18ος Διαγωνισμός Σύντομης Ιστορίας, Κατηγορία: Τρόμου, Θέμα: Η μάσκα/Η μεταμφίεση

[dagoncult]

Ψήφισα χωρίς φόβο και πάθος . Επειδή είναι η πρώτη φορά που το κάνω χωρίς να έχω διαβάσει σχόλια, έχω αρκετή περιέργεια να δω πόσο μέσα ή έξω έπεσα...

 

Και συμφωνώ με όλους για όλα σχετικά με το κλείδωμα. Έχει ταυτόχρονα πολύ ενδιαφέρον να δεις pure τη γνώμη του κοινού, αλλά οπωσδήποτε σε πιάνει σε φάσεις και μεγάλη καούρα να λάβεις και να δώσεις σχόλια, ενώ νεκρώνει λίγο και η φάση. Πιθανώς αυτή η λύση με το ολιγοήμερο κλείδωμα, μιας και βρίσκεται κάπου στη μέση, να είναι και η καλύτερη δυνατή.

 

Βέβαια, υπάρχει και άλλη μια περίπτωση, αλλά επειδή δεν έχω ιδέα από αυτά, ίσως οι τεχνικές δυνατότητες του φόρουμ να μην το επιτρέπουν. Αυτό που σκεφτόμουν ήταν το να είναι ανοιχτές από την αρχή οι ιστορίες για σχολιασμό, αλλά με κάποιον μαγκαϊβερίστικο τρόπο από τους υπερκομπιουτεράδες μας εδώ, τα σχόλια αυτά να μην είναι δυνατόν να διαβαστούν από τους υπόλοιπους ως την λήξη της ψηφοφορίας (κάτι σαν spoilers που δεν μπορείς να ανοίξεις). Έτσι, και ο αναγνώστης/μέλος λέει τη γνώμη του και ο συγγραφέας παίρνει σχόλια και κινείται ο διαγωνισμός και δεν υπάρχει αλληλεπίδραση από τις άλλες γνώμες. Επιπλέον, θα έχει και το πανηγύρι του όταν εμφανιστούν τα σχόλια όλα μαζί μετά τη λήξη. Λέτε να είναι εφικτό;

[Drake Ramore]

 

 

Βέβαια, υπάρχει και άλλη μια περίπτωση, αλλά επειδή δεν έχω ιδέα από αυτά, ίσως οι τεχνικές δυνατότητες του φόρουμ να μην το επιτρέπουν. Αυτό που σκεφτόμουν ήταν το να είναι ανοιχτές από την αρχή οι ιστορίες για σχολιασμό, αλλά με κάποιον μαγκαϊβερίστικο τρόπο από τους υπερκομπιουτεράδες μας εδώ, τα σχόλια αυτά να μην είναι δυνατόν να διαβαστούν από τους υπόλοιπους ως την λήξη της ψηφοφορίας (κάτι σαν spoilers που δεν μπορείς να ανοίξεις). Έτσι, και ο αναγνώστης/μέλος λέει τη γνώμη του και ο συγγραφέας παίρνει σχόλια και κινείται ο διαγωνισμός και δεν υπάρχει αλληλεπίδραση από τις άλλες γνώμες. Επιπλέον, θα έχει και το πανηγύρι του όταν εμφανιστούν τα σχόλια όλα μαζί μετά τη λήξη. Λέτε να είναι εφικτό;

 

 

Πολύ καλή ιδέα!

 

 

[DinMacXanthi]

Συμφωνώ με τον Drake και το προηγούμενο ποστ του, όντως βοηθάει αυτή η σιγή να διαβάσουμε τις ιστορίες προτού αρχίσουμε να παίρνουμε σχόλια. Αλλά όχι μέχρι το τέρμα γιατί χάνεται ένα από τα σημαντικά κομμάτια του διαγωνισμού, ένας από τους λόγους να πάρει κανείς μέρος. Feedback στην καινούργια ιστορία τους.

Νομίζω πως ένα 4ημερο (όπως κι έγινε) ήταν μια χαρά χρόνος, κι εγώ τις διάβασα όλες (έχουμε ωραίο ensemble μπορώ να πω) και έχω την αρχική μου λίστα έτοιμη.

[DinoHajiyorgi]

Μόλις ψήφισα κι εγώ, ανεπηρέαστος από σχόλια. Παρομοίως, και τα σχόλια μου είναι έτοιμα στο word κι αναμένουν.

[Adicto]

Ανοιξέ το το τιμημένο, δε μπορώ, δε μπορώ να περιμένω!!!

[tetartos]

Δεν θα αμφισβητήσω την ώριμη σοφία πίσω από την απόφαση να μείνουν κλειδωμένα τα διαγωνιζόμενα διηγήματα.

 

Παραδεχτείτε το όμως. Ποιοι από σας άρχισαν να νιώθουν την πείνα; Την πείνα για τον σχολιασμό; Ο διαγωνισμός τρέχει τώρα, αλλά δεν δίνει ζωή στο φόρουμ. Εκτονωνόμαστε στις κείθε και δούθε ορμόνες! Μεχρι ποιου Σάββατου μεσάνυχτα εννοούσε το κλείδωμα ο ποιητής; Αυτό, ή το επόμενο, μια βδομάδα μακριά; Φοβάμαι να κοιτάξω στο ποστ.

Ανοιξέ το το τιμημένο, δε μπορώ, δε μπορώ να περιμένω!!!

 

Το "marshmallow experiment" είναι ένα γνωστό πείραμα που έγινε στο Stanford University και αναφέρθηκε από τον Goleman στα βιβλία του για τη Συναισθηματική Νοημοσύνη. Εν ολίγοις, το 1960 έδωσαν σε μια ομάδα τετράχρονων ένα γλυκό (marshmallow) και τους υποσχέθηκαν ένα δεύτερο, αν μπορούσαν να περιμένουν 20 λεπτά πριν φάνε το πρώτο. Μερικά παιδιά μπόρεσαν να περιμένουν (και να πάρουν και το δεύτερο γλυκάκι) ενώ μερικά δεν μπόρεσαν και έφαγαν μόνο ένα. Οι ερευνητές παρακολούθησαν τα παιδιά μέχρι την εφηβεία τους και παρατήρησαν ότι τα παιδιά που είχαν την ικανότητα να αναβάλουν την ικανοποίησή τους ήταν περισσότερο προσαρμοσένα και αξιόπιστα και πέτυχαν υψηλότερες βαθμολογίες στις εξετάσεις (SAT) του σχολείου τους.

 

Shoda, Y., Mischel, W., Peake, P. K. (1990). Predicting adolescent cognitive and self-regulatory competencies from preschool delay of gratification: Identifying diagnostic conditions. Developmental Psychology, 26(6), 978-786.

 

Μπορείτε να κατεβάσετε το πλήρες επιστημονικό άρθρο από εδώ.

[Adicto]

Είμαι 32!

Δεν είμαι προσαρμόσιμος!

Είμαι αναξιόπιστος!

Δεν σώζομαι πια με τίποτα!

Ανοίξτε το τώρα!!!

[Nihilio]

Επειδή δε γνωρίζω αν θα ξαναμπω μέχρι το βράδυ, σας ενημερώνω ότι άνοιξαν τα θέματα για σχολιασμό.

[DinoHajiyorgi]

Το "marshmallow experiment" είναι ένα γνωστό πείραμα που έγινε στο Stanford University και...

 

Δεν το κατάλαβα...

[northerain]

Το "marshmallow experiment" είναι ένα γνωστό πείραμα που έγινε στο Stanford University και αναφέρθηκε από τον Goleman στα βιβλία του για τη Συναισθηματική Νοημοσύνη. Εν ολίγοις, το 1960 έδωσαν σε μια ομάδα τετράχρονων ένα γλυκό (marshmallow) και τους υποσχέθηκαν ένα δεύτερο, αν μπορούσαν να περιμένουν 20 λεπτά πριν φάνε το πρώτο. Μερικά παιδιά μπόρεσαν να περιμένουν (και να πάρουν και το δεύτερο γλυκάκι) ενώ μερικά δεν μπόρεσαν και έφαγαν μόνο ένα. Οι ερευνητές παρακολούθησαν τα παιδιά μέχρι την εφηβεία τους και παρατήρησαν ότι τα παιδιά που είχαν την ικανότητα να αναβάλουν την ικανοποίησή τους ήταν περισσότερο προσαρμοσένα και αξιόπιστα και πέτυχαν υψηλότερες βαθμολογίες στις εξετάσεις (SAT) του σχολείου τους.

 

Shoda, Y., Mischel, W., Peake, P. K. (1990). Predicting adolescent cognitive and self-regulatory competencies from preschool delay of gratification: Identifying diagnostic conditions. Developmental Psychology, 26(6), 978-786.

 

Μπορείτε να κατεβάσετε το πλήρες επιστημονικό άρθρο από εδώ.

 

Κουλό πείραμα. Προυποθέτει οτι όλα τα παιδιά θέλουν να φάνε 2 γλυκά ή πως έχουν όρεξη να περιμένουν.

 

Αν σου πρότεινα να πιείς μια μπύρα τώρα ή να περιμένεις 20 λεπτά και να σου δώσω 2, θα περίμενες?

[Adicto]

Θα μπορούσε κάποιος καλός μοντ να ξεκλειδώσει και την δικιά μου ιστορία;

[tetartos]

Δεν το κατάλαβα...

 

Το self-serving ή self-protective bias (αυτοεξυπηρετητική μεροληψία) είναι είναι μια γνωστική μεροληψία (cognitive bias), όπου το υποκείμενο επιτείνει την αυτοπεποίθησή χρησιμοποιώντας μια ποικιλία στρατηγικών. Μια από αυτές είναι η απόδοση της επιτυχίας στον εαυτό και της αποτυχίας στους άλλους. [...] Μια άλλη είναι η αδυναμία κατανόησης ή ανάκλησης πληροφοριών, όταν αυτές θα οδηγούσαν σε τραυματισμό της (θετικής) αυτοεικόνας του.

 

Περισσότερες πληροφορίες εδώ κι εδώ.

 

Κουλό πείραμα. Προυποθέτει οτι όλα τα παιδιά θέλουν να φάνε 2 γλυκά ή πως έχουν όρεξη να περιμένουν. [...]

Πριν από κάθε πείραμα οι ερευνητές ρωτούσαν τα παιδιά αν τους άρεσαν τα marshmellows και αν θα θέλανε να φάνε δύο. Μόνο όσα παιδιά απάντησαν ναι και στις δυο ερωτήσεις συμμετείχαν στο πείραμα.

Επίσης υποθέτω ότι δε χρησιμοποίησαν παιδιά διαβητικά ή με δυσανεξία στη φρουκτόζη...

Edited March 6, 2010 by tetartos

[Drake Ramore]

Ξεκλειδώστε και του Adicto, την ξεχάσατε!

...και είχε τόση αγωνία...

[DinoHajiyorgi]

Το self-serving ή self-protective bias (αυτοεξυπηρετητική μεροληψία) είναι είναι μια γνωστική μεροληψία (cognitive bias), όπου το υποκείμενο επιτείνει την αυτοπεποίθησή χρησιμοποιώντας μια ποικιλία στρατηγικών. Μια από αυτές είναι η απόδοση της επιτυχίας στον εαυτό και της αποτυχίας στους άλλους. [...] Μια άλλη είναι η αδυναμία κατανόησης ή ανάκλησης πληροφοριών, όταν αυτές θα οδηγούσαν σε τραυματισμό της (θετικής) αυτοεικόνας του.

 

Ούτε αυτό το κατάλαβα. Κάποιος τρίβει τα πτυχία του στη μούρη μου ή μου φαίνεται; Επιστήμονας...

[tetartos]

Πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσω ότι χρησιμοποιώ σοβαροφανή γλώσσα με χιουμοριστική διάθεση!

 

Το πρώτο πείραμα έδειξε ότι η ικανότητα να περιμένει κανείς και να ασκεί αυτοέλεγχο ήταν πολύ χρήσιμη και βοήθησε τα άτομα να είναι "επιτυχημένα" και να χαρακτηρίζονται αξιόπιστα από τους άλλους. Άρα "η υπομονή κάνει καλό". Αυτή ήταν η προσπάθειά μου να γράψω κάτι πειρακτικό για όλους εσάς τους ανυπόμονους.

 

Η δεύτερη θεωρία λέει ότι έχουμε την τάση να βλέπουμε (ή να μη βλέπουμε) τα πράγματα όπως μας συμφέρει, ώστε να μην πληγωθεί ο εγωισμός μας. Αυτό ήταν η προσπάθειά μου να σε πειράξω λέγοντας "δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ επειδή δε σε συμφέρει".

 

Βρίσκω και τις δύο πολύ χρήσιμες γνώσεις και βρήκα την αφορμή να γράψω κάτι ωφέλιμο αλλά με χιουμοριστική διάθεση.

 

Τέλος, να σημειώσω ότι το πρώτο πείραμα μού το θύμισε η επόπτριά μου, για να μου (ξανα)μάθει να μην αποφεύγω τα πράγματα που με δυσκολεύουν ή με ματαιώνουν, γιατί αν επιμένω(-ουμε) στα δύσκολα και απογοητευτικά, θα αποδώσουν στο πολλαπλάσιο στο μέλλον. Οπότε, ελπίζω να μη σε πλήγωσα - κι εγώ "στο ίδιο καζάνι βράζω".

[DinoHajiyorgi]

Πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσω ότι χρησιμοποιώ σοβαροφανή γλώσσα με χιουμοριστική διάθεση!

 

Η δεύτερη θεωρία λέει ότι έχουμε την τάση να βλέπουμε (ή να μη βλέπουμε) τα πράγματα όπως μας συμφέρει, ώστε να μην πληγωθεί ο εγωισμός μας. Αυτό ήταν η προσπάθειά μου να σε πειράξω λέγοντας "δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ επειδή δε σε συμφέρει".

 

Βρίσκω και τις δύο πολύ χρήσιμες γνώσεις και βρήκα την αφορμή να γράψω κάτι ωφέλιμο αλλά με χιουμοριστική διάθεση.

 

Οπότε, ελπίζω να μη σε πλήγωσα - κι εγώ "στο ίδιο καζάνι βράζω".

 

Αυτά, τώρα, τα κατάλαβα. Δεκτά και καλοδεχούμενα. My bad.

Edited March 6, 2010 by DinoHajiyorgi

[Cassandra Gotha]

Κουλό πείραμα. Προυποθέτει οτι όλα τα παιδιά θέλουν να φάνε 2 γλυκά ή πως έχουν όρεξη να περιμένουν.

 

Αν σου πρότεινα να πιείς μια μπύρα τώρα ή να περιμένεις 20 λεπτά και να σου δώσω 2, θα περίμενες?

Ήταν τετράχρονα παιδάκια, που σημαίνει πως όταν θέλουν να φάνε γλυκό, τους το δίνουν. Είναι σημαντικό αυτό, γιατί εγώ κι εσύ, ως ενήλικες, μπορούμε να έχουμε την μπυρίτσα μας όποτε θελήσουμε. Να στο πω αλλιώς: Αν ο σύντροφός μου μού έλεγε "Θες μία φορά sex τώρα, ή δύο αν κάνεις υπομονή για είκοσι λεπτά;" θα έκανα υπομονή!

[mman]

[...] Αν ο σύντροφός μου μού έλεγε "Θες μία φορά sex τώρα, ή δύο αν κάνεις υπομονή για είκοσι λεπτά;" θα έκανα υπομονή!

ΟΚ, είναι χαρακτηριστικά κουλό πώς προέκυψε αυτό, αλλά επιτέλους ειπώθηκε και μια αλήθινα σοβαρή κουβέντα. Thx Adicto!

[Adicto]

Γιατί με ευχαριστείς εμενα βρε;

[mman]

Γιατί με ευχαριστείς εμενα βρε;

 

Γιατί η κουβέντα ξεκίνησε από σένα που παρακαλούσες να ξεκλειδωθούν το τοπίκια. Σοβαρά τώρα, το πείραμα που ανέφερε ο 4 το διάβασα για πρώτη φορά στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο "Συναισθηματική Νοημοσύνη για Παιδιά" και μου είχε κάνει κι εμένα εντύπωση. Στην αρχή σκέφτηκα, "ω, μα αυτό είναι τελείως αντιπαιδαγωγικό" αλλά στην πράξη βλέπω να προκύπτει το ίδιο δίλημμα σχεδόν κάθε μέρα με την κόρη μου σε διάφορες μορφές.

[SpirosK]

Το self-serving ή self-protective bias (αυτοεξυπηρετητική μεροληψία) είναι είναι μια γνωστική μεροληψία (cognitive bias), όπου το υποκείμενο επιτείνει την αυτοπεποίθησή χρησιμοποιώντας μια ποικιλία στρατηγικών. Μια από αυτές είναι η απόδοση της επιτυχίας στον εαυτό και της αποτυχίας στους άλλους. [...] Μια άλλη είναι η αδυναμία κατανόησης ή ανάκλησης πληροφοριών, όταν αυτές θα οδηγούσαν σε τραυματισμό της (θετικής) αυτοεικόνας του.

 

Προφανώς μιλάς για την Ελληνική Οικονομία και τον τρόπο που φερόμαστε ως λαός. Χαίρομαι που υπάρχει μια επιστημονική εξήγηση για αυτό ;)

 

EDIT: Άλλαξαν τα σχέδιά μου και πρόλαβα και ψήφισα!

EDIT2: Αυτό που έκανε ο khar στον 17ο διαγωνισμό, που έβαλε δηλαδή τις συμμετοχές στο αρχικό ποστ δεν ήταν κακή ιδέα. Δε γίνεται κάθε φορά να ψάχνουμε σε ποιο post είναι!!

 

 

Καλή επιτυχία σε όλους. 

Edited March 8, 2010 by SpirosK

[Tiessa]

Λοιπόν, ένα από τα κακά της δημοκρατίας είναι ότι δικαιούνται ψήφο και οι άσχετοι.

Αρχικά είχα σκεφτεί να μην ψηφίσω, μετά άλλαξα έξι-εφτά φορές θέσεις όλες τις ιστορίες και εν τέλει κατέληξα (σχεδόν) στην αρχική μου διάταξη. Αν πετύχω έστω και σε μια ιστορία την ίδια θέση με την κοινή γνώμη θ' ανοίξω σαμπάνιες το βράδυ των αποτελεσμάτων.

[Drake Ramore]

Η ψήφος έγκειται απλά στο αποτύπωμα που άφησε η κάθε ιστορία σε κάθε -διαφορετικό- αναγνώστη. Για εμένα είναι το καλύτερο δείγμα "αποδοχής της κοινής γνώμης" που μπορεί να λάβει ο καθένας μας.

Το πρόβλημα δεν είναι στις ψήφους αλλά στα σχόλια που αφήνει ο καθένας -μη γνώστης-. Ασχετος δεν είναι κανένας, απλά τα κριτήρια σχολιασμού είναι διαφορετικά σε κάθε άτομο. Είναι καλό σαφώς να ψηφίσει ο καθένας, αλλά καλύτερο είναι στα σχόλια του να είναι προσεκτικός -αν θέλει να βοηθήσει τον συγγραφέα-.

 

 

Για να φέρω ένα παράδειγμα.

Όσο και αν εκτιμώ τον μηχανολόγο του αυτοκινήτου μου και να τον θεωρώ αυθεντία στο είδος του, όταν τον καλέσω να δούμε μαζί ένα σπίτι (που επιθυμώ να αγοράσω) θα τον ρωτήσω για το αν του αρέσει -ως άνθρωπο μορφωμένο και με αισθητικά κριτήρια και όχι ως μηχανολόγο μηχανικό-. Θα μιλήσω μαζί του για την διαρρύθμιση, για τους χώρους, θα πάρω μια γνώμη για την διακόσμηση, αλλά για την στατικότητα του κτιρίου, για τυχόν ρωγμές, για θέματα πολεοδομίας θα απευθυνθώ σε κάποιον πολιτικό μηχανικό.

[Nihilio]

Λοιπόν, ένα από τα κακά της δημοκρατίας είναι ότι δικαιούνται ψήφο και οι άσχετοι.

Αρχικά είχα σκεφτεί να μην ψηφίσω, μετά άλλαξα έξι-εφτά φορές θέσεις όλες τις ιστορίες και εν τέλει κατέληξα (σχεδόν) στην αρχική μου διάταξη. Αν πετύχω έστω και σε μια ιστορία την ίδια θέση με την κοινή γνώμη θ' ανοίξω σαμπάνιες το βράδυ των αποτελεσμάτων.

(από ότι βλέπω στην ως τώρα κατάταξη - και με τις δικές σου ψήφους μέσα - έχεις πετύχει 4)

[Adicto]

Ψήφισα και γω!