ΟΔΗΓΙΕΣ-ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ προς επίδοξους συγγραφείς

[Διγέλαδος 871]

Όντως, αλλά κατά τη γνώμη μου πρέπει να διαβαστεί όλο το άρθρο. Λέει πολλά σωστά πράγματα!

[Διγέλαδος 871]

Advise for all beginner authors

[wordsmith 1,968]

http://vimeo.com/24715531

Advise for all beginner authors

 

1)Ποιος είναι αυτός;

2)Συμφωνώ, εννοείται. Οπωσδήποτε η επιμονή και η πολλή δουλειά δε μπορεί παρά να αποδώσει.

3)Το έχει γράψει και η Έλλη Αλεξίου, τουλάχιστον μισό αιώνα νωρίτερα, στο βιβλίο "Γ' Χριστιανικόν Παρθεναγωγείον". Βέβαια εκεί μιλούσε για παιδάκια της Α' δημοτικού, που "ενώ το καλό δεν έχουν ακόμα τη δύναμη να το κάνουν, βασανίζονται, νευριάζουν, πεισμώνουν, όταν βλέπουν τη στραβή [τους] βελονιά. Γι' αυτά τα παιδιά πρέπει να νοιαστείς [ως δάσκαλος], γιατί αυτά δείχνουν πως έχουν βρει το δρόμο που θα τα βγάλει στο [ωραίο; άξιο; δε θυμάμαι το επίθετο εδώ] τέρμα".

4)Αν όμως δεν έχεις το ταλέντο να γράψεις ποτέ κάτι που θα το βρεις καλό και σαν αναγνώστης; Εγώ δεν το είχα πολυπάρει στα σοβαρά το γράψιμο, μέχρι να θεωρήσει κάποιος που δε θα μπορούσε να πέφτει εντελώς έξω, κατά τη γνώμη μου, ότι κάτι αξίζουν αυτά που γράφω. Τότε άρχισα τα σεμινάρια κλπ.

[Atrelegis 10]

1) Δεν ξέρω ακριβώς ποιός είναι ο κύριος, αλλά τον αγαπώ.

 

2) Μην παρτήσεις τη δουλειά σου.

 

3) Προσπάθησε εμετικά και βρες ανθρώπους που θα σου πουν τι δεν τους αρέσει στη δουλειά σου. Απόφυγε όσους απλά σου λένε ότι είσαι καλόςκαι τίποτε άλλο.

 

4) Προσπάθησε και άλλο.

 

5) Βρες ανθρώπους που δεν σε ξέρουν και παρόλα αυτά θα ήθελαν να πληρώσουν για τη δουλειά σου.

 

6) Πάντα να ακούς τους εκδότες, θα αποκτήσεις γνώμη μετά που θα έχεις κοινό.

 

7)????

 

8) Profit?

[Διγέλαδος 871]

Ira Glass (born March 3, 1959) is an American public radio personality, and host and producer of the radio and television show This American Life.

 

Νομίζω το ζουμί της ομιλίας του είναι ότι συνήθως οι συγγραφείς (αυτοί που έχουν διαβάσει και πολλά βιβλία) έχουν αυστηρό γούστο και υψηλά κριτήρια. Όταν όμως ξεκινήσουν να γράφουν για πρώτη φορά θα ήταν λάθος κατευθείαν να θέσουν αυτά τα κριτήρια στα πρώτα έργα τους και να περιμένουν κάτι υψηλής ποιότητας όπως θα ήθελαν, γιατί πολύ απλά είναι πρωτάρηδες. Δεν πρέπει να απογοητευτούν και να συνεχίσουν να γράφουν μέχρι να φτάσουν σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο.

[Nihilio 3,211]

Πέτυχα σήμερα το παρακάτω άρθρο που, αν και δεν είναι προφανής συμβουλή, λέει κάτι εξαιρετικά σωστό για τη στίξη.

[heiron 898]

http://blog.nathanbransford.com/2012/08/the-publishing-process-in-gif-form.html

Με gifάκια για τη δική σας απόλαυση...

[Skiagraphy 2]

Αληθινά, τώρα με την κρίση, ξέρει κανένας τι συμβαίνει με τις ελληνικές εκδόσεις; Ποτέ δεν είχε μεγάλο κοινό η φανταστική λογοτεχνία στην Ελλάδα, με την τωρινή κατάσταση έχουμε καμία ελπίδα; ή να αρχίσουμε να μεταφράζουμε σε άλλες γλώσσες;

Edited August 28, 2012 by Skiagraphy

[Nihilio 3,211]

Αληθινά, τώρα με την κρίση, ξέρει κανένας τι συμβαίνει με τις ελληνικές εκδόσεις; Ποτέ δεν είχε μεγάλο κοινό η φανταστική λογοτεχνία στην Ελλάδα, με την τωρινή κατάσταση έχουμε καμία ελπίδα; ή να αρχίσουμε να μεταφράζουμε σε άλλες γλώσσες;

Αν πιστεύεις και είσαι πρόθυμος να επενδύσεις στο έργο σου (μετάφραση: να πληρώσεις για την έκδοση εσύ) σίγουρα θα βρεις εκδότες με το κιλό.

[Skiagraphy 2]

Αν πιστεύεις και είσαι πρόθυμος να επενδύσεις στο έργο σου (μετάφραση: να πληρώσεις για την έκδοση εσύ) σίγουρα θα βρεις εκδότες με το κιλό.

 

Καλά θα ήταν να μπορούσα, αλλά ανήκω στην γενιά των απολυμένων...Εξού και για πρώτη φορά έχω τον χρόνο να δοκιμάσω να γράψω κάτι δικό μου

[Nihilio 3,211]

Καλά θα ήταν να μπορούσα, αλλά ανήκω στην γενιά των απολυμένων...Εξού και για πρώτη φορά έχω τον χρόνο να δοκιμάσω να γράψω κάτι δικό μου

Αν είναι η πρώτη φορά, μάλλον έχεις κάποιο χρόνο μέχρι να αρχίσεις να σκέφτεσαι το ενδεχόμενο της έκδοσης

[Andkand 156]

Καλά θα ήταν να μπορούσα, αλλά ανήκω στην γενιά των απολυμένων...Εξού και για πρώτη φορά έχω τον χρόνο να δοκιμάσω να γράψω κάτι δικό μου

 

Ποτέ μέχρι τώρα δεν είχα σκεφτεί ότι η ανεργία μπορεί να έχει και κάτι θετικό... Να όμως που έχει...

[Skiagraphy 2]

Πραγματικά. Τώρα πια μπορώ να διαβάζω ό,τι θέλω, να μπαίνω σε forums, να χαζεύω στο internet, να γράφω για μένα...Μέχρι να πέσει πείνα θα είμαι στον παράδεισο

[Διγέλαδος 871]

Πολύ καλές συμβουλές από τον F. Scott Fitzgerald:

http://www.brainpickings.org/index.php/2013/01/08/f-scott-fitzgerld-on-writing/

[AlienBill 1,276]

Νομίζω ότι για να γράψει κανείς αρκεί να έχει τα μέσα (δηλαδή χαρτί και μολύβι ή στυλό, όμως καλό είναι και το computer). Από εκεί και πέρα μπορεί να γράψει μια σημείωση, να κάνει προχειρους μαθηματικούς υπολογισμούς, να περιγράψει το πώς πέρασε τη μέρα του και ένα σωρό άλλα πράγματα. Επίσης μπορεί να γράψει ποίηση ή μια ιστορία. Όλος ο κόσμος γράφει και συγγράφει παντού και πάντα. Ολοι είναι συγγραφείς. Καμιά φορά μου λένε οι φίλοι μου μια ιστορία και τους λέω "γραφ' τη". Τα γραπτά μένουν, τα λογια ξεχνιούνται. Τις σπάνιες φορές που βλέπω όνειρα, κάθομαι και τα γράφω με το που ξυπνάω για να μην τα ξεχάσω.

[AlienBill 1,276]

Εχω και εγώ μια απορία και χρειάζομαι συμβουλή.

 

Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ακολούθησα τον κανόνα που λέει "Γράψε αυτό που θες να διαβάσεις ως αναγνώστης". Επομένως έγραφα με βάση αυτό που μου έλειπε ή με αυτό που δεν βλέπω συχνά ή που δεν βλέπω καθόλου.

 

Τι γίνεται όμως όταν υπάρχουν σχόλια/παρατηρήσεις/προτάσεις που με παρακινούν να γράψω αυτό που δεν μου λείπει καθόλου ως αναγνώστης, αυτό που βλέπω συνέχεια, αυτό που έχει θεσμοθετηθεί ως δόγμα ή κανόνας;

 

Αυτό που έκανα ως τώρα είναι να αφήνω αυτές τις παρατηρήσεις να με επιρρεάζουν μόνο υποσυνείδητα, έτσι ώστε να υπάρχει μια επόμενη ιστορία μου που να υποδηλώνει ότι "να, το μπορώ κι αυτό που θες". Πάντα όμως συμβιβάζω "το δικό μου", με αυτό που ανταποκρίνεται στις παρατηρήσεις, έτσι ώστε να υπάρχει χώρος να αναπνεύσω ως προσωπικότητα.

 

Και ρωτώ το εξής: Μήπως υπάρχει μακροπρόθεσμα ο κίνδυνος να αποκλειστούν όλοι οι δίοδοι της αμιγώς προσωπικής μου έκφρασης και καταλήξω να γράφω αυτό που διαβάζω συνέχεια; Και που ναι μεν το απολαμβάνω διαβαζοντάς το, αλλά σε ότι αφορά αυτό που εγώ θελω να φτιάξω επιζητώ κάποιες διόδους για να κάνω "τα δικά μου";;;

[katakalwn 67]

ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ. ΑΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ. ΑΝ ΟΜΩΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΑΝ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΔΕ ΣΥΜΒΑΔΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΨΥΧΟΣΥΝΘΕΣΗ, ΓΟΥΣΤΑ, ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΚΤΛ ΤΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ. ΙΣΩΣ ΠΑΡΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ, ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΚΑΤΩ-ΚΑΤΩ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΓΡΑΦΟΥΜΕ. ΤΩΡΑ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ, ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΩΝ. ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΝΤΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΤΟΙΟΣ «ΚΙΝΔΥΝΟΣ».

[wordsmith 1,968]

Εκδότες λένε πώς ΔΕΝ τους αρέσει να αρχίζει ένα βιβλίο:

 

http://thewritelife.com/the-worst-ways-to-begin-your-novel-advice-from-literary-agents/#.tmfpzj:ip0

[Cassandra Gotha 4,847]

Πολύ καλό αυτό που λέει για την προϊστορία του ήρωα. Κι εγώ, άμα διαβάζω στην εισαγωγή για την καταγωγή, την οικογενειακή κατάσταση και τις παιδικές ασθένειες του ήρωα, παθαίνω κάτι (κακό). «Τους χαρακτήρες τους γνωρίζουμε σιγά-σιγά, όπως τους πραγματικούς ανθρώπους», πολύ σωστό.