Guest roriconfan Posted February 28, 2009 Share Posted February 28, 2009 Συνήθως πως σας έρχεται μια καλή ιδέα για να πείτε ότι αξίζει να την κάνετε ιστορία; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted February 28, 2009 Share Posted February 28, 2009 Συνήθως μου έρχεται μια μικρή σκηνή, μια-δύο εικόνες ή μια περίληψη της μίας γραμμής και από εκεί χτίζω για να φτιάξω μια ολοκληρωμένη ιστορία. Τώρα, τι με εμπνέει, τα πάντα. Κάτι που είπα/μου είπαν, ένα βιβλίο ή μια ταινία, κάτι που είδα στο δρόμο, κάποιο τραγούδι που ακούω, μια φράση που έπιασα κάπου... Μετά από λίγο καιρό αφότου αρχίσεις να ανοίγεις το μυαλό σου σε πιθανότητες για να γράψεις μια ιστορία, η έμπνευση έρχεται απρόσκλητη. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adinol Doy Posted March 1, 2009 Share Posted March 1, 2009 Θὰ συμφωνήσω μὲ τὸν Nihilio. Ἡ καθημερινότητα προσφέρει ἄπειρα θέματα γιὰ ἱστορίες. Ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα, κάποιες ἀπορρίπτονται καὶ κάποιες ἄλλες τὶς ζυγίζω καὶ ἀνάλογα τὶς ἀναπτύσσω. Ἐπίσης, συχνὰ ἔχω ἐμπνευστεῖ ἀπὸ κάτι ποὺ ἔχω διαβάσει. Σ' αὐτὴν τὴν περίπτωση ἀνακαλύπτω μιὰ πτυχὴ τῆς ἀναγνωθείσας ἱστορίας ποὺ ὁ συγγραφέας δὲν ἔχει φωτίσει καὶ ἀναλαμβάνω ἐγὼ νὰ τὸ κάνω γιὰ λογαριασμό του. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted March 1, 2009 Share Posted March 1, 2009 Προσωπικά μου έρχονται από άκυρες στιγμές. Συνήθως είναι αποτέλεσμα ενός βιβλίου που θα διαβάσω ή μιας ταινίας που θα δω, αλλά μου έχει τύχει να μου έρθουν εμπνεύσεις και από μία "ωραία" λέξη ή φράση! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted March 1, 2009 Share Posted March 1, 2009 (edited) Ο Κίνγκ γράφει κάπου: «η στιγμή του ''έχω μια ιδέα για ιστορία'' προκύπτει όταν παρατηρούμε πράγματα εντελώς συνηθισμένα με έναν ριζικά καινούριο τρόπο ή μέσα σε έναν καινούριο συσχετισμό...» Ουσιαστικά είναι αυτό που γράφει κι ο Nihilio ''κάτι που είδα στο δρόμο, κάποιο τραγούδι που ακούω, μια φράση που έπιασα κάπου...'', μαζί με το ''αφότου αρχίσεις να ανοίγεις το μυαλό σου σε πιθανότητες για να γράψεις μια ιστορία, η έμπνευση έρχεται απρόσκλητη''. Μου έχει τύχει κι εμένα, και πιστεύω πως αυτή είναι μία από τις ωραίοτερες ανακαλύψεις για μια ιστορία - όταν βλέπεις κάτι συνηθισμένο μέσα από μία ασυνήθιστη οπτική. Edited March 1, 2009 by synodoiporos 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest roriconfan Posted March 1, 2009 Share Posted March 1, 2009 Κάτι παρόμοιο που ισχύει για εμένα, είναι όταν βλέπω/ακούω/διαβάζω κάτι και μετά το παίζω σκηνοθέτης του καναπέ. "Εγώ θα το έκανα καλύτερο" Και συχνά ξεκινάω ριμέηκ με δικό μου ύφος και χαρακτήρες. Κάτι σαν φαν φίξιον ή τρίμπιουτ δηλαδή αλλά με δικούς μου χαρακτήρες σε παρόμοιες καταστάσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lizbeth_covenant Posted March 1, 2009 Share Posted March 1, 2009 Πως μου έρχεται μια καλή ιδέα για να τη γράψω;;; I don't know. It's a miracle! Όλα αυτά που περιέγραψε παραπάνω ο Nihilio είναι... Όλες οι εικόνες γύρω μου μπορούν να με βοηθήσουν σε μια ιδέα. Μπορεί να είναι κάτι που το έχω δει 100 φορές ή κάτι που το βλέπω πρώτη φορά, άσχημο ή όμορφο δεν έχει σημασία. Μουσική, ταινίες, βιβλία, συζητήσεις, μυρωδιές... Βέβαια, υπάρχουν πάντα διάσπαρτες ιδέες μέσα στο μυαλό μου που περιμένουν κάτι για να συνδεθούν και να γίνουν ιστορία... Τα ταξίδια με τρένο ή λεωφορείο με βοηθάνε πολύ(στο αεροπλάνο βαριέμαι και κοιμάμαι!). Μου δίνετε ίσως και χρόνος για να σκεφτώ πιο καθαρά ενώ ταυτόχρονα οι εικόνες αλλάζουν! Πάντως αφού γράψω μια ιστορία, προσπαθώ να θυμηθώ πως μου ήρθε και δεν μπορώ! Για όσους ξέρουν απο heroes νιώθω σαν εκείνον τον ζωγράφο που ζωγράφιζε το μέλλον και μετά δεν το θυμόταν! Γι' αυτό και η πρώτη μου φράση... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted March 1, 2009 Share Posted March 1, 2009 Ἐπίσης, συχνὰ ἔχω ἐμπνευστεῖ ἀπὸ κάτι ποὺ ἔχω διαβάσει. Σ' αὐτὴν τὴν περίπτωση ἀνακαλύπτω μιὰ πτυχὴ τῆς ἀναγνωθείσας ἱστορίας ποὺ ὁ συγγραφέας δὲν ἔχει φωτίσει καὶ ἀναλαμβάνω ἐγὼ νὰ τὸ κάνω γιὰ λογαριασμό του. Δε θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα το τελευταίο. Πάντα σε κάποιο βιβλίο θα υπάρχει κάτι που θα χτυπήσει σε έναν αναγνώστη και θα πει: "θα ήθελα να διαβάσω περισσότερο για αυτό" ή "εγώ θα το έγραφα αλλιώς" που είναι πάντα μια καλή αρχή για μια νέα ιστορία (ίσως και εντελώς διαφορετική από το πρωτότυπο) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted March 1, 2009 Share Posted March 1, 2009 Για μένα τις περισσότερες φορές ισχύει κάτι παρόμοιο μ' αυτό που είπε και ο Nihilio. Κάποια σκηνή δημιουργείται, η οποία μετά απαιτεί ένα ευρύτερο σκηνικό και τα άτομα που θα την παίξουν. Αν όλα αυτά αρχίσουν να βγάζουν μια ικανοποιητική ιστορία, τότε προχωρώ στα περαιτέρω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted March 2, 2009 Share Posted March 2, 2009 Τις περισσότερες φορές, δεν μου έρχονται 'ιδέες', αλλά 'εικόνες'. Δηλαδή, μου έρχεται μια εικόνα στο μυαλό και, στην προσπάθεια να την περιγράψω, έρχεται κι η ιστορία μέσα στην εικόνα. Άλλες φορές, νιώθω να 'πνίγομαι' από κάτι που θέλει να βγει, το οποίο δεν έχω ιδέα τι είναι, αλλά όταν κάτσω για να γράψω, βγαίνει από μόνο του. Σαφώς, υπάρχουν και φορές που νιώθω κάτι πολύ έντονο κι αν δεν το εκφράσω με κάποιο τρόπο (να το γράψω, δηλαδή), θα σκάσω. Τα όνειρα είναι μια αρκετά προσφιλής Μούσα, όπως επίσης και τα rpg. Τα βιβλία μ' επηρρεάζουν πολύ λιγότερο. Δηλαδή, θα μ' επηρρεάσει περισσότερο το στυλ του συγγραφέα και λιγότερο η ιστορία του αυτή καθ' αυτή. Μου συμβαίνει πολλάκις ν' αναρωτιέμαι τι θα συνέβαινε αν ο τάδε χαρακτήρας έκανε αυτό κι όχι εκείνο ή αν υπήρχε αυτός ο χαρακτήρας εκεί, τι θα γινόταν, αλλά σπάνια θα κάτσω να το γράψω αυτό. Η μουσική, επίσης, παίζει πολύ βασικό ρόλο. Ένα τραγούδι μπορεί να μου βγάλει ολόκληρη νουβέλα. Επίσης, η κατάσταση της υγείας μου, μπορεί ν' αποδειχτεί καλή μούσα, καθώς, όταν έχω πυρετό, βγαίνουν απίστευτα χαοτικές εικόνες. Βέβαια, σπάνια έχω καταφέρει να γράψω με πυρετό (κι εννοώ από 39 και πάνω), οπότε συνήθως απλά απολαμβάνω αυτό το χάος, αλλά όταν μου περνάει ο πυρετός, μένει μόνο η αίσθηση κι οι εικόνες ξεχνιούνται. :Ρ 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted March 2, 2009 Share Posted March 2, 2009 Διαβάζοντας περισσότερο ένα κάπως βαρετό βιβλίο, ξαφνικά με πιάνω να ταξιδεύω άλλου σε ένα κόσμο που έχω φτιάξει επηρεασμένος από το βιβλίο πηδώντας πολλές γραμμές από το βιβλίο (νομίζοντας ότι τις έχω διαβάσει). Από τα όνειρα εννοείται. Και στην τουαλέτα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
ntoing Posted March 10, 2009 Share Posted March 10, 2009 Η καλύτερη ιδέα μου ever, ήρθε στον ύπνο μου. Το πιο απίστευτο όνειρο που είχα ποτέ και που τριγύριζε στο μυαλό μου για μήνες μέχρι να κάτσω να το γράψω! (βέβαια, βοήθησαν και κάτι βιβλία που διάβασα, αλλά όλα ουσιαστικά τελειοποιούσαν και συμπλήρωναν το ονειράκι αυτό) ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MountainRoot Posted March 11, 2009 Share Posted March 11, 2009 Συνήθως μου έρχονται εικόνες στο μυαλό μου. Ετσι απο το πουθενά. Μετά αρχίζω να τις συνδέω και φτιάχνεται κάτι σαν φιλμάκι. Είναι σαν αν βλέπω βουβό κινηματογράφο. Το γράψιμο είναι σαν να χρειάζεται να βάλω λόγια κάτω απο τις εικόνες. Το ίδιο μπορεί να μου τύχει και με ένα μουσικό κομμάτι. Ακούω ένα κομμάτι και φαντάζομαι εικόνες και απο τις εικόνες βγάζω ιστορία. Σύνηθες σημείο πάντως που μου κατεβαίνουν ιδέες είναι το λεωφορείο ή όταν είμαι συνοδηγός σε κανένα ταξίδι και είναι βράδυ. Επίσης, οι άντρες θα με καταλάβουν καλύτερα, οταν είσαι στο στρατό. Είναι ναι μεν One time only εμπειρία (ευτυχώς) αλλά ξεφεύγει τρελά το μυαλό σου. Τις ώρες στην σκοπιά αν είχα laptop και δεν χρειαζόταν να κρατάω και το G3 θα είχα γράψει 2-3 βιβλία (χάλια βιβλία το πιο πιθανό αλλά ΟΛΟΚΛΗΡΑ βιβλία). Οι συνηρμοί ήταν τρελοί. Ξεκινούσες απο την πέτρα που είχες μπροστά στην σκοπιά και την κοίταζες για 2 ώρες και κατέληγες να βγάζεις κοσμοθεωρία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lizbeth_covenant Posted March 11, 2009 Share Posted March 11, 2009 όταν είμαι συνοδηγός σε κανένα ταξίδι και είναι βράδυ. Κατάλαβα... ο χειρότερος συνοδηγός! Να οδηγεί δλδ ο άλλος και να θέλει λίγη παρέα να περάσει ευχάριστα η ώρα κι εσύ δίπλα...νεραϊδούλες, ξωτικά, διαστημόπλοια, κατάρες κτλ! :dragon: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted March 11, 2009 Share Posted March 11, 2009 Τις περισσότερες φορές, δεν μου έρχονται 'ιδέες', αλλά 'εικόνες'. +1 σε αυτό. Γενικά, και οι "ιδέες" της πλοκής έχουν τη μορφή εικόνας σχεδόν πάντα. Κάθε φορά που προσπάθησα από λέξεις να πλάσω τις εικόνες κι όχι το αντίθετο, βγήκαν πράγματα που δεν έχετε διαβάσει και δεν ξέρω κι αν πρόκειται, αν δηλαδή μπορώ να τα φτιάξω να μου αρέσουν. Τώρα από που... τη σκέφτομαι την ερωτησούλα κάθε που περνάω από το σφφ. Από παντού είναι η καλύτερη απάντηση που έχω. Από μια φράση που ακούς καθώς περπατάς στο δρόμο, από ένα ποίημα που διαβάζεις κάπου, από ταινίες βιβλία, πίνακες, καμιά φορά από τον τρόπο που χτυπάει κάποιος φίλος τον καφέ... Από παντού. Κυριολεκτικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted March 11, 2009 Share Posted March 11, 2009 Επίσης, οι άντρες θα με καταλάβουν καλύτερα, οταν είσαι στο στρατό. Είναι ναι μεν One time only εμπειρία (ευτυχώς) αλλά ξεφεύγει τρελά το μυαλό σου. Τις ώρες στην σκοπιά αν είχα laptop και δεν χρειαζόταν να κρατάω και το G3 θα είχα γράψει 2-3 βιβλία (χάλια βιβλία το πιο πιθανό αλλά ΟΛΟΚΛΗΡΑ βιβλία). Οι συνηρμοί ήταν τρελοί. Ξεκινούσες απο την πέτρα που είχες μπροστά στην σκοπιά και την κοίταζες για 2 ώρες και κατέληγες να βγάζεις κοσμοθεωρία. Εμείς είχαμε ένα παλικάρι που έγραφε μέσα στο όρυγμα της σκοπιάς (ήταν πύλη σε φυλάκιο) Αλλά ναι, στη σκοπιά σου κατεβαίνουν οι πιο τρελές ιδέες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sileon Posted March 12, 2009 Share Posted March 12, 2009 +1 σε αυτό. Γενικά, και οι "ιδέες" της πλοκής έχουν τη μορφή εικόνας σχεδόν πάντα. Κάθε φορά που προσπάθησα από λέξεις να πλάσω τις εικόνες κι όχι το αντίθετο, βγήκαν πράγματα που δεν έχετε διαβάσει και δεν ξέρω κι αν πρόκειται, αν δηλαδή μπορώ να τα φτιάξω να μου αρέσουν. Τώρα από που... τη σκέφτομαι την ερωτησούλα κάθε που περνάω από το σφφ. Από παντού είναι η καλύτερη απάντηση που έχω. Από μια φράση που ακούς καθώς περπατάς στο δρόμο, από ένα ποίημα που διαβάζεις κάπου, από ταινίες βιβλία, πίνακες, καμιά φορά από τον τρόπο που χτυπάει κάποιος φίλος τον καφέ... Από παντού. Κυριολεκτικά. Εγώ αντιθέτως, κατά πλειοψηφία λειτουργώ με λέξεις. Διάλογοι, συλλογισμοί αλλά και εικόνες και περιστατικά μου έρχονται εν μορφή λόγου παρά εικόνας. Τουλάχιστον συνειδητά έτσι λειτουργώ, αν και ασυνείδητα δεν ξέρω σε τι μορφή βρίσκεται ο σπόρος της δημιουργίας - εκείνες τα πρώτες στιγμές που αρχίζει και σχηματίζεται στο μυαλό μου μια ιδέα. Τώρα, το τί με τροφοδοτεί είναι τα πάντα, όπως λέει και η Νιένορ. Μουσική, ταινίες, αποσπάσματα απο πράγματα που διάβασα και πράγματα που μου αρέσουν και τα συνδυάζω μεταξύ τους έως φαινομενικά ασύνδετες καθημέρινές σκηνές και ερεθίσματα. Πληθώρα μικρών ιδεών που με επισκέπτονται αναπάντεχα δεν μπορώ να τις δικαιολογήσω παρά ως αποτέλεσμα διεργασιών του νου μου στις οποίες δεν έχω τον έλεγχο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
ntoing Posted March 12, 2009 Share Posted March 12, 2009 Ξέχασα να πω ότι αρκετά καλές ιδέες, μου έρχονται και με φάρσες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted June 2, 2009 Share Posted June 2, 2009 (edited) Κι εγώ λειτουργώ κυρίως με εικόνες. Μου έρχεται μια εικόνα στο μυαλό, (για παράδειγμα, ένα τέρας να κρυφοκοιτάζει τον κυνηγό του πίσω απ' το θάμνο), και μετά στήνω την ιστορία πάνω σ' αυτή τη σκηνή. Βασικό είναι να "δω" πεντακάθαρα την εικόνα, δηλαδή το φως, τα χρώματα, ακόμα και τις μυρωδιές ή αν ο ήρωας είναι ιδρωμένος, φοβισμένος, θυμωμένος. Τα υπόλοιπα γίνονται με τρόπο σχεδόν μαγικό. Άλλη αγαπημένη πηγή έμπνευσης είναι οι χαρακτήρες. Σκέφτομαι ένα χαρακτήρα ζωντανά, σα να τον έχω γνωρίσει, και μετά πλάθω μια ιστορία γύρω του. Σχεδόν ποτέ δεν σκέφτομαι πρώτα τα γεγονότα. Η πλοκή είναι το απαραίτητο μέσο για να γνωρίσω καλύτερα τον φανταστικό χαρακτήρα μου. edit για τον αποκάτω: η αυτοπεποίθησή σου γενικά δεν είναι και η καλύτερη... :tongue: Edited June 2, 2009 by Cassandra Gotha 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βρασίδας Posted June 2, 2009 Share Posted June 2, 2009 Δεν εχω ιδεες.... Βασικα νομιζω οτι οτιδηποτε , μια εικονα, μια λεξη μια φραση αρκει Σημερα ακουσα οτι ενας φιλος μου γλυτωσε στο τσακ απο χειρουργικη επεμβαση και θα κανει απλη θεραπεια. Ε, θα γραψω την ιστορια συντομα.... Σα φαγουρα μου ερχεται, γραφω και δεν ξερω τι θα γραψω. Στο τελος παιρνω το εκτρωμα και το ποσταρω εδω :lol: 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest roriconfan Posted June 2, 2009 Share Posted June 2, 2009 Και το αναμάσημα καλό είναι. Παίρνω κάτι που έγραψα πριν χρόνια, γκρινιάζω τι φρικτό που είναι και γράφω μια εμπλουτισμένη διασκευή του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Pandelis Posted September 12, 2016 Share Posted September 12, 2016 Νομίζω το είπε η Mary Higgins Clark: Όταν ακούς μια ιστορία, μια είδηση, μια φήμη κι έρχονται στο μυαλό σου δύο ερωτήσεις: 1. Τι πραγματικά έγινε; 2. Τι θα γινόταν αν... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted September 12, 2016 Share Posted September 12, 2016 Οτιδήποτε μπορεί να δώσει ιδέες, ένα γεγονός, ιστορικό ή στις ειδήσεις ή ακόμα που απλά θα ακούσω γι' αυτό, ένα όνειρο (καλά τα όνειρα έχουν δώσει πλοκές ολόκληρες σχεδόν έτοιμες για γράψιμο), ένα άρθρο... Ο κατάλογος πρακτικά αναρίθμητος. Και όσο γράφω τόσο αυτό εντείνεται. Και φυσικά είναι υπέροχο, ένα από τα καλύτερα πράγματα στο γράψιμο. Τώρα για το στρατό που αναφέρθηκε, μου έδωσε μερικές καλές ιδέες, και μερικά από τα πιο τρελά σημεία για να έχω γράψει, από την κορυφή ενός φυλακίου μέχρι το δάπεδο φορτηγού. Αλλά αυτό θα έπρεπε ίσως να είναι ένα άλλο θέμα, ποιο είναι το πλέον περίεργο μέρος που έχετε γράψει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Zaratoth Posted September 23, 2016 Share Posted September 23, 2016 Νομίζω η λέξη που με περιγράφει σε αυτό είναι "τσουπ". 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μπόρχες Posted December 11, 2016 Share Posted December 11, 2016 Η καλή ιδέα έρχεται απρόσκλητη και συνήθως την πλέον ακατάλληλη ώρα στον πλέον ακατάλληλο χώρο. Για να το διατυπώσω λίγο διαφορετικά, δεν βρίσκουμε εμείς τις ιδέες, αλλά οι ιδέες βρίσκουν εμάς! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.