Jump to content

New Yorker on Essential Fantasy Reads


Nihilio
 Share

Recommended Posts

Πέτυχα σήμερα αυτό το άρθρο από το περιοδικό New Yorker, όπου και δίνονται 7 απαραίτητα αναγνώσματα για όσους θέλουν να κάνουν το επόμενο βήμα από τα best seller τύπου Harry Potter και Lord of the Rings.

 

Εντυπώσεις; Σχόλια;

Edited by Nihilio
Link to comment
Share on other sites

Λείπει ο Pratchett. Τέλος συζήτησης.

Καλά, για να μην φαίνομαι τόσο ελιτιστής (cough* fanboy cough*), θα σημειώσω το εξής (New Yorker είπες;)

Tad williams Αμερικάνος

Gavriel Kay Καναδός

Terry Goodkind Αμερικάνος

Robin hobb Aμερικάνος

Terry brooks Αμερικάνος

Patrick rothfuss Αμερικάνος

Erikson Καναδός

Glen cook Αμερικάνος

 

Εγώ πάντως βλέπω ένα pattern.

Link to comment
Share on other sites

Λείπει ο Pratchett. Τέλος συζήτησης.

Καλά, για να μην φαίνομαι τόσο ελιτιστής (cough* fanboy cough*), θα σημειώσω το εξής (New Yorker είπες;)

Tad williams Αμερικάνος

Gavriel Kay Καναδός

Terry Goodkind Αμερικάνος

Robin hobb Aμερικάνος

Terry brooks Αμερικάνος

Patrick rothfuss Αμερικάνος

Erikson Καναδός

Glen cook Αμερικάνος

 

Εγώ πάντως βλέπω ένα pattern.

Βοηθάει το ότι οι Βρετανοί (Tolkien, Pratchett, Rowling) κάνουν τα best seller που περνάνε και στο ευρύ κοινό...

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Έχοντας μόνο δύο εκ των 7 και 2 από τους βοηθητικούς ο ίδιος, με τα προσωπικά μου κριτήρια που κανείς δεν είανι υποχρεωμένος να συμμεριστεί, συμπεραίνω πως μπορείς να στρώσεις κώλο, να γράψεις κάτι πραγματικά καλό και να βγεις αναπληρωματικός. Για να μπεις στο τρέχον πάνθεον, υπάρχουν καλύτερες κι ευκολότερες μέθοδοι:

 

- Να αντι-γράψεις, αντί να συν-γράψεις

 

- να απευθυνθείς στους μη οπαδούς του είδους που είναι και περισσότεροι, σε όσους είδαν τον Άρχοντα ή διάβασαν Σαλβατόρε κι είπαν να διαβάσουν κάτι ακόμη, πριν αποχωροήσουν οριστικά. Ακόμη καλύτερα αν κάνεις έναν χλιαρό χυλό που μπορεί να σερβιριστεί ως "λογοτεχνία φαντασίας, καμία σχέση με τη μάζα της παραλογοτεχνίας στο χώρό" σε όσους "προτίθενται να διαβάσουν κα΄τι διαφορετικό, αλλά να έχει κάποιο επίπεδο"

 

- Να γράψεις ένα αξιοπρεπές βιβλίο που θα βγει σε μεγάλο οίκο με την ανάλογη προώθηση, ακολουθούμενο από 125 συνέχεις, τις οποίες όλοι όσοι πήραν το πρώτο επειδή τους έπρηξε το Amazon θα συνεχίζουν να διαβάζουν, έστω και μόνο για να γκρινιάζουν πως η κάθε μία είναι χειρότερη κι από την ανεκδιήγητη προηγούμενη. Κι ακόμη χειρότερα, θα λένε σε όλους τους φίλους τους πως "μετά το 4 είναι σκατά, αλλά τα πρώτα μαμάνε και πρέπει οπωσδήποτε να τα διαβάσεις", ώστε να κολλήσουν κι εκείνοι

 

- Να βάλεις τον Elric-clone σου στο εξώφυλλο (αστειεύομαι)

Link to comment
Share on other sites

Robin hobb Aμερικάνος

Έκανε εγχείρηση αλλαγής φύλου η Χομπ?:lol:

 

Πάντως πέρα από το γεγονός ότι θάβει κυρίως Βρετανούς στον πρόλογο και μετά προμοτάρει συγγραφεί στην απο εκεί πλευρά του Ατλαντικού...το κυριότερο είναι ότι αυτοαναιρείται.Γιατί από τη μία λέει πόσο παιδιάστικος είναι ο Αρχοντας και μετά μας προτείνει αντί του Αρχοντα και της Ναρνια να διαβάσουμε Brooks,Goodkind κτλ.Δηλαδή έλεος.Υπάρχει ακόμη κριτικός που στηρίζει τους αντιγραφείς του Τολκιν και μάλιστα στο ίδιο άρθρο θάβει τον Τόλκιν;!;

 

Κατά τα άλλα παρατηρώ ότι προτιμά καθαρά φάντασυ κόσμους κι όχι τύπου Χαρρυ Πόττερ ξέρω γω.Από την άλλη πώς θάβει τη Νάρνια και μετά πορμοτάρει το Υφαντό της Φιονοβάρ όπου έχουμε παρόμοια ιδέα(από τον κόσμο μας σε φανταστικό)?Το ότι θάβει κάποια βιβλία που δεν μου αρέσουν και προτείνει κάποια που μου αρέσουν δεν το σώζει.

-1 από μένα

Link to comment
Share on other sites

Δεν έχω διαβάσει Hobb οπότε υπέθεσα πως είναι άντρας. Η μοναδική γυναίκα Robin που ξέρω είναι μια από τις χαρακτήρες στο How I Met Your Mother... Mea Culpa

Link to comment
Share on other sites

Την πρώτη φορά που διάβασα το άρθρο μου φάνηκε τόσο "λίγο", που απαξίωσα να απαντήσω. Τώρα που έχω λίγο χρόνο όμως, θα πω κι εγώ τη γνώμη μου, αναλυτικά.

 

Θα βάζω + σε όσους έχω διαβάσει, - σε όσους όχι. Και έναν αριθμό από το 1 μέχρι το 10 για την εκτίμηση στην οποία έχω τον κάθε συγγραφέα.

 

Tad Williams: Δεν έχω διαβάσει, αλλά από τα σχόλια άλλων που έχουν διαβάσει είναι μάλλον απογοητευτικός ο τύπος. -5

 

 

Gay Gavriel Kay: Φιόναβαρ, Τιγκάνα, Σαραντινό Ψηφιδωτό. Όχι και ότι χειρότερο, αλλά ούτε και ότι καλύτερο, σαφώς όχι με το οποίο θα ξεκινούσα να διαβάζω φάνταζι. Η σχέση του Κέι με τον Τόλκιν, ειδικά στη Φιόναβαρ είναι τέτοια που θυμίζει σχολέιο, ο Κέι στο π΄σιω θρανίο να αντιγράφει τον Τόλκιν στο μπροστινό, προσθέτωντας και λίγο σεξ. Δε μπορώ να τον χαρακτηρίσω άνθρωπο που άλλαξε το φάνταζι πάντως. +5, γιατί έχει και μερικές ευφυείς στιγμές.

 

 

Terry Goodkind: Ομόιως με τον Γουίλλιαμς. Μόνο που εδώ οι κριτικές που έχω ακούσει είανι πολύ χειρότερες. -4 γιατί θα ήθελα να έχω και προσωπική άποψη.

 

 

Robbin Hobb: Δεν έχω διαβάσει, αλλά έχω ακόυσει αρκετά για τις αδυναμίες τους χαρακτήρες της. -5 κι αυτή.

 

 

Terry Brooks: Ούτε κι αυτόν. Αυτά που άκουσα όμως τον ρίχνουν άνετα στο -2

 

 

Patrick Rothfuss: Ούτε καν τον έχω ακουστά. -1

 

 

Steven Erikson: Δεν έχω διαβάσει, αλλά οι κριτικές που έχω πάρει είναι αρκετά καλές. Κατηγορείται για μπερδεμένες πλοκές και άλματα αλλά γενικά η στάση των γνωστών μου είναι θετική απένατί του. -7 ή -8 αν θέλω να είμαι επιεικής.

 

 

Glen Cook: Έχω διαβάσει το πρώτο βιβλίο της Black Company και το βρήκα ευφυέστατο. Η μαγεία είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακή. Έχει το καλό (ή κακό, αναλόγως από πιο πλευρά το βλέπεις) ότι η γραφή του μοιάζει ακριβώς με εκείνη ενός μορφωμένου στρατιώτη. Μπαίνεις στην πλοκή με τα μούτρα, χωρίς να σο παρουσιάζει σιγά σιγά τους χαρακτήρες κι αυτό κάποιες φορές μπορεί να σε μπερδέψει, ειδικά όταν το διαβάζεις στο πρωτότυπο. +8

 

 

J. V. Jones: Ποιος είναι αυτός; -1

 

 

Lois McMaster Bujold: Επειδή όλοι οι πιο πάνω είναι κυρίως φαντασάδες κι εγώ τη Μπιζόλντ την έχω γνωρίσει από τις εφ νουβέλες της (Mike Vorkosigan series), δεν καταλαβαίνω τι θέση θα είχε εδώ. Πάντως οι δύο ή τρεις ιστορίες του Βορκοσίγκαν που διάβασα ήταν πολύ ευχάριστα αναγνώσματα. Έξυπνα και καλά δομημένα. +7

 

 

R. Scott Bakker: Άγνωστος... -1

 

 

George R. R. Martin: Έχω διαβάσει μόλις 100 σελίδες από το Song of Ice and Fire και θεωρώ ότι ο τύπος απλά ξέρει να γράφει. Με ψυχοπλάκωσε με τα χιόνια του όμως και δεν τον πήρα με καλό μάτι, γι' αυτό και είπα να τον αφήσω για το χειμώνα, οπότε και θα είμαι εντός κλίματος. Οι χαρακτήρες του φαίνονται καταπληκτικοί και η αίσθηση του κόσμου είναι έντονη. +8, με όψιον παραπέρα αύξηση.

 

Σούμα: Μετράω λοιπόν, 3 άσους, 1 διπλό, 1 τεσσάρι, 3 πεντάρια, 3 οχτάρια, 1 εφτάρι. Που θα πει ότι τα δύο τρίτα της λίστας είναι από τη βάση και κάτω. Οπότε τι essential reading είναι αυτό;

 

Κατακλείδα; Η λίστα είναι μάλλον για τα μπάζα.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Απλά κάπου εδώ να σας θυμίσω ότι τη λίστα την γράφει ο μέσος Αμερικάνος geek και όχι ένας κριτικός.

Σε γενικές γραμμές αναφέρει τους συγγραφείς που εδώ σνομπάρουμε, αλλά μιλάμε για τα βιβλία που θα διαβάσει κανένας μετά τον Άρχοντα.

 

Και, για να βάλω κια άλλη μια παράμετρο στο θέμα, εσείς ποια βιβλία θα προτείνατε;

Link to comment
Share on other sites

Μόνο που ο μέσος Αμερικανός geek έχει διαβάσει αρεκτό φάνταζι για να ξέρει καλύτερα. Ας πούμε, πού είναι ο Φάιστ ή ο Σαλβατόρε; Ειδικά ο πρώτος; Πού είναι ο Γκεμέλ ή η Μάργκαρετ Βάις; Ο Αμπερκρόμπι κι ο Λιντς, που έγινε και τόση φασαρία τα τελευταία δύο χρόνια μ' αυτούς; Ή ο Μπρούστ, που αμερικανίζει όσο κανείς;

 

Πάτνως αυτή τη λίστα,τη σκέφτηκα κι εγώ πριν από λίγο, Μιχάλη, που διάβασα το άρθρο και τα σχόλια από κάτω. Μια λίστα που θα προτείναμε σε κάποιον που τώρα ξεκινάει το φάνταζι, έχοντας διαβάσει μόνο Άρχοντα και Χάρρυ Πότερ. Και σκεπτόμενη αυτό κατέληξα στο ότι θα έπρεπε πρώτα να μου πει ο κάποιος που μου τη ζήτησε τι σόι συμβατική λογοτεχνία διαβάσει. Αλλιώς πώς να κρίνεις τι θα βοηθήσει τον άλλο να ξεκινήσει; Σημειωτέον ότι η λίστα του New Yorker είναι απλά ένα αναμάσημα των ίδιων μοτίβων. Τι μπορείς να αποκομήσεις από αυτήν; Το μόνο που θα κερδίσεις είναι ότι θα μάθεις πολύ καλά-παπαγαλία το κλασικό θέμα του Φρόντο και του δαχτυλιδιού και θα το σκυλοβαρεθείς κιόλας.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Πάτνως αυτή τη λίστα,τη σκέφτηκα κι εγώ πριν από λίγο, Μιχάλη, που διάβασα το άρθρο και τα σχόλια από κάτω. Μια λίστα που θα προτείναμε σε κάποιον που τώρα ξεκινάει το φάνταζι, έχοντας διαβάσει μόνο Άρχοντα και Χάρρυ Πότερ. Και σκεπτόμενη αυτό κατέληξα στο ότι θα έπρεπε πρώτα να μου πει ο κάποιος που μου τη ζήτησε τι σόι συμβατική λογοτεχνία διαβάσει. Αλλιώς πώς να κρίνεις τι θα βοηθήσει τον άλλο να ξεκινήσει; Σημειωτέον ότι η λίστα του New Yorker είναι απλά ένα αναμάσημα των ίδιων μοτίβων. Τι μπορείς να αποκομήσεις από αυτήν; Το μόνο που θα κερδίσεις είναι ότι θα μάθεις πολύ καλά-παπαγαλία το κλασικό θέμα του Φρόντο και του δαχτυλιδιού και θα το σκυλοβαρεθείς κιόλας.

 

Μα ακριβώς αυτό λέει το άρθρο. Τη λίστα δεν την έκανε ο συντάκτης, αλλά ένας φίλος του που απάντησε στην παράκλησή του: "I asked Hugh what he would recommend for someone like me—a beginningfantasy reader ready to graduate to more serious (but not too serious)fare." Κι ο άνθρωπος λέει "essential fantasy reads", δηλαδή (και καλά) αυτά που πρέπει να διαβάσεις όποιο κι αν είναι το γούστο σου.

 

Η μοναδική γυναίκα Robin που ξέρω είναι μια από τις χαρακτήρες στο How I Met Your Mother...

 

Robin Wight Penn

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..