουμε στο μυαλό μας). Διαφορετικά, οι αναγνώστες ενδέχεται ν’ αντιδράσουν σαν τον Μάικλ Κέην στο «Μις με το ζόρι», όταν του φέρανε την ατσούμπαλη Σάντρα Μπούλοκ, να τη σουλουπώσει για τα καλλιστεία. Στο δικό σου διήγημα, το πρώτο στάδιο ήταν εκπληκτικό. Είχες μια πολύ ωραία ιδέα, με δυνατές εικόνες και φλογερά συναισθήματα (αγάπης, μίσους, αγωνίας, ελπίδας). Αλλά το δεύτερο στάδιο, νομίζω ότι το αμέλησες ελαφρά, στέλνοντας τη δύστυχη τη Σάντρα στα καλλιστεία κομμάτι άγαρμπη, άβαφη, με τη γουρουνότριχα στη γάμπα. Με συγχωρείς για το θάρρος που πήρα, αλλά έκανα κάποιες πρόχειρες διορθώσεις στο κείμενό σου, όχι σαν συγγραφέας (ακόμη δεν ξέρω αν έχω σχέση με τη λέξη), αλλά σαν αναγνώστης· πώς θα ήθελα να ήταν γραμμένο δηλαδή, για να το απολαύσω. Εντάξει, «περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα», θα μου πεις. Στο κάτω-κάτω, μπορεί σκόπιμα να έγραψες κάποιες προτάσεις με τρόπο που να μη βγάζουν εύκολα νόημα. Οπότε, κάλλιστα μπορείς να τις αγνοήσεις (τις διορθώσεις εννοώ, γιατί τις κολοκυθόπιτες, ποιος μπορεί να τις αγνοήσει;) Celestrial___ΟΙππότηςΜεΤηΣκουριασμένηΠανοπλία_New.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sileon Posted January 5, 2009 Share Posted January 5, 2009 Δεν θα πω κάτι καινούριο: Όμορφη ιστορία, αλλά τόσο βιαστικά γραμμένη που με εκνεύρισε. Τόνοι, κόμματα, προτάσεις που άδειαζαν τον αναγνώστη με την ασυνέχειά τους. Μα, πες μου, σε παρακαλώ, γιατί?!?! Η ιστορία ήταν αρκετά καλή και φαίνεται πως ξέρεις να στρώνεις κάτω ένα γραπτό. Γιατί το έκανες τσαπατσούλικα? Συγγνώμη αν σε θίγω, δεν έχω καμία τέτοια πρόθεση. Αλλά, ως συμμετέχων και, κυριότερα, ως αναγνώστης, νομίζω έχω το δικαίωμα να σχολιάζω πράματα που θεωρώ ουσιώδη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
greenmist Posted January 5, 2009 Share Posted January 5, 2009 Μου άρεσε περισσότερο η ψυχοσύνθεση των βασικών χαρακτήρων, ο τρόπος που περιγράφεις τα συναισθήματα τους. Επίσης, πολύ καλές οι σκηνές μάχης. Η γραφή σου, αν και πολύ καλή, μοιάζει να είναι λίγο βιαστική, σαν να αγχώνεσαι να φτάσεις την πλοκή στο τέλος. Θέλει περισσότερη δουλειά η ιστορία, κατά την γνώμη μου, και αξίζει να το επιχειρήσεις γιατί υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted January 5, 2009 Share Posted January 5, 2009 (edited) Δυστυχώς, θα πρέπει να συμφωνήσω με τους προλαλύσαντες, τους πιο τελευταίους δηλαδή, γιατί, αφού διάβασα το κείμενο και το σχολίασα, ήρθα σε αυτό το τόπικ για να δω και τις απόψεις των άλλων. Εξεπλάγησα λοιπόν βλέποντας πως οι πρώτοι που σχολίασαν, ούτε καν ανέφεραν τα τόσα λάθη! Μέχρι που το πέταξε η Naroualis και τότε άρχισαν να το βλέπουν και να το σχολιάζουν και άλλοι. Υπήρχε πολύ προχειρότητα και στην έκφραση και στη στίξη και στο θέμα το οποίο δεν ήταν καλά δουλεμένο... Ειλικρινά στενοχωριέμαι που τα λέω όλα αυτά γιατί είμαι γενικά πολύ ευνοϊκός στις κριτικές μου πάνω σε ιστορίες, κάτι που μπορείτε να το δείτε και σε άλλες ιστορίες που έχω σχολιάσει, αλλά δεν μπορώ να μην το αναφέρω, είναι πολύ χτυπητά τα λάθη. Πιο αναλυτικά στα σχόλια που θα ανεβάσω σύντομα. Edited January 5, 2009 by TheTregorian Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted January 5, 2009 Share Posted January 5, 2009 Παρασύρθηκα και διάβασα σχόλια... Οπότε απλά ένα +1 σε ό,τι σου είπε η Ευθυμία. Αυτολεξί όμως! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted January 6, 2009 Share Posted January 6, 2009 +1 κι εγώ σε όλους βασικά κι ένα ακόμα γιατί εμένα με εκνευρίζει ακόμα περισσότερο, αφού ξέρω και τα υπόλοιπα που δε φαίνονται στο κείμενο. Τέσπα, ξέρω και πως δεν προλάβαινες και πως είχες δεσμευτεί πως θα το ανεβάσεις στην ώρα του και ξέρω επίσης πως δε θα το διορθώσεις. Αλλά θα τα λέω, μέχρι να μη μπορώ άλλο και θα συνεχίσω να ελπίζω πως κάποια στιγμή θα αρχίσεις να διορθώνεις. Γιατί ως γνωστόν, η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία οκ? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.