Nefeli Posted June 24, 2009 Share Posted June 24, 2009 Καταρχάς καλησπέρα σας. Σαν νέα στον χώρο της συγγραφής, θα ήθελα να ρωτήσω τους παλαιότερους, τους πιο έμπειρους αλλά και τους πιο τυχερούς, ποιοι είναι οι οίκοι που πρέπει να στοχεύσει κάποιος; Μικροί, μεγάλοι και γιατί. Απ' ότι βλέπω λίγο πολύ, ακόμα και οίκοι σαν τον Πατάκη (δεν το εννοώ προσβλητικά, απλά δεν μας έχει συνηθίσει) βγάζουν φάντασι. Αν θα ήθελαν να πουν και την γνώμη τους αυτοί που έχουν ήδη εκδόσει (κυριώς από τον οίκο του Λιβάνη) θα ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο. Είναι αλήθεια ότι χρειάζεσαι μέσο (προσωπικά πιστεύω ότι θέλει μόνο ταλέντο). Όποιος θέλει να μοιραστεί ακόμα και τις δυσάρεστες εμπειρίες του, είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτος (αυτές έχουν και ποιο πολλά μηνύματα μέσα άλλωστε). Περιμένω τα φώτα σας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted June 25, 2009 Share Posted June 25, 2009 Υποψιάζομαι πως δεν υπάρχει απλή απάντηση στην ερώτησή σου. Αν καθίσουμε όλοι μαζί και βάλουμε κάτω τις εμπειρίες μας, θετικές ή αρνητικές, θα καταλήξεις με ένα ακόμα μεγαλύτερο μπέρδεμα. Έχω φτάσει πλέον να πιστεύω ότι -εκτός από όλα τα άλλα- είναι απλώς θέμα συγκυριών. Ειλικρινά δεν υπάρχει απλή απάντηση. Για παράδειγμα, η χειρότερη εμπειρία που είχα ποτέ ήταν από τον ΚΕΔΡΟ, έναν εκδοτικό οίκο που έχει βγάλει κατά καιρούς βιβλία φάντασυ. (Και Ελλήνων). Μιλάμε ότι όσοι ήρθαν σε επαφή μαζί μου μού φέρθηκαν σαν να ήμουνα σκουπίδι. Αντίθετα σε άλλους εκδοτικούς οίκους, οι άνθρωποι ήταν ευγενείς και τυπικοί και απάντησαν σε λογικό χρονικό διάστημα και επίσημα. Δεν έχεις παρά να δοκιμάσεις. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος μπορεί να είναι ο στρατηγικός σχεδιασμός ενός μεγάλου οίκου. Για τους μικρούς, εκτός και ειδικεύονται στο χώρο, είναι ακόμα πιο τυχαία τα πράγματα. Κάτι πάντως που μου είπαν τελευταία, αλλά ενδεχομένως να είναι χρήσιμο είναι το εξής: Αν έχεις παραπάνω από ένα έργο έτοιμο, δώσε και τα δυο προς κρίση. Ένας εκδοτικός οίκος που θα πάρει την απόφαση να εκδώσει κάποιον καινούργιο, κάνει κάποια μορφή επένδυσης (ανεξάρτητα από το πόσα και πώς τα επενδύει). Είναι καλό να ξέρει ότι δεν είναι κάτι περιπτωσιακό και ότι έπεται κάποια συνέχεια του ονόματος. Αν του πάει καλά, έχει έτοιμο και επόμενο κι αν δεν του πάει πολύ απλά δεν το εκδίδει. Και κάτι ακόμα: Ίσως αξίζει να δοκιμάσεις τους μεγάλους τώρα που φαίνεται να γυρίζει το πράγμα. Εγώ, παρόλο που βγήκα τελικά την τύχη μου σε μικρό εκδοτικό και δεν έχω παράπονο σε προσωπικό επίπεδο από τη συνεργασία, έμαθα περισσότερα από όσα δεν ήθελα να ξέρω για τη διανομή και όλα τα σχετικά. Οι μικροί εκδοτικοί οίκοι δεν μπορούν να κάνουν επαρκή προώθηση και πολύ συχνά όχι μόνο δεν διαθέτουν σύστημα διανομής, αλλά τους σνομπάρουν και οι χοντρέμποροι. Για παράδειγμα είχα στενή φίλη σε βιβλιοπωλείο, η οποία μου ανέφερε συνεχώς πως ζητούσε το βιβλίο μου από τους προμηθευτές και δεν το έφερναν, γιατί δεν θεωρούσαν άξιο να θέσουν μια παραγγελία του ενός-δυο βιβλίων στον εκδοτικό οίκο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted June 25, 2009 Share Posted June 25, 2009 Νομίζω οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι με την όλη αναβίωση του φαντασυ τα τελευταία χρόνια(οι ταινίας του Αρχοντα,το φαινομενο Χαρι Ποτερ κτλ) είναι αρκετά δεκτικοί στο φαντασυ και δεν το σνομπάρουν όπως παλιότερα.Από την άλλη νομίζω ότι το κολλημα εναντίον της ΕΦ παραμένει.Αν προσέξετε τα μέλη του σφφ που εκδιδονται(pun intended )...το φάντασυ είναι μοιρασμένο αναμεσα σε μικορύς και μεγάλους οίκους ενώ η ΕΦ περιορίζεται σε μεγάλο βαθμο σε μικρούς οίκους που βγάζουν σχεδόν αποκλειστικά ΕΦ. Τώρα για μέσο λίγο δύσκολα να μάθουμε πολλά εδώ γιατί ο καθένας μπορεί να πει "α,με απέρριψαν γιατί δεν είχα μέσο" και βέβαια όσοι είχαν μέσο δεν θα πουν "εγώ εκδόθηκα γιατί είχα μέσο".Πάντως το μέσο είναι αρκετά μπουρδουκλομένη έννοια.Πχ όταν ξέρεις έναν εκδότη μικρού οίκου και σου βγάζει ένα βιβλίο λες ότι απλά αναγνώρισε το ταλέντο σου ενώ όταν ένας μεγαλοεκδότης βγάζει ένα ανάλογο βιβλίο λες ότι "ο συγγραφέας θα είχε μέσο". Ευτυχώς τον τελευταίο καιρό εκδίδονται αρκετοί εδώ μέσα και έχει μειωθεί η γκρίνια.Είμαστε όμως και λαός γκρινιάρης.Όταν τιτάνες της φανταστικής λογοτεχνίας είχαν φάει τα μούτρα τους πολλές φορές στην πολύ πιο γόνιμη για φανταστική λογοτεχνία αγορά των ΗΠΑ εμείς περιμένουμε το 1 και μοναδικό,πρωτόλειο μυθιστόρημά μας να ενθουσιάσει τον 1ο,2ο ή έστω τρίτο εκδότη που θα βρούμε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 25, 2009 Share Posted June 25, 2009 η ΕΦ περιορίζεται σε μεγάλο βαθμο σε μικρούς οίκους που βγάζουν σχεδόν αποκλειστικά ΕΦ. Φύλακας του Χρόνου, Ονειροψυθιριστές (ως ΕΦ το προωθουσαν) και Raven City να τα αφήσω; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted June 25, 2009 Share Posted June 25, 2009 2 βιβλία(γιατί οι Ονειροψιθυριστές δεν είναι ακριβως ΕΦ) είναι η εξαίρεση κι όχι ο κανόνας.Εξάλλου είπα: "περιορίζεται σε μεγάλο βαθμο σε μικρούς οίκους".Δεν είπα ότι περιορίζεται αποκλειστικά ξέρω γω.Και το Ρέηβεν σίτυ πχ το βλέπουν κατι σαν το Σιν Σιτυ(εξου και η ομοιότητα στον τίτλο) που δεν το λες καθαρά ΕΦ. Τέλος πάντων,νομίζω ότι πιο πολλές πιθανότητες έχει ενα επικό φάντασυ από μια διαστημική περιπέτεια στον κρυο άπονο κόσμο των μεγάλων εκδοτικών οικων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 25, 2009 Share Posted June 25, 2009 2 βιβλία(γιατί οι Ονειροψιθυριστές δεν είναι ακριβως ΕΦ) είναι η εξαίρεση κι όχι ο κανόνας.Εξάλλου είπα: "περιορίζεται σε μεγάλο βαθμο σε μικρούς οίκους".Δεν είπα ότι περιορίζεται αποκλειστικά ξέρω γω.Και το Ρέηβεν σίτυ πχ το βλέπουν κατι σαν το Σιν Σιτυ(εξου και η ομοιότητα στον τίτλο) που δεν το λες καθαρά ΕΦ.Τέλος πάντων,νομίζω ότι πιο πολλές πιθανότητες έχει ενα επικό φάντασυ από μια διαστημική περιπέτεια στον κρυο άπονο κόσμο των μεγάλων εκδοτικών οικων. Και το ίδιο ισχύει και παγκοσμίως πλέον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted June 25, 2009 Share Posted June 25, 2009 Φύλακας του Χρόνου, Ονειροψυθιριστές (ως ΕΦ το προωθουσαν) και Raven City να τα αφήσω; Και "Ηγεμονία της ευτυχίας" από Μεταίχμιο. Αλλά είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν και πολλά ακόμα παραδείγματα και από τις δύο πλευρές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted June 25, 2009 Share Posted June 25, 2009 (edited) Πρώτα-πρώτα, στρώνεις κώλο και γράφεις ό,τι καλύτερο μπορείς. Και το σουλουπώνεις και όσο καλύτερα μπορείς. Δεν ξέρω αν ενεργούν έτσι οι υπεύθυνοι των εκδοτικών οίκων, αλλά εγώ στη θέση τους θα κράταγα ένα αρχείο με όσους έχω απορρίψει. Και αν μου ξανάστελναν ποτέ χειρόγραφο οι ίδιοι, θα του έριχνα πρώτα μια βιαστική ματιά: αν δε βελτιώθηκαν στα ελαττώματα που τους είχα εντοπίσει την πρώτη φορά, στα σκουπίδια όπως είναι. Θέλω να πω ότι όπου και να στείλεις, ίσως να σου δίνουν μια και μοναδική ευκαιρία - και δε θες να την κάψεις. Εξειδικευμένος οίκος ή οίκος που δε βγάζει μόνο βιβλία του φανταστικού; Τους πρώτους, ξέχνα τους. Οι μισοί δε βγάζουν καθόλου βιβλία Ελλήνων. Οι άλλοι μισοί βγάζουν μόνο γνωστών του εκδότη. Μεγάλος ή μικρός οίκος; Όπως ήδη ειπώθηκε, σε μεγάλο οίκο έχεις καλή διανομή και προώθηση, αλλά το χειρόγραφό σου θα είναι ένα μέσα σε πολλά και διάφορα που θα λάβουν, ενώ ο προγραμματισμός τους (= πότε και γιατί θα αποφασίσουν να επενδύσουν σε ένα βιβλίο φαντασίας) ένας θεός ξέρει σε τι φόρμουλες βασίζεται (λογική υπάρχει, αλλά σε έναν άσχετο σαν εμάς δεν είναι καθόλου προφανής, π.χ. όταν έχουν ήδη βγάλει κάτι πρόσφατα μπορεί να μη θέλουν άλλο σχετικό άνοιγμα μέχρι να δουν πώς θα πάει το πρώτο). Σε μικρό οίκο ίσως είναι πιο ευκολο να γίνει δεκτό ένα βιβλίο φαντασίας (καμιά φορά, απλά επειδή είναι το καλύτερο βιβλίο από τα λίγα που τους υποβλήθηκαν και δε βλέπουν το λόγο να σκοντάψουν στη θεματολογία). Αλλά σίως βρεθείς στη θέση να μη μπορείς ένα εξάμηνο μετά να βρεις ούτε αντίτυπο για προσωπική σου χρήση (δυστυχώς κι αυτό έχει συμβεί). Και είναι και το θέμα του ότι ίσως κάποιος να μη θέλει να ριψοκινδυνεύσει με μεγάλο εκδότη απευθείας. Ίσως αν βγεις πρώτα από μικρό οίκο και σταθείς στην αγορά, το επόμενό σου βιβλίο να είναι ευκολότερο να το δεχτούν σε μεγάλο οίκο. Ενώ αν τους πήγαινες το πρώτο και σε απέρριπταν, ίσως αυτό να σου έκλεινε την πόρτα τους στο μέλλον. Από την άλλη, ένα καλό πρώτο βιβλίο που θα είχε αξιοπρεπή στα ράφια με την προβολή του μεγάλου οίκου, ίσως χαθεί μέσα στην πληθώρα του ανταγωνισμού ακόμη κι αν ο μικρός οίκος που θα το εκδόσει χρησιμοποιήσει όλα τα (περιορισμένα) μέσα του. Στάνταρ απαντήσεις δεν υπάρχουν. Όταν έχεις ένα χειρόγραφο έτοιμο και λες πια να το στείλεις κάπου, επιλέγεις με τα δικά σου, προσωπικά κριτήρια, μερικούς οίκους. Και μετά, αν διαθέτουν κάποιο τηλέφωνο ή e-mail επικοινωνίας με τον υπεύθυνο χειρογράφων, κάνεις μια κλήση (μην ανησυχείς, κανείς δε θα ζητήσει το όνομά σου) και θέτεις το απλό ερώτημα: ενδιαφέρεστε για ελληνικά έργα φαντασίας αυτήν την περίοδο; Το πολύ-πολύ να σου πουν "τι είδος φαντασίας;". Και οι περισσότεροι, αν δεν ενφιαφέρονται, θα το πουν ανοιχτά, έστω κι αν δώσουν κάποια ομιχλώδη εξήγηση. Γιατί κι ο δικός τους χρόνος είναι πολύτιμος. Edited March 9, 2018 by Ιρμάντα δαίμων τυπογραφείου 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μικρός Πρίγκιπας Posted June 25, 2009 Share Posted June 25, 2009 αν και νέος στη διαδυκτιακή σας παρέα επιτρέψτε μου να σχολιάσω το θέμα παραφράζοντας τα λεγόμενα του Οκτάβιο Πας. "ο καθένας έχει τον εκδοτικό οίκο που του αξίζει" τι θέλω να πω μ'αυτό ? απλά, δημιούργεις κάτι, το κρίνεις, το εκ θέτεις και τέλος το υπερασπίζεσαι. Στην περίπτωση λοιπόν που είσαι καλός και στα 4 τότε θές και επιδιώκεις το έργο σου να πάει στα χέρια αυτού που θεωρείς το ιδανικότερο να στο προωθήσει. Γιατί στην τελική αυτό θεσ, φήμη. Είναι σαν να μου λεέι κάποιος πώς έκανε ενα πίνακα και έχει το εξής δίλημμα...να το στείλει σε μια μεγάλη γκαλερί ή να το δώσει στο κυρ.Τάκη τον κορνιζά της γειτονιάς του. Γι'αυτο λοιπόν θα ήθελα κλείνωντας να τονίσω πως καλή η γκρίνια κα΄λο το θάψιμο αλλά ποτέ μην ξεχνάμε οτι ο αυστηρότερος κριτής μας είναι ο εαυτός μας.... θα κλέισω με ένα ακόμη ρητό αυτή την φορά απο μια πολυεθνική Impossible is just a big word Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted June 25, 2009 Share Posted June 25, 2009 Έχω φτάσει πλέον να πιστεύω ότι -εκτός από όλα τα άλλα- είναι απλώς θέμα συγκυριών. Δεν έχεις παρά να δοκιμάσεις. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος μπορεί να είναι ο στρατηγικός σχεδιασμός ενός μεγάλου οίκου. Για τους μικρούς, εκτός και ειδικεύονται στο χώρο, είναι ακόμα πιο τυχαία τα πράγματα. Πρώτα-πρώτα, στρώνεις κώλο και γράφεις ό,τι καλύτερο μπορείς. Και το σουλουπώνεις και όσο καλύτερα μπορείς. μην ξεχνάμε οτι ο αυστηρότερος κριτής μας είναι ο εαυτός μας.... Κάπου εδώ μέσα κρύβεται η απάντηση και όμορφες συμβουλές. Άσχετο αλλά καλώς μας ήρθες Μικρέ Πρίγκιπα, συγχαρητήρια για το υπέροχο νικ και το πανέμορφο άβαταρ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nefeli Posted June 25, 2009 Author Share Posted June 25, 2009 Δυστυχώς βλέπω πως αυτοί που έβγαλαν τα βιβλία τους σε μεγάλο οίκο (Λιβάνης, Πατάκης - αναρωτιέμαι αν πρέπει να ονοματίσω για να απαντήσουν) δεν έχουν απαντήσει σε αυτό το τόπικ, δίνοντας έστω κάποιες συμβουλές στο πως επέλεξαν τον συγκεκριμένο οίκο, πόσο περίμεναν, όχι πως τους συμπεριφέρονται (γιατί σίγουρα δεν δαγκώνεις το χέρι που σε ταίζει), αλλά είναι κρίμα να λάμπουν δια της απουσίας τους. Φαντάζομαι πως το site δεν είναι μόνο για να ποστάρουμε ιστορίες αλλά και για να βοηθάει ο ένας τον άλλο, να ανταλλάσουμε εμπειρίες, απόψεις κ.λ.π. Προσωπικά από έρευνα που έχω κάνει, αν θέλει κάποιος έναν οίκο που να του κάνει την μεγαλύτερη δυνατή προώθηση, ανακάλυψα ότι οι πιο πλούσιοι είναι "Ελληνικά Γράμματα", "Μοντέρνοι Καιροί", "Κέδρος", "Πατάκης" αν θυμάμαι καλά, και όχι απαραίτητα με αυτή την σειρά. Επίσης βρήκα και ένα καινούργιο εκδοτικό "Μόνόκερος" που είπαν ότι τους ενδιαφέρει να εκδόσουν και Έλληνες. Για το Οξύ από ότι ανακάλυψα μέσα σε ένα τόπικ είναι λίγο αναξιόπιστο ε? τι έγινε με εκείνο το θέμα με την έκδοση των νικητήριων βιβλίων? Λύθηκε? Ελπίζω πως ναι Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μικρός Πρίγκιπας Posted June 25, 2009 Share Posted June 25, 2009 καλώς σας βρήκα και ευχαριστώ. το πως σας βρήκα είναι μια άλλη ιστορία (απο τη έκθεση βιβλίου) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted June 25, 2009 Share Posted June 25, 2009 Δυστυχώς βλέπω πως αυτοί που έβγαλαν τα βιβλία τους σε μεγάλο οίκο (Λιβάνης, Πατάκης - αναρωτιέμαι αν πρέπει να ονοματίσω για να απαντήσουν) δεν έχουν απαντήσει σε αυτό το τόπικ, δίνοντας έστω κάποιες συμβουλές στο πως επέλεξαν τον συγκεκριμένο οίκο, πόσο περίμεναν, όχι πως τους συμπεριφέρονται (γιατί σίγουρα δεν δαγκώνεις το χέρι που σε ταίζει), αλλά είναι κρίμα να λάμπουν δια της απουσίας τους. Φαντάζομαι πως το site δεν είναι μόνο για να ποστάρουμε ιστορίες αλλά και για να βοηθάει ο ένας τον άλλο, να ανταλλάσουμε εμπειρίες, απόψεις κ.λ.π. Γεια και από εμένα Συμβουλές έχω, αλλά δεν ξέρω τι αξία έχουν. Επειδή και σε παλιότερα topic έχουν γίνει παρόμοιες συζητήσεις, ουσιαστικά θα αναμασήσω ορισμένα που έχω ήδη πει. Προσωπικά επέλεξα τον συγκεκριμένο εκδοτικό οίκο (Λιβάνης) καθαρά επειδή είχα μέσα στο κεφάλι μου τη φιλοδοξία ότι πρέπει να εκδοθώ από τον μεγαλύτερο εκδοτικό οίκο στην Ελλάδα (ή τέλος πάντων έναν από τους μεγαλύτερους). Δεν ήξερα την αξία του γραπτού μου, γιατί είναι δύσκολο να κρίνεις τον εαυτό σου. Πάντως μου άρεσε που το διάβαζα όταν το έγραφα και σκέφτηκα ότι ίσως θα μπορούσε να αρέσει και σε άλλους. Ήμουν τυχερός γιατί ήταν ο πρώτος εκδοτικός οίκος που έστειλα το δακτυλόγραφό μου, το οποίο εγκρίθηκε και μάλιστα σε ελάχιστο χρόνο (σχετικό είναι αυτό, κάπου στους δυό μήνες, που συνήθως, όμως δεν συμβαίνει για τον Λιβάνη). Μετά την έκδοση των βιβλίων γενικά τρίφτηκα αρκετά με τον χώρο μιας και ασχολούμαι (έστω και επιφανειακά) με την κριτική. Έχω μιλήσει με πολλούς συγγραφείς από πολλούς εκδοτικούς οίκους και με δυο τρεις εκδότες. Έχω καταλήξει ότι οι μεγάλοι οίκοι δεν δουλεύουν με αυτό που λέμε "μέσο". Είναι επιχειρηματίες και ψάχνουν για συγγραφείς που θα γράψουν best sellers, είτε αυτά είναι μαγειρικής, είτε είναι φάνταζυ. Τώρα αν υπάρχει και ένας στους εκατό που βγάζει βιβλίο επειδή είναι κουμπάρος του εκδότη, ε εντάξει, αυτό δεν επηρεάζει το σύνολο. Υπάρχουν, δε, και περιπτώσεις όπως ο Καστανιώτης, που ρίχνουν πολύ μεγαλύτερο βάρος στην ποιότητα, απ' ότι στην ποσότητα. Οι άνθρωποι εκεί ενδιαφέρονται να βγάζουν μόνο καλή λογοτεχνία και είναι άξιοι σεβασμού. Γενικά είμαι απόλυτα ικανοποιημένος σε όλους τους τομείς από τον δικό μου εκδοτικό οίκο, είναι επαγγελματίες με όλο το νόημα της λέξης και έκαναν περισσότερα πράγματα απ' όσα περίμενα. Δεν παίζουμε σφαλιάρες κι ούτε μιλάω στο τηλέφωνο με την εκδότρια. Η σχέση μου με τον εκδοτικό οίκο τη χαρακτηρίζει μία απόμακρη φιλία. Τώρα για το αν πρέπει να στείλει κάποιος σε μικρό ή μεγάλο, για μένα εκ των πραγμάτων πρέπει να στείλει σε μεγάλο πρώτα. Το λέω αυτό επειδή μετράει πάρα πολύ το θέμα της προώθησης και της διανομής. Υπάρχουν, όμως και ποιοτικοί εκδοτικοί οίκοι, οι οποίοι δεν γίνεται να μπουν στην ίδια ζυγαριά, τα κριτήρια είναι διαφορετικά. Εγώ θα αισθανόμουν υπερήφανος αν έβγαινε τίτλος μου στα βιβλιοπωλεία με τη σφραγίδα της "ΠΟΛΙΣ" ή των εκδόσεων "Μπατσιούλας" ή της "ΕΣΤΙΑΣ" . Και εκεί σίγουρα θα υπήρχε πιο προσωπική επαφή μεταξύ εκδότη και συγγραφέα. Ταμπού και στεγανά πάντως δεν νομίζω ότι υπάρχουν. Συγνώμη Νεφέλη (αν εννοούσες εμένα με το δεύτερο post) που δεν έγραψα νωρίτερα- πάντα έρχομαι σε δύσκολη θέση όταν είναι να μιλήσω για εμένα και την "πορεία" μου. Επίσης με κάλυψε σε πολύ μεγάλο βαθμό και όσα είπε ο Λεφ (electroscribe). Πάντως για οτιδήποτε θες να με ρωτήσεις θα χαρώ να σου απαντήσω με pm ή με mail. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 25, 2009 Share Posted June 25, 2009 Γιάννη, έχοντας μια εμπειρία με εκδοτικούς κι εγώ από άλλη πλευρά (κούριερ για εξωτερικό συνεργάτη) δεν είμαι σίγουρος για τα περί επαγγελματισμού σε όλους τους μεγάλους (αν και με Λιβάνη είχα πολύ μικρή επαφή) αλλά σίγουρα ενδιαφέρονται να πουλήσουν. Και γενικά εχω ακούσει ιστορίες για αγρίους για το τι γίνονται σε αυτούς, από χειρόγραφα που είναι προς έκδοση και εξαφανίζονται, για "στενές σχέσεις" και διάφορα τέτοια ωραία. Αλλά γενικά, αν δεν παίζει γνωστός ή προηγούμενη έκδοση, καλύτερα χειρόγραφο σε μεγάλο οίκο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted June 25, 2009 Share Posted June 25, 2009 Nefeli, δεν ξέρω τι περιμένεις ν' ακούσεις κι από ποιον. Άλλα ρωτάς στο πρώτο ποστ κι άλλα στο δεύτερο. Αν είναι το είδος της πληροφορίας που σε ενδιαφέρει: - Ο Λιβάνης δηλώνει ότι θα απαντήσει μέσα σε 6 μήνες, στους οποίους απαιτεί να μην υποβάλλεις το έργο σου σε άλλο εκδοτικό οίκο - Ο Πατάκης δηλώνει ότι θα απαντήσει μέσα σε 2 μήνες, χωρίς ανάλογη απαίτηση - Οι δυο μήνες είναι σύνηθες όριο και για άλλους οίκους οι προθεσμίες αυτές δεν τηρούνται πάντα αυστηρά, ειδικά όταν παρεμβάλονται συστάδες αργιών (Χριστούγεννα, Πάσχα, Δεκαπενταύγουστος) ή εκδοτικά γεγονότα (εκθέσεις βιβλίου). Μπορεί να κάνουν ως και 2-3 μήνες παραπάνω (για πιο πολύ δεν ε΄χω ακούσει). Αλλά μπορεί και να απαντήσουν στο μισό του χρόνου Τώρα, όσον αφορά το πώς επέλεξε ο καθένας τον συγκεκριμένο οίκο του, θα σε συμβούλευα να μη βασιστείς σε ό,τι μπορεί ν' ακούσεις. Ο καθένας έχει τα δικά του κριτήρια. Κανείς άλλος δεν είναι εσύ, δεν έχει γράψει το δικό σου βιβλίο και δε θα στείλει το χειρόγραφό του στη συγκυρία που θα το στείλεις εσύ, τώρα ή στο μέλλον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nefeli Posted June 25, 2009 Author Share Posted June 25, 2009 Καλησπέρα και πάλι. Η αλήθεια είναι πως με καλύψατε με τα τελευταία σας ποστ. Ο λόγος που σου φαίνεται διαφορετικό αυτό που ρωτάω στο πρώτο ποστ με το δεύτερο, είναι κυριώς γιατί (φαντάζομαι όπως αρκετοί) είμαι μπερδεμένη. Άλλοι λένε μην πας σε μεγάλο οίκο, άλλοι όχι σε μικρό, αρκετοί (δεν εννοώ από το site φυσικά) έχουν επιδείξει κακεντρέχεια και μικρότητα και πολλές φορές αναρωτιέμαι αν κάποιος ξέρει και απλά δεν ρωτάς σωστά. Είναι κάπως σαν το μηχανογραφικό. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνεις συγγραφέας, αλλά δεν είναι κακό να ρωτήσεις αυτούς που το έχουν κάνει. Αυτός είναι και ο λόγος που αιτήθηκα να μου απαντήσουν (ας μου συγχωρεθεί η έκφραση αλλά δεν βρίσκω καλύτερη μία η ώρα το βράδυ), αυτοί που τα έχουν καταφέρει. Πάνω από όλα αυτό που με χαροποίησε στη απάντηση του Γιάννη είναι ότι ήθελε το βιβλίο του να πάει ψηλά. Άσχετα με το αποτέλεσμα (νούμερα πωλήσεων που τα ξέρει ο οίκος), ο στόχος του ήταν να πάει ψηλά και σαν ρομαντικός ονειροπόλος τα κατάφερε. Όπως μου είπε ένας φίλος, είναι λίγοι αυτοί που κυνηγούν το όνειρο τους και το καταφέρνουν κιόλας. Και οι κακές εμπειρίες είναι όπως έγραψα και πιο πάνω εξίσου σημαντικές όσο και οι καλές. Δεν είναι όλα ρόδινα. Ας πούμε κανείς δεν ξέρει τι πρέπει να απαιτήσεις σαν αμοιβή (ευτυχώς κάποιος έκανε το ανάλογο τόπικ), και έτσι και εγώ δεν ήξερα ότι δεν χρειάζεται δικηγόρος. Ένα μόνο θα πω (πάθαμε και μάθαμε), το πλήρωσα χρυσό το βιβλίο για την κατοχύρωση. Αν κάποιος με είχε προετοιμάσει δεν θα την πάταγα ποτέ. Κάπως έτσι λοιπόν προετοιμάζω και την γούνα μου για πιθανά ράμματα απόρριψης. Εγώ το βρίσκω τέλειο (το παιδί μου είναι άλλωστε), ο εκδότης όμως? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 25, 2009 Share Posted June 25, 2009 Είναι κάπως σαν το μηχανογραφικό. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνεις συγγραφέας, αλλά δεν είναι κακό να ρωτήσεις αυτούς που το έχουν κάνει. Αυτός είναι και ο λόγος που αιτήθηκα να μου απαντήσουν (ας μου συγχωρεθεί η έκφραση αλλά δεν βρίσκω καλύτερη μία η ώρα το βράδυ), αυτοί που τα έχουν καταφέρει. Πάνω από όλα αυτό που με χαροποίησε στη απάντηση του Γιάννη είναι ότι ήθελε το βιβλίο του να πάει ψηλά. Άσχετα με το αποτέλεσμα (νούμερα πωλήσεων που τα ξέρει ο οίκος), ο στόχος του ήταν να πάει ψηλά και σαν ρομαντικός ονειροπόλος τα κατάφερε. Όπως μου είπε ένας φίλος, είναι λίγοι αυτοί που κυνηγούν το όνειρο τους και το καταφέρνουν κιόλας. Αν αντέχεις τα έξοδα των εκτυπώσεων, υπάρχει και η μέθοδος του Spam. Στέλνεις παντού και ότι κάτσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nefeli Posted June 25, 2009 Author Share Posted June 25, 2009 (edited) Αν αντέχεις τα έξοδα των εκτυπώσεων, υπάρχει και η μέθοδος του Spam. Στέλνεις παντού και ότι κάτσει. Βασικά σκεφτόμουν κάτι σε top 5 της επιλογής μου και όχι με βάση μεγέθους απαραίτητα γιατί με το μισθό μου χαίρι για σπαμ, δεν έχει. Αλήθεια τώρα, παίζει να σου κλέψει κάποιος από τον εκδοτικό όλο το χειρόγραφο? μα μου έχουμε φτάσει? Edited June 25, 2009 by Nefeli Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μικρός Πρίγκιπας Posted June 25, 2009 Share Posted June 25, 2009 Αν αντέχεις τα έξοδα των εκτυπώσεων, υπάρχει και η μέθοδος του Spam. Στέλνεις παντού και ότι κάτσει. ναι βέβαια αν έχεις γράψει συνταγή για παστίτσιο ίσως να είναι μια καλή τακτική. Έστω λοιπόν οτι είμαι ο γιός του Ωνάση και στέλνω σε 700 εκδοτίκους (έχουμε και παραπάνω) και ένα ωραίο πρωινό με πέρνουν τηλέφωνο απο τον οίκο "μέκαψες που να καείς" και μου λένε μπράβο,ουάου,σούπερ και φουσκώνω εγώ και νιώθω Ουγκώ. Οπότε ¨ολο χαρα υπογράφω το συμβόλαιο (δίνω κοινώς το δικαίωμα εκμεταλευσης και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ). Μέρες μετα ένας μεγάλος εκδοτικός με πέρνει και με ρωτά αν θα ήθελα να συνεργαστώ μαζί τους....χμ.....έχω τρείς επιλογές α) χτυπάω το κεφάλι μου στο τοιχο βρίζοντας αυτόν που μ'έπεισε να στείλω παντού και όπου λάχει β) ρίχνω πόρτα στο μεγάλο οίκο παρακαλώντας το Θεό να με θυμούνται μετά απο 5 χρόνια που λήγει το συμβόλαιο γ) ανάβω μια λαμπάδα όσο το μπόι μου και εύχομαι ο οίκος που υπέγραψα να αποτελέσει την εξαίρεση στην οικονομική κριση και να με κάνει ζάμπλουτο και γνωστό ένας από τους λόγους που δεν έχουμε πολλούς νέους συγγραφείς στη Ελλάδα είναι ο ωχαδερφισμός ακόμη και όταν πρόκειται για τα ίδια μας τα έργα. "θα το στείλω και όπου κάτσει" άκου λογική. Όσοι απο εσάς γράφετε και έχετε κρίνει αυστηρά τοι έργο σας ως άξιο ανάγνωσης κοιτάξτε ψηλά. Στην τελική αν σου κάτσει....αν πάλι δεν κάτσει τότε ίσως δεν ηταν ο καιρός του. Κάτι ξέρουν οι μεγάλοι εκδοτικοί...αλλιώς δεν θα πουλούσαν. ΥΓ κάποτε ένας γκαλερίστας μου είπε "τέχνη είναι αυτό που θα πω εγώ τέχνη" και ίσως ( αν και πικρή ) είναι η αλήθεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted June 26, 2009 Share Posted June 26, 2009 Σ' αυτά που ανέφερε η Tiessa, και από την εμπειρία μου με μικρό εκδοτικό οίκο, από τον οποίο μάλιστα είμαι απόλυτα ευχαριστημένος ("Τρίτων"), έχω να πω τα εξής: Στα πλην: Ναί, το πρόβλημα της διανομής και της προώθησης του βιβλίου από τους μικρούς οίκους είναι υπαρκτό και αντικειμένικό καθώς δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα μέσα στο χάος της αγοράς με τους περιορισμένους πόρους τους. Αποτέλεσμα: Το βιβλίο θα φτάσει σε (σαφώς) λιγότερους αναγνώστες. Στα συν: Η αμεσότητα της επικοινωνίας, το μεράκι και το γεγονός ότι για να ρισκάρει ένας μικρός εκδοτικός οίκος με ένα βιβλίο (πόσο μάλλον φανταστικού) είναι παραπάνω από βέβαιο ότι πιστεύει σ' αυτό. Ο μικρός εκδοτικός δεν έχει κανένα περιθώριο αποτυχίας, δεν έχει την πολυτέλεια να δοκιμάσει κάτι που, ο ίδιος τουλάχιστον, θεωρεί μέτριο ή μη εμπορικό γιατί οι ευκαιρίες που θα έχει για ανάκαμψη σε περίπτωση αποτυχίας είναι ελάχιστες. Συνεπώς όταν ο μικρός εκδοτικός εκδίδει ένα βιβλίο, πιστεύει ότι αυτό είναι εμπορικό ή/και ποιοτικό. Αποτέλεσμα: Το βιβλίο θα βγει σίγουρα προσεγμένο και (ίσως) λίγο πιο προσωπικό απ' ότι θα έβγαινε σε έναν μεγάλο εκδοτικό, καθώς ο/η συγγραφέας έχει πιο άμεση γνώμη πάνω σε όλα τα σχετικά θέματα. Δεν θα χαθεί ανάμεσα σε δεκάδες τίτλους του ίδιου εκδοτικού (γιατί απλά δεν υπάρχουν) και θα παραμείνει στα ράφια (σ' αυτά που θα φτάσει -για να μην ξεχνιόμαστε) για πολύ πολύ καιρό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
PiKei Posted June 26, 2009 Share Posted June 26, 2009 Δεν ξέρω αν θα σου είναι χρήσιμη η δική μου εμπειρία, αλλά θα την καταθέσω γιατί βάζει μια παράμετρο που ίσως οι περισσότεροι δεν την έχουν ποτέ σκεφτεί. Δύο κριτήρια καθόρισαν την έκδοση του δικού μου βιβλίου στον Τρίτωνα. Το πρώτο ήταν η βεβαιότητα ότι ο Αρβανίτης δεν θα έβγαζε ποτέ το βιβλίο μου, αν δεν το θεωρούσε καλό. Και ότι θα μου το γύριζε πίσω, ξανά και ξανά, για διορθώσεις αν αποφάσιζε τελικά να το εκδώσει. Το δεύτερο, και αυτή είναι η παράμετρος που αναφέρω στην αρχή, ήταν η δυνατότητα μου να συζητήσω σοβαρά τους όρους των δικαιωμάτων. Έχοντας στο παρελθόν στον χώρο των τηλεοπτικών σεναρίων υπογράψει πραγματικα δουλεμπορικά συμβόλαια, που με αποξένωναν - με οικονομικές ρήτρες και βαρύγδουπους νομικούς όρους - ουσιαστικά από κάθε δικαίωμα μου, δεν ήθελα σε καμμιά περίπτωση να μου συμβεί το ίδιο με το "Έξι Δις" ή με οποιοδήποτε πνευματικό μου έργο στο μέλλον. Και τα στάνταρντ συμβόλαια, που είχαν την καλοσύνη διάφοροι φίλοι συγγραφείς να με αφήσουν να δω στην λούφα, περιείχαν όρους που δεν θα υπέγραφα με καμμιά Παναγία, ιδίως στο κομμάτι που αφορά την μετάφραση ή την εν γένει "εκμετάλλευση" του έργου, ξέροντας πολύ καλά πως μπορούν να χρησιμοποιηθούν όταν "στραβώσει η φάση". Το "Έξι Δις" δεν πήγε πουθενά αλλού, πήγε μόνο στον Τρίτωνα. Και παρόλο που, εκ των υστέρων, άκουσα "Μα θα το βγάζαμε κι εμείς που έχουμε καλύτερη διανομή...", και αν και πάντοτε ισχύει η παροιμία "Μεγάλη μπουκιά φάε, Μεγάλο λόγο μην λες", ο Τρίτωνας εξακολουθεί και σήμερα να είναι η πρώτη (και ίσως η μόνη) μου επιλογή. Αυτό όμως αφορά μόνο τις προσωπικές μου ευαισθησίες που προέρχονται από κακές εμπειρίες. Από όσο γνωρίζω, λίγοι είναι οι συγγραφείς που δίνουν σημασία στους όρους που υπογράφουν. Και μερικοί, όχι πολλοί είναι η αλήθεια, έχουν πραγματικά χτυπήσει το κεφάλι τους στον τοίχο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted June 26, 2009 Share Posted June 26, 2009 Ορισμένες πρακτικές παρατηρήσεις από τη δική μου εμπειρία: - αν στείλεις ταυτόχρονα σε πάνω από έναν οίκο, όσο μικρή κι αν είναι η πιθανότητα να δεχτούν το χειρόγραφό σου όλοι, δε νομίζω πως έχει διαφορά ποιος θα προηγηθεί στο να σου δώσει θετική απάντηση. Θες να βρθείς στη θέση να πεις "Όχι κύριε Κέδρε, έχω υπογράψει ήδη Πατάκη" (π.χ. που είναι κι οι δυο μεγάλοι), "Όχι κύριε Μικρέ, έχω ήδη υπογράψει στον άλλο κύριο Μικρό" ή ακόμη και "όχι κύριε Μικρέ, υπέγραψα ήδη στον κύριο Μεγάλο"; Είναι πιο εύκολο, σε λυπεί λιγότερο και σου βγάζει λιγότερο κακό όνομα από το να πεις "Όχι κύριε Μεγάλε, υπέγραψα ήδη στον κύριο Μικρό"; Η πρακτική της ταυτόχρονης υποβολής μπορεί να σε φέρει σε πολλές δυσάρεστες καταστάσεις (πιστεύω εγώ) - Γενικά βλέπω ένα σνομπισμό προς τους μικρούς. Πέρα από το ότι τις περισσότερες ως τώρα άστοχες επιλογές ελληνικών βιβλίων του φανταστικού τις έχουν κάνει μεγάλοι, να μην ξεχνάτε το θέμα της αναμονής (που λογικά θα είναι μικρότερη σε μικρό οίκο). Στην αρχή θα νιώθετε άνετοι, αλλά όταν θα πλησιάζει η τελευταία ημερομηνία στην οποία θεωρητικά θα σας ειδοποιούσαν τι αποφάσισαν για το βιβλίο σας, θα σας πιάσει μεγάλη νευρικότητα. Και όταν περάσει κι αυτή η ημερομηνία και ακόμη δεν έχετε νέα, θα φρικάρετε τελείως. Θα λέτε "μήπως να τους πάρω εγώ να τους ρωτήσω;" (αν βρεθείτε ποτέ σ' αυτή τη θέση με μεγάλο οίκο, θα πρότεινα να μην το κάνετε - αν είχαν κάτι να σας πουν, θα το είχαν κάνει. Το πολύ-πολύ να τους πιέσετε να ρίξουν μια βιαστική ματιά στο χειρογραφό σας που είχε ξεμείνει λίγο στην ουρά κι έτσι να το αδικήσουν) - Και το πιο πάνω πάει πακέτο με τις απορρίψεις. Από τη μία που είχα, συμπέρανα πως αντίθετα με τις εντυπώσεις μας, δε σε διδάσκουν πολλά, μόνο να κάνεις υπομονή και να επιμένεις. Ο άνθρωπος που θα σας την ανακοινώσει, δε θα έχει κάποια σχέση με τη διαδικασία επιλογής χειρογράφων και δε θα γνωρίζει γιατί απορριφθήκατε. Αν ρωτήσετε, θα σας πει κάτι γενικότροπο που πιθανότερο είναι να σας δημιουργήσει εσφαλμένες εντυπώσεις. Όχι ότι θα το πονέσετε λιγότερο το πνευματικό σας παιδί αν το απορρίψει ένας Μικρός, αντί για έναν Μεγάλο. Αλλά φαντάζομαι ότι θα ακολουθήσει μικρότερη απελπισία. Έκλεισε μια πόρτα, αλλά μένουν άλλες, μεγαλύτερες και με πιο αντικειμενικά κριτήρια. Ενώ μια απόρριψη από μεγάλο οίκο είναι αρκετά δυνατή σφαλιάρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 26, 2009 Share Posted June 26, 2009 - αν στείλεις ταυτόχρονα σε πάνω από έναν οίκο, όσο μικρή κι αν είναι η πιθανότητα να δεχτούν το χειρόγραφό σου όλοι, δε νομίζω πως έχει διαφορά ποιος θα προηγηθεί στο να σου δώσει θετική απάντηση. Θες να βρθείς στη θέση να πεις "Όχι κύριε Κέδρε, έχω υπογράψει ήδη Πατάκη" (π.χ. που είναι κι οι δυο μεγάλοι), "Όχι κύριε Μικρέ, έχω ήδη υπογράψει στον άλλο κύριο Μικρό" ή ακόμη και "όχι κύριε Μικρέ, υπέγραψα ήδη στον κύριο Μεγάλο"; Είναι πιο εύκολο, σε λυπεί λιγότερο και σου βγάζει λιγότερο κακό όνομα από το να πεις "Όχι κύριε Μεγάλε, υπέγραψα ήδη στον κύριο Μικρό"; Η πρακτική της ταυτόχρονης υποβολής μπορεί να σε φέρει σε πολλές δυσάρεστες καταστάσεις (πιστεύω εγώ) Αν υπογράψεις σε έναν, ειδοποιείς αυτομάτως όσους άλλους τους έχεις στείλει χειρόγραφο ότι δεν ενδιαφέρεσαι και να το πάρεις πίσω. - Γενικά βλέπω ένα σνομπισμό προς τους μικρούς. Πέρα από το ότι τις περισσότερες ως τώρα άστοχες επιλογές ελληνικών βιβλίων του φανταστικού τις έχουν κάνει μεγάλοι, να μην ξεχνάτε το θέμα της αναμονής (που λογικά θα είναι μικρότερη σε μικρό οίκο). Στην αρχή θα νιώθετε άνετοι, αλλά όταν θα πλησιάζει η τελευταία ημερομηνία στην οποία θεωρητικά θα σας ειδοποιούσαν τι αποφάσισαν για το βιβλίο σας, θα σας πιάσει μεγάλη νευρικότητα. Και όταν περάσει κι αυτή η ημερομηνία και ακόμη δεν έχετε νέα, θα φρικάρετε τελείως. Θα λέτε "μήπως να τους πάρω εγώ να τους ρωτήσω;" (αν βρεθείτε ποτέ σ' αυτή τη θέση με μεγάλο οίκο, θα πρότεινα να μην το κάνετε - αν είχαν κάτι να σας πουν, θα το είχαν κάνει. Το πολύ-πολύ να τους πιέσετε να ρίξουν μια βιαστική ματιά στο χειρογραφό σας που είχε ξεμείνει λίγο στην ουρά κι έτσι να το αδικήσουν) Δεν είναι σνομπισμός. Για δύο λόγους δεν προτιμάς μικρούς. Ο πρώτος είναι ότι έχουν μικρή παραγωγή, άρα δύσκολα θα σε επιλέξουν. Ο δεύτερος ότι δεν είναι λίγοι οι "μικροί" που δεν κοιτάνε καν τα χειρόγραφα που τους στέλνουν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted June 26, 2009 Share Posted June 26, 2009 (edited) [...] Πέρα από το ότι τις περισσότερες ως τώρα άστοχες επιλογές ελληνικών βιβλίων του φανταστικού τις έχουν κάνει μεγάλοι, να μην ξεχνάτε το θέμα της αναμονής (που λογικά θα είναι μικρότερη σε μικρό οίκο). [...] Ω, ναι, το ξέχασα αυτό. Σε έναν μικρό εκδοτικό οίκο θα περιμένει κανείς λιγότερο μέχρι να μάθει αν το βιβλίο του θα εκδοθεί αλλά και σημαντικά λιγότερο για να το πάρει στα χέρια του αφού εγκριθεί, κι αυτό φυσικά επειδή η πιθανότητα να είναι το βιβλίο του πρώτο ή δεύτερο στη σειρά για το τυπογραφείο είναι πραγματικά μεγάλη. Και για τους λόγους που ανέφερα στο προηγούμενο post (πιο άμεση επαφή με τους μικρούς) μια απόρριψη από έναν μικρό είναι πιο πιθανό να συνοδεύεται από κάποιο πραγματικά χρήσιμο σχόλιο για το έργο, καθώς μάλλον θα μιλήσει κανείς με τον ίδιο τον αναγνώστη. Edited June 26, 2009 by mman Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted June 26, 2009 Share Posted June 26, 2009 δεν είναι λίγοι οι "μικροί" που δεν κοιτάνε καν τα χειρόγραφα που τους στέλνουν. Δεν το αποκλείω αυτό, όσο άσχημο κι αν φαίνεται. Αλλά μου θύμισε να πω κάτι ακόμη: τη δεύτερη φορά που έστειλα το χειρόγραφο σε οίκο (την επιτυχημένη), έβαλα κι ένα "cover letter", δηλαδή μια σύντομη επιστολή στην οποία περιέγραψα όσο αντικειμενικότερα και περικετικά γινόταν το είδος του βιβλίου, το πιθανό κοινό κτλ. (ήταν ιδέα της rodonaura). Δεν ξέρω αν βοήθησε, αλλά θεωρητικά έχει σοβαρά πλεονεκτήματα. Στη χειρότερη, θα δουν ότι είναι κάτι που δεν τους ενδιαφέρει και θα λάβεις την αρνητική απάντηση άμεσα. Στην καλύτερη (μιλώντας για μεγάλο οίκο), θα το δώσουν σε αναγνώστη καταλληλότερο να το κρίνει και όχι σε όποιον τύχει να είναι ελεύθερος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.