melkiades Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 (edited) Μα όλη η τανιία βασίζεται στο ότι για κάποιο περίεργο μεταφυσικό λόγο, αυτό ΔΕΝ συμβαίνει. Εξού και τα τοτέμ. Εγώ γιατί θυμάμαι το αντίθετο; Το τοτέμ δεν έχει να κάνει με το αν ονειρεύεσαι ή όχι αλλά με το αν βρίσκεσαι σε όνειρο άλλου. Το λέει στην αρχή της ταινίας. Οπότε δεν έχει σημασία αν συνέχισε να γυρνάει ή όχι γιατι θα μπορούσε να ονειρεύεται ο ίδιος ή να μην ονειρεύεται. Edited August 26, 2010 by melkiades Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 (edited) Μα όλη η τανιία βασίζεται στο ότι για κάποιο περίεργο μεταφυσικό λόγο, αυτό ΔΕΝ συμβαίνει. Εξού και τα τοτέμ. Εγώ γιατί θυμάμαι το αντίθετο; Το τοτέμ δεν έχει να κάνει με το αν ονειρεύεσαι ή όχι αλλά με το αν βρίσκεσαι σε όνειρο άλλου. Το λέει στην αρχή της ταινίας. Οπότε δεν έχει σημασία αν συνέχισε να γυρνάει ή όχι γιατι θα μπορούσε να ονειρεύεται ο ίδιος ή να μην ονειρεύεται. Έχεις δικιο σε αυτό, όμως επίσης αν ΔΕΝ πέσει, όπως στο τέλος, είναι μια πολύ καλή ένδειξη ότι όντως είσαι σε όνειρο Edited August 26, 2010 by SpirosK Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Μπάμπουσκες με μυστικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sileon Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 (edited) Να επαναληφθεί: δεν αγγίζεις το τοτέμ του άλλου, αν θες να συνεχίσει να δουλεύει. Η σβούρα ήταν της κοπέλας του, για να θυμάται πως ονειρεύονται. Γι 'αυτό και ήταν πεπεισμένη πως κοιμούνται ακόμα. Μα καλά, δε θυμόσαστε την σκηνή, εκεί που το κοριτσόπουλο στην αρχή του έργου παίρνει το ασανσέρ και πάει στον απαγορευμένο όροφο; Θυμόσαστε τι παίχτηκε εκεί; Η γκόμενα να ωρύεται και να τα σπάει όλα, ουρλιάζοντας πως δεν αντεχει άλλο να είναι μια ερωμένη. Αυτή η ανάμνηση ειναι απο την πραγματικη ζωή. Το συμβάν που αποτελεί σπόρο όλου του κακού και πυροδότησε πιθανως την φυγή τους. Γι' αυτό και το έχει ο πρωταγωνιστης φυλαγμενο σε εναν όροφο κρυφό. Ετσι, μπήκανε στα ονειρα για να κανουν παιδια και να ζησουν τη ζωή τους. Ο Ντι Κάπριο, μετά την πτώση της γυναίκας -όχι τυχαίος τρόπος για να αυτοκτονήσει, αφού έτσι θα ξυπνούσε στον κανονικό κοσμο από τον ονειρικό, όπου, όπως έλεγε και η ίδια, τα παιδιά τους δεν ήταν αληθινά-, έμεινε εκει, χρησιμοποιώντας ένα τοτέμ που αχρηστεύτηκε τη στιγμη που το αγγιξε. Δεν ειναι τυχαιο που το διευκρινιζει στην ταινια. Αυτό η προσθηκη των ιδιοτήτων ποιόν άλλο σκοπο εξυπηρετεί στο σενάριο; Ουδέποτε κινδύνευσε το τοτεμ καποιου, ενω τοσο καιρο ο πρωταγωνιστης περιφερεται με ένα κάλπικο σε όλο το έργο Edited August 26, 2010 by Sileon Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Να επαναληφθεί: δεν αγγίζεις το τοτέμ του άλλου, αν θες να συνεχίσει να δουλεύει. Η σβούρα ήταν της κοπέλας του, για να θυμάται πως ονειρέυονται. Γι 'αυτό και ήταν πεπεισμένη πως κοίμούνται ακόμα. Μα καλά, δε θυμόσαστε την σκηνη, εκεί που το κοριτσοπουλο παει στον απαγορευμενο όροφο; Θυμόσαστε τι παίχτηκε εκεί; Η γκόμενα να ουρλιάζει και να τα σπάει όλα, ωρυώμενη πως δεν αντεχει άλλο να είναι μια ερωμένη. Αυτή η ανάμνηση παιζει να ειναι απο την πραγματικη ζωή. Το συμβάν που αποτελεί σπόρο όλου του κακού και πυροδότησε πιθανως την φυγή τους. Ετσι, μπήκανε στα ονειρα για να κανουν παιδια και να ζησουν τη ζωή τους. Ο Ντι Κάπριο, μετά την πτώση της γυναίκας -πτώση για να ξυπνησει στον κανονικο κοσμο από τον ονειρικό, όπου, όπως έλεγε και η ίδια, τα παιδιά τους δεν ήταν αληθινά-, έμεινε εκει, χρησιμοποιώντας ένα τοτεμ που αχρηστεύτηκε τη στιγμη που το αγγιξε. Δεν ειναι τυχαιο που το διευκρινιζει στην ταινια. Αυτό η προσθηκη των ιδιοτητων ποιον αλλο σκοπο εξυπηρετει στο σεναριο; Ουδέποτε κινδύνευσε το τοτεμ καποιου, ενω τοσο καιρο ο πρωταγωνιστης περιφερεται με ένα κάλπικο σε όλο το έργο Το τοτέμ δεν είναι κάτι μαγικό που "το ακουμπάς και αχρηστεύεται". Το όλο νόημα του "να μη το ξέρουν άλλοι" ήταν απλώς για να μην μπορούν να το αντιγράψουν στο όνειρό τους και να σε κοροϊδέψουν. Αυτός δεν άγγιξε απλώς το τοτέμ της κοπέλας του. Είδε πώς δούλευε και μπόρεσε να το αντιγράψει στο όνειρο του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Heh, made you look. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AftPeakTank Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Δηλαδή, όλα τα υπόλοιπα ξυπνήματα που ξέρουμε κι όλας πως θα γίνουν μας τα δείχνει εξονυχιστικά, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το τι έγινε, αυτό που ήταν απρογραμμάτιστο, το πιο δύσκολο από όλα κτλ γιατί ατάκα "έλα μαζί μου να ζήσουμε ξανά νέοι", πλάνο στο πιστόλι με το χέρι από πάνω και ξύπνημα στο αεροπλάνο???? Γιατί το καταραμένο??? Δηλαδή, μοντάροντας αυτή τη σκηνή έτσι εμένα στο τέλος με έβαλε στη διαδικασία να αμφιβάλω μήπως δεν ξύπνησε απλά από την τελευταία φάση, κι όχι εξαρχής, αυτό το φοβερό σενάριο για το οποίο με είχε προετοιμάσει εξαρχής. Μα ακριβώς επειδή: Από τη στιγμή που έμεινε πίσω χάθηκε στη λήθη. Το ξύπνημα στο αεροπλάνο και τα υπόλοιπα, ήταν εικόνες της λήθης και όχι πραγματικότητα. Χάθηκε στη λήθη γιατί πέθανε! Τον μαχαίρωσε η γυνάικα του και επίσης νομίζω του άφησε το όπλο; Για το τελευταίο δεν θυμάμαι καλά... Μόλις πέθανε βρέθηκε στο ίδιο επίπεδο που ήταν ο Μπρους Λί! 4. Το τέλος τώρα... Τη σβούρα μου μέσα... Ο ήχος στα Village -προφανώς- ήταν πάρα πολύ δυνατά. Εκεί που κλείνει το κάδρο κι η σβούρα συνεχίζει να γυρίζει ακούγεται υπόκωφα ο ήχος της να σταματά και να πέφτει. Άντε ψάχτηνα... Για να το ιντριγκάρουμε λίγο περισσότερο: η σβούρα πέφτει στο επίπεδο που βρίσκονται και που αντιπροσωπεύει τον πραγματικό κόσμο. Άρα και να έπεσε δε μας λέει κάτι, επειδή ο πρωταγωνιστής ξέρει το βάρος της, άρα στο όνειρό του που πιστεύει ότι είναι αλήθεια, αυτή μπορεί να πέφτει Τρέχα γύρευε δηλαδή... Μα όλη η τανιία βασίζεται στο ότι για κάποιο περίεργο μεταφυσικό λόγο, αυτό ΔΕΝ συμβαίνει. Εξού και τα τοτέμ. Ναι, αλλά όταν αγγίξεις το τοτέμ ενός αλλού -εν προκειμένω ο Ντι Κάπριο της γυναίκας του-, αυτό αχρηστεύεται. Ο Ντι Κάπριο είναι ο αρχιτέκτων εκείνου του κόσμου, του πρώτου, στον οποίο υποτίθεται διάγει βίο αληθινό. Κάνει τα κουμάντα του. Θυμόσαστε πως του την πέφτουν οι προβολές του, ως, υποτίθεται εχθροί του; Τον περικυκλώνουν λες και του έχουν βάλει στον κώλο κοριό. Εκείνο το κυνηγητό, καθώς και ο τρόπος που αποδράει αλά Σταλόνε ο Ντι Κάπριο μου είχε κάνει εντύπωση. Ενας κλέφτης ονείρων είναι. Πως γίνεται να τρέχει σαν κομάντο. Στα όνειρα όλα γίνονται. Άμ, εκείνος ο κουλός διάδρομος από τον οποίο οριακά ξεσφήνωσε; Αχρηστεύεται για αυτόν που το είχε σκεφθεί! Ο Κάπριο το έκανε δικό του μετά. Να επαναληφθεί: δεν αγγίζεις το τοτέμ του άλλου, αν θες να συνεχίσει να δουλεύει. Η σβούρα ήταν της κοπέλας του, για να θυμάται πως ονειρεύονται. Γι 'αυτό και ήταν πεπεισμένη πως κοιμούνται ακόμα. Μα καλά, δε θυμόσαστε την σκηνή, εκεί που το κοριτσόπουλο στην αρχή του έργου παίρνει το ασανσέρ και πάει στον απαγορευμένο όροφο; Θυμόσαστε τι παίχτηκε εκεί; Η γκόμενα να ωρύεται και να τα σπάει όλα, ουρλιάζοντας πως δεν αντεχει άλλο να είναι μια ερωμένη. Αυτή η ανάμνηση ειναι απο την πραγματικη ζωή. Το συμβάν που αποτελεί σπόρο όλου του κακού και πυροδότησε πιθανως την φυγή τους. Γι' αυτό και το έχει ο πρωταγωνιστης φυλαγμενο σε εναν όροφο κρυφό. Ετσι, μπήκανε στα ονειρα για να κανουν παιδια και να ζησουν τη ζωή τους. Ο Ντι Κάπριο, μετά την πτώση της γυναίκας -όχι τυχαίος τρόπος για να αυτοκτονήσει, αφού έτσι θα ξυπνούσε στον κανονικό κοσμο από τον ονειρικό, όπου, όπως έλεγε και η ίδια, τα παιδιά τους δεν ήταν αληθινά-, έμεινε εκει, χρησιμοποιώντας ένα τοτέμ που αχρηστεύτηκε τη στιγμη που το αγγιξε. Δεν ειναι τυχαιο που το διευκρινιζει στην ταινια. Αυτό η προσθηκη των ιδιοτήτων ποιόν άλλο σκοπο εξυπηρετεί στο σενάριο; Ουδέποτε κινδύνευσε το τοτεμ καποιου, ενω τοσο καιρο ο πρωταγωνιστης περιφερεται με ένα κάλπικο σε όλο το έργο Τώρα αν ισχύει αυτό που λες ο Νόλαν δεν έκανε καθόλου καλή δουλειά! Πάντως σου βγάζω το καπέλο για την φαντασία σου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Heh, made you look. Με διαφορά ο πιο πετυχημένος σχολιασμός για το τέλος της ταινίας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Να επαναληφθεί: δεν αγγίζεις το τοτέμ του άλλου, αν θες να συνεχίσει να δουλεύει. Η σβούρα ήταν της κοπέλας του, για να θυμάται πως ονειρεύονται. Γι 'αυτό και ήταν πεπεισμένη πως κοιμούνται ακόμα. Μα καλά, δε θυμόσαστε την σκηνή, εκεί που το κοριτσόπουλο στην αρχή του έργου παίρνει το ασανσέρ και πάει στον απαγορευμένο όροφο; Θυμόσαστε τι παίχτηκε εκεί; Η γκόμενα να ωρύεται και να τα σπάει όλα, ουρλιάζοντας πως δεν αντεχει άλλο να είναι μια ερωμένη. Αυτή η ανάμνηση ειναι απο την πραγματικη ζωή. Το συμβάν που αποτελεί σπόρο όλου του κακού και πυροδότησε πιθανως την φυγή τους. Γι' αυτό και το έχει ο πρωταγωνιστης φυλαγμενο σε εναν όροφο κρυφό. Ετσι, μπήκανε στα ονειρα για να κανουν παιδια και να ζησουν τη ζωή τους. Ο Ντι Κάπριο, μετά την πτώση της γυναίκας -όχι τυχαίος τρόπος για να αυτοκτονήσει, αφού έτσι θα ξυπνούσε στον κανονικό κοσμο από τον ονειρικό, όπου, όπως έλεγε και η ίδια, τα παιδιά τους δεν ήταν αληθινά-, έμεινε εκει, χρησιμοποιώντας ένα τοτέμ που αχρηστεύτηκε τη στιγμη που το αγγιξε. Δεν ειναι τυχαιο που το διευκρινιζει στην ταινια. Αυτό η προσθηκη των ιδιοτήτων ποιόν άλλο σκοπο εξυπηρετεί στο σενάριο; Ουδέποτε κινδύνευσε το τοτεμ καποιου, ενω τοσο καιρο ο πρωταγωνιστης περιφερεται με ένα κάλπικο σε όλο το έργο Ουώου! Ώπα! Είχα διαβάσει κι αυτό που έλεγες κάνα δυο σελίδες πριν, αλλά νόμιζα πως έκανες πλάκα! Τι να πω τώρα, εμένα αυτό που λες μου βγάζει πολύ νόημα, πολύ όμως. Έρχονται και δένουν ένα κάρο μικροτρυπούλες... Όμως αν είναι έτσι ο Νόλαν έχει κάνει καλή δουλειά, αλλά ο μοντέρ πολύ πολύ κακή. Γενικότερα, αν αυτό ήτανε όντως το σενάριο, τότε ΔΕ θα έπρεπε να έχει τίποτα που να σε αποπροσανατολίζει από αυτό (δηλαδή όλη την περιπέτεια) γιατί είναι εντυπωσιακά δύσκολο να δεις απλά την ταινία και να καταλήξεις σε αυτό το συμπέρασμα... επίσης, αν όλα αυτά αυτά που λέει η πιτσιρίκα είναι επισης στο μυαλό του "είναι επικίνδυνος και μόνο εγώ ξέρω γιατί και έχει προβλήματα κι όλα αυτά" είναι η εκπαίδευση του τύπου, η Αντριάνα είναι προβολή του δηλαδή για να τον προσέχει. Ε??? κι ακόμη, αν όντως ισχύουν όλα αυτά τότε δεν υπάρχουν καν αυτοί που μπαίνουν στα όνειρα των άλλων... τίποτα δεν υπάρχει. Μόνο το πολύπλοκο μυαλό του τύπου που ονειρεύεται... όχι??? Τώρα πάει, το έχασα τελείως. Ποιο Matrix ποιο Prestige ποιος Νόλαν?! Σε αυτή τη φάση έχω να βρεθώ από το Μαλχόλαντ ντράιβ του Λιντς να πούμε Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sileon Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Να επαναληφθεί: δεν αγγίζεις το τοτέμ του άλλου, αν θες να συνεχίσει να δουλεύει. Η σβούρα ήταν της κοπέλας του, για να θυμάται πως ονειρεύονται. Γι 'αυτό και ήταν πεπεισμένη πως κοιμούνται ακόμα. Μα καλά, δε θυμόσαστε την σκηνή, εκεί που το κοριτσόπουλο στην αρχή του έργου παίρνει το ασανσέρ και πάει στον απαγορευμένο όροφο; Θυμόσαστε τι παίχτηκε εκεί; Η γκόμενα να ωρύεται και να τα σπάει όλα, ουρλιάζοντας πως δεν αντεχει άλλο να είναι μια ερωμένη. Αυτή η ανάμνηση ειναι απο την πραγματικη ζωή. Το συμβάν που αποτελεί σπόρο όλου του κακού και πυροδότησε πιθανως την φυγή τους. Γι' αυτό και το έχει ο πρωταγωνιστης φυλαγμενο σε εναν όροφο κρυφό. Ετσι, μπήκανε στα ονειρα για να κανουν παιδια και να ζησουν τη ζωή τους. Ο Ντι Κάπριο, μετά την πτώση της γυναίκας -όχι τυχαίος τρόπος για να αυτοκτονήσει, αφού έτσι θα ξυπνούσε στον κανονικό κοσμο από τον ονειρικό, όπου, όπως έλεγε και η ίδια, τα παιδιά τους δεν ήταν αληθινά-, έμεινε εκει, χρησιμοποιώντας ένα τοτέμ που αχρηστεύτηκε τη στιγμη που το αγγιξε. Δεν ειναι τυχαιο που το διευκρινιζει στην ταινια. Αυτό η προσθηκη των ιδιοτήτων ποιόν άλλο σκοπο εξυπηρετεί στο σενάριο; Ουδέποτε κινδύνευσε το τοτεμ καποιου, ενω τοσο καιρο ο πρωταγωνιστης περιφερεται με ένα κάλπικο σε όλο το έργο Ουώου! Ώπα! Είχα διαβάσει κι αυτό που έλεγες κάνα δυο σελίδες πριν, αλλά νόμιζα πως έκανες πλάκα! Τι να πω τώρα, εμένα αυτό που λες μου βγάζει πολύ νόημα, πολύ όμως. Έρχονται και δένουν ένα κάρο μικροτρυπούλες... Όμως αν είναι έτσι ο Νόλαν έχει κάνει καλή δουλειά, αλλά ο μοντέρ πολύ πολύ κακή. Γενικότερα, αν αυτό ήτανε όντως το σενάριο, τότε ΔΕ θα έπρεπε να έχει τίποτα που να σε αποπροσανατολίζει από αυτό (δηλαδή όλη την περιπέτεια) γιατί είναι εντυπωσιακά δύσκολο να δεις απλά την ταινία και να καταλήξεις σε αυτό το συμπέρασμα... ... Όντως, αυτό το κουφιο παραμύθι νομίζω είναι το κλου Έχεις δει ή διαβάσει το shutter island; Αν ναι, τότε ακριβώς το ίδιο δεν γινόταν και εκεί; Ένας κλούβιος, χάρτινος πύργος όλη η ιστορία. Μια ανύπαρκτη ζωή, απόρρεια της αντίδρασης του ίδιου του μυαλου να αποδεχτεί τα πλήγματα της πραγματικότητας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Όχι αλλά μόλις με έψησες Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Είδες Din? Δεν φταίω εγώ, φιρί φιρί πάει ο Sileon να στο χαλάσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted August 26, 2010 Author Share Posted August 26, 2010 Αυτό που αναφέρθηκε στα σπόιλερ για τη σβούρα...είναι πέρα για πέρα αληθινό.Ορίστε και η δική μου γνώμη,όποιος έχει χρόνο και διάθεση.... ΄΄Είναι ένα μοναδικό συναίσθημα όταν παρακολουθείς μια μυστηριακή σύγκλιση μέσα σου, όταν συνειδητοποιείς ότι τα αισθητήριά σου δεν θέλγονται από τον έναν ή τον άλλον στην τύχη, παρά από κάποια θεμελιώδη αξιώματα. Έτσι κι εγώ, λίγες μέρες πριν, ένιωσα πολύ περίεργα όταν είδα σε αυτήν την τελευταία πολυαναμενόμενη ταινία του αγαπημένου μου νέου σκηνοθέτη, μοτίβα και τσιτάτα, σχεδόν, από τον αγαπημένο μου ποιητή και συγγραφέα. Γιατί σε αυτό το ιδιότυποdéjà-vu, δεν μπορούσε να μην αντηχεί συνεχώς μέσα μου εκείνο το πανέμορφο που είχε γράψει ο Πόε: All that we see or seem Is but a dream within a dream. Δεν θα είμαι καθόλου υπερβολικός, σας προλαβαίνω. Το Inception δεν είναι καλύτερο από το Memento! Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν θα καταφέρει να το ξεπεράσει ποτέ ο Νόλαν, εκείνο το συγκλονιστικό κινηματογραφικό τερτίπι, τουλάχιστον αντιμέτωπα με τον εαυτό μου και την σχέση που έχει με την ταινία. Είναι, όμως, το Inception μια ταινία μοναδική από τόσες πολλές απόψεις. Κατ’ αρχήν, ο Νόλαν ξεδιπλώνει… το πνεύμα του(μαζί με κάτι άλλο που σκεφτήκατε), την ιδιοφυία του, συγκεράζοντας ξανά το εμπορικό με το διανοητικό. Σε αυτό το κομμάτι, ξεπερνάει ακόμα και τον Χίτσκοκ, που πάντα έκρυβε τον προβληματισμό του πίσω από λαοφιλή χολιγουντιανά τεχνάσματα, αφού ο Νόλαν δεν αρκείται απλά στα συνειδησιακά καλούδια για να σαγηνεύσει το κοινό, αλλά μεταχειρίζεται και το πιο ωμό και ανδρεναλινογόνο μέσο για να σαγηνεύσει ακόμα και το δεκαπεντάχρονο που θέλει να πάει στο σινεμά για να χαλβαδιάσει με την κοπέλα του. Όλα αυτά, όμως, παράλληλα με μια πρωτοφανή καταβαράθρωση στον ανθρώπινο νου, έναν καταιγισμό από συνειδησιακά παζλ και σπαζοκεφαλιές, ή πιο ορθά, από ερωτήματα που σκοπό έχουν να ανακύπτουν, χωρίς ποτέ να απαντώνται. Πολλές φορές έχουμε δει στο πανί παρεισφρήσεις στο ανθρώπινο μυαλό, μόνο που εδώ γίνεται πιο κυριολεκτικά από ποτέ, λες και ο Νόλαν με ένα τρυπάνι θέλει να πιάσει πάτο στην φαιά ουσία μας. Για δυόμιση ώρες δεν μπορείς, δεν σου επιτρέπεται να ξεκολλήσεις τα μάτια σου από την οθόνη, γιατί μετά πάει, χάθηκες. Αλλά και γιατί δεν θες, δεν θες να χάσεις στιγμή από την ακατάπαυστη δράση που μαίνεται μπροστά στον αμφιβληστροειδή σου. Ακόμα κι εγώ, που μετά τις δώδεκα δεν μπορώ να δω ταινίες γιατί κλείνουν τα βλέφαρά μου, δεν ένιωσα σε καμία στιγμή μια ανάλογη επιθυμία. Πλάι στις εκρήξεις και τα μπουμπουνητά, στέκει πάντα κι ένα νευρικό κύτταρο που ζητά να ερεθιστεί και να ρωτήσει, σε έναν συνδυασμό που πραγματικά πιστεύω ότι είναι το μεγαλύτερο ατού της ταινίας: αλήθεια, δεν έχω δει ποτέ τόσο καλοστημένο και συναρπαστικό μπλέξιμο δράσης και προβληματισμού. Κάπου διάβασα στο ίντερνετ, λίγο υπεραπλουστευτικά αλλά σίγουρα εύσχημα, ότι ήταν σαν να γύρισε ο Κιούμπρικ ταινία Τζέιμς Μποντ. Η ταινία, πράγματι, όπως είχα ακούσει τελευταία, δεν λέει πολλά καινούργια πράγματα ή δεν είναι τόσο δυσνόητη στην ανασκόπησή της. (Επιτέλους, ποιος λέει κάτι καινούργιο στις μέρες μας; Σημασία έχει το «πώς» και όχι το «τι». Και εδώ το «πώς» είναι τουλάχιστον εντυπωσιακό). Η δυσκολία της έγκειται στα επιμέρους κομμάτια που την απαρτίζουν, στα μικρά μυστικά των μεταβάσεων, των ονείρων και των συνεχών εξελίξεων, και αυτές είναι που καθιστούν αναγκαία την επαναθέαση του φιλμ. Μαγικά, όμως, ακόμα και αν νιώσεις ότι δεν κατάλαβες πολλά παρακολουθώντας την, στο τέλος φωτίζεσαι και όλα έχουν μπει στην θέση τους. Κι αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο χάρισμα του Νόλαν: είναι ένας εξαιρετικός αφηγητής. Κατηγορείται πολύ συχνά ο σκηνοθέτης αυτός για έλλειψη συναισθήματος, όπως άλλωστε και ο Κιούμπρικ, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η αποφυγή μελοσαλιαρίσματος και μασημένου ρομάντζου αποκαλείται ψυχρότητα. Η βάση αυτής της ταινίας είναι η σχέση του Κομπ με την γυναίκα του, όλα από εκεί ξεκινούν και εκεί οδηγούν, και πιστεύω ότι ξεκάθαρα αποτελεί μια ιστορία που σε αγγίζει και σε συγκινεί. Έχουμε, λοιπόν: δράμα, ρομάντζο, δράση, (επιστημονική) φαντασία, όνειρα, κυνηγητό κ.ο.κ. Το θέμα επομένως είναι σε ποιες δόσεις και αναλογίες δίνονται όλα αυτά και εκεί εναπόκειται τελικά αν θα ενθουσιαστεί ή θα απογοητευτεί ο καθένας μας. Το μοντάζ, ο ρυθμός, η σκηνοθεσία, τα αργά πλάνα που σε καμία περίπτωση δεν με κούρασαν, συνοδεύομενα με την επιβλητική μουσική του Τσίμερ, ήταν για μένα υπέροχα μπλεγμένα και ειδικά, ημάχη στο ξενοδοχείο είναι ό,τι πιο jaw-dropping έχω δει σε ταινία εδώ και πολύ πολύ καιρό. Αδαμάντινη ιδιοφυία, χωρίς πολλά-πολλά, και πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι η μαγεία των εφέ συνίσταται στην σύλληψη και την σχεδίασή τους, και όχι στον υπολογιστάκο που προγραμματίζεται και τα υλοποιεί. Σίγουρα δεν υπάρχει καμία ερμηνεία ανάλογη του Λέτζερ, αλλά αυτό δεν λέει απολύτως τίποτα. Περιμένετε πολλά χρονάκια ακόμα για κάτι ανάλογο με τον Τζόκερ. Όλοι όμως είναι εξαιρετικοί και σίγουρα ο Ντι Κάπριο συνεχίζει να αποδεικνύει πως είναι ο κορυφαίος ηθοποιός της γενιάς του. Ωστόσο, μπροστά σε όλα όσα διαδραματίζονται σε αυτήν την ταινία, πραγματικά, δεν έχει και πολλή σημασία αυτό. Για αυτόν το λόγο, πιθανολογώ ότι θα προταθεί για την ταινία του Σκορσέζε για το Όσκαρ, ένας ρόλος που πολλοί, όχι άδικα, αποκάλεσαν προπομπό του χαρακτήρα του Κομπ. Ειδική μνεία θέλω να κάνω στον Γκόρντον Λέβιτ, τον οποίο δεν ήξερα καθόλου, αλλά κατάφερε να με εντυπωσιάσει με μεγάλη ευκολία αποδίδοντας ανέλπιστα εξαιρετικά! Καταληκτικά, «τι θέλει να πει ο ποιητής;». Πάρα πολλά, λέω εγώ. Για το αχαρτογράφητο του ανθρώπινου νου, για την δύναμή του, για τις εμμονές, για την ζωή( μπορεί κανείς να πει αρκετά για αναφορές στην βουδιστική κοσμοθεωρία), για τα όνειρα, όλα αυτά κλασικά μοτίβα του Νόλαν, αλλά και περισσότερα, για την οικογένεια, την εξουσία και πάει λέγοντας. Τελευταίο, να πιστώσω στον σκηνοθέτη άλλη μια επιτυχία: έχει επίσης κατηγορηθεί ότι στηρίζει την δυναμική των ταινιών του στις ανατροπές και μόνο που σοκάρουν και ξαφνιάζουν. Εδώ, λοιπόν, σε καμία περίπτωση δεν εξεπλάγην φοβερά από τις λίγες ανατροπές, ίσως ήταν και αναμενόμενες, αλλά ο αντίκτυπος ήρθε με αγνά κινηματογραφικά μέσα. Θα το πω αριστούργημα…; Χμμ..Όχι ακόμα. Αλλά όπως είπα, μεγαλώνει όσο το σκέφτομαι και οι προβολές που θα ακολουθήσουν θα είναι σίγουρα αρκετές. Επιπλέον, είμαι της γνώμης ότι για να χαρακτηρισθεί έτσι μια ταινία, πρέπει να την δεις λίγο από μακριά και να έχει χωνευτεί στο στομάχι που κρύβεται στο κεφάλι μας. Μπορεί να βρω την απάντηση εκεί κάτω, στο τρίτο ή στο τέταρτο επίπεδο…ή και στο πέμπτο, στο νιοστό…΄΄ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 (edited) Ένα μόνο χοντρό λάθος τους ξέφυγε και όσο το σκέφτομαι, τόσο με χαλάει. Από την στιγμή που το βαν πέφτει και η βαρύτητα στο όνειρο αλλάζει απόλυτα (εκπληκτική σκηνή), γιατί δεν συμβαίνει το ίδιο και στο όνειρο με τα χιόνια; Πολύ φοβάμαι πως τους ξέφυγε αυτό. (φυσικά, άλλο να σκηνογραφείς έναν διάδρομο ξενοδοχείου [γι'αυτό είχαν και τα μαλλιά της Αριάδνης μαζεμένα γιατί θα ήταν πολλή δουλειά να τα έχουν ελεύθερα σε καθεστός 0 βαρύτητας] κι άλλο ένα ολόκληρο βουνό.) Παραήταν βαθιά ο επόμενος dreamer; Φθηνή δικαιολογία... Κατα'τ'άλλα συμφωνώ με τα παραπάνω. Κάνοντας έναν παραλληλισμό με την λογοτεχνία, έχουμε έναν απίστευτα χαρισματικό Ρεαλιστικό συγγραφέα να παραδίδει μαθήματα ΕΦ. Χωρίς το ένα ή το άλλο, δεν θα δούλευε η ταινία, γι'αυτό πρέπει να ανοίξουν τα μάτια τους, όλοι οι πολέμιοι των genres. Αν χρησιμοποιηθεί το φανταστικό σωστά, μπορεί να εκτοξεύσει ένα κείμενο σε άλλες διαστάσεις. Κι επειδή πάει πάνω από ένας μήνας από τότε που το είδα (και από τότε ξαναείδα και το ανυπέρβλητο Μεμέντο και το prestige) λαχταρώ όταν επιστρέψω Ελλάδα να το ξαναδώ με τον αδερφό μου που δεν το είδε ακόμα (και με έμπασε στον Νόλαν) Edited August 26, 2010 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Σε αυτή τη φάση έχω να βρεθώ από το Μαλχόλαντ ντράιβ του Λιντς να πούμε To Μαλχόλαντ Ντράιβ είναι πολύ απλό: ο πιλότος που είχαν γυρίσει τελείωνε με το κλειδί, οπότε βάλανε μετά το τέλος που βάλανε για να έχει τέλος και η ταινία... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted August 26, 2010 Author Share Posted August 26, 2010 Σε αυτή τη φάση έχω να βρεθώ από το Μαλχόλαντ ντράιβ του Λιντς να πούμε To Μαλχόλαντ Ντράιβ είναι πολύ απλό: ο πιλότος που είχαν γυρίσει τελείωνε με το κλειδί, οπότε βάλανε μετά το τέλος που βάλανε για να έχει τέλος και η ταινία... χαχαχα!:Ρ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nova Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 To είδα και εγώ. Δεν θα κανω σεντόνια-αναλύσεις, θα είμαι σύντομος: Μου άρεσε. Λίγο μπερδεμένο και αν δεν παρακολουθείς απόλυτα συγκεντρωμένος, όπως στο Μεμέντο, μπορεί να 'χάσεις' ολόκληρη την ταινία. Δύσκολος, όπως τον έχουμε συνηθίσει, ο Νόλαν -πράγμα όχι απαραίτητα κακό. Εδώ το επίπεδο της πολυπλοκότητας ανέβηκε κατακόρυφα και αυτό δυσκόλευε λίγο τον θεατή (δεν έπρεπε μόνο να παρακολουθεί απόλυτα συγκεντρωμένος, έπρεπε να επεξεργάζεται και ό,τι έβλεπε για να μην χαθεί). Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο πρόβλημά του. Πολύ καλό, έξυπνο, θεαματικό. Είχε κάποια ψιλοπροβλήματα ακόμα, αλλά λίγα πράγματα. A must see. Σίγουρα θα το ξαναδώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AftPeakTank Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 Τώρα που το θυμήθηκα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι όλη η ταινία ένα όνειρο γιατί εκτός αυτών που προειπώθηκαν, στο τέλος τα πιτσιρίκια φοράνε τα ίδια ρούχα!!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sileon Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 A, μπραβο. Δεν ήμουν σίγουρος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
AftPeakTank Posted August 26, 2010 Share Posted August 26, 2010 A, μπραβο. Δεν ήμουν σίγουρος. Χα, εγώ είμαι σίγουρος γιατί το περίμενα σε όλη την ταινία, είχα φανταστεί ότι μια τέτοια σκηνή θα ερχόταν και αν προσέξατε ήταν ίδια ακριβώς!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted August 27, 2010 Share Posted August 27, 2010 μα ναι, μα ναι ρε παιδιά... προφανώς... όχι μόνο τα ίδια ρούχα, ήταν ακριβώς η ίδια σκηνή. Μόνο μία σκηνή έχει γυριστεί με τα πιτσιρίκια σε όλη την ταινία και είναι αυτή. Η μόνη διαφορά στο τέλος είναι ότι μας έδειξε τη συνέχειά της. Απλά, κατάρα στη σβούρα που παλατζάρει και στον ήχο της. Επίσης, σκεφτόμουνα πόσο ακόμα περισσότερο θα μου είχε αρέσει αν στο τέλος έφευγε τελείως από όλη αυτή τη φάση και μας έδειχνε τη "γυναίκα" του ξύπνια και γερασμένη, τα παιδιά του μεγάλα κι αυτόν να κοιμάται, αντί για την αναθεματισμένη σβούρα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted August 27, 2010 Share Posted August 27, 2010 (edited) την ιδιοφυία του, συγκεράζοντας ξανά το εμπορικό με το διανοητικό. Σε αυτό το κομμάτι, ξεπερνάει ακόμα και τον Χίτσκοκ, Μια χαρά ο Χίτσκοκ συνδύαζε το εμπορικό με το διανοητικό. Και είχε και την εμπορική του επιτυχία για αυτό. τα αργά πλάνα του αργά πλάνα λες όταν απλώς έδειχνε κάποια πράγματα σε slow motion;;; Η κάποια άλλα δευτερόλεπτα; ότι η μαγεία των εφέ συνίσταται στην σύλληψη και την σχεδίασή τους, και όχι στον υπολογιστάκο που προγραμματίζεται και τα υλοποιεί. μιλάς για τη σύλληψη των κτιριών κι αυτά που κάνανε με αυτά; η σχεδίαση έτσι κι αλλιώς γίνεται στον υπολογιστάκο για την ζωή( μπορεί κανείς να πει αρκετά για αναφορές στην βουδιστική κοσμοθεωρία) ??? ποιες ήταν αυτές; Το Inception δεν είναι καλύτερο από το Memento! [...] Η ταινία, πράγματι, όπως είχα ακούσει τελευταία, δεν λέει πολλά καινούργια πράγματα ή δεν είναι τόσο δυσνόητη στην ανασκόπησή της. [...] Κατηγορείται πολύ συχνά ο σκηνοθέτης αυτός για έλλειψη συναισθήματος, όπως άλλωστε και ο Κιούμπρικ, [...] Σίγουρα δεν υπάρχει καμία ερμηνεία ανάλογη του Λέτζερ, αλλά αυτό δεν λέει απολύτως τίποτα [...] Εδώ, λοιπόν, σε καμία περίπτωση δεν εξεπλάγην φοβερά από τις λίγες ανατροπές [...] Θα το πω αριστούργημα…; Χμμ..Όχι ακόμα. Αλλά όπως είπα, μεγαλώνει όσο το σκέφτομαι γιατί όλα αυτά μου ακούγονται ως χαρακτηριστικά μιας καλής ταινίας αλλά όχι κάτι το σπουδαίο; Το οτί προσπαθεί επίσης να τα συνδυάσει όλα, δεν σημαίνει ότι είναι και κάτι καλό.. χάνεται κάποιος δυναμισμός κατ' εμέ Edited August 27, 2010 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted August 27, 2010 Share Posted August 27, 2010 Τώρα που το θυμήθηκα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι όλη η ταινία ένα όνειρο γιατί εκτός αυτών που προειπώθηκαν, στο τέλος τα πιτσιρίκια φοράνε τα ίδια ρούχα!!!! Προφανώς φοράνε τα ίδια ρούχα γιατί είναι το όνειρό του βασισμένο στην ίδια ανάμνηση...! ΥΓ: είμαι ο μοναδικός εδώ μέσα που βλέπει πανομοιότυπα όνειρα μήνες ή και χρόνια μετά;;; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted August 27, 2010 Share Posted August 27, 2010 ΥΓ: είμαι ο μοναδικός εδώ μέσα που βλέπει πανομοιότυπα όνειρα μήνες ή και χρόνια μετά;;; Όχι, είναι πολύ συνηθισμένο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 27, 2010 Share Posted August 27, 2010 Παρόμοια ρούχα, διαφορετικά παπούτσια όμως... πάρ'τ'αυγό και ξούρα το. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.