Τα καλύτερα διηγήματα τρόμου

[Kafka]

Ποιά είναι τα καλύτερα διηγήματα τρόμου που έχετε διαβάσει;

Και καθώς μπορεί να υπάρχουν πάρα πολλά, μπορείτε να γράψετε τα πέντε που σας έκαναν θετικότερη εντύπωση; Είτε με σειρά, είτε όχι

 

Όσον αφορά εμένα είναι τα εξής, με σειρά:

 

1. Ο ερημίτης του Bayswater (η ιστορία της λευκής σκόνης) - Άρθουρ Μάχεν

 

2. Η υπνοφόρα - Γκυ Ντε Μωπασσάντ

 

3. Η αποικία των τιμωρημένων - Φράντς Κάφκα

 

4. Σάντμαν - Ε.Τ. Χόφμανν

 

5. Ο Ξένος - Χ.Φ. Λάβκφραφτ

 

Βέβαια υπάρχουν και πολλά άλλα, όμως αυτά είναι απο τα αγαπημένα μου. Συνειδητά δεν έβαλα περισσότερες ιστορίες απο ένα συγγραφέα, για να υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία.

 

Θα με ενδιέφερε πολύ να ανακαλύψω κάποιο διήγημα που δεν το ξέρω απο τις απαντήσεις σας

[Adicto]

Μια πρώτη 6αδα...

 

1) Ο Λευκός Λαός- Arthur Machen. Ο υπαινικτικός Τρόμος στο απόγειο του. Διήγημα-ορόσημο, ίσως το καλύτερο όλων των εποχών...

2) Τα Όνειρα στο Σπίτι της Μάγισσας- Χ.Φ Λαβκραφτ. Θέλετε και σχόλιο τώρα δλδ;!

3) The Box- J.Kethcum. Creepy...Weird...Scary as hell...Οι υπόνοιες κανουν καλύτερη "δουλειά" από 10 κουβάδες αίμα...

4) Η Ιστορία του Χειρούργου- Dixon. Κλείνεις το βιβλίο και αναρωτιέσαι τι ήταν αυτό που διάβασες...Οι εικόνες που βάζει στο μυαλό σου (και τα ερωτήματα για την ανθρώπινη φύση) άποτυπώνονται στο μυαλό για πολύ καιρό. Εντυπωσιακά πρωτότυπο και άρρωστο.

5) Τούτο Εστί το Αίμα μου- Μαθεσον. Ένα "περίεργο" πόνημα, που δίνει μια άλλη διάσταση στο μύθο του Βαμπιρισμού.

6) Πάσχα- Περικλής Μποζινάκης

 

περισσότερα από άυριο...

[Kafka]

Υπάρχει το The White people στα ελληνικά; Εγώ το είχα διαβάσει στα αγγλικά, μαζί με πολλά άλλα του Μάχεν. Στα ελληνικά έχω δύο βιβλία του, αλλά δεν περιέχουν αυτό το διήγημα.

 

 

[Δημήτρης]

Το ''The White People'' υπάρχει στη συλλογή του Μάχεν ''Η Νουβέλλα της Μαύρης Σφραγίδας'' από εκδόσεις Αίολος. Δεν νομίζω όμως να κυκλοφορεί άλλο. Τα 5 αγαπημένα δικά μου διηγήματα τρόμου είναι τα εξής:

 

1) H. P. Lovecraft: Το Κάλεσμα του Κθούλου

2) Robert Erwin Howard: Η Φωτιά του Ασσουρμπανιπάλ

3) Clark Ashton Smith: Ο Κάτοικος της Αβύσσου

4) Stephen King: Η Κάντιλακ του Ντόλαν

5) Edowaga Rampo: Η Ανθρώπινη Καρέκλα

 

Γενικά ότι βρεις από τους τέσσερις πρώτους διάβασε το, είναι όλοι τους κορυφαίοι. Πάντως κακώς έκανες και μας περιόρισες στα 5 μόνο διηγήματα. Ήθελα να βάλω και μερικά άλλα. Και ποιος ξέρει, ίσως έτσι να μάθαινες κανένα που δεν γνώριζες μέχρι τώρα. Πιθανώς να μην γνωρίζεις το τελευταίο.

[DinMacXanthi]

Χμμ... αυτή τη στιγμή με λίγη πρόχειρη σκέψη μου έρχονται τα εξής:

 

-Clive Barker: Dread από Books of Blood vol.2

Αυτόν τον καιρό διαβάζω τα Books of Blood και είμαι σούπερ ευχαριστημένος από όλες τις ιστορίες ως τώρα, αλλά το Dread ήταν το κάτι παραπάνω. Η γραφή του στο πρωτότυπο είναι τόσο εξαίσια λαχταριστή που αναρωτιέμαι αν παχαίνει.

 

-H.P. Lovecraft: The Rats in the Walls

Μετά από το άπειρο ξενέρωμα που έφαγα ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ να διαβάσω Τα Βουνά της Τρέλας στην άθλια παλιά μετάφραση του Κάκτου, (πολύ κακή επιλογή για πρώτη επαφή με τον Lovecraft) αυτό το διήγημα (και καπάκι η μουσική του Έριχ Ζαν) με έφερε στον σωστό δρόμο. Το λάτρεψα πραγματικά.

 

-H.P. Lovecraft: The Call of Cthulhu

Περίεργο πως μια ιστορία 11,000 λέξεων μπορεί να κρύβει αλλά και να φανερώνει τόσα πολλά... πόσα; ένα ολόκληρο mythos γεννιέται μέσα από την λαβυρινθώδη διήγηση. Άνετα θα μπορούσε να είναι βιβλίο 100,000 λέξεων και πάλι είναι διαμάντι σε συσκευασία travel. Μια από τις 3 ιστορίες που χρησιμοποιώ για το essay που δουλεύω για το μεταπτυχιακό.

 

-Stephen King: Quitters inc.

Στα ελληνικά Αντικαπνιστική Α.Ε. ένα από τα αγαπημένα μου διηγήματα και γενικά εκτός τρόμου, ακόμα κι αν ο τρόμος που εμπεριέχει δεν είναι "ανείπωτος"

 

-Chuck Palahniuk: Guts

Aν και δεν είναι ακριβώς τρόμος, αν και δεν είναι και τίποτα τρομερό από άποψης γραφής στη τελική... κανείς μα κανείς μα κανείς δεν θα ξεχάσει αυτή την ιστορία έτσι και την διαβάσει. Μόνο να πω πως το εν λόγω διήγημα κατέχει ένα περίεργο ρεκόρ. Αυτό των περισσότερων λιποθυμιών σε ανοιχτές αναγνώσεις του συγγραφέα. ΑΡΡΩΣΤΟ.

Edited March 29, 2010 by DinMacXanthi

[Kafka]

Πάντως σήμερα αγόρασα το δεύτερο τόμο των ιστοριών της μυθολογίας Κθούλου, απο την Ωρόρα, και απ όσο διάβασα είναι ένα βιβλίο που δε μου άρεσε καθόλου. Λέω να το δωρήσω σε κανένα σκύλο, αραδιάζοντας σκυλοτροφή στις σελίδες για να τον βοηθήσω να καταπιεί ανεπηρέαστος και αγνοώντας τη σημασία τους, τις σελίδες.

Edited March 29, 2010 by Iwannhs

[DinMacXanthi]

Στα ελληνικά; Σε νιώθω... προτείνω όμως να δώσεις μόνο την σκυλοτροφή στον σκύλο και άφησε τα βιβλία σε κάποιο από τα τραπεζάκια στην Ναβαρίνου μπας και τα βρει κανας άλλος, ποτέ δεν ξέρεις μπορεί να τα εκτιμήσει...

[Kafka]

Ναι δεν έχεις άδικο

Δεν έχει μέσα κάτι απο τους γνωστούς, Λάβκραφτ ή του κύκλου του (αν και μόνο ο Λάβκραφτ μου αρέσει απο αυτούς), και έχει μία ελληνική ιστορία, το στόμα του διαβόλου (νομίζω) που τη διάβαζα λίγο, αλλά μου φάνηκε σαν ταινία τρόμου με χιλιωειπωμένα κλισέ. Κρίμα διότι αυτό αρχικά με τράβηξε, οτι υπήρχε μια ελληνική ιστορία, καθώς δεν έχω κανένα βιβλίο με ελληνική λογοτεχνία τρόμου.

Όμως δυστυχώς δε μου έκανε καλή εντύπωση, παρόλο που διάβασα οτι αρέσει σε άλλα μέλη του forum. Για να πω και εγώ ένα χιλιοειπωμένο κλισέ, γούστα είναι αυτά

 

 

[Adicto]

και μια κακη ιστορια θα σε εκανε να δωσεις το βιβλιο σε σκυλο;!

[Kafka]

Humor απλώς Θα το αφήσω στη βιβλιοθήκη μου, ή θα το δώσω σε κανένα φίλο.

 

 

[Nihilio]

Lovecraft - The color from out of space (η τελευταία πρόταση με στοιχειώνει)

Ketchum - Το κουτί

Clive Barker - Midnight meat train

E.A. Poe - The masque of Red Death

[Adicto]

ε βαλε αλλο ενα ρε Νιχ! 5αδα είπαμε

[dagoncult]

Δύσκολο, αλλά πέντε από τις πιο οκ ιστορίες που έχω διαβάσει ήταν αυτές.

 

 

 

 

1) The Statement of Randolph Carter H. P. Lovecraft

 

 

 

 

The Monkey's Paw Jacobs, William Wyman

 

The Chaser John Collier

 

Nine O'Clock! Wilkie Collins

''Hell Hath Enlarged Herself'' Michael Marshall Smith (''Η Κόλασις Ηυξήθει''στο ''Οι στάχτες της ψυχής μας'' από Οξύ)

ΥΓ: DinMacXanthi ''Stephen King: Quitters inc. Στα ελληνικά Αντικαπνιστική Α.Ε.''

Είνα το ''Οι άνθρωποι των δέκα'' από το 'εφιάλτες και ονειρότοποι''?

Edited March 29, 2010 by dagoncult

[Kafka]

To Monkey's paw ήθελα να το αναφέρω και εγώ. Έχει αλήθεια μεταφραστεί στα ελληνικά;

 

 

[dagoncult]

To Monkey's paw ήθελα να το αναφέρω και εγώ. Έχει αλήθεια μεταφραστεί στα ελληνικά;

 

 

 

Ναι, πιθανότατα όχι μόνο από μία εκδοτική. Πάντως μία ξέρω στα σίγουρα... αλλά θα σε αφήσω να την μαντέψεις μόνος σου

[Δημήτρης]

Κοίτα, ο δεύτερος τόμος της Μυθολογίας Κθούλου δεν έχει και τόσο κλασικά διηγήματα. Αν και εμένα προσωπικά μονάχα ο ''Πρωτοετής'' του Φάρμερ δεν μου άρεσε, μπορώ να καταλάβω ότι τα διηγήματα δεν είναι και τα καλύτερα δυνατά. Ήσουν άτυχος που έπεσες πάνω σ' αυτό. Επειδή έχω διαβάσει όλη τη σειρά και την ξέρω, μπορώ να προτείνω κάποια νούμερα; Ελπίζω μονάχα τα γούστα μας να ταυτίζονται . Ιδού λοιπόν:

 

6) Ιστορίες Διαστημικού Τρόμου

7) Ιστορίες Μαγείας και Τρόμου

10) Ιστορίες από Εφιαλτικούς Κόσμους

17) Ιστορίες από την Μυθολογία Κθούλου 1

76) Ιστορίες του Μελαγχολικού Ερημίτη

 

Αν αποφασίσεις τελικά να διαβάσεις κάποιο απ' όλα αυτά ή οποιοδήποτε άλλο τόμο της Ωρόρα, θα ήθελα να δω την γνώμη σου. Have fun

 

Α και επειδή απ' ότι κατάλαβα ο Κώστας μάλλον δεν είδε την ερώτηση που ειπώθηκε πιο πάνω, θα πω ότι η ''Αντικαπνιστική Α.Ε.'' υπάρχει με αυτόν τον τίτλο στη συλλογή του S. King Νυχτερινή Βάρδια

Edited March 30, 2010 by Δημήτρης

[Kafka]

Θα τα κοιτάξω

 

Ρώτησα για το διήγημα "το κεφάλι του λύκου", αλλά η υπάλληλος στο βιβλιοπωλείο δεν το ήξερε, παρόλο που διαβάζει Ωρόρα. Ίσως να υπάρχει και στη συλλογή της Terranova πάντως.

[dagoncult]

θα πω ότι η ''Αντικαπνιστική Α.Ε.'' υπάρχει με αυτόν τον τίτλο στη συλλογή του S. King Νυχτερινή Βάρδια

 

Είναι αυτό που

όσοι καπνίζουν ακόμα (ένα συγκερκριμένο αριθμό τσιγάρων) βλέπουν τέρατα;

 

 

 

Ρώτησα για το διήγημα "το κεφάλι του λύκου", αλλά η υπάλληλος στο βιβλιοπωλείο δεν το ήξερε, παρόλο που διαβάζει Ωρόρα. Ίσως να υπάρχει και στη συλλογή της Terranova πάντως.

 

Ωρόρα. Ιστορίες μαγείας και δράσης (Νο13). Τσέκαρε και στον Αίολο.

Edited March 31, 2010 by dagoncult

[Drake Ramore]

θα πω ότι η ''Αντικαπνιστική Α.Ε.'' υπάρχει με αυτόν τον τίτλο στη συλλογή του S. King Νυχτερινή Βάρδια

 

Είναι αυτό που

όσοι καπνίζουν ακόμα (ένα συγκερκριμένο αριθμό τσιγάρων) βλέπουν τέρατα;

 

 

 

 

Όχι, είναι αυτό που ο πρωταγωνιστής μετά απο την παρότρυνση κάποιου φίλου του για να κόψει το τσιγάρο επισκέπτεται τα γραφεία της Αντικαπνιστικής Α.Ε. Εκεί αντιλαμβάνεται οτι οι μεθόδοι που ακολουθεί η εταιρία για το κόψιμο του τσιγάρου είναι κάπως ανορθόδοξες,αλλά εξασφαλίζουν επιτυχία της τάξεως του 98% και...ακόμα και το 2% που δεν συμμορφώνεται, δεν ξανακαπνίζει!

 

Υ.Γ Μου έχει μεινει χαραγμένο στην μνήμη μου αυτό το διήγημα. Βρίσκεται στο πρώτο βιβλίου τρόμου (συλλογή Κινγκ "Νυχτερινή βάρδια") που αγόρασα ποτέ. το τοποθετώ κι εγώ ανάμεσα στα 5 καλύτερα διηγήματα που έχω διαβάσει. Μην μου ζητήσετε τα υπόλοιπα τέσσερα, θα αρχίσω να αραδιάζω και τελειωμό δεν θα έχω!

 

 

[DinMacXanthi]

Κάνοντας την έρευνα μου στα γραπτά του Lovecraft (για τους σκοπούς της εργασίας του μάστερ), παρατήρησα το εξής: Το dagonbytes έχει ΛΟΓΟΚΡΙΝΕΙ κομμάτια διηγημάτων του HPL!

Παράδειγμα από το Call of Cthulhu στο Dagonbytes:

 

The press cuttings, as I have intimated, touched on cases of panic, mania, and eccentricity during the given period. Professor Angell must have employed a cutting bureau, for the number of extracts was tremendous, and the sources scattered throughout the globe. Here was a nocturnal suicide in London, where a lone sleeper had leaped from a window after a shocking cry. Here likewise a rambling letter to the editor of a paper in South America, where a fanatic deduces a dire future from visions he has seen. A dispatch from California describes a theosophist colony as donning white robes en masse for some "glorious fulfiment" which never arrives, whilst items from India speak guardedly of serious native unrest toward the end of March 22-23.

 

Aπο εδώ και πέρα έχει πέσει ψαλίδι μέχρι και το "the west of Ireland"! Αντιγράφω από το commemorative edition των εκδόσεων Gollancz που βγήκε το 2008 (σελίδα 208 για όσους το έχουν:

 

///Voodoo orgies multiply in Haiti, and African outposts report ominous mutterings. American officers in the Philippines find certain tribes borhersome about this time and New york policemen are mobed by hysterical Levantines on the night of March 22-23 ///

 

απο εκεί κι έπειτα συνεχίζει και στο dagonbytes.

 

The west of Ireland, too, is full of wild rumour and legendry, and a fantastic painter named Ardois-Bonnot hangs a blasphemous Dream Landscape in the Paris spring salon of 1926. And so numerous are the recorded troubles in insane asylums that only a miracle can have stopped the medical fraternity from noting strange parallelisms and drawing mystified conclusions. A weird bunch of cuttings, all told; and I can at this date scarcely envisage the callous rationalism with which I set them aside. But I was then convinced that young Wilcox had known of the older matters mentioned by the professor.

 

Φαντάζομαι ότι έπεσε "EDITING" λόγω του περιεχομένου, αλλά... το ζήτημα είναι πως θεωρώ αδύνατο να είναι το μοναδικό σημείο που έχουν κόψει (αυτό απλά έτυχε να πέσω πάνω του) Ποιος ξέρει τι κόψιμο θα έχει φάει ο κακόμοιρος ο Howard εκεί μέσα;

 

 

[Kass]

Έχεις δίκιο. Το Guts είναι ανατριχιαστικά άρρωστο. Το χειρότερο βέβαια είναι πως ατυχήματα σαν αυτό σε πισίνες έχουν συμβεί κατά καιρούς σε παιδιά. Ούτε να το σκεφτώ δεν μπορώ.

[Dark desire]

 

Είναι αυτό που

όσοι καπνίζουν ακόμα (ένα συγκερκριμένο αριθμό τσιγάρων) βλέπουν τέρατα;

 

Αυτό είναι "Οι άνθρωποι των δεκα" (από τη συλλογή "Εφιαλτες κι Ονειρότοποι", αν θυμαμαι καλά)

 

Το Nine o' clock ειναι κι εμενα μια από τις αγαπημενες μου ιστοριες (στα ελληνικά υπάρχει στην ανθολογία "Ιστοριες με κατάρες" της Ωρόρα)

 

Το λατρεμένο μου διηγημα τρόμου είναι τα" Όνειρα του σπιτιού της μάγισσας" από τον HPL. Ακόμα δεν μπορώ να το διαβάσω βραδυ

Ακολουθεί με μικρή διαφορα η "Φρικη του Ρεντ Χουκ" του ιδιου.Ως διηγημα ειναι εξαιρετικο, παρα το κρυφο-ρατσιστικό κι ελαφρως ανιστορητο (οι Γεζιντι δεν λάτρεψαν ποτε την Εκατη ούτε αλλα δαιμονια) περιεχομενο του

Τρίτο το "Μην ξυπνάτε τους νεκρους" του Γιοχαν Λουντβιχ Τικ. Ατμοσφαιρκη ιστορια με νεκροζωντανους, κι ο πικρος καταστροφικος επιλογος μιας αγάπης (κοριτσι ειμαι, που και που με πιανουν οι μελουρες μου) Στα μειον της το ψιλο-ηθικοπλαστικο κηρυγμα αλλα, παλιο ειναι, αλλες αντιληψεις τότε...

Τεταρτο το Nine o' clock (το πεπρωμενο φυγειν αδυνατον...)

Και η πενταδα συμπληρώνεται με....ισοπαλια! Στην πέμπτη θεση ισοβαθμουν το Sanguinarius του Ray Russell (η ιστορία της Ελίζαμπεθ Μπαθορυ ειδωμένη από μια διαφορετικη γωνια που αθωωνει την Ματωμενη Κοντεσσα) κι ο Βρικόλακας του Πολιντορι

[Count Baltar]

Σε τυχαία σειρά:

 

Το κουτί - Jack Ketchum

 

Splatter - Will Shetterly

 

The Night they Missed the Horror Show - Joe R. Lansdale

 

The Origin of Truth - Tim Lebbon

 

και κάποιο ακόμα που θα μου έρθει στην πορεία

[Dark desire]

Διαβασα το Guts κι ειναι ΟΝΤΩΣ ΑΡΡΩΣΤΟ! Ιδανικο για να ξεκινησει κανεις διαιτα από την οποία αποκλειονται τα μαλάκια...(ιδιως το καλαμαρι)

[wordsmith]

Το "Χέρι της μαϊμούς" υπάρχει στα "Διηγήματα Τρόμου". Το έχω δανειστεί και διαβάσει και όντως αξίζει. Το απόλυτο illustration της ιδέας "μια ευχή πραγματοποιημένη μοιάζει με κατάρα".

Ο "Λευκός Λαός" του Άρθουρ Μάχεν υπάρχει στην ανθολογία "Παράξενο" της TerraNova, που εγώ την πήρα με λιγότερο από 5 ευρώ από παλαιοβιβλιοπωλείο στη Θεσσαλονίκη (αυτό δίπλα στο ξενοδοχείο "Πέλλα", Ίωνος Δραγούμη 63, το υπόγειο). Τη μετάφραση δεν τη σχολιάζω... Εννοείται ότι δεν το έχω διαβάσει ακόμα (το διήγημα). Αλλά, αφού το προτείνετε...