Jump to content

Λογοκρισία των anime στην Αμερική


Nihilio
 Share

Recommended Posts

Ξέθαψα σήμερα ένα παλίο post του Tokyo Pig από κάποιο άλλο forum, που αφορά το θέμα του τίτλου. Σας το παραθέτω σχεδόν αυτούσιο:

 

Apo to arthro"Days of chains" tou periodikou "anime insider " teuxos iouniou

but as your wish is my command yahiko-san here goes the most censorshiped anime in america (usa) taken directly from the article...

 

1.original name :g-force

name given:batlle of the planets

reason of censorship:o kentrikos kakos itan transexual (basika allaze to filo tou opote ithele) kai etsi stin edited ver. o kakos apektise kai mia aderfi

2.origina name :cardcaptor sakura

name given:cardcaptors

reason of censorship :akouson akouson theorisan to cardcaptor sakura poli koritsistiko kai to karapetsokopsan i "kainourgia sira ksekinage apo to episodio ppou emfanizontan ekino to agoraki o lin kai oi skines pou edixna tin sakura sto erotiko kinigi (mono to en trito kathe episodiou anaferete sto kinigi ton karton) kopikan kai antikatastathikan!!!!!

3.to Robotech (edo einai ligo diskolo na to metafraso sta ell so na pos akrivos to anaferei to arthro....

"The editing process was teken to the extreme in early october 1985 when producer Carl Macek was hired by Harmoni Gold to make them a hit using the rights toa few anime serries they'd picked up-Macross,Southern cross and Genesis Climber Mospeada.

According to Macek now executive of new buisiness development of adv films (neon genesis evangelion) while there were only 36 macross episodes maek had to deliver a 65 episode serries,so macek combined it with the other two shows to get it in the air;Southern cross and Mospeada filled the run but radical measures were taken to unite them to the amalgam known as Robotech!!!!(akou pragmata kai to eixan ferei kai stin ellada....)

 

epidi kourastika na ta ipolipa censorshiped anime epigramatika

 

dragonball z-gt :no blood ,no head bunging,no death (kai kala kathe fora pou pethene o songoku pigene se mia alli diastasi!!!

 

pockemon:no guns no bad language

 

digimon :no turds (se kapoio episodio ena digimon xezei...(kanan tin skatoula mikrotero digimon!!!! )

 

sailor moon s & sailor moon stars :no lesbian romance no nudity

 

g gundam :metonomasia ton god gundam se burning gundam kai tou devil gundam se evil gundam!!!

 

Techi muyo! :no nudity

 

lupin the third (III): no hitler clothing (se ena episodio o lupen ntinete hitler!!!

 

 

 

Σχολιάστε ελεύθερα.

Link to comment
Share on other sites

Πράγματι, κάποια από τα παραπάνω τα είχα ακουστά, ενώ άλλα καθόλου.

Το πιο απίστευτο μου φαίνεται το σχετικό με το Cardcaptor Sakura!! Ήταν πολύ "κοριτσίσιτκο"??? :p

Ήξερα πως το Ρόμποτεκ ήταν συνδυασμός τριών σειρών και πως γενικά βγάζουν ερωτικές σκηνές και διάφορες άλλες στην Αμερική ΚΑΙ Ευρώπη.

Φαίνεται πως θεωρούν υποχρέωσή τους κάποιοι να "παιδικοποιούν" όσο μπορούν τα άνιμε, (αρκεί να ακούσει κανείς τις εκνευριστικότατες φωνές που χρησιμοποιούν στις Ελληνικές μεταγωτίσεις των περισσοτέρων άνιμε), πολλά από τα οποία ΔΕΝ είναι παιδικά. Βέβαια η έννοια ¨παιδικό" είναι διαφορετική στην Ιαπωνία.

Και μια βασική ακόμα διαφορά αντίληψης είναι πως τα κινούμενα σχέδια ΔΕΝ θεωρούνται εξ αντικειμένου "παιδικά" εκεί.

Link to comment
Share on other sites

Σχολιάστε ελεύθερα.

 

Μ*****ς Αμερικάνοι.

 

Πάντα τα ίδια κάνουνε. Και το Harry Potter and the Philosopher's Stone το είχαν μετονομάσει σε Harry Potter and the Sorcerer's Stone, ώστε να είναι πιο "κατανοητό από το Αμερικάνικο κοινό".

 

Το μεγάλο αστείο είναι ότι και οι ίδιοι θεωρούν τους εαυτούς τους ηλίθιους. Δεν αντιλαμβάνονται πως το κοινό εσύ το διαμορφώνεις. Αν του δίνεις να τρώει, συνέχεια, σούπες, τότε ποτέ δε θα βγάλει δόντια, για να δαγκώσει μερικά κοψίδια.

 

 

Γιαμ... Πείνασα μ'όλα αυτά...

Edited by RObiN-HoOD
Link to comment
Share on other sites

Tο αστείο είναι ότι Ελλάδα βλέπουμε τις γιαπωνέζικες εκδόσεις. Για παράδειγμα είχε δείξει όλο το sailormoon (στην Αμερική μόνο 2 από τους 5 κύκλους), το dragonball χωρίς τις κομμένες σκηνές, το Rurouni Kenshin με όλο του το αίμα (όχι κάτι υπερβολικό, αλλά μπόλικο για "πράσινη" σειρά) και γενικά αβέρτα κουβέρτα στο θέμα καταλληλότητας.

Εδώ πας σε βίντεο κλάμπ και βρίσκεις στα παιδικά το Locke superman ή το Andromenda story τα οποία μόνο παιδικά δεν είναι...

Link to comment
Share on other sites

To μόνο ζήτημα Βάρδε είναι πως το ίδιο συμβαίνει και στην Ευρώπη σε μεγάλο βαθμό, όχι μόνο στην Αμερική. Και καλά, στην Αμερική η λογοκρισία είναι ένα θέμα πονεμένο (και γελοίο αν σκεφτείς πως επιτρέπεται να οδηγείς αυτοκίνητο και να έχει όπλο από τα 16, αλλά απαγορεύεται να αγοράσεις το Playboy, ας πούμε), αλλά στην Ευρώπη, δεν το καταλαβαίνω με τίποτα.

 

Αυτό που λέει ο Nihilio πιο πάνω το έχω παρατηρήσει και γω. Ειδικά μάλιστα σε σκηνές που δεν είναι από τη φύση τους βίαιες, αλλά έχουν ένα κάποιο βαθύτερο νόημα, που θα είχε πράγματι κάνει ένα παιδί (και όχι μόνο) να αντιληφθεί μερικά πράγματα.

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Αστεία πράγματα... Στο κάτω κάτω όλοι ξέρουμε οτι τα πάντα λογοκρίνονται στην Αμερική, οπότε δεν μου προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη (εκτός του CardCaptor Sakura). Όσον αφορά τα άνιμε προτιμώ πάντα να παρακολουθώ ιαπωνικά subs, αγνά, όπως μεταδόθηκαν στην ιαπωνική τηλεόραση.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Δεν ήξερα ότι είχε λεσβιακό έρωτα (ρομάντσο) το Sailor Moon! :drooling:

 

Πάντως, κάποια από αυτά είναι πολύ γνωστά· άμα θέλετε σας φέρνω το Ιαπωνικό «Ρόμποτεκ» (Super Dimensional Fortress Macross) για να δείτε τις απίστευτες διαφορές (μου έχει μείνει ακόμα το σημείο που η Lisa Hayes/Misa Hayase στο αμερικάνικο «αναγνωρίζει το άρωμα της Minmay»· ΣΚΟΤώΣΤΕ ΤΟΥΣ!!)... Κλάσεις ανώτερω και με λιγότερα κενά.

 

Το Locke the Superman σου λέω κι εγώ από πού να πας να το πάρεις άμα μου πεις σε ποια περιοχή μένεις (για να σου πω videoclub).

Link to comment
Share on other sites

Το Sailormoon φυσικά και έχει ρομαντικές σκηνές μεταξύ γυναικών. Δύο από τις outer sailors είναι ζευγάρι. Εκείνη με τα πράσινα κυμμαριστά μαλλιά και η άλλη που ντύνεται σαν πρίγκηπας με ξανθά μαλλιά σγουρά αντρικά, λευκά πουκάμισα με φουσκωτά μανίκια ισπανικού στυλ και παντελόνια είναι μαζί. :D

Βλάκες αμερικάνοι...

Δεν καταλαβαίνουν πως το να μπαίνεις σε γυάλα δεν είναι τρόπος να πορεύεσαι στη ζωή.

Καταστρέφουν τα παιδιά τους... εδώ οι περισσότερες μάνες δίνουν ηρεμιστικά στα παιδάκια για να μην κλαίνε και να κοιμούνται τη νύχτα... Έλεος.

Link to comment
Share on other sites

Ξέρω μόνο για Καλιθέα και Μοσχάτο σίγουρα μέρη, και νομίζω ότι το έχει κι ένα στο Αιγάλεω...

Link to comment
Share on other sites

Nienna, και όχι μόνο ρομαντικές σκηνές με γυναίκες... Στον πρώτο κιόλας κύκλο του Sailor moon υπάρχει σίγουρα ένας gay από τους αρχικακούς, καθώς και ένας άλλος που μάλλον είναι bi... :o

Τώρα πως το έδειξαν αυτό στο δυτικό κόσμο το αγνοώ...

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Ξεθάβω πάλι το θέμα μια που έτυχε να δω κάποιον guest να το διαβάζει, αλλά κατά σύμπτωση σκεφτόμουν αυτές τις μέρες διάφορα πάνω στην διαφορετική αντίληψη που έχουν οι Ιάπωνες από τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς στο θέμα του τι είναι θεμιτό και αθέμιτο να διαβάζει ή να βλέπει ένα παιδί.

Αφορμή για τις σκέψεις αυτές στάθηκε κάποιο άρθρο που διάβαζα για την ιστορία των μάνγκα.

Ως γνωστόν στην Ιαπωνία υπάρχουν περιοδικά μάνγκα για κάθε πιθανό γούστο, φύλο, ηλικία κλπ. Ανάμεσα σε αυτά υπάρχουν και τα yaoi μανγκα, δηλαδή αυτά στα οποία οι ιστορίες επικεντρώνονται γύρω από ερωτικές σχέσεις ανάμεσα σε αγόρια. Πολλά από αυτά δεν είναι καθόλου πορνογραφικά αλλά καθαρά ρομαντικές ιστορίες. αρκετά angsty συχνά, στις οποίες σπάνια θα δει κανείς περιγραφικές ερωτικές σκηνές (όχι πως δεν υπάρχουν και τέτοια βέβαια).

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό σύμφωνα με το άρθρο, είναι πως σε αντίθεση με τα πιο "κραυγαλαία" yaoi (και πάλι όχι αναγκαστικά πορνογραφικά) τα οποία απευθύνονται πιθανά σε ομοφυλόφιλους νεαρούς, τα ρομαντικά yaoi απευθύνονται σε κορίτσια. Η βασική αιτία, σύμφωνα πάντα με τον αρθρογράφο, που αυτά τα μανγκα είναι πολύ προσφιλή σε νεαρές κοπέλες είναι πως ο τρόπος που παρουσιάζονται οι σχέσεις ανάμεσα στους πρωταγωνιστές των μάνγκα αυτών και οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές είναι καθαρά κοριτσίστικος. Προσέξτε! Όχι εκθηλισμένος!

Απλα οι πρωταγωνιστές *είναι* κορίτσια με αγορίστικη μορφή, με την έννοια πως ψυχολογικά μια κοπέλα μπορεί να ταυτιστεί μαζί τους σε προσωπικό επίπεδο. Όχι υποχρεωτικά και με τους δυο συγχρόνως, αλλά στην ανάγνωση μπορεί να ταυτιστεί με τον έναν ή τον άλλον. Να δει τον ένα σαν τον εαυτό της και τον άλλον με τον τρόπο που θα έβλεπε ένα λίγο εξαδινικευμένο αγόρι που θα της άρεσε, "μπαίνοντας" η ίδια στο ρόλο αυτό με έναν "προβολικό" τρόπο.

Άλλοτε πάλι μπορεί η αναγνώστρια να κάνει δύο προβολές. Να γίνει δηλαδή και το "κορίτσι" και το "αγόρι" συγχρόνως μέσα από τους δυο αρσενικούς πρωταγωνιστές του ρομάντζου που διαβάζει.

Είναι παράξενο αυτό, έως πολύ παράξενο, αλλά συγχρόνως είναι φαινόμενο που υπάρχει σε αρκετά shoujo manga και ανιμε. Ο συμβολισμός μπορεί να είναι αρκετά βαθύς αν το σκεφτεί κανείς.

Το πιο παράξενο όμως είναι πως δεν φαίνεται το φαινόμενο αυτό να θεωρείται κατακριτέο από τους Ιάπωνες γονείς, και γενικότερα την Ιαπωνική αντίληψη περί "κατάλληλου παιδικού ή νεανικού περιεχομένου.

Ούτε και η σχετική ασάφεια που μπορεί να υπάρχει για το φύλο ενός πρωταγωνιστή ενός μάνγκα ή άνιμε.

Αντίθετα στην Αμερική ΚΑΙ στην Ευρώπη, κάτι τέτοιο θα ήταν απόλυτα κατακριτέο έως και χυδαίο, ειδικά σε ένα "παιδκό" καρτούν, οπότε είναι λογικό να πέφτει μεγάλη λογοκρισία και το ανάλογο πετσόκομα.

Είναι να αναρωτιέται κανείς βέβαια πώς ακριβώς το βλέπουν οι Ιάπωνες το θέμα. Ίσως μέσα από ένα συμβολικό-σουρεαλιστικό πρίσμα όπου το κάθε τι δεν ταυτίζεται με την εικόνα που εξωτερικά φαίνεται αλλά με μια ιδέα μάλλον. Και οι ιδέες δεν έχουν φύλο.

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Έχω στα σκαριά ολόκληρο άρθρο πάνω στο θέμα των διαφορών στην αντίληψη και τη δομή των comic, όπου, φυσικά, θα συζητήσω και μαζί με άλλα άτομα που ξέρουν κι εκτιμούν το είδος για να βγει πόρισμα («Οι χρήστες Dain, Month, [και τόσοι άλλοι που δεν μπορώ να χωρέσω εδώ μέσα] παρακαλούνται να εμφανιστούν στη Σύνταξη.»).

 

Τα yaoi ξεχωρίζουν από το γεγονός ότι εξιδανικεύουν αυτό το είδος της σχέσης, κατά κάποιον τρόπο, αφού πρέπει να είναι πολύ αγνός έρωτας (παρεμπιπτόντως, το ρομαντικό είδος τους αποκαλείται και shounen-ai, δηλαδή περίπου: «ανιδιοτελής έρωτας μεταξύ νεαρών αρρένων»). Παρόμοιας διάρθρωσης είναι και τα yuri, καθώς και αντίληψης, αν και εδώ παρουσιάζεται μια πιο φεμινιστική πλευρά (το αντίστοιχο είδος λέγεται shoujo-ai).

 

Σημειωτέον, το yaoi είναι ακρωνύμιο που είχαν θεσπίσει οι otaku (απ' όσο έχω μάθει) που χρησιμοποιούταν, αρχικά, για κάθε ιδιότυπο και λίγο περίεργο doujinshi (ειδικά τα παροδιακά) δε φαινόταν να καταλήγουν σε κάποιο νόημα (yama nashi, ochi nashi, imi nashi] - "no climax, no punch line, no meaning"). Αργότερα διαδώθηκε στην εν αγνοία, κατά πως φαίνεται, Δύση και πήρε συντριπτικά αυτήν τη σημασία, ενώ ο μέσος Ιάπωνας δε θα καταλάβει τι εννοείς αν τον ρωτήσεις τι σημαίνει η λέξη yaoi... Περίπου όπως και με τη λέξη hentai, που σημαίνει "perverted" από το hen, "weird" (με άσχημο τρόπο), που οι περισσότεροι νομίζουν ότι σημαίνει «τσόντα,» έτσι οι περισσότεροι νομίζουν πως το yaoi σημαίνει ομοφυλοφιλικό πορνομάνγκα... :p

 

Από την άλλη, η λέξη yuri σημαίνει "lily" - «κρίνος.» Είναι, μάλιστα, σύνηθες γυναικείο όνομα. Αυτό υποδεικνύει και τη ρομαντική διάθεση που υπάρχει, σε κάποιο βαθμό, πίσω από την όλη υπόθεση.

 

Σημειωτέον, ένα αστείο θέμα με τη λογοκρισία είναι ότι οι Ιάπωνες θεωρούν κάπως ασεβή την επίδειξη της τριχοφυίας της ήβης, και αρχικά είχε απαγορευτεί η εμφάνισή της σε γραφικές τέχνες - πρόσφατα αυτός ο νόμος καταργήθηκε, παρεμπιπτόντως. Αυτό δε θα έπρεπε να μας κάνει εντύπωση, αφού στην Κλασική περίοδο του Σεμνού Γυμνού, η εμφάνιση της ήβης ήταν στην κρίση του καλλιτέχνη, και όχι του ρεαλισμού. Ένας αστείος λόγος για τις αντιδράσεις των Αμερικανών, κυρίως (στην Ευρώπη δεν παρατηρείται τόσο έντονα το φαινόμενο), είναι ότι θεωρούν ότι η έλλειψη τριχοφυίας της ήβης από πορνογραφικό υλικό manga και anime προάγει την παιδοφιλία.

Edited by RaspK FOG
Link to comment
Share on other sites

Πράγματι Παναγιώτη, αυτό περί της τριχοφυίας είναι/ήταν γεγονός. Όπως και το πόσο "κακόγουστο" θεωρούσαν/θεωρούν γενικά οι Απωανατολικοί λαοί τα επιδεικτικά γυμνά πέλματα.

Παλαιότερα προτού γίνουν τα μάνγκα γνωστά στον "Δυτικό" κόσμο και η ιδιαίτερη καλλιτεχνική τους "γλώσσα" πιο σαφής στα μάτια των Δυτικών, η παιδικότητα που εκ πρώτης όψεως φαίνεται να έχουν οι μοφές των μάνγκα πρωταγωνιστών οδήγησουν πολλούς σε λάθος συμπεράσματα.

Τα τεράστια μάτια, μικρά χείλη και μυτούλες τα οποία όμως συνοδεύονταν από ένα γεμάτο καμπύλες, ιδυπαθές σώμα ερμηνεύτηκε κάπως....παιδεραστικά ή τουλάχιστον βγήκε το συμπέρασμα πως οι Ιάπωνες πάσχουν από το λεγόμενο "Lolita complex". Δεν μπορούσαν ούτε να δουν τις λεπτότερες αποχρώσεις στα πρόσωπα των χαρακτήρων που μαρτυρούν την πραγματική τους ηλικία παρά τα τεράστια "παιδικά" μάτια κλπ, ούτε βέβαια αντιλαμβάνονταν την "εξωτική" σημειολογία των μανγκα.

Η ύπαρξη μάλιστα των hentai μάνγκα και άνιμε - αφού όπως έλεγα πιο πάνω υπάρχουν μάνγκα περιοδικά που απευθύνονται σε νοικοκυρές, οικονομολόγους, στρατιώτες, υπερήλικες κλπ - τα οποία είχαν παρόμοια σκίτσα (μαζί με μια τεράστια δόση από πλοκαμοφόρα τέρατα) ήταν αρκετή για να πιστέψουν πολλοί πως τα μάνγκα ταυτίζονται ως επί το πλείστον με πορνογραφία και τρόμο.

Στην Ελλάδα ακόμα και σήμερα επικρατεί αυτή η άποψη, όπως μου έτυχε κάποτε σε ένα βιντεοκλαμπ.

Πάντως οι άνιμε σειρές που έχουν παιχτεί στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είναι συνήθως οι Ευρωπαικές "εκδόσεις" που γενικά είναι κάααααπως λιγότερο πετσοκομένες από τις αντίστοιχες Αμερικανικές.

Αν και δεν παίρνω και όρκο σ'αυτό.

Βέβαια η λογοκρισία έχει πολλές μορφές, μία από τις οποίες είναι η μεταγλώτιση, αλλά μια που αναφέρθηκα σ'αυτό σε άλλο ποστ ας μην το επαναλάβω εδώ.

 

Για το άρθρο τα συζητάμε όποτε θέλεις. :)

Link to comment
Share on other sites

Μιας κι ανέφερες τα του πορνό στα videoclub, είχε πολύ πλάκα μια γεμάτη κατανόηση, ευτυχώς, συζήτηση που είχα τις προάλλες με την υπάλληλο της νυχτερινής βάρδιας ενός τέτοιου καταστήματος - ψάχνω για μια συγκεκριμένη κασσέτα που είχε βρει ο κολλητός μου εκεί, και η οποία βρισκόταν, φυσικά, listed στη βάση δεδομένων στα πορνό, μόνο που είναι λίγο δύσκολο να εξηγήσεις στον άλλο για το τι ακριβώς ψάχνεις υπ' αυτές τις συνθήκες...

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Βσκ να κάνω μια ερώτηση σε αυτό? Ποιος μοντάρει και ''φτιάχνει'' τις Ευρωπαϊκές εκδόσεις των anime? Η Ελλάδα δεν νομίζω να έχει κανένα τέτοιο εξοπλισμό, και άλλωστε ποιος Έλληνας θα κάτσει να το κάνει? Αυτό το πετσόκομα ποιος το κάνει? Η Αγγλία? Κάποια άλλη χώρα? Οι κάποια ομάδα απο όλες τις χώρες? Και τι ακριβώς δεν κόβουν οι Ευρωπαίοι και κόβουν οι Αμερικάνοι? Αν θυμάμαι καλά στο Dragonball που έβλεπα δεν υπήρχε αίμα, ενώ στην Sailormoon δεν υπήρχαν υπόνοιες ότι υπήρχαν ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Εξηγήστε μου για ποια χρονιά μιλάμε, γιατί ίσως να έχει ξανάπροβληθεί. Εγώ το έβλεπα κάπου ανάμεσα 1997-1999, κάπου εκεί ανάμεσα, δεν θυμάμαι ακριβώς. :whistling:

Link to comment
Share on other sites

Στην Ελλάδα παίρνουν έτοιμες εκδόσεις από άλλες δυτικές χώρες (νομίζω το STAR παίρνει μονίμως από Αμερική) και αλλάζουν μόνο τον ήχο. Και σε μερικά (βλ. Naruto) οι Ευρωπαίοι έκοψαν πολύ περισσότερα από τους Αμερικανούς συναδέλφους τους. Οι πιο πολιτισμένες χώρες (Αμερική, Αγγλία, Γερμανία) κάνουν δικό τους editing παντως. Τη δουλειά την κάνει το εκάστοτε studio, προσπαθώντας να προσαρμοσθεί σε νόμους και υποδείξεις που υπάρχουν στη συγκεκριμένη χώρα.

Edited by Guardian of the RuneRing #1
Link to comment
Share on other sites

Ουδέν σχόλιο επί του θέματος. Είμαστε πολύυυυυ πίσω (και αν μου επιτρέπετε και αρκετά "χωριάτες") σε πολλά πράγματα. Θα μπορούσα να μιλάω για ώρες περί "καταλληλότητας" (ενώ π.χ. τα καρτούν με συνεχείς μάχες και σκωτομούς είναι πιο κατάλληλα?) και περί "ομοφυλοφιλίας" (λες και είμαστε μάστιγα και ντροπή της κοινωνίας), αλλά βαριέμαι. Δεν θα'χει και νόημα άλλωστε. Ας ελπίσουμε να βάλουμε και στην ελλάδα λίγο μυαλό και να ξεκολίσουμε επί τέλους από τον μεσαίωνα...

Link to comment
Share on other sites

Θοδωρή, λυπάμαι που θα στο χαλάσω, αλλά τη μεγαλύτερη φρίκη την έζησα όταν είδα μια φορά ένα-δύο επεισόδια Sailormoon στα γαλλικά: ακόμα κι εκεί οι γυναίκες πρωταγωνίστριες που προαναφέρθηκαν παρουσιάζονται σαν ετεροφυλοφιλικό ζευγάρι - πιο εύκολα ανιτμετωπίζεται, φαίνεται, ο τρανσβεστισμός (αφού έτσι θα έπρεπε να έχουμε έναν άντρα που βγαίνει και παλεύει με κοντή φούστα) παρά η ομοφυλοφιλία!

Link to comment
Share on other sites

...αφού έτσι θα έπρεπε να έχουμε έναν άντρα που βγαίνει και παλεύει με κοντή φούστα...

ΓΚΑΣΠ!!! :o :death: :cold: :rudolph: κλπ...

Link to comment
Share on other sites

Ίσως δεν κατάλαβες τι λέω: θεωρώ γελοίο να προτιμάμε συγκεκριμένα τον τρανσβεστισμό παρά την ομοφυλοφιλία. Μάλλον η σκέψη ότι απλά θέλει να ντύνεται μόνο ως το άλλο φύλο και όχι να έχει τις σεξουαλικές προτιμήσεις που θεωρούμε αποδεκτές για το άλλο φύλο είναι καθησυχαστική... Τί να σου πω;

Edited by RaspK FOG
Link to comment
Share on other sites

Κατάλαβα τί εννοούσες, για αυτό και γκασπώθικα έτσι!

 

OMG...

Link to comment
Share on other sites

Έχω την εντύπωση πως οι Αμερικανοί αφαιρούν το γυμνό και το σεξ και οι Ευρωπαίοι τη βία. Οι σειρές που παίρνουν τα εδώ κανάλια, είναι συνήθως οι Γερμανικές ή οι Γαλλικές versions.

Ειδικά για τη Sailor Moon, υπάρχουν αρκετές versions και η πιο πιστή στο original ήταν η Ολλανδική που δεν είχε πρακτικά καμμια λογοκρισία. Πιθανόν και άλλες άνιμε σειρές στις Ολλανδικές εκδόσεις τους να είναι πιο "free".

Xωρίς να είμαι απόλυτα σίγουρος, νομίζω πως η Sailor Moon που προβλήθηκε μεταγλωτισμένη βέβαια εδώ ήταν η Γερμανική.

Link to comment
Share on other sites

Χκατά τα έχουμε κάνει. Από τη μία δεν αντέχουμε τη ζωή χωρίς σύμβολα και αρχέτυπα*, κι απ' την άλλη αυτά με τα οποία έχουμε αλυσοδέσει τους εαυτούς μας εδώ στο δυτικό κόσμο μας τραβάνε στον πάτο**. Δυστυχώς δεν έχω καμμία αντιπρόταση. Προσπαθούσα να ζω τη ζωή μου χωρίς να είμαι δέσμια πολλών πραγμάτων [στερεοτύπων], και το μπούμερανγκ που μου ήρθε στο κεφάλι δεν είχε προηγούμενο. Αρχίζω και φοβάμαι πως δεν είναι ακριβώς στο χέρι μας να απαλλαγούμε από το 'πάνω καλό-κάτω κακό, φως καλό-σκοτάδι κακό', από το λευκό και το μαύρο, από τα φτερά, από τα πρότυπα ομορφιάς [και δε μιλάω για τα βραχύβια σύγχρονα εδώ], από όλα αυτά τα κουτάκια. Αν δε προσπαθήσει κανείς να πράξει τ' ανάποδα των στερεοτύπων, εκεί να δεις αμόνι στο κεφάλι. Αν θες να τ' αναποδογυρίσεις είσαι δυο φορές δέσμιος. [Είναι κάτι σαν να κάνεις επανάσταση για να πάρεις την εξουσία από το δικτάτορα, και να γίνεσαι δικτάτορας στη θέση του, ένα πράμα.] Στην παρούσα φάση της ζωής μου δεν μπορώ να δείξω ούτε ένα άτομο που να μην έχει στο μυαλό του διάφορα κουτάκια, με ή χωρίς κορδελίτσες, στα οποία να μπαίνει. Ούτε εμένα. Ή μάλλον... κυρίως όχι εμένα. Καθείς με τις κορδελίτσες του.

 

*εμένα μου δίνεται μια αίσθηση ξεκρεμαστότητας χωρίς αυτά, τουλάχιστον...

**άσε που στον πάτο πάνε και αρκετοί στην Ιαπωνία, έχοντας κάνει έναν αχταρμά στο κεφάλι τους τον δικό τους πολιτισμό με το δυτικό...

Edited by Nienna
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..